Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Κάλεσμα για τη δημιουργία Ριζοσπαστικών Κινήσεων Πολιτών στους Δήμους και τις Περιφέρειες

Η επικείμενη διοικητική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη αποτελεί αναμφίβολα μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν οι τοπικές κοινωνίες. Υποτίθεται ότι προωθήθηκε από τους κυβερνώντες για να δώσει λύσεις στα αδιέξοδα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης(ΤΑ). Να δώσει τέλος στην αναποτελεσματικότητα, στη γραφειοκρατία, στην ουσιαστική έλλειψη αρμοδιοτήτων, στην απουσία στρατηγικού σχεδιασμού και βέβαια στη διαχρονική έλλειψη επαρκών πόρων.
Στην ουσία όμως ο Καλλικράτης δεν έχει να κάνει και πολύ με την Αυτοδιοίκηση. Περισσότερο συνδέεται με μια αποκέντρωση του κεντρικού κράτους, που έτσι και αλλιώς μετατρέπεται σε μια δομή κομμένη και ραμμένη να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εγχώριας και παγκόσμιας ελίτ.
Από ένα τέτοιο κράτος και το κομματικό σύστημα που κυριαρχεί στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής διακυβέρνησης των τελευταίων χρόνων δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά σαν πολίτες. Αυτό το καταλαβαίνουν όλο και περισσότεροι από μας, ιδιαίτερα με την σημερινή εκ βάθρων –και όχι μόνο οικονομική-κρίση της ελληνικής κοινωνίας και των μέχρι τώρα θεσμών της.
Έτσι δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά και από την «αποκέντρωσή του» με την Καλλικράτεια μεταρρύθμιση που στο βωμό της εξοικονόμησης πόρων δημιουργεί συνθήκες ακόμη μεγαλύτερης απορύθμισης ως προς τη λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών της Τ.Α., τις σχέσεις πολίτη και διοίκησης κ.λ.π
Το αντίθετο. Θα έχουμε παραπέρα συγκεντροποίηση της Τ.Α. –ιμάντα μεταβίβασης και προώθησης του δικομματισμού-κοινοβουλευτισμού- στα πλαίσια των τοπικών κοινωνιών, ώστε να μην υπάρχει κανένας έλεγχος και διαφάνεια στην πολιτική πρακτική των τοπικών επαγγελματιών πολιτικών, κατά το πρότυπο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Χρειαζόμαστε πια ένα νέο είδος πολιτικής. Μια πολιτική που θα μετατρέπει τους ίδιους τους πολίτες από αντικείμενα διαχείρισης, σε υποκείμενα διαμόρφωσής της. Αυτό είναι πιο εύκολο να γίνει στα πλαίσια της τοπικής κοινωνίας, όπου ο ένας, λίγο ως πολύ, γνωρίζει τον άλλο και μπορούν να λειτουργήσουν έννοιες όπως αλληλεγγύη, διαφάνεια, έλεγχος, εξοικονόμηση, αντικαταναλωτισμός, αυτοπαραγωγή, ανταλλαγές, μοίρασμα, δικτύωση, κοινοτισμός κλ.π. Για αυτό η δημόσια σφαίρα της χωρικής κοινότητας, του δήμου, της περιφέρειας μπορεί να είναι ένα προνομιακό πεδίο για την υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής και με αυτή την έννοια αποτελεί μια πρόκληση για τη διαμόρφωσή της.
Εμείς, οι πολίτες π.χ. του Βόλου και της γύρω περιοχής-που θα επιθυμούσαμε βέβαια μικρότερα πληθυσμιακά και χωρικά σύνολα- υπογράφοντας το παρόν κείμενο πιστεύουμε ότι πρέπει να αφήσουμε πίσω τη μετριότητα, τη μιζέρια, την εσωστρέφεια και τον ατομικισμό. Να κοιτάξουμε μπροστά, μετατρέποντας την καθημερινότητά μας πρώτα. Και στη συνέχεια να διεκδικήσουμε να αλλάξει η οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και πολιτική καθημερινότητα όλων των συμπολιτών –δημοτών προς το καλύτερο, αντί να περιμένουμε μοιρολατρικά τη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής που μας επιφυλάσσουν και μέσα από τον Καλλικράτη.
Η ελληνική κοινωνία και μαζί της η τοπική, για να βρει διέξοδο στην κρίση της, πρέπει να αλλάξει ρότα. Να σταματήσει τη μέχρι τώρα πορεία της, επιστρέφοντας όχι στο παρελθόν, αλλά στο σημείο όπου πρόοδος θα είναι η απόρριψη, η υπέρβαση και η ανασυγκρότηση του άσχημου παρόντος της. Να διορθώσει το σημερινό αδιέξοδο πρότυπο ανάπτυξης, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις και εμπειρίες που έχουν παραχθεί από αυτό το αδιέξοδο και υιοθετώντας άλλες αξίες και ένα άλλο τρόπο ζωής συνυφασμένο με τον πολιτισμό της «αποανάπτυξης»(1) . Ένα τρόπο ζωής που θα βασίζεται στην αυτάρκεια, στη συντροφικότητα, στην ανταλλαγή, στο μοίρασμα και στο σεβασμό προς όλα τα πλάσματα και τα είδη αυτού του κόσμου. Που θα στηρίζεται στις ιδέες της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της μη εκμετάλλευσης, της άμεσης σχέσης παραγωγού-καταναλωτή, της οργανικής σχέσης των ανθρώπων με τον τρόπο ικανοποίησης των βιοτικών αναγκών τους , της καθαρής ποιοτικής τροφής για όλους, της τοπικότητας των προϊόντων και της ισότιμης κατανομής τους. Στην αποσύνδεση από τη σκληρή εμπορευματοποίηση των πάντων και στην επανασύνδεση φύσης-κοινωνίας. Επιδιώκοντας συγχρόνως την αυτοοργάνωση μέσα από συμμετοχικές, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.
Όλα αυτά σημαίνουν:
• Ο τουρισμός, η οικοδομή και η ναυτιλία, που ήταν οι βασικοί τομείς της ελληνικής οικονομίας, με τη παρούσα κρίση έχουν κτυπηθεί άσχημα. Ταυτόχρονα αυτοί οι τομείς κατέστρεψαν στον υπέρτατο βαθμό το περιβάλλον μας και τις ίδιες τις συνθήκες επιβίωσής μας και μας οδήγησαν σε αδιέξοδο. Δεν θα πρέπει να συνεχίσουμε να στηριζόμαστε πλέον σε αυτούς.
• Θα πρέπει να ξαναγίνουμε αγροτική κοινωνία και κοινωνία των κάθε είδους μικροπαραγωγών, όχι των 10ετιών του 50-60, αλλά των πολυλειτουργικών οικο-αγροτών , οικο-παραγωγών-χειροτεχνών και να απορρίψουμε το ρόλο του παραγωγού πρώτων υλών για τη βιομηχανία διατροφής και των καταναλωτικών αγαθών.
• Να αναβλαστήσουμε τα δάση, να σταματήσουμε την ερημοποίηση, να αποκαταστήσουμε την άγρια φύση, τα ποτάμια τις λίμνες και τις παραλίες, να αναζωογονήσουμε τα εδάφη αποκαθιστώντας την οργανική ύλη και τον εδαφολογικό άνθρακα, ώστε να απορροφήσουμε τα επόμενα χρόνια τη περίσσια του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας(αιτία για τη κλιματική αλλαγή-καταστροφή που έρχεται αν δεν το κάνουμε).
• Να μετατρέψουμε τη χώρα σε ζώνη ελεύθερη από μεταλλαγμένα και ζώνη οικο-βιο-γεωργίας με ποιοτικά προϊόντα που θα έχουν και συγκριτικό πλεονέκτημα. Να πετύχουμε και πάλι την αυτάρκεια σε όσο γίνεται περισσότερες γεωργικές παραγωγές, με ολοκληρωμένα αγροκτήματα, όπου τα ζώα και τα ζωικά προϊόντα θα είναι συμπληρωματικά των φυτικών και θα έχουμε ανακύκλωση των υλικών και ισορροπία με φυσικά λιπάσματα και μικροοργανισμούς του εδάφους(προώθηση των παραδοσιακών ανθεκτικών ντόπιων ποικιλιών και ρατσών ζώων, των τοπικών ποιοτικών προϊόντων, ΠΟΠ, οικοτεχνίας, βιολογικά κ.λ.π. με όσο το δυνατόν μικρότερο οικολογικό αποτύπωμα και κάθετη ολοκλήρωση των παραγωγικών δραστηριοτήτων)
• Να αναπτύξουμε μοντέλα πολυκαλλιέργειας-πολυδραστηριότητας που θα μειώσει τον οικονομικό κίνδυνο για τις παραγωγές και θα ενισχύσει τη διασύνδεση των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Να στηρίξουμε τους κάθε είδους τοπικούς παραγωγούς στη μετατροπή των χώρων παραγωγής τους σε επισκέψιμους από καταναλωτές και ενδιαφερόμενους με απευθείας διάθεση των προϊόντων τους.
• Να αποκαταστήσουμε στη διατροφή μας το μεσογειακό διατροφικό μοντέλο με μείωση της κατανάλωσης κρέατος
• Το τοπικό εισόδημα μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά μέσα από την προώθηση ομάδων παραγωγών, συνεταιρισμών παραγωγών-καταναλωτών για απευθείας διακίνηση τροφίμων, χωρίς μεσάζοντες, με συνεταιριστικά μικρά μαγαζιά, με δίκτυα διανομής και τοπικά συστήματα ανταλλαγών με δικό τους νόμισμα κ.λ.π
• Με εναλλακτικούς πιστωτικούς συνεταιρισμούς, που διαχειρίζονται αποταμιεύσεις μελών και πελατών τους χωρίς κερδοσκοπικές πρακτικές, και χωρίς την συνήθη αδιαφορία των τραπεζών για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις των δράσεων που χρηματοδοτούν
• Ο οικοτουρισμός μπορεί να παίξει το ρόλο από τη μια να στηρίζει οικονομικά τους μικρούς οικο-αγρότες, από την άλλη να επιδιώξει τη σύνδεση των ανθρώπων της πόλης με την περιφέρεια και τη φύση, ώστε να τους μετατρέψει-ιδίως τους νέους-από τουρίστες σε εγκαταστημένους με δημιουργικό τρόπο στην επαρχία κατοίκους. Η ζωή σε τερατουπόλεις, όπως η Αθήνα δεν είναι βιώσιμη και θα πρέπει να πετύχουμε την αποκέντρωση(με κίνητρα και οικονομικές διευκολύνσεις για εθελοντική μετεγκατάσταση στην ύπαιθρο και δημιουργία αγροτοτουριστικών εκμεταλλεύσεων και σε μειονεκτικές περιοχές).
• Να κάνουμε εξοικονόμηση ενέργειας και εισοδήματος αλλάζοντας νοοτροπία, χρησιμοποιώντας οικονομικές συσκευές και μετατρέποντας τις κατοικίες μας και τα κτίρια σε βιοκλιματικά χαμηλής ή μηδενικής ενέργειας.
• Να αναπτύξουμε τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας( ΑΠΕ) εγκαθιστώντας φ/β συστήματα στις στέγες των σπιτιών και των αγροτικών υπόστεγων και αποθηκών, μικρές ανεμογεννήτριες σε μη παραγωγική γη καθώς και εγκαταστάσεις παραγωγής βιοαερίου σε συνδυασμό με βιολογικούς καθαρισμούς και ανακύκλωση στους δήμους. Δημιουργώντας μη κερδοσκοπικές εταιρείες λαϊκής βάσης στους τομείς των ΑΠΕ-και στη τεχνογνωσία και στις εγκαταστάσεις και στη παραγωγή ενέργειας. Ενθάρρυνση δημοτικών επιχειρήσεων Ανανεώσιμης Ενέργειας με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και τοπικής κλίμακας εγκαταστάσεις σε συνεργασία με τις μη κερδοσκοπικές εταιρείες λαϊκής βάσης και όχι με τις μεγάλες ιδιωτικές-κυρίως ξένες- εταιρείες, που επενδύουν βασικά σε μεγάλα αιολικά πάρκα με δικό τους εργατικό δυναμικό, χωρίς να δημιουργούν τοπικό εισόδημα, ιδιοποιώντας τα κέρδη και δίνοντας ψίχουλα στους δήμους. Από την τοπική παραγωγή ενέργειας θα επωφεληθούν όχι μόνο οι εργαζόμενοι σε αυτή, αλλά και οι καταναλωτές της περιοχής με τις χαμηλότερες τιμές που θα επιτευχθούν μέσω του ελέγχου των δημοτών. Η κατεύθυνση για τους ΟΤΑ θα πρέπει να είναι η δημοτικοποίηση των τοπικών δικτύων που έτσι και αλλιώς έχουν εγκατασταθεί σε δημόσια ή δημοτική γη. Η ΔΕΗ θα πρέπει να υποχρεωθεί με νόμο(αφού πια λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά καπιταλιστικά κριτήρια)να συνάπτει συμβάσεις με τους ΟΤΑ για τη χρήση και εγκατάσταση του δικτύου της σε δημοτική ή ιδιωτική γη ή ακόμα καλύτερα να πουλήσει σε λογικές τιμές το υπάρχον δίκτυο στους ΟΤΑ, που θα αναλαμβάνουν τη λειτουργία και την τυχόν επέκτασή του. Να πετύχουμε ενεργειακή αυτονομία των δήμων. Να σταματήσουμε να είμαστε η χώρα του ρυπογόνου λιγνίτη και να γίνουμε η χώρα του ήλιου και του αέρα, που έτσι και αλλιώς έχουμε άφθονα.
• H εργασία και φυσικοί πόροι θα πρέπει να διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο συμβατό με τις τοπικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνθήκες τοπικό παραγωγικό σύστημα Η οικονομική δραστηριότητα θα εξαρτάται κυρίως από το ανθρώπινο δυναμικό. Συνεπώς η Τ.Α, κύρια, μπορεί και οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες αναστροφής της κατεύθυνσης της φθηνής εργασίας σε εκείνη που αναγνωρίζει την εργασία ως πρωταγωνιστή, με κύριο μοχλό την διάχυση ανοικτών διοικητικών μοντέλων συμμετοχής και αυτοδιαχείρισης και την ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση γι αυτό. Να ενισχύσει συνεταιριστικές πρωτοβουλίες. Να υλοποιήσει αυστηρό χωροθετικό σχεδιασμό, με ένταξη των οχληρών δραστηριοτήτων στις ΒΙΠΕ, οι οποίες θα πρέπει να μετασχηματισθούν σε Βιομηχανικά Οικοσυστήματα (όπου τα απόβλητα και απορρίμματα των επιχειρήσεων αξιοποιούνται από άλλες). Να γίνεται κάθετη ολοκλήρωση των παραγωγικών δραστηριοτήτων, από την πρωτογενή παραγωγή (αγροτική, κτηνοτροφία κλπ.) μέχρι τον τριτογενή τομέα (αγροτουρισμός, διακίνηση).
• Να στηρίξουμε τον κοινοτικό-δημοτικό τομέα οικονομίας: η Τ.Α. μπορεί να βοηθήσει προωθώντας και θέτοντας πόρους στη διάθεση συλλογικών δομών εργασίας, με τη μορφή κοινωνικών επιχειρήσεων (συνδυασμός αμειβόμενης εργασίας για ανέργους – εξειδικευμένης από υπαλλήλους του δήμου –εθελοντικής εργασίας από εθελοντές που μαζί με τους υπαλλήλους παίζουν το ρόλο του “εμψυχωτή”), για τη δημιουργία των αντίστοιχων χώρων παραγωγής και παροχής υπηρεσιών (π.χ. εργαστηρίων επαναχρησιμοποίησης ηλεκτρικών – ηλεκτρονικών ειδών, επίπλων, ρούχων, κομποστοποίησης–λιπασματοποίησης οργανικών αποβλήτων, μεταποιητηρίων γεωργικών προϊόντων, απασχόλησης παιδιών, ανταλλαγής ειδών από «δεύτερο χέρι», γραφείων «συνταξιδιωτών», οργάνωση γραφείου-συνεργείου από άνεργους αρχιτέκτονες-οικοδόμους για κατασκευή-μετατροπή βιοκλιματικών κτιρίων, συνεργείων για τη δημιουργία «πράσινων στεγών» και «ηλιακών στεγών», ομάδων «καλλιεργητών του Σαβατοκύριακου και του ελεύθερου χρόνου» με τη διάθεση περιαστικών δημοτικών κτημάτων προς καλλιέργεια ειδών διατροφής, καταρχήν για τα ίδια τα μέλη και στη συνέχεια για διάθεση στη τοπική αγορά, για εξασφάλιση και εισοδήματος κ.λ.π. Επίσης αστικούς κήπους με ατομικές ή συλλογικές καλλιέργειες ειδών διατροφής για αυτοκατανάλωση, σε ακάλυπτους πολυκατοικιών, ταράτσες, μπαλκόνια, αυλές, ή άκτιστα οικόπεδα. Ειδική περίπτωση: αυτοδιαχειριζόμενα συνεργεία και όχι ιδιώτες εργολάβοι να αναλαμβάνουν συγκεκριμένες εργασίες του δήμου).
• Διεκδίκηση πόρων από την κεντρική εξουσία(π.χ. η φορολογία επιτηδεύματος των τοπικών ιδιωτικών επιχειρήσεων ή της ρυπογόνου δραστηριότητας κατευθείαν στους δήμους) και διαδικασίες συμμετοχικού προϋπολογισμού-προγραμματισμού από τις συνελεύσεις πολιτών στα τοπικά διαμερίσματα για την αντίστοιχη κατανομή των πόρων(οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο και καμιά απόφαση να μην παίρνεται χωρίς διάλογο και χωρίς να διασφαλίζεται ο τοπικός χαρακτήρας, η ποιότητα, η κοινωνική συνοχή και η αλληλεγγύη).
Τα κόμματα εξουσίας και η κυβέρνηση μας πήραν τα μέτρα. Ας πάρουμε και εμείς τα δικά μας μέτρα!
• Ας μη θεωρούμε φτώχεια την έλλειψη του συμβατικού χρήματος, το να μη μπορούμε να αγοράζουμε τα προϊόντα των εταιρειών!
• Ας μη δεχθούμε σαν ανεργία την έλλειψη μισθωτών θέσεων εργασίας στις επιχειρήσεις των εργοδοτών!
• Ας απορρίψουμε την "ανάπτυξή τους" και το καταστροφικό μέλλον που ετοιμάζουν για τις μελλοντικές γενιές και τη φύση! Ας αρνηθούμε τη θέση που έχει σήμερα η χώρα στα πλαίσια του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης. Να συρρικνώσουμε το συγκεντρωτικό κράτος μεταφέροντας δικαιοδοσίες και πόρους προς μια όσο γίνεται πιο αποκεντρωμένη Τοπική Αυτοδιοίκηση και κοινωνία. Ας στραφούμε προς την αποκεντρωμένη, τοπικοποιημένη, οικολογική αμεσοδημοκρατική κοινωνία της ισοκατανομής των πόρων και της εξουσίας!
• Ας αρχίσουμε να οργανωνόμαστε σε κοινότητες και δίκτυα συνεργασίας και αλληλεγύης, να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας με αυτοπαραγωγή και αχρήματες ανταλλαγές!
• Ας δημιουργήσουμε παντού σε όλους τους χώρους, από τις γειτονιές μέχρι και τους προκαποδιστριακούς δήμους και κοινότητες Κινήσεις Πολιτών(;ανοιχτή η ακριβής ονομασία που θα αποφασισθεί από τους συμμετέχοντες, καλό όμως θα είναι να έχουν κοινό όνομα που θα δείχνει το κοινό στίγμα) που παρεμβαίνοντας τοπικά-σε αντιπαράθεση με τις αυτοδιοικητικές παρατάξεις των κομμάτων εξουσίας- και συνδεόμενες μεταξύ τους θα μπορέσουν να παρέμβουν και στους καλλικρατειακούς δήμους και περιφέρειες, ακόμα και στις εκλογικές διαδικασίες.

