Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ (ΙΝΚΑ) - ΟΧΙ ΣΤΗΝ "ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ"- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΜΑΣ ΣΕ ΤΡΟΦΙΜΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ!

"...Το ΙΝΚΑ θα χρησιμοποιήσει κάθε νομικό μέσο, αλλά καλεί από τώρα τους
πολίτες σε ετοιμότητα αν χρειαστεί, για να μην παραλάβουν τέτοιες κάρτες,
με βάση το Ελληνικό Σύνταγμα και τις διακηρύξεις των δικαιωμάτων του
Ανθρώπου..."ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
GENERAL CONSUMERS' FEDERATION OF GREECE

Δεν μας έφταναν η κατάργηση και μείωση των μισθών και των συντάξεων,
αυξήσεις φόρων, κατάργηση δικαιωμάτων και αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα από έγκριτες εφημερίδες, και από το Διαδίκτυο, η
κυβέρνηση προωθεί δύο μέτρα, συν τοις άλλοις πολυέξοδα για το κράτος :
1ο Θέλει να αντικαταστήσει την Ταυτότητα την με «κάρτα πολίτη», που πολύ
σωστά έχει χαρακτηριστεί Κάρτα Φακελώματος του Πολίτη, η οποία μάλιστα δεν
έγινε δεκτή στην Αγγλία, λόγω μεγάλου και άσκοπου κόστους και των
αντιδράσεων για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Αυτή η κάρτα προγραμματίζουν να ενημερώνεται με κάθε αλλαγή στην οικονομική
κατάσταση (ακίνητα, κινητές αξίες, λογαριασμοί, οφειλές), οικογενειακή
κατάσταση, κατάσταση υγείας (φάρμακα, εισαγωγές σε νοσοκομεία, κληρονομικό
ιστορικό), μετακινήσεις ταξίδια κτλ.
Όλα τα προηγούμενα θα εμφανίζονται σε «ενιαία οθόνη». Αναφέρουν ότι ο ίδιος
κάτοχος «θα μπορεί να έχει πρόσβαση στα στοιχεία του από το Διαδίκτυο» -
λες και δεν τα ξέρει. Θα έχει όμως και το κράτος πρόσβαση και μάλιστα σε
τομείς που μέχρι σήμερα δεν επιτρέπεται. Εννοείται ότι πρόσβαση θα
«αποκτήσουν» όλοι οι μεγάλοι προμηθευτές (πολυεθνικές, ασφαλιστικές,
τράπεζες, διαγνωστικά κέντρα, πολυκλινικές, ιδιωτικά γραφεία «εύρεσης
εργασίας», ενοικίασης εργαζομένων, εισπρακτικές . ) και βέβαια οι χάκερς.
Είναι γνωστό ότι το διαδίκτυο είναι και θα είναι πάντα διάτρητο. φυτίλια
συννεφάκια.
2ο Θέλει να επιβάλλει υποχρεωτικά σε όλες τις συναλλαγές την «κάρτα των
συναλλαγών», που και αυτή έχει χαρακτηριστεί Χαφιές του Καταναλωτή, και
αυτή δεν έγινε δεκτή ούτε καν από τον αρμόδιο επίτροπο της φορολογίας της
ΕΕ.
Τη δεύτερη κάρτα επιδιώκουν να την έχει συνέχεια ο καταναλωτής (από ποια
μέχρι ποια ηλικία άραγε;) για να καταγράφεται η κάθε συναλλαγή: το προϊόν ή
η υπηρεσία, ο χρόνος και η χρηματική της αξία. Είναι προφανές ότι με αυτό
τον τρόπο, και επειδή κάθε προϊόν διαθέτει μπαρ-κοντ -με μία αναγωγή στα
προϊόντα που αγοράζει- θα είναι γνωστά τα πάντα ανεξαιρέτως, για τον πολίτη
- καταναλωτή: Οι συνήθειές του, τα πιστεύω του, η σεξουαλική του ζωή . η
υγεία του κλπ.
Με αυτές τις υποχρεωτικές κάρτες ουσιαστικά δρομολογούν να καταργηθεί το
Τραπεζικό Απόρρητο, το Ιατρικό Απόρρητο, και γενικά κάθε είδους απόρρητο
στην ιδιωτική ζωή, θα ενοποιηθούν όλοι οι αριθμοί (ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, κτλ ) και θα
μετατραπεί ο πολίτης σε έναν ανθρωποαριθμό.


Το ΙΝΚΑ δηλώνει κάθετα ότι δεν θα δεχτεί τον Μεγάλο Αδελφό, δεν έχει να
διαπραγματευτεί και να διαβουλευτεί την αξιοπρέπεια του πολίτη - καταναλωτή
και καταδικάζει απερίφραστα τα προτεινόμενα μέτρα.
Καλεί όλες οργανώσεις πολιτών, τους συνδικαλιστικούς και τους
επιστημονικούς φορείς και όλα τα πολιτικά κόμματα για να μην περάσει το
φακέλωμα.
Το ΙΝΚΑ θα χρησιμοποιήσει κάθε νομικό μέσο, αλλά καλεί από τώρα τους
πολίτες σε ετοιμότητα αν χρειαστεί, για να μην παραλάβουν τέτοιες κάρτες,
με βάση το Ελληνικό Σύνταγμα και τις διακηρύξεις των δικαιωμάτων του
Ανθρώπου.ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΥΠΟΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΦΤΩΧΙΑ
ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΤΡΟΦΙΜΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ.
ΥΓ: Το Διαδίκτυο είναι χρήσιμο αλλού και όχι για φακέλωμα. Το ΙΝΚΑ έχει
υποδείξει και πώς θα καταπολεμηθεί η Γραφειοκρατία και πώς θα εντοπιστούν
οι φοροφυγάδες, που άλλωστε είναι γνωστοί. Τα επιχειρήματα αυτά είναι
κουκούλες προσχήματα.

Κέντρο Πληροφοριών:Γ. Σεπτεμβρίου 13 - Αθήνα 10432όρ. 5οςτηλ. 210 36.32.443
Fax. 210 36.33.976
Ανοιχτή Γραμμή: 11711 email: inka - http://www.inka.gr 40 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
ΕΔΩ
ΙΝΚΑ ΔΤ 275/04.09.10

1 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Βεγκανισμού

Άλλη μια μέρα, που ως συνήθως είναι αφιερωμένη σε ένα πρόβλημα, ώστε η ενασχόλησή μας μόνο αυτή την ημέρα να θέτει τις βάσεις για τη μη επίλυσή του

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

(βέγκαν: αυτός που αντιτίθεται στην εκμετάλλευση των ζώων
κι έτσι αρνείται να χρησιμοποιεί ζώα και παράγωγά τους
για διατροφή, ένδυση, διασκέδαση και πειράματα)

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΡΕΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ:
Το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα συστηματικής βαρβαρότητας και απανθρωπιάς, η μεγαλύτερη ανθρώπινη κτηνωδία προς άλλα συναισθανόμενα όντα!


Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βεγκανισμού η «ΒΕΓΚΑΝ ΚΙΝΗΣΗ» και το «ΠΑΔΟΖΩ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ» καλούν τους καταναλωτές να αμφισβητήσουν, να επανεξετάσουν και να απορρίψουν συμπεριφορές που θεωρούσαν φυσικές και αναγκαίες και που είναι υπεύθυνες για την τρομακτική κακοποίηση και δυστυχία των ζώων σήμερα.
Μας έχουν μάθει ότι τα ζώα υπάρχουν για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους και τα εξολοθρεύουμε κατά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, χωρίς να σκεφτόμαστε τι πραγματικά σημαίνει αυτό. Μας έχουν μάθει ότι είναι απόλυτα φυσικό και αναγκαίο να τρώμε κρέας, γαλακτοκομικά, ψάρια και αυγά. Τίποτε από αυτά δεν είναι αλήθεια. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, αποδεικνύουν ότι μπορούν να ζήσουν μία υγιή και ευτυχισμένη ζωή, χωρίς να καταναλώνουν τίποτε από τα παραπάνω και χωρίς να προκαλούν πόνο σε κανένα ζωντανό πλάσμα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα ζωικά προϊόντα που αγοράζουν, προέρχονται από ζώα, τα οποία δεν έχουν υποφέρει. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Η βιομηχανία ζώων είναι από τις πιο βάναυσες δραστηριότητες πάνω στη γη. Τα ζώα κλεισμένα σε βρώμικα υπόστεγα ή κλουβιά λίγο μεγαλύτερα από το μέγεθός τους, χωρίς καμία επαφή με τη φύση, αντιμετωπίζονται απλώς σαν μηχανές παραγωγής κρέατος, γάλακτος και αυγών. Ποτέ δεν αναπνέουν καθαρό αέρα, δεν ανατρέφουν τα μικρά τους, δεν αναπτύσσουν κανονικές σχέσεις με άλλα ζώα, δεν εξερευνούν το περιβάλλον τους, δεν κάνουν οτιδήποτε φυσικό και αναγκαίο γι΄ αυτά. Τεχνητές πρακτικές εκτροφής, φάρμακα και ορμόνες, χρησιμοποιούνται για να μεγαλώσουν πολύ πιο γρήγορα απ' όσο θα μεγάλωναν με φυσικό τρόπο.

Μπορεί όλο και περισσότεροι άνθρωποι να εκδηλώνουν ανησυχία για την μεταχείριση των ζώων, μπορεί οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εκτροφής ζώων, να μην αμφισβητούνται πια, μπορεί όλο και περισσότεροι επιστήμονες να αποδέχονται πλέον, ότι οι διατροφικές ανάγκες του ανθρώπου μπορούν όχι μόνο να καλυφθούν από μία φυτική διατροφή, αλλά και να επιτύχει κάποιος καλύτερη υγεία και μακροζωία, όμως λίγοι είναι αυτοί που θέτουν το ερώτημα κατά πόσο είναι σωστό να σκοτώνουμε ζώα για ανθρώπινη κατανάλωση.

Και ακόμη όταν οι άνθρωποι θέτουν το ερώτημα αυτό, σχεδόν πάντα βρίσκουν διάφορες απαντήσεις που σκοπό έχουν να δικαιολογήσουν τη θανάτωση και την κατανάλωση των ζώων με σκοπό την άνεση και την καλοπέρασή τους.
Γιατί όμως κάποια ζώα τα θεωρούμε μέλη της οικογένειάς μας και κάποια άλλα τα θεωρούμε φαγητό μας; Βάση ποιας λογικής είμαστε διατεθειμένοι να φάμε κάποια ζώα με καθαρή συνείδηση, αν έχουν ανατραφεί και σφαγιαστεί με πιο «ανθρωπιστικό» τρόπο, ενώ δεν επεκτείνουμε αυτή τη λογική στους σκύλους ή τις γάτες και αυτό το θεωρούμε ανήθικο; Μήπως γιατί τελικά η κατανάλωση ζώων απλώς δεν μπορεί να δικαιολογηθεί;

Έχουμε εκπαιδευτεί σε έναν τρόπο σκέψης που θεωρεί κάποια ζώα αναλώσιμα και θεωρούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να τα χρησιμοποιούμε με οποιονδήποτε τρόπο, προκειμένου να ικανοποιήσουμε τις πλαστές ανάγκες και επιθυμίες μας. Φυσικά υπάρχουν νόμοι για την «ευημερία» των ζώων. Αλλά αυτοί οι νόμοι διατυπώθηκαν και επιβάλλονται από ανθρώπους που θεωρούν τα ζώα εργαλεία των ανθρώπων και προέρχονται από την παραδοχή ότι τα ζώα είναι ουσιαστικά διαφορετικά και κατώτερα από τον άνθρωπο και απλώς καθιστούν τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων ελάχιστα καλύτερες από ό,τι θα ήταν διαφορετικά.

Το θέμα όμως δεν είναι αν τα ζώα και οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, αλλά αν οι διαφορές μεταξύ ανθρώπων και ζώων μπορούν να δικαιολογήσουν ηθικά την εκμετάλλευση και τη σκληρή μεταχείρισή τους.
Υπάρχουν άφθονα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα ζώα δεν νιώθουν μόνο πόνο, αλλά επίσης φόβο, τρόμο, άγχος, παθαίνουν σοκ και τους δημιουργούνται ψυχικά τραύματα. Δεδομένου ότι τα ζώα υποφέρουν με αυτούς τους τρόπους όπως και οι άνθρωποι, είναι εξαιρετικά δύσκολο να δικαιολογήσουμε την εκ προθέσεως πρόκληση πόνου και δυστυχίας στα ζώα. Δεν μπορεί να είναι σωστό να μεταχειριζόμαστε συναισθανόμενα πλάσματα, σαν εργαλεία, μηχανήματα και αναλώσιμα, που υπάρχουν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες μας.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν τρώμε κρέας, δεν τρώμε «κάτι». Τρώμε «κάποιον». Τρώμε κομμάτια ζώων και συμβάλλουμε στα μαρτύριά τους.
Ας ξεκινήσουμε σήμερα κιόλας αλλάζοντας τις διατροφικές επιλογές μας, και συμβάλλοντας από την πλευρά μας σε ένα λιγότερο βίαιο κόσμο.

«ΒΕΓΚΑΝ ΚΙΝΗΣΗ»
«ΠΑΔΟΖΩ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ»

Αντί σχολίου:
για το πως αντιλαμβανόμαστε την ζωοεκτροφή και τα ζωϊκά προϊόντα στα πλαίσια της τοπικοποίησης βλέπε τις αναρτήσεις μας:
1. Κτηνοτροφία-Ζωοεκτροφή http://topikopoiisi.blogspot.com/2010/09/blog-post_07.html
2. Κρεοφαγία-φυτοφαγία http://topikopoiisi.blogspot.com/2010_09_01_archive.html

ΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: «ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ ΤΕΛΟΣ. ΤΩΡΑ ΦΟΡΟΓΙΩΡΓΑΙΝΑ»…ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ!!!


Η συνέντευξη στον ΦΩΤΗ ΑΠΕΡΓΗ είναι εκτενής. Παρακάτω μερικά αποσπάσματα:
...
- Συνεχίζετε να ασχολείστε με τον Νταλάρα;

«Αυτός το συνεχίζει. Τώρα έβαλε τη γυναίκα του στο ΠΑΣΟΚ ΔΝΤ».

- Το κοινό που σας «ψηφίζει» εξέλεξε κι εκείνη. Γιατί το επικαλείστε μόνο όταν συμφωνεί μαζί σας;

«Είναι τελείως διαφορετικό. Οι εκλογές είναι το βασικό εργαλείο του συστήματος. Ενας συνάδελφος μεγάλου φιλοσοφικού εκτοπίσματος έχει πει ότι, αν οι εκλογές άλλαζαν στο παραμικρό τα πράγματα, θα ήταν παράνομες».

- Ποιος το έχει πει;

«Δε θυμάμαι. Πάντως οι πολιτικοί κόβουν και ράβουν τις εκλογές στα μέτρα τους. Επέλεξαν την ξαδέρφη του Ραγκούση επειδή είναι ξαδέρφη του Ραγκούση, όπως και ο Γιωργάκης επελέγη γιατί είναι γιος του Ανδρέα. Είναι επιτέλους ώρα να απαλλαγούμε από τον διεφθαρμένο μηχανισμό των επαγγελματιών των κομμάτων και να διεκδικήσουμε την άμεση δημοκρατία».
...
- Ποιοι είναι χειρότεροι για σας: Αυτοί που αλλάζουν αδιάκοπα ή εκείνοι που δεν αλλάζουν ποτέ;

«Το ΚΚΕ είναι πιο συμπαθητικό από καλλιτεχνική άποψη. Εφάρμοσε τον υπαρκτό σουρεαλισμό. Είναι μια σέχτα πέραν πολιτικής κριτικής, είναι οι μάρτυρες του Περισσού, οι Ιεχωβάδες της αριστεράς. Καμιά εφημερίδα δεν έχει καταφέρει να γράφει τα ίδια επί 40 χρόνια, όπως ο "Ριζοσπάστης"».
...
- Σας έχουν στείλει πολλές φορές στο δικαστήριο. Πόσοι από τους μηνυτές σας είχαν δίκιο;

«Νομίζω κανείς. Εχω μια συλλογή με πάνω από 140 αθωωτικές αποφάσεις».

- Φαντάζομαι ότι είναι ένας πειρασμός η ανέξοδη δημοσιότητα που κερδίζετε προκαλώντας τους συντηρητικούς.

«Καθόλου! Ζημιά κάνουν αυτές οι μηνύσεις, γιατί κατεβάζουν τη συζήτηση για την παράσταση στο επίπεδο του σκανδάλου. Και τα δικαστήρια είναι τόσο ψυχοφθόρα όσο τα νοσοκομεία».
...

- Δυσκολεύει η δουλειά σας όσο η ελληνική πραγματικότητα γίνεται πιο σουρεαλιστική;

«Βέβαια. Πώς να σατιρίσεις τον Γιωργάκη τον Παπανδρέου; Χαζό παιδί μαμά γεμάτο. Διαβάζει λόγους που δεν καταλαβαίνει, κάνει άλλα απ' όσα λέει, είναι ανεκδιήγητος. Παρ' όλ’ αυτά παρουσιάζεται ως ο καταλληλότερος πρωθυπουργός - και το χειρότερο: είναι ο καταλληλότερος. Πέτυχε τη μετάβαση από την Ψωροκώσταινα στη Φορογιώργαινα. Όπως αύριο καταλληλότερος μπορεί να γίνει και ο Σαμαράς».

