Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

"Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία"

Του Φώτη Γεωργελέ (Εditorial στην Αthens Voice)

"Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό. Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος... πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος.

Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας. Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο.
Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν.
Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.

Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά.
Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς.
Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους.
Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες.
Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν. Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος.
Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ.
Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας. Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι.

Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. (Κτηνώδης δύναμη ογκώδης ανοησία).

Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες.
Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.
Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον. Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί.
Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν.
Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο.
Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις..
Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.
Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%.

Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ' οίκον. Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία.
Ένας γάμος, τώρα πριν να 'ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.

Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife. Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται.. Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητεςτης κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.

Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια.
Ζηλεύεις; Δες το νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο;

Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί; Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν.

Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα. Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ? το μπαλκόνι.

Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρει συγχύσει, δηλώνει αθώα.

Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά. Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ.
Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.

Συμπληρώνω:

Πού είναι η άλλη Έλλάδα; Η Ελλάδα του 5%. Η Ελλάδα της γνώσης, της επιστήμης και της έρευνας. Η Ελλάδα της τέχνης, του πολιτισμού και του πνεύματος. Η Ελλάδα του αντοπάριστου (βλέπετε χρειαζόμαστε επεξηγήσεις γιατί κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε!!!) αθλητισμού, της ευγενούς αμίλλης και του θαυμασμού του καλού καγαθού. Η Ελλάδα της δουλειάς, της προκοπής και της εξέλιξης. Η Ελλάδα του μέτρου. της μετριοφροσύνης και της σύνεσης. Κι όμως υπάρχει η Ελλάδα αυτή, υπάρχει, αναπνέει και λειτουργεί.

Μόνο που είναι χαμένη στο υπόλοιπο 95% όπως περιγράφεται στο παραπάνω κείμενο. Αυτό το 95% χρεωκόπησε την Ελλάδα. Η διάσωσή της είναι το 5%.

Ανακαλύψτε το, αποκαλύψτε το, διαδόστε το, ενισχύστε το, συμπληρώστε το....

Ίσως τότε φανεί η αρχή της ελπίδας.."

Το «μεγάλο» Δημόσιο (και τα κόμματα εξουσίας)

του Λευτέρη Ριζά

Δεν περνάει ημέρα, τα τελευταία χρόνια, που να μην διαβάζουμε και ακούμε πως ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι φοβερά μεγάλος, πως διαθέτουμε πάρα πολλούς δημόσιους υπάλληλους κλπ και πώς γι’ αυτό πρέπει και τα δύο να μειωθούν. Αυτά δεν τα ακούμε και τα διαβάζουμε μόνο τώρα τελευταία με αφορμή την «κρίση» και το μνημόνιο. Δεν απαιτούν οι εκπρόσωποι του τη μείωση του Δημόσιου Τομέα – μέσω ιδιωτικοποιήσεων – και των δημόσιων υπαλλήλων μέσω απολύσεων, συγχωνεύσεων οργανισμών ή ένας προσλαμβάνεται κάθε πέντε αποχωρήσεων λόγω συνταξιοδότησης [ή και θαμάτων]. Αυτά χρόνια τώρα λέγονται και απαιτούνται με πρωταγωνιστές κυρίως υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου π.χ. έλεγε στο 7ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ (2005) «Σύντροφοι, ίσως είμαστε η τελευταία Κομμουνιστική χώρα στην Ευρώπη. Το κράτος καταδυναστεύει το 55% της οικονομίας, δεν συμβαίνει ούτε στις νέες χώρες και καταδυναστεύει όλους τους θεσμούς». Δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση που το ΔΝΤ, η ΕΕ ή «Τριανδρία», ζητούν την «αποκομμουνιστικοποίηση» της Ελλάδας και άρα τη μείωση του κράτους και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ούτε βέβαια που ζητάνε τη μείωση των δημόσιων υπαλλήλων όταν γι’ αυτό τους είχε προλάβει ο Κ. Σκανδαλίδης με το πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» καθώς και ο Μιχ. Χρυσοχοϊδης όταν ήδη με άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» (9/6/2005) ευθαρσώς είπε ότι «Πρέπει να εξετάσουμε την άρση της μονιμότητας». Αιτιολογώντας την πρόταση του με επιχειρηματολογία που υπερβαίνει ακόμα και το ακραίο νεοφιλελεύθερο δίδυμο της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ, Ανδριανόπουλος – Μάνος.. Στο ΠΑΣΟΚ «πάτησε» όταν ο Καραμανλής ζητούσε τη αναθεώρηση του Συντάγματος σχετικά με τη μονιμότητα των Δ.Υ.
Ποιος φταίει για τον υπερβάλλοντα αριθμό των ΔΥ; Μα το πελατειακό-κομματικό κράτος. Τα κόμματα εξουσίας. Το λένε αυτό, χωρίς να ντρέπονται, κι οι εκπρόσωποι των κομμάτων εξουσίας. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Χωρίς να εξηγούν γιατί λειτουργούσαν κατ΄ αυτό τον «άφρονα» τρόπο.
Η σιωπή τους είναι εξηγήσιμη. Στη δεκαετία του ‘ 40, τότε που ο ελληνικός λαός πολέμησε με το όπλο στο χέρι για τη λευτεριά της χώρας και άρα και τη δική του – τότε που οι παππούδες και πατεράδες πολλών από τους σημερινούς πολιτικούς μας ακριβώς δεν πολέμησαν μαζί με το λαό για τη λευτεριά του, αλλά αντίθετα έκαναν πάρα πολλά για να επανέλθει ο λαός και η χώρα σε καθεστώς εξάρτησης, εθνικής υποδούλωσης και κοινωνικής παρακμής – ο αστισμός ένιωσε την ανάσα τους θανάτου του. Πανικόβλητος κάλεσε αμέσως σε βοήθεια τους ξένους για να τον διασώσουν. Γνωστές οι εξελίξεις και η κατάληξη. Φυλακές, εξορίες, εκτελέσεις, διώξεις, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων για να πάρουν άδεια ακόμα και ποδηλάτου, για όσους γυρέψανε την λευτεριά, την ανεξαρτησία και την προκοπή του τόπου. Ανεργία, μετανάστευση, υποαπασχόληση.
Ανάμεσα στους «πάνω» και τους «κάτω», τους εξουσιαστές και τους εξουσιαζόμενους, αυτούς που ήταν ακόμα «επικίνδυνοι» - τον απλό λαό, έπρεπε να δημιουργηθεί ένα «κοινωνικό μαξιλάρι» που να απορροφά τους κραδασμούς του συστήματος και να εξασφαλίζει τους κρατούντες νικητές. Δεν έφταναν οι φυλακές κι εξορίες, δεν έφτανε η μετανάστευση, για να ξεφορτωθούνε όλο αυτό τον «πλεονάζοντα» παραγωγικό πληθυσμό. Θέλανε και κοινωνικά στηρίγματα. Στο εργοστάσιο εύκολα δεν έμπαινες χωρίς «πιστοποιητικό». Να γίνεις, όμως, μικροεπαγγελματίας ήτανε πιο εύκολο και βολικό για το σύστημα. Στηρίχτηκε η αναπαραγωγή των μικρο-μεσαίων στρωμάτων. Μια άλλη διέξοδος για την απορρόφηση των ανέργων, ένα ακόμα κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό στήριγμα του καθεστώτος της εξάρτησης, εθνικής υποτέλειας και παρακμής ήταν ακριβώς η διόγκωση του κράτους. Των δημόσιων υπαλλήλων. Και φυσικά εδώ βρήκαν έδαφος και φούντωσαν οι «πελατειακές» σχέσεις. Χάρη σε αυτές ξαναστήθηκαν στα πόδια τους τα αστικά κόμματα. Όλο αυτό το πλέγμα των «πελατειακών» σχέσεων, του ρουσφετιού κλπ ήταν η απάντηση του συστήματος στον αγώνα του λαού για την απελευθέρωση του τη δεκαετία του ‘ 40. Απάντηση στην «Ψυχή βαθειά» ήταν ο εξαναγκασμός του στην «υπόκλιση βαθειά», στον πολιτικό, ιδεολογικό, ηθικό και ψυχικό εξανδραποδισμό του. Μετά συμπλήρωμα ήρθε η επιβολή της «καταναλωτικής» κοινωνίας. Της αλλοτρίωσης του λαού, μέσω παροχών που ακριβώς το σύστημα δεν μπορούσε να εξασφαλίσει παρά μόνο με δάνεια. Χρεώνοντας το κράτος (του). Βιομηχανίες, πραγματική «ανάπτυξη» δεν εξασφάλιζε. Μόνη λύση ο παρασιτισμός. Και να τώρα που το «παρτι» τελείωσε. Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα – ο παγκόσμιος δηλαδή παρασιτισμός – δεν μπορεί να στηρίξει άλλο το μοντέλο του – άρα και την Ελλάδα. Ζητάει πίσω τα «δανεικά».
Αντίπαλο δέος δεν υπάρχει πια. Για το λαό, πιστεύει, πως έχει αποχαυνωθεί, αλλοτριωθεί, «γομαροποιηθεί», εξατομικευτεί, κονιορτοποιηθεί τόσο που δεν είναι σε θέση να αντιδράσει άμεσα και αποτελεσματικά. Άρα μπορεί να τολμήσει όποια «μεταρρύθμιση», «εκσυγχρονισμό» θέλει το διεθνές, ευρωπαϊκό και ελληνικό κεφάλαιο. Αυτό κάνουν, έτσι σκέφτονται, έτσι τα υπολογίζουν. Αλλά όχι να παριστάνουν και τις «παρθένες», καταγγέλλοντας το λαό για τις κακές του συνήθειες, τις «πελατειακές» σχέσεις, την έλλειψη ανταγωνιστικότητας κλπ κλπ. Αυτό το λαό θέλανε – όχι τον άλλο των «Βουνών» - αυτό το σύστημα του επιβάλανε. Το κακό πώς τώρα καλείται ο λαός να πληρώσει από πάνω και για τις αλυσίδες που του φορέσανε.