(1) Από την γενική κι απεριόριστη επιδίωξη της οικονομικής ανάπτυξης, στην ιδέα της μετάβασης των παγκόσμιων και εθνικών οικονομιών στο “σωστό μέγεθος”. Όπου “σωστό μέγεθος” σημαίνει σμίκρυνση του παγκόσμιου οικολογικού αποτυπώματος (συμπεριλαμβανομένου και του αποτυπώματος διοξειδίου του άνθρακα) σε βιώσιμο επίπεδο. Όπου «απο-ανάπτυξη» σημαίνει εθελοντική μετάβαση σε μια δίκαιη, συμμετοχική και οικολογικά βιώσιμη κοινωνία.

Κρίση και λεηλασία των πόρων


το αίτημα της διατροφικής
και ενεργειακής αυτάρκειας

Εκδήλωση – συζήτηση
την ΚΥΡΙΑΚΗ 4.7.2010
ΩΡΑ 19.00

στην πλατεία των
ΑΝΩ ΛΕΧΩΝΙΩΝ (Δημαρχείο)

ΚΟΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ - ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ/ΦΙΣΣΕΣ

Το Σκιάχτρο


Δευτέρα, 28 Ιουνίου 2010


Κυκλοφόρησε το σκιάχτρο!
Μπορείτε να διαβάσετε και/ή να εκτυπώσετε το πρώτο τεύχος της εφημερίδας της
Α.Π.Ο.Δράσης
http://apodrasistagiates.blogspot.com/2010/06/blog-post_28.html

ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Αγαπητοι φιλοι
Μεσα στην ιστοσελιδα μας ( με καποιες ελλειψεις ισως ακομη ) αφου ενημερωθειτε, μπορειτε να δημιουργησετε τον δικο σας λογαριασμο αμεσως χωρις αυτο να σημαινει οτι θα ενεργοποιηθει αυτοματα. Δηλ. εγγραφεστε με ονομα και προσωπικο κωδικο, συμπληρωνετε την αιτηση και τα φυλλαδια προσφορας και ζητησης(οσα θελετε), και ετσι συμβαλλετε ωστε να τελειοποιηθει η ιστοσελιδα μας ως προς τις κατηγοριες και τυχον αλλα. Για να ενεργοποιηθει ο λογαριασμος σας και να ειστε ετοιμοι για συνεργασια στο Δικτυο-ΤΕΜ, χρειαζεται μια φωτοτυπια της αστ. σας ταυτοτητας και το εντυπο της αιτησης να υπογραφεί και να κατατεθει σε ενα απο τα κεντρα διαχειρησης ΤΕΜ, η να συννενοηθειτε γι αυτο με καποιον απο τους διαχειριστες ΤΕΜ(αυτος που σας ενημερωσε πχ.) ο οποιος μπορει να σας εξηγησει περισσοτερα η να παραλαβει αυτος την φωτοτυπια και την γραπτη σας αιτηση.

Θα ηταν καλο αν μπορειτε να συμπληρωσετε τουλαχιστον τα εντυπα στην ιστοσελιδα μας μεσα στον Ιουλιο.

Θα ηταν καλο για την γρηγορη εφαρμογη της κοινωνικης αυτης οικονομιας στη Μαγνησια και για να βοηθηθουν ολοι οσοι εχουν αμεσα προβληματα, να προωθησετε επισης αυτο το μηνυμα σε γνωστους και φιλους που διαμενουν στο νομο Μαγνησιας. Θα χαρουμε να βρεθουμε ολοι μαζι, μολις το Δικτυο αποκτησει τα πρωτα του 100 μελη!!

Πληρηροφορίες στο site: http://www.tem-magnisia.gr

και στα τηλέφωνα: 24280 99152 ή 6932568396

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Το νερό και η ενέργεια στον έλεγχο της κοινωνίας


ecocamping 15-20 Ιουλίου
Παραλία Μαραθιάς, Αστακός Αιτ/νιας

Πέμπτη 15 Ιουλίου

•Η εκπαίδευση, οι μαθητές και η κοινωνική οικολογία
Εισήγηση : A.K. Μαθητών Αγρινίου

• Οι νέες προτάσεις για την γεωργία. Το μέλλον της διατροφικής δημοκρατίας (Δημαρχείο Αστακού).
Εισηγήσεις : Γ. Φούφας, γεωπόνος-οικοκαλλιεργητής (Α.Κ. Αγροτών) Κ. Χατούπης, αγρότης (Ζεμενό Κορινθίας), Γ. Κολέμπας (Συγγραφέας-Βιοκαλλιεργητής)

• Συναυλία : Active Member


Παρασκευή 16 Ιουλίου

• Ο άνω ρούς του Αχελώου. Το φράγμα της Μεσοχώρας.
Εισήγηση : Γ. Χονδρός (Αχελώου Ρούς)

• Το οικοσύστημα των εκβολών του Αχελώου
Εισήγηση : Κ. Μπούρος

• Η πρόταση της κοινωνικής διαχείρισης του οικοσυστήματος του Αχελώου
Εισήγηση : Ν. Ιωάννου (Πανελλαδική Κίνηση Ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου)

• Συναυλία : Μ. Παπαδόπουλος (Τρύπες), Threesome band, illusion

Σάββατο 17 Ιουλίου

• Η πράσινη ενέργεια και τα “πράσινα άλογα”. Η υπερμονάδα φυσικού αερίου στον Αστακό. Το ενεργειακό «πρόβλημα» απ’ τη σκοπιά της κοινωνίας (Δημαρχείο Αστακού).
Εισηγητές : Η. Γεωργαλής (Κίνηση Πολιτών Αστακού), Λ. Τηλιγάδας (Κίνηση Πολιτών Αιτ/νιας), Τ. Κεφαλάς (Συμπαράταξη Βοιωτών),

• Συναυλία : Cube, The Crooks, Jane Doe, Nonsense Addiction

Κυριακή 18 Ιουλίου

ΠΡΩΙ
Τιμητική εκδήλωση για “Free Gaza”
Εισηγητές: Θ. Τζιούμπας, Β. Πισσίας

ΜΕΣΗΜΕΡΙ
dj Iraklis Mindphaser (Natural High)

ΑΠΟΓΕΥΜΑ
• Πρωταγόρας Vs Καλλικράτης : Οι δυνατότητες των τοπικών αυτοθεσμίσεων
Εισηγητές : A. Ζάρος (“Αρμονίστας”, Ξυλόκαστρο Κορινθίας), Η. Γεωργαλής, Ν. Ιωάννου

• Συναυλία : Άτροπον, Τάκης Άκος (λαϊκά-ρεμπέτικα)

Δευτέρα 19 Ιουλίου

• Η τοπικότητα και η σημερινή κρίση μοντέλου-τα συνεταιριστικά «πειράματα» (Δημαρχείο Αστακού).
Εισηγητές: Ν. Ντάσιος (Περιβαλλοντολόγος), Δ. Τσουκαλάς (Κοινοτάρχης Ανάβρας Μαγνησίας), Ε. Πορτάλιου (Καθηγήτρια ΕΜΠ)
• Οικολογικά και αυτοδιοικητικά κινήματα. Πεδία συγκλίσεων και προτάσεις οργανωτικών συνθέσεων (Δημαρχείο Αστακού).
Εισηγητές: Δ. Σπανούδη (Συμπαράταξη Βοιωτών), Γ. Σχίζας (εκδότης περιοδικού «οικολογείν»), --(;;;)

• Θεατρική Παράσταση : «Το όνειρο του σκιάχτρου» του Ευγ.Τριβιζά
Θεατρική Ομάδα Δημοτικού Σχολείου Αστακού


• Συναυλία : Μαθητικά συγκροτήματα από Αγρίνιο, Αστακό, Αμφιλοχία, Πάτρα

Τρίτη 20 Ιουλίου

• Ο Καλλικράτης και η κρίση του πολιτικού συστήματος
Εισηγητές: Κ. Σαμάντης (Δημοτικός Σύμβουλος Υμηττού), Γ. Τσούτσιας (Δημοτικός Σύμβουλος Βριλησσίων), Κ. Καρακώστας (Κίνηση Πολιτών Ναυπάκτου) (Δημαρχείο Αστακού).

• Συναυλία : Σπυριδούλα

Έναρξη συζητήσεων 20:00

Θερμοηλεκτρική Μονάδα Υγραερίου στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας

Τους τελευταίους δύο μήνες έχουμε γίνει μάρτυρες μιας διαδικασίας με ταχύτητες Βατοπεδίου για την αδειοδότηση της μεγαλύτερης θερμικής μονάδας ηλεκτροπαραγωγής που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα, ισχύος 1.010 MW. Πρόκειται για σχέδιο κατασκευής θερμοηλεκτρικού σταθμού με καύσιμο υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο (Liquid Petroleum Gas - LPG), συμφερόντων της κρατικής εταιρίας πετρελαίων του Κατάρ, που πρόκειται να εγκατασταθεί στη Ναυτιλιακή Περιοχή Πλατυγιαλίου του Δήμου Αστακού.
Αργόσυρτες συνήθως διαδικασίες ολοκληρώνονται σε χρόνους ρεκόρ, με πρώτη την άδεια παραγωγής που δόθηκε από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας λιγότερο από ένα μήνα μετά την κατάθεση της σχετικής αίτησης στις 23 Απριλίου. Όλα αυτά μαζί με διακηρύξεις για 1500 θέσεις εργασίας, που γρήγορα ξεφούσκωσαν στις περίπου 150.
Το δεδηλωμένο ενδιαφέρον του πρωθυπουργικού Γραφείου, οι επισκέψεις υπουργών στο Κατάρ και του πρέσβη της χώρας αυτής στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ερμηνεύουν ίσως την ταχύτητα των διαδικασιών.
Δεν είναι όμως αρκετές για να αιτιολογήσουν επί της ουσίας ένα επενδυτικό σχέδιο που:
• Δεν προβλέπεται στον κατατεθειμένο στη Βουλή μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, ούτε ως μέγεθος ηλεκτρικής ισχύος ούτε ως καύσιμο.
• Παραμένει αδιευκρίνιστο κατά πόσο είναι συμβατό με τους εθνικούς στόχους για μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και για αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) στο 20% του εθνικού ενεργειακού μείγματος , πολύ περισσότερο που το μεγαλύτερο μέρος της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας φέρεται να προορίζεται για εξαγωγή στην Ιταλία.
• Ενέχει μεγάλη επικινδυνότητα (κίνδυνος έκρηξης με επιπτώσεις σε ακτίνα χιλιομέτρων, αλλά και από τις διαφυγές αερίου που αναμένεται να φθάνουν τα 40 έως 60 εκατομμύρια κυβικά μέτρα -κατά μέσο όρο 40.000 τόνους- ετησίως). Εξάλλου υπάγεται στην οδηγία «Σεβέζο» ως επικίνδυνη βιομηχανική εγκατάσταση.
• Συνεπάγεται σοβαρότατη τοπική θερμική ρύπανση τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στη θάλασσα.
• Συνεπάγεται σημαντική τοπική ρύπανση από οξείδια του Αζώτου και του Θείου, μονοξείδιο του Άνθρακα, αιωρούμενα σωματίδια σε απόσταση μόλις 10χλμ από την πόλη του Αστακού.
• Περιλαμβάνει, ως περιβαλλοντικό άλλοθι, μονάδα παραγωγής βιοκαυσίμων από φύκια μέσω διοχέτευσης του διοξειδίου του άνθρακα στη θάλασσα, τεχνολογία που δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί σε τέτοια κλίμακα.
• Βρίσκει αντίθετο τον τοπικό πληθυσμό που θέλει τη ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ. Πλατυγυαλίου ως διαμετακομιστικό λιμάνι και πλήττει σοβαρά την τουριστική προοπτική της ευρύτερης περιοχής.
Δεν πρόκειται επομένως για «πράσινη ανάπτυξη», αλλά για βρώμικη ανάπτυξη υποταγμένη σε λογικές μεγέθυνσης χωρίς όρους και κριτήρια.

