Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Γκάντι

"Πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο"
Εάν αλλάξεις τον εαυτό σου, θα αλλάξεις τον κόσμο σου. Εάν αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου, τότε θα αλλάξουν οι ενέργειές σου, αλλά και το πώς αισθάνεσαι. Και με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος γύρω σου θα αλλάξει. Όχι μόνο γιατί πλέον θα βλέπεις το περιβάλλον σου μέσω νέων «φακών» σκέψης και συναισθημάτων, αλλά και γιατί η αλλαγή μέσα σου μπορεί να σου επιτρέψει να αναλάβεις δράση με τρόπους που δεν είχες ποτέ φανταστεί.
Όλοι έχουμε κάτι καλό μέσα μας. Αν στοχεύεις στη βελτίωση τότε είναι χρήσιμο να επικεντρώνεσαι στις καλές πλευρές των ανθρώπων. Όταν εστιάζεις στα θετικά στοιχεία των άλλων, έχεις ακόμα ένα κίνητρο για να τους βοηθήσεις. Με το να βοηθάς τους άλλους δεν κάνεις μόνο την δική τους ζωή καλύτερη. Με τον καιρό παίρνεις πίσω ότι έδωσες, ενώ οι άνθρωποι που βοήθησες τείνουν περισσότερο να βοηθήσουν άλλα άτομα. Έτσι, όλοι μαζί, δημιουργείτε μια θετική αλλαγή που δυναμώνει.

«Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέπτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις, βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους»
Όταν είσαι αληθινός δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα γιατί η γλώσσα του σώματός σου και ο τόνος της φωνής σου -τα οποία κάποιοι λένε ότι είναι το 90% της επικοινωνίας- είναι συντονισμένα με τις σκέψεις σου. Μία από τις καλύτερες συμβουλές για την βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων είναι να συμπεριφέρεσαι με συνέπεια και να επικοινωνείς με αυθεντικό τρόπο. Υπάρχουν φορές που είσαι ασυνεπής ή που δίνεις την εντύπωση πως δεν ξέρεις τι κάνεις. Αυτό είναι προτιμότερο από το να προσπαθείς να διατηρείς παλιές απόψεις που ξέρεις ότι είναι λανθασμένες από φόβο μην σε κρίνουν οι άλλοι. Μην το κάνεις. Επέλεξε να αναπτύξεις την σκέψη σου και να εξελιχθείς.

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Από συνέντευξη της Δρ. Ελισάβετ Σαχτούρη

Η Ελισάβετ Σαχτούρη, Διδάκτωρ, είναι διεθνώς αναγνωρισμένη εξελικτική βιολόγος, μελλοντολόγος, συγγραφέας, ομιλήτρια και σύμβουλος για τον Σχεδιασμό Ζωντανών Συστημάτων και σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών για τους αυτόχθονες λαούς. Το σημερινό ενδιαφέρον της εστιάζεται στην εξελικτική βιολογία ως μοντέλο παγκοσμιοποίησης και οργανωτικής αλλαγής. Μεταξύ των βιβλίων της είναι EarthDance: Living Systems in Evolution, A Walk Through Time: From Stardust to Us, και Biology Revisioned, από κοινού με τον Willis Harman.
Η συνέντευξη στο “Δρόμοι Σύνθεσης” ΦΕΒ του 2007 είναι εκτεταμένη και είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
Εδώ η απάντησή της στο ερώτημα: ΤΙ ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ? ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Ο ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ?
Νομίζω ότι τα πιο καταστροφικά σενάρια τώρα είναι οι οικονομίες του κερδίζω/χάνεις που έχουμε και η συνέχιση της τροφοδότησής τους από την εποχή του πετρελαίου. Ο συνδυασμός των δύο έχει προκαλέσει το παγκόσμιο φαινόμενο του θερμοκηπίου σε βαθμό που έχει επιφέρει μια μη αναστρέψιμη Θερμή Εποχή, η οποία θα κρατήσει πολλές χιλιάδες χρόνια. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε επιβιώσει σε πολλές Εποχές των Παγετώνων αλλά δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ μία Θερμή Εποχή αφού η τελευταία συνέβη 55 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Μέχρι το 2030, αν όχι αρκετά πριν, ο Βόρειος Πόλος θα είναι μια απέραντη θάλασσα. Η ετήσια θερμοκρασία της Γροιλανδίας έχει ήδη αυξηθεί κατά τέσσερις βαθμούς και οι αρκτικές τούντρες παντού λιώνουν και μετατρέπονται σε νερουλό χυλό που εκλύει πολύ περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από ολόκληρη των ανθρώπινη βιομηχανία. Για να αντιμετωπίσουμε τη Θερμή Εποχή με τρόπους που θα οδηγήσουν στην επιβίωσή μας πρέπει να δημιουργήσουμε δίκαιες, συνεργατικές και ειρηνικές οικονομικές επιστήμες. Όλοι οι πόροι μας θα χρησιμεύουν στην αντιμετώπιση των καταστροφών, τη μετακίνηση μεγάλων πόλεων ψηλά, την καλλιέργεια των ερήμων για να παράγουν τροφή, την αφαλάτωση των ωκεάνιων υδάτων, τη συγκέντρωση των βροχόνερων, τη μετακίνηση του νερού, την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών καθαρής ενέργειας για να τερματιστεί η χρήση των ορυκτών καυσίμων. Δεν μπορούν να γίνουν ανεκτοί άλλοι πόλεμοι. Πρέπει να μοιράζουμε τους πόρους μας και να βοηθούμε ο ένας τον άλλον όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη, γιατί ο πλανήτης μας εκπλήσσει με όλο και περισσότερους σεισμούς, τσουνάμι, καταιγίδες και ξηρασίες καθώς μετακινείται προς υψηλότερες θερμοκρασίες.

Μπορούμε να επιβιώσουμε, ακόμη και να ευημερήσουμε, αλλά πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε κάθε συνάνθρωπό μας ως πολύτιμο και αξιόλογο, και να ανταποκριθούμε στον χαρακτηρισμό μας ως νοήμων, ώριμος και σοφός homo sapiens. Καθένας μας είναι μια πολύτιμη, ευρηματική, δημιουργική νοημοσύνη που μπορεί να συμβάλει στο να πετύχουμε και καθένας μας πρέπει να βρει έναν τρόπο να βοηθήσει που να του ταιριάζει! Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να ευημερήσει.

Ίσως αυτό που αγαπώ περισσότερο να κάνω αυτή τη στιγμή είναι να ενθαρρύνω κάθε νέο πρόσωπο στη Γη να αποκτά φιλίες με 'άλλους' - νέους ανθρώπους από άλλες θρησκείες, άλλους πολιτισμούς, παραδοσιακούς εχθρούς - και να συνάπτει συνθήκες όπου καμία διαφορά μεταξύ τους δε θα δικαιολογεί τον αλληλοσκοτωμό. Οι νέοι ενήλικες σήμερα είναι η πρώτη γενιά που έχει την ικανότητα να συνομιλεί μαζικά ανά την υδρόγειο. Όπως τους βλέπω στα ταξίδια μου και στο διαδίκτυο, δεν ενδιαφέρονται για τον ρατσισμό, τον πόλεμο ή την απληστία, έτσι έχουν πραγματικά αυτό που χρειάζεται για να δημιουργήσουμε τον καλύτερο κόσμο που όλοι θέλουμε. Πάνω από όλα, τα πιο προοδευτικά νιάτα πρέπει να αναζητήσουν τους νέους ανθρώπους της παγκόσμιας ελίτ και να τους κερδίσουν με καλύτερες ιδέες σε σχέση με αυτές που διαιώνισαν οι γονείς τους από τις μακροχρόνιες συνήθειες οικοδόμησης αυτοκρατοριών. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σπάσει τον κύκλο του φθόνου, του μίσους και της βίας σε μία γενιά και έτσι να φέρει την ωριμότητα σε όλο το είδος μας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΑΣΟΛΟΓΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ (Π.Ε.Δ.Δ.Υ)

Η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ενεργώντας ερήμην ή και αντίθετα από τις εισηγήσεις της αρμόδιας Δασικής Υπηρεσίας, συγχέοντας σκόπιμα το ρόλο των δημόσιων Υπηρεσιών με το ρόλο διαφόρων κοινωνικών φορέων και με πλήρη περιφρόνηση στα θεσμικά συνδικαλιστικά όργανα, αφού μέχρι σήμερα αγνοούν ακόμα και την ύπαρξη τους, έθεσαν πρόσφατα σε «δημόσια διαβούλευση» προσχέδιο νόμου με τίτλο «Χρηματοδότηση Περιβαλλοντικών Παρεμβάσεων, Πράσινο Ταμείο, Κύρωση Δασικών Χαρτών και άλλες διατάξεις».
Για τη σύνταξη του σχεδίου νόμου δεν υπήρξε καμία ενημέρωση των αρμόδιων για τα δάση και το φυσικό περιβάλλον Δασικών Υπηρεσιών ούτε ζητήθηκε, καθ΄ οιονδήποτε τρόπο, η συμμετοχή τους στη διαμόρφωσή του. Οι Δασικές Υπηρεσίες, κατά την καινοφανή πρακτική της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ, καλούνται εκ των υστέρων να διατυπώσουν τις απόψεις τους στο στάδιο της διαβούλευσης, ( από ότι φαίνεται σαν κοινωνικοί εταίροι). Αυτό στην Ένωση μας δεν προκαλεί καμιά πλέον εντύπωση, αφού ήδη με πολιτική ευθύνη τη ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ προηγήθηκε η ουσιαστική «εξαφάνιση» της Γενικής Διεύθυνσης Δασών, το πάγωμα της χρηματοδότησης της δασικής υπηρεσίας (με την ουσιαστική αδρανοποίηση του ειδικού φορέα δασών), το πάγωμα των μέτρων του προγράμματος «Αλέξανδρος Μπαλτατζής», το «θόλωμα» του ορισμού του δάσους με το Ν. 3818/2010 με τον οποίο επίσης αφαιρέθηκε από τη δασική υπηρεσία η αρμοδιότητα κατάρτισης δασικών χαρτών στην Αττική και παραδόθηκε στην ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.
Με το νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε ολοκληρώνεται ουσιαστικά το έγκλημα σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων, της δημόσιας περιουσίας και της δασικής υπηρεσίας, διότι:
1.- Διαλύεται ουσιαστικά ο «Ειδικός Φορέας Δασών» εντασσόμενος στο «Πράσινο Ταμείο», σκοπός του οποίου είναι «η ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος». Η υλοποίηση της συνταγματικής υποχρέωσης του κράτους να προστατεύει το περιβάλλον με την λειτουργία σύγχρονων και αποτελεσματικών δημόσιων υπηρεσιών, συγχέεται με το ρόλο διαφόρων κοινωνικών φορέων και παραδίδεται σε ένα όργανο (Στρατηγική Επιτροπή Περιβαλλοντικής Πολιτικής) η σύνθεση του οποίου (από τον ΣΕΒ, ΕΕΣΕΕ και Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, μέχρι Μ.Κ.Ο, αλλά χωρίς συμμετοχή ουδεμιάς υπηρεσίας που να έχει σχέση με το περιβάλλον και τα δάση) εξασφαλίζει ότι θα χρηματοδοτείται απρόσκοπτα η «ανάπτυξη» με άλλοθι το περιβάλλον και πιθανότατα σε βάρος του. Είναι χαρακτηριστικό ότι ως δικαιούχοι χρηματοδότησης από το «Πράσινο Ταμείο» (μόνο μέσω εγκεκριμένων από την παραπάνω Επιτροπή προγραμμάτων), οι δημόσιες υπηρεσίες αναφέρονται στο τέλος της σειράς μετά από ΟΤΑ, νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, φυσικά πρόσωπα, ΜΚΟ κλπ. Είναι προφανές ότι εξ ορισμού αποκλείεται η χρηματοδότηση μεγάλου μέρους δραστηριοτήτων της δασικής υπηρεσίας.
Η θέση μας είναι σαφής και ξεκάθαρη και τη διατυπώνουμε : Οι πόροι που προέρχονται από τις δασικές δραστηριότητες πρέπει να αποδίδονται αποκλειστικά για τη δασική ανάπτυξη και προστασία μέσω των δασικών υπηρεσιών και αυτό πρέπει να διατυπωθεί ρητά στις σχετικές διατάξεις.
2.- Αλλάζει ριζικά το νομικό καθεστώς σύνταξης, ανάρτησης και κύρωσης των Δασικών Χαρτών. Καταργούνται διατάξεις (άρθρα 27 και 28 του Ν. 2664/1998) που στη ουσία δεν πρόλαβαν να δοκιμαστούν στην πράξη για λόγους ανεξάρτητους από τις παραπάνω διατάξεις .
Ο λόγος των αλλαγών αυτών είναι προφανής κι αυτό διαφαίνεται στο σύνολο των προτεινόμενων ρυθμίσεων του νομοσχεδίου.
Με την περαιτέρω υποβάθμιση της Δασικής Υπηρεσίας, παραδίδονται ουσιαστικά όλες οι διαδικασίες, όλων των επιμέρους σταδίων, του Δασικού Χάρτη σε ιδιωτικά μελετητικά γραφεία, τα οποία όχι μόνο θα συντάσσουν τους χάρτες (κάτι που ήδη προβλεπόταν άλλωστε), αλλά θα τους ελέγχουν για τυχόν σφάλματα, θα τους διορθώνουν, θα τους αναρτούν, θα παραλαμβάνουν τις αντιρρήσεις, θα εισηγούνται στις Επιτροπές την αποδοχή ή την απόρριψη των αντιρρήσεων, θα διορθώνουν τους χάρτες σύμφωνα με τις αποφάσεις των Επιτροπών και τελικά θα τους παραδίδουν στην αρμόδια υπηρεσία για να τους υποβάλλει για κύρωση. Και όλα τα παραπάνω υπό τις οδηγίες και την εποπτεία της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ. Είναι προφανές ότι μιλάμε για βίαιη και πλήρη απόσπαση της αρμοδιότητας των δασικών χαρτών από τη δασική υπηρεσία (που ως δημόσια αρχή είχε την αρμοδιότητα αυτή) και την παράδοση της σε ιδιώτες μελετητές, με ενδιάμεσο την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. Η μοναδική αρμοδιότητα που θα παραμείνει στη δασική υπηρεσία θα είναι η θεώρηση και η εισήγηση για την κύρωση των δασικών χαρτών.
Προφανώς κάποιοι θέλουν να αναθέσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα μεγάλα μελετητικά γραφεία, χωρίς να προβλέπουν κανένα ελεγκτικό ρόλο στις δημόσιες αρχές η άλλη ουσιαστική συμμετοχή τους στα διάφορα στάδια του έργου της κατάρτισης των δασικών χαρτών. Είναι βέβαιο ότι με τη διαδικασία αυτή δασικοί χάρτες θα παραδοθούν, αλλά με πόσο ακριβές περιεχόμενο, μάλλον δεν το γνωρίζουμε. Διότι δεν είναι δυνατόν να πειστεί ούτε ο πλέον καλόπιστος, ότι, επτά (7) ιδιωτικά μελετητικά γραφεία με σύνολο προσωπικού ούτε 70 άτομα, θα διεκπεραιώσουν το σύνολο του τεράστιου έργου της κατάρτισης των δασικών χαρτών, όταν είναι γνωστό ότι το έτος 2000 είχαν προσληφθεί 172 Δασολόγοι μόνο για στελέχωση των τμημάτων δασικών χαρτογραφήσεων των νομών και των περιφερειών με κύριο καθήκον τον έλεγχο των δασικών χαρτών που συνέτασσαν τα ιδιωτικά μελετητικά γραφεία. Ίσως επειδή οι συντάκτες του νομοσχεδίου γνωρίζουν την πραγματικότητα, δεσμεύουν με ασφυκτικές χρονικές προθεσμίες τις υπηρεσίες κατά τις διάφορες διαδικασίες ελέγχου, ενώ αποφεύγουν συστηματικά να θεσπίσουν αντίστοιχες προθεσμίες και για τα ιδιωτικά μελετητικά γραφεία.
Αλλάζει για δεύτερη φορά μετά το Φεβρουάριο (ν.3818/2010 για τους δασικούς χάρτες της Αττικής) η σύνθεση των Επιτροπών Εξέτασης των Αντιρρήσεων. Μετά την παταγώδη αποτυχία της προαναφερόμενης διάταξης, που προέβλεπε τη συμμετοχή συνταξιούχου δικαστικού στις επιτροπές, για την οποία είχε εκφραστεί η αντίρρηση μας, η νέα ρύθμιση προβλέπει τη συμμετοχή ιδιώτη δικηγόρου. Έχουμε ακόμη μια φορά το φαινόμενο σε μια επιτροπή η οποία έχει καθήκον να κρίνει ένα καθαρά επιστημονικό και τεχνικό ζήτημα (όπως είναι αυτό του χαρακτηρισμού μιας έκτασης ως δασικής η μη) να συμμετέχουν ιδιώτες χωρίς καμιά σχετική επιστημονική ή τεχνική γνώση. Επειδή αυτή η θέση μας πιθανότατα θα κατηγορηθεί ως «συντεχνιακή», καλούμε κάθε καλοπροαίρετο πολίτη να διανοηθεί τι θα μπορούσε να προκύψει αν σε ένα ιατρικό συμβούλιο που αποφασίζει για την θεραπεία κάποιου ασθενούς συμμετείχαν νομικοί, δικαστικοί, μηχανικοί, κλπ.
Στο νομοσχέδιο υπάρχουν επίσης διατάξεις και για την αποτύπωση των ορίων των σχεδίων πόλεως στους Δασικούς Χάρτες. Το «περίεργο» είναι ότι εκτός των εγκεκριμένων-έγκυρων σχεδίων πόλεως περιλαμβάνει και τα μη έγκυρα καθώς και τις πολεοδομικές μελέτες που είναι σε εξέλιξη, θέτοντας στην ουσία όλες τις παραπάνω εκτάσεις εκτός ανάρτησης με τρόπο που ανοίγει το δρόμο για νομιμοποιήσεις σε βάρος των δασών και της δημόσιας περιουσίας.
Το ΔΣ της ΠΕΔΔΥ θεωρεί ότι είναι σκόπιμη η απαξίωση της δασικής υπηρεσίας από την ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, αφού και με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο προσπαθεί ουσιαστικά να «καταργήσει» τη δημόσια δασική υπηρεσία (που σύμφωνα με το σύνταγμα οφείλει να συντάξει το δασολόγιο), να αφαιρέσει πλήρως την αρμοδιότητα κατάρτισης των δασικών χαρτών από αυτή, παραδίδοντας το έργο αυτό στο σύνολο του, σε ιδιώτες μελετητές με ενδιάμεσο την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ. Ουσιαστικά με τη διαδικασία αυτή και την παντελή έλλειψη κρατικού ελέγχου στα διαδοχικά στάδια παραδίδεται το σύνολο των φυσικών χερσαίων οικοσυστημάτων σαν λάφυρο σε ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα.
Για τους λόγους αυτούς ζητάμε την άμεση απόσυρση του.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Έκθεση του Βρετανικού New Economic Foundation (NEF)

Σε αυτή υπολογίζονται οι πραγματικές αξίες για την κοινωνία διάφορων επαγγελμάτων. Παρότι η έκθεση αφορά επαγγέλματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, λίγο-πολύ τα ίδια νούμερα συναντά κανείς σ' όλες τις χώρες.
Ενδεικτά στοιχεία από τα αποτελέσματα αυτής της έκθεσης:

Τραπεζίτες: με μισθούς μεταξύ των £500,000 και £10 εκατομμυρίων, οι
τραπεζίτες καταστρέφουν £7 κοινωνικής αξίας για κάθε £1 αξίας που
παράγουν.