Με αυτό τον τίτλο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΠΡΙΝ , 19/12/2010, αριθμ φύλλου 1.014. Απλά με τον τίτλο «Το μεγάλο Δημόσιο», δημοσιεύτηκε 10/12/2010 στο http://gregordergrieche.blogspot.com/2010/12/blog-post_7147.html#ixzz180s6OB7N

Ενα «δέντρο» – ανεμογεννήτρια


Μικ ρή ανεμογεννήτρια με τη μορφή δέντρου τοποθετείται σε αστικές περιοχές, αξιοποιεί κάθε είδους άνεμο, ακόμη και το ωστικό κύμα που παράγεται από την κίνηση των αυτοκινήτων, παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια. Ευρεσιτεχνία, του Γιαννιώτη επιχειρηματία Λ. Κόντου, το «ενεργειακό δέντρο» υπόσχεται «κατάργηση» της ΔΕΗ σε κατοικίες, επιχειρήσεις και δημόσια κτίρια, απόσβεση κόστους αγοράς σε τρία χρόνια και κέρδη από την πώληση του επιπλέον ρεύματος στη συνέχεια.
Με ύψος που ξεκινάει από τα τρία μέτρα και όψη που προσομοιάζει σε δέντρο, ώστε να μην προκαλεί αισθητική όχληση, η συγκεκριμένη ανεμογεννήτρια περιστρέφεται σε άξονα κάθετο προς το έδαφος, σε αντίθεση με τις περιστροφές των αιολικών γεννητριών που περιστρέφονται σε οριζόντιο άξονα. Αυτό της δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ανέμους οποιασδήποτε κατεύθυνσης, στροβιλισμούς, ανερχόμενα και κατερχόμενα ρεύματα, ακόμα και αυτά που δημιουργούνται από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων στον δρόμο.
Το μοντέλο που εγκαταστάθηκε πριν από λίγες μέρες στην κεντρική πλατεία έξω από τη Νομαρχία Ιωαννίνων οφείλει την κίνησή του κυρίως στην κυκλοφορία των οχημάτων. «Η κίνηση των αυτοκινήτων δημιουργεί υποπίεση, προκαλώντας έτσι την κίνηση αερίων μαζών που έρχονται να εξισορροπήσουν την υποπίεση αυτή. Με άλλα λόγια, το ωστικό κύμα που παράγεται από την κίνηση των αυτοκινήτων, σε συνδυασμό με τον υπάρχοντα άνεμο, περιστρέφουν την ανεμογεννήτρια, η οποία, χάρη στο σχήμα κατασκευής της, εργάζεται με ανέμους από διαφορετικές κατευθύνσεις και με διαφορετικές ταχύτητες», εξηγεί ο εφευρέτης.
Ιδιοκτήτης της εταιρείας ενεργειακών εφαρμογών Air-Sun με έδρα τα Ιωάννινα ο κ. Κόντος έχει διαθέσει ήδη περισσότερα από 500 «ενεργειακά δέντρα» στην Ελλάδα και σε χώρες των Βαλκανίων. Η εγκατάσταση μιας μικρής ανεμογεννήτριας στη στέγη μονοκατοικίας, αυτόνομα ή σε συνδυασμό με φωτοβολταϊκά πάνελ, μπορεί να υπερκαλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του νοικοκυριού και οι ιδιοκτήτες να πωλούν το περίσσευμα στη ΔΕΗ, ενώ μια συστοιχία «δέντρων» σε μια πόλη μπορεί να εξασφαλίσει το ρεύμα για τον δημόσιο φωτισμό της. «Το κόστος αγοράς και εγκατάστασης ξεκινά από τα 10.000 ευρώ, που μπορεί να αποσβεστεί σε 3 χρόνια και να αποφέρει ένα επιπλέον εισόδημα για άλλα 22 χρόνια, αφού ο μέσος όρος ζωής είναι τα 25 χρόνια», υπογράμμισε.
Το άρθρο των ΒΑΣΙΛΗ ΙΓΝΑΤΙΑΔΗ και ΣΟΦΙΑΣ ΓΙΑΜΑ δημοσιεύτηκε στο Έθνος