Ελεύθερη Κατασκήνωση


Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η διεκδίκηση του δικαιώματος στην ελεύθερη κατασκήνωση επανέρχεται στην επικαιρότητα. Φέτος, όμως, δεδομένης της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, ακόμη περισσότεροι άνθρωποι θα επιλέξουν αυτό το είδος διακοπών, που μας υπενθυμίζει πως οι όμορφες στιγμές στη ζωή δεν κοστίζουν τίποτα. Ο ισχύων νόμος, λοιπόν, που απαγορεύει το ελεύθερο κάμπινγκ, έχει εκ των πραγμάτων ηθικά καταργηθεί στη συνείδηση των πολιτών.
Ωστόσο ελευθερία δεν σημαίνει λευκή επιταγή για ανεύθυνες συμπεριφορές. Η παρουσία του ανθρώπου στη φύση είναι ανάγκη να διέπεται από αυστηρούς κανόνες που να εξασφαλίζουν την προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων που είναι εγγενώς ευπαθή, καθώς και να μην δημιουργεί συνθήκες διακινδύνευσης δασικών πυρκαγιών.
Ακολουθεί ο οδηγός ελεύθερης και υπεύθυνης κατασκήνωσης
(όπως αναρτάται στο http://freecampgr.blogspot.com)
Πώς συνυπάρχουμε αρµονικά µε τους άλλους κατασκηνωτές, τους κάτοικους της περιοχής και µε την ίδια τη φύση; Απέναντι στον οργανωμένο περιορισµό της ελευθερίας, του ζωτικού χώρου έκφρασής της και στην περιθωριοποίηση του φυσικού τρόπου ζωής, είναι σηµαντικό για τους κατασκηνωτές να µάθουµε τουλάχιστον να συνυπάρχουµε ακολουθώντας κάποιες κοινές συνήθειες:
• Παρκάρουµε τα αυτοκίνητα µακριά από την παραλία και δεν εμποδίζουμε την πρόσβαση σε αυτή
• Χρησιμοποιούμε σακούλες για τα απορρίµµατα, συμπεριλαμβανομένων των χαρτιών υγείας που ξεθάβονται από ζώα
• Μαζεύουµε όλα τα δικά µας σκουπίδια αλλά και τα υπόλοιπα που βρίσκουµε. Χρησιµοποιούμε γάντια µιας χρήσης ή µια σακούλα φορεµένη στο χέρι µας για να κάνουµε τη διαδικασία λιγότερο δυσάρεστη.
• Καθορίζουµε πού είναι η «τουαλέτα» και σκάβουµε λάκκους τουλάχιστον 15 εκ. κάθε φορά ή τα σκεπάζουμε με άμμο παραλίας. Αντί για χαρτί τουαλέτας χρησιμοποιούμε νερό από την θάλασσα σε πλαστικό μπουκάλι
• Αποφεύγουμε τη χρήση έστω κα βιοδιασπώµενων σαµπουάν και σαπουνιών στο νερό γιατί έτσι ρυπαίνουμε τη θάλασσα, τη λίµνη, ή το ποτάµι.
• Είμαστε έτοιμοι να κατανοήσουμε τις ειδικές συνθήκες του μέρους στο οποίο βρισκόμαστε και να το προστατέψουμε με την παρουσία μας. Σεβόµαστε τη βλάστηση, και την πανίδα της περιοχής ανάλογα με τις συνθήκες. Για παράδειγμα σε περιοχές όπου φωλιάζει η καρέτα-καρέτα, η φωτιά µπορεί να αποπροσανατολίσει χελώνες και χελωνάκια ή σε μέρη με πυκνή βλάστηση η φωτιά είναι επικίνδυνη
• Στήνουµε τη σκηνή αρκετά µέτρα µακριά από το κύµα ώστε να µην εµποδίζουµε τους υπόλοιπους κατασκηνωτές αλλά κυρίως να µην ενοχλούµε καβούρια, χελώνες, πουλιά.
• Τα έντοµα είναι κάτοικοι της περιοχής, εµείς είµαστε οι επισκέπτες. Τα αποφεύγουμε µε φυσικά εντοµοαπωθητικά, και µε το να κρατάµε κλειστή τη σήτα της σκηνής όλη μέρα
• Κατασκευάζουµε αυτοσχέδια τασάκια για τις γόπες µας.
• Δεν θεωρούμε το σημείο που μένουμε τσιφλίκι μας, δεν δημιουργούμε συνθήκες μόνιμης εγκατάστασης
• Σε περίπτωση επίθεσης της αστυνομίας ενωνόμαστε, εκφράζουμε συλλογική αλληλεγγύη και απαντάμε στις προκλήσεις όλοι μαζί
• Προσφέρουμε, μοιραζόμαστε, γνωριζόμαστε και δημιουργούμε, στο μέτρο του επιθυμητού, συνθήκες συλλογικής διαβίωσης με τους άλλους κατασκηνωτές
• Αφήνουµε το δάσος ή την παραλία όπως τη βρήκαµε, και αν γίνεται, πολύ καλύτερη

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ



Επιστολή που τοιχοκολλούσαν και διαβίβαζαν χθες διαδηλωτές έξω από τα γραφεία βουλευτών του ΠΑΣΟΚ:

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Την ερχόμενη εβδομάδα ο Υπουργός Εργασίας καταθέτει το νομοσχέδιο που κατ΄ απαίτηση της τρόικας ισοπεδώνει την κοινωνική ασφάλιση, γυρνώντας την ελληνική κοινωνία στις αρχές του 20ού αιώνα. Η κυβέρνηση απειλεί όσους από εσάς σκέφτονται να μην το στηρίξουν.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι πέρα από την απειλή της διαγραφής από τον κ. Παπανδρέου –που υλοποιεί το τελείως ανάποδο πρόγραμμα από αυτό που προεκλογικά εξήγγειλε– υπάρχει και η απειλή της διαγραφής από τον ελληνικό λαό.
Σας καλούμε έστω και τώρα να πείτε ΟΧΙ σε ένα νόμο που θα καταδικάσει την ελληνική κοινωνία στη βαρβαρότητα. Σας καλούμε να συμπεριφερθείτε ως βουλευτές του ελληνικού λαού και όχι ως εκ των υστέρων διεκπεραιωτές των εντολών του Δ.Ν.Τ. Άλλωστε τον Οκτώβρη του 2009 ψηφίσαμε για Βουλή και όχι για Συμβουλευτική.
Ο ελληνικός λαός θα θυμάται τις πράξεις ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, θα θυμάται όμως και τις πράξεις που τον στέλνουν στον εργασιακό, ασφαλιστικό και οικονομικό μεσαίωνα.
Η ευθύνη είναι στον καθένα σας ξεχωριστά.

Είναι δυνατή η ίδρυση μιας «ηθικής τράπεζας» στην Ελλάδα;

Από το tvxs:

Τι πιθανότητες έχει να πετύχει ένα τέτοιο εγχείρημα; Και ποια είναι τα μυστικά της βιωσιμότητας της ιταλικής «Banca Etica», η οποία εν μέσω οικονομικής κρίσης κατόρθωσε να αυξήσει κατά 30% τα έσοδά της; Ο πρόεδρος της Banca Etica, Fabio Salviato, μιλά στο tvxs για τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού «ηθικού» τραπεζικού συστήματος.
Τι ακριβώς είναι μια «ηθική» τράπεζα; Πρόκειται για ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που διέπεται από ηθικές αρχές και λειτουργεί με όρους κοινωνικής ευαισθησίας, χρηματοδοτώντας σχέδια και δραστηριότητες με κοινωνική και περιβαλλοντική στόχευση. Με απλά λόγια, μια ηθική τράπεζα μοιάζει με κάθε άλλη τράπεζα στη βασική πιστωτική της λειτουργία: δανείζει χρηματικά ποσά τα οποία της επιστρέφονται με τόκο. Ωστόσο, έχει ένα βασικό στοιχείο που τη διαφοροποιεί: «Για να χορηγήσουν ένα δάνειο οι συμβατικές τράπεζες ζητούν αμέσως εγγύηση – ενέχυρο ή υποθήκη. Αντιθέτως, εμείς στρέφουμε την προσοχή μας στο ‘project’, στη δραστηριότητα που πρόκειται να χρηματοδοτηθεί», εξηγεί ο κ.Salviato. Προσθέτει ότι οι δραστηριότητες που χρηματοδοτεί η Banca Etica οφείλουν να πληρούν ένα ελάχιστο προϋποθέσεων που σχετίζονται με την κοινωνική αλληλεγγύη, την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την προστασία του περιβάλλοντος.

Μια ευκαιρία, όχι ελεημοσύνη
Η βασική αρχή της Banca Etica είναι ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζονται ελεημοσύνη, αλλά «μια ευκαιρία», η οποία σε οικονομικούς όρους μεταφράζεται σε πίστωση. «Όλα ξεκίνησαν πριν από δέκα χρόνια στην Ιταλία, όπου υπήρχε ένα δίκτυο από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τοπικούς φορείς και συνεταιρισμούς οι οποίοι είχαν ανάγκη από πίστωση, ωστόσο καμία τράπεζα δεν ήταν διατεθειμένη να τους χορηγήσει δάνειο. Όλοι χρειάζονταν το ίδιο στοιχείο: μια τράπεζα που θα δάνειζε σε όλους αυτούς που είχαν τεθεί στο περιθώριο από το συμβατικό χρηματοπιστωτικό σύστημα», θυμάται ο κ.Salviato. Και αυτό το κενό ήρθε να καλύψει η Banca Etica.
Σήμερα, η Banca Etica κλείνει 10 χρόνια λειτουργίας, με αρκετά υποκαταστήματα σε ολόκληρη την Ιταλία, και με αξιοθαύμαστες επιδόσεις, ακόμα και εν μέσω οικονομικής κρίσης: τον τελευταίο χρόνο τα έσοδά της αυξήθηκαν κατά 30%, ενώ παράλληλα, το ποσοστό μη αποπληρωμής των δανείων ανέρχεται μόλις στο 0,5%, τη στιγμή που στις συμβατικές τράπεζες της Ιταλίας κυμαίνεται στο 3-10%!

Το μυστικό της επιτυχίας
Ποιο είναι, λοιπόν, το μυστικό της επιτυχίας; «Όταν οι οφειλέτες μας έχουν δυσκολίες στην αποπληρωμή έρχονται σε επαφή με την τράπεζα και μαζί βρίσκουν μια λύση, ώστε να αποπληρωθεί το δάνειο», εξηγεί ο κ.Salviato, σχολιάζοντας ότι στις συμβατικές τράπεζες ο οφειλέτης προσπαθεί να «κρυφτεί» από την τράπεζα και όχι να συνδιαλλαγεί μαζί της. Και αυτό είναι λογικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι το πρώτο που ενδιαφέρει τις συμβατικές τράπεζες σε περίπτωση οικονομικής δυσπραγίας είναι να κατάσχουν το υποθηκευμένο ακίνητο και να το εκπλειστηριάσουν. «Δεν ενδιαφερόμαστε για το ενέχυρο ή την υποθήκη που μας παρέχουν οι δανειολήπτες. Στόχος μας είναι να αποπληρωθούν τα δάνεια και να υλοποιηθούν τα σχέδια για τα οποία χορηγήθηκαν», ξεκαθαρίζει ο κ.Salviato.
Ίσως ακριβώς αυτό να ήταν το στοιχείο που εξασφάλισε μια ανοδική πορεία στην Banca Etica, τη στιγμή που το τραπεζικό σύστημα εξέπεμπε σήμα κινδύνου σε ολόκληρη την υφήλιο. «Έχω στο γραφείο μου δύο φωτογραφίες που τραβήχτηκαν την ίδια μέρα, περίπου ενάμιση χρόνο πριν: η πρώτη στην Αγγλία, όπου η τράπεζα Northern Rock έκλεινε τις πόρτες της λίγο μετά το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης. Η δεύτερη στο Παλέρμο όπου ανοίξαμε ένα ακόμα υποκατάστημά μας, και οι καταθέτες σχημάτιζαν ουρές για να καταθέσουν», θυμάται ο κ.Salviato, επιβεβαιώνοντας το ρητό «Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις».
Είναι πιθανό για την Ελλάδα;
Κατόπιν όλων αυτών, το βασικό ερώτημα είναι: μπορεί κάτι τέτοιο να πετύχει και στην Ελλάδα; Σύμφωνα με τον κ.Salviato, το βασικότερο συστατικό της «συνταγής της επιτυχίας» είναι η δημοκρατική λειτουργία της τράπεζας: «Βασιζόμαστε σε ένα εθνικό δίκτυο μετόχων, οι οποίοι προέρχονται από τοπικούς συλλόγους, συνεταιρισμούς, ΜΚΟ και οργανώσεις. Όλοι αυτοί οι μέτοχοι δεν επιτρέπεται να κατέχουν πάνω από 0,5% του μετοχικού κεφαλαίου και εκλέγουν με δημοκρατικές διαδικασίες τους εκπροσώπους τους στη διοίκηση της τράπεζας. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση την αρχή ‘ένας άνθρωπος, μία ψήφος’, ανεξάρτητα από το ύψος του μετοχικού κεφαλαίου», εξηγεί.
Μετά από συναντήσεις με τοπικές οργανώσεις και ΜΚΟ, ο κ.Salviato είναι κατηγορηματικός ότι στην Ελλάδα το δίκτυο οργανώσεων που θα μπορούσε να μετατραπεί στους αυριανούς μετόχους μιας «Ηθικής Τράπεζας» υφίσταται ήδη. Τι μας λείπει λοιπόν; «Η πρωτοβουλία! Σίγουρα δεν είναι εύκολο, χρειάζεται χρόνος και επιμονή. Ωστόσο, η μαγιά υπάρχει, απαιτείται μόνο η οργάνωση και η απόφαση», σχολιάζει.
Ίδρυση μιας τράπεζας ισούται με ρίσκο, του θυμίζω. Πώς να τολμήσουμε να ρισκάρουμε σε περίοδο κρίσης; «Και όμως, πρέπει να δείτε την κρίση ως ευκαιρία», αντιτείνει. «Η κρίση μας έδειξε ξεκάθαρα ότι το υπάρχον τραπεζικό σύστημα, με την τωρινή του δομή και λειτουργία, έχει έρθει σε τέλμα. Και η εναλλακτική απάντηση σε αυτό το τέλμα είναι το ‘ηθικό’ τραπεζικό σύστημα», καταλήγει. Το συμπέρασμα; Μπορεί να ιδρυθεί μια «Ηθική Τράπεζα» στην Ελλάδα όχι μόνο «παρά την οικονομική κρίση», αλλά ακριβώς «χάρη στην οικονομική κρίση» και χάρη σε όλα όσα αυτή μας δίδαξε για τις αδυναμίες του συμβατικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Το ζήτημα της τιμολόγησης σε ένα Τοπικό Δίκτυο Ανταλλαγών(ΤΔΑ)

Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης


Αρχικά, καθιερώνεται συνήθως η αξία της τοπικής νομισματικής μονάδας – π.χ. 1 ευρώ. Κάποια συστήματα υιοθετούν μια μονάδα χρόνου που αφορά ώρες ίσης συναλλακτικής αξίας, με το πλεονέκτημα της διαρκούς σταθερότητας (χωρίς πληθωρισμό) και ισότητας.

Στη συνέχεια, προκύπτει το ξεχωριστό ζήτημα του πώς να τιμολογούνται τα αγαθά και οι υπηρεσίες ανάμεσα στα μέλη. Στο ΤΔΑ η προσέγγιση μιας «εσωτερικής ελεύθερης αγοράς», όπου το κάθε άτομο αποφασίζει ελευθέρα σχετικά με την τιμή των διαφορών υπηρεσιών (που το ίδιο παρέχει), είναι πολύ συνηθισμένη.

Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει τη διαφοροποίηση των αμοιβών πραγματικά ανάλογα με τον βαθμό ειδίκευσης (π.χ. ένας ερασιτέχνης μπορεί να χρειαστεί 5 ώρες για να ολοκληρώσει μια δουλειά, την οποία ένα πιο ειδικευμένο άτομο θα μπορούσε να ολοκληρώσει μέσα σε 3 ώρες).

Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην προσέλκυση μιας μεγαλύτερης ποικιλίας υπηρεσιών, η οποία θα περιλαμβάνει επιχειρηματικές και επαγγελματικές ειδικότητες, σε αντίθεση με ένα αντίστοιχο σύστημα που βασίζεται σε ώρες ίσης αξίας. Λόγω της προσέγγισης της εσωτερικής ελεύθερης αγοράς έχει, επίσης, παρατηρηθεί ότι οι τιμές τείνουν να προσαρμόζονται προς τον μέσο όρο με την πάροδο του χρόνου. Αυτοί που ζητούν υψηλές τιμές συχνά τις χαμηλώνουν, προκειμένου να προσελκύσουν περισσότερη ζήτηση, ενώ αυτοί που ζητούν χαμηλότερες τιμές βλέπουν ότι έχουν υποτιμήσει τη χρονοναύλωση τους και προσαρμόζουν ανοδικά τις τιμές τους.
Και το ερώτημα που έθεσα στο κείμενο "εμπορευματικές σχέσεις-χρήμα" παραμένει. Ποιό είναι πιο σημαντικό: η αρχική προσέλκυση μελών ή η προώθηση της αξίας της αλληλεγγύης;

Εμπορευματικές σχέσεις- Χρήμα

Η εμπορευματική ανταλλακτική σχέση καταστρέφει την κοινότητα. Κάνει τους ανθρώπους να βλέπουν τον εαυτό τους και τους άλλους μόνο ως προμηθευτές αγαθών. H χρησιμότητα του προϊόντος που φτιάχνω με σκοπό να το μετατρέψω σε εμπόρευμα για ανταλλαγή δεν με ενδιαφέρει πλέον. Με ενδιαφέρει μόνο η χρήση του προϊόντος που θα πάρω σε αντάλλαγμα. Αλλά και για αυτόν που μου το πουλάει, η χρήση που του κάνω εγώ δεν τον απασχολεί, αφού το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η αξία χρήσης αυτού που παρήγαγα. Ό,τι είναι αξία χρήσης για τον έναν είναι μόνο ανταλλακτική αξία για τον άλλον και αντιστρόφως. "Με τη γέννηση της ανταλλαγής μέσα στην κοινότητα, η εργασία δεν είναι πλέον η ικανοποίηση των αναγκών από τη συλλογικότητα, αλλά το μέσο για να αποκτήσει κανείς από τους άλλους ό,τι ικανοποιεί τις δικές του ανάγκες".
Στη συνεχώς επεκτεινόμενη σφαίρα της εμπορευματικής ανταλλαγής, τα υποκείμενα αναγκάζονται να συμπεριφέρονται ως απόμακροι παρατηρητές και όχι σαν πρωταγωνιστές της κοινωνικής ζωής (το ρόλο του πρωταγωνιστή αναλαμβάνουν τα πράγματα), επειδή ο αμοιβαίος υπολογισμός του όφελους που μπορεί να κερδίσει κάποιος σε σχέση με τους άλλους απαιτεί μια (κερδοσκοπική) λογική και χωρίς συναισθήματα στάση. Αυτού του είδους η συμπεριφορά γίνεται “δεύτερη φύση” και καθορίζει την συμπεριφορά του ατόμου σε όλο το φάσμα της καθημερινότητάς του. Υπό αυτές τις συνθήκες, το άτομο ταυτίζεται με τα πράγματα που κατέχει και διαθέτει για ανταλλαγή.
Και επειδή σχεδόν όλες οι ανταλλαγές στις σύνθετες κοινωνίες του καταμερισμού και της ειδίκευσης δεν είναι εφικτό να γίνουν μεταξύ των ενδιαφερομένων, μπορούν να γίνονται ευκολότερα απρόσωπα με ενδιάμεσο το χρήμα.
Έτσι, ιδιαίτερα στον καπιταλισμό, το μέσο έγινε σκοπός και η ζωή στα πλαίσιά του μετασχηματίσθηκε σε ένα συνεχές κυνήγι, το κυνήγι του χρήματος. Γιατί τελικά αυτό που το χρήμα «διευκολύνει» δεν είναι μόνο την κατοχή των αντικειμένων-αγαθών, αλλά την ανταλλαγή του ενός με το άλλο.
Με αυτή την έννοια και τα τοπικά νομίσματα, αν το μόνο που εκφράζουν είναι η ευκολία για τις ανταλλαγές αγαθών και εργασίας στα πλαίσια μιας κοινότητας ανθρώπων, τότε δεν διαφέρουν και πολύ από το συμβατικό χρήμα. Αν ο καθένας καθορίζει την ανταλλακτική αξία αυτών που προσφέρει με γνώμονα το τι μπορεί να εξασφαλίσει σαν χρήση για τον εαυτό του από τους άλλους και όχι με κριτήριο για το πόσο είναι κοινωνικά χρήσιμα στους άλλους και άρα τα προσφέρει ταυτόχρονα και από αλληλεγγύη προς τη κοινότητα, τότε υπάρχει πρόβλημα για την εξέλιξη του ενελλακτικού νομίσματος, πέρα από το πρόβλημα της συσσώρευσης. Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό όσον αφορά στην προσφορά της εργασίας. Αν κάποιος θεωρεί ότι η δικιά του εργασία είναι χρησιμότερη από την εργασία κάποιου άλλου, την κοστολογεί 'ακριβότερα' σε μονάδες του τοπικού νομίσματος και έτσι θα απαιτεί μεγαλύτερη ποσότητα "κατώτερης" εργασίας. Όμως η βιωσιμότητα της κοινότητας εξαρτάται ακριβώς από τις διαφορετικές αυτές εργασίες, που είναι εξίσου αναγκαίες για την ύπαρξή της. Μπορεί λοιπόν, και στις περισσότερες περιπτώσεις πρέπει, να τις αξιολογίσει ισότιμα και να τις ανταμείβει το ίδιο. Αυτό σημαίνει όμως ότι θα πρέπει από την αρχή να υπάρχει μια τέτοια συμφωνία στα πλαίσια ενός τοπικού συστήματος ανταλλαγών και αλληλεγγύης, και όχι αυτό να καθορίζεται από το κάθε μέλος.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Με λίγα λόγια, η αλληλέγγυα οικονομία σε γενικές γραμμές αναφέρεται στη μορφή οικονομικής συνεργασίας που ξεκινάει από τα κάτω συνδέοντας οριζόντια διάφορες τοπικές εναλλακτικές σε ένα ορατό, δημιουργικό δίκτυο αντίστασης στην οικονομία της αγοράς. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν αγώνα που προήλθε από τη δημιουργικότητα των ίδιων των ανθρώπων (όχι από διανοούμενους και ιδεολογίες) και μπορεί να αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να αντικαταστήσει τις κυρίαρχες δομές με πιο ανθρώπινες. Είναι δηλαδή μία διαδικασία αλλαγής στην πράξη και στο σήμερα της οικονομικής δραστηριότητας (με τις αντιφάσεις που αυτό συνεπάγεται) και όχι κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο οικονομικής οργάνωσης, για την ορθότητα του οποίου οι άνθρωποι πρέπει να πειστούν (ή ακόμα χειρότερα να αναγκαστούν) και να το ακολουθήσουν. Είναι ένας νέος δρόμος που δημιουργείται καθώς οι άνθρωποι πορεύονται προς μία κατεύθυνση ρωτώντας. Είναι το αποτέλεσμα της ιστορικής προσπάθειας του ανθρώπου να ζήσει και να αναπτυχθεί ως άτομο και κοινωνικό όν.
Η αλληλέγγυα οικονομία αγκαλιάζει όλες τις δραστηριότητες παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης που συμβάλλουν στην «εκδημοκράτηση» της οικονομίας τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Παίρνει διάφορες μορφές, σε όλες τις ηπείρους. Από αυτήν την άποψη δεν αποτελεί κάποιον τομέα της οικονομίας αλλά μια ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει πρωτοβουλίες σε όλους τους τομείς της οικονομίας.
Όπως συμβαίνει και με πολλούς άλλους "πολιτικούς ορισμούς", αλληλέγγυα οικονομία μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς ανθρώπους. Έτσι, για μετρικούς είναι μία σειρά στρατηγικών και αγώνα που στόχο έχουν την απόρριψη του καπιταλισμού και των καταπιεστικών σχέσεων που υποστηρίζει και αναπαράγει, ενώ για άλλους είναι μία απόπειρα "εξανθρωπισμού" του με τη δημιουργία κοινοτικών διχτύων ασφαλείας (π.χ. δίκαια τιμή).
Συμφωνώντας με την πρώτη λογική, η αλληλέγγυα οικονομία ως μια απάντηση σε μία έκφανση (οικονομική) ενός αλληλένδετου συστήματος, όπως και κάθε μονοθεματική απάντηση για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει να στρέφεται ενάντια στα αίτια (και όχι τα συμπτώματα) που τη δημιούργησαν και μάλιστα στα πλαίσια μιας πολύμορφης κοινωνικής δράσης, στα πλαίσια ενός κινήματος. Μία απάντηση συλλογική, μιας και το πρόβλημα είναι κοινωνικής φύσεως και οι ατομικές λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα είναι καταδικασμένες σε αποτυχία.
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Σκοπός της αλληλέγγυας οικονομίας είναι να παράγουμε ότι πραγματικά θέλουμε να καταναλώσουμε. Να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας με τρόπους που αντιμετωπίζουν τη φτώχεια και την ανισότητα και σέβονται το περιβάλλον, επιδιώκοντας ακόμα την ανάπτυξη των ανθρώπων ατομικά και συλλογικά απελευθερώνοντας τους από τις ιεραρχικές δομές που τους υποδούλωναν εντός ή εκτός του χώρου εργασίας.
ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Η κυρίαρχη οικονομία καλλιεργεί στην κοινωνία την ψευδαίσθηση της «ανεξαρτησίας» και της «ελευθερίας» ενώ στην πραγματικότητα βαθαίνει τις ιεραρχικές εξαρτήσεις που ενισχύουν τη δύναμη κάποιων πάνω σε άλλους. Αντίθετα η αλληλέγγυα οικονομία αναγνωρίζει ότι απόλυτη ανεξαρτησία και ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει και ότι υπάρχουν αλληλοσυσχετίσεις. Οπότε πρέπει να πάρουμε την ευθύνη για αυτές τις σχέσεις και να τις χτίσουμε συνειδητά ως σχέσεις αμοιβαίας βοήθειας και ενδιαφέροντος.
Η συνειδητοποίηση των διαφόρων πρωτοβουλιών ότι συμμετέχουν σε ένα κοινό ρεύμα, αυτό της αλληλέγγυας οικονομίας είναι μικρή και έχει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης. Η δημιουργία συνεργιών μεταξύ των συμμετεχόντων με την ανταλλαγή εμπειριών, τεχνογνωσίας, την σύμπραξη σε κοινές πρωτοβουλίες και άρα την καλύτερη αξιοποίηση των πόρων που όλες μαζί διαθέτουν αποτελούν ένα μεγάλο στοίχημα για την οικοδόμηση ενός νέου κόσμου. Η ικανότητα της αλληλέγγυας οικονομίας να αποτελέσει μια εναλλακτική στο κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό στη δυνατότητά της να ενισχύσει τα δίκτυά της και να παγιώσει την οικονομική της λειτουργία.
Η οικονομική της αλληλεγγύης είναι η πρακτική της αναγνώρισης, σύνδεσης, ενδυνάμωσης και δημιουργίας από τα κάτω πρωτοβουλιών εναλλακτικής οικονομίας. Μια τελείως διαφορετική προσέγγιση στην κυρίαρχη οικονομική. Αντί να αρχίζει από μια μεγάλη θεωρεία, αρχίζει από τις πρακτικές μας. Δίνοντας μας τη δυνατότητα ενίσχυσης των νέων οικονομικών σχέσεων στην κοινότητά μας.
Μόλις αναγνωρίζονται στοιχεία αλληλέγγυας οικονομίας μπορούμε να ξεκινούμε τη διαδικασία καλλιέργειας συλλογικής συνείδησης (ταυτότητας) και να προχωράει η δικτύωση . Αυτή η διαδικασία συνεύρεσης των μέχρι πρότινος απομονωμένων πρωτοβουλιών αποτελούν τη βάση της στρατηγικής για μια αλληλέγγυα οικονομία. Δεν γίνονται «απλά για να γνωριστούμε», αλλά για να χτίσουμε αληθινές-ειλικρινείς σχέσεις αλληλοϋποστήριξης και οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των συμμετεχόντων από την μια και από την άλλη να συνδεθούμε με τα κοινωνικά κινήματα που παλεύουν ενάντια στην κυριαρχία. Το τι μορφή θα έχουν αυτές οι «γνωριμίες» μεταξύ των διαφορετικών κομματιών της αλληλέγγυας οικονομίας και των κοινωνικών κινημάτων είναι κάτι που θα καθοριστεί στην πράξη, στις μεταξύ μας συζητήσεις, έχοντας στο νου μας ότι οι προσπάθειες για τη δημιουργία μιας διαφορετικής οικονομίας προϋποθέτουν ότι οι προσπάθειες αυτές είναι στην κατεύθυνση ενός ευρύτερου οράματος για την κοινωνία που θα προωθεί την επέκταση της δυναμικής της αλληλεγγύης.
Κάποια χαρακτηριστικά της διαδικασίας συγκρότησης της αλληλέγγυας οικονομίας είναι:
- Ενότητα στη διαφορά
- Συλλογική δυναμική
- Αυτονομία
- Οριζόντια δικτύωση
- Συνεργασία και αλληλοβοήθεια
- Τοπική γείωση, παγκόσμια αλληλοσύνδεση

Από το http://www.stekichania.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=282:2010-05-17-15-53-52&catid=53:terraverdecategory&Itemid=63

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Εκδήλωση με τον John Holloway, Εμείς είμαστε η κρίση του καπιταλισμού

Θεσσαλονίκη, Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010, 20:000
Ακριβής τοποθεσία: Φάμπρικα Υφανέτ
Διοργάνωση: Φάμπρικα Υφανέτ

Τη στιγμή που το βάθος της παρούσας κρίσης και της επίθεσης από την πλευρά των αφεντικών δεν έχει ακόμη φανερωθεί μπροστά μας στο σύνολό του, είναι επιτακτική η απομυστικοποίηση της σημερινής συγκυρίας σαν ένα μέρος των δικών μας απαντήσεων. Όπως κι αν παρουσιάζεται, ό,τι μεταλλαγές κι αν παίρνει, η κρίση αυτή που βιώνουμε δεν είναι παρά η ακραία έκφραση μιας χρόνιας αδυναμίας του κεφαλαίου να αυτο-αναπαραχθεί, τόσο σαν σχέση όσο και σαν συσσωρευμένη αξία. Κι αυτή η αδυναμία έχει στον πυρήνα της τη δύναμη της αντίθεσής μας στο κεφάλαιο, τη δική μας ανυποταξία μπροστά στην εντεινόμενη υπαγωγή της ζωής και της εργασίας μας στην καπιταλιστική συσσώρευση.

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Είναι αναγκαία, λοιπόν, η διαύγαση μιας θεωρίας που, κόντρα στις κυρίαρχες ιδεολογίες, θα αποκαλύπτει την ευπάθεια του καπιταλισμού λόγω της δικής μας ανυποταξίας. Μιας θεωρίας που σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ίδιας μας της πράξης, θα μας εξοικειώνει με το αυτονόητο: απέναντι στην κρίση δεν είμαστε θύματα, αλλά υποκείμενα, τα μοναδικά υποκείμενα. Και είναι γι’αυτό που η δική μας έξοδος από την κρίση περνάει μέσα από την ανάπτυξη της αντιεξουσίας που ήδη υπάρχει ως ουσία της κρίσης αυτής. Μέσα από την οργάνωση της άρνησης ενάντια στις κυρίαρχες κοινωνικές σχέσεις που μας τεμαχίζουν και της ταυτόχρονης δημιουργίας νέων, ανταγωνιστικών σ’αυτές˙ το βάθεμα αυτής της διαδικασίας άρνησης-και-δημιουργίας τόσο σαν προσβολή της καπιταλιστικής προσταγής όσο και σαν προβολή ενάντια-και-πέραν αυτής.


Η κρίση σαν υλική πραγματικότητα της δικής μας αντιεξουσίας και η επανεφεύρεση της επανάστασης σήμερα

Εκδήλωση-συζήτηση με τον John Holloway, αυτόνομο μαρξιστή και συγγραφέα του βιβλίου «Ας αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να καταλάβουμε την εξουσία».

"Ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει Αριστερά"


του Χρόνη Μίσσιου

Εμβληματική μορφή της Αριστεράς, συγγραφέας, σήμερα, στα 80 του, εξακολουθεί να αναζητεί έναν καινούργιο δρόμο και μιλάει για την κρίση, το ΔΝΤ, τις διασπάσεις και τις επαναδιασπάσεις του αριστερού χώρου
Συνέντευξη του Χρόνη Μίσσιου στον Άρη Παπασταθη,για την εφημερίδα το Βήμα, της 20ης Ιουνίου του 2010