- Τελευταία και οι δύο ποικίλλουν τους λόγους τους με λαϊκές εκφράσεις. Για «τζάμπα μάγκες» μιλά ο Παπανδρέου, «δε μασάμε» λέει ο Σαμαράς. Έχετε άλλες προτάσεις για να ανανεώσουν τη δημόσια εικόνα τους;

«Να αυτοκτονήσουν. Είναι δυο ξεροκέφαλοι, φιλόδοξοι συμφοιτητές, εγγονός Μινέικο ο ένας, εγγονός Δέλτα ο άλλος, κι αυτά έχουν σημασία. Βέβαια ο άλλος είναι και πρώην γκόμενος της Βίσση. Πόσο θα τους ανεχτούμε ακόμα; Κάποια στιγμή θα έρθουν τα πάνω κάτω. Μπορεί και αύριο. Το πιστεύω αυτό».

- Ωστόσο, ο μόνος σκοπός για τον οποίο μια κοινωνική ομάδα έξω από τα κόμματα κατάφερε προς το παρόν να οργανωθεί γρήγορα και αποτελεσματικά είναι για να πολεμήσει το νόμο κατά του τσιγάρου.

«Κι όμως είναι πολύ σημαντικό. Δεν καπνίζω και μου είναι ανυπόφορα όλ' αυτά τα τσιγάρα σε κάθε παράσταση, αλλά θεωρώ την απαγόρευση φασιστικό μέτρο. Ανθυγιεινά είναι και τα καυσαέρια των λεωφορείων και τα φουγάρα των εργοστασίων, αλλά δεν είδα το κράτος να κάνει κάτι γι' αυτά. Διάλεξε έναν γλυκό τρόπο για να συνηθίσουμε τις απαγορεύσεις».

- Τις δημοτικές εκλογές πώς τις βλέπετε: Ως ψήφο εναντίον του μνημονίου ή υπέρ του καλύτερου δημάρχου;

«Ως ευκαιρία να βολευτούν κομματόσκυλα δεύτερης διαλογής για να βάλουν κι αυτά χέρι στα δημόσια ταμεία. Το καινούριο κόλπο είναι η πράσινη ανάπτυξη, μια ξεπερασμένη τεχνολογία στο εξωτερικό, που ο Γιωργάκης την έχει υποσχεθεί στους Γερμανούς. Οι Κυκλάδες ήδη καταστρέφονται με χιλιάδες ανεμογεννήτριες. Εγώ ψηφίζω με τον τρόπο μου: μπαίνω στο παραβάν και δε βγαίνω. Ο νόμος δεν ορίζει πόσο πρέπει να μείνεις μέσα και, αν το κάνουν πολλοί, κάτι θα σημαίνει. Προς το παρόν, όμως, το ΠΑΣΟΚ και η αριστερά θα ξαναβγάλουν δήμαρχο τον Κακλαμάνη, τον Ομέρ Πριόνη, τον Κακλαμανέιτορ, που ξερίζωσε τις νεραντζιές από την Κανάρη και φύτεψε κάτι αυστραλιανά σφουγγαρόδεντρα για να έχουν οι φίλοι του πέντε τραπεζοκαθίσματα παραπάνω».

- ...

- Κι από την άλλη, παρακολουθούμε μια γκουρμέ τηλεοπτική σεζόν. Ακόμα και ο Πάγκαλος αποφάνθηκε ότι «μαζί τα φάγαμε».

«"Ναζί τα φάγαμε»", αυτό εννοούσε ο Πάγκαλος. Μια διεφθαρμένη κομματική χούντα, δέκα χιλιάδες άτομα που μοιράζονται τους φόρους μας. Οσο για τα μαγειρέματα, την πάθαν τα κανάλια: Τους έφαγε η λεπρή! Η επιτυχία τού "Νησιού" είναι μια σφαλιάρα στο σβέρκο του τηλεοπτικού κτήνους. Απέδειξε ότι ο κόσμος δε θέλει τη φτήνεια, θέλει μια ακριβή παραγωγή, θέλει μύθο, θέλει δουλειά ουσίας. Αρκετά με τα μοντέλα που μιλάνε με τρωγλοδυτική διάλεκτο - τρεις λέξεις κι ένα ουάου. Πόσο να τα δεις πια;»

- Οι νέοι που αυτοοργανώνονται στο Ιντερνετ είναι μια ελπίδα;

«Είναι πολύ υπερτιμημένη αυτή η τηλεφωνική παρτούζα. Χαραμίζεις πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή, χάνεις πολύ live. Αυτή είναι και η κόντρα μου με το γιο μου. Τα πιτσιρίκια μπαίνουν σε μια λογική να μαζέψουν πράγματα, με αποτέλεσμα να έχουν συλλογές από χιλιάδες τραγούδια που δεν ακούν, γιατί δεν προλαβαίνουν - πρέπει να κατεβάσουν κι άλλα. Ιδια σαβούρα υπάρχει και στην πληροφόρηση. Βέβαια θα βρούμε τον τρόπο να το κάνουμε και το Ιντερνετ δικό μας».

- Πιστεύετε, λοιπόν, στ' αλήθεια, ότι θα ζήσουμε μια ανατροπή προς μια πιο ελεύθερη και ανεξάρτητη κοινωνία;

«Είμαι απόλυτα πεπεισμένος. Με εκφράζουν οι στίχοι του Βολφ Μπίρμαν και μπορούμε να τελειώσουμε μ' αυτούς: "Ετσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη/ Ή κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο/ Θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό/ Ετσι πρέπει να γίνει/ Ετσι θα γίνει"».

«Ο «Καλλικράτης» μετατρέπει τους πολίτες σε υπόδουλους»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Μανώλη Γλέζου στον Γ. ΚΙΟΥΣΗ

«Ο «Καλλικράτης» απομακρύνει τον πολίτη ακόμα περισσότερο από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Με την αναγκαστική συνένωση καταργεί την ελεύθερη βούληση των πολιτών και τους μετατρέπει σε υπόδουλους. Είναι αντισυνταγματικός και αντιδημοκρατικός».

Μανώλης Γλέζος: «Ιδού η Πάρος, ιδού και η πρόκληση κ. Ραγκούση» Την αντίθεσή του στην επιχειρούμενη αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση εκφράζει ο Μανώλης Γλέζος, εμβληματική φυσιογνωμία και στο χώρο της αυτοδιοίκησης, ο οποίος αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος Πάρου του συνδυασμού της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Πάρου. Ο ίδιος, θιασώτης της συμμετοχικής δημοκρατίας, εξηγεί τι σημαίνει το προσκλητήριο στον Γιάννη Ραγκούση «Ιδού η Πάρος, ιδού και η πρόκληση» και τους λόγους για τους οποίους δεν έθεσε υποψηφιότητα στη Νάξο και στ' Απεράθου του. Ο Μανώλης Γλέζος θλίβεται με την εικόνα της πολυτεμαχισμένης Αριστεράς και καλεί όλους τους αριστερούς ανεξαιρέτως να παραμερίσουν την απογοήτευσή τους, για να μη χαθεί και τούτη η ευκαιρία.
Πώς αποφασίσατε να θέσετε υποψηφιότητα σ' αυτές τις εκλογές;
«Ως ενεργός πολίτης, που δεν έχει σταματήσει ν' αγωνίζεται συνεχώς και αδιαλλείπτως, συμμετέχω και τώρα σ' αυτόν τον αγώνα, όταν μάλιστα σ' αυτές τις εκλογές κρίνεται ο κώδικας αυτοδιοίκησης ο επονομαζόμενος "Καλλικράτης" καθώς και η συνολική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ».
Γιατί στην Πάρο και όχι στη Νάξο, την πατρίδα σας;
«Πατρίδα μου είναι όλη η Ελλάδα, όλη η ανθρωπότητα. Αυτό πιστεύω και έτσι νιώθω. Τ' Απεράθου της Νάξου είναι όντως η ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα μου και η δική μου γενέθλια γη. Αλλά η Πάρος είναι επίσης η ιδιαίτερη πατρίδα της μάνας μου, Ανδρομάχης Ναυπλιώτου, και η γενέθλια γη του αδελφού Νίκου Νικολάου Γλέζου, που εκτέλεσαν οι ναζί στις 10 Μαΐου 1944. Προσπάθησα πολλά για τ' Απεράθου της Νάξου, από τα οποία το σπουδαιότερο η άμεση δημοκρατία, η οποία λειτούργησε δώδεκα χρόνια και την κατάργησε ο "Καποδίστριας". Γιατί, λοιπόν, να μην προσφέρω και στην Πάρο;»
Απευθύνετε κάλεσμα στον Γιάννη Ραγκούση, για την πραγματοποίηση δημόσιου διαλόγου με αντικείμενο την αποσαφήνιση του «Καλλικράτη». Γιατί ισχυρίζεστε πως επαίρεται και κομπάζει ο υπουργός για τον «Καλλικράτη» του;
«Δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί οποιοσδήποτε τον έχει παρακολουθήσει ώς τώρα. Είτε στην εισήγησή του στην ΚΕΔΚΕ είτε στη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή είτε στην ειδική συνεδρίαση του Δήμου Πάρου είτε στις στημένες παρουσιάσεις τηλεοπτικών εκπομπών».
Κατά την άποψή σας, τι είναι ο «Καλλικράτης»;
«Είναι κώδικας, ο οποίος καταργεί την αυτοδιοίκηση και την κρατικοποιεί. Διότι: α) Καταργεί τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των οργανισμών της αυτοδιοίκησης, την κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα (άρθρο 109 παράγραφος 2). Είναι, συνεπώς, αντισυνταγματικός. β) Καταργεί την ισονομία των πολιτών. γ) Καταργεί την όποια δυνατότητα, όχι συμμετοχής του πολίτη στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, αλλά και συνάντησης με τον δήμαρχο. δ) Με την αναγκαστική συνένωση καταργεί την ελεύθερη βούληση των πολιτών και τους μετατρέπει σε υπόδουλους».
«Ιδού η Πάρος, ιδού και η πρόκληση». Η πρόκληση του «Καλλικράτη» ποια είναι;
«Ο Γ. Ραγκούσης δεν θεωρείται απλώς, αλλά είναι ο αρχιτέκτονας του "Καλλικράτη". Υπήρξα αντίπαλος των καταναγκαστικών συγχωνεύσεων των οργανισμών αυτοδιοίκησης από το 1986. Επεισα μάλιστα τότε τον Ανδρέα Παπανδρέου και απέσυρε από νομοσχέδιο για την αναγκαστική συνένωση.
Δικαιούμαι να προσκαλώ σε διάλογο οποιονδήποτε για την αυτοδιοίκηση, την οποία λειτούργησα και υπηρέτησα. Πολλώ δε μάλλον, όταν ο Γ. Ραγκούσης τυχαίνει να είναι και αυτός από την Πάρο. Αβίαστα, λοιπόν, προβάλλει το: "Ιδού η Πάρος, ιδού και η πρόκληση"».*
Enet.gr

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

EΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Οικονομικά συμφέροντα εξυπηρετεί το ξήλωμα των γραμμών του ΟΣΕ ενώ είναι πλασματικό κατά 90% το διαβόητο χρέος του, σύμφωνα με καταγγελία των Οικολόγων Πράσινων, που επέδωσαν εξώδικο στους υπουργούς Οικονομικών και Υποδομών και στη διοίκηση του ΟΣΕ. Για τη τελευταία τονίζουν ότι έχει ποινικές ευθύνες, αν δεν υπερασπίσει τα συμφέροντα του Οργανισμού:

ΚΑΤΑ
Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδας ανώνυμη εταιρεία» (ΟΣΕ Α.Ε.), όπως νομίμως εκπροσωπείται
ΣΥΓΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ
Στους υπουργούς Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου και Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων κ. Δημήτριο Ρέππα


Το Ν.Δ. 1300/1972 πουκύρωνε την Οικονομική Συμφωνία του Ελληνικού Δημοσίου με τον Ο.Σ.Ε., όριζε στο άρθρο 3 ότι: «Προς τον σκοπόν εξισώσεως των όρων ανταγωνισμού των χερσαίων μεταφορικών μέσων περί ων τα άρθρα 18 παρ. 2 και 22 παρ. 2 και 3 του Ν.Δ. 674/70, το Δημόσιον υποχρεούται όπως συμμετέχη εις τας δαπάνας ανακαινίσεως έργων υποδομής και επιδομής της σιδηροδρομικής γραμμής συντήρησεως και φυλάξεως αυτής, κατά ποσοστόν ίσον προς την ωφέλειαν, ην απολαμβάνουν το οδικά μεταφορικά μέσα δημοσίας μεταφοράς, εν περιπτώσει μειωμένης συμμετοχής των εις τας αντιστοίχους δαπάνας της χρησιμοποιουμένης παρ` αυτών οδού».
Περαιτέρω ρυθμίσεις για τον υπολογισμό και τον τρόπο καταβολής των οικονομικών αυτών υποχρεώσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τον Ο.Σ.Ε. περιλαμβάνονταν στα άρθρα 4-8 του ίδιου Ν.Δ. Οι υποχρεώσεις αυτές ίσχυσαν μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν. 2671/1998, οπότε θεσπίστηκαν σε αντικατάστασή τους οι «Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας» προς τον Ο.Σ.Ε., ανάλογες με εκείνες που ισχύουν σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Ελληνικό Δημόσιο όμως δεν εκπλήρωσε ποτέ τις ανωτέρω οικονομικές του υποχρεώσεις προς τον Ο.Σ.Ε., εκμεταλλευόμενο καταχρηστικά τη θέση του ως αποκλειστικού μετόχου του συγκεκριμένου οργανισμού. Αντίθετα, υποχρέωνε τον Οργανισμό να δανείζεται με κρατικές εγγυήσεις προκειμένου να καλύπτει τα κενά στα οικονομικά του, που προέκυπταν από την ασυνέπειά του στις υποχρεώσεις του. Η εξυπηρέτηση των δανείων αυτών γινόταν μέσω νέων δανείων με κρατικές εγγυήσεις, διαδικασία που επιβάρυνε επιπλέον τον Ο.Σ.Ε. με ιλιγγιώδη ποσά για πληρωμές τόκων.
Με τον τρόπο αυτό, το Ελληνικό Δημόσιο εμφάνιζε τεχνητά χαμηλότερο το ύψος των ελλειμμάτων και του χρέους του, ενώ τα οικονομικά αποτελέσματα του Ο.Σ.Ε. εμφάνιζαν πολλαπλάσια ελλείμματα από τα πραγματικά, όπως θα υπολογίζονταν βάσει του Νόμου και σύμφωνα με τις κοινά αποδεκτές πρακτικές σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου για την ανασυγκρότηση του οργανισμού που κατατέθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2010 στη Βουλή των Ελλήνων για ψήφιση, το Ελληνικό Δημόσιο υποχρεώνεται να αναλάβει ως δημόσιο χρέος το εμφανιζόμενο μέχρι τότε ως χρέος του Ο.Σ.Ε., ύψους 10,7 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Όμως, αντί να θεωρήσει την ανάληψη αυτή ως καθυστερημένη εκπλήρωση των νομοθετημένων αλλά συστηματικά αθετούμενων υποχρεώσεών του, τη συνδύασε με νομοθετικές ρυθμίσεις που προβλέπουν:
Μεταβίβαση ολόκληρης της ακίνητης περιουσίας του Ο.Σ.Ε. προς το Ελληνικό Δημόσιο χωρίς ανταλλάγματα προς τον Οργανισμό και χωρίς καν πρόβλεψη συμψηφισμού με τις αθετημένες Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας.
Ασφυκτικό περιορισμό του ανώτατου ορίου των Υποχρεώσεων Δημόσιας Υπηρεσίας σε ποσά που καλύπτουν τις ανάγκες χρηματοδότησης μόλις του 1/3 του υπάρχοντος σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας.
Πρόβλεψη για δημιουργία ειδικής κατηγορίας «καταργημένου δικτύου» στο οποίο θα υπάγεται κάθε γραμμή με διακοπή λειτουργίας πέραν των 12 μηνών και το οποίο θα μπορεί ελεύθερα να αλλάξει χρήση.
Ως βασικό επιχείρημα για την επιβολή των ακραίων αυτών μέτρων, προβάλλονταν στην κοινή γνώμη τα υποτιθέμενα υψηλότατα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα του Ο.Σ.Ε., τα οποία όμως εμφανίζονται ως πολλαπλάσια από τα πραγματικά λόγω της επί σειράς δεκαετιών παράνομης πρακτικής του Ελληνικού Δημοσίου, όπως αναλύθηκε ήδη.
Ως αποτέλεσμα, εμείς οι υπογράφοντες την παρούσα εξώδικη πρόσκληση, ως πολίτες που χρησιμοποιούμε τακτικά το σιδηρόδρομο στις μετακινήσεις μας, εκτιμούμε τα φιλικά προς το περιβάλλον χαρακτηριστικά του και θεωρούμε την ενίσχυσή του απαραίτητη για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η κλιματική αλλαγή και ο υψηλός αριθμός τροχαίων ατυχημάτων, κινδυνεύουμε σοβαρά να στερηθούμε την πρόσβαση σε μεγάλο μέρος από τις υπηρεσίες σιδηροδρομικής μεταφοράς που χρησιμοποιούμε.
Επιπλέον η αλλαγή χρήσης της σιδηροδρομικής υποδομής και η κατάληψη των διαδρόμων της και του ζωτικού της χώρου από άλλες χρήσεις, θα αποκλείσει τη δυνατότητα επαναλειτουργίας της με ή χωρίς ανακατασκευή, ακόμη και στο απώτερο μέλλον.
Με την επιφύλαξη λοιπόν κάθε νόμιμου δικαιώματός μας ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ για τις ως άνω πράξεις και παραλείψεις σας και ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ εντός προθεσμίας μηνός από τη λήψη της παρούσας:
Α) Να ζητήσετε από το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει στον Οργανισμό το ποσό των εννέα δισεκατομμυρίων (9.000.000.000) ευρώ, που αντιστοιχεί στη ζημιά, που σύμφωνα με αρθρογραφία του κ. Ιωάννη Μουρμούρη, καθηγητή Οικονομικών των Μεταφορών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρώην προέδρου του Ο.Σ.Ε., έχει υποστεί ο Οργανισμός από το 1972 μέχρι σήμερα από τη συστηματική και παράνομη παραβίαση των υποχρεώσεων που προβλέπονταν αρχικά από το Ν.Δ. 1300/1972 και στη συνέχεια από το 2671/1998, ζημιά που υπολογίζεται ως το άθροισμα των εσόδων που στερήθηκε παράνομα ο Οργανισμός, συν τα ποσά των τόκων που επιβαρύνθηκε προκειμένου να καλύψει με δανεισμό τις απώλειες αυτές των εσόδων του και την εξυπηρέτηση των σχετικών δανείων.
Β) Να επανενεργοποιήσετε τις σχετικές με τα ως άνω υπό Α) αγωγές που είχαν υποβληθεί εκ μέρους του Ο.Σ.Ε. κατά του Ελληνικού Δημοσίου κατά τα έτη 1990 και 1992.
Γ) Να αντιδράσετε στη συστηματική δυσφήμηση του οργανισμού από μέρους του Ελληνικού Δημοσίου και όσων άλλων εμφανίζουν το έλλειμμα του Ο.Σ.Ε. ως πολλαπλάσιο του πραγματικού, με σκοπό την προστασία της εμπορικής φήμης του ΟΣΕ κατά τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα περί δυσφήμησης ανώνυμης εταιρείας.
Δ) Να προβείτε άμεσα στη διόρθωση του ισολογισμού του έτους 2010, εγγράφοντας αναδρομικά τις νόμιμες απαιτήσεις του ΟΣΕ κατά του Ελληνικού Δημοσίου από το έτος 1972 μέχρι σήμερα.
Επισημαίνουμε ότι τα ανωτέρω αποτελούν νόμιμη υποχρέωσή σας βάσει των καθηκόντων σας, και η αθέτησή τους στοιχειοθετεί το αδίκημα της απιστίας κατά Δημόσιου Οργανισμού. Σε αντίθετη περίπτωση επιφυλασσόμαστε να καταθέσουμε μηνυτήρια αναφορά εναντίον σας για το ανωτέρω αδίκημα.

Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής να επιδώσει την παρούσα στον Παναγιώτη Θεοφανόπουλο, Πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΟΣΕ Α.Ε.», κάτοικο Αθήνας, οδός Καρόλου αρ.1-3, προκειμένου της να λάβει γνώση της και να επέλθουν οι συνέπειες του νόμου, αντιγράφοντάς την στη σχετική έκθεση επίδοσης.
Οι καλούντες

Ζήτημα DNA οι πολιτικές πεποιθήσεις

Έχουμε ξαναγράψει για την πρακτική των γενετιστών να ανακαλύπτουν ένα γονίδιο υπεύθυνο για το κάθε τι. Έτσι δεν μπορούσε παρά να ανακαλυφθεί και το γονίδιο "προοδευτικότητας" που επηρεάζει τις πολιτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις των ανθρώπων.
Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν για πρώτη φορά ένα γονίδιο, το οποίο, όπως ισχυρίζονται, ωθεί τους ανθρώπους που το διαθέτουν, να έχουν προοδευτικές πολιτικές πεποιθήσεις και γενικότερα πιο «ανοιχτόμυαλες» κοινωνικές απόψεις, αποφεύγοντας τις συντηρητικές αντιλήψεις, ανεξάρτητα από την ανατροφή που έχουν δεχτεί στο περιβάλλον που μεγάλωσαν και από την εκπαίδευσή τους. Για να δράσει όμως το γονίδιο, πρέπει παράλληλα οι άνθρωποι να έχουν από μικροί ένα ευρύ δίκτυο κοινωνικών επαφών, ώστε να υπάρχει για χρόνια μια γόνιμη αλληλεπίδραση ανάμεσα στον βιολογικό και τον κοινωνικό παράγοντα.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Καλιφόρνια-Σαν Ντιέγκο και του Χάρβαρντ, υπό τον καθηγητή πολιτικών επιστημών και ιατρικής γενετικής Τζέημς Φάουλερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό για θέματα πολιτικής “Journal of Politics”, σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν», «Ντέιλι Μέιλ» και «Τέλεγκραφ», ανέλυσαν το DNA 2.000 ανθρώπων. Βρήκαν ότι όσοι διαθέτουν το γονίδιο DRD4, τείνουν ως ενήλικοι να υιοθετούν πολιτικές και κοινωνικές απόψεις που είναι καινοτόμες και αντισυμβατικές (π.χ. να αγοράζουν πρώτοι ένα υβριδικό αυτοκίνητο ή να υιοθετούν την ανακύκλωση), πράγμα που έχει αντίκρισμα και στην κάλπη, όταν φτάνει η στιγμή να ψηφίσουν, προτιμώντας έτσι κόμματα και υποψήφιους αριστερότερα του κέντρου.
Μερικοί άνθρωποι, κατά τους ερευνητές, έχουν μια εγγενή «προκατάληψη» ενάντια στις κατεστημένες και παραδοσιακές αντιλήψεις και προτιμούν τις ανανεωτικές απόψεις. Η επίδραση του γονιδίου γίνεται μέσω της λειτουργίας μιας χημικής ουσίας (ενός νευροδιαβιβαστή) στον εγκέφαλο, που καθορίζει το επίπεδο της ντοπαμίνης (σχετίζεται με το «κέντρο ανταμοιβής» του εγκεφάλου) και επηρεάζει τη συναισθηματική λειτουργία και τον χαρακτήρα του ατόμου. Έτσι, από νεαρή ηλικία οι άνθρωποι με αυτό το γονίδιο, ενστικτωδώς ωθούνται να κάνουν παρέες με άτομα, τα οποία έχουν αντισυμβατικές τάσεις και δραστηριότητες.
Η ηλικία, η εθνικότητα, το φύλο ή το πολιτιστικό υπόβαθρο δεν επηρεάζουν τη λειτουργία του συγκεκριμένου γονιδίου-νευροδιαβιβαστή. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι πολιτικές πεποιθήσεις δεν βασίζονται αποκλειστικά στο κοινωνικό περιβάλλον που μεγαλώνουν οι άνθρωποι», τόνισε ο Φάουλερ.
Ο Αμερικανός επιστήμων (στενός συνεργάτης του ελληνο-αμερικανού επιστήμονα Νίκολας Χρηστάκη, με τον οποίο έχουν συγγράψει το μπεστ-σέλερ «Συνδεδεμένοι») επεσήμανε ότι η γενετική προδιάθεση παίζει το δικό της ρόλο, πράγμα που ισχύει ιδιαίτερα αν κάποιος που έχει το γονίδιο, παράλληλα είχε πολλούς φίλους στην εφηβεία του, καθώς τότε τείνει να διαμορφώσει πιο προοδευτικές απόψεις μετά την ενηλικίωσή του. Όπως είπε, το γονίδιο αυτό «ανοίγει» ευκολότερα τους ανθρώπους στις απόψεις των άλλων και έτσι τους κάνει πιο ανεκτικούς και λιγότερο «κλειστούς» στις αντιλήψεις τους, στο στιλ ζωής τους γενικότερα και στο πολιτικό πεδίο ειδικότερα.
Ο Φάουλερ τόνισε ότι πρέπει πάντως να γίνουν και άλλες μελέτες πριν επιβεβαιωθεί η δράση του «προοδευτικού» γονιδίου. Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμισε τη γενικότερη ανάγκη να πραγματοποιηθούν στο μέλλον περισσότερες έρευνες πάνω στην αλληλεξάρτηση της βιολογίας και του περιβάλλοντος.

βασανισμένος στο Ιράν και στην Ελλάδα

Στην πατρίδα του φυλακίστηκε, βασανίστηκε, κινδύνευσε η ζωή του. Κι όταν έφτασε στην Ελλάδα, το μόνο που θέλησε ήταν να ζητήσει πολιτικό άσυλο... Η «απάντηση» που έλαβε από την ελληνική Πολιτεία ήταν η αδιαφορία στις συνεχείς εκκλήσεις του να καταθέσει αίτημα ασύλου, η ειρωνική και απαξιωτική συμπεριφορά των Αρχών και η φυλάκισή του για δύο μήνες στο άθλιο κέντρο κράτησης στο Σουφλί...
Ο Ε.Α. από το Ιράν (το όνομα και η φωτογραφία του δεν δημοσιεύονται για ευνόητους λόγους) ήταν δημοσιογράφος, γνωστός στη χώρα του και ως πολιτικός ακτιβιστής. Με το θάρρος της γνώμης του αρθρογραφούσε σε μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες. Μόνο που η... δημοκρατία του Μ. Αμχαντινετζάντ δεν άντεξε την κριτική πένα του: όταν το άρθρο του «ενόχλησε» την κυβέρνηση, ο Ε. φυλακίστηκε για έναν ολόκληρο χρόνο. Για τη σύλληψή του, αλλά και τα βασανιστήρια που υπέστη μες το κελί του, είχαν γράψει πολλοί συνάδελφοί του...
Αυτά τα δημοσιεύματα πήρε μαζί του όταν έφυγε με πλαστό διαβατήριο από το Ιράν. Είχε μόλις αποφυλακιστεί και θα πήγαινε εξορία, όταν κατάφερε με τη βοήθεια ενός φίλου του να βρει ένα ψεύτικο διαβατήριο και να φύγει.
Με αεροπλάνο έφτασε στην Τουρκία και από εκεί, πέρασε τα σύνορα προς την Ελλάδα. «Παρουσιάστηκα στην αστυνομία για να με προστατεύσει, όπως γίνεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Αντί γι' αυτό, με συνέλαβαν και με έβαλαν στο κέντρο κράτησης...», λέει σήμερα ο Ε.Α.
«Παρόλο που τους είπα από την πρώτη στιγμή ότι δεν έφυγα από τη χώρα μου για οικονομικούς, αλλά για πολιτικούς λόγους, τούς έδειξα και τα δημοσιεύματα, εκείνοι τα πήραν και τα πέταξαν στα σκουπίδια. Κατάφερα να διασώσω κάποια από αυτά τελικά...», μας λέει.
Τον έβαλαν στο κελί, τρία επί 10 του κέντρου κράτησης. Δύο τέτοια δωμάτια με μία τουαλέτα στη μέση και 150 «φιλοξενούμενους». Άνδρες, γυναίκες, παιδιά μαζί στον ίδιο χώρο, χωρίς καμία ιδιωτικότητα, χωρίς καθόλου χώρο. Ήταν τόσοι πολλοί, μας είπε, που κάποιοι κοιμόντουσαν ακόμη και μέσα σε αυτήν τη βρώμικη τουαλέτα... Για προαυλισμό, ούτε κουβέντα...
Στις επαναλαμβανόμενες διαμαρτυρίες του για μια δυνατότητα επικοινωνίας με κάποιον υπεύθυνο της διαδικασίας ασύλου στην Ελλάδα, οι δεσμοφύλακές του αδιαφορούσαν. «Την τέταρτη μέρα, με έβαλαν σε ένα βαν της ελληνικής αστυνομίας μαζί με έναν ακόμη πρόσφυγα και με δεμένα χέρια μας μετέφεραν στην Τουρκία. Χτυπούσα το τζάμι και τους έλεγα: Μη με πάτε πίσω, κινδυνεύει η ζωή μου», αλλά δεν άκουγαν. Από τον τρόμο μου ότι τα πραγματικά μου στοιχεία θα δοθούν στις ιρανικές Αρχές από την Τουρκία, στο δρόμο προσπάθησα να σκίσω όλα τα χαρτιά μου: την ταυτότητα, την δημοσιογραφική μου κάρτα, ο,τι είχε φωτογραφίες μου. Και είπα στον φίλο μου ότι, αφού έτσι κι αλλιώς στο Ιράν που θα γυρνούσαμε θα μας εκτελούσαν, καλύτερο θα ήταν να αυτοκτονήσουμε πριν διασχίσουμε τα σύνορα...», μας λέει.
Το βανάκι διέσχισε μια γέφυρα και πέρασε στην Τουρκία. Εκεί, συνάντησε Τούρκους αστυνομικούς, κάποιοι εκ των οποίων επιβιβάστηκαν στο ελληνικό αστυνομικό αυτοκίνητο. Σταμάτησαν σε ένα κτίριο και μπήκαν όλοι μαζί μέσα. Αλλά –ω του θαύματος- η Τουρκία δεν δέχθηκε την επιστροφή των δυο προσφύγων. «Χαρήκαμε τόσο που δεν ρωτήσαμε γιατί και πώς. Με το ίδιο αυτοκίνητο γυρίσαμε πίσω...»
Γυρνώντας, ο ΕΑ προσπάθησε να βρει έναν τρόπο να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο. Το τηλέφωνο ήταν μόλις ένα για όλους τους κρατούμενους και αυτό, δινόταν όποτε και αν ήθελαν οι δεσμοφύλακες, συνοριοφύλακες στο Σουφλί. «Το κινητό μου το πέταξαν και το έσπασαν. Όταν είχα την ευκαιρία για ένα τηλεφώνημα, δεν πήρα την οικογένειά μου –τι να τους πω; Η κατάσταση ήταν πολύ άσχημη... Επικοινώνησα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα και τον Ερυθρό Σταυρό. Στο μεταξύ, συνέχισα να μιλάω -εκπροσωπώντας και τους υπολοίπους- για καλύτερες συνθήκες κράτησης», τονίζει.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του ΕΑ, σε όλη τη διαδικασία ούτε μία φορά δεν παρουσιάστηκε επίσημος μεταφραστής στη διαδικασία, αλλά ούτε και μέλος της Frontex. «Ο υπεύθυνος του κέντρου κράτησης ήταν τόσο αγενής, που μια φορά του είπα πως, αν μας φερόταν όπως οι νόμοι της ΕΕ προβλέπουν για τα ζώα, θα μας φερόταν καλύτερα...», διηγείται.
Δέκα μέρες μετά, τυχαία, η δικηγόρος του Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες άκουσε τις κραυγές του ΕΑ. Παρά τις παρεμβάσεις του Συμβουλίου, για μια ακόμη φορά οι ελληνικές Αρχές θέλησαν να εξαπατήσουν τον ΕΑ, δίνοντάς του να υπογράψει χαρτί απέλασης, ενώ εκείνος νόμιζε –έτσι τον διαβεβαίωναν- ότι ήταν αίτημα ασύλου... Χρειάστηκε η παρέμβαση της δικηγόρου Μαριάνας Τζεφεράκου και της συναδέλφου της Νατάσας που βρέθηκαν στον Έβρο για να μπορέσει να έχει πρόσβαση στη διαδικασία ο Ιρανός πρόσφυγας. Στις συνεντεύξεις που έδωσε στην Κομοτηνή (η πρώτη... ακυρώθηκε επειδή δεν υπήρχε διερμηνέας!), οι υπεύθυνοι τον... «θυμόντουσαν» που υποστήριζε τα δικαιώματά του και τον «φρόντισαν» αναλόγως...
«Οι συνθήκες κράτησης στον Έβρο θυμίζουν τριτοκοσμικό κράτος. Οι κρατούμενοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα, ούτε πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου», λέει η δικηγόρος Μαριάνα Τζεφεράκου. «Το πρωτόκολλο Ελλάδας-Τουρκίας για επανεισδοχή μεταναστών είναι ενεργό, τουλάχιστον όσον αφορά πρόσφυγες από Ιράν, Συρία και Ιράκ. Ήταν σοκαριστικό για εμάς που οι Αρχές δεν πιστεύανε ούτε το Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και άφηναν εκτεθειμένους ακόμη και ανθρώπους για τους οποίους είχαν γίνει παρεμβάσεις ότι πράγματι είναι πρόσφυγες. Όταν στην πρώτη συνέντευξη ο Ε. παρουσίασε τα δημοσιεύματα, εκείνοι είπαν ότι είναι πλαστά και τα είχε κατασκευάσει το Συμβούλιο!», μας λέει.
Σήμερα, ο ΕΑ δεν ξέρει αν θέλει να ζήσει στην Ελλάδα. Μετά όλα όσα έζησε στη χώρα μας, θα ήθελε πολύ να φύγει για την Γαλλία, στην οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα πιστεύει ότι θα βρει τη βοήθεια που χρειάζεται για να συνεχίσει τη ζωή του...

Από το tvxsteam

Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Τ. Φωτόπουλου


Στις 9 Νοεμβρίου, στην Κεντρική Αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) και ώρα 7 μμ θα παρουσιαστεί το νέο βιβλίο του Τάκη Φωτόπουλου με τίτλο:

«Η ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ:
Η ανάγκη για έξοδο από την Ε.Ε. και για Αυτοδύναμη Οικονομία» (Εκδόσεις Γόρδιος).

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τα πραγματικά (συστημικά) αίτια της σημερινής βαθιάς ελληνικής οικονομικής κρίσης, για την οποία δείχνεται ότι η ένταξή μας στην ΕΕ και την ΟΝΕ έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Αυτό σημαίνει ότι η άμεση έξοδος από την ΕΕ, στο πλαίσιο του προτεινόμενου πλήρως επεξεργασμένου πακέτου εναλλακτικών μέτρων, δεν αποτελεί μόνο την αναγκαία και επαρκή συνθήκη για την έξοδο από την κρίση χωρίς τη σημερινή κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών απο τα ληστρικά μέτρα που επέβαλε η υπερεθνική ελίτ και η κοινοβουλευτική Χούντα. Είναι, επίσης, και η βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία των βάσεων οικονομικής αυτοδυναμίας (όχι αυτάρκειας) και τη συμβολή στο κτίσιμο μιας νέας Ευρώπης των λαών και των περιφερειών που θα βασίζεται στον αυτοκαθορισμό και την ποιοτική ανάπτυξη, στον δρόμο προς μια Περιεκτική Δημοκρατία.