Η αποανάπτυξη κερδίζει έδαφος μέσα στην ύφεση - Μειοψηφίες της ουτοπίας



Στις 5/1/2001, όπως βλέπετε και στην αφίσα, διοργανώνεται μια εκδήλωση με το θέμα της ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.

...Όσο προχωράει η οικολογική κρίση, επιβάλλεται σιγά σιγά η ανάγκη να ορίσουμε την ανθρώπινη πρόοδο με διαφορετικό τρόπο, και όχι με βάση τον παραγωγισμό και την τυφλή εμπιστοσύνη στα άλματα της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Στη Γαλλία, οι διανοούμενοι και οι ακτιβιστές που αγωνίζονται για την αποανάπτυξη, για έναν τρόπο ζωής απλούστερο και για μια ζωή με νόημα, βλέπουν να αυξάνεται το ακροατήριό τους, όχι μόνο στα κόμματα της αντινεοφιλελεύθερης αριστεράς, αλλά και στο ευρύ κοινό. Όμως, αντιπροσωπεύουν πολύ διαφορετικές πολιτικές και φιλοσοφικές απόψεις.
Θα έπρεπε να δει κανείς το εμβρόντητο ύφος του Γάλλου πρωθυπουργού Φρανσουά Φιγιόν όταν, στις 14 Οκτωβρίου του 2008, ο Υβ Κοσέ (μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του οικολογικού χώρου) υπερασπίστηκε από το βήμα της Βουλής τις ιδέες της αποανάπτυξης. Κάνοντας τη διάγνωση ότι « πρόκειται για μια ανθρωπολογική κρίση », ο Πράσινος βουλευτής του Παρισιού, υπό τα γιουχαΐσματα της δεξιάς, δήλωσε ότι « στο εξής, η προσπάθεια για μεγαλύτερη οικονομική μεγέθυνση είναι αντιοικονομική, αντικοινωνική και αντιοικολογική ». Βέβαια, η έκκλησή του για την « κοινωνία της λιτότητας » δεν είχε την παραμικρή πιθανότητα να υιοθετηθεί από τους βουλευτές. Ωστόσο, η προκλητική ιδέα της αποανάπτυξης είχε ήδη κάνει δυναμική εμφάνιση στον διάλογο.
Η οικονομική ύφεση είχε βάλει το χεράκι της. Φυσικά, όπως τόνισε ο Κοσέ -ο μοναδικός γνωστός Γάλλος πολιτικός που ενστερνίζεται αυτήν την ιδέα- « η αποανάπτυξη δεν έχει την παραμικρή σχέση με την απλή αριθμητική αντιστροφή της οικονομικής μεγέθυνσης »...

Ολόκληρο το άρθρο στη Le Monde diplomatique http://www.monde-diplomatique.gr/spip.php?article227

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

15Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

15-16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011,
ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΥΡΓΟΥ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ,
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ, ΙΛΙΟΝ – ΑΘΗΝΑ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ:
ΩΡΑ 12π.μ. Προσέλευση, προετοιμασία γεύματος.
ΩΡΑ 14μ.μ. Γεύμα
ΩΡΑ 16μ.μ. Απολογισμός 17ης Πανελλαδικής οικολογικής γιορτής,
Προοπτική και μέλλον.
Εισηγητής Αποστόλης Σέληνας
ΩΡΑ 18μ.μ. Έντυπο – δημιουργία συντακτικής ομάδας και ομάδας διακίνησης.
Εισηγήτρια Παπαλέξη Ιουλιέτα.

ΩΡΑ 20μ.μ. Προβολή ταινίας : σχετικά με το χρέος και την κρίση. Συζήτηση

ΩΡΑ 21,30μ.μ. Φαγητό και μουσική.

ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ:
ΩΡΑ 10π.μ. Που πάει το Δίκτυο Οικοκοινότητα: Μετεξέλιξη, περιεχόμενο δυνατότητες. Εισηγητές Αποστόλης Σέληνας, Γιώργος Κολέμπας.
ΩΡΑ 11,30π.μ. Αναφορά της επίσκεψης των μελών Α. Σέληνα και Ι. Παπαλέξη στις Παραγωγικές δραστηριότητες των μελών Γ. Καμενίδη και Ε. Δελέγκου.
Οργάνωση επισκέψεων στη συνέχεια.
ΩΡΑ 12,30π.μ. Ανασυγκρότηση των οργάνων του Οικοδικτύου.