Ανώτερα στελέχη διαφημιστικών εταιριών: πληρωνόμενοι μεταξύ £50,000
και £12 εκατομυρίων, καταστρέφουν £11 κοινωνικής αξίας για κάθε £1
αξίας που παράγουν (π.χ., με τη διαφημιστική προβολή που κάνουν για
προϊόντα τα οποία συμβάλουν στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στην
εκμετάλλευση της εργασίας μέσω της κατανάλωσης φθηνών προϊόντων).

Φοροτεχνικοί λογιστές:με μισθούς μεταξύ των £75.000 και £200.000,
καταστρέφουν £47 κοινωνικής αξίας για κάθε £1 αξίας που δημιουργούν
(π.χ., με τη συμβολή τους στην φοροδιαφυγή).

Παιδοκόμοι: για κάθε £1 που πληρώνονται, δημιουργούν £7 ως £9,5
κοινωνικής αξίας.

Νοσοκομιακοί καθαριστές: για κάθε £1 που πληρώνονται, δημιουργούν £10
κοινωνικής αξίας.

Εργάτες σ' εγκαταστάσεις ανακύκλωσης: για κάθε £1 που πληρώνονται,
δημιουργούν £12 κοινωνικής αξίας.

Βγάλτε λοιπόν τα συμπεράσματά σας, διαβάζοντας όλη την έκθεση εδώ:

http://www.neweconomics.org/publications/bit-rich
http://www.neweconomics.org/sites/neweconomics.org/files/A_Bit_Rich.pdf

Ο Δικηγορικός Σύλλογος κάνει προσφυγή κατά του μνημονίου στο ΣτΕ

Μεταξύ των άλλων ο ΔΣΑ σημειώνει:
"...Για μια ακόμη φορά, τονίζουμε τη θέση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ), ότι τα κοινωνικά δικαιώματα σε μια ευνομούμενη πολιτεία δεν μπορεί να τίθεται εν αμφιβόλω εξαιτίας ή εξ αφορμής οικονομικών συγκυριών, όσο δυσχερείς και εάν είναι. Την στιγμή, που η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία έχει πλήρως εκχωρηθεί στον Υπουργό Οικονομικών και στους διεθνείς δανειστές της Τρόικας, ο μοναδικός πυλώνας της δημοκρατίας που απομένει, είναι η δικαιοσύνη, στην οποία και απευθυνόμαστε..."
Τρίτη, 27 Ιουλίου 2010

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Φόβοι για μόλυνση των νερών της Κάρλας


Αποτέλεσμα της μόλυνσης των νερών του Πηνειού, θα είναι και η μόλυνση της μερικώς επανασυσταμένης λίμνης Κάρλας.

Αυτό τονίζει ο σύλλογος Φίλων του Πηνειού και Παραποτάμιου Πολιτισμού, αλλά και ο πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας.

Ο Πηνειός βρωμίζει σαν...Ασωπός


Εδώ και χρόνια οι διάφορες δραστηριότητες στην ευρύτερη λεκάνη του Πηνειού, με την ανοχή των αρμόδιων φορέων της περιοχής,μολύνουν τα νερά του.
Ανεπεξέργαστα αστικά λύματα, σκουπίδια, υπολείμματα χημικών λιπασμάτων-φυτοφαρμάκων, απόβλητα ελαιοτριβείων-τυροκομείων-βιοτεχνικών μονάδων-σφαγείων- στάβλων κλπ καταλήγουν σε αυτά.
Και σαν να μη φτάνουν όλα τα προηγούμενα, έχουμε και τις παράνομες αμμοληψίες από τη κοίτη του, από εργολάβους που εξασφαλίζουν έτσι "μαύρο χρήμα". Οι αμμοληψίες στο ύψος του Δήμου Φαλώρειας, για παράδειγμα, φθάνουν σε μήκος ενός χιλιομέτρου, σε πλάτος 300 μ. και βάθος 7 μ. και γίνονται για την εκτέλεση έργων, όπως ο αυτοκινητόδρομος Κ. Ελλάδας Ε65. Παρακάτω,ιδιαίτερα με την ευκαιρία της διάνοιξης της σήραγγας των Τεμπών καταστρέφουν όχι μόνο την κοίτη του ποταμού, αλλά και τη γύρω περιοχή του Κάτω Ολύμπου. Δεν υπάρχει μόνο ενεξέλεγκτη λήψη αδρανών υλικών, αλλά και ανεξέλεγκτη εναπόθεση υλικών που βγάζουν από τη σήραγγα. Κανένας έλεγχος, καμιά κύρωση σους παραβάτες.

Άναψε πράσινο για… "πράσινη" επένδυση στον Έβρο


Άλλη μια είδηση που εντάσσεται στα ίδια πλαίσια, όπως και η προηγούμενη:

ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ | 15.07.2010
Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα περίπου χρόνια, ωστόσο η επένδυση ύψους 14 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία μονάδας παραγωγής βιοκαυσίμων στις Φερές Έβρου πήρε τελικά την έγκριση του υπουργείου Οικονομικών.
Το εργοστάσιο της Βιοενέργεια Φέρες Α.Ε. θα ανεγερθεί σε έκταση που έχει παραχωρήσει ο τοπικός Δήμος στο Βιομηχανικό Πάρκο Φερών και θα παράγει πετρέλαιο από διάφορα ενεργειακά φυτά, όπως η ελαιοκράμβη και ο ηλίανθος. Σε δηλώσεις του στην Ελευθεροτυπία, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Γρηγόρης Γρηγοριάδης επισημαίνει ότι θα χρησιμοποιηθεί αυστριακή τεχνολογία που έχει εφαρμοσθεί σε πολλά μέρη της Ευρώπης με πολύ καλά αποτελέσματα: "Θα εφαρμόσουμε ακριβώς την τεχνολογία αυτήν με προβλεπόμενο αποτέλεσμα να έχουμε δυνατότητα να παραδώσουμε το προϊόν είτε στα Eλληνικά Πετρέλαια, είτε σε τρίτους."
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της επένδυσης τον Δεκέμβριο του 2010 ξεκινούν οι πρώτες εργασίες οργάνωσης του εργοταξίου, ενώ το εργοστάσιο αναμένεται να λειτουργήσει έως το τέλος Ιουνίου 2011 με δυνατότητα παραγωγής βιοντίζελ 32.000 τόνων το χρόνο. Στη φάση της κατασκευής θα απασχοληθούν 30-40 άτομα, ενώ στην πλήρη λειτουργία του θα απασχοληθούν 15 άτομα σε 24ωρη βάση.
Πριν από δυόμισι περίπου χρόνια είχαν γίνει πειραματικές καλλιέργειες ελαιοκράμβης στην περιοχή όπου τα αποτελέσματα, σύμφωνα με τον κ. Γρηγοριάδη, ήταν θεαματικά
Agronews

Mονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από καλαμπόκι

Η μονοκαλλιέργεια του καλαμποκιού οδηγεί στη μετατροπή ενός είδους διατροφής(κύρια των φτωχών)σε πρώτη ύλη για βιομηχανική παραγωγή "πράσινης" ενέργειας, που έχει ζήτηση από τους πλούσιους του βορρά, για να έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους με τις αέναες μετακινήσεις τους. Η παρακάτω είδηση είναι ένα παράδειγμα που έχει να κάνει με τις θέσεις που εκφράζω στο κείμενο της προηγούμενης ανάρτησης:

Σε μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από καλαμπόκι ετοιμάζεται να επενδύσει η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας. Η επένδυση υπολογίζεται πως θα ξεπερνά σε κόστος τα 7 εκατομμύρια ευρώ, θα δημιουργηθεί στην περιοχή του Πυργετού και θα παράγει ηλεκτρική ενέργεια από βιοαέριο, το οποίο με τη σειρά του θα παράγεται από ενσώματα καλαμποκιού., Πρόκειται για την πρώτη επενδυτική επιχείρηση της νέας διοίκησης της συνεταιριστικής οργάνωσης στο τομέα της ενέργειας σε συνεργασία με μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο των Αθηνών. Η υλοποίηση της επένδυσης, αναμένεται να δώσει αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα, θα λυθεί και το πρόβλημα της απορρόφησης των καλαμποκιών και θα προκύψουν, αρκετές θέσεις εργασίας., Στην περιοχή Πυργετού, παράγονται 10.000 τόνοι καλαμποκιού και , όπως υπολογίζεται, η νέα μονάδα θα χρειαστεί ως πρώτη ύλη για την παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, περί τους 6.000 τόνους.

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Διατροφική ασφάλεια


Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός με τη σημερινή του κρίση οδηγεί άμεσα πολλές χώρες σε οικονομικό στραγγαλισμό και πτώχευση. Αυτές δε θα μπορέσουν να ξεπεράσουν το σοκ που υφίστανται, αν δεν αποφασίσουν να βγουν έξω από τον καταμερισμό, που τους έχει επιβάλει η παγκοσμιοποιημένη αγορά. Και πρώτα από όλα έξω από τον καταμερισμό παραγωγής και διανομής της τροφής που επιβάλεται από τον ΠΟΕ. Δηλαδή αν δεν ακολουθήσουν τα κελεύσματα του παγκοσμιοποιημένου αγροδιατροφικού συστήματος, που επιβάλεται από τις πολυεθνικές των γεωργοκτηνοτροφικών εισροών(υβριδικών-μεταλλαγμένων σπόρων, χημικών λιπασμάτων-φυτοφαρμάκων κ.λ.π.), της βιομηχανικής επεξεργασίας της τροφής και της εμπορευματικής διανομής της.
Αυτό το σύστημα, ενώ υποσχέθηκε την εξάλειψη της πείνας στον κόσμο, μείωσε την παραγωγή των βασικών ειδών διατροφής, αύξησε τις τιμές των τροφίμων πρώτης ανάγκης και έτσι μείωσε τη δυνατότητα των φτωχών του πλανήτη να ικανοποιούν τις βιοτικές τους ανάγκες. Πολύτιμη γη και νερό χρησιμοποιούνται για να παράγουν είδη για τους πλούσιους και τα μεσοστρώματα των αναπτυγμένων βιομηχανικών χωρών. Βαμβάκι, σόγια, λουλούδια, φρούτα, γαρίδες, κρέας κ.λ.π., παράγονται στις χώρες της περιφέρειας και ημιπεριφέρειας για εξαγωγή, ενώ η παραγωγή των βασικών ειδών διατροφής για τους ντόπιους πληθυσμούς μειώνονται δραματικά.
Η απελευθέρωση του εμπορίου των αγροτικών προϊόντων οδήγησε στη λογική οτι η διατροφή των ντόπιων πληθυσμών εξαρτάται από την εξασφάλιση συναλλάγματος και χρημάτων για την αγορά της τροφής από τις παγκόσμιες αγορές. Έτσι η διατροφική ασφάλεια δεν επιδιώκεται μέσω των τοπικών καλλιεργειών για τοπική κατανάλωση. Οι τοπικές ελίτ προωθώντας την παγκοσμιοποιημένη αγορά ανάγκασαν τους ντόπιους αγρότες να σταματήσουν τις ντόπιες αυτές καλλιέργειες-εκτροφές, που έτρεφαν τους φτωχούς πληθυσμούς μέσω της φθηνής ντόπιας αγοράς ή των παραδοσιακών δικτύων διανομής. Με μέτρα, επιδοτήσεις και υποσχέσεις τους έστρεψαν σε "ανταγωνίσιμες" του "συγκρητικού πλεονεκτήματος" βιομηχανοποιημένες καλλιέργειες-εκτροφές, για την εξασφάλιση εισοδήματος(με το οποίο θα τρέφονταν πια, αγοράζοντας από τα σουπερμάρκετς της παγκοσμιοποιημένης αγοράς).
Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις Κυνερνήσεις-ανδρείκελα των πολυεθνικών διαλύσανε κυριολεκτικά τοπικά συστήματα παραγωγής-κατανάλωσης, υπερ των ελεγχόμενων από τις πολυεθνικές παγκοσμιοποιημένων συστημάτων διατροφής. Όπως για παράδειγμα στην Ινδία, όπου το 1998 απαγορεύθηκε η τοπική παραγωγή ελαίων σιναπιού, υπερ της εισαγωγής του σογιέλαιου( το παγκόσμιο εμπόριο σόγιας ελέγχεται από έξι εταιρείες: Cargill, Continental-ήδη ιδικτησίας Cargill, Louis Dreyfus, Bunge, Mitsui Cook, Andre& Company). Ή η προώθηση της εκτροφής γαρίδας που έχει σαν αποτέλεσμα για κάθε στρέμμα εκτροφής της να καταστρέφονται 200 στρέμματα άλλων παραγωγικών παραδοσιακών συστημάτων.
Η κατάρρευση της διατροφικής ασφάλειας των ντόπιων φτωχών πληθυσμών και αγροτών γίνεται με δύο τρόπους μέσω της παγκοσμιοποιημένης αγοράς των γεωργικών προϊόντων: είτε μέσω της κατάρρευσης των τιμών κάποιων προϊόντων του 3ου κόσμου είτε, αντίθετα, με την αύξηση των τιμών σε κάποια άλλα, όπως των δημητριακών, ανάλογα με το πως θα πραγματοποιήσουν μεγαλύτερα κέρδη οι εταιρείες τροφίμων.
Για τη χώρα μας με τη σημερινή εκ βάθρων κρίση, η λύση θα ήταν-όσον αφορά στην παραγωγή της τροφής- να επιστρέψουμε στον πολυλειτουργικό μικροαγρότη της πολυκαλλιέργειας, που θα μπορεί να καλλιεργεί-εκτρέφει όσο το δυνατόν περισσότερα και διαφορετικά είδη και ποικιλίες. Να απορριφθεί η μονοκαλλιέργεια κάποιων ανταγωνίσιμων μόνο-στη παγκοσμιοποιημένη αγορά- γεωργικών ειδών και το είδος αγρότη που είναι παραγωγός πρώτων υλών για τη βιομηχανία διατροφής και ένδυσης. Μόνο έτσι θα πετύχουμε πάλι αυτάρκεια στη διατροφή και ο ελληνικός πληθυσμός να τραφεί με υγιεινά, φθηνά και επαρκή προϊόντα διατροφής.
Και κάτι πολύ σημαντικό: μια μελέτη που συγκρίνει τις παραδοσιακές πολυκαλλιέργειες με τις βιομηχανοποιημένες μονοκαλλιέργειες από άποψη διατροφικών δυνατοτήτων αποδείχνει ότι το πολυκαλλιεργητικό σύστημα παράγει 100 μονάδες τροφής με χρήση μόνο 5 μονάδων εισρεομένων πόρων, ενώ το βιομηχανοποιημένο σύστημα παράγει τις 100 αντίστοιχες μονάδες τροφής με σπατάλη 300 μονάδων αντίστοιχων άλλων πόρων. Έτσι με τη διαφορά των 295 μονάδων πόρων θα μπορούσαμε να παράγουμε (100:5).295=5900 επιπλέον μονάδες τροφής. Γενικά η βιομηχανοποιημένη γεωργία καταναλώνει περισσότερους πόρους από ότι παράγει και με αυτή την έννοια είναι αντιπαραγωγική.
Θα πρέπει λοιπόν το σπάταλο αυτό βιομηχανοποιημένο-μηχανοποιημένο σύστημα, που προκαλεί πείνα για τους φτωχούς του κόσμου, να αντικατασταθεί με το πολυκαλλιεργητικό, αποδοτικό και δίκαιο αγροτοοικοδιατροφικό σύστημα, σωτήριο και για τους φτωχούς και για τη βιοποικιλότητα και για τον ίδιο τον πλανήτη.
Για να γίνει όμως δυνατή αυτή η αντικατάσταση θα πρέπει να στραφούμε προς την τοπικοποιημένη κοινωνία της ισοκατανομής σε όλα τα επίπεδα, έξω από τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό.