Στο πάνελ των ομιλητών συμμετέχουν οι: Γιάννης Ελαφρός, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Γιώργος Οικονομάκης, Γιάννης Ραχιώτης, Πανος Δράκος και ο συγγραφέας.

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

«Τα βουνά της Πάρου μπορούν να ξαναπρασινίσουν»


Με σύνθημα «Tα βουνά της Πάρου μπορούν να ξαναπρασινίσουν» το Περιβαλλοντικό και Πολιτιστικό Πάρκο Πάρου, το Κέντρο Tao's και το Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας καλεί από τις 28/10 έως τις 31/10 σε μια μία γιορτή αναδάσωσης - αναβλάστησης της γης της Πάρου, με τη μέθοδο της Φυσικής Καλλιέργειας.
Ο Παναγιώτης Μανίκης, υπεύθυνος του Κέντρου Φυσικής Καλλιέργειας στην Ελλάδα, και οι συνεργάτες του μετέβησαν στην Πάρο στις 28 Οκτωβρίου, όπου πραγματοποιούν σεμινάρια για τη Φυσική καλλιέργεια για το ευρύ κοινό, αλλά και για ερασιτέχνες και επαγγελματίες αγρότες, πρακτικά εργαστήρια παραγωγής σβώλων και σπορές στο Tao's Center και στο Περιβαλλοντικό και Πολιτιστικό Πάρκο Πάρου.

Κέντρο φυσικής καλλιέργειας
Το κέντρο φυσικής καλλιέργειας δημιουργήθηκε από ομάδα εθελοντών το καλοκαίρι του
1999. Φιλοξενείται σε έκταση πεντέμισι στεμμάτων στο Κλησοχώρι της Έδεσσας.

Στόχοι του κέντρου φυσικής καλλιέργειας

1. σπορές για αναβλάστηση των γυμνών βουνών και των ερήμων

2. δημιουργία φυσικών αγροκτημάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό

3. πρακτική ενημέρωση των μαθητών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης

Οι προσπάθειες αναβλάστησης στην Ελλάδα ξεκίνησαν το 1993 από ομάδα εθελοντών και
μέχρι το 1998 πραγματοποιούνταν σε διάφορες περιοχές, σε μικρή κλίμακα με επιτυχή
αποτελέσματα. Τον Μάρτη και τον Οκτώβρη του 1998 πραγματοποιήθηκαν οι δύο πιο
μεγάλες σπορές στον πλανήτη (συνολικής έκτασης 100000 στρεμμάτων) με την μέθοδο της
φυσικής καλλιέργειας στην περιοχή της λίμνης Βεγορίτιδος με την παρουσία του εμπνευστή της Masanobou Fukuoka. Τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά γιατί παρά τις διαβεβαιώσεις ο χώρος δεν διαφυλάχθηκε από την βόσκηση αιγοπροβάτων. Ακόμα και εκτάσεις περιφραγμένες παραβιάστηκαν και καταπατήθηκαν από τους κτηνοτρόφους

Το 1999 και το 2000 έγιναν σπορές στο Ποικίλο Όρος της δυτικής Αθήνας σε συνολική
έκταση 10000 στρεμμάτων με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Το 2004 και το 2006 έγιναν σπορές στην Ανθούσα της Πεντέλης σε έκταση 5000
στρεμμάτων όπου και πάλι η βόσκηση συνετέλεσε σε μειωμένη επιτυχία της προσπάθειας.
Παράλληλα έγιναν σπορές στην Πορτογαλία, Ισπανία Ιταλία σε μικρές εκτάσεις και μία
μεγάλη σπορά στην Ινδία με την πρωτοβουλία του τότε πρωθυπουργού Raman Rao.

Διεύθυνση κέντρου φυσικής καλλιέργειας:

Κλησοχώρι Εδέσσης στο 2ο χιλιόμετρο του δρόμου Εδέσσης
Αριδαίας

Ταχυδρομική διεύθυνση:

Κέντρο φυσικής καλλιέργειας

Παναγιώτης Μανίκης

Τ.Θ. 139 Τ.Κ. 58200

Κλησοχώρι Έδεσσα

Τηλ. 23810-27312 ώρες επικοινωνίας 7μμ-9.30μμ

Ενδεικτικά πληροφορίες για την σπορά με σβόλους αργίλου βλέπε και στην ιστοσελίδα:

http://www.naturalfarming.us


Τι είναι η φυσική καλλιέργεια
Είναι μία μέθοδος γεωργίας, στην οποία δεν χρησιμοποιούνται λιπάσματα και φυτοφάρμακα,δεν γίνεται κατεργασία της γης, ούτε βοτάνισμα ή ζιζανιοκτονία

Εμπνευστής της ο ιάπωνας Masanobou Fukuoka, αγρότης, φιλόσοφος και πρώην
φυτοπαθολόγος, την ονομάζει και μέθοδο του να μην κανείς τίποτα. Η φυσική καλλιέργεια διαφέρει ριζικά τόσο από την επιστημονική γεωργία όσο και από τη
βιολογική ή την οργανική γεωργία, γιατί έχει ως φιλοσοφική αφετηρία την άποψη ότι η φύση είναι τέλεια σε αντίθεση με την ανθρώπινη γνώση που είναι ατελής και περιορισμένη.
Ο βασικός στόχος του φυσικού καλλιεργητή είναι να υπηρετήσει τη φύση, να δημιουργήσει
γόνιμο έδαφος και τέλος να πετύχει την οικονομική του αυτάρκεια. Έχει μια ολιστική θεώρηση και βασίζεται στη διαισθητική μη χωριστική γνώση. Μια γνώση που γεννιέται όταν ο άνθρωπος ταυτίζεται με τη φύση γκρεμίζοντας τη χρηστικότητα που δημιουργεί ο
ανθρώπινος νους.

Σήμερα η φυσική καλλιέργεια έχει φτάσει στη μέγιστη απλότητα.
Μπορούμε να δημιουργήσουμε αγροκτήματα, να αναβλαστήσουμε άγονους λόφους και
βουνά να πρασινίσουμε τις έρημους και μετατρέψουμε τη γη σε παράδεισο τυλίγοντας
σπόρους μέσα σε σβώλους από αργιλόχωμα και σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία από εκατό
και πλέον είδη σπόρων από οπωροφόρα και δασικά δέντρα, λαχανικά, σιτηρά και φυτά
χλωρής λίπανσης πριν αρχίσει η περίοδος των βροχών ( άνοιξη - φθινόπωρο).

Για να λύσουμε ταυτόχρονα το πρόβλημα της διάβρωσης του εδάφους, της βελτίωσης της
γονιμότητας, το πρόβλημα των ασθενειών και των προσβολών από έντομα, το κλειδί είναι η σπορά μεγάλης ποικιλίας φυτών

Μία σύντομη ενημέρωση για το τί περίπου συμβαίνει στο μακρινό Βερτίσκο…

Έλαβα με μαίηλ την παρακάτω ενημέρωση:

Για όσους δε γνωρίζουν, από τον Ιούνιο του 2008 το πρώην Δασικό Φυτώριο Φλαμουρίου τελεί υπό κατάληψη. Πρόκειται για μια περιφραγμένη έκταση μέσα στο δημόσιο δάσος Φλαμουρίου στο Βερτίσκο, που περιλαμβάνει 2 κτίρια και αρκετή καλλιεργήσιμη γη. Πέρα από την προφανή κίνηση κάποιων ανθρώπων να ζήσουν μέσα στη φύση (και ό,τι αυτό συνεπάγεται), σκοπός ήταν και η διερεύνηση ενός νέου κοινωνικού πεδίου -αυτού της υπαίθρου- και η δραστηριοποίηση μέσα σε αυτό.
Από τον πρώτο κιόλας καιρό δεχθήκαμε την επίσκεψη των ράμπο της ασφάλειας και έπειτα από λίγους μήνες έφτασαν και οι γραφειοκράτες της περιφέρειας και του δασαρχείου με τη συνοδεία ενστόλων. Μετά από τις πρωτες απειλές και εξακριβώσεις, και αφού οι πιστολέρο αποχώρησαν, έγινε μια άτυπη συμφωνία με πρωτοβουλία της διεύθυνσης δασών, για τη δημιουργία ενός νομικού προσώπου (σωματείου) από μέρους μας. Σε αυτό το καθεστώς κύλησαν τα επόμενα δύο χρόνια, αφού συστάθηκε το σωματείο και κατατέθηκε το χαρτί στο αρμόδιο δασαρχείο Λαγκαδά.
Φτάνοντας στο σήμερα, το δασαρχείο ανακινεί το ζήτημα της θρασύτατης παρουσίας μας στο τσιφλίκι του, και με διάφορες μεθοδεύσεις παίρνει το πράσινο φως (από τους ανωτέρους) για την εκδίωξή μας. Ετσι, στα μέσα του Οκτώβρη ο δασάρχης καταφθάνει για να καταγράψει την περιουσία του κάνοντας λόγο για μηνύσεις και διοικητικά πρόστιμα. Η τελευταία πράξη παίζεται με την παράδοση του πρωτοκόλλου διοικητικής αποβολής όπου γίνεται λόγος για κατάληψη δημόσιας δασικής έκτασης 3,5 στρεμμάτων «με σκοπό την απόκτηση δικαιωμάτων κατοχής, νομής και κυριότητας».
Εμείς,δε σκοπεύουμε να φύγουμε και θα υπερασπιστούμε το εγχείρημα με κάθε δυνατό τρόπο. Προς το παρόν, έχουμε κινητοποιηθεί σε τοπικό επίπεδο μοιράζοντας κείμενα στα γύρω χωριά και στο Λαγκαδά ενώ την Κυριακή έχει προγραμματιστεί μια εκδήλωση στο Φυτώριο. Όλες οι δράσεις γίνονται με τη στήριξη συντρόφων από τη Θεσσαλονίκη (όπου δημιουργήθηκε μια εβδομαδιαία συνέλευση αλληλεγγύης) και από άλλες πόλεις. Μέσα στο επόμενο διάστημα σκοπεύουμε να δημοσιοποιήσουμε ακόμη περισσότερο το ζήτημα και να κλιμακώσουμε τις δράσεις μας με πιο κεντρικές παρεμβάσεις.
Όποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει στο mail [teridones@gmail.com] ή για πιο άμεση επικοινωνία στο τηλ. 6909401484.


Συντροφικούς χαιρετισμούς.

Φλαμούρι

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Για τη δημιουργία αυτοδιαχειριζόμενης λαϊκής οικο-αγοράς

Επειδή:
1) Στην Ελλάδα- μια πρώην γεωργική χώρα- δεν παράγονται πια τα απαραίτητα για τον πληθυσμό γεωργικά προϊόντα και τα περισσότερα εισάγονται-με αποτέλεσμα πολύ αρνητικό γεωργικό ισοζύγιο το οποίο συμβάλει στη διόγκωση του χρέους- ενώ ένας καλλιεργεί και δέκα μεταπωλούν με αποτέλεσμα ένα γεωργικό προϊόν να καταλήγει έως και δέκα φορές πιο ακριβό στον καταναλωτή.
2) Στις συμβατικές λαϊκές αγορές προσφέρονται- από εμπόρους κύρια και όχι παραγωγούς-επιβαρυμένα με κάθε είδους χημικά πρόσθετα προϊόντα διατροφής, που έμμεσα έχουν μεγαλύτερο κόστος, από ότι φαίνεται στις τιμές τους, για τους καταναλωτές- λόγω της επιβάρυνσης της υγείας τους-και για την κοινωνία- λόγω της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος.
3) Στη βιολογική αγορά τα προϊόντα είναι ακριβότερα και δύσκολα προσβάσιμα για το βαλάντιο των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων και η πιστοποίησή τους δεν εξασφαλίζει οπωσδήποτε την απαλλαγή τους από υπολείμματα χημικών πρόσθετων.
4) Οι άδειες, οι πιστοποιήσεις, οι ταμειακές μηχανές και η αύξηση του ΦΠΑ, σε περίοδο μάλιστα οικονομικής κρίσης-στην ουσία καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου από τις οικονομικές ελίτ και τις τράπεζες- η οποία εξανεμίζει την αγοραστική δύναμη των «από κάτω», αυξάνουν ακόμα περισσότερο το κόστος της βασικής τους ανάγκης, της διατροφής.
5) Οι μικροπαραγωγοί αγρότες, μεταποιητές, χειροτέχνες, που χρησιμοποιούν οικολογικές- παραδοσιακές-εναλλακτικές μεθόδους και τεχνικά μέσα προερχόμενα κατά κύριο λόγο από το φυσικό περιβάλλον της περιοχής τους, σε αντίθεση με τους επιχειρηματίες αγρότες κ.λ.π. οι οποίοι καρπώνονται τις επιδοτήσεις όλα αυτά τα χρόνια, πρέπει να στηριχθούν από την κοινωνία με την εμπιστοσύνη και την άμεση επαφή καθώς και με τιμές που θα μπορούν να εξασφαλίζουν την επιβίωσή τους

Δημιουργούμε μια αυτοδιαχειριζόμενη λαϊκή αγορά με τις παρακάτω βασικές αρχές:
• Θα στηρίζεται σε σχέσεις εμπιστοσύνης, αυτοελέγχου, αυτοπιστοποίησης των συμμετεχόντων μικροπαραγωγών-μεταποιητών-οικοτεχνών-χειροτεχνών, που θα διαθέτουν τα προϊόντα τους(και πιθανά κάποιων άλλων μη τοπικών παραγωγών για ποικιλία) σε προσιτές τιμές. Σε σχέσεις ανταλλαγής και χαρισματικής λογικής μεταξύ τους. Η λογική του χαρίσματος μπορεί να επεκταθεί με πάγκους προϊόντων- αντικειμένων-ρούχων από «δεύτερο χέρι» δωρεάν για ανθρώπους που τα χρειάζονται.
• Θα στηρίζεται στη χρήση δημόσιων χώρων σαν κοινωνικό δικαίωμα, απαλλαγμένων από άδειες, εφορία, αποδείξεις και ταμειακές, γιατί αρνούμαστε να προσθέσουμε στο κόστος των αγαθών που προσφέρουμε επιπλέον ποσά τα οποία θα πληρώνουν οι αδύναμοι οικονομικά και να πηγαίνουν σε καταχραστές και διεθνείς τοκογλύφους.
• Θα προσφέρει επίσης δωρεάν τη γνώση, την εμπειρία και την πληροφορία, με αντίστοιχα δρώμενα, για τον τρόπο παραγωγής, για το πολλαπλασιαστικό υλικό, για τις δυνατότητες αυτοπαραγωγής στους καταναλωτές, ώστε να μπορούν να μετατραπούν και οι ίδιοι σιγά -σιγά σε παραγωγούς μέρους της τροφής και των χρηστικών αντικειμένων τους, πράγμα που θα είναι απαραίτητο για την επιβίωσή τους στους δύσκολους καιρούς που έρχονται. Για τη διευκόλυνση κύρια νέων ανθρώπων που επιζητούν την εγκατάσταση στην περιφέρεια για ένα καλύτερο δημιουργικό μέλλον στη ζωή τους.

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Τα πρώτα βήματα μιας τοπικής οικονομίας, που απαντά στην οικονομία του «μνημονίου»

• Το πρώτο βήμα θα ήταν η εκπαίδευση ενός ευρέος δικτύου συνεργείων τεχνιτών, που θα ανασκεύαζε όλα τα κτίρια κάθε περιφέρειας της χώρας , καθιστώντας τα ενεργειακά αποτελεσματικά και, όπου αυτό είναι δυνατό, τουλάχιστο εν μέρει ενεργειακά αυτάρκη. Αυτή η πολιτική πέρα από την εξοικονόμιση ενέργειας που θα πετύχαινε, θα δημιουργούσε πελώριο αριθμό νέων θέσεων εργασίας για μηχανικούς, υδραυλικούς, μονωτές, ηλεκτρολόγους, οικοδόμους κ.ο.κ. Οι ευκαιρίες για απασχόληση και δημιουργία θα επεκτείνονταν σε όλες τις κοινότητες της χώρας.

• Το ίδιο θα συνέβαινε με την εφαρμογή μιας στρατηγικής μείωσης και εκμηδενισμού των απορριμμάτων, που θα δημιουργούσε δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, από συλλέκτες-διαλογείς απορριμμάτων έως επιστήμονες που θα πρωτοπορούσαν στην εφεύρεση κι εφαρμογή νέων υλικών και μεθόδων.

• Η εκπαίδευση χιλιάδων νέων ανθρώπων, στα σχολεία και τις σχολές, στην κηπουρική και την οικο-γεωργία, με σκοπό να παραγάγουν σε τοπικό επίπεδο όλο και περισσότερα τρόφιμα, για τον εαυτό τους και για διάθεση στην τοπική αγορά, θα δημιουργούσε επίσης νέες θέσεις εργασίας.