• Οι προσερχόμενοι παραγωγοί παρακαλούνται όπως φέρουν τρόφιμα για την αυτοοργανωμένη κουζίνα,
• Τα μέλη σπόρους για ανταλλαγή
• Τα μουσικά τους όργανα όσοι παίζουν μουσική
• Η τιμή συμμετοχής κατά άτομο για την διαμονή στο προσωπείo είναι 10 ε. συν όποια άλλα έξοδα φαγητού κ.λ.π.
• Μην λησμονήσετε να φέρετε υπνόσακο.
* Πρόσβαση στο Πάρκο Τρίτση Είσοδος από Λ. Δημοκρατίας.
Λεωφορεία: Από Αθήνα προς Πάρκο
Στάση 5η Μενιδίου ή «1η Πολυκατοικιών»
Α10// Πλ. Βάθη-Αχαρναί
Β10// Πλ. Βάθη-Αχαρναί
714// Πλ. Βάθη-Πάρνηθα
735// Στ. Πατήσια-Ζεφύρι-Αχαρναί
Οδικώς
Από Αττική Οδό: κόμβος 7
Από Εθνική Οδό: κόμβος Αγ. Αναργύρων-Ίλιον (Τρεις Γέφυρες)
Προαστιακός
Στάση Αγ. Αναργύρων και μετά Α10, Β10,714.
ΕΚ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΑΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6947443082, 6970664325

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

«ΔΙΚΤΥΟ ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ»

ΕΛΑΣΣΟΝΑ, 27/12/2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η ανάπτυξη της περιοχής είναι η απάντηση στον Λιγνίτη

«ΟΛΥΜΠΟΣ :Αθλήματα Βουνού -Εναλλακτικός Τουρισμός και Ανάπτυξη »
Μια μεγάλη αναπτυξιακή πρωτοβουλία του Δικτύου «Περραιβία»

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η Συνάντηση Εργασίας που οργάνωσε το Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» στην Ελασσόνα, την Τετάρτη 22/12/10 ,στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του Δήμου Ελασσόνας με θέμα:

«ΟΛΥΜΠΟΣ: Αθλήματα βουνού -Εναλλακτικός Τουρισμός και Ανάπτυξη ».

Στη συνάντηση αυτή είχαν κληθεί οι εκπρόσωποι όχι μόνο των ορειβατών και των αθλητών βουνού ,αλλά και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς , όπως είναι ο Δήμος, το Δασαρχείο,ο εμπορικός Σύλλογος ,το Επιμελητήριο , η Εκκλησία,η ΑΕΝΟΛ Α.Ε.,οι Κτηνοτρόφοι, η ΕΑΣ,οι Βιοκαλλιεργητές κ.ά.
Ο εκπρόσωπος του Δικτύου «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» κ. Κ. Σκριάπας τόνισε ότι : «Εδώ και πολύ καιρό το Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» προσπαθεί να μετατρέψει την επαρχία Ελασσόνας ,σε έναν αγαπημένο τόπο προορισμού για τους λάτρεις του φυσικού περιβάλλοντος και των αθλημάτων βουνού ,αφού η περιοχή του Θεσσαλικού Ολύμπου ,μπορεί να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό αναρριχητή ή ορειβάτη. Η προέλκυση τέτοιου ειδικού τουρισμού θα δημιουργήσει και νέα αναπτυξιακή δυναμική στην περιοχή.
Αυτή είναι η απάντηση του Δικτύου ,αλλά και όλων των φορέων που ασχολούνται με το περιβάλλον και τη φύση, στην αναχρονιστική εμμονή κάποιων να αξιοποιήσουν τα κοιτάσματα του λιγνίτη στο Δομένικο Ελασσόνας , ενώ αγνοούν τις τεράστιες δυνατότητες και την παραγωγική δυναμική της περιοχής ,που διακρίνεται όχι μόνο για τα εξαιρετικά της γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα (ΠΟΠ) ,αλλά ακόμα για τις τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης δράσεων εναλλακτικού τουρισμού ,που προσθέτει στην περιοχή το παγκόσμιο μνημείο της Φύσης ,ο Όλυμπος».
Η συνάντηση αυτή ήταν συνέχεια της πολύ επιτυχημένης Ημερίδας ,που διοργανώθηκε από το Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» στο Δημαρχείο Ελασσόνας στις 3 Αυγούστου 2010 και συμμετείχαν όλοι οι ορειβατικοί και αθλητικοί σύλλογοι της περιοχής, εκπρόσωποι των συλλόγων – μελών του Δικτύου (70), άνθρωποι που ασχολούνται επαγγελματικά για τον εναλλακτικό τουρισμό και τα αθλήματα βουνού, εκπρόσωποι φορέων και πολίτες, οι οποίοι ,πέρα από το έντονο ενδιαφέρον για τη θεματολογία της Συνάντησης, κατέθεσαν και τη δική τους προσέγγιση για την περιοχή του Ολύμπου, ως αγαπημένου προορισμού αθλητών και ορειβατών από όλο τον κόσμο.
ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Στη συνάντηση εργασίας της περασμένης εβδομάδας εξετάστηκαν με κάθε λεπτομέρεια τα εξής θέματα : 1) Αθλήματα βουνού στην Ελλάδα και τον κόσμο, 2) Ορειβατικός και αναρριχητικός τουρισμός στον Όλυμπο, 3) Αεροπτερισμός και ποδήλατο βουνού στον Όλυμπο , 4) Προοπτικές εναλλακτικών μορφών τουρισμού στον Όλυμπο και 5) Υποδομές επαρχίας Ελασσόνας και θα προγραμματιστούν συγκεκριμένες δράσεις για τον επόμενο χρόνο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εκπρόσωπος του Δήμου Ελασσόνας κ. Ι .Ράπτης ,τόνισε την ιδιαίτερη ευαισθησία ,αλλά και την αμέριστη στήριξη του Δήμου Ελασσόνας στις πρωτοβουλίες του Δικτύου ,όπως επίσης και την ύπαρξη στον Δήμο, στρατηγικού σχεδιασμού για την αναπτυξιακή δυναμική όλης της περιοχής ,μέσα από την ανάδειξη του φυσικού κεφαλαίου που λέγεται Όλυμπος και την ανάπτυξη ήπιων μορφών εναλλακτικού τουρισμού.
ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ»
Σημειώνεται ,δε, ότι όλοι οι παρακάτω ,υψηλής τεχνικής κατάρτισης και ποιότητας , εισηγητές , παραμένουν στο πλευρό του Δικτύου ¨ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ¨ ως Τεχνικοί Σύμβουλοι, προκειμένου να καθοριστούν οι προτεραιότητες ,αλλά και να υλοποιηθούν δράσεις προς την κατεύθυνση του εναλλακτικού τουρισμού και των αθλημάτων βουνού ,σε σχέση με τον Όλυμπο. Αυτοί είναι:
1. Νίκος Μαγγίτσης, ο παγκοσμίου φήμης αθλητής βουνού και ορειβάτης μεγάλου υψομέτρου, ο οποίος έχει κατακτήσει και τις 7 ψηλότερες κορυφές του πλανήτη
2. Νίκ. Ντάγκας –Υπεύθυνος της TREKKING HELLAS Ανατ. Θεσσαλίας
3. Νικ. Καρύδης-Καθηγητής Φυσικής Αγωγής-Εκπαιδευτής-πρώην Αρχηγός Εθνικής Ομάδας Αλεξίπτωτου Πλαγιάς