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Η γεωργική παραγωγή στον προηγμένο καπιταλισμό

"Την άνοιξη του 2008, σχεδόν ταυτόχρονα, σε 33 χώρες σε όλο τον κόσμο, ξέσπασαν πρωτόγνωρες διαδηλώσεις, με ένα κοινό αίτημα. Άνθρωποι στα όρια της απόγνωσης κατέλαβαν τους δρόμους, σε κάποιες περιπτώσεις και τα όπλα, προκειμένου να διεκδικήσουν το όπως φαίνεται όχι αυτονόητο δικαίωμά τους, να έχουν πρόσβαση στο φαγητό".
Έτσι περιγράφει σχετικό αφιέρωμα[1] του τηλεοπτικού "Εξάντα" τις "εξεγέρσεις τροφίμων" (food riots) που ξέσπασαν πριν μερικά χρόνια σε διάφορα μέρη του κόσμου, όταν οι διαρκείς αυξήσεις στην τιμή των τροφίμων οδήγησαν πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού στο να μην μπορεί να τα αγοράσει.
Αν και κάπως παλιό, το θέμα το επαναφέρουμε μετά από ένα πάρα πολύ καλό άρθρο[2] που δημοσίευσε πρόσφατα η "Huffington Post" σχετικά με το θέμα.
Όπως λοιπόν διαβάζουμε εκεί "Στο τέλος του 2006, οι τιμές των τροφίμων σε ολόκληρο τον κόσμο άρχισαν να αυξάνονται, ξαφνικά και απότομα. Μέσα σε ένα χρόνο, η τιμή του σίτου είχε αυξηθεί κατά 80 τοις εκατό, το καλαμπόκι κατά 90 τοις εκατό, και το ρύζι 320 τοις εκατό. Σε μια παγκόσμια καταστροφή από την πείνα, 200 εκατομμύρια άνθρωποι - κυρίως παιδιά - δεν μπορούσε να πάρει τα τρόφιμα πια, και βυθίστηκε σε υποσιτισμό ή ασιτία. Υπήρχαν ταραχές σε περισσότερες από 30 χώρες και τουλάχιστον μία κυβέρνηση ανατράπηκε βίαια. Στη συνέχεια, την άνοιξη του 2008, οι τιμές μυστηριωδώς επανήλθαν στο προηγούμενο επίπεδό τους. Ο Ζαν Ζιγκλέρ, ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή, την αποκάλεσε "μια σιωπηλή μαζική δολοφονία», και οφείλεται εξ ολοκλήρου σε "ανθρώπινες ενέργειες"."
Στη συνέχεια, το άρθρο εξηγεί πως για την άνοδο αυτή των τιμών δε φταίει ούτε η [ανύπαρκτη] αύξηση της ζήτησης, ούτε κάτι άλλο. Αντίθετα, αυτό που όντως έφερε τα πράγματα εκεί που τα έφερε ήταν το εξής:
"Για πάνω από έναν αιώνα, οι αγρότες στις πλούσιες χώρες έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε μια διαδικασία που τους διασφαλίζει από τον κίνδυνο [καλά, αυτό λέει ο συντάκτης, αλλά η αλήθεια είναι πως ο αγρότης, και ειδικά ο μικρός αγρότης, ουδέποτε ήταν διασφαλισμένος από τον κίνδυνο. Τέλος πάντων] .Ο αγρότης μπορούσε να συμφωνήσει τον Ιανουάριο για να πουλήσει την καλλιέργεια του σε έναν επιχειρηματία, τον Αύγουστο, σε καθορισμένη τιμή. Αν έχει ένα "καλό" καλοκαίρι (σαιζόν) και η παγκόσμια τιμή του είναι υψηλή, αυτός θα χάσει κάποια μετρητά, αλλά αν υπάρχει ένα "άθλιο" καλοκαίρι (σαιζόν) ή η τιμή καταρρέει, αυτός θα τα πάει καλά με τη συμφωνία. Όταν αυτή η διαδικασία ήταν καλά οργανωμένη και μόνο οι επιχειρήσεις που έχουν άμεσο ενδιαφέρον για τον τομέα μπορούσαν να συμμετέχουν, και λειτούργησε καλά [λέμε τώρα - τέλος πάντων].
Στη συνέχεια, μέσα από τη δεκαετία του 1990, η Goldman Sachs και άλλοι πίεσαν σκληρά και κατάργησαν τους κανονισμούς. Ξαφνικά, οι συμβάσεις μετατράπηκαν σε «παράγωγα» (derivatives - χρηματοπιστωτικά "προιόντα" σπέκουλας-κερδοσκοπίας), που θα μπορούσαν να αγοραστούν ή να πωληθούν στους εμπόρους οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με τη γεωργία (στο χρηματοπιστωτικό τομέα εννοεί, στο "χρηματιστήριο αγροτικών προιόντων συγκεκριμένα). Μια αγορά σε «σπέκουλα τροφίμων" γεννήθηκε.
Έτσι ο αγρότης ακόμη συμφωνεί να πωλήσει καλλιέργεια του εκ των προτέρων σε έμπορο για £ 10.000. Αλλά τώρα, η σύμβαση μπορεί να πωληθεί σε επενδυτές, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την ίδια τη σύμβαση ως αντικείμενο δυνητικών πλούτου. Πχ η Goldman Sachs το αγοράζει και το πωλεί στην τιμή των £ 20.000 στη Deutschebank, που το πουλά στην τιμή των £ 30.000 στη Merryl Lynch - και επάνω, και επάνω, εφόσον θεωρούν ότι η τιμή μπορεί να ανέβει κι άλλο, μέχρι σχεδόν να μη φέρει καμία σχέση με την παραγωγή του αγρότη."
Το άρθρο συνεχίζει και εξηγεί το πως από το κέρδος επί της παραγωγής, περάσαμε στο επόμενο στάδιο, στο κέρδος επί της σπέκουλας πάνω στην παραγωγή, στην επένδυση δηλαδή ότι η παραγωγή φέτος θα πάει καλά, ή κακά, ή μέτρια, κτλ:
"Έως την απορρύθμιση αυτή, η τιμή για τα τρόφιμα καθοριζόταν από τις δυνάμεις της προσφοράς και της ζήτησης για τρόφιμα. (Αυτή η ίδια ήταν βαθιά ατελής: άφηνε ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους να πεινούν.) [έτσι τουλάχιστον λέι ο συντάκτης του άρθρου, στην πραγματικότητα ουδέποτε η παραγωγή καθορίστηκε από τη ζήτηση, με την έννοια της κάλυψης των αναγκών του λαού - εξ ου και το ότι δις άνθρωποι πεινούν. Η παραγωγή και πριν καθοριζόταν με βάση το κέρδος των λίγων] Αλλά μετά από την απορρύθμιση, δεν ήταν πλέον απλώς μια αγορά τροφίμων. Έγινε, την ίδια στιγμή, μια αγορά που έκανε σπέκουλα (speculation -εικασία) σχετικά με τη τιμή των τροφίμων που θα αναπτυχθεί στο μέλλον - και οι επενδυτές οδήγησαν την τιμή στα ύψη [παρεμπιπτόντως, παρόμοια είναι και η κατάσταση στην αγορά σπιτιών, κτλ, όπου επίσης δε χτίζονται σπίτια με βάση το πόσα σπίτια χρειάζονται και που για να ζήσει ο κόσμος, αλλά με βάση τη σπέκουλα που θα ανέβουν οι τιμές περισσότερο, και εκεί χτίζονται σπίτια πριν καν βρεθούν οι άνθρωποι που θα τα αγοράσουν, κτλ]"
Και το άρθρο συνεχίζει:
"Να τι συνέβη. Το 2006, οι κερδοσκόποι, όπως η Goldman άρχισαν να αποχωρούν από την αγορά ακινήτων στις ΗΠΑ που κατάρρεε, και έψαχναν κάπου αλλού για να επενδύσουν το κεφάλαιο τους. Άρχισαν να αγοράζουν μαζικές ποσότητες των παραγώγων που βασίζονται στο φαγητό: υπολόγιζαν ότι οι τιμές των τροφίμων θα παραμείνουν σταθερές ή θα αυξηθούν, ενώ η υπόλοιπη οικονομία θα κατέρρεε. Ξαφνικά, οι τρομαγμένοι επενδυτές του κόσμου το είδαν αυτό και αποφάσισαν να αγοράζουν, να αγοράζουν, να αγοράζουν [χρηματιστικά παράγωγα τροφών].
Έτσι, ενώ η προσφορά και η ζήτηση των τροφίμων παρέμεινε λίγο πολύ η ίδια, η προσφορά και η ζήτηση για τις συμβάσεις που βασίζονται σε τρόφιμα αυξήθηκε μαζικά - πράγμα που σήμαινε η τιμή για τα τρόφιμα στα πιάτα των ανθρώπων αυξήθηκε μαζικά. Η λιμοκτονία ξεκίνησε.
Η τιμή των τροφίμων ρυθμιζόταν τώρα με την κερδοσκοπία και όχι με βάση τα πραγματικά τρόφιμα. Ο μάνατζερ ενός hedge fund Michael Masters εκτιμά ότι ακόμη και στα ρυθμιζόμενα χρηματιστήρια στις ΗΠΑ - που καταλαμβάνουν ένα μικρό μέρος των συναλλαγών - το 64 τοις εκατό του συνόλου των συμβάσεων σίτου πραγματοποιήθηκαν από τους κερδοσκόπους που προφανώς δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το πραγματικό σιτάρι. Ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο στο να φουσκώνουν τις τιμές και μετά να πουλάνε με κέρδος. Ακόμη και ο George Soros είπε ότι αυτό ήταν "ακριβώς το ίδιο όπως κρυφά όταν επιχειρηματίες και μαυραγορίτες φυλάνε κρυφά τα τρόφιμα κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πείνας, προκειμένου να αποκομίσει κέρδη από την αύξηση των τιμών." [αυτό πχ γινόταν και επί κατοχής στη Ελλάδα]. Η φούσκα θα σκάσει το Μάρτιο του 2008, όταν η κατάσταση ήταν τόσο άσχημη στις ΗΠΑ, ώστε οι κερδοσκόποι έπρεπε να μειώσει δραστικά τις δαπάνες τους για την κάλυψη των ζημιών τους πίσω στην έδρα τους.
Όταν τους ζητήθηκε να σχολιάσει σχετικά με την πείνα που προκαλούν στις μάζες, ο εκπρόσωπος της Merrill Lynch δήλωσε: "Εεε. Δεν ήξερα γι 'αυτό." Αργότερα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου είπε: "Ουδέν σχόλιο." Η Deutsche Bank αρνήθηκε να σχολιάσει. Η Goldman Sachs ήταν λίγο πιο λεπτομερής στην απάντησή της: είπαν «σοβαρές αναλύσεις ... έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα κεφάλαια δεικτών δεν προκαλέσαμε φούσκα στις προθεσμιακές τιμές των βασικών εμπορευμάτων", προσφέροντας ως αποδεικτικό στοιχείο σε μεμονωμένη δήλωση από τον ΟΟΣΑ."
Και εδώ μερικά αποσπάσματα από σχετικό ρεπορτάζ του "Εξάντα":
"Μια χούφτα πολυεθνικές εταιρείες έχουν καταφέρει να ελέγξουν την «καρδιά» του φαγητού που βάζουμε στο καθημερινό μας τραπέζι: Τον ίδιο τον σπόρο και ως εκ τούτου την παγκόσμια γεωργική παραγωγή.
Οι χρηματιστές στον ανεπτυγμένο κόσμο τζογάρουν με τα τρόφιμα, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές, παίζοντας με το θεμελιώδες δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν πρόσβαση στο φαγητό.
Την ίδια στιγμή σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποσιτίζονται και 25.000 πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα.
Μήπως η Γη αδυνατεί πλέον να θρέψει τους κατοίκους της; Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο! Η κρίση των τροφίμων, όπως θα περάσει στην ιστορία, συμβαίνει την στιγμή που ο πλανήτης παράγει περισσότερο φαγητό από ποτέ.
...
«Κάποιοι άνθρωποι και κάποια ταλαιπωρημένα από τη φτώχεια έθνη βρέθηκαν σε μια πολύ άβολη κατάσταση; Ναι, όντως βρέθηκαν! Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της αγοράς», παραδέχεται ο Ντένις Γκάρτμαν, ένας διεθνούς φήμης γκουρού της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, που με τις προβλέψεις του συχνά κατευθύνει τις τάσεις της αγοράς.
Το μεγαλύτερο χρηματιστήριο τροφίμων στον κόσμο βρίσκεται στο Σικάγο. Εκεί καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό η τιμή του φαγητού που βάζουμε κάθε μέρα στο τραπέζι μας. Το χρηματιστήριο του Σικάγο γνώρισε πρόσφατα πρωτόγνωρη εισροή κεφαλαίων, καθώς μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στράφηκαν σε αυτό προκειμένου να αντισταθμίσουν τις απώλειές τους μετά την «κρίση των στεγαστικών δανείων» και να αυξήσουν και πάλι τα κέρδη τους. Αυτή τη φορά κερδοσκόπησαν πάνω στη δυνατότητα των ανθρώπων να εξασφαλίσουν με αξιοπρέπεια την καθημερινή τους τροφή .
Ως αποτέλεσμα της ραγδαίας αύξησης της τιμής των τροφίμων που ακολούθησε, 75 εκατομμύρια άνθρωποι προστέθηκαν μέσα στο 2007 σε όσους βρίσκονταν ήδη αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας παγκοσμίως. Έτσι, ο μαστιζόμενος από την πείνα πληθυσμός της γης προσέγγισε πια σε σύνολο το ένα δισεκατομμύριο. Αναλογιστείτε, ένα παιδί πεθαίνει σήμερα από την πείνα κάθε 30 δευτερόλεπτα.
Η Ινδία, με περίπου 700 εκατ. ανθρώπους να ασχολούνται με τη γεωργία, είναι η πατρίδα του μεγαλύτερου σώματος μικροκαλλιεργητών στον κόσμο. Δεύτερη μετά την Κίνα σε παραγωγή ρυζιού και σιταριού, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς τροφής. Κι όμως, είναι ταυτόχρονα η πατρίδα και των περισσότερων υποσιτισμένων ανθρώπων, ξεπερνώντας πια στην κατάταξη τις χώρες της Αφρικής. Παράλογο; Πάντως επιβεβαιώνει το ποσοστό που θέλει το 80% των μαστιζόμενων από την πείνα ανθρώπων παγκοσμίως να είναι αγρότες ή εργάτες της γεωργίας.
Στο μικρό χωριό Παρόντα της Ινδίας, η γιαγιά Σαρασβάτι έχει να θρέψει τα 4 εγγόνια της. Δεν γνωρίζει από χρηματιστήρια και κανόνες της αγοράς, ξέρει μόνο πως τα τρόφιμα στο μαγαζάκι του χωριού έχουν ακριβύνει τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ.
«Οι φτωχοί έχουν μεγάλο πρόβλημα, έχουμε πολύ άγχος. Η κατάσταση είναι δραματική. Ο φτωχός τι μπορεί να κάνει, να κοιτάξει το στομάχι του, να ξοδέψει τα λεφτά για τις αρρώστιες ή να ταΐσει τα παιδιά του; Είναι μέρες που δεν μπορούμε να χορτάσουμε, πάμε στο κρεβάτι νηστικοί», μας λέει. Πίσω στο Σικάγο, ο χρηματιστής Βίκτορ Λισπανέσε μας εξηγεί τους κανόνες του παιχνιδιού: «Αυτό δεν είναι κάτι που μπαίνει στο σκεπτικό μου. Αν είναι λογικό ή όχι, δεν είναι το ζήτημα. Εγώ κοιτάω πώς αυτό το γεγονός επηρεάζει την αγορά»."
---
[1]http://exandas.ert.gr/old/pethainontas-stin-afthonia/eisagogi/index.php
[2]http://www.huffingtonpost.com/johann-hari/how-goldman-sachs-gambled_b_633436.html

Κοινός Τόπος

Μεγάλη πετρελαιοκηλίδα στην Κίνα...




Την ώρα που έκλεινε η διαρροή στον Κόλπο του Μεξικού (ελπίζουμε μόνιμα) δυστυχώς στην άλλη άκρη του κόσμου, στην Κίνα, μία άλλη πετρελαιοκηλίδα απειλεί να καταστρέψει οικοσυστήματα και οικονομίες τοπικών κοινωνιών.
Πόσες καταστροφές πρέπει να συμβούν για να καταλάβουν οι κυβερνήσεις ότι πληρώνουμε σήμερα ένα τεράστιο τίμημα για τον εθισμό μας στα ορυκτά καύσιμα;
Χρειαζόμαστε μία επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο παράγουμε και καταναλώνουμε ενέργεια. Η στροφή στην καθαρή ενέργεια και στην εξοικονόμηση ενέργειας και η σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα είναι αναγκαιότητα προκειμένου να σώσουμε τον πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές, αλλά και να διασφαλίσουμε ότι εικόνες σαν και αυτές που μας έρχονται από τον Κόλπο του Μεξικού και από το Νταλιάν της Κίνας θα ανήκουν στο παρελθόν.