• Παράλληλα η αισθητή βελτίωση των δημοσίων μεταφορών, ιδίως του σιδηρόδρομου, θα μείωνε τις εκπομπές θερμοκηπικών αερίων, θα συνέβαλε στην κοινωνικότητα των ανθρώπων-πράγμα που διέλυσε μεταξύ των άλλων και η αυτοκίνηση- και θα μείωνε το κόστος των μεταφορών που επιβαρύνει σήμερα όλα τα μεταφερόμενα προϊόντα.
• Ο οικοτουρισμός μπορεί να παίξει το ρόλο από τη μια να στηρίζει οικονομικά τους μικρούς οικο-αγρότες, από την άλλη να επιδιώξει τη σύνδεση των ανθρώπων της πόλης με την περιφέρεια και τη φύση, ώστε να τους μετατρέψει-ιδίως τους νέους-από τουρίστες σε εγκαταστημένους με δημιουργικό τρόπο στην επαρχία κατοίκους. Η ζωή σε τερατουπόλεις, όπως η Αθήνα δεν είναι βιώσιμη και θα πρέπει να πετύχουμε την αποκέντρωση(με κίνητρα και οικονομικές διευκολύνσεις για εθελοντική μετεγκατάσταση στην ύπαιθρο και δημιουργία αγροτοτουριστικών εκμεταλλεύσεων και σε μειονεκτικές περιοχές).
• Να αναπτύξουμε τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας( ΑΠΕ) εγκαθιστώντας φ/β συστήματα στις στέγες των σπιτιών και των αγροτικών υπόστεγων και αποθηκών, μικρές ανεμογεννήτριες σε μη παραγωγική γη καθώς και εγκαταστάσεις παραγωγής βιοαερίου σε συνδυασμό με βιολογικούς καθαρισμούς και ανακύκλωση στους δήμους. Δημιουργώντας μη κερδοσκοπικές εταιρείες λαϊκής βάσης στους τομείς των ΑΠΕ-και στη τεχνογνωσία και στις εγκαταστάσεις και στη παραγωγή ενέργειας. Ενθάρρυνση δημοτικών επιχειρήσεων Ανανεώσιμης Ενέργειας με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και τοπικής κλίμακας εγκαταστάσεις σε συνεργασία με τις μη κερδοσκοπικές εταιρείες λαϊκής βάσης και όχι με τις μεγάλες ιδιωτικές-κυρίως ξένες- εταιρείες, που επενδύουν βασικά σε μεγάλα αιολικά πάρκα με δικό τους εργατικό δυναμικό, χωρίς να δημιουργούν τοπικό εισόδημα, ιδιοποιώντας τα κέρδη και δίνοντας ψίχουλα στους δήμους. Από την τοπική παραγωγή ενέργειας θα επωφεληθούν όχι μόνο οι εργαζόμενοι σε αυτή, αλλά και οι καταναλωτές της περιοχής με τις χαμηλότερες τιμές που θα επιτευχθούν μέσω του ελέγχου των δημοτών. Η κατεύθυνση για τους ΟΤΑ θα πρέπει να είναι η δημοτικοποίηση των τοπικών δικτύων που έτσι και αλλιώς έχουν εγκατασταθεί σε δημόσια ή δημοτική γη. Η ΔΕΗ θα πρέπει να υποχρεωθεί με νόμο(αφού πια λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά καπιταλιστικά κριτήρια)να συνάπτει συμβάσεις με τους δήμους και τις περιφέρειες για τη χρήση και εγκατάσταση του δικτύου της σε δημοτική ή ιδιωτική γη ή ακόμα καλύτερα να πουλήσει σε λογικές τιμές το υπάρχον δίκτυο στους δήμους, που θα αναλαμβάνουν τη λειτουργία και την τυχόν επέκτασή του. Να πετύχουμε ενεργειακή αυτονομία των δήμων. Να σταματήσουμε να είμαστε η χώρα του ρυπογόνου λιγνίτη και να γίνουμε η χώρα του ήλιου και του αέρα, που έτσι και αλλιώς έχουμε άφθονα, δημιουργώντας τοπικές θέσεις εργασίας.
• Αυτή η πολιτική θα χρηματοδοτούνταν εν μέρει από τα νέα φορολογικά έσοδα που θα δημιουργούνταν από την ίδια την εφαρμογή ενός τόσο φιλόδοξου τοπικού προγράμματος, αλλά και από τις οικονομίες των μικροκαταθετών, που έτσι και αλλιώς δεν παίρνουν τόκους από τις τράπεζες που καταθέτουν ή πληρώνονται( θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα κίνημα που θα απαιτεί κατευθείαν πληρωμή από τα ταχυδρομεία και όχι μέσω τραπεζών που η σημερινή κυβέρνηση πάει να γενικεύσει, ακόμα και για τις μικροαγορές με τη «φοροκάρτα», προς μεγάλη ικανοποίηση των τραπεζών που θα αυξήσουν ακόμα παραπέρα τη κερδοφορία τους). Οι τοπικές αρχές θα ενθαρρύνονταν να εκδώσουν ομόλογα που θα τα αγόραζαν τα ασφαλιστικά μας ταμεία ώστε να χρηματοδοτηθούν οι δραστηριότητες αυτές. Μικρότεροι , όπως είπαμε, καταθέτες θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε αυτή την αναγέννηση της τοπικής οικονομίας, αποκτώντας τέτοια ομόλογα.

• Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα κίνημα στην ουσία, ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό στρώμα, που οδηγεί στη μετάβαση από την «ατομική απληστία» στη «συλλογική ωφέλεια», με πυλώνες την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική και οικολογική βιωσιμότητα.

• Χρειάζεται επειγόντως να γίνει ταυτόχρονα μια «πνευματική ανασύνταξη» και να τη συζητήσουμε όσο γίνεται πιο πλατιά. Για το πώς θα τιθασεύσουμε αρχικά, θα αντικαταστήσουμε στη συνέχεια, το σημερινό κυρίαρχο μοντέλο του «τούρμπο καπιταλισμού».
• Χρειαζόμαστε πια ένα νέο είδος πολιτικής. Μια πολιτική που θα μετατρέπει τους ίδιους τους πολίτες από αντικείμενα διαχείρισης, σε υποκείμενα διαμόρφωσής της. Αυτό είναι πιο εύκολο να γίνει στα πλαίσια της τοπικής κοινωνίας, όπου ο ένας, λίγο ως πολύ, γνωρίζει τον άλλο και μπορούν να λειτουργήσουν έννοιες όπως αλληλεγγύη, διαφάνεια, έλεγχος, εξοικονόμηση, αντικαταναλωτισμός, αυτοπαραγωγή, ανταλλαγές, μοίρασμα, δικτύωση, κοινοτισμός κλ.π. Για αυτό η δημόσια σφαίρα της χωρικής κοινότητας, του δήμου, της περιφέρειας μπορεί να είναι ένα προνομιακό πεδίο για την υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής και με αυτή την έννοια αποτελεί μια πρόκληση για τη διαμόρφωσή της.

• Ας δημιουργήσουμε παντού σε όλους τους χώρους, από τις γειτονιές μέχρι και τους δήμους και κοινότητες Κινήσεις Πολιτών(;ανοιχτή η ακριβής ονομασία που θα αποφασισθεί από τους συμμετέχοντες, καλό όμως θα είναι να έχουν κοινό όνομα που θα δείχνει το κοινό στίγμα), που παρεμβαίνοντας τοπικά-σε αντιπαράθεση με τις αυτοδιοικητικές παρατάξεις των κομμάτων εξουσίας- και συνδεόμενες μεταξύ τους θα μπορέσουν να παρέμβουν και στους καλλικρατικούς δήμους και περιφέρειες, επιδιώκοντας κάποια στιγμή να πάρουν την εξουσία σε αυτές τις δομές.

Mια φορά κι ένα καιρό ήταν ο άνθρωπος

Mια φορά κι ένα καιρό ήταν ο άνθρωπος κι οι εποχές και τα μήλα τα γλυκά κι οι τομάτες που μύριζαν καλοκαίρι, μια φορά ήταν η χαρά της συγκομιδής του καρπού, του δικού σου καρπού, και η διπλή χαρά σαν έστρωνες τραπέζι και πρόσφερες τα καλούδια της γης σου.
Μια φορά ο άνθρωπος θυμήθηκε τα τόσα ευωδιαστά που τα `χε χάσει κι έβαλε μπρος να αλλάξει , λέει , τη ρότα του να σκύψει πάνω στη γη που τον έθρεψε και τον θρέφει , να τη χαϊδέψει όπως χαϊδεύει τα παιδιά του κάθε μέρα, κάθε στιγμή με τη σκέψη του.
Μια φορά ο άνθρωπος πήρε την απόφαση να αδράξει τη στιγμή και να δώσει φωνή στο κενό που βιαίως του άφησαν οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις... στο κενό όχι μόνο της ιδεολογίας και των αξιών αλλά στο κενό της απτής καθημερινής του κουραστικής ημέρας, της ημέρας χωρίς χρώμα , χωρίς αισιοδοξία, χωρίς ελπίδα. ``Διψάει λόγο αληθινό στην έρημο της γλώσσας `` ο συνάνθρωπος ,εμείς , τα παιδιά μας.
Μια φορά κι ένα καιρό μια χούφτα ανθρώπων αποφάσισαν να μιλήσουν λόγο αληθινό. Κι ας ήταν λίγοι.-Γίναμε πολλοί.
Κι όπως σε κάθε παραμύθι ,παλεύουμε -χωρίς θορύβους- για να χρωματίσουμε αυτό το κενό να το βάψουμε πάλι μαζί με τα παιδιά μας : πράσινο γαλάζιο κόκκινο, να το γεμίσουμε αξίες και σεβασμό προς ο,τι μας περιβάλλει να δώσουμε φωνή σε ό,τι δεν έχει φωνή , να επαναπροσδιορίσουμε τις ζωές μας και να κρατήσουμε αυτό που μας δίνει χαρά.
Το τέλος του παραμυθιού θα το γράψετε εσείς, εμείς.



Οικολογία Αλληλεγγύη στην γη της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
για το μέλλον που μας υποθηκεύουν
για την ευημερία που μας κλέβουν
για μια βιώσιμη έξοδο από την πολύπλευρη κρίση

WWW.PRASINO.GR

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Γιορτή Μονοπατιών



Την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010 ελάτε να περπατήσουμε το μονοπάτι Σταγιάτες-Άγιος Δημήτριος Ανακασιάς, να το σηματοδοτήσουμε, να συζητήσουμε, να χαρούμε τη φθινοπωρινή ομορφιά της φύσης και τέλος να φάμε και να πιούμε. Αναχώρηση στις 10 το πρωί από την πλατεία των Σταγιατών. Η διαδρομή είναι σύντομη, χρειάζεται συνολικά περίπου μια ώρα για να πάμε και να επιστρέψουμε. Μετά το περπάτημα θα φάμε φασολάδα στο καφενείο Καρακαστανιά.
Σας περιμένουμε

Από την Α.Π.Ο.Δράσης

Κυνηγοί

Με αφορμή τις περιφερειακές "αυτοδιοικητικές" εκλογές οι κυνηγοί αποφάσισαν να παρέμβουν πολιτικά. Αυτή τη φορά δεν κατεβάζουν συνδυασμούς σαν κόμμα των κυνηγών, αλλά αποτείνονται- μέσω του τύπου- προς τους υποψήφιους των διάφορων συνδυασμών. Τα σχόλια δικά σας:

ΠΡΟΣ :
1. Τις Κυνηγετικές Ομοσπονδίες
Έδρες τους
2. Κυνηγετικούς Συλλόγους της
χώρας
Έδρες τους
KOIN.:
1. Εφημ. ΕΘΝΟΣ – ένθετο ΚΥΝΗΓΙ
2. Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ –
ένθετο ΚΥΝΗΓΙ
3. Κυνηγετικό Τύπο
4. Ημερήσιο Τύπο

ΘΕΜΑ: Αυτοδιοικητικές Εκλογές 2010

Όπως είναι γνωστό σήμερα η κυνηγετική δραστηριότητα εκτός από την
αδικαιολόγητη πολεμική των αντικυνηγετικών οργανώσεων, δέχεται και μια
εξίσου αδικαιολόγητη και ατεκμηρίωτη πολεμική από το καινούργιο
Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Η πολεμική αυτή θέλει να αγνοεί όλες τις ενέργειες και δράσεις των
Κυνηγετικών Οργανώσεων προς όφελος του περιβάλλοντος και να προβάλλει
μόνο επιχειρήματα που προέρχονται από συναισθηματισμούς και φθηνή
αντικυνηγετική προπαγάνδα.
Επειδή εμείς οι κυνηγοί αποτελούμε τους μοναδικούς, στην πράξη και όχι
στα λόγια, προστάτες του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα αποτελούμε ένα πολύ
μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, πρέπει οι πολιτικές μας επιλογές στις
επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε,
να έχουν ως πρώτο κριτήριο την συνέχιση της νόμιμης κυνηγετικής
δραστηριότητας. Γι’ αυτό θεωρούμε το κυνήγι ως παράμετρο της πολιτικής μας επιλογής.
Μην ξεχνάμε ότι πολλά θέματα που αφορούν το κυνήγι είναι στην
αρμοδιότητα του Περιφερειάρχη και ότι θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο η
αρμοδιότητα αυτή, όπως προβλέπεται από τις σχετικές δηλώσεις για τον
αυξημένο ρόλο της Περιφέρειας.
Η μελλοντική επομένως συμπεριφορά απέναντι στο κυνήγι από τον
Περιφερειάρχη που θα εκλεγεί
έχει τεράστια σημασία για μας τους κυνηγούς
Επομένως, πρέπει ν’ ακολουθήσουμε στις επερχόμενες εκλογές τα εξής
κριτήρια:
1. Αρνούμαστε ψήφο σε πολιτικούς σχηματισμούς και πρόσωπα που
είναι εναντίον του κυνηγίου!
2. Υπερψηφίζουμε τον υποψήφιο κυνηγό, όπου υπάρχει, ανεξάρτητα
της πολιτικής παράταξης στην οποία ανήκει ο καθένας
3. Επιλέγουμε τους υποψηφίους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
στηρίζουν τις θέσεις μας
4. Έτσι επιβραβεύουμε εκείνους που μας έχουν βοηθήσει, δείχνοντας
την αναγνώριση που κάθε πολιτικός πρέπει να έχει για τις πράξεις
του από το εκλογικό σώμα.
Η επιλογή μας με βάση τα παραπάνω κριτήρια θα μας επιτρέψει να
συνεχίσουμε να διατηρούμε και να ασκούμε το κυνήγι ως μορφή διαχείρισης
του φυσικού περιβάλλοντος, ως πράξη συλλογής καρπών από τη φύση στο
πλαίσιο της σύγχρονης κυνηγετικής αντίληψης, όπως προέκυψε μέσα από
πρόσφατες έρευνες και μελέτες.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΑΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΙΩΑΝ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ.

Μεταλλαγμένα: η κυβέρνηση επιλέγει επικίνδυνη στροφή σε ολισθηρό οδόστρωμα...

Επικίνδυνη χαρακτηρίζεται η στάση της ελληνικής κυβέρνησης στα Συμβούλια Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το θέμα των μεταλλαγμένων. Η σχετική πρόταση της Κομισιόν ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για τις εγκρίσεις νέων μεταλλαγμένων ποικιλιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δίνοντας παράλληλα υπό όρους στις εθνικές κυβερνήσεις τη δυνατότητα να αποφασίζουν αν οι ποικιλίες αυτές θα καλλιεργηθούν στο έδαφός τους.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, στο τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών η υπουργός κ. Μπιρμπίλη «επικρότησε την ανάγκη για ένα τέτοιο κανονισμό, αναφέροντας τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα (μικρός κλήρος, κίνδυνος επιμόλυνσης, κ.λπ.)». Με άλλα λόγια, μετά τον κύριο Σκανδαλίδη ως υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, έρχεται και η κ. Μπιρμπίλη να ταχθεί υπέρ της ουσιαστικής διευκόλυνσης της καλλιέργειας γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Το πρόσχημα της κυβέρνησης ότι δήθεν η ρύθμιση αυτή θα λειτουργήσει υπέρ της απαγόρευσης των μεταλλαγμένων στην Ευρώπη καταρρίπτεται, διότι:
• Με τον προτεινόμενο κανονισμό καταργείται στην πράξη η Κοινή Αγροτική Πολιτική, καθώς δίνεται η δυνατότητα στα κράτη-μέλη να επιτρέπουν κατά το δοκούν την καλλιέργεια μεταλλαγμένων στα εδάφη τους.
• Με δεδομένη την ελεύθερη διακίνηση αγαθών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και οι χώρες που επιθυμούν την πλήρη απαγόρευση της καλλιέργειας μεταλλαγμένων στην επικράτειά τους, θα είναι αδύνατο να απαγορεύσουν την εισαγωγή τους από κράτη-μέλη με διαφορετική αγροτική πολιτική.
• Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου θα μπορέσει με ευκολία να επιβάλει την εισαγωγή μεταλλαγμένων από τρίτες χώρες, όπως οι Η.Π.Α., σε οποιοδήποτε κράτος-μέλος επιλέξει να αντισταθεί στα συμφέροντα των εταιριών που προωθούν γενετικά τροποποιημένους σπόρους και προϊόντα.