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Μετά το τέλος της διαδικασίας και της κατάθεσης προτάσεων ,αποφασίστηκε η σύσταση Συντονιστικής Επιτροπής , η οποία πολύ σύντομα θα καθορίσει τις δράσεις και θα υποβάλει προτάσεις σχετικά με τα αθλήματα βουνού και τον εναλλακτικό τουρισμό στον Όλυμπο .
Μέλη της Επιτροπής:
Εκτός από τους τεχνικούς συμβούλους του Δικτύου ,που αναφέρθηκαν παραπάνω (Μαγγίτσης,Ντάγκας,Καρύδης) ,στην Επιτροπή αυτή συμμετέχουν οι παρακάτω:
Εκπρόσωπος του Δήμου Ελασσόνας,Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ», ΑΕΝΟΛ Α.Ε.,Δασαρχείο Ελασσόνας,,Εμπορικός Σύλλογος Ελασσόνας,ΧΟΣ επαρχίας Ελασσόνας (κ. Πιτένης Αθ.), Ορειβάτες(κ. ΜεζίληςΝ.),Ποδηλάτες βουνού (κ. Γκατζιούρας Στεφ.).
Παράλληλα, εκτιμάται ότι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση έργων υποστήριξης βιώσιμων δραστηριοτήτων στις παρολύμπιες περιοχές πρέπει να υποστηριχθούν από αναπτυξιακούς και κοινωνικούς φορείς της επαρχίας Ελασσόνας
ΑΜΕΣΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ
Επίσης ,το Δίκτυο «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» πιστεύει ότι η προσπάθεια για την ανάπτυξη των αθλημάτων βουνού, πρέπει, απαραίτητα να συνδυαστεί με την ίδρυση :1. Σχολών ορειβασίας ,αναρρίχησης ,ελεξίπτωτου πλαγιάς κ.ά. από τους ΧΟΣ και ιδιώτες ,2. Δημιουργία αγροτουριστικής υποδομής ήπιας μορφής στην παρολύμπια περιοχή για τη διαμονή των επισκεπτών 3. Δημιουργία τουλάχιστον τριών καταφυγίων με όλες τις διεθνείς προδιαγραφές σε σημεία που ειδικοί θα υποδείξουν,4. Δημιουργία οδικού Δικτύου πρόσβασης στην επαρχία Ελασσόνας,4. Βελτίωση του «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΕ ΘΕΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ» , ,έτσι ώστε να αποτελεί πόλο έλξης ορειβατών και επισκεπτών από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο. 5. Αξιοποίηση των Εθνικών και Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων αλλά και των Αναπτυξιακών Νόμων 6. Αξιοποίηση της υπάρχουσας υποδομής (πίστες Καλλιθέας ,διάδρομοι προσγείωσης ,κατασκηνώσεις Κοκκινοπηλού, καταφύγια ανάγκης ,μονοπάτια κ..ά.) .

Σημειώνεται ότι η επαρχία Ελασσόνας ,που βρίσκεται στις πλαγιές του μυθικού βουνού ,του Ολύμπου, ήδη διαθέτει αξιόλογη υποδομή για ανεμόπτερα, ελαφρού τύπου αεροπλάνα, αεροπτερισμό, moto-cross (πίστα Καλλιθέας Ολύμπου), ποδήλατο βουνού κ.ά., υποδομή που μπορεί να εκσυγχρονιστεί, ώστε να καλύπτει τις απαιτητικές προδιαγραφές εθνικών και διεθνών αγώνων.
Για το Δ.Σ .του Δικτύου «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ»

Σκριάπας Κων/νος Οικονομολόγος

Δημοκρατία Ιδεών


Μια ιδιοφυία θα ευχόταν να ζήσει, πραγματικά, σε δύσκολους καιρούς σαν και αυτούς. Οι σπουδαίοι χαρακτήρες δεν διαμορφώνονται στην ηρεμία της ζωής, ή σε καταστάσεις ασφάλειας. Οι συνήθειες του δυνατού νου, συγκροτούνται καθώς μάχεται δυσκολίες. Οι μεγάλες ανάγκες, απαιτούν μεγάλες αρετές. Όταν το μυαλό του ανθρώπου εξυψώνεται και κινητοποιείται από εικόνες και καταστάσεις που προκαλούν τη γενναιότητα και το μεγαλείο, τότε οι αρετές που θα έμεναν αλλιώς αδρανείς, εμφανίζονται λαμπερές, και δημιουργούν τον χαρακτήρα του ήρωα και του Πολίτη.
-- Abigail Adams, πρώτη κυρία των Η.Π.Α. και υπέρμαχος των δικαιωμάτων της γυναίκας

Συμφωνία Πολιτών:
Η Δημοκρατία Ιδεών, ως οργανισμός ο οποίος δημιουργήθηκε από τους πολίτες και για τους πολίτες, διέπεται εξ' ολοκλήρου από αρχές άμεσης δημοκρατίας. Δυστυχώς, η σύγχρονη μορφή κοινωνίας εξ'ορισμού δημιουργεί εμπόδια για την διάδοση μιας ανθρώπινης, ενεργής και άμεσης δημοκρατίας. Παρόλα αυτά υπάρχουν και μπορούν να υπάρξουν τρόποι για να μπορεί να εκφραστεί άμεσα ο πολίτης και να γίνει η θέλησή του πράξη. Στην Δημοκρατία Ιδεών, η άμεση δημοκρατία που οραματιζόμαστε, δεν εκφράζεται πουθενά καλύτερα απ' ότι στην διαδικασία λήψης αποφάσεων και υϊοθέτησης θέσεων του οργανισμού.