ΠΗΛΙΟ // ΠΟΥΡΙ, δέλτα ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ


Το reclaim the beach επιστρέφει... και συμμετέχει στο διεθνές καλοκαιρινό καραβάνι!
Φέτος πηγαίνουμε λίγο πιο βόρεια, ανάμεσα στις παραλίες Ανάληψη και Ελίτσα [κάτω απ'το Πουρί Πηλίου]. Μέσα στα δένδρα στο δέλτα Καλοκαιρινού καθώς τα δένδρα που έχουν απομείνει στην Παρίσαινα δεν μας χωρούν όλους...
Χωρίς σπόνσορες - χωρίς αντίτιμο!
Ελάτε και φέρτε μαζί σας καλή διάθεση, μουσικά οργανα, αιώρα (κατά προτίμηση καθότι η βλάστηση είναι πολύ πυκνή) και οπωσδήποτε φακό!
Περισσότερα (σχετικά με το πρόγραμμα) θα αναρτηθούν στα παρακάτω site αλλά και στα event στο facebook (http://www.facebook.com/event.php?eid=139237692761888&ref=mf) ή στο myspace (http://events.myspace.com/Event/6176761/reclaim-the-beach-festival-2010

Συνέλευση (Σάββατο 31.7,20.00), ζωντανή μουσική [Παρασκευή 30.7, Ακουστική Ρεμπέτικη βραδιά] και djs [Σάββατο 31.7, ZERO HORA soundsystem + friends], συλλογική κουζίνα, αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ, πάγκος με οικολογικά προϊόντα

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Φεστ της Άμεσης Δημοκρατίας


Οι συνελεύσεις για την δημιουργία του "Φεστιβάλ της άμεσης δημοκρατίας" γίνονται κάθε Τετάρτη στις 8.00μμ στο Μικρόπολις ( Βενιζέλου & Β. Ηρακλείου 18-Θεσ/νίκη). Η συμμετοχή και συνδιαμόρφωση του φεστ είναι ανοιχτή.
επικοινωνία
info@mikropolis.gr ή ak_salonica@resist.ca

Η κρίση άνοιξε όλα τα ζητήματα.
Η μορφή λαίλαπας, που από τον Σεπτέμβριο και μετά προβλέπεται να πάρει η κρίση, συμπαρασύρει στην κατάρρευση και χρεοκοπία όλο το σύστημα κυριαρχίας όχι μόνο με τη στενή έννοια των οικονομικών όρων της χρηματοπιστωτικής του αντοχής, αλλά συμπαρασύρει και όλο το δομικό και ιδεολογικό οικοδόμημα επάνω στο οποίο έχει στηριχθεί η καπιταλιστική συναίνεση. Στην κοινωνία μπαίνει με βίαιο τρόπο όχι μόνο η ικανότητα της να δίνει μια απάντηση αλλά πρώτα και κύρια η διαύγαση του ίδιου του ερωτήματος που πρέπει να θέσει.
Τι, πως και για ποιόν. Τρεις διαστάσεις του ποιοτικού άλματος μέσα στο οποίο συντελείτε η ριζική διέξοδος από την κρίση.
Με αυτά τα ερωτήματα θα οδηγηθούμε στην φετινή Διεθνή Έκθεση στην Θεσσαλονίκη.

Φεστιβάλ για την άμεση δημοκρατία 8-9-10 Σεπτεμβρίου 2010 Απθ
-ομιλίες διεθνείς συμμετοχές με ανθρώπους από τον χώρο της διανόησης ,της επιστήμης, των κινημάτων, της εργασίας, της πόλης και της υπαίθρου.
- θεατρικές παραστάσεις, φεστιβάλ ταινιών και ντοκιμαντέρ, εκδηλώσεις και παιχνίδια για παιδιά, περίπτερα βιβλίων και προϊόντων οριζόντιου εμπορίου καθώς και συναυλίες.
Ομιλίες επάνω στην κρίση, την παραγωγή και την άμεση δημοκρατία.
3 ημέρες για να ακούσουμε αλλά και να προτείνουμε ρεαλιστικούς τρόπους για την διέξοδο έξω από το πλαίσιο του καπιταλισμού και της περιβαλλοντολογικής καταστροφής.
Δημιουργούμε -διαδηλώνουμε στις 11 Σπετεμβριου στην ΔΕΘ με το μπλοκ της άμεσης δημοκρατίας.
Απευθύνουμε στην κοινωνία την άμεση δημοκρατία ως την άμεση δυνατότητα κοινωνικής οργάνωσης σήμερα.

Το πρόταγμα της οριζόντιας κοινωνικής οργάνωσης
Η άμεση δημοκρατία δεν έρχεται απλώς να προσθέσει μια κριτική στο υπάρχον αλλά για να το καταργήσει. Ποτέ άλλοτε η αμεσοδημοκρατική στόχευση δεν είχε τέτοια απόκριση όχι μόνο στο κίνημα αλλά και στις πρωτόλειες κοινωνικές δράσεις. Οι αμεσοδημοκρατικές δομές δεν είναι το ερώτημα και η λύση αλλά ο τρόπος που θα διαυγασθεί το ερώτημα και ο τρόπος που θα αναζητηθεί η λύση. Στο απαξιωμένο πολιτικό και κομματικό σύστημα η αμεσοδημοκρατική διέξοδος μπορεί να αποτελέσει το σύγχρονο ριζοσπαστικό πρόταγμα, αρκεί να αντιληφθούμε ότι η κρίση δεν είναι απλά οικονομική ή απλά πολιτική αλλά πολιτειακή, δηλαδή φτάνει στον βαθύ πυρήνα του ίδιου του συστήματος

Aύξηση επιχορήγησης στα πολιτικά κόμματα.

Και ενώ περνάμε την χειρότερη οικονομική όλων των εποχών η κυβέρνηση αποφασίζει να δώσει "αύξηση" επιχορήγησης στα πολιτικά κόμματα.

Αυξημένη, λοιπόν, κατά 11 εκατ. ευρώ θα είναι η επιχορήγηση των κομμάτων μετά από απόφαση της υφυπουργού Εσωτερικών κυρίας Θεοδώρας Τζάκρη και του υφυπουργού Οικονομικών κ. Φ. Σαχινίδη που τροποποιεί τη μείωση στις επιχορηγήσεις των κομμάτων που είχε επιβληθεί.

Αυτό θα συμβεί, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «το Βήμα», αφού τα κόμματα με τη νέα ρύθμιση θα λάβουν 48 εκατ. ευρώ αντί των 37 εκατ. ευρώ που προβλεπόταν, βγαίνοντας κατά 11 εκατ. ευρώ κερδισμένα.

Η εν λόγω απόφαση στην ουσία ανακαλεί και το νέο «ψαλίδισμα» της κρατικής επιχορήγησης των κοινοβουλευτικών κομμάτων που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση για την μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος.

ΠΗΓΗ: ethnos.gr

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Υπόθεση Κούνεβα: Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...

Η "τυφλή" ελληνική δικαιοσύνη θέλει λοιπόν να στείλει στο αρχείο την υπόθεση που μας συγκλόνισε όλους!!!

Από τους ΟΠ έλαβα το παρακάτω κείμενο:

Καταδικάζουμε με σφοδρότητα την εισαγγελική πρόταση να τεθεί στο αρχείο η υπόθεση που αφορά στην απόπειρα δολοφονίας κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα. Μας προβληματίζει ιδιαίτερα η συγκεκριμένη πρόταση και θεωρούμε πως αν πραγματοποιηθεί, -μεταξύ άλλων- θα σηματοδοτήσει την απόλυτη ηθική χρεωκοπία της κοινωνίας μας.
Θυμόμαστε πολύ καλά τις θυμικές δηλώσεις του κ. Yπουργού:
"Ναι. Εδώ έχουμε ζήτημα. Μεγάλο, τεράστιο. Θα την αναλάβω προσωπικά την υπόθεση. H Kούνεβα είναι ένα σύμβολο. Δεν έχουμε αντιληφθεί τον αντίκτυπο που είχε και διεθνώς. Ανεξήγητα πράγματα. Δεν θέλω να μιλήσω βιαστικά. Έχω ζητήσει πλήρη ενημέρωση. Θα δούμε τότε αν υπάρχουν και σε τι έκταση προβλήματα. Αλλά δεν είναι δυνατόν να μην έχουμε στείλει τους δράστες στη Δικαιοσύνη. Θα κάνω ό, τι είναι δυνατόν για να τους πιάσουμε. Δεν προαναγγέλλω συλλήψεις, δεν μ' αρέσει να το κάνω, αλλά δημοσιοποιώ την απόφασή μου να το αναλάβω προσωπικά. Θα ξαναπιάσουμε την υπόθεση από την αρχή. Είναι και χρέος μας να είμαστε περήφανοι ως κοινωνία, ότι εδώ τέτοια δεν περνάνε. Εδώ έχουμε και εφαρμόζουμε τους νόμους. Όλοι." Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, 9 Νοεμβρίου του 2009, Εφημερίδα Καθημερινή
"Η εξιχνίαση της υπόθεσης Κούνεβα αποτελεί το μεγάλο στοίχημα του υπουργείου και της αστυνομίας", Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, 9 Νοεμβρίου 2009, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Επειδή από τα παραπάνω αποσπάσματα προκύπτει ότι ο αρμόδιος υπουργός πιστεύει ότι "υπάρχει" υπόθεση Κούνεβα, μήπως πριν τεθεί η υπόθεση στο αρχείο, όπως πρότεινε χθες ο αρμόδιος εισαγγελέας, θα πρέπει να κληθεί να καταθέσει ο ίδιος ο κύριος Χρυσοχοΐδης;
Μήπως ξέρει κάτι που δεν έχει αναδειχθεί μέχρι τώρα;
Επισημαίνουμε ότι:
• Οι δικηγόροι της καταγγέλλουν πλημμελέστατη διαδικασία
• Το θύμα δεν είχε πρόσβαση στη δικογραφία

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι φτωχή, γυναίκα, μετανάστρια, μόνη μητέρα και η επίθεση εναντίον της συμπυκνώνει και εκφράζει σχεδόν όλα τα είδη ρατσισμού που συναντάμε στην ελληνική κοινωνία. Η δολοφονική επίθεση εναντίον της, ως τέτοιο (ταξικό, σεξιστικό, ρατσιστικό) έγκλημα πρέπει να καταδικαστεί και γι' αυτό το λόγο έχουν πορευτεί διαμαρτυρόμενοι χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Οι υποθέσεις που πληγώνουν τα κεκτημένα, τις αρχές και τις αξίες μας δεν μπαίνουν στο αρχείο ποτέ!
Περιμένουμε απαντήσεις....

Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων

Codex Alimentarius: Νέος κώδικας μαζικής εξόντωσης

Το έλαβα με μαίηλ και το αναρτώ αυτή τη φορά, γιατί έχω ξαναδιαβάσει σχετικά κείμενα, αλλά δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. 'Είναι δυνατόν;" είναι το σχόλιο που το συνοδεύει.

(Πηγή: http://www.imdleo.gr/htm/codex_alimentarius.htm)


Εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να υποφέρουν από εκφυλιστικές παθήσεις, λόγω κακής διατροφής και περιορισμένης λήψης σημαντικών διατροφικών στοιχείων, εάν επιτραπεί στους ισχυρούς παγκόσμιους οργανισμούς να «ομογενοποιήσουν» τον κόσμο μέσω του Νέου Κώδικα Διατροφής... Πολύ λίγοι είναι προς το παρόν εκείνοι που έχουν ακούσει για την ύπαρξη του Διατροφικού Κώδικα (Codex Alimentarius), ενώ και οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την εφιαλτική πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από την πανίσχυρη αυτή εμπορική επιτροπή.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα του Διατροφικού Κώδικα (http://www.codexalimentarius.net/web/index_en.jsp), αποστολή του είναι να αναπτύξει κανονισμούς τροφίμων, οδηγίες και σχετικά κείμενα όπως κώδικες πρακτικής κάτω από το κοινό πρόγραμμα των FAO/WHO. Δηλ. η λειτουργία του Διατροφικού Κώδικα στηρίζεται σε μία σύμπραξη ανάμεσα στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (Food and Agriculture Organization-FAO) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organization-WHO). Προωθώντας παράλληλα τον συντονισμό όλων των κανονισμών που αφορούν στην παραγωγή τροφής και λαμβάνονται από διεθνείς κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς.

Η ιστορία του Κώδικα αρχίζει το 1893, όταν οι επικεφαλής της Αύστρο-Ουγγρικής Αυτοκρατορίας αποφάσισαν ότι ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα σύνολο συγκεκριμένων οδηγιών, βάσει των οποίων τα δικαστήρια θα έκριναν τις υποθέσεις που σχετίζονταν με ζητήματα διατροφής και τροφίμων. Το όνομα που δόθηκε στις οδηγίες αυτές ήταν «Codex Alimentarius» και εφαρμόστηκε με επιτυχία έως την πτώση της αυτοκρατορίας το 1918.
Ωστόσο, εμπνευστής του διατροφικού κώδικα στη σύγχρονη-Οργουελική- εκδοχή του (σύμφωνα με την εκπρόσωπο του Natural Solutions Foundation, Sp. Rima E. Laibow M.D., από ομιλία της στον αμερικανικό Εθνικό Οργανισμό Διατροφής - Codex and Nutricide, 2005) δεν είναι άλλος από τον καταδικασμένο από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης πρόεδρο της κολοσσιαίας Γερμανικής εταιρίας I. G. Farben, Fritz der Meer. Ήταν ο άνθρωπος που, μεταξύ άλλων, «εμπνεύστηκε» και το περίφημο λογότυπο «Arbeit Macht Frei» («Η εργασία απελευθερώνει»), το οποίο «κοσμούσε» την είσοδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Αουσβιτς.
Η εταιρία του der Meer παρασκεύαζε από το θανατηφόρο μείγμα αερίων που χρησιμοποιούνταν στους περίφημους θαλάμους αερίων, μέχρι τον χάλυβα και τα πυρομαχικά των Ναζί (μετά τη λήξη του Πολέμου και την καταδίκη 24 από τα μέλη της από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης, η εταιρία «διασπάστηκε» σε τρεις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, τις γνωστές BASF, Hoechst και Bayer).
Η επανεισαγωγή του Κώδικα Διατροφής αποφασίστηκε το 1962 σε μία συνεδρίαση του ΟΗΕ. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι, η υπεύθυνη για τον Κώδικα Διατροφής επιτροπή, είναι επιτροπή εμπορίου χωρίς υγειονομική αρμοδιότητα, παρόλο που χρηματοδοτείται κατά το 1/3 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Από το 2002, οπότε και οι μεγάλες βιομηχανίες επέλεξαν να στηρίξουν τον Κώδικα (παρά τις εισηγήσεις για αναίρεση του από μισθωμένο εξωτερικό σύμβουλο αξιολόγησης), αυτός χρησιμοποιείται με την κάλυψη πολυεθνικών εταιριών που δραστηριοποιούνται στους τομείς τόσο των φαρμάκων, όσο και των αγροτικών και χημικών προϊόντων, προωθώντας την αύξηση των κερδών τους και την υλοποίηση της ατζέντας τους για έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού. Στην τελευταία συνεδρίαση για την προώθηση του Διατροφικού Κώδικα, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ελβετία από τις 30 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου 2008, αποφασίστηκε να τεθούν οι ΗΠΑ επικεφαλής χώρα της επιτροπής, με τη σταθερή υποστήριξη των συμμάχων τους (Αυστραλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδάς, Ινδονησία, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Σιγκαπούρη και Ε.Ε.).

Συντονισμένη απειλή για την παγκόσμια υγεία:
Ο Κώδικας δρα υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, έχοντας τη λογική των Ναπολεόντειων νόμων - αντί δηλαδή για τη συνήθη πρακτική, κατά την οποία αναγράφονται τα διατροφικά στοιχεία και οι ουσίες που απαγορεύονται, ο Κώδικας αναγράφει μόνο τα διατροφικά είδη που επιτρέπονται, καθιστώντας αυτομάτως παράνομη την κατοχή, παραγωγή και εμπορία οποιουδήποτε διατροφικού είδους και στοιχείου δεν περιλαμβάνεται σε αυτόν.
Όπως εξηγεί η δρ. Ριμα Λέυμποου, από την 1η Ιανουαρίου 2010, οπότε η εφαρμογή του Κώδικα θα γίνει υποχρεωτική για τα κράτη-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, αν ένα κράτος-μέλος αρνηθεί να επικυρώσει ή να τηρήσει τους όρους του, χάνει αυτομάτως οποιαδήποτε προσφυγή γίνει εναντίον του από άλλο κράτος μέλος, όσο εξωφρενική και αν είναι αυτή!
Πολλοί κρατικοί οργανισμοί και υπηρεσίες, όπως η Διεύθυνση Θεραπευτικών Αγαθών της Αυστραλίας, επιχειρούν να κατευνάσουν τις ανησυχίες του κοινού, καταφεύγοντας σε διαβεβαιώσεις ότι οι οδηγίες του Κώδικα για την κατάργηση των βιταμινών και των μετάλλων δεν θα εφαρμοστούν στη χώρα τους. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει ποιοι άλλοι συνοδευτικοί νόμοι θα θεσπιστούν εν όψει της εναρμόνισης των κρατών-μελών του Οργανισμού με τις οδηγίες του Κώδικα.
Ορισμένες από τις ρυθμίσεις που προβλέπονται από τον Διατροφικό Κώδικα, οι οποίες προτείνεται να τεθούν σε ισχύ στο προσεχές μέλλον, και θα είναι αμετάκλητες, περιλαμβάνουν τα εξής:
Ο Κώδικας θα απαγορεύει τη χρήση Θρεπτικών Ουσιών (π.χ. βιταμινών και μετάλλων για την «πρόληψη, αντιμετώπιση ή θεραπεία οποιασδήποτε πάθησης ή ασθένειας», χαρακτηρίζοντάς τις «τοξίνες/δηλητήρια».
Κάθε είδος τροφής (ακόμα και τα οργανικά βιολογικά τρόφιμα) θα υποβάλλεται σε επεξεργασία με ακτινοβολία, προκειμένου να απομακρυνθούν όλα τα «τοξικά» θρεπτικά στοιχεία (εκτός και αν οι καταναλωτές μπορούν να παράγουν και να καταναλώνουν την τροφή τους σε τοπικό επίπεδο).
Μία πρόγευση της εν λόγω οδηγίας είχαν οι καταναλωτές των ΗΠΑ τον Αύγουστο του 2008, με την υποχρεωτική υποβολή των μαρουλιών και του σπανακιού της χώρας σε μαζική επεξεργασία με ακτίνες, στο όνομα της «δημόσιας ασφάλειας». Αν ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων έπραξε με γνώμονα την προστασία του κοινού, τότε γιατί δεν ενημερώθηκε η αμερικανική Κοινή Γνώμη;
Τα επιτρεπόμενα θρεπτικά στοιχεία θα είναι περιορισμένα σε αυτά που αναγράφονται στη λίστα του Κώδικα, η οποία θα περιλαμβάνει «ευεργετικές» ουσίες, όπως το Φθόριο (3,8 mg ημερησίως), το οποίο θα συλλέγεται από βιομηχανικά απόβλητα. Όλα τα θρεπτικά στοιχεία (π.χ. οι βιταμίνες Α, Β, C, D, ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο) ανακηρύσσονται παράνομα σε θεραπευτικές δοσολογίες και θα μειωθούν σε ποσότητες αμελητέες, με μέγιστο όριο το 15% της σημερινής συνιστώμενης ημερήσιας δόσης. Ακόμα και με συνταγή γιατρού θα είναι αδύνατο για κάποιον να βρίσκει τα παραπάνω στοιχεία σε μεγαλύτερες θεραπευτικές δόσεις, σε όποιο μέρος του κόσμου και αν βρίσκεται.