«Ο Μανόλης Αναγνωστάκης μου έμαθε γράμματα στη φυλακή, ήμασταν θανατοποινίτες στο Γεντί Κουλέ» λέει ο Χρόνης Μίσσιος στο «Βήμα», στο περιθώριο της συνέντευξης που παραχώρησε ένα καυτό μεσημέρι της περασμένης εβδομάδας στο σπίτι του, στο Μικροχώρι Αττικής. Εμβληματική φυσιογνωμία της Αριστεράς, συγκλόνισε το πανελλήνιο το 1985,όταν αποκάλυψε τη διαδρομή της ζωής του,από τα 17 ως τα 43 του χρόνια σε φυλακές και εξορίες (1947-1973), στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς».Στα 80 του ζει πλέον αποτραβηγμένος με τη σύζυγό του Ρηνιώ και τα τρία σκυλιά τους σε ένα αγροτόσπιτο, περιτριγυρισμένο από νεοελληνικές βίλες. Για να τον συναντήσει κανείςπρέπει να ακολουθήσει κανόνες... συνωμοτικότητας. Ενα ημιφορτηγό μάς περίμενε στην ταβέρνα «Μπάρμπα Βασίλης» για να μας οδηγήσει στο δρομάκι που καταλήγει στην πόρτα του.
- Τι σημαίνει για εσάς αυτή η κρίση;
«Πιστεύω ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι καθολική και παγκόσμια. Ο πλανήτης μας είναι πλέον μια μικρή γειτονιά γεμάτη κινδύνους και εγκληματικές συμμορίες που δεν γνωρίζουν σύνορα. Πιστεύω πως κανένας λαός, καμία χώρα δεν μπορεί να ονειρευτεί μια κοινωνία ισόνομη, ελεύθερη και ειρηνική».
- Γιατί;
«Πολλά θα μπορούσε να αναφέρει κανείς: για τον κίνδυνο του πυρηνικού ολέθρου, για την καταστροφή του περιβάλλοντος, για τον χρηματιστηριακό ιμπεριαλισμό κτλ. Πρόσφατο παράδειγμα έχουμε το έγκλημα της ΒΡ. Κι όμως κανένας δεν θα τιμωρηθεί, κανένας δεν ζητάει να σταματήσουν οι εξορύξεις στα βάθη του ωκεανού. Ολοι μιλούν για το πόσα σεντς έπεσε η μετοχή της. Η ανάγκη συνεργασίας των λαών είναι επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε. Η ανάγκη μιας παγκόσμιας δράσης για να αλλάξουμε τους κοινωνικούς θεσμούς, τις αξίες μας και τη συμπεριφορά μας απέναντι στη φύση και στον συνάνθρωπό μας είναι στοιχειώδης προϋπόθεση».
- Τι μπορούμε να κάνουμε;
«Σήμερα είναι εύλογο το ερώτημα αν το προνόμιο της λογικής του ανθρώπου είναι όντως προνόμιο ή κατάρα. Η οικολογική κρίση του πλανήτη και των ανθρωπίνων κοινωνιών δεν είναι ένα εφιαλτικό σενάριο για το μέλλον αλλά μια οδυνηρή πραγματικότητα. Ο κόσμος του Οργουελ επιβεβαιώθηκε. Ο κόσμος του Χάξλεϊ είναι παρών. Μόνο με αυτογνωσία της ύπαρξής μας και τη συμφιλίωσή μας με αυτόν τον υπέροχο αινιγματικό κόσμο που μας γέννησε μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία μας. Χρειαζόμαστε άλλη ιεράρχηση των αξιών, άλλους κοινωνικούς θεσμούς, άλλη φιλοσοφία. Οσο η κυρίαρχη αξία των κοινωνιών μας παραμένει η κερδοσκοπία, τα βήματα της ανθρώπινης ιστορίας- όπως είπε κάποτε και ο Δαντόν- θα είναι οι ταφόπετρες των ρομαντικών».
- Λέτε ότι η ζωή μετριέται μονάχα με τις συγκινήσεις που επιβεβαιώνουν την ανθρώπινη ουσία μας.Πιστεύετε ότι χάσαμε την ουσία τα τελευταία χρόνια;
«Νομίζω πως ναι. Η σημερινή κοινωνία δείχνει να έχει πέσει σε κώμα. Ο άνθρωπος από μια συμπαντική οντότητα με όνειρα, επιθυμίες, έρωτες και αισθήσεις μετατρέπεται σε ένα αντικείμενο παραγωγής και κατανάλωσης προϊόντων. Εχει χάσει τον προσανατολισμό του, έχει χάσει τις αξίες τού ευ ζην».
- Πώς βιώνετε την κρίση στην Ελλάδα;
«Αισθάνομαι ταπεινωμένος και περιφρονημένος. Νομίζω ότι ξαναζώ την εποχή του Πιουριφόι, τότε που η χώρα μας ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Δεν πίστευα πως θα ζήσω μια νέα υποτέλεια της πατρίδας μου. Λέει ο Πρωθυπουργός ότι ήμασταν ο αδύναμος κρίκος και γι΄ αυτό μας χτύπησε τόσο καίρια ο τοκογλυφικός καπιταλισμός. Γιατί όμως είμαστε ο αδύναμος κρίκος; Είναι ένα ερώτημα στο οποίο οφείλει να απαντήσει το πολιτικό μας σύστημα και άλλοι κοινωνικοί φορείς που υποτίθεται ότι διακονούν τα συμφέροντα του λαού».
- Ωστόσο ο λαός, όλοι εμείς, δεν έχουμε ευθύνη γι΄ αυτό που μας συνέβη;
«Αναμφίβολα ναι. Αυτό όμως δεν είναι το κυρίως πρόβλημα. Οπως και το σύνθημα “φέρτε πίσω τα κλεμμένα”. Είναι σωστό αλλά ταυτόχρονα παραπλανητικό. Διότι το πρόβλημα είναι το σύστημα και οι θεσμοί που καθιερώσαμε. Θεσμοί που παράγουν βία, βαρβαρότητα και ψυχασθένεια, διότι πώς να κατανοήσει κανείς διαφορετικά την αφύσικη ζωή που μας υποχρέωσαν να βιώνουμε. Για να γυρίσουμε στα δικά μας: το εξοργιστικό είναι ότι μας εγκαλούν για έλλειψη πατριωτισμού όσους διαφωνούμε και αντιστεκόμαστε σε αυτά τα κατοχικά μέτρα. Είναι αυτοί που εκλέχθηκαν και ορκίστηκαν- οι περισσότεροι αλλεπάλληλες φορές- να υπερασπισθούν την πατρίδα και τα συμφέροντα του λαού της και μας οδήγησαν σε μια νέα εθνική υποτέλεια. Αιδώς, Αργείοι...».
- Είστε πολύ σκληρός.
«Στα 80 μου χρόνια δεν έχω το δικαίωμα της συγγνωστής πλάνης ούτε καμία δέσμευση για να μη λέω αυτό που σκέφτομαι και πιστεύω. Είναι τουλάχιστον ανόητο να υποστηρίζει κανείς ότι μια χώρα οικονομικά υποδουλωμένη μπορεί να είναι εθνικά και πολιτικά ελεύθερη και ανεξάρτητη. Ισως αυτή η νέα υποτέλεια γεννήσει μια νέα εθνική αντίσταση».
- Εθνική αντίσταση;Με ποια μορφή και πότε;
«Οταν ο λαός βγει επιτέλους από τις κομματικές μάντρες. Τι όραμα θα έχει αυτή η αντίσταση; Τι μορφές θα πάρει; Δεν ξέρω. Εγώ είμαι ήδη παρελθόν και δυσκολεύομαι ήδη να κατανοήσω το παρόν. Ελπίζω οι μορφές που θα πάρει να μην είναι βίαιες και εξουσιαστικές. Είναι ιστορικά βεβαιωμένο πως η βία και η εξουσία πρόδωσαν τα ωραιότερα όνειρα των επαναστατών».
- Πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη τιμωρίας των ενόχων που μας οδήγησαν εδώ;
«Δεν πιστεύω στην καταστολή. Πιστεύω στην πρόληψη. Δυστυχώς όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες στην εποχή μας έχουν εγκαταλείψει την πρόληψη, την αναζήτηση και αντιμετώπιση των αιτίων που γεννούν τα κοινωνικά φαινόμενα και επαφίενταιστην καταστολή σε ολόκληρο το φάσμα του κοινωνικού γίγνεσθαι».
Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΘΕΡΙΝΑΣ
- Είστε ένας από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας της Αριστεράς στην Ελλάδα τον αιώνα που πέρασε. Αναγνωρίζετε κάποιο «ιστορικό λάθος» στη διαδρομή της από το 1974 ως σήμερα;
«Κατ΄ αρχάς θέλω να σου πω ότι η διαδρομή μου στην Αριστερά ήταν, παρά τις αντιξοότητες, από τις πιο ευτυχισμένες και πλούσιες περιόδους της ζωής μου. Εί χαμε όνειρο, είχαμε όραμα, είχαμε μύθους και ψευδαισθήσεις. Η Αριστερά είχε βαθιές ρίζες μέσα στην ελληνική κοινωνία. Παρ΄ ότι ηττήθηκε στρατιωτικά, γρήγορα ξαναγεννήθηκε και στις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 ήταν ο μόνος παραγωγός πολιτισμού στη χώρα μας. Η Αριστερά ήταν επαναστατική, όχι με τη συνωμοτική έννοια αλλά με τον πολιτισμό της, μια πορεία που ήρθε να διακόψει η δικτατορία. Ούτε όμως η χούντα τη νίκησε. Η Αριστερά ηττήθηκε στη Μεταπολίτευση. Διασπασμένη για άλλη μία φορά πολεμούσε με τα “ευαγγέλια” προσπαθώντας να στρατολογήσει η κάθε πλευρά με το μέρος της περισσότερους κομμουνιστές. Να τους κάνει τι, αλήθεια; Να τους βάλει στο μπαούλο; Δεν αντιλήφθηκε τη νέα εποχή στην οποία εισερχόταν η ελληνική κοινωνία, τις προσδοκίες και τα προβλήματά της. Ετσι ήρθε το ΠαΣοΚ, πήρε όλο το πακέτο των συνθημάτων και των αιτημάτων της Αριστεράς και το απαξίωσε. Εκτοτε η Αριστερά ψάχνει την προίκα της σε λάθος μέρος. Σήμερα ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει Αριστερά. Αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι Αριστερά δεν παράγει τίποτα, ούτε καν πολιτικό πολιτισμό».
- Τι εντύπωση σας προκάλεσε η νέα διάσπαση του Συνασπισμού;
«Επιβεβαιώνει αυτό που είπαμε προηγουμένως. Είναι ένα πείραμα που χρόνια τώρα παλεύει χωρίς να κατορθώνει να συνθέσει απόψεις. Οι διασπάσεις και οι επαναδιασπάσεις αυτού του χώρου μου φέρνουν στο μυαλό την επίδραση που έχει η ουρά της αθερίνας στον τρικυμισμένο ωκεανό».
- Αρα τι προτείνετε;
«Πιστεύω ότι ο μόνος δρόμος, η τελευταία έξοδος προς την ελευθερία του ανθρώπου και του πλανήτη είναι η ολιστική οικολογική φιλοσοφία, σκέψη, πράξη και συμπεριφορά. Η οικολογία ούτε φέρει ούτε εδραιώνει καμία εξουσία, αντίθετα την καθιστά άχρηστη. Είναι μια επανάσταση αυτογνωσίας, μια επανάσταση ανθρώπινης συνείδησης. Δεν είναι μια “πίστη” σε μια ιδεολογία αλλά μια καθημερινή πρακτική για να επανασυνδέσουμε τη λογική με τις αισθήσεις, να απελευθερώσουμε τη συμπαντική μας ιδιαιτερότητα. Να αναγνωρίσουμε τη διαφορετικότητα, την αυταξία και την αναγκαιότητα του συνόλου της ζωής. Είναι ένας δρόμος επαναπροσέγγισης του κόσμου που μας περιβάλλει, ένας δρόμος στην αναζήτηση της χαράς αντί της αγωνίας. Εχουμε ανάγκη να ξαναβρούμε την προσωπική μας αισθητική, τα προσωπικά μας μονοπάτια, του έρωτα, της αγάπης και της τρυφερότητας, το άρωμα του κόσμου και της ύπαρξής μας».

Ασκήσεις πιθανοτήτων

Άσκηση 1
Να βρεθεί:
Η πιθανότητα να συμβεί σε 189 χρόνια ζωής στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8,000,000 να γίνουν πρωθυπουργοί... Παππούς, Γιος και Εγγονός της ίδιας οικογένειας.
Απάντηση:
Συνέβη τρεις φορές στη χώρα που λέγεται Ελλάδα:
1) O Δημήτριος Pάλλης (1844-1921) πέντε φορές πρωθυπουργός(1897,1903,1905,1909και1920-21). O γιος του Iωάννης (1878-1946) μια φορά (κατοχικός 1943-44). Γιος καιεγγονός ήταν ο Γεώργιος (1918-2006) μια φορά πρωθυπουργός ( 1980-81). Aξίζει να σημειωθεί ότι Γ. Pάλλης ήταν και εγγονός πρωθυπουργού από τη μητέρα του (κόρη του Γ. Θεοτόκη).
2) O Γεώργιος Παπανδρέου (1888-1968) τέσσερις φορές πρωθυπουργός (1944,1944-1945,1963 και 1964-65 ). O Aνδρέας Παπανδρέου (1919-1996) τρεις (1981-85,1985-89 και1993-96). O εγγονός και γιος Γιώργος μόλις άρχισε την πρώτη θητεία.
3) O Διομήδης Kυριακός (1811-69) κατέκτησε το αξίωμα μια φορά (1863). Tο ίδιο και ογδόντα χρόνια αργότερα (1949) ο εγγονός του Aλέξανδρος Διομήδης - Kυριακός(1875-1951)
Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε να προστεθεί άλλη μια περίπτωση. Πρόκειται για τον Γεώργιο Kουντουριώτη (1782-1858), που κάθισε στην καρέκλα μια φορά (1848)και ο εγγονός του Παύλος (1855-1935) έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας(1924-1929).
Άσκηση 2
Να βρεθεί:
Η πιθανότητα να συμβεί σε 189 χρόνια ζωής στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8,000,000 (κατοίκων έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί Πατέρας και Γιος.
Απάντηση:
O Σπυρίδων Tρικούπης (1788-1873) υπήρξε ο πρόεδρος (πρωθυπουργός) του πρώτου νεοελληνικού υπουργικού συμβουλίου (1833). O γιος του Xαρίλαος (1832-1896)διατέλεσε εφτά φορές πρωθυπουργός ((1875, 1878, 1880, 1882-85, 1886-90, 1892-3 και 1893-1895).
O Θρασύβουλος Zαΐμης (1825-1889) δυο φορές πρωθυπουργός (1869-70 και 1871). O
γιος του Aλέξανδρος οχτώ φορές πρωθυπουργός (1897, 1901, 1915, 1916, 1917,
1926, 1927 και 1928) και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1929-1935). Aς προστεθεί ότι
ο Aνδρέας πατέρας του πρώτου και παππούς του δεύτερου είχε διατελέσει πριν την
έλευση του Kαποδίστρια και μετά τη δολοφονία του πρόεδρος της «Διοικητικής
Eπιτροπής Eλλάδος» (αξίωμα ανάλογο του πρωθυπουργού).
O Eλευθέριος Bενιζέλος (1864-1936) εννιά φορές πρωθυπουργός (1910-15, 1915,
1917-20, 1924, 1928-29, 1929-32, 1932, 1932-33, 1933) . O γιος του Σοφοκλής
ορκίστηκε πέντε φορές (1944 και κατά διαστήματα το 1950-51).
O Γεώργιος Θεοτόκης (1844-1916) τέσσερις φορές (1899-1901, 1903 και 1903-05) . O
γιος του Iωάννης (1880-1961) μια (1950).
Αυτό έγινε ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ!

ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ''ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ".
Έφθασε ο καιρός να περάσουμε απο αυτό το είδος δημοκρατίας στην άμεση δημοκρατία των ανακλητών εκ περιτροπής εκπροσώπων. Τότε έχουμε ελπίδα να ξεφύγουμε από την οικογενειοκρατία σε αυτή τη χώρα. Αλλιώς μας περιμένει η Ντόρα στη γωνία για να σπάσει το ρεκόρ και να γίνει η όγδοη περίπτωση!!!

Νέα νομοθεσία της Ε.Ε. για τους σπόρους: Απειλή για τις τοπικές ποικιλίες, ευνοϊκή για πατέντες & τεχνολογίες ελέγχου