Συγκεκριμένα, ένας σημαντικός τρόπος έκφρασης των πρακτικών της άμεσης δημοκρατίας στον οργανισμό, είναι το online Forum το οποίο θα βρίσκεται στο website της Δημοκρατίας Ιδεών. Στο Forum αυτό θα υπάρχουν κατηγορίες για σημαντικά πολιτικά και κοινωνικά θέματα, όπου ο κάθε χρήστης θα μπορεί να σχολιάσει, ή και ακόμα να ξεκινήσει το δικό του θέμα συζήτησης πάνω στους δικούς του προβληματισμούς. Πάνω σε ένα θέμα, ο κάθε πολίτης θα μπορεί να διαφωνήσει/συμφωνήσει με μία πρόταση, να αντιπροτείνει, να κάνει διάλογο με άλλους πολίτες, να ενημερωθεί για ένα θέμα, να δει όλες τις διαφορετικές απόψεις γύρω από ένα ζήτημα και να εκφράσει τέλος την άποψη του για την κατεύθυνση προς την οποία θα πρέπει να κινηθεί η Δημοκρατία Ιδεών, και για το ποια τελικά θα πρέπει να είναι η επίσημη θέση του οργανισμού για το εν λόγω θέμα. Μία θέση που αφού καθοριστεί με βάση την άμεση δημοκρατία, ο οργανισμός μετέπειτα θα αρθρώσει στην Ελληνική κοινή γνώμη, και βάσει αυτής θα προσπαθήσει να επηρεάσει την πολιτική στη χώρα.

Επιπλέον, η Δημοκρατία Ιδεών θα είναι η μοναδική πολιτική οντότητα, η οποία θα είναι έτοιμη να αλλάξει την θέση της άμεσα για ένα ζήτημα, εφόσον και αν κάτι τέτοιο επιθυμούν οι πολίτες που συμμετέχουν στην συγκεκριμένη συζήτηση για το θέμα αυτό. Με άλλα λόγια, ως πολιτικός οργανισμός, η Δημοκρατία Ιδεών θα ακολουθεί την τάση των πολιτών και της κοινής γνώμης έτσι όπως εκφράζεται στο Forum για να παραμένει ως οργανισμός, άμεσα δημοκρατικός, και μόνιμα αντιπροσωπευτικός της συνεχούς θέλησης της πλειοψηφίας των πολιτών.

Πιστεύουμε πως το όλο εγχείρημα έχει πολλά να προσφέρει στην Ελληνική κοινωνία. Αρχικά, κάθε μορφή ανοικτού και ελεύθερου διαλόγου και επικοινωνίας, προωθεί την υψηλή ιδέα της δημοκρατίας σε μία κοινωνία ανθρώπων. Συγκεκριμένα, η αμεσότητα με τον πολίτη του όλου εγχειρήματος, καθώς και η μόνιμη και διαρκής αντιπροσωπευτικότητα, δύνανται να προωθήσουν την πολύ σημαντική ανάπτυξη της άμεσης δημοκρατίας στην Ελλάδα, εν αντιθέσει με την σαφέστατα υποδεέστερη μορφή δημοκρατίας που είναι σε ισχύ σήμερα.

Επιπλέον, θεωρούμε πως οι πολίτες, συμμετέχοντας, θα ενημερώνονται για τις απόψεις των συμπολιτών τους, κάτι το οποίο θα οδηγεί σε μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία για θέματα τα οποία αφορούν όλους μας, ή κάποιους από εμάς ξεχωριστά και με έναν ιδιαίτερο τρόπο ο οποίος δεν θα μπορούσε να γίνει κατανοητός χωρίς τη συμμετοχή σε μια τέτοια συλλογική διαδικασία. Μια διαδικασία διαλόγου, στην οποία μπορεί κάποιος να παρατηρήσει όλες τις διαφορετικές απόψεις σε ένα θέμα, και συνεπώς να οδηγηθούμε όλοι μας ευκολότερα σε μία συμφωνία πολιτών που εξ'ορισμού προωθεί και υποστηρίζει την κοινωνική ειρήνη.

Σε γενικότερο επίπεδο, μόνο η ιδέα ότι οι πολίτες στην Ελλάδα μπορούν να συμμετέχουν σε έναν υγιή διάλογο και να συζητούν για πολιτικά θέματα, εκφράζοντας ελεύθερα τις απόψεις και τους προβληματισμούς τους, μπορεί να είναι κάτι πραγματικά επαναστατικό. Και αυτό, διότι η όλη διαδικασία θα γίνεται χωρίς καμμία καθοδήγηση από κανέναν και θα είναι απελευθερωμένη από πολιτικές ιδεολογίες και από την σχεδόν σίγουρη διαστρέβλωση των ΜΜΕ και των πολιτικών κομμάτων. Στη Δημοκρατία Ιδεών, οι πολίτες συζητούν και αποφασίζουν από κοινού για τις ιδέες που οι ίδιοι θέλουν να δουν να πραγματοποιούνται στην Ελλάδα, χωρίς μεσάζοντες, και υπεράνω κομματικών ιδεολογιών.

Τέλος, το όλο εγχείρημα αυτό, πρέπει να γίνει κατανοητό πως βασίζεται στο ύψιστο δικαίωμα των πολιτών, να συμμετέχουν, να ακούγονται, και να είναι ικανοί να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις πολιτικές στη χώρα. Αφού συμπεριλάβει κανείς την ποιοτική ενημέρωση που θα προσφέρει η Δημοκρατία Ιδεών μέσω των μελετών της στους πολίτες, καθώς και τη Σχολή Πολιτικής του οργανισμού, διαφαίνεται μία ολοκληρωμένη προσπάθεια για να συμπεριληφθεί ο δυναμικός, ενεργός και δημιουργικός πολίτης στην χάραξη πολιτικής για τη χώρα του. Σε τελευταίο στάδιο, ο πολίτης, αφού έχει βοηθήσει στην λήψη των αποφάσεων αυτών, θα μπορεί, μέσω της πολιτικής επικοινωνίας του οργανισμού, να ενημερώσει την κοινή γνώμη για τις κοινές αυτές θέσεις και να πολεμήσει μαζί με την Δημοκρατία Ιδεών για να τις δει να γίνονται πράξη.