Είναι πιθανό να ανακηρυχθούν παράνομες οι συμβουλές που δίνονται για τη διατροφή και αφορούν σε βιταμίνες και μέταλλα (συμπεριλαμβανομένων των άρθρων που θα δημοσιεύονται σε περιοδικά ή στο Διαδίκτυο, καθώς και προφορικών συμβουλών σε οποιονδήποτε). Τέτοιου είδους πληροφόρηση ενδέχεται να θεωρηθεί συγκεκαλυμμένη παρεμπόδιση του εμπορίου και ίσως να οδηγήσει σε οικονομικές κυρώσεις για την εμπλεκόμενη χώρα.
Όλες οι αγελάδες που θα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων σε όλο τον πλανήτη θα υποβάλλονται υποχρεωτικά σε αγωγή με τη γενετικά τροποποιημένη αυξητική ορμόνη των βοοειδών της Μονσάντο. Όλα τα ζώα που θα χρησιμοποιούνται για τη διατροφή θα υποβάλλονται σε αγωγή με ισχυρά αντιβιοτικά και εξωγενείς αυξητικές ορμόνες. Θα επανεισαχθεί η χρήση στη διατροφή επικίνδυνων και καρκινογόνων εντομοκτόνων συμπεριλαμβανομένων και επτά από τα θεωρούμενα ως δώδεκα χειρότερα (όπως π.χ. το DDT, το εξαχλωροβενζόλιο, το αλντρίν και το τοξαφαίνιο), η χρήση των οποίων απαγορεύτηκε στη σύνοδο της Στοκχόλμης το 1991 από 176 χώρες (συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ). Αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι στο εξής καμία χώρα δεν θα έχει το δικαίωμα να εμποδίσει την εισαγωγή και να προβεί σε απαγόρευση της κυκλοφορίας τροφίμων που περιέχουν τα παραπάνω - χαρακτηρισμένα ως εξαιρετικά επικίνδυνα, με μόνιμες επιπτώσεις - χημικά, καθώς αυτό θα σήμαινε παραβίαση των διεθνών κανονισμών εμπορίου, οδηγώντας σε εξοντωτικές οικονομικές κυρώσεις.
Ο Κώδικας θα επιτρέπει τη συσσώρευση σε επικίνδυνα και τοξικά επίπεδα της αφλατοξίνης (0,5 ppm) στο γάλα, Πρόκειται για τη δεύτερη ισχυρότερη καρκινογόνο ουσία (από τις μη σχετιζόμενες με ραδιενεργό ακτινοβολία), η οποία παράγεται σε ζωικές τροφές που έχουν αναπτύξει μήκυτες (μούχλα) κατά την αποθήκευση τους.
Η χρήση αυξητικών ορμονών και αντιβιοτικών θα καταστεί υποχρεωτική σε όλα τα είδη ζώων, πτηνών, πουλερικών και ψαριών που προορίζονται για την ανθρώπινη διατροφή. Θα επιβληθεί σε παγκόσμιο επίπεδο η εισαγωγή άγνωστων και δυνητικά θανάσιμων γενετικά τροποποιημένων ποικιλιών σε ζώα, ψάρια και πτηνά. Θα επιτραπούν αυξημένα επίπεδα σε κατάλοιπα από - γνωστά για τις τοξικές τους επιπτώσεις σε ανθρώπους και ζώα - εντομοκτόνα και φυτοφάρμακα.
Όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί η δρ. Ρίμα, βιταμίνες, μέταλλα, ακόμα και βότανα (όπως η εξαιρετικά ευεργετική για το ανοσοποιητικό σύστημα Εχινάτσια) πρόκειται να απαγορευτούν κατά αντίστοιχο τρόπο με τις ναρκωτικές ουσίες, αν οι πολίτες δεν αντισταθούν στην εφαρμογή των διατάξεων του νέου Διατροφικού Κώδικα.

Μαζική εξόντωση του πληθυσμού:
Το γεγονός ότι, στα περισσότερα κράτη (π.χ. στις ΗΠΑ, από το 1995), ισχύουν διατάξεις που καθορίζουν ότι οι διεθνείς κανονισμοί υπερισχύουν των εγχωρίων νόμων, καθιστά ουσιαστικά αδύνατη την αναίρεση του Διατροφικού Κώδικα μετά την εφαρμογή της «εναρμονισμένης» λειτουργίας του από τα κράτη-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου το 2010.
Ο Κώδικας ίσως θα μπορούσε να περιγραφεί ακριβέστερα ως ένας οικονομικά επωφελής μηχανισμός ελέγχου του πληθυσμού, μέσω του οποίου οι ΗΠΑ, καθοδηγούμενες κυρίως από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, αποβλέπουν στη μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού από τα σημερινά εκτιμώμενα 6,692 δισ. στα εκτιμώμενα 500 εκατ. - μείωση κατά περίπου 93%!
Ουσιαστικά, πρόκειται για την εφαρμογή μιας μεθοδολογίας που βρίσκεται σε αντιστοιχία με άλλες πρακτικές που ήδη τίθενται σε εφαρμογή για τον ίδιο σκοπό, όπως π.χ. η εισαγωγή ουσιών και στοιχείων στα εμβόλια που καταστρέφουν το DΝΑ και αναστέλλουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος (ακόμα και στελέχη της γρίπης των πτηνών ή του ιού του ΑIDS), η γενικευμένη χρήση της ασπαρτάμης, η επιβολή των αεροψεκασμών, η χημειοθεραπεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου κ.λπ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Αμερικανικού Οργανισμού Τροφίμων και Προϊόντων Γεωργικής Παραγωγής (ΡΑΟ) και του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WΗΟ), από μόνη της η οδηγία για ελαχιστοποίηση της χρήσης βιταμινών και μετάλλων εκτιμάται ότι θα επιφέρει μέσα σε μια δεκαετία τον θάνατο τουλάχιστον 3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Από τους θανάτους αυτούς, το 1 δις θα προέλθει απευθείας από τη στέρηση τροφής, ενώ τα υπόλοιπα 2 δις θα επέλθουν ως συνέπεια της κακής ποιότητας διατροφής από εκφυλιστικές ασθένειες που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί, όπως είναι οι διάφορες μορφές καρκίνου, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο διαβήτης.
Η χορήγηση τροφής αποστραγγισμένης από κάθε είδους θρεπτικές ουσίες, βομβαρδισμένης με ακτινοβολία και γεμάτης με τοξίνες, ορμόνες και φυτοφάρμακα-εντομοκτόνα, είναι πραγματικά ο ταχύτερος και πλέον επωφελής οικονομικά τρόπος για τη δημιουργία ενός κύματος κρουσμάτων από ασθένειες, για τις οποίες η πλέον ενδεδειγμένη δράση είναι η επίσης τοξική φαρμακευτική αγωγή. Η παγκόσμια φαρμακοβιομηχανία περίμενε την επικείμενη εναρμόνιση όλων των κρατών-μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου με τον Codex Alimentarius (Κόντεξ Αλιμεντάριους) για χρόνια...

Αντίσταση στον Κώδικα:
Η επικεφαλής του ιατρικού τμήματος της δρ. Ρίμα, έχει ήδη καταθέσει αγωγές εναντίον της Αμερικανικής Κυβέρνησης και αντιμάχεται την εφαρμογή του Κώδικα σε κάθε χώρα όπου πραγματοποιούνται οι τακτικές συνεδριάσεις της επιτροπής, ενημερώνοντας κοινό και εκλεγμένους αντιπροσώπους για τις ολέθριες επιπτώσεις. Όπως φάνηκε και από τα εξαιρετικά ενθαρρυντικά αποτελέσματα της διεθνούς αντίστασης στα ίδια συμφέροντα, σχετικά με την επιβολή των μεταλλαγμένων τροφίμων στη σύγχρονη διατροφή, οι μεγάλες πολυεθνικές των τροφίμων, φαρμάκων, γεωργικών και χημικών προϊόντων δεν είναι ανίκητες. Βιντεοσκοπημένη ομιλία της μαχητικής αυτής ιατρού αναφορικά με τον Κώδικα Διατροφής στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://video.google.com/videoplay?docid=-5266884912495233634

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Αρχιπελάγους

Αόριστο, ημιτελές και επικίνδυνο το νομοσχέδιο για τη βιοποικιλότητα

Με αισθήματα απογοήτευσης και έντονης ανησυχίας για το μέλλον της βιοποικιλότητας στην Ελλάδα, αντιμετωπίσαμε τη δημοσιοποίηση του σχεδίου νόμου για τη βιοποικιλότητα. Αν και οι στόχοι που τίθενται είναι φιλόδοξοι και σωστοί, το κείμενο του νομοσχεδίου αποδεικνύεται άτολμο, αποσπασματικό και ημιτελές, με εμφανή λάθη και ασάφειες. Παράλληλα, είναι ανήμπορο να δώσει λύσεις σε ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η διατήρηση της βιοποικιλότητας της χώρας μας, ενώ ο – προκλητικά - ελάχιστος χρόνος για τη διαβούλευση του (μόλις 7 μέρες), δημιουργεί εύλογες απορίες για τους σκοπούς των ρυθμιστών του νομοσχεδίου.

Το νομοσχέδιο υποτίθεται ότι επιχειρεί να κωδικοποιήσει, συγκεντρώσει, επικαιροποιήσει, βελτιώσει και να διορθώσει διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και να ενσωματώσει σε ένα ενιαίο θεσμικό πλαίσιο τις υποχρεώσεις της χώρας μας που απορρέουν από διεθνείς συμβάσεις, κοινοτικές οδηγίες και κανονισμούς.

Είναι εμφανές ότι η σύνταξη του νομοσχεδίου έγινε από μη ειδικούς, με την απουσία νομοτεχνικού έλεγχου, αλλά και συντονισμού με τις αρμόδιες υπηρεσίες και συναρμόδιων υπουργείων. Το νομοσχέδιο περιέχει αποσπασματικά διατάξεις Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων ή ελληνικών νόμων που έχουν ήδη τροποποιηθεί και δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη διεθνείς συμβάσεις που έχει επικυρώσει η χώρα μας και πολυάριθμους κοινοτικούς κανονισμούς και οδηγίες που υποχρεούται να εφαρμόσει. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις η αναφορά σε διατάξεις του διεθνούς, κοινοτικού και εθνικού περιβαλλοντικού θεσμικού πλαισίου είναι λανθασμένη, μη επικαιροποιημένη ή παντελώς εκλείπει.

Χαρακτηριστικό δείγμα της προχειρότητας με την οποία προπαρασκευάστηκε το νομοσχέδιο είναι η απουσία ενσωμάτωσης των διατάξεων της κοινοτικής οδηγίας – πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική, καθώς και των κανονισμών για την αλιεία και την προστασία των θαλάσσιων οικοτόπων. Σε όποιες περιπτώσεις γίνεται προσπάθεια ενσωμάτωσης κάποιων σχετικών διατάξεων με την προστασία των θαλάσσιων οικοτόπων και ειδών αυτή γίνεται είτε λανθασμένα, είτε αποσπασματικά θέτοντας σε κίνδυνο και υπό αμφισβήτηση την ορθή και πλήρη εφαρμογή των ολοκληρωμένων και σαφών κανονισμών και οδηγιών.

Προβληματίζει ιδιαίτερα η δυνατότητα που δίνεται μέσω και αυτού του νομοσχεδίου για την εγκατάσταση μονάδων ΑΠΕ σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000, με προφανές αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του βαθμού προστασίας των περιοχών του δικτύου, και σε αντίθεση με τα όσα προβλέπονται από τη σχετική κοινοτική οδηγία. Η εμμονή της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας στην «πράσινη ανάπτυξη» για την αποτροπή δήθεν της κλιματικής αλλαγής, με τη σύμφωνη γνώμη μάλιστα των αστικών περιβαλλοντικών ΜΚΟ, δημιουργεί για ακόμη μια φορά πολλά ερωτηματικά για τις δοσοληψίες και τα μεγάλα οικονομικά οφέλη που κρύβονται στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης».

Ακόμη περισσότερα ερωτηματικά δημιουργεί και το άρθρο του σχεδίου νόμου στο οποίο προβλέπεται η αδειοδότηση και χωροθέτηση έργων σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000, κατά απόκλιση των υφιστάμενων ρυθμίσεων και διαταγμάτων, πριν από την έκδοση των νομοθετικών πράξεων χαρακτηρισμού των περιοχών αυτών, οι οποίες μπορεί να διαρκέσουν περισσότερο από δύο χρόνια. Το άρθρο αυτό όχι μόνο έρχεται σε αντίθεση με τις σχετικές κοινοτικές οδηγίες και τις υπουργικές αποφάσεις ενσωμάτωσης τους στο εθνικό δίκαιο, αλλά αφήνει πολλά «παράθυρα» για την εκτέλεση και κατασκευή έργων με μεγάλες επιπτώσεις υποβάθμισης των προστατευόμενων περιοχών.
Προκαλεί μεγάλη εντύπωση η συνεχής αναφορά στις διατάξεις του σχεδίου νόμου στις «μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) που διαθέτουν αποδεδειγμένη εμπειρία σε θέματα περιβάλλοντος», οι οποίες βάσει του νόμου θα αναλαμβάνουν σε προστατευόμενες περιοχές, προφανώς επ’ αμοιβή, τη σύνταξη οδηγών αναγνώρισης των κυριότερων ενδημικών ειδών χλωρίδας και πανίδας, την απογραφή και αξιολόγηση της κατάστασης της ελληνικής βιοποικιλότητας, τη σύνταξη των κόκκινων κατάλογων των απειλούμενων ειδών πανίδας και χλωρίδας, τη διαμόρφωση σχεδίων επιστημονικής παρακολούθησης σημαντικών οικοτόπων και ειδών με δεκαετή ορίζοντα, την εκπόνηση ερευνητικών προγραμμάτων κ.ά. Χαρακτηριστική όμως είναι τόσο η παντελής απουσία οποιουδήποτε αξιόπιστου μηχανισμού αξιολόγησης της «αποδεδειγμένης εμπειρίας σε θέματα περιβάλλοντος» των ΜΚΟ, όσο και των κριτηρίων που ορίζουν μερικές, ως «εθνικής» εμβέλειας ΜΚΟ.

Αντίθετα, σχεδόν απουσιάζει η αναφορά στο νομοσχέδιο σε φορείς του δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα που με βάση την εθνική νομοθεσία διαθέτουν αμειβόμενο επιστημονικό προσωπικό και έχουν την αρμοδιότητα και την ευθύνη να υλοποιούν πολλές από τις παραπάνω υπηρεσίες και δραστηριότητες, όπως τα Δασαρχεία ή ακόμη περισσότερο οι Φορείς Διαχείρισης προστατευομένων περιοχών. Είναι μάλιστα εντυπωσιακό, που ενώ τα τελευταία οκτώ χρόνια και μέχρι το 2015 η πολιτεία θα έχει επενδύσει περισσότερα από 130.000.000€ για τη λειτουργία των 28 θεσμοθετημένων Φορέων Διαχείρισης προστατευομένων περιοχών, μέσα από το νομοσχέδιο ουσιαστικά απαξιώνεται ο ρόλος των Διοικητικών Συμβουλίων τους και του προσωπικού τους και μεταβιβάζονται πολλές από τις ουσιαστικές λειτουργίες τους στις αθηνοκεντρικές περιβαλλοντικές ΜΚΟ και τους δορυφόρους τους.
Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι οι αποκαλούμενες «εθνικής» εμβέλειας περιβαλλοντικές ΜΚΟ - οι συντάκτες ουσιαστικά του παρόντος σχεδίου νόμου - έσπευσαν με ανακοίνωσή τους, να συγχαρούν τους εαυτούς τους, χαρακτηρίζοντας το, ως «πολύ θετική εξέλιξη για την προστασία του βιολογικού πλούτου της Ελλάδας».