Νομοσχέδιο για τον ΟΣΕ. Ειδικά σχεδιασμένο για να μην ξανακυλήσουν ποτέ τρένα στις ράγες

Άρθρο του Γιάννη Παρασκευόπουλου. Μερική αναδημοσίευση από το www.pressinaction.gr

Μόνο ως κήρυξη πολέμου κατά του σιδηροδρόμου, μπορεί να χαρακτηριστεί το νομοσχέδιο που ξεκινά να συζητείται στη Βουλή.
Η πρόβλεψη για «αλλαγή χρήσης σιδηροδρομικών ακινήτων», ο περιορισμός κρίσιμων ειδικοτήτων προσωπικού και ο οικονομικός στραγγαλισμός της ΤΡΕΝΟΣΕ οδηγούν σε αναγκαστικό κλείσιμο το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου και προδιαγράφουν ένα τοπίο όπου οι οδικές μεταφορές θα αποτελούν μονοπώλιο, ενώ σιδηρόδρομος θα υπάρχει σχεδόν μόνο στον άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη και σε κάποιες προαστιακές γραμμές.
Η αναβολή της ανακοίνωσης των γραμμών προορίζεται να αποτελέσει την τελευταία πράξη, που μετατέθηκε για μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές προκειμένου να περιοριστούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών.
Αν ο Χαρίλαος Τρικούπης έμεινε στην ιστορία ως θεμελιωτής των ελληνικών σιδηροδρόμων, οι κκ. Παπανδρέου και Ρέππας θα μείνουν ως οι άνθρωποι που ξήλωσαν ακόμη και τις ράγες για να πουλήσουν οικόπεδα. Αυτή ακριβώς η προοπτική φωτογραφίζεται μέσα από τις διατάξεις για το «καταργημένο δίκτυο» και την εκποίηση για άλλες χρήσεις της γης που του αντιστοιχεί, εκποίηση που αποκλείει κάθε δυνατότητα για επαναλειτουργία ή ανακατασκευή της γραμμής ακόμη και στο μακρινό μέλλον.
Δεν πρόκειται λοιπόν για έκτακτο μέτρο που θα διαρκέσει όσο και η κρίση, αλλά για «διασφάλιση» ότι ο σιδηρόδρομος δε θα ξαναενοχλήσει πια ποτέ όσους θεωρούν την παρουσία του ανεπιθύμητη.
Ποιοι έχουν συμφέρον;
Μια ένδειξη για το ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί, δίνει η παράθεση των εξελίξεων τα τελευταία χρόνια:
• Το 2007 ξεκίνησαν οι πρώτες συμπράξεις με ιδιωτικούς ομίλους για κατασκευή αυτοκινητοδρόμων με διόδια.
• Το 2008 πάγωσαν επ' αόριστον όλες οι νέες επενδύσεις στο τρένο, ακόμη και σε ευρωπαϊκούς άξονες προτεραιότητας.
• Το 2009 τα δρομολόγια στις περισσότερες γραμμές περικόπηκαν δραστικά. Η γραμμή Αθήνας-Πάτρας, ευρωπαϊκός διάδρομος και βασική πύλη της χώρας προς τη Δύση, έκλεισε επ' αόριστον με επίκληση τεχνικών έργων.
• Το 2010 είναι η χρονιά που οι χρηματοδοτήσεις για τον ΟΣΕ περιορίζονται ασφυκτικά και στραγγαλίζονται οι περιφερειακές γραμμές: με το νομοσχέδιο οι Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας περιορίζονται για την επόμενη τριετία σε 50 εκ. ευρώ το χρόνο, μόλις το 1/12 από τις αντίστοιχες της Δανίας για ανάλογο μήκος δικτύου.
• 12 μόλις μήνες μετά το κλείσιμο τους, οι κλειστές γραμμές θα θεωρούνται πλέον «καταργημένο δίκτυο», όπως προβλέπει το νομοσχέδιο: η συντήρησή τους θα απαγορεύεται, ενώ θα μπορούν ελεύθερα να αλλάξουν χρήση για να γίνουν δρόμοι, οικόπεδα ή να προσκυρωθούν ακόμη και αναγκαστικά σε γειτονικές αγροτικές ή βιομηχανικές εκμεταλλεύσεις.
Μεγάλοι κερδισμένοι από όλα αυτά, θα είναι οι όμιλοι των ιδιωτικών αυτοκινητοδρόμων, που σε κανονικές συνθήκες θα κινδύνευαν να δουν την κίνηση στους δρόμους τους να μειώνεται: Με τους πολίτες συμπιεσμένους ανάμεσα σε ακριβά καύσιμα, υψηλά διόδια και μειωμένα εισοδήματα, ένα στοιχειωδώς σύγχρονο τρένο θα φαντάζει πολύ πιο ελκυστικό από ό,τι πριν λίγα χρόνια.
Το κλείσιμο λοιπόν των γραμμών και, κυρίως το ξήλωμα των υποδομών τους, απαλλάσσει τους επενδυτές των αυτοκινητοδρόμων από κάθε προοπτική ανταγωνισμού και τους επιτρέπει να εγκαθιδρύσουν στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας ένα ουσιαστικό μονοπώλιο. Πόσο συμπτωματικό είναι ότι πρόκειται για τους μεγάλους εργοληπτικούς ομίλους που διαθέτουν ήδη ισχυρότατη πολιτική επιρροή, διαμόρφωσαν καθοριστικά την τύχη των μέχρι τώρα ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων, και ελέγχουν ή επηρεάζουν το μεγαλύτερο μέρος των Μέσων Ενημέρωσης;

Τι κρύβεται πίσω από τα επικοινωνιακά όπλα;
Η επικοινωνιακή διάσταση του θέματος έχει όμως πολλές όψεις:
• Τα στοιχεία που παρουσιάζει η κυβέρνηση για το έλλειμμα και το συσσωρευμένο χρέος του ΟΣΕ (1 δις σε ετήσια βάση, πάνω από 10 δις συνολικά), θεωρούνται συντριπτικά σε καιρούς δημοσιονομικής κρίσης.
• Η εικόνα κακοδιαχείρισης αλλά και η αίσθηση που τεχνητά δημιουργείται ότι τον ΟΣΕ υπερασπίζουν κυρίως οι («υπερ-ευνοημένοι») σιδηροδρομικοί, διευκολύνει στάσεις ανοχής ακόμη και απέναντι στις πιο σκληρές παρεμβάσεις.
• Ύστερα από δεκαετίες επιθετικής προώθησης των οδικών μεταφορών αλλά και κακοδιαχείρισης του ΟΣΕ, μεγάλο μέρος της κοινωνίας θεωρεί το τρένο απαξιωμένο. Το στηρίζουν κυρίως εκείνοι που το χρησιμοποιούν, αυτοί όμως είναι όλο και λιγότεροι.

Οι μισές αλήθειες είναι τα μεγαλύτερα ψέματα
Κι όμως, τα στοιχεία για το έλλειμμα είναι παραπλανητικά, καθώς έχουν υπολογιστεί με μεθοδολογία που δε χρησιμοποιείται ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΧΩΡΑ.
Σε όλη την Ευρώπη προβλέπονται (για τη διασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού με τις οδικές μεταφορές) οι λεγόμενες Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας που πληρώνονται από το κράτος προς το σιδηρόδρομο και υπολογίζονται στα έσοδά του. Για να έχουμε μια εικόνα, αξίζει να συγκρίνουμε το «λειτουργικό» έλλειμμα του ΟΣΕ (500 εκ./χρόνο) με τις ετήσιες Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας στη Δανία που φθάνουν τα 600 εκ. ευρώ για ανάλογο μήκος δικτύου.
Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που υπολογίζει τα ποσά αυτά ως... ελλείμματα, καθώς το κράτος δεν τα έχει καταβάλει ποτέ στον ΟΣΕ παρά τη ρητή πρόβλεψη της νομοθεσίας (αρχικά με το Ν.Δ. 1300/1972 και στη συνέχεια με το Ν. 2671/1998). Η παρανομία αυτή λίγο έλειψε να επιβεβαιωθεί και δικαστικά, όταν το 1990 και το 1992 ο τότε γεν. διευθυντής του ΟΣΕ είχε καταθέσει αγωγές κατά του Ελληνικού Δημοσίου για τα οφειλόμενα. Οι αγωγές εκείνες εκκρεμούν ακόμη, καθώς οι διοικήσεις του ΟΣΕ έλαβαν κυβερνητικές εντολές να τις παγώσουν, όχι όμως και να τις αποσύρουν....
Στα ελλείμματα έρχονται να προστεθούν και οι τόκοι των δανείων με κρατική εγγύηση, που επί 40 χρόνια υποχρεωνόταν να συνάπτει ο ΟΣΕ για να καλύπτει τα κενά που δημιουργούσε στη χρηματοδότησή του η παράνομη τακτική όλων των κυβερνήσεων. Πίσω από το δανεισμό αυτό κρύφτηκαν πολλά δις δημόσιου χρέους (αφού εμφανιζόταν να δανείζεται ο ΟΣΕ και όχι το Ελληνικό Δημόσιο), το λογαριασμό όμως πλήρωσε η χώρα αφού τα επιτόκια για τον ΟΣΕ ήταν σημαντικά υψηλότερα από εκείνα που θα πλήρωνε το Ελληνικό Δημόσιο. Το πραγματικό λοιπόν έλλειμμα του ΟΣΕ είναι μόλις 10-15% εκείνου που εμφανίζεται στους ισολογισμούς και που επικαλείται η κυβέρνηση.
Εξυγίανση και όχι ακρωτηριασμό
Η διαφορά αυτή είναι πολύ ουσιαστική: αν τα ελλείμματα (και η ανάγκη περικοπών) αφορούν 50-150 εκ. το χρόνο και όχι 1 δις, κανείς λογικός άνθρωπος δε θα θεωρήσει ότι το κλείσιμο του ΟΣΕ κατά τα 2/3 είναι προτιμότερο από την απλή εξυγίανση του οργανισμού.
Η εξυγίανση αυτή μπορεί να γίνει με πιλότο τα όσα ισχύουν στους δημόσιους σιδηροδρόμους της υπόλοιπης Ευρώπης των 15. Κανονισμοί, μισθολογικές ρυθμίσεις, εγγυήσεις λογοδοσίας και διαφάνειας, αριθμοί προσωπικού και κατανομή ειδικοτήτων, ψαλίδα μισθών και αναλογία μέσου μισθού με το βασικό μισθό κάθε χώρας, δε μπορούν να βρίσκονται έξω από το πλαίσιο αυτό...
Το βασικό, όμως, είναι να μην αρκεστούμε στην υπεράσπιση του δικτύου και την περικοπή των ελλειμμάτων. Αναβάθμιση της εξυπηρέτησης, συμπλήρωση των κενών στο δίκτυο, υποδομές συνδυασμένων μεταφορών, βήματα συνεργασίας με τα ΚΤΕΛ και τους μεταφορείς, αποτελούν απαραίτητες πολιτικές που έχουν ήδη καθυστερήσει και δε μπορούν να περιμένουν άλλο. Το στοίχημα για το σιδηρόδρομο είναι να γίνει πραγματικά ελκυστικός και να αναβαθμιστεί σε κορμό των χερσαίων μεταφορών για μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, με κεντρικό στόχο να έχει φθάσει μέχρι το 2020 σε ποσοστά μεταφορικού έργου τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ε.Ε.
Γιατί σε καιρούς κρίσης το τρένο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά διέξοδος.

ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Η χαρακτηριστικότερη πρακτική αυτής της Κυβέρνησης είναι η διαφορά μεταξύ της επικοινωνιακής και της εφηρμοσμένης πολιτικής της. Ένα παράδειγμα αυτής της διαφοράς το ζούμε αυτές τις μέρες:
Την ώρα που η κυβέρνηση οργανώνει διεθνείς διασκέψεις για το κλίμα, η ίδια ακολουθεί κάθε άλλο παρά φιλικές προς το κλίμα πρακτικές στο εσωτερικό της χώρας. Ακρωτηριάζει π.χ. το σιδηρόδρομο και προωθεί νέα ιδιωτικά λιγνιτωρυχεία που δεν θα μπορούν να κλείσουν με πολιτική απόφαση. Φαίνεται να εξαιρεί την Ελλάδα από τη δράση κατά της κλιματικής αλλαγής, γιατί η δράση για το κλίμα χρειάζεται πρώτα από όλα αξιόπιστες πολιτικές και όχι μόνο επικοινωνιακές σχέσεις.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

«Βουτιά» φέτος στους επισκέπτες στην Ελλάδα


Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ:

Μείωση κατά 5,4% καταγράφεται φέτος από τον Ιανουάριο στις αφίξεις επισκεπτών από το εξωτερικό σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή.
Ειδικότερα, οι αφίξεις από την Ευρώπη, στην οποία αναλογεί το μεγαλύτερο μερίδιο της τουριστικής αγοράς της χώρας μας (87,5%), μειώθηκαν κατά 7,4%, ενώ συγκεκριμένα από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέγραψαν μείωση 6%.
Ωστόσο, ο αριθμός των τουριστών από τη Λετονία (73,8%), την Κύπρο (48,9%), τη Φινλανδία (31,9%), την Πολωνία (26,2%), το Λουξεμβούργο (12,2%), την Τσεχία (1,9%) την Αυστρία (1,8%), τη Ρωσία (67,3%), την Αλβανία (14,3%) και τη Σερβία-Μαυροβούνιο (10,4%) αυξήθηκε.
Σχετική μείωση των αφίξεων παρατηρείται εντούτοις από τη Μ. Βρετανία (11%), τη Γαλλία (8,9%) και τη Γερμανία (5,5%).
Φέτος, δεν επισκέφθηκε κανείς την Ελλάδα από την Ισλανδία, η οποία φέτος χρεοκόπησε, ενώ το 2009 είχαν επισκεφθεί τη χώρα μας 1.283 Ισλανδοί.
Επίσης, οι τουρίστες από τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 15,1%, ενώ από την Αυστραλία κατά 12,7%.
Αντίθετα, αυξήθηκαν οι τουρίστες από την Ασία (73,7%), και συγκεκριμένα από την Κίνα (542,4%), τη Νότια Κορέα (223,8%) και την Ιαπωνία (172,4%), και την Αφρική (31,1%).

Μπορείτε να μαντέψετε τι είναι;


Aν νομίζετε πως αυτό που απεικονίζεται στην φωτογραφία είναι παγωτό, κάνετε μεγάλο λάθος. Ανακαλύψτε την σοκαριστική αλήθεια στην συνέχεια του άρθρου… Πρόκειται για μηχανικά διαχωρισμένο κοτόπουλο που χρησιμοποιείται από τα fast food για chicken nuggets και μπιφτέκια. Επίσης χρησιμοποιείται για επεξεργασμένα προϊόντα κοτόπουλου που βρίσκουμε στα σουπερ μάρκετ.
Αφού αφαιρεθούν τα βασικά κομμάτια κρέατος από το κοτόπουλο, όλα τα υπόλοιπα κομμάτια όπως κόκκαλα, εντόσθια κτλ τοποθετούνται σε ένα ειδικό μηχάνημα το οποίο τα πιέζει και τα πολτοποιεί με αποτέλεσμα την ροζ μάζα που μοιάζει με παγωτό.
Στην συνέχεια και εξαιτίας των βακτηρίων που συγκεντρώνει, το μηχανικά διαχωρισμένο κοτόπουλο πλένεται με αμμωνία. Τέλος, του δίνεται τεχνητά η γεύση κοτόπουλου και βάφεται με συνθετικό χρώμα.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι κάπως έτσι. Λαχταριστό, ε;

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΛΑΜΙΑΣ

ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ – ΕΛΕΓΧΟΣ – ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ - ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ

Η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Λαμίας συμμετέχει στις εκλογές του Νοεμβρίου πιστεύοντας και επιδιώκοντας τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων σε όλα τα επίπεδα με την εφαρμογή μιας άλλης βιώσιμης πολιτικής, που να στηρίζεται κυρίως στη συμμετοχή των δημοτών.

Στόχος μας είναι να συμβάλουμε στην επίλυση των οξυμένων προβλημάτων της πόλης και των χωριών του νέου Δήμου: το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης, την κυριαρχία του μπετόν, τη διαχείριση των ελεύθερων χώρων, την απρόσωπη καθημερινότητα και την ασφάλεια των πολιτών με όρους νομιμότητας, τη διαχείριση των σκουπιδιών και την καθαριότητα, αλλά και τα θέματα της παραγωγής και της κατανάλωσης, των νέων μορφών οικονομίας κάτω και από το πρίσμα της οικονομικής κρίσης. Να ψάξουμε για ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις ανασυντάσσοντας το τελματωμένο παραγωγικό τοπικό δυναμικό, αλλά και τον “αραχτό” δημόσιο τομέα. Να δούμε την κρίση και ως ευκαιρία. Να βγάλουμε θετική ενέργεια υπερασπίζοντας το κοινωνικό κράτος με όρους αλληλεγγύης.

Οι κλασικές ως τώρα πρακτικές στις εκλογικές αναμετρήσεις στο χώρο της αυτοδιοίκησης είναι η επιδίωξη της καταγραφής και της συντήρησης της κομματικής συσπείρωσης των κομμάτων. Η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών αντίθετα, ο κινηματικός φορέας που εμείς συγκροτήσαμε και με τις συχνές μας παρεμβάσεις έγινε αναγνωρίσιμος, οραματίζεται γι’ αυτές τις εκλογές όχι την καταγραφή, αλλά τη διεκδίκηση -σε μια ιδανική κλίμακα, αυτή του νέου Δήμου- του δικαιώματος να σχεδιάσει και να υποστηρίξει τη Λαμία του μέλλοντος εφαρμόζοντας βιώσιμες ρεαλιστικές πολιτικές.

Πολιτικές, που θα επικεντρώνονται:
- Στην προστασία του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου (ελεύθεροι χώροι, δάση, υδάτινοι πόροι, αντιμετώπιση της ρύπανσης), γιατί η βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας είναι πλούτος για όλους μας και τον καθένα χωριστά.

- Στη δράση σε όλους τους τομείς που επηρεάζουν την κλιματική αλλαγή (γεωργία, μεταφορές, εξοικονόμηση ενέργειας, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), γιατί είμαστε απλά μέρος ενός μεγάλου συνόλου, του πλανήτη.

- Στην πράσινη στροφή στην κοινωνία και στην οικονομία (καινοτόμες οικονομικές δραστηριότητες) με σεβασμό και προστασία των φυσικών πόρων, που είναι περιουσία όλων μας, υπερασπίζοντας τα συλλογικά αγαθά (μέσα μαζικής μεταφοράς, δημόσιους χώρους), γιατί μειώνουν το κόστος ζωής και ωφελούν τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.

- Στη θεσμοθέτηση της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης με τη δημιουργία νέων μορφών οικονομίας, κοινωνικής και αλληλέγγυας (δίκτυα παραγωγών – καταναλωτών, τοπικά ανταλλακτικά συστήματα, κοινωνικές επιχειρήσεις και συνεταιρισμοί), γιατί εξασφαλίζουν οικονομικά αυτούς που συμμετέχουν και τους δίνουν τη δυνατότητα να καθορίζουν την οικονομική δραστηριότητά τους, στηρίζοντας έτσι τις τοπικές κοινωνίες.
- Σε θεσμοθετημένες διαδικασίες άμεσο-δημοκρατικού και συμμετοχικού χαρακτήρα (δημοψηφίσματα, θεματικές επιτροπές, κοινωνική διαβούλευση, συλλογική εκτελεστική εξουσία, εφαρμογή της αρχής της εναλλαγής), γιατί πρέπει ο πολίτης να πάψει να είναι σε απόσταση από το κέντρο λήψης των αποφάσεων και να αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα τους.