Μια νέα αναθεώρηση της νομοθεσίας της Ε.Ε. σχετικά με την εμπορία σπόρων που αναμένεται να ισχύσει σύντομα, δείχνει να αποτελεί ουσιαστική απειλή για την διατήρηση και κυκλοφορία των τοπικών ποικιλιών, οδηγώντας μέχρι και στην απαγόρευση τους. Αντίθετα οι προτεινόμενες ρυθμίσεις ευνοούν τις μεγάλες εταιρείες σπόρων μέσω της επέκτασης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και την προώθηση νέων τεχνολογιών έλεγχου για όλες τις εμπορικές φυτικές ποικιλίες.
Διατήρηση της ποικιλομορφίας; όχι και τόσο..
Χωρίς να έχει γίνει δημόσια αντιληπτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αρχίσει να αναθεωρεί την νομοθεσία της Ε.Ε. σχετικά με την εμπορία σπόρων από το 2008. Μέχρι και πριν μερικά χρόνια, η εμπορία σπόρων μη εγγεγραμμένων ποικιλιών (τοπικών, παραδοσιακών και ιδιοπαραγώμενων) δεν υφίσταντο στις περισσότερες χώρες κάποιο ουσιαστικό έλεγχο, μιας και αποτελούσαν σχετικά μικρό κομμάτι της αγοράς και διακινούνταν χωρίς ανταγωνιστικές εμπορικές προθέσεις. Τον Ιούνιο του 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε μια οδηγία σχετικά με την διατήρηση συγκεκριμένων ποικιλιών καταλήγοντας σε μια σειρά οδηγιών, οι οποίες εφαρμόζονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα της Ε.Ε.. Ο ρόλος τους είναι η ρύθμιση της εμπορικής κυκλοφορίας φυλών ζώων, φυτικών ποικιλιών προσαρμοσμένων σε τοπικές συνθήκες καθώς και εκείνων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Τα κράτη μέλη της Ε.Ε. θα υποχρεωθούν σύντομα, πιθανότατα εντός τους 2010, να ενσωματώσουν τις σχετικές οδηγίες στην εθνική τους νομοθεσία.
Ωστόσο, παρόλο τον τίτλο “για την διατήρηση της ποικιλομορφίας», οι οδηγίες αυτές δεν έχουν συνάδει μέχρι τώρα με τον σκοπό τους, το να σταματήσει δηλαδή η απώλεια αγροτικής βιοποικιλότητας και να απλοποιηθεί η σχετική νομοθεσία. Όπως έχει επισημανθεί, αν και επέτρεψαν την καταχώρηση τοπικών ποικιλιών στους επίσημους καταλόγους, παράλληλα έχουν δημιουργηθεί και πολλά υπερβολικά γραφειοκρατικά εμπόδια. Τρεις προϋποθέσεις αυτών θεωρούνται ιδιαίτερα παράλογες και εκτιμάται ότι εμπεριέχουν κατά πολύ τον κίνδυνο απαγόρευσης των μη καταχωρημένων ποικιλιών: Η ανάγκη απόδειξης της σπουδαιότητας της συγκεκριμένης ποικιλίας, ο περιορισμός και διανομή των τοπικών σπόρων μόνο στις περιοχές καταγωγής τους και ο ποσοτικός περιορισμός της καλλιέργειας των ποικιλιών σε αναλογία με τις εμπορικές ποικιλίες.
Οι πιέσεις του λόμπι της βιομηχανίας σπόρων
Σημαντικό ρόλο για την μορφοποίηση των παραπάνω οδηγιών φαίνεται να έπαιξε η σποροπαραγωγική βιομηχανία, με διεθνής πια επιχειρηματική δραστηριότητα και με τις δέκα μεγαλύτερες εταιρίες να ελέγχουν το 67% της αγοράς. Μεταξύ αυτών βρίσκονται κολοσσοί όπως η Monsanto, Bayer και η Syngenta οι οποίες, πέρα της χημικής και βιοτεχνολογικής βιομηχανίας, έχουν εξαπλωθεί ραγδαία και στο χώρο της εμπορίας σπόρων και εφαρμόζουν εδώ και καιρό έντονες πιέσεις ως λόμπι στην Ε.Ε. για την νέα νομοθεσία, απαιτώντας την ενίσχυση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και την προστασίας τους. Οι εταιρείες ισχυρίζονται ότι χάνουν αυτή τη στιγμή το 40% των εν δυνάμει αγορών λόγω “παράνομης αναπαραγωγής”, όπως την ονομάζουν, καθώς και λόγω της σποροπαραγωγής μη-καταχωρημένων ποικιλιών. Τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας σπόρων εκπροσωπούνται σε όλες τις ηπείρους εντός της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία Νέων Φυτικών Ποικιλιών (UPOV) μέσω πολιτικών που αφορούν την Προστασία των Φυτικών Ποικιλιών (PVP).
Μοριακό “barcode” για τα φυτά..
Μέχρι τώρα η γενετική μηχανική έδειχνε να εξυπηρετεί την βιομηχανία ως ιδανική λύση για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, καθώς οι γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες μπορούν να πατενταριστούν και να εντοπιστούν στα χωράφια μέσω του γενετικού τους κώδικα. Οι γεωργοί που δεσμεύονται με σχετικά συμβόλαια, μπορούν να μηνυθούν για παράνομη αναπαραγωγή, σε περίπτωση που φυλάξουν και εμπορευθούν το γ.τ. σπόρο. Η βιοτεχνολογική βιομηχανία έχει αρνηθεί να αναλάβει την ευθύνη για τις τυχόν επιμολύνσεις χωραφιών και εμμένει σε θέσπιση ποσοτικών ορίων που επιτρέπουν την περιορισμένη γενετική μόλυνση σε καλλιέργειες χωρίς γ.τ.ο., χωρίς αυτό να αναγράφεται στην ετικέτα.
Δεδομένης της εντεινόμενης Ευρωπαϊκής αντίστασης στους γ.τ.ο. Η βιομηχανία εισηγείται τώρα άλλες σχετικές τεχνολογικές λύσεις. Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις περί εμπορίας σπόρων, επιδιώκουν την δυνατότητα ταυτοποίησης των ποικιλιών μέσω μιας τεχνολογίας γενετικής ακολουθίας, γνωστή και ως Μοριακή Σήμανση. Η τεχνολογία αυτή-η οποία δεν πρόκειται για γενετική τροποποίηση-θα επιτρέψει τις εταιρείες να αναγνωρίζουν τις ποικιλίες τους στο χωράφι και να αποφευχθεί έτσι η εκ νέου σπορά τους το επόμενο έτος. Αγνοείται ωστόσο ο κίνδυνος πως αυτές οι γενετικές αλληλουχίες θα μπορούσαν να εμφανιστούν και να εντοπιστούν σε ένα γειτονικούς αγρούς, λόγω άθελης διασταύρωσης και γονιμοποίησης των φυτών, δημιουργώντας τα ίδια ακριβώς προβλήματα για θέματα κυριότητας, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους γ.τ.ο.
Παραγωγή και αρπαγή
Ποιες θα είναι οι συνέπειες εάν οι εταιρείες σπόρων καταφέρουν και επιβάλλουν την ατζέντα τους; Περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις έχουν ήδη επισημάνει την απολυταρχική επίθεση, πρωτίστως κατά των τοπικών ποικιλιών-του τελευταίου “ελεύθερου” κομματιού της αγροτικής παραγωγής-και την δημιουργία μιας επικίνδυνα εξαρτημένης σχέσης συνδιαλλαγής και έλεγχου μέσω πατεντών και νέας τεχνολογίας, ακόμη και στους συμβατικούς σπόρους.
Μια κατάφωρη αφαίρεση δηλαδή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της διατήρησης και ιδιοπαραγωγής σπόρων και μια τεράστια μεταφορά αξίας και από τους αγρότες προς τις εταιρείες που διεκδικούν ανοιχτά πια βασικές γεωργικές διαδικασίες. Το ενδιαφέρον είναι πως ακόμη και κάποιοι συντηρητικοί αναλυτές έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι τα παραπάνω μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση της ανάπτυξης και έρευνας. Με μια βιομηχανία η οποία, μη μπορώντας να παράξει αξία μέσω της καινοτομίας, προσπαθεί να αρπάξει το τελευταίο υπόλοιπο της αγοράς και να αυξήσει τα κέρδη της, εμποδίζοντας ως εκ τούτου την οποιαδήποτε πρόοδο της γεωργίας.
Β.Γ.
http://www.biotechwatch.gr/?q=EUSeedLaw

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

«Υπερόπλο» φακελώματος


Αστυνομία και μυστικές υπηρεσίες θα δίνουν στοιχεία ακόμα και για το... ντύσιμο
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Ολες οι ενδείξεις ήταν ξεκάθαρες. Οι χώρες της Ε.Ε. ετοίμασαν πυρετωδώς και παρουσιάζουν με καμάρι το νέο υπερεθνικό τους «όργανο», μέσα από το οποίο παίρνει «σάρκα και οστά» το μεγαλύτερο φακέλωμα ιδεών και συμπεριφορών που έγινε ποτέ στην Ιστορία. Με πρόσχημα την ασφάλεια, οι κοινωνικοί αγώνες, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, μπαίνουν ευθέως στο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής.
Ο επίσημα διακηρυγμένος σκοπός της νέας πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας είναι γενικά λογικός: η πρόληψη τρομοκρατικών ενεργειών. Ομως ο τρόπος και τα μέσα που χρησιμοποιούνται, ξεπερνούν κατά πολύ τον αρχικό σκοπό. Η on line καταγραφή στοιχείων και πληροφοριών οδηγεί σε γενικευμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση προσώπων και πολιτικών ομάδων που δραστηριοποιούνται ακόμη και σε μη βίαια κινήματα, όπως το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης!
Προσωπικές συνήθειες και φιλικές συναναστροφές, πολιτικές προτιμήσεις και οικονομικο-κοινωνικές απόψεις, επισκέψεις και συνομιλίες στο Ιντερνετ, ψυχολογικές αναλύσεις της προσωπικότητας των ατόμων, ευαίσθητα δεδομένα και πληροφορίες, όπως μηνύματα, e-mail και απόψεις των υπόπτων, θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη για το νέο «σαφάρι» που στήνουν οι αρχές ασφαλείας κατά όσων θεωρούν επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη. Είναι προφανές ότι όλα αυτά προϋποθέτουν τη συντονισμένη λειτουργία όλων των αστυνομικών υπηρεσιών και σίγουρα τη διενέργεια μαζικών υποκλοπών σε τηλέφωνα και Ιντερνετ προκειμένου να συγκεντρωθεί ο όγκος των ζητούμενων πληροφοριών.
Ο μηχανισμός είναι απλός. Αστυνομικές αρχές και υπηρεσίες ασφαλείας σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης καλούνται να συνεισφέρουν στη συγκρότηση της τεράστιας βάσης δεδομένων που θα συγκροτηθεί, για άτομα και ομάδες τα οποία χαρακτηρίζονται, γενικώς, ύποπτα για σχέσεις τους με τα λεγόμενα φαινόμενα «βίαιης ριζοσπαστικοποίησης».
Η «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση», σύμφωνα με την Ε.Ε., αφορά τη διαδικασία μέσω της οποίας κάποιο πρόσωπο στρατολογείται σε τρομοκρατικές ομάδες ή άλλες βίαιες οργανώσεις και αποδέχεται τη χρήση βίας. Οπως αναφέρεται στο κείμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας που αποκάλυψε η ΜΚΟ προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων «Statewacth», η αξιολόγηση των στοιχείων αυτών θα οδηγήσει αυτόματα σε «τακτική επιχειρησιακή διαδικασία λήψης αποφάσεων». Ορος που, όπως λέει η οργάνωση, αποτελεί ευφημισμό για στοχοποίηση, υπονόμευση και αποσταθεροποίηση των συγκεκριμένων δομών.
Είναι ενδεικτικό ωστόσο ότι στο ίδιο κείμενο η Ε.Ε. εκτός του όρου «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση» χρησιμοποιεί και απλώς τον όρο «ριζοσπαστικοποίηση», σαν να πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Με τη σύγχυση αυτή όμως επιτυγχάνεται η ενοχοποίηση συλλήβδην όλων εκείνων τους οποίους οι αρχές ασφαλείας θεωρούν αντιπάλους του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος, ακόμη και εάν δεν χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους πάλης!
Σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, ο όρος «αντιπαγκοσμιοποίηση μοιάζει να αποτελεί μια γενική σύλληψη», η οποία καλύπτει κάθε ομάδα ή οργάνωση που αντιτίθεται στο «status quo».
Είναι φανερό ότι με τα μέτρα αυτά τίθενται υπό αυστηρή επιτήρηση και ποινικοποιούνται πρόσωπα, ηγέτες και κινήματα, τα οποία οι εθνικές αστυνομίες και τα ευρωπαϊκά όργανα ασφαλείας θα χαρακτηρίσουν αυθαίρετα ως «ριζοσπάστες» ή οπαδούς απελευθερωτικών κινημάτων! *

"Λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας. Ο νέος μεγάλος ΚΙΝΔΥΝΟΣ."

Έλαβα με μαίηλ και αναρτώ το παρακάτω κείμενο για τη χρήση ή καλύτερα για τη μεταχρήση των οικονομικών λαμπων: http://www.energystar.gov/ia/partners/promotions/change_light/downloads/Fact_Sheet_Mercury.pdf
"Ακούσαμε απόψε στην εκπομπή του Γιώργου ΣΑΧΙΝΗ στο ΚΡΗΤΗ TV τον ΝΙΚΟ ΚΑΤΣΑΡΟ Διευθυντή Ερευνών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» να λέει κάτι το ανατριχιαστικό και δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας।Πως εάν σπάσουν πέντε από τις πολυδιαφημιζόμενες λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας μπορεί ο υδράργυρος που περιέχουν να μολύνει μια λίμνη ογδόντα τετραγωνικών χιλιομέτρων, και για αυτό το πρόβλημα δεν έχουν ενημερωθεί οι πολίτες. Οι λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας περιέχουν φονικό ΥΔΡΑΡΓΥΡΟ . Δυστυχώς, στην Ελλάδα καμία περιβαλλοντική...
οργάνωση, ή οι οικολογούντες υπερασπιστές των λαμπτήρων “οικονομίας” ενημέρωσαν τους έρμους καταναλωτές για το “πράσινο” προϊόν που είναι τοξικό για τους ανθρώπους και ρυπαρό για το περιβάλλον. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΣΚΑΣΜΟ. Στις 8 Οκτωβρίου τού 2008 η βρετανική υπηρεσία Προστασίας της Υγείας εξέδωσε ανακοίνωση για την επικινδυνότητα των λαμπτήρων “οικονομίας” (η οποία ουδέποτε είδε το φως της δημοσιότητας στην Ελλάδα). Με αυτήν διευκρινιζόταν ότι η υπεριώδης ακτινοβολία των λαμπτήρων “οικονομίας”, όταν χρησιμοποιούνται από κοντινή απόσταση, είναι δυνατό να προκαλέσει προβλήματα στην υγεία των καταναλωτών και ίσως καρκίνο. Οι λαμπτήρες περιέχουν επικίνδυνα ποσοστά Υδράργυρου και Μόλυβδου. Γι αυτόν το λόγο απαγορεύεται να πετιούνται αυτοί οι λαμπτήρες στα σκουπίδια αλλά επιβάλλεται να πηγαίνουν στην ανακύκλωση. Δεν υπάρχουν πουθενά οδηγίες καθαρισμού του χώρου σε περίπτωση που ο Υδράργυρος απελευθερωθεί εάν μια λάμπα σπάσει. Πως λοιπόν μπορούν οι καταναλωτές να ξέρουν τι πρέπει να κάνουν όταν εκτεθούν σε τέτοιο κίνδυνο και πως θα μάθουν πόσο επικίνδυνη είναι η έκθεσή τους σε περίπτωση απελευθέρωσης του Υδράργυρου;
Προσέξτε λοιπόν τα εξής σημαντικά αν είστε από αυτούς που έχουν ήδη πειστεί και έχετε στο σπίτι σας ή στη δουλειά σας τέτοιους λαμπτήρες:
- Ποτέ μη χρησιμοποιείτε ηλεκτρική σκούπα για να καθαρίσετε τον Υδράργυρο, Η ηλεκτρική σκούπα θα μολυνθεί και θα πρέπει να πεταχτεί σε χώρο ειδικό για επικίνδυνα απόβλητα.
- Ποτέ μη χρησιμοποιείτε σκούπα για να καθαρίσετε τον Υδράργυρο.
- Ποτέ μην πλένετε σκεύη που έχουν μολυνθεί από Υδράργυρο, στο πλυντήριο πιάτων. Το αποτέλεσμα θα είναι να μολυνθεί η συσκευή καθώς και ο υπόνομος στον οποίο θα καταλήξει το νερό της συσκευής.
- Όλοι- συμπεριλαμβανομένων και των ζώων- πρέπει να μετακινηθούν από το σημείο που έχει υπάρξει διαρροή Υδραργύρου, να σφραγιστεί ο χώρος και να κλείσουν όλα τα συστήματα εξαερισμού.
- Σε περίπτωση τέτοιου ατυχήματος, μολύνονται αυτομάτως τα παπούτσια και τα ρούχα μας με αποτέλεσμα την εξάπλωση του Υδράργυρου σε όλον το χώρο του σπιτιού!
Έχουν ήδη παρουσιαστεί οι παρενέργειες σε σχέση με τη χρήση αυτών των λαμπτήρων. Πολλά άτομα υπέφεραν από ζαλάδες και πονοκεφάλους . Εμείς σας βάλαμε ένα βίντεο για αυτό το θέμα. .Παρατηρήστε τι μέτρα προστασίας παίρνουν σε περίπτωση ατυχήματος."

http://www.youtube.com/watch?v=BqrCij6CbHA&feature=player_embedded

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Πόση ακτινοβολία δεχόμαστε από τις συσκευές μας;


Πώς μπορεί να μας βλάπτει το κινητό, το ασύρματο τηλέφωνο ή το router; Μια άλλου είδους ρύπανση αυξάνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια: η ηλεκτρομαγνητική

Δεν χρησιμοποιούμε πλαστικά μπουκάλια, επιλέγουμε βιολογικά τρόφιμα, αποφεύγουμε τα χημικά. Συγχρόνως, όμως, διαθέτουμε κινητά και ασύρματα τηλέφωνα, ασύρματο Ιντερνετ, φούρνο μικροκυμάτων, ασύρματες παιχνιδοκονσόλες, συστήματα ενδοεπικοινωνίας, χωρίς να τηρούμε κανόνες ασφαλείας. Λίγο οι αντικρουόμενες επιστημονικές έρευνες, λίγο η ευκολία, χρησιμοποιούμε αλόγιστα συσκευές που εκπέμπουν μη ιονίζουσα ακτινοβολία… Η επιστημονική έρευνα για την επίδραση της μη ιονίζουσας ακτινοβολίας είναι από τις πιο αμφιλεγόμενες. Τα οικονομικά συμφέροντα είναι μεγάλα και οι χρηματοδοτήσεις των ερευνών για τις επιδράσεις στην υγεία συχνά προέρχονται από τις εταιρείες που κατασκευάζουν τις συσκευές. Ωστόσο, εκατοντάδες βιολόγοι, φυσικοί, κυτταρολόγοι και μηχανικοί ανά τον κόσμο συνδέουν την ακτινοβολία αυτή με πονοκεφάλους, κόπωση, αλλεργίες, καρκινογενέσεις, μέχρι και σπάσιμο του DNΑ. Φαίνεται πως είμαστε μέρος ενός τεράστιου πειράματος, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Οσον αφορά τις ακτινοβολίες (δηλαδή τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα), ανάλογα με τη συχνότητά τους χωρίζονται σε ιονίζουσες και μη ιονίζουσες. Στην πρώτη κατηγορία κατατάσσονται οι ακτίνες Χ και γ. Γι' αυτές, οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι μπορούν να διασπάσουν τους χημικούς δεσμούς στα μόρια του DNA, προκαλώντας μεταλλάξεις - γεγονός που εξηγεί γιατί μεταξύ δύο ακτινογραφιών πρέπει να μεσολαβεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα.
Στη δεύτερη ομάδα ανήκουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που εκπέμπουν τα κινητά τηλέφωνα, τα ασύρματα router, τα ασύρματα τηλέφωνα Για τις μη ιονίζουσες ακτινοβολίες, οι επιστήμονες γνωρίζουν πως δεν προκαλούν διασπάσεις των δεσμών, επομένως είναι πιο ασφαλείς από τις ακτίνες Χ. Ωστόσο, επειδή αυξάνουν τη θερμοκρασία των ιστών και παρεμβαίνουν στη χημεία του κυττάρου, αρκετές έρευνες τις ενοχοποιούν για μία σειρά συμπτωμάτων. Ακόμη χειρότερα, πειράματα έχουν δείξει ότι και οι μη ιονίζουσες ακτινοβολίες μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να προκαλέσουν γενετικές αλλοιώσεις...
Παραδείγματα μετρήσεων που έκανε το περιοδικό ΟΙΚΟ με έναν οικιακό μετρητή ακτινοβολίας :

Κινητό τηλέφωνο
365 φορές πάνω από το όριο!