Είναι άραγε σύμπτωση το γεγονός ότι στη «Στρατηγική Επιτροπή Περιβαλλοντικής Πολιτικής» η δημιουργία της οποίας προβλέπεται στο νέο, υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ για τη«Χρηματοδότηση Περιβαλλοντικών Παρεμβάσεων, Πράσινο Ταμείο, Κύρωση Δασικών Χαρτών και άλλες διατάξεις» και η οποία θα αποφασίζει για «…μέτρα, δράσεις και προγράμματα εθνικού ή μη χαρακτήρα με σκοπό την προστασία, αναβάθμιση και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και να αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των μέτρων, δράσεων και προγραμμάτων…» θα συμμετέχουν ως μέλη τρεις εκπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων «εθνικής» εμβέλειας; Πως είναι δυνατόν να συμμετέχουν εκπρόσωποι ΜΚΟ σε μια Επιτροπή που αποφασίζει για χρηματοδοτήσεις προγραμμάτων, όταν βάσει του σχεδίου νόμου, για τη δημιουργία του «Πράσινου Ταμείου», οι ΜΚΟ είναι δικαιούχοι των πόρων που θα διατίθενται από το Ταμείο για περιβαλλοντικές δράσεις και προγράμματα;

Σε κάθε περίπτωση το σχέδιο νόμου για τη βιοποικιλότητα βρίθει από αοριστολογίες και ευχολόγια, ενώ η απουσία βασικών διατάξεων απειλεί την προστασία της βιοποικιλότητας στην Ελλάδα και διακυβεύει το μέλλον της. Προλειαίνει το έδαφος για νέα επιχειρηματικά deals στην πλάτη των Ελλήνων πολιτών και της ελληνικής φύσης και περιχαρακώνει την αυλή και τους αυλικούς του σύγχρονου οικολογικού χρηματιστηρίου.
Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου και την ανασύνταξη του με τη συμμετοχή μίας πολυσύνθετης ομάδας εργασίας, που να απαρτίζεται με εξειδικευμένους νομικούς περιβάλλοντος, με επιστήμονες ποικίλων ειδικοτήτων και εκπροσώπους φορέων που να αντιπροσωπεύουν όλα τα μήκη, τα πλάτη και τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής φύσης.

Καλούμε επίσης, τους εμπλεκόμενους φορείς, την κοινωνία των πολιτών, περιφερειακές & εθνικές οργανώσεις, την επιστημονική κοινότητα να συνταχθούν μαζί μας και να πάρουν σαφή θέση πριν διαμορφωθούν μη αναστρέψιμες καταστάσεις, που θα υποβαθμίσουν ανεπανόρθωτα την ελληνική βιοποικιλότητα.


Η ερευνητική ομάδα του Αρχιπελάγους



Θαλάσσια Ερευνητική Βάση
Τ.Θ 229, 83 102, Όρμος Μαραθοκάμπου, Σάμος
Τηλ: 22730 37533, 22730 31862
Κιν.: 6974744949

Χερσαία Ερευνητική Βάση
Τ.Θ 1, 83 301,Ράχες - Ικαρία
Τηλ: 22750 41070, 22757 70638
Φαξ: 22750 41070
Γραφείο Διεκπεραίωσης
Μ. Βόδα 89, 10440 Αθήνα,
τηλ 210 8253024

info@archipelago.gr
www.archipelago.gr

Avatar

Οι μεταλλευτικές εταιρείες δρουν παντού με τον ίδιο τρόπο. Μπροστά στα κέρδη τους δεν υπολογίζουν ούτε περιβάλλον ούτε ντόπιους πληθυσμούς:

Ακτιβιστές, που πολεμούν για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών απευθύνθηκαν στους παραγωγούς του «Avatar» για να βοηθήσουν μία φυλή της Ινδίας να προστατέψει το σπίτι της από μία πραγματική απειλή.
Η οργάνωση Survival International με έδρα το Λονδίνο, χάραξε μία παράλληλη γραμμή ανάμεσα στους Na'vi του «Avatar» και στη φυλή Dongria Kondh στην περιοχή Orissa της ανατολικής Ινδίας, που πολεμάει να προστατέψει το ιερό βουνό από τα σχέδια της αγγλικής μεταλλευτικής εταιρείας Vedanta Resources (Vedanta).
Η Διεθνής Αμνηστία έχει επίσης αντιταχθεί στα σχέδια στους λόφους Niyamgiri. Η ανακοίνωση της αναφέρει ότι η προτεινόμενη ανασκαφή θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη της Dongria Kondh, μίας φυλής, που αριθμεί 8.000 άτομα και ζει στους λόφους εδώ και αιώνες. Η οργάνωση κατηγορεί την Vedanta ότι απειλεί την υγεία των τοπικών κοινοτήτων της Orissa με την μόλυνση του νερού και του αέρα, που οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας αλουμινίου έχουν ήδη προκαλέσει στην περιοχή. Ακόμη, ο υπεύθυνος ερευνητής της Διεθνούς Αμνηστίας στην Νότια Ασία επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι, εγκαταλειμμένοι χωρίς καμιά ενημέρωση, αναπνέουν μολυσμένο αέρα, και πίνουν μολυσμένο νερό.
Επίσης, η Survival International ανάρτησε διαφήμιση στο περιοδικό Variety του Hollywood, καλώντας τον σκηνοθέτη του Avatar James Cameron να βοηθήσει τη φυλή. Ο διευθυντής της, Stephen Corry τόνισε ότι το μεταλλωρυχείο καταστρέψει τα δάση από τα οποία εξαρτάται η επιβίωση όχι μόνο της φυλής των Dongria Kondh αλλά και εκατοντάδων άλλων αυτοχθόνων της περιοχής.
Η εταιρεία Vedanta κατηγορεί την Διεθνή Αμνηστία ότι αμφισβητεί την αξιοπιστία της Ινδική κυβέρνησης, που έχει εγκρίνει την λειτουργία της στην περιοχή. «Η αναφορά χτυπά την καρδιά ενός προγράμματος, που συνδέεται άμεσα με την οικονομική ανάπτυξη και την αστική αναβάθμιση της Ινδίας» λέει η εταιρεία. Επίσης, σύμφωνα με τις αναρτήσεις στο σάιτ της, η αειφόρος ανάπτυξη είναι βασική αρχή της στρατηγικής της και αποτελεί δέσμευση για τους επικεφαλής και τους υπαλλήλους της.
Μέσα στις συνέπειες του προγράμματός της είναι και η απομάκρυνση των κατοίκων, που ζουν γύρω από το εργοστάσιο της Orissa από τα σπίτια τους και την μετεγκατάστασή τους.
«Εάν η Vedanta σκάψει το βουνό, το νερό θα στερέψει και τότε ούτε τι θα πίνουν οι τίγρεις, οι αρκούδες, οι μαϊμούδες και τα άλλα ζώα, που ζουν εδώ;» λέει ένας αυτόχθονας. «Δεν θα αφήσουμε την Vedanta να πειράξει το νερό μας και το βουνό», καταλήγει.
Πηγή:CNN

«ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ KAΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ»

Το κείμενο της Πρωτοβουλίας Ενάντια στις Βλαπτικότητες είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά πολύ μεγάλο. Για αυτό ανεβάζω κάποια αποσπάσματά του:

Πριν από λίγο καιρό, το Σάββατο 29 Μαΐου στο ξενοδοχείο ΤΗΕ ΜΕΤ στη Θεσσαλονίκη η οικονομική εφημερίδα Εξπρές και ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ σκέτο και όχι Ελλάδας όπως με πατριωτική διάθεση τόνιζαν τα δημοσιογραφικά πονήματα των ημερών), διοργάνωσαν ενημερωτική ημερίδα με γενικό τίτλο “οι Κρυμμένοι Θησαυροί της Βορείου Ελλάδος”.
Πρόθεσή τους ήταν από τη μία να συζητήσουν, ει δυνατόν μεταξύ τους, για τις “δυνατότητες που η ίδια η φύση τους-δίνει εδώ στη Β. Ελλάδα για ανάπτυξη, απασχόληση και επιχειρηματική δράση” με απώτερο στόχο, όπως διατείνονται, την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία του τόπου και από την άλλη να πείσουν ότι τα επενδυτικά τους σχέδια αποτελούν ουσιαστικά προτάσεις σωτηρίας και μάλιστα εθνικής σωτηρίας. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι θεωρούν πως εκ προοιμίου τους χρωστάμε.
Δεδομένου λοιπόν του σωτηριολογικού χαρακτήρα της εκδήλωσης, στην ημερίδα έσπευσαν διακριτικοί λειτουργοί της κρατικής ασφάλειας, κυβερνητικοί και κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι εν είδει διαττόντων αστέρων, έλληνες επιχειρηματίες ξένων εταιρειών μετά των μπράβων τους, φανατικοί επαγγελματίες επιστήμονες, εργοδοτικά σωματεία, όπως και οι -πάντα απαραίτητοι- λίγοι αλλά “έγκριτοι” τηλεοπτικοί σταθμοί και “αδέσμευτες” εφημερίδες. Υψηλό το επίπεδο. Όμως με την είσοδό τους στην αίθουσα της εκδήλωσης, η προκατασκευασμένη ευθυμία τους και η επιμελώς καλλιεργημένη προσδοκία από τους αβανταδόρικους πηχυαίους τίτλους των προηγούμενων ημερών – “κρυμμένοι θησαυροί 20 δις”, “πλούτος ανεκμετάλλευτος”, “20 δις στα σωθικά της Β. Ελλάδας”- τίτλοι καλυμμένοι “πολιτικά” από τις ακροδεξιές κραυγές περί της τελικής λύσης, “εξορύξτε τα όλα” για την εθνική σωτηρία, ξαφνικά πάγωσαν. Οι παρευρισκόμενοι καλεσμένοι άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι στην παράσταση που είχε προετοιμαστεί είχαν ήδη “παρεισφρήσει” αρκετοί, σίγουρα απρόσκλητοι, απροσδιόριστοι και ίσως λίγο αποκρουστικοί, αλλά μάλλον ενδιαφερόμενοι για το θέμα, άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Αυτοί, οι εκτός σιναφιού, ήταν αρκετοί και γινόντουσαν περισσότεροι. Εξάλλου εβδομήντα, ογδόντα συμμετοχές σ’ ένα συνέδριο δεν είναι και άσχημα. Παρά την αρχική αμηχανία, την επακόλουθη ταραχή και νευρικότητα και τη συνεχή επικοινωνιακή κινητικότητα, η έναρξη κηρύχθηκε κανονικά...με μιάμιση ώρα καθυστέρηση βέβαια! «Τεχνικοί λόγοι» σε ένα πρωτοκλασάτο ξενοδοχείο με βιομηχανική παραγωγή σεμιναρίων, συνεδρίων και εκδηλώσεων δεν νοούνται. Μόλις δύο μικρόφωνα χρησιμοποιήθηκαν! Η αναφορά στον χρόνο είναι σημαντική, γιατί παρακολουθώντας τη χρονική εξέλιξη των σχετικών “επιστημονικών” ημερίδων και συνεδρίων αντιλαμβάνεται κανείς ότι αποτελούν τελικά τον πραγματικό ορισμό του τηλεοπτικού, δηλαδή του κενού και χωρίς νόημα, χρόνου. Με δεκαπεντάλεπτες εισηγήσεις, αυτοί οι κύριοι ειδικοί, σώζουν και καταστρέφουν τον κόσμο, χτίζουν ακόμη μαρμάρινα μνημεία στον εαυτό τους, μεταφέρουν βουνά, εκτρέπουν ποταμούς, απαξιώνουν κοινωνίες και πολιτισμούς, αυτοσυγχαίρονται, βαυκαλίζονται. Όταν λοιπόν αυτός ο χρόνος συμπιέζεται ακόμη περισσότερο το αποτέλεσμα γίνεται μάλλον κωμικο-τραγικό.
Παράσταση: το hi-tech μεταμοντέρνο σκηνικό, με ακριβοπληρωμένες σύγχρονες διακοσμητικές επιλογές, που προσφέρει το ξενοδοχείο, δημιουργεί πνεύμα θετικό, γεμάτο αισιοδοξία. Η μεγάλη Ελλάδα, το αναπτυξιακό καμάρι της Ευρώπης χρεοκοπεί και ξεπουλάει. Οι παρά τω ΣΜΕ οσμίζονται την ευκαιρία και αναλογίζονται τα κέρδη, αυτή τη φορά μπορούμε να τα πάρουμε «και πιο εύκολα και πιο φτηνά», αλλά με τους «απαραίτητους περιβαλλοντικούς όρους». Τονίζουν και ξανατονίζουν πως πρέπει να συνδράμουν και οι άλλοι στην προστασία του περιβάλλοντος όπως κάνουν οι ίδιοι, αφού ως γνωστόν κανείς δεν αγαπάει περισσότερο τη φύση από έναν μεταλλειοκτήτη. Έτσι ακούσαμε ότι η φύση κινδυνεύει και υποβαθμίζεται χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση, ιδιαίτερα χωρίς την αειφόρο μεταλλεία, ότι είναι όμορφο βέβαια ένα βουνό με 90% δασοκάλυψη, αλλά μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφο και οπωσδήποτε πιο αποδοτικό αν στη θέση του δημιουργήσουμε χαβούζες χιλιάδων στρεμμάτων τοξικών τελμάτων, φυτέψουμε πράσινο γκαζόν γύρω από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις και το παραδώσουμε, εν είδει δωρεάς, στην κοινωνία ως σύγχρονο πάρκο με πλαστικές τραμπάλες και τσουλήθρες...
Με τέτοια και άλλα παρόμοια μεγαλεπήβολα (ένα από τα καλύτερα, το να γίνει ο Πρίνος -ήδη έγινε, το πήρε κανείς χαμπάρι;!- αποθηκευτικός χώρος υγρού φυσικού αερίου μάλλον για ν’ απαντήσουμε ελληνικά στην ανικανότητα της ΒΡ να σταματήσει τη διαρροή στον κόλπο του Μεξικού) και απαξιώνοντας περιέργως το ουράνιο παρά το ότι είχε ανακοινωθεί επίσημα στο πρόγραμμα, εξελίχθηκε εκείνο το πρωινό η κατά τα άλλα διασκεδαστική, λόγω γελοιότητας, θεατρική παράσταση που ονομαζόταν επιστημονική ημερίδα. Ο τίτλος, αν και φαινομενικά παιδιάστικος και παιχνιδιάρικος, παρέπεμπε από μόνος του σε κοινωνικές συμπεριφορές και οικονομικές τακτικές που καμία σχέση δεν έχουν με το παιχνίδι, αφού πρόκειται για τη χρυσοθηρία, τον τυχοδιωκτισμό και την πειρατεία. Στην εποχή της περιβαλλοντικής κρίσης, συνέπεια και αιτία της οικονομικής και συστημικής κρίσης ενός χρεοκοπημένου οικονομικο-πολιτικού συστήματος, στην εποχή της κλιματικής αλλαγής και των προσταγών και υποσχέσεων για μια νοήμονα προσέγγιση στο θέμα της παραγωγικής διαδικασίας, παραστήκαμε σ’ ένα κρεσέντο του παραληρήματος της υπεροψίας, του ψεύδους, της υποκρισίας, της απόκρυψης και της παραπλάνησης εν αναμονή του σταρ, του μη εκτελεστικού προέδρου και της ελληνικότατης εταιρείας Ελληνικός Χρυσός (της οποίας το 95% ανήκει στην αυστραλο-ρουμανο-καναδική European Goldfields με έδρα το Τορόντο). Ως “μη εκτελεστικός” μπορούσε να λέει ό,τι θέλει χωρίς να διαψευσθεί. Ευλόγησε τα γένια του αναφερόμενος στην οικολογική ευαισθησία και δράση της εταιρείας του όπως και στην αποτελεσματικότητά της, αφού θα μειώσει, λέει, τους όγκους των τοξικών αποβλήτων κατά 15%, δηλαδή αντί για 150 εκ. τόνους τελμάτων θα μας αποδώσει μόλις 128,5 εκ. τόνους, ενώ η αποτελεσματικότητά τους ήδη προκάλεσε πλημμύρα στο Στρατώνι στην τελευταία μεγάλη βροχόπτωση με μπάζα εξόρυξης και όξινα νερά. Εξήρε τη φιλανθρωπική διάθεση της εταιρείας που κοστολογεί την ανθρώπινη ζωή στις 200.000 ευρώ και προτίθεται, λέει, να διασφαλίσει 6000 άμεσες θέσεις εργασίας και 40.000 έμμεσες δραστηριότητες για όλη τη Χαλκιδική, για τα επόμενα 40 χρόνια. Δεν γνώριζε, δεν άκουσε τίποτα για τις δηλώσεις στο Ρόιτερ πριν από λίγους μήνες (18/3/2010) του εκτελεστικού γενικού διευθυντή της European Goldfields Τιμ Μόργκαν-Γουάιν ότι πρόκειται μόνον για περίπου 1000 θέσεις εργασίας και μόλις 18 χρόνια αρπαχτής. Διαβεβαίωσε τους πάντες πως η εταιρεία του δεν θα χρησιμοποιήσει την -κακή και παλαιάς κοπής- μέθοδο της κυάνωσης κατά τις μεταλλουργικές δραστηριότητες, αγνοώντας ή αδιαφορώντας για ό,τι αναγράφεται στην Προκαταρκτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση και Αξιολόγηση που μας άφησε υπογεγραμμένη παρακαταθήκη από το βράδυ της 24ης Σεπτεμβρίου 2009 ο άλλος μεγάλος οικολόγος κος Σουφλιάς. Με άλλα λόγια, για τους 800 συν 300 τόνους κυανιούχου νατρίου που ρητά προβλέπονται για τις μεταλλουργίες Ολυμπιάδας και Στρατωνίου. Το ακόμη πιο νόστιμο είναι ότι, όπως στις τηλεοπτικές δημοκρατίες μπορείς να έχεις την ίδια στιγμή και την «αντίθετη» άποψη για να διαλέγεις, έτσι και στην παραπάνω παράσταση κατατίθετο ταυτόχρονα και η άλλη άποψη για την κυάνωση, από τη δευτεραγωνίστρια της ημέρας, την επίσης ελληνικότατη Χρυσορυχεία Θράκης ΑΕ (όπου το 100% των μετοχών της ανήκουν στην Eldorado Gold Corporation με έδρα το Βανκούβερ του Καναδά) και η οποία υποστηρίζει ότι η χρήση κυανιούχου νατρίου είναι η βέλτιστη τεχνολογία που επιβάλλεται να χρησιμοποιήσουν τα κράτη μέλη της Ε.Ε αν θέλουν μηδενικές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία. Κλου της ημέρας και κορύφωση της γελοιότητας, χωρίς ολοκλήρωση βέβαια, θα ήταν υπερβολικό εξάλλου, η διάρρηξη των ιματίων όπως και η επίδειξη των γεννητικών οργάνων των εργαζομένων της χρυσοφόρας εταιρίας στην προσπάθεια τους να αποδείξουν ότι τα αφεντικά τους ουδεμίαν ευθύνη φέρουν για τις καταστροφές που προκλήθηκαν κατά την τελευταία “θεομηνία” στο Στρατώνι και ότι το κυάνιο δεν θα χρησιμοποιηθεί, αλλά και αν ακόμη χρησιμοποιηθεί, κάνει καλό, αφού όλοι οι άνθρωποι από κάτι πεθαίνουν και στην τελική εμάς τους άλλους δεν μας αφορά, γιατί είναι δική τους οικογενειακή υπόθεση.
Φαίνεται πως εκεί το ποτήρι ξεχείλισε. Η «παρείσακτη και καθυστερημένη» ιθαγενική κοινότητα, «τοπικιστική, ρατσιστική και τεχνοφοβική» κατά το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) ή «ταραχοποιός και βρώμικη» κατά την υπόδειξη των εργοδοτικών συνδικαλιστών προς την ασφάλεια του ξενοδοχείου, ώστε να απαγορευτεί η είσοδος της στο χώρο της εκδήλωσης και υπό τις απειλές των “άκρων” από ανθρώπους του ΣΜΕ και της γνωστής και καταξιωμένης S&B, συντόνισε λίγο τη φωνή της και καταθέτοντας απλά εύλογες ερωτήσεις και παρατηρήσεις έδωσε τέρμα στη φάρσα. Έφτασαν μερικά απλά ερωτήματα και η αδιαφορία της κοινότητας αυτής για την παρουσία ασφαλιτών, σεκιουριτάδων, ιδιωτικών μπράβων και δυο διμοιριών ΜΑΤ για να τραπεί σε φυγή ο “αστέρας” και να αρχίσουν να επιδεικνύουν τα γεννητικά τους όργανα οι εθελόδουλοι υφιστάμενοί του. Δεν ολοκληρώθηκαν οι εισηγήσεις, δεν βγήκαν συμπεράσματα, δεν ακούστηκαν θριαμβευτικά χειροκροτήματα και ευχολογικοί χαιρετισμοί. Οι παριστάμενοι έκπληκτοι και ανασφαλείς, παρά την παρουσία τόσων φουσκωτών υπηρετών, σιώπησαν μπροστά στη συλλογική, τοπική και όμορη, απαίτηση για ειλικρίνεια και διαφάνεια. Κατηφείς και απογοητευμένοι αποχώρησαν για να συνεχίσουν αλλού τις εθνοσωτήριες δραστηριότητές τους στο ρυθμό της διαπλοκής, των παρασκηνιακών πιέσεων και των ανυπόστατων υποσχέσεων. Το κενό της ματαίωσης των αργυρώνητων επιστημόνων και των φαντασμένων τεχνοκρατών ανέλαβαν να πληρώσουν τα δημοσιογραφικά φερέφωνα των εθνικών εργολάβων και παραγόντων της εξορυκτικής βιομηχανίας. Τα (κακοπληρωμένα ή καλοπληρωμένα, αναλόγως του στάτους τους) παπαγαλάκια κατάφεραν να πείσουν ακόμη και δήθεν έγκριτες εφημερίδες ότι δημοσιογραφία σημαίνει αναπαραγωγή προκατασκευασμένων δελτίων τύπου γνωστών εταιρειών με άφθονες διαφημιστικές καταχωρήσεις στον ημερήσιο Τύπο ή ακόμη ότι ελευθερία της σκέψης σημαίνει αποσιώπηση και ωραιοποίηση της πραγματικότητας προς αποφυγήν ενδεχόμενων εντάσεων και εκτρόπων. Και μετά παραπονιούνται για το γνωστό σύνθημα που τους ακολουθεί σαν πραγματική ρετσινιά τα τελευταία χρόνια -αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι. Λυπούμαστε, αλλά η δημοσιογραφία, για να καταφέρει να διακριθεί από τη λογική του πρωινάδικου κατινισμού, μάλλον θα πρέπει να επινοηθεί από την αρχή.
Σ΄ αυτό λοιπόν το περιβάλλον, το φαινομενικά αποστειρωμένο λόγω “αντικειμενικότητας”, ψυχρό από τα αποδοτικά γιαπωνέζικα κλιματιστικά, που προϊδεάζει για επώνυμο κουστούμι και γραβάτα, καταλάβαμε ότι η τοπική κοινωνία και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια μιλάνε από διαμετρικά αντίθετες θέσεις από τους τυχάρπαστους επενδυτές, τους καταφερτζήδες επιχειρηματίες και τους σε εντεταλμένη υπηρεσία επιστήμονες “ειδικούς”. Ότι άλλο είναι η κρυσταλλική, αν και πολύ θα ήθελε να είναι κρυστάλλινη, αντίληψη για τη φύση των μεταλλειολόγων ως ανόργανης ύλης και άλλο ο ζωογόνος θόρυβος ενός άκρως πολύπλοκου και ευαίσθητου δασικού οικοσυστήματος. Ότι άλλο η ζωή και άλλο τα νταμάρια. Ότι βρίσκονται ως κάστα έξω από την κοινωνία και ενάντιά της. Ότι εταιρείες όπως η Ελληνικός Χρυσός, και η Eldorado Corporation, η οποία μας χαιρέτιζε με τη “λαϊκή” ρήση “χώμα να πιάνεις, χρυσάφι να γίνεται” μάλλον σε μια εποχή προ του μύθου του Μίδα θα μας οδηγήσουν μέσω των περιβόητων χρυσών τους ευκαιριών. Ότι οι μόνες σχέσεις που τους ενδιέφεραν και τους ενδιαφέρουν είναι οι σχέσεις άγριας εκμετάλλευσης και υποταγής, ατόμων και κοινωνιών ολόκληρων. Ότι μπορούν να μιλάνε για τους εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης της Κίνας όπως και εκείνων της σημιτικής Ελλάδας πριν από λίγα χρόνια, αδιαφορώντας για το υφιστάμενο πολιτικό καθεστώς, τη διαφθορά και την κατάργηση κάθε έννοιας ανθρώπινου δικαιώματος ή την ανυπαρξία ανθρώπινων συνθηκών στις σχέσεις εργασίας. Ότι γι’ αυτούς, στην εποχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), ο νοσηρός –κυριολεκτικά- εγκλωβισμός, η ομηρία και η απόγνωση των κατοίκων γύρω από τους ατμοηλεκτρικούς σταθμούς του νομού Κοζάνης αποτελούν στοιχεία ανάπτυξης και προόδου, αφού ο λιγνίτης, για τους μεγαλόσχημους της παράστασης, είναι η πιο οικολογική ενεργειακή λύση της πασοκικής πρασινο-γκριζο-μαύρης ανάπτυξης. Ότι η αγωνιώδης καθημερινότητα των κατά τόπους “καθυστερημένων” δεν ικανοποιείται ούτε από την ωραιοποίηση του παρελθόντος, ούτε από την εμμονή στην επίκληση πλασματικών κυρίως αναγκών (τρία αυτοκίνητα, έξι γκόμενες, τέσσερα κινητά, οκτώ εξοχικά κ.ά.)...
Αρκετά!!
Το μεταλλείο χρυσού στις Σκουριές δεν θα γίνει! Η Χαλκιδική δεν θα αποτελέσει ούτε νομικό, ούτε ντε φάκτο προηγούμενο για το ξεκοίλιασμα της μισής βαλκανικής. Η κοινωνία μπορεί και πρέπει να ακυρώσει και αυτό και όλα τα σχετικά έργα γιατί έτσι ακυρώνει μια ολόκληρη λογική, αυτή της άγριας εκμετάλλευσης, της υποταγής, της ξεφτίλας και του σκοπού που αγιάζει τα μέσα. Για τους ιθαγενείς, ο σκοπός καθορίζεται από τα μέσα.