Καλούμε όλες και όλους να στηρίξετε με την ψήφο σας το ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών.



ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος
της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Η Αφρική παχαίνει!


Έλαβα με μαίηλ και, με μικρή επεξεργασία όσον αφορά στο μέγεθος, αναρτώ το παρακάτω ενδιαφέρον κείμενο:

Συγκινησιακά λόγια και «πικρές» αλήθειες.
Με βασικό του θέμα (την Παγκόσμια Ασφάλεια Τροφίμων και τις Προκλήσεις από τις Κλιματικές Αλλαγές και τα βιοκαύσιμα), ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), γιόρτσε τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής (16 Οκτωβρίου).
Το ανακοινωθέν του είναι ενδεικτικό: «Σε πολλά μέρη του κόσμου, το φάσμα της πείνας είναι οξύ (εξαιτίας των χρόνιων κοινωνικών καταστάσεων, της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της επίδρασης των κλιματικών αλλαγών)...

Μας προτρέπουν στην αλληλεγγύη. Στην ανάγκη να βοηθηθεί ο αναπτυσσόμενος κόσμος, για να ορθοποδήσει κοινωνικά, οικονομικά και διατροφικά. Να εξαλείφει, η δυστυχία, η πείνα από τον πλανήτη μας.
Η μέρα αυτή είναι μια καλή ευκαιρία ν’ αντικρίσουμε για μια ακόμη φορά, εικόνες φρίκης. Να κάνουμε αυτοκριτική στην ηθική μας, στο πόσο είμαστε κοντά σ’ όλους τους πονεμένους, εμείς οι χορτάτοι (πολλές φορές υπέρβαροι), οι βολεμένοι στην ευδαιμονία των καταναλωτικών αγαθών.
Κι αυτό είναι το επικοινωνιακό τρικ. Πώς να το κάνουμε. Ένα παιδικό κλάμα πάντα συγκινεί. Και μέσω της δικής μας ευαισθησίας, κάποιοι ελπίζουν, ότι θα τους ξημερώσουν καλύτερες μέρες.
Η ελεημοσύνη είναι το «όπλο», του φτωχού για ένα δικαιότερο κόσμο.
Οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί, θα κουβαλούν (όσα χρόνια κι αν περάσουν), το στίγμα του άξεστου αποικιοκράτη, που λεηλάτησε τον πλούτο της Αφρικής, γι’ αυτό άλλωστε τώρα εκεί, οι άμοιροι υποφέρουν!
Πάντα ο μαύρος συνάνθρωπος, είναι το συνώνυμο του αδύνατου, ενώ ο κάθε άσπρος, αναγνωρίζεται ως συνοδοιπόρος, ως πονηρός συναυτουργός του καπιταλισμού.
Κι όμως.
Αν ανατρέξετε βαθύτερα, στα αίτια της φτώχειας στην Αφρική, ίσως καταρρεύσουν πολλά ταμπού.
Σε πολλά από τα στιγματισμένα κράτη (Ζιμπάμπουε, Μαλάουι, Τανζανία, Κένυα, Ουγκάντα, Κονγκό, Μπουργκίνα Φάσο, Μπενίν κλπ) δίπλα στην πείνα, συγκατοικούν οι βολεμένοι, οι υπέρβαροι συμπολίτες τους.
Δίπλα στο άδειο πιάτο, συνυπάρχουν τα φασφουντάδικα με τα παχυντικά μπιφτέκια και τ’ αεριούχα ποτά.
Συνέπεια αυτών, σήμερα, όπως σημειώνει η Διεθνής Έκθεση για την Παχυσαρκία (IASO), στην Αφρική οι παχύσαρκοι, είναι 35% περισσότεροι, σε σχέση με 20 χρόνια πριν. Στην Ουγκάντα, οι καρδιοπάθειες, έχουν ανέλθει τόσο πολύ, που σε λίγα χρόνια θα ξεπεράσουν την αιτία θανάτου, από το AIDS και την ελονοσία.
Στη Νιγηρία των 140 εκατ. κατοίκων, το 8% είναι υπέρβαροι. Οι γυναίκες προτιμούν να τρώνε παχυντικά φαγητά, για να φαίνονται υγιείς. Για να είναι έτσι στα μάτια του γαμπρού πιο καρπερές, από τις πεινασμένες ανταγωνίστριες τους!
Στην Κένυα, με 18 εκατομ. υποσιτισμένους, το 12 % του πληθυσμού ( των 38 εκατ.) είναι υπέρβαροι.
Στη Ζιμπάμπουε, στη Νότια Αφρική, στο Μαλάουι, στο Κονγκό, οι τηλεοπτικές διαφημίσεις με τα καλοθρεμμένα παιδιά με τα λαμπερά πρόσωπα, έχουν γίνει το σήμα κατατεθέν για την ευτυχισμένη, ανέμελη οικογένεια. Η φτώχεια εκεί κατατάσσεται στα παραλειπόμενα, στην ντροπή. Στον κοινωνικό σνομπισμό. Στην Αφρική, οι έρανοι και οι συνδρομές υπέρ των αδυνάτων, είναι άγνωστες λέξεις. Γι’ αυτά φροντίζουν οι ανθρωπιστές άσπροι. Θέματα, όπως ο υπερπληθυσμός, η διαφθορά, η μεγάλη διάσταση (εξαθλίωσης και πλούτου), κρύβονται επιμελώς πίσω από τα παραβάν της κυβερνητικής προπαγάνδας. Γι α την νομενκλατούρα, το AIDS και οι φωτογραφίες με τους λιμοκτονούντες, είναι ένας καλός τρόπος για ν’ αυξηθούν (προς τα προσωπικά τους θησαυροφυλάκια), οι διεθνείς επιδοτήσεις. «Ο Θεός είναι η ελπίδα της Αφρικής», αντικρίζεις σε διαφημιστικές πινακίδες, διατρέχοντας την μαύρη ήπειρο. «Μ’ ένα τηλεφώνημα, μ’ ένα SMS, δίνεις πόντους, για να ‘χει φαγητό ένας συνάνθρωπό σου», προτρέπει τους καταναλωτές, η διαφήμιση της κινητής τηλεφωνίας!

Η Αφρική παχαίνει!



Όπως εξηγεί ο διευθυντής του νοσοκομείου του Ναϊρόμπι, παιδίατρος Ντέιβντ Κιτάνγκα, στις πόλεις οι άνθρωποι μετακινούνται λίγο σε σχέση με την ύπαιθρο, τρώνε συνεχώς και καταναλώνουν ζαχαρώδη ποτά. Αποτέλεσμα αυτών είναι, κυρίως στα παιδιά, η αύξηση των καρδιακών νοσημάτων και του διαβήτη.
Επικρατεί η συνήθεια, τα κορίτσια, για να δείξουν (ότι δεν είναι καχεκτικές, ότι δεν πάσχουν από ΑIDS), να τρώνε πολύ, για να φουσκώσει το στομάχι τους κι έτσι να το επιδεικνύουν καμαρωτές (με τα κοντά μπλουζάκια που φορούν), στους υποψήφιους εραστές τους.
Οι διατροφικές συνήθειες της νέας Αφρικής, που βγαίνει μέσα από την υπανάπτυξη, είναι ένα λουκούλλειο γεύμα. Το Σαββατόβραδο και την Κυριακή το μεσημέρι, οικογενειακώς στο φασφουντάδικο (με τις χημικές σάλτσες, τα λίπη, τα σούπερ μπιφτέκια, τα τηγανιτά και τα μιλκ σέικ).
Τα ίδια επαναλαμβάνονται στο σούπερ μάρκετ, με την αγορά παχυντικών τροφίμων και κάθε είδους ζαχαρώδους προϊόντος.

Ο μεγάλος νεωτερισμός στην κατανάλωση, είναι η νέα μόδα των τεράστιων σούπερ μάρκετ. Χαώδεις εγκαταστάσεις. 7 πολυεθνικές εταιρείες (αλυσίδες διατροφής), έχουν εδραιώσει την κυριαρχία τους στην Αφρική. Στην Μαύρη ήπειρο, η κατανάλωση τροφίμων αυξάνει κάθε χρόνο 6%, σε σχέση με το 2% των ΗΠΑ και το 2% της Ε.Ε. σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου Harvard. http://allafrica.com/stories/201002251215.html

Το σούπερ μάρκετ είναι το must στη επιδειξιμανία. Εκεί κάνει πασαρέλα η ανερχόμενη κοινωνική τάξη. Η επίσκεψη σ’ αυτά, έχει γίνει η καθιερωμένη βόλτα του Σαββάτου. Αυτά έχουν αντικαταστήσει τον μικροπαραγωγό, προωθώντας προϊόντα αμφίβολης διατροφικής αξίας και σε τιμές πολύ φτηνότερες. Έτσι οι γεωργοί, αναγκάζονται να πωλούν σε πολύ χαμηλές τιμές, από το κόστος της παραγωγής τους. Τεράστιες εκτάσεις γεωργικής παραγωγής, νοικιάζονται για την αλυσίδα των σούπερ μάρκετ. Η άρχουσα τάξη, οι κυβερνητικοί, βρίσκονται συνήθως πίσω από τα σούπερ μάρκετ, που επιφέρουν, μεγάλα έσοδα.
Οι αγρότες που δεν ενσωματώνονται στο σύστημα μεταπώλησης, αναγκαστικά φτωχαίνουν κι εγκαταλείπουν την εργασία τους. Στη συνέχεια γκετοποιούνται στις μεγαλουπόλεις και μετά αναζητούν τη δίοδο της μετανάστευσης.

Η εκτεταμένη κτηνοτροφία και η κρεατοκατανάλωση, έχει γίνει διατροφικό φετίχ, του διαιτολογίου των ανερχομένων τάξεων. Ερημοποιούνται τεράστιες εκτάσεις από την υπερβόσκηση, ενώ τα 2/3 της παραγωγής δημητριακών, οδηγούνται στις ζωοτροφές.
Σ’ αυτές τις εικόνες των έντονων αντιθέσεων, η σημερινή επέτειος ας προβληματίσει όλους εκείνους τους φορείς, που ψάχνουν ν’ αντιμετωπίσουν με συγκινησιακά λόγια, το δρά
μα του υποσιτισμού.

Ας σημειώσουμε ότι κάθε χρόνο 2,2 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από την πείνα και την κακή διατροφή. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι περίπου 925 εκατομμύρια άνθρωποι (το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού), υποσιτίζεται.

Μιχάλης Μιχελής

Επίσης σα σχόλιο το παρακάτω κειμενάκι:

Σύμφωνα με τα στοιχεία Διεθνών Οργανισμών η πείνα θερίζει εκατομμύρια ανθρώπους σ΄όλο τον κόσμο.125 εκατ. άνθρωποι πεινούν και ένα στους 7 κατοίκους υποσιτίζεται.Ο Παγκόσμιος υποσιτισμός ευθύνεται για τον θάνατο 5εκατ. παιδιών.Στις αναπτυσσόμενες χώρες 146εκατ. παιδιά είναι ελλιποβαρή,ενώ γύρω στα 60εκατ. παιδιά παρουσιάζουν απίσχναση.Την ίδια στιγμή η Δύση μαστίζεται από κουζινομαγειρέματα με αυστηρούς κριτές και απαιτητικούς φαγάδες.Παράλληλα μια άλλη πεινα μαστίζει την ανθρωπότητα κι ευθύνεται για όλα της τα δεινά.Είναι η ακόρεστη και απύθμενη πείνα του Καπιταλισμού η οποία δε χορταίνει με τίποτε και η οποία εκλαμβάνει τον πλανήτη τα ζώα και τους ανθρώπους ως αναλώσιμα υλικα.

Μηνακούλη Ρόζα

Έρχεται ο δριμύτερος χειμώνας της τελευταίας χιλιετίας υποστηρίζουν οι μετεωρολόγοι


Ο ερχόμενος χειμώνας θα είναι ο σκληρότερος της Ευρώπης που καταγράφηκε την τελευταία χιλιετία.
«Στο εγγύς μέλλον ένας τεράστιος παγετώνας θα αρχίσει να καλύπτει το βόρειο μέρος της ευρωπαϊκής ηπείρου, ως αιτία της υποχώρησης της ροής του θερμού ρεύματος του Κόλπου, στον Ατλαντικό Ωκεανό, που φθάνει μέχρι τις βόρειες ακτές της ευρωπαϊκής ηπείρου»
Τα παραπάνω υποστηρίζουν επιστήμονες του πολωνικού Ινστιτούτο Μετεωρολογίας και Διαχείρισης Υδάτων, μετά τις μετρήσεις του ρεύματος του Κόλπου, του οποίου η ταχύτητά του έχει μειωθεί δύο φορές.
Αποτέλεσμα αυτού είναι η ροή των παγωμένων ανέμων της αρκτικής να κατευθύνονται νοτιότερα.
Τα συμπτώματα αυτών των κλιματικών αλλαγών ήδη παρατηρούνται στις σκανδιναβικές χώρες.
Εάν το ρεύμα του Κόλπου του Μεξικού σταματήσει εντελώς να ρέει εντελώς, τότε στην Ευρώπη θα ζήσουμε μια νέα εποχή παγετώνων. Ίσως η Σκανδιναβία καλυφθεί εξ ολοκλήρου από ένα τεράστιο παγετώνα που θα αναγκάσει τους κατοίκους να μετακινηθούν προς τα νότια.
Τα επιστημονικά πορίσματα των Πολωνών υποστηρίζονται από Ρώσους εμπειρογνώμονες. Ο επικεφαλής της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, Αλεξαντάρ Φρολόφ, προβλέπει πρωτοφανείς χαμηλές θερμοκρασίες στη διάρκεια του χειμώνα.
Τουλάχιστον επί τέσσερις ημέρες το θερμόμετρο στη Μόσχα θα δείχνει από -20 έως -25 βαθμούς.
Οι Ρώσοι μετεωρολόγοι πιστεύουν ότι ο ερχόμενος χειμώνας θα είναι ο πιο κρύος της τελευταίας χιλιετίας. Η μεγαλύτερη κλιματική ανωμαλία θα παρατηρηθεί στις βόρειες περιοχές της ευρωπαϊκής ηπείρου καθώς και στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας, όπου οι θερμοκρασίες θα κατέβουν στους μείον 25 βαθμούς.
Οι προβλέψεις αυτές έρχονται σε αντιδιαστολή με τις πρωτοφανείς θερμοκρασίες που παρατηρούνται στην Αρκτική.
Θεωρητικά η ψύξη του Ρεύματος του Κόλπου είναι πολύ πιθανή. Αυτό μπορεί να προέλθει από το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας, όπου τεράστια παγόβουνα θα κατέβουν στο μέσο του Ατλαντικού.
Αυτό που πραγματικά τρελαίνει τους μετεωρολόγους είναι οι αστάθμητοι παράγοντες. Το περασμένο καλοκαίρι στη Ρωσία επικράτησε ασυνήθιστη ζέστη που σύμφωνα με τα ρωσικά αρχεία ήταν η πιο θερμή περίοδος της τελευταίας χιλιετίας.
Όσο για τις μεσογειακές χώρες: οι προβλέψεις για τις περιοχές της Μεσογείου και των Βαλκανίων ομιλούν για ισχυρές καταιγίδες κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο και γενικά ήπιο χειμώνα, ιδιαίτερα ξηρό για τα Βαλκάνια, με περιοδικές χιονοπτώσεις το Φεβρουάριο και το Μάρτιο.


Σχόλιο: Πράγματι οι μετεωρολόγοι, όσο δεν δέχονται το γεγονός ότι το κλίμα έχει αρχίσει ήδη να αποσταθεροποιείται και ότι δεν θα μπορούν πια με τα μοντέλα τους να προβλέπουν μακροπρόθεσμα, θα τρλαίνονται.

Πηγή: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=25573:2010-10-19-170000&catid=52:episthmonika&Itemid=350

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Προειδοποίηση της WWF για επικίνδυνη αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα

Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2020 θα υπερβούν κατά ένα τρίτο τα επικίνδυνα επίπεδα.
Οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων, που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου ενδέχεται, στην περίπτωση που διατηρηθούν σε ισχύ οι σημερινές πολιτικές, να υπερβούν μέχρι το 2020 κατά σχεδόν ένα τρίτο το όριο πέραν του οποίου διαγράφεται προοπτική επικίνδυνης υπερθέρμανσης του πλανήτη, υποστηρίζει η WWF International σε μελέτη που παρουσίασε στο πλαίσιο των κλιματικών συνομιλιών των Ηνωμένων Εθνών, που διεξάγονται στην Τιαντζίν στην Κίνα.
Η μελέτη, με τίτλο «Φράζοντας το Χάσμα: ένας εύκολος οδηγός για ένα ασφαλές κλιματικό μέλλον», υποστηρίζει ότι οι πρόσφατες επιστημονικές έρευνες δείχνουν πως απαιτείται μείωση, μέχρι το 2020, των ετήσιων εκπομπών σε 44 γιγατόνους ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα ως προϋπόθεση για περιορισμό της ανόδου της θερμότητας κατά 2° Κελσίου σε σχέση με τα επίπεδα της προ-βιομηχανικής εποχής. Για την επίτευξη του πιο φιλόδοξου στόχου του περιορισμού της ανόδου της θερμοκρασίας σε 1,5° Κελσίου, απαιτείται μείωση των ετήσιων εκπομπών σε 40 γιγατόνους ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα.
«Ωστόσο, εξετάζοντας τις δεσμεύσεις χωρών - κατά τη διάρκεια και μετά τη Σύνοδο στην Κοπεγχάγη - για μείωση των εκπομπών, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι ετήσιες παγκόσμιες εκπομπές θα είναι, μέχρι το 2020, μεταξύ 47,9 και 53,6 γιγατόνους ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα», γράφουν οι συντάκτες της έκθεσης.
«Για να φράξουμε αυτό το χάσμα στους γιγατόνους, η έρευνα δείχνει ότι αν οι βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες αναθεωρήσουν προς τα άνω τους στόχους μείωσης των εκπομπών τους, μέχρι το 2020, στα επίπεδα τα οποία θέτει η Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, θα αποφευχθούν οι εκπομπές 4,3 γιγατόνων ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα το χρόνο», τονίζεται στην έκθεση.