Θεματικές ενότητες Forum:
Πολιτική
Παιδεία
Οικονομία
Εργασία
Πολιτισμός
Υγεία
Εθνική άμυνα
Ασφάλεια
Ενέργεια
Περιβάλλον
Νέες τεχνολογίες
Αγροτική πολιτική
Νησιωτική πολιτική
Εμπορική ναυτιλία
Τουρισμός
Μεταφορές
Εξωτερική πολιτική
Ευρωπαϊκή Ένωση
Οικουμενικός ελληνισμός
Θέματα γενικού ενδιαφέροντος

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/12/blog-post_4574.html

Σχόλιο:Η άμεση δημοκρατία μπορεί να ξεκινήσει από τη θέσμιση δομών όπου οι πολίτες συνδιαλέγονται πρόσωπο με πρόσωπο. Δεν μπορεί να ξεκινά με συζητήσεις σε ένα απρόσωπο φόρουμ, γιατί χρειάζεται ταυτόχρονα και πολιτική πράξη. Αρα χρειάζεται και "εντοπισμένος" κοινωνικός χώρος, όπου θα παρεμβαίνουν οι συμμετέχοντες πολίτες προτείνοντας τις όποιες ιδέες τους. Στη συνέχεια βέβαια ένα φόρουμ μπορεί να λειτουργήσει βοηθητικά.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ Vs(ΕΝΑΝΤΙΟΝ) ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ


Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η


Η δημοκρατία είναι ένα παιχνίδι ομαδικό

και θέλει την συμμετοχή όλων μας !!!!

Την Τέταρτη 29/12/2010 στις 7 το απόγευμα

στον εκδοτικό οίκο 'ΔΡΟΜΟΣ' 3ης Σεπτεμβρίου 139 - ισόγειο,

ελάτε να παίξουμε το 'παιχνίδι της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ'

στην συνάντηση που οργανώνει το Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας,

καταθέτοντας απόψεις, προτάσεις, ιδέες για την έξοδο από τα τεχνητά αδιέξοδα

μαθαίνοντας να συναποφασίζουμε ισότιμα και με αλληλεγγύη!!!

Θα παρουσιαστούν οι δράσεις που έγιναν μέσα στο 2010

και θα συναποφασίσουμε για τα σχέδια δράσης μας στο νέο έτος,

σε μία προσομοίωση του ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΛΙΤΩΝ,

που φιλοδοξούμε να αποτελέσει το νέο πολιτικό υποκείμενο

ενωτικής αντίδρασης όλων μας στην καταστροφική καθημερινότητα

που οι πολιτικοί δημιουργούν...

www.dimopolis.gr

www.3ddemocracy.eu

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Καθημερινές πρωτοβουλίες για τα απορρίμματα από τους πολίτες