Αγώνας για τον αποχαρακτηρισμό και την περιβαλλοντική και κοινωνική αποκατάσταση της ΒΑ Χαλκιδικής
Αγώνας για Αξιοπρέπεια, για Αλληλεγγύη, για Αυτοκαθορισμό

Πρωτοβουλία Ενάντια στις Βλαπτικότητες

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Μεταλλεία Χρυσού στη Β.Α. Χαλκιδική



Αντιστάσεις και Αντιπροτάσεις στον παραλογισμό και την αυθαιρεσία.

22/23/24/25 Ιουλίου 2010

Για τον αποχαρακτηρισμό και την αποκατάσταση της περιοχής, για γη και ελευθερία, ενάντια στις εξορύξεις χρυσού

Ελεύθερη κατασκήνωση, συζητήσεις, προβολές, εισηγήσεις, μουσικές προσεγγίσεις, καλό φαγητό, καθαρό οξυγόνο.

Στο δάσος Σκουριών, Μ. Παναγία Χαλκιδικής.

Πρωτοβουλία ενάντια στις βλαπτικότητες.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΕΣΣΑΠΙΩΝ «ΤΑΝΑΪΣ»

Ο σεβασμός και η προστασία των αξιών που συνθέτουν την υπόσταση του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας (άρθρο 2 παρ. 1 του συντάγματος).
Εξάλλου, στο προστατευόμενο από το άρθρο 24 παρ. 1 του συντάγματος, φυσικό περιβάλλον θα πρέπει να θεωρηθεί ό,τι περιλαμβάνεται, ως στοιχείο αυτού, και το πόσιμο νερό.
Η συνταγματική αυτή διάταξη, σύμφωνα με την οποία, η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα καθενός πολίτη, έχει αναγάγει το φυσικό περιβάλλον σε αυτοτελώς προστατευόμενο αγαθό, για τη διαφύλαξη του οποίου το κράτος έχει υποχρέωση να λαμβάνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφόρας ανάπτυξης.
Στο άρθρο 174 της συνθήκης της ευρωπαϊκής ένωσης ορίζεται η πολιτική της κοινότητας στον τομέα του περιβάλλοντος.
• Διατήρησης, προστασίας και βελτίωσης του περιβάλλοντος
• Συνετή και ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων
• Αποβλέπει σε υψηλό επίπεδο προστασίας και στηρίζεται στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης, της επανόρθωσης των καταστροφών του περιβάλλοντος, κατά προτεραιότητα στην πηγή, καθώς και στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».
Χρειάστηκαν 110 μέρες από τις 10 Φλεβάρη 2010 που έγινε η συνεδρίαση και επτά μήνες από τότε που έγινε η αίτηση, για να βγει η απόφαση από το μονομελές πρωτοδικείο Χαλκίδας, για την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που έκαναν οι φορείς του δήμου Μεσσαπίας, ενάντια στο δήμαρχο ως εκπρόσωπο της Δ.Ε.Υ.Α.Μ., για να υποχρεωθεί να παράσχει καθαρό νερό στους πολίτες του δήμου.
Καταρχήν, θεωρούμε θετική την απόφαση διότι απαγορεύει προσωρινά τη διανομή νερού στην περιοχή του δήμου Μεσσαπίας με νερό που περιέχει εξασθενές χρώμιο σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από δύο μικρογραμμάρια ανά λίτρο (2μg/l) σε μια περιοχή με κατά μέσο όρο 12-46 μg/l στο νερό του δικτύου.
Εύλογα τίθεται το ερώτημα με ποια νεότερα επιστημονικά στοιχεία τέθηκε όριο στα 2μg/l. Θυμίζουμε ότι το πρωτοδικείο της Θήβας έχει αποδεχθεί τη θέση της ένωσης Ελλήνων χημικών για 0,2 μg/l, δέκα φορές χαμηλότερα.
Ο κος δήμαρχος, λοιπόν, με δικαστική απόφαση καλείται να προασπίσει τα συμφέροντα των πολιτών όπου με περισσή ανευθυνότητα και κυνισμό αρνιόταν να το κάνει.
Ο κύριος αυτός παράδειγμα πολιτικού αμοραλισμού και κυνισμού υποβαθμίζοντας κάθε ανθρώπινη αξία, έριξε νερό στο δίκτυο μόλις προ δύο εβδομάδων με υψηλές συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου. στηριζόμενος στην απραξία της νομαρχίας και στα συμφέροντα που τον στηρίζουν.
Καλούμε τους κατοίκους που αγαπούν τον τόπο τους και τους φορείς της Μεσσαπίας να αντισταθούν σε αυτές τις συμπεριφορές, διεκδικώντας καθαρό νερό χωρίς ίχνος βαρέων μετάλλων.
Τα στοιχεία και οι μελέτες δείχνουν σαν βασικό υπεύθυνο για τα βαρέα μέταλλα τη μεταλλευτική διαδικασία (ΛΑΡΚΟ). Κατά δεύτερο και τρίτο λόγο την έλλειψη βιολογικού καθαρισμού των αστικών λυμάτων και τη χρήση φυτοφαρμάκων. Η μεταφορά ρύπων στα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ φαίνεται να έχει με τα μέχρι τώρα ευρήματα ελάχιστη συνεισφορά στο πρόβλημα.
Μόνη ελπίδα για την περιοχή μας είναι η συμμετοχή των πολιτών που βρίσκονται σήμερα στο περιθώριο. Να συνεισφέρουμε για το κοινό καλό του τόπου μας πέρα από κομματικά και ατομικά μικρά συμφέροντα.
Απέναντι σε αυτό που εκφράζει ο γλοιώδης νοικοκύρης κος Ραπτάκης.
Να παλέψουμε όλοι και να αντισταθούμε σε αυτό που η κυβέρνηση φαίνεται ότι θέλει να μας επιβάλει.
Να ιεραρχήσουμε εμείς τις προτεραιότητες.
Ο πλούτος του τόπου μας είναι η αγροτική παραγωγή, τα δασικά και κτηνοτροφικά προϊόντα , η μεταποίηση των γεωργικών προϊόντων και ο τουρισμός.
Αυτά πρέπει να διαφυλάξουμε.
Να προστατεύσουμε την υγεία μας αλλά και χιλιάδες θέσεις εργασίας που κινδυνεύουν.

Η ελεύθερη κατασκήνωση είναι βιώσιμος τουρισμός και πλούτος για όλους μας.