Σύμφωνα με τα διεθνή όρια ασφαλείας, η ακτινοβολία δεν πρέπει να ξεπερνά τα 5 με 6 μιλιβάτ/ανά τετραγωνικό μέτρο. Ο οικιακός μετρητής έδειξε 1.827(!) μιλιβάτ -365 φορές πάνω από το όριο -τη στιγμή που το τηλέφωνο καλούσε, όπως και κατά τη διάρκεια της συνομιλίας ! Η απόσταση μετρητή - κινητού ήταν περίπου 10 εκατοστά, ενώ όταν συνομιλούμε χωρίς hands free, το κινητό εφάπτεται στο κεφάλι και η απόσταση... μηδενίζεται.
Oταν το κινητό φορτίζει, η μέτρηση κυμαίνεται σε φυσιολογικά όρια, ωστόσο οι ειδικοί συμβουλεύουν να μη φορτίζουμε το κινητό δίπλα στο κεφάλι μας. Σε κλειστούς, μικρούς χώρους, όπως το ασανσέρ, το αυτοκίνητο ή τα τούνελ των αυτοκινητοδρόμων, η ακτινοβολία αυξάνεται, καθώς το κινητό προσπαθεί πιο έντονα να «πιάσει» σήμα

Ασύρματο δίκτυο Ιντερνετ (router)
Μην ξεχνάτε να το κλείνετε

Η ελευθερία που μας προσφέρει η ασύρματη τεχνολογία είναι πολύ σημαντική, ενώ το γεγονός ότι αποφεύγουμε τα ενοχλητικά καλώδια την κάνει ακόμη πιο δημοφιλή. Το απαραίτητο router τοποθετείται τις περισσότερες φορές στο γραφείο ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο υπάρχει υποδοχή τηλεφώνου, συχνά δίπλα στον καναπέ, όπου περνάμε τη μισή ημέρα, ή ακόμα χειρότερα στην κρεβατοκάμαρα. Στο σπίτι, όπου έγινε η μέτρηση, το router είναι τοποθετημένο σ' ένα ντουλάπι δίπλα στο κρεβάτι. Η μέτρηση έδειξε 15,20 μιλιβάτ, τριπλάσια από το όριο, σε απόσταση 10 εκατοστών, ενώ δίπλα στην κεραία η ακτινοβολία άγγιξε τα 578 μιλιβάτ (100 φορές μεγαλύτερη του ορίου)! Υπολογίστε ότι αυτό το ποσό εκπέμπεται συνεχώς, όσο το router παραμένει αναμμένο - ακόμη κι όταν δεν χρησιμοποιείτε το Ιντερνετ. Αρα, μπορεί η ακτινοβολία να είναι μικρότερη του κινητού π.χ., όμως τη λαμβάνετε συνεχώς.

Φούρνος μικροκυμάτων
Από μακριά κι αγαπημένοι

Από τις πλέον δημοφιλείς οικιακές συσκευές στις σύγχρονες κουζίνες είναι ο φούρνος μικροκυμάτων, που προσφέρει ευκολία και χρόνο. Συχνά μάλιστα δεν τον χρησιμοποιούμε μόνο για να ζεστάνουμε για λίγο το φαγητό μας, αλλά για πολύ περισσότερη ώρα, προκειμένου να ξεπαγώσουμε τρόφιμα, να ψήσουμε ή να ζεστάνουμε νερό. Ειδικά δε τα τελευταία χρόνια, στις καινούργιες κουζίνες, η θέση του βρίσκεται περίπου στο ύψος του κεφαλιού και συνήθως όση ώρα λειτουργεί στεκόμαστε μπροστά του σε μικρή απόσταση. Η μέτρησή μας έδειξε 11,53 μιλιβάτ, διπλάσια του ορίου, σε μια απόσταση 20 - 30 εκατοστών.

Ασύρματο τηλέφωνο
Η ύπουλη ακτινοβολία

Στα περισσότερα σπίτια η θέση του ασύρματου τηλεφώνου είναι στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι, στο τραπεζάκι του καναπέ ή στο γραφείο, σε σημεία δηλαδή στα οποία περνάμε πολλές ώρες της ημέρας και της νύχτας μας. Ακόμα και όταν δεν μιλάμε όμως με το ασύρματο τηλέφωνο, η βάση του εκπέμπει συνεχώς ακτινοβολία, και αυτό είναι το ύπουλο σε αυτή την περίπτωση. Η μέτρηση έδειξε 31,40 μιλιβάτ, πενταπλάσια του ορίου, δίπλα στη βάση του τηλεφώνου. Οταν τοποθετήσαμε τον μετρητή στο μαξιλάρι, στο σημείο δηλαδή που βρίσκεται το κεφάλι μας επί τουλάχιστον οχτώ ώρες κάθε βράδυ, έδειξε 10,76 μιλιβάτ, νούμερο δύο φορές πάνω από τα επιτρεπτά όρια. Σκεφτείτε ότι μπορεί να μην αγγίζει την τιμή του κινητού κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, αυτό όμως εκπέμπει χωρίς καμιά διακοπή!

Το παράδειγμα της κοινότητας Freeconomy

O Mark Boyle είναι ο ιδρυτής της κοινότητας Freeconomy και διατείνεται ότι έχει ζήσει χωρίς χρήματα τους τελευταίους 18 μήνες. Το βιβλίο του «The Moneyless Man» δημοσιεύτηκε πρόσφατα από την Oneworld. Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατεθούν στην κοινότητα και με τα οικονομικά δεδομένα της εποχής ίσως αυτά να είναι αρκετά.
Πως γίνεται όμως ένας άνθρωπος να ζήσει τόσο καιρό χωρίς χρήματα; Ο Mark Boyle τα κατάφερε μέσω της Freeconomy. Η κοινότητα έχει 21.037 μέλη σε 143 χώρες. Τα μέλη της μοιράζονται 336.393 δεξιότητες, 65.980 εργαλεία και 337 χώρους. Για να συμμετάσχει κανείς στην κοινότητα δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από ένα απλό sign up. Ο καθένας δηλώνει τις δεξιότητες, τα εργαλεία και τους χώρους που ο ίδιος είναι διατεθειμένος να μοιραστεί και το χρόνο κατά τον οποίο είναι διατεθειμένος να το κάνει. Έπειτα μπορεί να ψάξει ότι εκείνος χρειάζεται. Μία δεξιότητα, ένα εργαλείο ή ένα χώρο. Μία λίστα ανθρώπων σε κοντινή απόσταση, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να μοιραστούν αυτό που ο άλλος χρειάζεται εμφανίζονται στην οθόνη του υπολογιστή. Ένα μήνυμα μέσω του site, στη συνέχεια, είναι αρκετό.
«Αν παραγάγαμε το δικό μας φαγητό δεν θα σπαταλούσαμε το ένα τρίτο, όπως κάνουμε σήμερα. Αν κατασκευάζαμε τους δικούς μας πίνακες και καρέκλες δεν θα τους πετούσαμε για να αλλάξουμε τη διακόσμηση. Αν μπορούσαμε να δούμε το παιδί που εργάζεται υπό στρατιωτική παρουσία σε σκλαβοπάζαρο θα σκεφτόμασταν δύο φορές πριν αγοράσουμε καινούργιο τζιν. Τα χρήματα, ως μέθοδος συσσώρευσης πλούτου επέτρεψαν στους ανθρώπους την εκμετάλλευση των τραπεζών, των προσώπων, του περιβάλλοντος και των ζώων. Έχει υποκαταστήσει τις κοινότητες, τους φίλους και τις οικογένειες ως νούμερο ένα πηγή ασφάλειας για τους ανθρώπους» αναφέρεται στο site της κοινότητας.
Ως στόχο, η Freeconomy προβάλει την επανασύνδεση των ανθρώπων στις τοπικές κοινωνίες μέσω της μοιρασιάς. Η μοιρασιά πόρων είναι καλύτερη για το περιβάλλον, εξοικονομεί χρήματα ενώ δημιουργεί και φιλίες μεταξύ ανθρώπους που ζουν κοντά. Η κοινότητα χαρακτηρίζει την κατάσταση win-win-win.
Όλα όσα τα μέλη της κοινότητας μοιράζονται μεταξύ τους είναι φυσικά δωρεάν και δεν ανταλλάσσουν μεταξύ τους ποτέ χρήματα παρά μόνο αγαθά ή υπηρεσίες. Τα μέλη της Freeconomy βοηθούν ο ένας τον άλλο αλλά όχι για το κέρδος. Η γνωριμία με άλλους ανθρώπους, η απόκτηση καινούργιων δεξιοτήτων, η ανταλλαγή εργαλείων και γενικώς η προσφορά στους άλλους που ανταποδίδεται με προσφορά είναι το κεντρικό μέλημα της κοινότητας.
Philosofree
Η φιλοσοφία στην οποία στηρίζεται η Freeconomy την διαφοροποιεί από τις άλλες μορφές εναλλακτικής οικονομίας. Την ώρα που οι άλλοι επικεντρώνονται στην έννοια της ανταλλαγής, η Freeconomy βασίζεται σε μία λογική «Pay-it- Forward» («Ξεπλήρωσέ/Προώθησε το στον επόμενο») αλλά και σε μία λογική ανιδιοτέλειας.
Πολλοί είναι βέβαια αυτοί που θα ανησυχήσουν. Για παράδειγμα πως μπορεί ένα μέλος να εγγυηθεί ότι κάποιος στον οποίο πρόσφερε βοήθεια θα του ανταποδώσει την εύνοια. Η απάντηση είναι κανείς. Η ιδέα της κοινότητας βασίζεται στην εμπιστοσύνη για τους ανθρώπους κι αυτή η εμπιστοσύνη είναι η μόνη εγγύηση. Όσον αφορά το ζήτημα που σίγουρα τρομάζει τους περισσότερους, δηλαδή κατά πόσον όσοι συμμετέχουν είναι ασφαλείς. Τα μέλη της κοινότητας έχουν το δικαίωμα να αφήσουν στον διαδικτυακό τόπο αναφορές για άλλα μέλη. Αν κάποιος έχει πολλά θετικά μηνύματα, τότε ο παράγοντας του κινδύνου ελαχιστοποιείται. Ωστόσο, η κοινότητα δεν μπορεί να εγγυηθεί την αυθεντικότητα των μελών. Αυτό που προτείνει είναι κατά την πρώτη επαφή με κάποιον άγνωστο κάθε μέλος να έχει μαζί του κάποιο φίλο ή να ειδοποιεί ότι έχει συνάντηση με κάποιον Freeconomist.
Από το tvxs

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Μια εναλλακτικη κοινωνικη οικονομια για τη Μαγνησια ειναι ετοιμη να μπει
σε εφαρμογη.Το Δικτυο Ανταλλαγων και Αλληλεγγυης Μαγνησιας παρακαμ-
πτει το χρημα και δινει την ευκαιρια σε ολους να προσφερουν, να δημιουργη-
σουν και να λαβουν υπηρεσιες και προιοντα,να βοηθησουν τις επιχειρησεις τους
να επιβιωσουν, να βοηθησουν στη μειωση της οικον. κρισης, με το να γινουν
μελη του Δικτυου. Το Δικτυο Ανταλλαγων και Αλληλεγγυης ειναι μελετημενο και εχει ηδη δoκιμαστει με επιτυχια στο εξωτερικο. Δεν υπαρχει εκμεταλευση απο ανθρωπο σε ανθρωπο, δεν υπαρχουν τοκοι η ανατοκισμοι.Υπαρχει μονο προσφορα και ζητηση στα πλαισια των ανταλλαγων αναμεσα στα μελη του Δικτυου. Η εκτιμηση της οποιασδηποτε προσφορας σε προιοντα η υπηρεσιες οπως και η αντιστοιχη ζητηση γινεται με την Τοπικη Εναλλακτι-
κη Μοναδα (ΤΕΜ) . πχ, καποιος προσφερει ενα προιον η baby-sitting και αμειβεται με χ ΤΕΜ απο το μελος του Δικτυου που δεχτηκε τη προσφορα. Με τα ΤΕΜ που μαζευει στο λογαριασμο του στο Δικτυο,
μπορει να αγορασει απο οποιοδηποτε αλλο μελος του Δικτυου πχ.ειδη διατροφης
η υπηρεσιες ηλεκτρολογικες και να πληρωσει με τα ΤΕΜ που εχει ο λογα-
ριασμος του.
Η τοπικη εναλλακτικη οικονομια λυνει προβληματα, φερνει τους ανθρωπους πιο κοντα γιατι Ανταλλαγη σημαινει και Αλληλεγγυη.Οσο μεγαλυτερο γινει το Δικτυο τοσο μεγαλυτερα και καλυτερα τα αποτελεσματα.
''Φαντασου ολους τους ανθρωπους να μοιραζονται το κοσμο, να μην υπαρχει αναγκη για απληστια η πεινα, μια ανθρωπινη αδελφοτητα, Φαντασου....." απο
το "Imagine'' του John Lennon.
Ας μη το φανταζομαστε μονο. Το Δικτυο Ανταλλαγων και Αλληλεγγυης Μαγνησιας δημιουργηθηκε για να πλησιασει αυτο το στοχο στο τοπο μας.
πληρ. στο site: tem-magnisia.gr και στα τηλ. 24280 99152 η
6932568396

Δυτικοευρωπαίοι και Αγγλοσάξονες επενδυτές μας αποκαλούν… γουρούνια!

Του Ευγένιου Τριβιζά
Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι συγγραφέας-καθηγητής

O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών και άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση τουκοινωνιολογικού φαινομένου της επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων.
Αντί να κρίνονται και να κατακρίνονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην έναs ολόκληρoς λαός.
Το πιο επικίνδυνο στερεότυπο είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης φυλών και εθνών.
Το αρκτικόλεξο «ΡΙGS», (γουρούνια) το οποίο χρησιμοποιούν Δυτικοευρωπαίοι και Αγγλοσάξονες επενδυτές και σχολιαστές, ως συνοπτικό τρόπο αναφοράς στους λαούς της Νότιας Ευρώπης και τις οικονομίες τους, δεν είναι μόνο μια κακόγουστη προσβολή. Είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης.
Αν και ορισμένα έντυπα, όπως οι «Financial Τimes», και τράπεζες, όπως η Βarclays, κατόπιν καταγγελιών, όπως εκείνη του Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών, απαγόρευσαν τη χρήση του, ο όρος κινδυνεύει να καθιερωθεί .
Όσοι εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα μιας τέτοιας πρακτικής.
Λησμονούν ότι παρόμοιες μειωτικές εκφράσεις είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά κατά το παρελθόν για να απευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, να αναστείλουν τυχόν ενδοιασμούς, να απενεργοποιήσουν τη συναισθηματική ταύτιση και να διευκολύνουν διωγμούς, σφαγές, ακόμα και γενοκτονίες .