Κουτι της Πανδώρας "Αγρότης μόνος, ψάχνει..."

Γιατί η Ελλάδα μια γεωργική χώρα δεν παράγει πια γεωργικά προϊόντα;
Γιατί ένας καλλιεργεί και δέκα μεταπωλούν;
Γιατί ένα γεωργικό προϊόν καταλήγει έως και δέκα φορές πιο ακριβό στον καταναλωτή;
Γιατί τα τρακτέρ είναι πλέον πιο γνωστά από τα μπλόκα και όχι από το όργωμα;

Η εκπομπή παρουσιάζει τη μοναχική πορεία του αγρότη και της γεωργίας τις τελευταίες δεκαετίες. Τι συνέβη στην Ελλάδα; Η αγωνιώδης προσπάθεια του Έλληνα καλλιεργητή, αλλά και ο χορός των δισεκατομμυρίων στο όνομά του. Πώς η πρακτική των επιδοτήσεων δημιούργησε παρασιτικές λογικές; Γιατί οι αγρότες προτιμούν να αφήνουν τη σοδειά να σαπίζει και να εισπράττουν τις επιδοτήσεις;

Η χώρα μας καταναλώνει 33.000 τόνους φασόλια, αλλά παράγει μόνο τους 8.000. Το βαμβάκι όμως πλεονάζει. Οι λογικές του «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» που απέδωσαν στο 20% των παραγωγών, το 80% των επιδοτήσεων. Υπάρχει μέλλον για την ελληνική γεωργία, ή η επόμενη βασική καλλιέργεια θα είναι τα…φωτοβολταϊκά; Ένα αποκαλυπτικό οδοιπορικό για ένα θέμα ταμπού, για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση.

http://www.koutipandoras.gr/ArticleDetail.aspx?nodeSerial=001002006&nodeId=38&articleId=3991

STOP CARTEL

Στο πεζόδρομο της Διονυσίου Αεροπαγίτου, στην αρχή, στο νούμερο 5, κοντά στην Πύλη του Αδριανού και κάτω από την σκιά του Βράχου της Ακρόπολης οι σκληροί της τρόικας Μπομπ Τραα και Πωλ Τόμσεν πίνουν ελληνικό καφεδάκι στην βεράντα της πολυτελέστατης μεζονέτας 250 τ.μ. με ενοίκιο 9.100 ευρώ κάθε μήνα, σχεδιάζουν τα νέα μέτρα που θα πρέπει να εφαρμόσει η κυβέρνηση μετά από τις δημοτικές εκλογές και ετοιμάζουν τις νέες οδηγίες προς την ελληνική κυβέρνηση για να κάνει . . . οικονομία (!) και το 2011. Περιμένουν την eurostat να στρώσει χαλί με το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 (που φαίνεται ότι ξεπερνά το 15% έναντι 13,8% που ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών) και την κυβέρνηση να τελειώσει με τις εκλογές για να φέρουν «τούμπα» και πάλι το μνημόνιο και να ξύσουν τον πάτο του προϋπολογισμού ζητώντας αιματηρές περικοπές στις δαπάνες των ΔΕΚΟ, των Νοσοκομείων αλλά και τις τοπικής αυτοδιοίκησης.

Οι ελεγκτές τους Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Κομισιόν εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα υπογράφοντας μισθωτήριο για 32 χρόνια και διαλέγουν πόστα για αν φτιάξουν και γραφεία. Δύο εμπειρογνώμονές τους θα αναλάβουν δράση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στον φορολογικό μηχανισμό. Παράλληλα, η Eurostat έχει ήδη στείλει τον μόνιμο εκπρόσωπό της στην Ελληνική Στατιστική Αρχή.

Πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν ότι Μποπ Τράα θα είναι ο επικεφαλής της μόνιμης αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Ελλάδα, ενώ θα έχει και μία συνεργάτιδα. Η Γερμανίδα Στέφανι Επλε θα είναι το «νούμερο δύο» του γραφείου. Η έδρα του κ. Τράα θα είναι στην Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ). Ο απεσταλμένος της Κομισιόν στην Αθήνα θα είναι ο κ. Καρλ Βάις, ο οποίος και θα εγκατασταθεί στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην πρωτεύουσα. Στην ΕΛΣΤΑΤ, έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του ο ισλανδικής καταγωγής κ. Σνόρασον Χάλγκριμουρ.

Εντωμεταξύ:
Η αναμενόμενη αναθεώρηση του ελλείμματος για το 2009, η οποία αναμένεται να ανακοινωθεί επισήμως στις 22 του μήνα κοντά στο 15% του ΑΕΠ,μάλλον να έχει μικρή επίπτωση από το 2009 στο 2010.

Ωστόσο, η θέση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών είναι πως, ανεξάρτητα από την παράταση ή μη της περιόδου αποπληρωμής, η Ελλάδα είναι προσανατολισμένη στην επίτευξη των στόχων του μνημονίου και της ολοκλήρωσης όλων των μεταρρυθμίσεων που έχουν δρομολογηθεί.

Η ανακοίνωση των στοιχείων στις 22 Οκτωβρίου φέρνει πιο κοντά το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων, καθώς πηγές της Κομισιόν υποστηρίζουν ότι τα δεδομένα αλλάζουν και εάν τελικά το έλλειμμα του 2009 κλείσει πάνω από το 15%, είναι απαραίτητη η λήψη πρόσθετων μέτρων.

Τα νέα δεδομένα φέρνουν ανατροπές στους οικονομικούς σχεδιασμούς και για το 2010, καθώς αναμένεται να επηρεάσουν ανοδικά και το έλλειμμα του 2010.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Eurostat, θα διαμορφωθεί σε επίπεδα πάνω από το 8,1% και κάτω από το 9%, έναντι εκτίμησης του προσχεδίου του προϋπολογισμού για έλλειμμα στο 7,8%. Μια αύξηση του φετινού ελλείμματος κατά μισή μοναδα θα σήμαινε ότι απαιτούνται πρόσθετα μέτρα ύψους 1,2 ως 1,3 δισ. ευρώ.

πηγή : banksnews.gr

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Ένα βιβλίο συνταράζει τη Γερμανία

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Το πόσο ανατρεπτικό δυναμικό μπορεί να εμπεριέχεται σ’ ένα βιβλίο είναι γνωστό σε κάθε μελετητή της Ιστορίας. Βιβλία όπως η Πολιτεία, η Βίβλος, το Κοράνι, ο Ηγεμόνας, ο Πλούτος των Εθνών, το Κοινωνικό Συμβόλαιο, το Κεφάλαιο, η Καταγωγή των Ειδών, η Θεωρία της Σχετικότητας και πολλά άλλα, προκάλεσαν, αργά ή γρήγορα, κοινωνικές αναταράξεις ή και άλλαξαν συθέμελα τον κόσμο.

Υπάρχουν βεβαίως και βιβλία πολύ μικρότερης αξίας και εμβέλειας από τα προαναφερθέντα, που και αυτά προάγουν τον δημόσιο διάλογο, αλλά και γκρεμίζουν στερεότυπα. Ποιος θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί, για παράδειγμα, ότι το βιβλίο ενός «προπαγανδιστή της ισλαμοφοβίας και του δημοκρατικού ρατσισμού», όπως ισχυρίζονται οι επικριτές του, το οποίο πραγματεύεται την αποτυχία της ενσωμάτωσης μεγάλου μέρους των μεταναστών στη Γερμανία, στη βάση ενός στοιχειοθετημένου συσχετισμού της διάνοιας και του ανθρώπινου χαρίσματος με την οικονομία, τη θρησκεία, τις μειονότητες και το δημογραφικό, θα προκαλούσε αναταράξεις στο γερμανικό πολιτικό σύστημα;
Το επίμαχο βιβλίο Η Γερμανία Αυτοκαταργείται, δεν είναι υπερβολή να τονιστεί ότι προκάλεσε μια απρόσμενη στην έντασή της δημόσια αντιπαράθεση, στη διάρκεια της οποίας, αντί να έχουμε τη δημόσια διαπόμπευση του «ύποπτου για ρατσισμό», κατά τον αρχηγό των Σοσιαλδημοκρατών Γκάμπριελ, συγγραφέα του βιβλίου, τελικά είδαμε πως καταβαραθρώθηκε η αυτοεκτίμηση και αναιρέθηκε η ιδιότυπη ασυλία της «προοδευτικής» ελίτ της Γερμανίας, που επί πολλές δεκαετίες πίστευε με φανατισμό στο ιδεολόγημα της πολυπολιτισμικότητας, εμποδίζοντας κάθε άλλη προσέγγιση αυτού του πολυσύνθετου θέματος. Μιας ελίτ αυτοαποκαλούμενων «καλών ανθρώπων», που βρέθηκε ξαφνικά μπροστά στα ερείπια του φαντασιακού κοσμοσυστήματός της, που υποχρεώθηκε –από θέση άμυνας– να το υπερασπίσει από τα οργανωμένα πυρά ενός καλά πληροφορημένου αντιπάλου, ο οποίος μπορεί ενίοτε να παρεκτρέπεται, όπως για παράδειγμα σε θέματα ευγονικής, αλλά που χρησιμοποιεί αδιάσειστα τεκμήρια, σαφήνεια και αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία για να παρουσιάσει μια σκληρή πραγματικότητα, που αποσιωπούνταν ή ωραιοποιούνταν συστηματικά από το εν λόγω καρτέλ. Μια πραγματικότητα που τη χαρακτηρίζουν οι παράλληλες κοινωνίες και ο εγκλωβισμός χιλιάδων Γερμανών σε υποβαθμισμένα, τεράστια πολυπολιτισμικά γκέτο, η αυξημένη εγκληματικότητα νεαρών κυρίως μουσουλμάνων μεταναστών, οι εξαναγκαστικοί γάμοι, το τέλος της παραδοσιακής γερμανικής γειτονιάς, η άρνηση συμμετοχής στη δημόσια εκπαίδευση και σε προγράμματα ενσωμάτωσης, η συστηματική εκμετάλλευση του κράτους πρόνοιας από ορισμένους μετανάστες και η επαπειλούμενη δημογραφική κατάρρευση της Γερμανίας (1).
Αλώβητη από την αντιπαράθεση δεν έμεινε βεβαίως ούτε η αποκομμένη από τις λαϊκές τάξεις οπορτουνιστική πολιτική ελίτ της Γερμανίας, η οποία σύσσωμη αντέδρασε δυναμικά στις προκλήσεις ενός «σεσημασμένου προβοκάτορα», που τόλμησε να σπάσει τα ταμπού δεκαετιών, διατυπώνοντας, με τον χειρότερο τρόπο, θέσεις ουσίας για την εκπαίδευση, την εξυπνάδα, τον πολιτισμό, την ταυτότητα, τη θρησκεία, την καταγωγή, την κοινωνική πρόνοια, το δημογραφικό και –παρεμπιπτόντως– ακόμη και τον βιολογικό ρατσισμό. Πολύ περισσότερο μάλιστα που ο συγγραφέας του βιβλίου, Σάρατσιν, είναι ένας γνήσιος αστός, εκπρόσωπος της γερμανικής ελίτ: μεγαλοτραπεζίτης, επιφανής σοσιαλδημοκράτης και πρώην υπουργός Οικονομίας στο κρατίδιο του Βερολίνου, που πέρασε και από το ΔΝΤ.
Είναι εντυπωσιακό πάντως το γεγονός ότι, πριν ακόμη βγει το βιβλίο στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων, απ’ άκρου εις άκρον και σε ανώτατο επίπεδο, το πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο αποδύθηκε με απίστευτη σφοδρότητα σε ένα κυνήγι μαγισσών έχοντας ως βασικό όπλο, όπως πάντα, την πολιτική ορθότητα, την ηθικολογία και τις αοριστίες περί πολυπολιτισμικότητας. Το βιβλίο-σκάνδαλο αναγορεύθηκε τάχιστα σε εθνικό ζήτημα, όπου τελικά ο μοναχικός συγγραφέας του αναδείχτηκε σε μεφιστοφελική φιγούρα, που «επιδίωκε το κακό, διχάζοντας την κοινωνία», αλλά που τελικά έκανε το καλό.
Γιατί, πέρα από το αν κανείς διαφωνεί με τις επιμέρους ρατσιστικές θέσεις περί «εβραϊκού γονιδίου» ή για τις λεκτικές αναφορές σε «εκτροφεία δημοσιονομικών παρασίτων», ένας ολόκληρος λαός μπήκε, ίσως με τον χειρότερο τρόπο, αλλά σε ελάχιστο χρόνο, στη συζήτηση για όσα αγνοούσε ή προσπερνούσε επί δεκαετίες. Ότι, δηλαδή, μια πολυδάπανη μεταναστευτική πολιτική πενήντα ετών και ένα σύστημα κρατικοδίαιτων «φιλάνθρωπων» απέτυχαν παταγωδώς και ότι τα προβλήματα που έχει, ιδιαίτερα με ένα μεγάλο μέρος μουσουλμάνων μεταναστών που αρνούνται την ενσωμάτωση, θα έχουν σαν αποτέλεσμα, όπως παραδέχτηκε και η καγκελάριος Μέρκελ, να κατασκευάζονται μελλοντικά όλο και περισσότεροι μιναρέδες και ισλαμικά κέντρα, να περιθωριοποιούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε νέα γκέτο χωρίς ελπίδα κοινωνικής, πολιτιστικής και οικονομικής ανέλιξης και να ισχυροποιούνται πολιτικά δυναμικές εθνικές μειονότητες που έχουν το βλέμμα στραμμένο στη μητέρα πατρίδα. Το μεφιστοφελικό κακό όμως δεν αποσοβήθηκε τελικά για τα κόμματα, αφού, μετά την έκδοση του βιβλίου, το 18% του γερμανικού λαού δηλώνει ότι θα ψήφιζε ένα κόμμα με αρχηγό τον Σάρατσιν, ενώ ένα 10% θα ψήφιζε σήμερα ένα κόμμα που ιδεολογικά θα ήταν δεξιότερα των Χριστιανοδημοκρατών.
Τα παραδείγματα της Ολλανδίας και πρόσφατα της Σουηδίας δείχνουν, όπως φαίνεται, ότι το μεταναστευτικό αναδεικνύεται σε μετωπικό ζήτημα της Δεξιάς συνολικά. Σημαίνουν όλα αυτά όμως ότι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες βρίσκονται μπροστά σε μια «συντηρητική αναγέννηση» ή ακόμη και σε μια «συντηρητική επανάσταση», όπως ισχυρίζονται οι συντηρητικές FAZ και die Welt; Για την κεντροαριστερή Frankfurter Rundschau όλα αυτά είναι ευσεβείς πόθοι, καθώς, όπως διατείνεται, «οι αστοί συντηρητικοί είναι πολύ δειλοί και μοιρολάτρες για να πάρουν ενεργό θέση υπέρ των συντηρητικών θέσεων», και οι «καλοί άνθρωποι» συνεχίζουν να έχουν παντού την πρωτοκαθεδρία. Αυτό βέβαια μένει να φανεί μελλοντικά. Και εξάλλου, σε μια ανάλογη οικονομική συγκυρία, στον μεσοπόλεμο, άλλες θέσεις πήραν τελικά οι συντηρητικοί αστοί. Ο Σάρατσιν πάντως τους έδειξε τον δρόμο και αυτό που του αναγνωρίζουν άπαντες είναι ότι, παρά τη σκληρή πολεμική, κατάφερε όχι μόνο να θέσει στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου το μεταναστευτικό πρόβλημα και να μην απομονωθεί, αλλά και να βρει χιλιάδες υποστηρικτές, απ’ όλο το κομματικό φάσμα της Γερμανίας.
(1) Ενδεικτικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι το ποσοστό των παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε ετών, που ανήκουν σε οικογένειες μεταναστών, ξεπέρασε ήδη το 35% και οι τάσεις παραμένουν σταθερά αυξητικές.

Αντί σχολίου:


Μέρκελ: Το πολυπολιτισμικό μοντέλο στη Γερμανία “απέτυχε πλήρως”

Η καγκελάριος της Γερμανίας Αγγελα Μέρκελ δήλωσε ότι το μοντέλο μιας πολυπολιτισμικής Γερμανίας, όπου φέρονται να συμβιώνουν αρμονικά διάφοροι πολιτισμοί “απέτυχε εντελώς”, ενώ η συζήτηση για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών έχει ανάψει στη Γερμανία. Ωστόσο η Γερμανία χρειάζεται μετανάστες με εξειδικευμένη επαγγελματική κατάρτιση, καθώς δεν διαθέτει επαρκές εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, τόνισε η Μέρκελ.

Το “πολυπολιτισμικό” δόγμα, σύμφωνα με το οποίο “Ζούμε ο ένας δίπλα στον άλλον και είμαστε ικανοποιημένοι, απέτυχε πλήρως”, τόνισε η Μέρκελ σε συγκέντρωση τηςνεολαίας του συντηρητικού κόμματός της, της Χριστιανοδημοκρατίας