Για την ελεύθερη κατασκήνωση έχουμε ξαναγράψει. Από τους Ηλιόσποροις, Κίνημα για την ελεύθερη και υπεύθυνη κατασκήνωση, μου στάλθηκε το παρακάτω κείμενο, που λόγω καλοκαιριού είναι επίκαιρο:

Η ελεύθερη κατασκήνωση είναι πηγή εισοδήματος και όχι απειλή για τις τοπικές κοινωνίες και τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα, ούτε καν για όσους ασχολούνται με τον οργανωμένο τουρισμό.
Υπάρχει μια στρεβλή αλλά ευρέως διαδεδομένη αντίληψη σε διάφορες περιοχές που φιλοξενούν παραλίες ελεύθερης κατασκήνωσης, ότι αν διώξουν αυτό το είδος τουρισμού θα έρθουν άλλοι τουρίστες πιο “ποιοτικοί”, με πολλά λεφτά να ξοδέψουν προς όλες τις κατευθύνσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες διώξεις της ελεύθερης κατασκήνωσης γίνονται σε περιοχές που φιλοξενούν οργανωμένα κάμπινγκ και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι από όπου έφυγαν οι ελεύθεροι κατασκηνωτές, οι παραλίες είτε ερήμωσαν, είτε τις εκμεταλλεύτηκαν επιτήδειοι καταπατητές και οργανωμένα τουριστικά συμφέροντα, επιβάλλοντας τη “μονοκαλλιέργεια” ενός τουριστικού μοντέλου με ημερομηνία λήξης. Όπως ένα οικοσύστημα γίνεται έρημος όσο μειώνεται η ποικιλία των ειδών του, έτσι και ένας τόπος ερημώνει αν στηρίζεται σε περιορισμένη ποικιλία “τουριστικού προϊόντος” και παραγωγικών δραστηριοτήτων. Όπως η πλούσια ποικιλία ειδών σε ένα οικοσύστημα, έτσι και το “διαφοροποιημένο τουριστικό προϊόν” καθώς και η ποικιλία παραγωγικών δραστηριοτήτων ενός τόπου, θα συμβάλλουν στο να είναι βιώσιμος, να καλύψει δηλαδή τις ανάγκες του χωρίς να κλέψει αυτό το δικαίωμα από τις επόμενες γενιές, και το σημαντικότερο χωρίς να τις διώξει μακριά του.
Το είδος του οργανωμένου τουρισμού που προσφέρει απλά ήλιο, άμμο και θάλασσα, ή ακόμα χειρότερα ο “all inclusive” τουρισμός σε τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες, έχει δείξει σε χώρες που το εφαρμόζουν εδώ και πολλά χρόνια (Ισπανία, Πορτογαλία, κλπ) ότι οδηγεί σε αλλοίωση του τοπίου και του παραδοσιακού χαρακτήρα, οδηγεί σε ερήμωση, σε κατασπατάληση των φυσικών πόρων και τελικά σε συρρίκνωση του αριθμού των επισκεπτών. Άρα δεν έχουμε κανένα συγκριτικό πλεονέκτημα προσφέροντας μόνο αυτά σαν “τουριστικό προϊόν”, από τη στιγμή μάλιστα που δεν αναπτύσσουμε καινοτόμες και εναλλακτικές δραστηριότητες. Ούτως ή άλλως, υπάρχουν άλλοι, αμόλυντοι από τη μαζικότητα, τουριστικοί προορισμοί στην γειτονιά μας που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τον ήλιο, την άμμο και τη θάλασσά μας, είναι πιο φτηνοί (πχ Τουρκία, Κροατία) και προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες.
Από την άλλη, σε περιοχές που έχει αναπτυχθεί ένα διαφορετικό μοντέλο τουρισμού με “διαφοροποιημένο”- ποικίλο προϊόν (πχ συνδυασμός νυχτερινής ζωής και ήπιων εμπορικών δραστηριοτήτων με οικολογικό, αγροτικό, συνεδριακό, πολιτιστικό, ορειβατικό-αναρριχητικό, ερευνητικό- εκπαιδευτικό, φυσιολατρικό τουρισμό), όπου συνυπάρχουν οι ξενοδοχειακές μονάδες μικρής κλίμακας, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα οργανωμένα κάμπινγκ αλλά και ελεγχόμενες περιοχές ελεύθερης διαβίωσης, όχι μόνο έχει διατηρηθεί το τοπίο και ο τοπικός χαρακτήρας (που είναι ο κύριος πόλος έλξης), αλλά έχει αναπτυχθεί μια βιώσιμη τοπική οικονομία και μια μακροχρόνια ζύμωση στις σχέσεις ανάμεσα σε τακτικούς επισκέπτες και κατοίκους. Οι ελεύθεροι κατασκηνωτές άλλωστε χρησιμοποιούν ακριβώς τα ίδια μαγαζιά μιας τοπικής κοινωνίας με αυτούς που διαλέγουν να μένουν σε κάποιο ενοικιαζόμενο δωμάτιο ή σε ξενοδοχείο, και συμβάλλουν εξίσου στην τοπική οικονομία.
Η ελεύθερη κατασκήνωση είναι ένα είδος φυσιολατρικού τουρισμού χαμηλής όχλησης που λειτουργεί συμπληρωματικά, και όχι ανταγωνιστικά, με τον τουρισμό σε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και οργανωμένα κάμπινγκ, συμβάλλει δε στη ποικιλομορφία του “τουριστικού προϊόντος” ενός τόπου και στην αύξηση των τουριστών σε απόλυτους αριθμούς. Άλλωστε τα άδεια ενοικιαζόμενα δωμάτια δεν θα γεμίσουν ποτέ με τους διωκόμενους ελεύθερο-κατασκηνωτές. Κανένας που πάει για ελεύθερη κατασκήνωση σε ένα μέρος δεν θα πήγαινε σε ενοικιαζόμενα δωμάτια αν τον έδιωχναν από την παραλία, απλά θα επέλεγε κάποιο άλλο μέρος να κατασκηνώσει. Ελεύθερη κατασκήνωση κάνουμε κυρίως γιατί επιλέγουμε την άμεση επαφή με τη φύση και τη διαβίωση κάτω από τα αστέρια, και δευτερευόντως λόγω οικονομικών κριτηρίων. Γι αυτό και οι περισσότεροι που κάνουμε ελεύθερη κατασκήνωση, ιδίως όσοι προτιμούν τακτικά ένα συγκεκριμένο μέρος, έχουμε ανεπτυγμένο ένα έντονο αίσθημα ευθύνης απέναντι στην φύση που μας φιλοξενεί, μια κουλτούρα σεβασμού, αλληλεγγύης και προστασίας
Το πρόβλημα άλλωστε δεν το δημιουργούν οι τακτικοί ελεύθερο-κατασκηνωτές που πάνε χρόνια και φροντίζουν μια περιοχή, αλλά οι επισκέπτες- κατασκηνωτές του Σαββατοκύριακου που, λόγω της έλλειψης της κουλτούρας του ελεύθερου κατασκηνωτή, αφήνουν πίσω τους συνήθως όλα τα απορρίμματα, δεν σέβονται την φύση, τους συν-κατασκηνωτές αλλά και τους άγραφους κώδικες υπεύθυνης κατασκήνωσης. Έχουμε βρεθεί όλοι αντιμέτωποι με ανεύθυνους κατασκηνωτές αλλά και με κοινότητες ελεύθερο-κατασκηνωτών που είτε θεωρούν μια περιοχή τσιφλίκι τους (φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να την περιφράζουν ή να φτιάχνουν ημιμόνιμες κατασκευές), είτε δεν έχουν αναλάβει καμιά πρωτοβουλία αυτοδιαχείρισης ιδίως σε ότι έχει να κάνει με το ζήτημα της τουαλέτας και των σκουπιδιών (είναι απαράδεκτο το θέαμα με τα χρησιμοποιημένα χαρτιά και τις πλαστικές σακούλες γύρω από περιοχές ελεύθερης κατασκήνωσης).
Οι απαγορεύσεις όμως δεν θα μάθουν σε καμιά κοινότητα ή μεμονωμένα άτομα πως να είναι υπεύθυνοι, πως να αυτο-διαχειρίζονται και να αυτορυθμίζονται χωρίς να καταπιέζουν και να εκμεταλλεύονται, πως να μαθαίνουν από τη φύση και να βοηθάνε αλλήλους, με απώτερο στόχο την ελευθερία, την αυτάρκεια και τη συνύπαρξη. Αντίθετα οι απαγορεύσεις πάντα δημιουργούν συγκρούσεις, εντάσεις, αντιδράσεις και φοβικά σύνδρομα.
Η επιλογή των οργανωμένων κατασκηνώσεων/ κάμπινγκ στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένης έκτασης και ποικιλίας, ιδίως συγκριτικά με άλλες χώρες της Ευρώπης όπως Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ολλανδία και Ιταλία. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Eurostat η Ελλάδα κατέχει μόλις το 0.9% του συνολικού αριθμού οργανωμένων κάμπινγκ της Ευρώπης των 27, ο αριθμός κλινών σε οργανωμένα κάμπινγκ στην Ελλάδα αντιπροσωπεύει μόλις το 11% του συνολικού αριθμού κλινών του τουριστικού μας τομέα (ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη των 27), ενώ αναφέρεται ότι στην χώρα μας το κάμπινγκ έχει μικρή διείσδυση στον κόσμο και έχει μηδαμινή επίπτωση στον τουριστικό τομέα. Με λίγα λόγια τα οργανωμένα κάμπινγκ στην Ελλάδα δεν είναι ούτε ελκυστικά, ούτε και αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες των κατασκηνωτών, ενώ τις περισσότερες φορές προσφέρουν ελλιπής, ακριβές αλλά και αντιαισθητικές (πχ τα αυτοκίνητα δίπλα στις σκηνές, τσιμέντο και ιδιοκατασκευές παντού) υπηρεσίες.
Προτείνουμε όλα τα υπάρχοντα οργανωμένα κάμπινγκ να ανακαινιστούν σύμφωνα με τα οικολογικά κριτήρια για την απονομή κοινοτικού οικολογικού σήματος σε υπηρεσίες κατασκηνώσεων/ κάμπινγκ (Απόφαση της Επιτροπής 2009/564/ΕΚ) και να μετατραπούν σε καλαίσθητούς και πρότυπους χώρους υποδοχής, φιλοξενίας και δραστηριοποίησης οικο-ταξιδευτών. Προσαρμοσμένα στις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής (τοπική οικονομία και παραγωγή, φυσικά χαρακτηριστικά, διασύνδεση με φυσικά και πολιτιστικά μνημεία), με μια κοινή προωθητική εκστρατεία και επιδιώκοντας δικτύωση με αντίστοιχες πρωτοβουλίες από το εξωτερικό θα μπορέσουν να αποκτήσουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα ποιότητας και να ενθαρρύνουν ακόμα και τους ελεύθερο-κατασκηνωτές να πάνε σε αυτά.
Με τη σωστή ενθάρρυνση, υποστήριξη και κατεύθυνση οι κοινότητες των ελεύθερο-κατασκηνωτών μπορούν να αποτελέσουν τους θεματοφύλακες της περιοχής που κατασκηνώνουν, διαφυλάσσοντας τη φύση από πυρκαγιές, ρύπανση και καταπατήσεις, κάτι που ήδη βέβαια κάνουμε οι περισσότεροι.
Η συλλογικοποίηση και η ευαισθητοποίηση των ελεύθερο-κατασκηνωτών πάνω σε κάποιες βασικές αρχές υπεύθυνης κατασκήνωσης (όπως αυτές που έχουμε ήδη δημοσιοποιήσει και παραθέτουμε πιο κάτω), παράλληλα με την παροχή κάποιων βασικών υποδομών (τουαλέτες, ντουζιέρες, πόσιμο νερό, κάδοι απορριμμάτων) όπου είναι εφικτό, θα οδηγήσει στη συνειδητή προσπάθεια όλων να συνυπάρξουν υπεύθυνα, να συνεισφέρουν στην τοπική κοινωνία- οικονομία και να προστατεύσουν τη φύση.
Κάνουμε έκκληση προς όλους όσους ασχολούνται με την Αυτοδιοίκηση, αυτή τη δύσκολη περίοδο της κρίσης να στηρίξουν τη νέα γενιά, και όχι μόνο, που επιλέγει την ελεύθερη κατασκήνωση για τουρισμό, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο ανοχής, υποδομών και επιλογών, κατά το πολύ καλό παράδειγμα του Δήμου Τήλου (ο δήμαρχος κ. Αναστάσιος Αλιφέρης είναι προς τιμήν του ο πρώτος αυτοδιοικητικός που μερίμνησε για την ελεύθερη κατασκήνωση, σε συνδυασμό με την προστασία και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος).
Ένα είναι σίγουρο. Τα παιδιά της κρίσης θα κάνουν φέτος, όπως πάντα, ελεύθερη κατασκήνωση. Δεν θα ζητήσουμε άδεια από κανένα για να είμαστε ελεύθεροι. Το μόνο που ζητάμε είναι να δούμε όλοι μαζί το κοινό μας συμφέρον, να αλληλοβοηθηθούμε και να συνδιαμορφώσουμε τις συνθήκες για ένα μέλλον βιώσιμο και δίκαιο.
Ηλιόσποροι Κίνημα για την ελεύθερη και υπεύθυνη κατασκήνωση
(ακολουθεί ένα γενικό πλαίσιο αρχών υπεύθυνης κατασκήνωσης όπως έχει διαμορφωθεί από την εμπειρία και τη διεθνή βιβλιογραφία)
Τα παρακάτω είναι μερικές μόνο ιδέες για να απολαύσουμε την ελεύθερη διαβίωση στη φύση πιο υπεύθυνα:
1. Όταν ταξιδεύουμε προς την περιοχή ελεύθερης διαβίωσης προτιμούμε τη δίοδο από ήδη υπάρχοντα μονοπάτια για να μην καταστρέψουμε τη χλωρίδα και για να μην συμβάλουμε στη διάβρωση του εδάφους. Αποφεύγουμε τη χρήση αυτοκινούμενων στον αιγιαλό, ιδίως σε περιοχές με ιδιαίτερη βλάστηση αλλά και σε αμμόλοφους. Παρκάρουμε τα αυτοκίνητα μακριά από την παραλία και δεν εμποδίζουμε την πρόσβαση σε αυτή.
2. Έχουμε πάντα μαζί μας σακούλες απορριμμάτων για να παίρνουμε φεύγοντας όχι μόνο τα δικά μας σκουπίδια αλλά και προηγούμενων κατασκηνωτών όποτε είναι εφικτό. Αφήνουμε το χώρο σε καλύτερη κατάσταση από ότι τον βρήκαμε! Καλό είναι να φτιάχνουμε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο για τα σκουπίδια μας (ή αυτοσχέδιους κάδους αν δεν υπάρχουν) αν είναι να κατασκηνώσουμε για πολλές ημέρες, για να συγκεντρώνουμε μακριά από τις σκηνές τις σακούλες απορριμμάτων, ενώ τα οργανικά απορρίμματα (π.χ. αποφάγια, φλούδες) μπορούμε να τα θάβουμε σε άλλο ειδικά διαμορφωμένο χώρο, σε απόσταση τουλάχιστον 20 μέτρα από τις σκηνές.
3. Για τα ανθρώπινα περιττώματα σκάβουμε μικρούς λάκκους (τουλάχιστον 20 εκ. βάθος) και να τους σκεπάζουμε με χώμα όταν κάνουμε την «ανάγκη» μας. Προσοχή δεν θάβουμε τα χαρτιά τουαλέτας γιατί τα ζώα τα ξεθάβουν, τα βάζουμε σε μια σακούλα απορριμμάτων και να τα πετάμε στους κάδους. Σε περιοχές που κατασκηνώνουν πολλοί ελεύθερο-κατασκηνωτές καλό είναι να επιλεχθεί μια τοποθεσία που θα δημιουργηθεί μια βιολογική τουαλέτα με την χρήση ενεργών μικροοργανισμών (www.oiko-em.gr) για να μη μυρίζει και να γίνει κομπόστ γρήγορα.
4. Αποφεύγουμε τις συσκευασίες μίας χρήσης (π.χ. πλαστικά ποτήρια, πιατάκια, σακούλες) και προτιμούμε υλικά-σύνεργα που μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν (π.χ. πάνινες σακούλες, ανοξείδωτες κούπες, πιάτα και μαχαιροπίρουνα). Κατασκευάζουμε αυτοσχέδια τασάκια για τα αποτσίγαρα.
5. Όταν μαγειρεύουμε προτιμούμε τη χρήση συσκευής με γκάζι αντί να ανάψουμε φωτιά, κυρίως αν έχουμε κατασκηνώσει στο δάσος ή σε περιοχή με ξερή βλάστηση. Σε καμία περίπτωση δεν κόβουμε δέντρα για καύσιμη ύλη και προτιμούμε ξερά πεσμένα κλαριά, έτσι ώστε να καθαριστεί το δάσος από οτιδήποτε ξερό που θα συμβάλλει στην εξάπλωση μιας πυρκαγιάς, πάντα όμως με πολύ προσοχή. Δεν αφήνουμε ποτέ τη φωτιά από το οπτικό μας πεδίο και όταν τη σβήνουμε προσέχουμε να έχει γίνει σκόνη χωρίς αποκαΐδια! Ακόμα καλύτερα δεν ανάβουμε καμία φωτιά σε απόσταση 50 μέτρων από ξερά φύλλα, ιδίως αν φυσάει. Αποφεύγουμε τη καύση πλαστικών και άλλων τοξικών απορριμμάτων. Καλό θα είναι να έχουμε πάντα δίπλα στη φωτιά μπουκάλια με νερό.
6. Αποφεύγουμε να πλενόμαστε στα ποτάμια, τις λίμνες και τη θάλασσα χρησιμοποιώντας απορρυπαντικά, σαμπουάν και οδοντόβουρτσες καθώς θα προκαλέσουν βλάβες στα ψάρια και το οικοσύστημα. Προτιμούμε βιολογικά βιοδιασπώμενα προϊόντα, αν και καλύτερα να μην χρησιμοποιούμε ακόμα και αυτά σε ποτάμια.
7. Όταν μαζεύουμε ρίγανη, θυμάρι, κρίταμο και άλλα αρωματικά φυτά, κόβουμε μόνο όσο χρειαζόμαστε και ποτέ δεν τα κόβουμε από τη ρίζα για να ξαναφυτρώσουν. Καλό είναι πάντως να μην απομακρύνουμε βλάστηση και άλλα ενδημικά είδη (π.χ. βότσαλα, κοχύλια) από τον τόπο τους.
8. Διατηρούμε τα επίπεδα θορύβου στο ελάχιστο όχι μόνο για να μην ενοχλούμε τους υπόλοιπους κατασκηνωτές αλλά και τους μόνιμους κατοίκους, τα ζώα της περιοχής. Ο χώρος που κατασκηνώνουμε δεν είναι τσιφλίκι μας και αποφεύγουμε να δημιουργούμε συνθήκες μόνιμης εγκατάστασης και όχλησης.
9. Ενημερωνόμαστε για τις ομορφιές της περιοχής αλλά και τους κανόνες που τη διέπουν, ιδίως αν είναι προστατευόμενη. Μεγάλη προσοχή σε περιοχές που είναι προστατευόμενες γιατί φιλοξενούν είδη χλωρίδας και πανίδας που απειλούνται με εξαφάνιση, όπως χελώνες καρέτα-καρέτα που εναποθέτουν τα αυγά τους σε αμμουδιές και αποπροσανατολίζονται εύκολα από τα φώτα μας.
10. Επικοινωνούμε με τους υπόλοιπους κατασκηνωτές της περιοχής, τους ενημερώνουμε για τις αρχές της υπεύθυνης κατασκήνωσης, μοιραζόμαστε και δημιουργούμε στο μέτρο του επιθυμητού συνθήκες συλλογικής διαβίωσης, ανταλλάσουμε απόψεις για το πως μπορούμε να διαφυλάξουμε την περιοχή και να προασπίσουμε συλλογικά και ατομικά το δικαίωμά μας για ελεύθερη διαβίωση σε αυτή. Σε περίπτωση καταστολής, ενωνόμαστε, εκφράζουμε συλλογική αλληλεγγύη, και απαντάμε στις προκλήσεις όλοι μαζί