Της γενοκτονίας της Ρουάντας για παράδειγμα είχε προηγηθεί μια κυβερνητικά συντονισμένη εκστρατεία λεκτικής «αποκτήνωσης» των θυμάτων και κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πόλεμου η ιαπωνική προπαγάνδα είχε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον των Αμερικανών.
Η πιο ακραία, βέβαια περίπτωση, ήταν εκείνη του Τρίτου Ράιχ…
Εκφράσεις όπως «αρουραίοι», «μολυσματικά ζωύφια» είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά για τον χαρακτηρισμό τους. Και φυσικά όταν εκλαμβάνεις τους αντιπάλους σου όχι ως ανθρώπους αλλά ως κτήνη ή παράσιτα, δεν έχεις και πολλούς ενδοιασμούς για να τους εξοντώσεις...
Η λεκτική «αποκτηνωτική» βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο πραγματικής και όχι μόνο στη διεθνή σκηνή.

Σε έρευνά μου για τα εγκλήματα του όχλου είχα κάνει διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών υβριστικών εκφράσεων, εκείνων οι οποίοι αρνούνται τον ανδρισμό του αντιπάλου και εκείνων οι οποίοι αρνούνται την ανθρώπινη φύση του και είχα διαπιστώσει ότι η πρώτη ανοίγει τον δρόμο σε ριτουαλιστική και η δεύτερη σε πραγματική βία. Θα ήταν υπερβολικό, βέβαια, να ισχυριστεί κανείς ότι
οι χρήστες του όρου «ΡΙGS» προετοιμάζουν το έδαφος για την οικονομική κατακρεούργηση των άσωτων «γουρουνιών» του Νότου.

Είναι όμως απορίας άξιο το ότι πολιτισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να διαδίδουν μειωτικές εκφράσεις που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν.
Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως άτομα, αλλά ως εκπροσώπους στερεοτύπων, όταν μία εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το έντιμο και το ηθικό και ο αντίπαλος το δόλιο και το ανήθικο, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βαρβαρότητα.
Ούτε οι Νότιοι είναι «γουρούνια», ούτε οι Έλληνες είναι εκ γενετής απατεώνες, ούτε οι Γερμανοί επιρρεπείς σε γενοκτονίες.

Το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα και το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις.

Ενημερωτική Συνάντηση Μελών της ΟΙΚΟ-ΕΜ

 Εφαρμογές των Ενεργών Μικροοργανισμών για την υγεία σε επαγγελματικές κτηνοτροφικές μονάδες
- Ομιλητής: Γρηγόρης Σωφρονιάδης, Κτηνίατρος

 Η Συμβολή των Ενεργών
Μικροοργανισμών στην Επίλυση
οικολογικών προβλημάτων
- Ομιλητής: Γιώργος Κολέμπας, Οίκο-ΕΜ

Σάββατο 19 Ιουνίου ώρα 7 μ.μ.
Στο Στέκι Οικολογίας και Αλληλεγγύης – Βόλος,
Κ. Καρτάλη 135
Είσοδος Ελεύθερη, Πληροφορίες: 6978 288 264

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Το μέλλον των ελληνικών δασών


Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η χώρα μας έχει απολέσει περισσότερα από 2 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, σύμφωνα με τα στοιχεία της δασικής χαρτογράφησης που πραγματοποίησε το WWF Ελλάς σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του προγράμματος «Το μέλλον των δασών». Η απώλεια αυτή οφείλεται κυρίως σε δασικές πυρκαγιές, ενώ λόγω επέκτασης της γεωργίας, των οικισμών και άλλων υποδομών υπολογίζεται ότι έχουν χαθεί σχεδόν 4 εκατομμύρια στρέμματα φυσικών εκτάσεων χαμηλής βλάστησης.
Ένα μήνα μετά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου και τα αρμόδια υπουργεία δεν έχουν κινηθεί για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων προστασίας των δασών από τις πυρκαγιές. Από ότι φαίνεται η περικοπή των κρατικών δαπανών αφορά και στον τομέα προστασίας των δασών, που απαιτεί ευρεία κινητοποίηση και δεν αφορά μόνο μία υπηρεσία.
«Σε εποχές κρίσης όπως αυτή που διανύουμε, η προστασία των δασών δεν είναι πολυτέλεια αλλά κρίσιμη παρέμβαση στα δημόσια οικονομικά και αναγκαία επένδυση στην μακροπρόθεσμη ανάπτυξη,την ασφάλεια και την ποιότητα ζωής των πολιτών, καθώς και τη διεθνή εικόνα της χώρας μας» τονίζει η WWF

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Tοπικές ποικιλίες

Από τον Αιγίλοπα πήρα την παρακάτω ενημέρωση΄, την οποία αναρτώ σε σχέση και με την προηγούμενη ανάρτηση:

Την Παρασκευή που μας πέρασε έγινε στην Αθήνα συνάντηση εργασίας της ομάδας για τις τοπικές ποικιλίες με κύριο αντικείμενο την τροποποίηση του Π.Δ. για την «Προστασία και Αειφόρο Διαχείριση των Φυτογενετικών Πόρων για τη διατροφή και τη γεωργία»

Είχε προηγηθεί μια ακόμη συνάντηση μέσα στο Μάιο για την οποία ειδοποιηθήκαμε την ίδια μέρα! θέλουμε να πιστεύουμε από λάθος και όχι σκόπιμα. Είχαμε ήδη αποστείλει ηλεκτρονικά, τα σχόλιά μας και τις παρατηρήσεις μας τα οποία δεν συμπεριλήφθηκαν όλα σε πρόχειρο ενημερωτικό που κυκλοφόρησε.

Θεωρήσαμε αναγκαίο να πάμε και να υποστηρίξουμε λοιπόν τις θέσεις μας επί τόπου.

Στην συνάντηση, που γενικά έγινε σε καλό κλίμα έγιναν οι αναγκαίες παρατηρήσεις και συζητήθηκαν όλες οι προτάσεις. Από άποψη εκπροσώπησης είχαμε κάποιες νέες, ( Παν/μιο Θεσσαλίας, ΕΘΙΑΓΕ) ενώ το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο (Βελτιωτές) ήρθe σύσσωμο (τρεις καθηγητές).

Γενικές παρατηρήσεις.

1. Το τελικό προσχέδιο του Π.Δ. που θα τύχει ασφαλώς περαιτέρω τροποποίησης δεν περιείχε συγκεκριμένες προτάσεις πεδίου εφαρμογής αλλά μόνο στρατηγικές. Τα όποια τυχόν μέτρα, ειδικότερες διατάξεις θα αποτελέσουν αντικείμενο υπουργικών αποφάσεων και ρυθμίσεων ειδικών στο υπουργείο σε επίπεδο Υ.Α.
2. Έγινε εκτενής λόγος για τη σημασία και το μέλλον της Τράπεζας γενετικού Υλικού και ειδικότερα για τον κεντρικό ρόλο της στην διατήρηση των φυτογενετικών πόρων. Προτάθηκε ειδικό πλαίσιο λειτουργίας το οποίο είναι καταρχήν αισιόδοξο αλλά και φιλόδοξο.
3. Έγινε εκτενής αναφορά στη διεύρυνση των στρατηγικών εταίρων στη διατήρηση και αειφορική χρήση των πόρων αυτών σε διάφορα επίπεδα. Προτείναμε και έγινε ομόφωνα δεκτή η συμμετοχή των ΜΚΟ των γεωργών στη Συμβουλευτική Επιτροπή Φυτογενετικών Πόρων (ενώ μέχρι τώρα απλά μπορούσε να παρίσταται) . Έγινε επίσης αναφορά στην έτσι κι αλλιώς υποχρεωτική συνεργασία της Τράπεζας Γενετικού Υλικού με τις ΜΚΟ. Αντίστοιχα και οι ΜΚΟ πρέπει να δείξουν πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης ( π.χ. σε δείγματα σπόρων, πληροφορίες).
4. Έγινε επίσης ουσιαστική νύξη στις υποχρεώσεις και δέσμευση που προκύπτουν από την υπογραφή των διεθνών συμβάσεων από τη χώρα μας χωρίς ειδική αναφορά όμως ( Π.χ. συνθήκη του FAO για δικαιώματα, βιοασφάλεια κλπ).
5. Στο αρθρο 6 ( αξιοποίηση Φ/Γ πόρων) έγινε δεκτή η παρατήρησή μας για «προώθηση, με κατάλληλο τρόπο, της αυξημένης χρήσης (ελεύθερη πρόσβαση, αναπαραγωγή, διακίνηση, ανταλλαγή, χρήση ιδιοπαραγόμενου σπόρου)» για το οποίο ευελπιστούμε να το δούμε αλόκληρο. Υποστηρίχτηκε ότι εννοούνται όλα αυτά από την συνθήκη του FAO αλλά για εμάς τίποτε δεν εννοείται και πιέσαμε να μπει όλο το κείμενο.
6. Στο άρθρο 8 (Δικαιώματα γεωργών) δεν έγιναν δεκτές οι παρατηρήσεις μας για ειδικότερα μέτρα για «συγκεκριμένες δράσεις με τις οποίες διασφαλίζονται τα δικαιώματα των γεωργών, η συμμετοχή τους στη διατήρηση και τις ωφέλειες των φυτογενετικών πόρων καθώς και η πρόσβασή τους σε αυτούς» καθώς έγινε επίκληση των διεθνών συμβάσεων και προσδιορίστηκε ότι αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο ειδικών διατάξεων. Έγινε ωστόσο δεκτό το αίτημά μας για «διασφάλιση ελεύθερης χρήσης και αειφορικής διαχείρισης των πόρων».
7. Δεν έγινε δεκτό το σχόλιό μας για «απαγόρευση κάθε καλλιέργειας ή βελτιωτικής διαδικασίας που μπορεί να επιφέρει γενετική μόλυνση και διάβρωση (μοριακά γενετικά τροποποιημένα φυτά, τεχνολογία σιώπησης κ.α.), να ζημιώσει τα δικαιώματα και να μειώσει τις ωφέλειες των γεωργών και κηπουρών-ερασιτεχνών που καλλιεργούν τοπικές ποικιλίες και είδη». Υπήρξε οργανωμένη ισχυρή αντίδραση από τους βελτιωτές του Γεωπονικού Αθηνών που παρολίγο να οδηγήσει σε ακραία αντιπαράθεση μαζί μας. Οι υπόλοιποι σιωπηλά απείχαν να πάρουν θέση και επικαλέστηκαν ειδικότερες μελλοντικές διατάξεις, διεθνείς συνθήκες κλπ. Ωστόσο δεν υπήρχε και κλίμα υπερ των ΓΤΟ και της συνύπαρξης γενικώς.
8. Προτάθηκε από το Υπουργείο «η δημιουργία Ταμείου Φυτογενετικών Πόρων για τη γεωργία (ΤΦΓΠ) όπου θα καταβάλλεται τέλος χρήσης των Φ.Π από επιχειρήσεις, ελληνικές και ξένες, που τους χρησιμοποιούν για εμπορικές δραστηριότητες. Οι διαδικασίες και η λειτουργία του Ταμείου θα καθορίζονται από ΚΥΑ. Τα έσοδα του Ταμείου χρησιμοποιούνται για προγράμματα προστασίας και διαχείρισης των Φυτογενετικών Πόρων για τη Γεωργία» Αντιπροτείναμε ως προσφορότερο μέτρο τη φορολόγηση των εταιρειών που διακινούν σπόρους που ζημιώνουν ή που δεν ενθαρρύνουν την αγροβιοποικιλοτητα π.χ υβρίδια. Η αντίδραση ήταν εξίσου μεγάλη από το ΓΠΑ και τους βελτιωτές


Επίσης έγινε επίδειξη της βάσης δεδομένων που θα υπάρχει στο διαδίκτυο για την καταγραφή γενετικού υλικού και πληροφοριών από οποιοδήποτε χρήστη ώστε να αποτελέσει στο μέλλον αντικείμενο διατήρησης και χρήσης. Θεωρήθηκε καταρχήν θετικό και προτάθηκαν βελτιώσεις.

Σε ότι αφορά το πλαίσιο διακίνησης και εμπορίας σπόρων πιθανόν αυτά να αποτελέσουν αντικείμενα μελλοντικής συνάντησης της ομάδας. Πάντως κάποιες αναγκαιότητες συζητήθηκαν ( όπως π.χ. για την εγγραφή τοπικών ποικιλιών στον ξεχωριστό κατάλογο)

Τέλος θεωρούμε την συνάντηση αυτή αρκετά επιτυχή και ελπιδοφόρα. Υπάρχει καλό κλίμα συνεργασίας και διάθεση. Θεωρούμε απαραίτητο να τονίσουμε τη συμβολή του Ροίκου του Θανόπουλου στην ενίσχυση των θέσεων των ΜΚΟ όπως επίσης την συμπαράσταση των βελτιωτών και συναδέλφων από την Τράπεζα γενετικού Υλικού και το ΕΘΙΑΓΕ στη Θεσσαλονίκη.

Για ότι νεότερα θα σας ενημερώσω στη συνέχεια.
.


--
Κώστας Κουτής

Kostas Koutis

ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ
Δίκτυο Για τη Βιοποικιλότητα και την Οικολογία στη Γεωργία
Γραφείο Εστιακών Σημείων
Άνω Λεχώνια 38500 Βόλος
Τηλ και Φαξ: 2428094558

Σπέρνοντας το Μέλλον – Συγκομίζοντας ποικιλομορφία

Όχι στις πατέντες για την βιομηχανία Σπόρων!
Οι σπόροι πρέπει να παραμείνουν κοινό αγαθό


H αγροτική βιοποικιλότητα είναι το δημιουργικό αποτέλεσμα ανθρώπων απ’ όλο τον κόσμο. Είναι ένα κοινό αγαθό και ανήκει σε όλους. Είναι συνεπώς θεμελιώδες το να έχουμε πρόσβαση σε αυτήν την ποικιλότητα για την καθημερινή μας τροφή και την επίτευξη της διατροφικής αυτάρκειας. Σε πολλές περιοχές του κόσμου των γυναίκες και άντρες αγρότες εξακολουθούν να παράγουν, να ανταλλάσσουν, και να πωλούν τους δικούς τους σπόρους.
Οι νόμοι για τους σπόρους στην Ευρώπη πρόκειται να αλλάξουν μέχρι το 2011. Η βιομηχανία σπόρων θέλει να εξασφαλίσει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και το πατεντάρισμα των καλλιεργούμενων ποικιλιών της. Επιδιώκει επίσης αυστηρότερο έλεγχο ή ακόμη και την απαγόρευση όλων των μη καταχωρημένων ποικιλιών που ανήκουν σε αγρότες
10 εταιρείες, μεταξύ των οποίων η Bayer, η Monsanto, η Syngenta και η Limagrain, ελέγχουν ήδη το 67% της παγκόσμιας αγοράς σπόρων. Δεν επιθυμούν πλέον να χάνουν το υπόλοιπο της αγοράς, όταν θα μπορούσαν να επιβάλουν και στο υπόλοιπο κόσμο τις καταχωρημένες ποικιλίες τους - οι οποίες συνήθως αναπτύσσονται μόνο με τη βοήθεια χημικών λιπασμάτων, παρασιτοκτόνων και υψηλή άρδευση. Ωστόσο, δεν είναι αυτές οι γενετικά ομοιογενείς, βιομηχανοποιημένες ποικιλίες σπόρων που θα μπορούν να θρέψουν τον κόσμο στο μέλλον, αλλά οι πολύμορφες, τοπικές ποικιλίες που μπορούν να προσαρμοστούν στην αλλαγή του κλίματος.
Οι διαπραγματεύσεις για τη νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία για τους σπόρους λαμβάνει χώρα κεκλεισμένων των θυρών, μεταξύ των εκπροσώπων της βιομηχανίας σπόρων και των γραφειοκρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό μας κάνει να μην αναμένουμε ένα θετικό αποτέλεσμα. Προκειμένου να επηρεάσουμε τις νέες νομοθεσίες για τους σπόρους θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό για τους στόχους μας.
Απαιτούμε:
• το δικαίωμα να παράγουμε σπόρους μας από τη δικιά μας συγκομιδή, την εκ νέου σπορά και την δυνατότητα να την δίνουμε σε άλλους
• να ενθαρρυνθούν οι τοπικές ποικιλίες καλλιεργειών, υποστηρίζοντας τους άνδρες και τις γυναίκες που διατηρούν και αναπαράγουν ποικιλίες με βιολογικές μεθόδους
• να απαγορευθούν οι τεχνολογίες γενετικής τροποποίησης στον τομέα της γεωργίας
• να μην υπάρχουν πατέντες για τα φυτά
• ένα νέο νόμο για την εισαγωγή νέων ποικιλιών σπόρων ο οποίος αποκλείει τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (γ.τ.ο.) και τις ποικιλίες που απαιτούν εντατική χρήση χημικών
• για τον τερματισμό των υψηλών εισροών ενέργειας στη γεωργία ως αποτέλεσμα των μονοκαλλιεργειών, των μακρών αλυσίδων διανομής καθώς και των βιομηχανικών καλλιεργειών που απαιτούν χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα.

Σύνδεσμος όχι πατέντες σε σπόρους και ζώα