Στην προηγούμενη ανάρτηση διατυπώνεται η εξής θέση για τα σκουπίδια: Στους Ελλαδικούς τόπους, το πρόβλημα συνεχίζει χρόνια να σέρνεται, χωρίς λύση και παραμένει «ανοιχτή πληγή» γιατί: η Τοπική, Περιφερειακή και Κεντρική εξουσία, δεν θέλει, και τελικά δεν δίνει «μια ολοκληρωμένη ασφαλή λύση» με δυνατότητα εφαρμογής τις, στην καθημερινή πράξη.
Ποιά μπορεί να είναι η έκφραση πραγματικής κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στους πολίτες της Κερατέας, του Γραμματικού, της Λευκίμμης, για όλους τους πολίτες της Ελλάδας που βρίσκονται αντιμέτωποι με το φαύλο κύκλο των σκουπιδιών και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ζωής τους;
Μήπως τελικά οι λύσεις δεν είναι τόσο μακριά από όσο θέλουμε να πιστεύουμε; Μήπως τελικά οι λύσεις βρίσκονται σε πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρουμε εμείς οι ίδιοι ως ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες σε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ βάση (και όχι μόνο όταν βρισκόμαστε σε συνθήκες κρίσης όπως σήμερα με τα ΜΑΤ στην Κερατέα) για να ελαχιστοποιήσουμε τα σκουπίδια μας? Υπάρχουν άπειροι τρόποι στο επίπεδο της γειτονιάς μας, του δήμου μας, του σπιτιού μας για να μειώσουμε δραστικά τα σκουπίδια που παράγονται, να μειώσουμε κατά συνέπεια την ανάγκη για δημιουργία νέων ΧΥΤΑ, να ελαχιστοποιήσουμε το κόστος διαχείρισης και την περιβαλλοντική ζημιά.
Να λοιπόν μερικοί τρόποι για να κάνουμε πράξη στην καθημερινή μας ζωή τα παραπάνω και να εκφράσουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και την δέσμευση μας να προστατέψουμε το περιβάλλον, τη ζωή μας, την υγεία των παιδιών μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε άμεσα στο σπίτι μας, στη γειτονιά μας, στο δήμο μας:
• αποφεύγουμε τα προιόντα μιας χρήσης (πχ πλαστικά ποτήρια, πιάτα), αποφεύγουμε την πλαστική τσάντα μιας χρήσης, στις καθημερινές αγορές μας χρησιμοποιούμε τσάντα πολλαπλών χρήσεων.
• ενημερωνόμαστε για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των προιόντων που αγοράζουμε και για τις επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία, αποφεύγουμε προιόντα με επικίνδυνες ουσίες (πχ χρώματα που περιέχουν βαριά μέταλλα, πλαστικά με φορμαλδεύδη). Γενικότερα υιοθετούμε μια στάση κριτικής και περιβαλλοντικά υπεύθυνης κατανάλωσης για να προστατέψουμε την υγεία μας και το περιβάλλον. Αγοράζουμε κατά το δυνατόν τοπικά προιόντα στηρίζοντας και την τοπική οικονομία και θέσεις εργασίας.
Προτιμούμε συσκευασίες πολλαπλών χρήσεων π.χ μπύρα ή αναψυκτικά εμφιαλωμένα σε γυάλινα επιστρεφόμενα μπουκάλια.
Στηρίζουμε επιχειρήσεις επαναχρησιμοποίησης (ρουχα, έπιπλα, παιγνίδια, ηλεκτρικές συσκευές κ.α από δεύτερο χέρι). Μια καλή ιδέα και ένα παράδειγμα πράσινης επιχειρηματικότητας είναι να δημιουργήσουμε οι ίδιοι μια επιχείρηση επαναχρησιμοποίησης στο δήμο μας που θα επισκευάζει και θα πουλάει φθηνότερα προιόντα από δεύτερο χέρι.
• ξεκινάμε άμεσα οικιακή κομποστοποίηση των οργανικών μας απορριμμάτων, αγοράζοντας ή φτιάχνοντας τον δικό μας κομποστοποιητή. Αν θέλετε να φτιάξετε μόνοι σας ένα κομποστοποιητή αλλά και να βρείτε απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με την οικιακή κομποστοποίηση επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης http://www.ecorec.gr/econew/index.php?option=com_content&view=section&id=12&Itemid=92&lang=el
Μέσω της οικιακής κομποστοποίησης θα μειώσουμε τα σκουπίδια μας κατά 40% και θα φτιάξουμε ένα πολύ χρήσιμο προιόν (κομποστ) για τον κήπο ή τις γλάστρες μας. Για όσους δεν έχουν κήπο αλλα ζούν σε διαμέρισμα υπάρχει η λύση του κομποστοποιητή μπαλκονιού!
ξεκινάμε άμεσα ανακύκλωση συσκευασιών (πλαστικό, γυαλί, αλουμίνιο, σιδηρούχα μέταλλα, τετραπακ), όπου ακολουθούμε τα εξής βήματα:
1. καθαρίζουμε καλά τις συσκευασίες από τυχόν υπολείμματα (τις αδειάζουμε καλά και καθαρίζουμε τα υπολείμματα).
2. Τις μεταφέρουμε στον μπλέ κάδο και τις αδειάζουμε (χύμα, χωρίς την σακούλα)
3. Ενημερώνουμε όλους τους φίλους και γνωστούς μας για την παραπάνω διαδικασία, ώστε να το κάνουν και αυτοί σωστά.
4. Αν στην γειτονιά μας δεν υπάρχουν επαρκείς μπλέ κάδοι πιέζουμε τον δήμο μας να συμπληρώσει τις ελλείψεις.
ξεκινάμε άμεσα ανακύκλωση χαρτιού (χωριστά απο τις συσκευασίες) και το μεταφέρουμε στις ειδικές καμπάνες του Δήμου μας (αν υπάρχουν). Αν ο δήμος μας δεν έχει πρόγραμμα ανακύκλωσης χαρτιού, συγκεντρώνουμε υπογραφές και στέλνουμε επιστολές, πιέζοντας να ξεκινήσει άμεσα ένα πρόγραμμα ξεχωριστής συλλογής χαρτιού.
Μια σωστότερη επιλογή είναι να ξεκινήσουμε ένα καλύτερο διαχωρισμό των ανακυκλώσιμων υλικών στο σπίτι μας, δηλαδή να συλλέγουμε χωριστά το αλουμινίο (κουτιά από αναψυκτικά, μπύρες), γυαλί, πλαστικά μπουκάλια και να τα μεταφέρουμε στα κέντρα ανταποδωτικής ανακύκλωσης (τα λεγόμενα σπιτάκια ανακύκλωσης), όπου τοποθετούμε το κάθε υλικό στην ειδική θυρίδα (και παίρνουμε πίσω ένα μικρό χρηματικό αντίτιμο). Με τον παραπάνω τρόπο διαχωρίζουμε στην πηγή και ανακτούμε υλικά υψηλής ποιότητας, είναι δηλαδή η καλύτερη λύση για σωστή ανακύκλωση. Συγχρόνως με τα παραπάνω πιέζουμε τον δήμο μας να δημιουργήσει σημεία συλλογής ανακυκλώσιμων υλικών, σε κεντρικά σημεία του δήμου, ώστε ο κάθε πολίτης να μεταφέρει εκεί τα προδιαλεγμένα ανακυκλώσιμα υλικά.
- στο σπίτι μας συλλέγουμε χωριστά τα εξής
- τις μπαταρίες (για διάθεση στα σημεία συλλογής της ΑΦΗΣ),
- τα ηλεκτρικά/ηλεκτρονικά απόβλητα (τηλεοράσεις, ψυγεία, μικρές ηλεκτρονικές/ηλεκτρικές συσκευές), και τα μεταφέρουμε στα ειδικά σημεία συλλογής που έχει καθορίσει ο δήμος, ή μετά απο τηλεφωνική συνεννόηση έρχεται στο σπίτι μας υπάλληλος του δήμου για να τα μεταφέρει στα σημεία συλλογής. Πριν όμως διαθέσουμε για ανακύκλωση τις ηλεκτρικές συσκευές, εξετάζουμε αν είναι δυνατόν να τις επισκευάσουμε ώστε να εξοικονομήσουμε χρήματα αλλά και να στηρίξουμε τοπικές θέσεις εργασίας.
- Τα παλιά μας έπιπλα και στρώματα, καθώς και
- τα ρούχα και παλιά παπούτσια, τα παιδικά παιχνίδια, τα μεταφέρουμε σε είδικά σημείο που υποδεικνύει ο δήμος μας και αν δεν υπάρχει ήδη, πιέζουμε τον δήμο να δημιουργήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα επαναχρησιμοποίησης/ανακύκλωσης των παραπάνω υλικών, ή δημιουργούμε εμείς μια εταιρεία επαναχρησιμοποίησης.
- τα χρησιμοποιημένα μαγειρικά λάδια. Τα μεταφέρουμε σε ειδικά σημεία που έχει καθορίσει ο δήμος, αν δεν υπάρχει ήδη, πιέζουμε να οργανώσει ο δήμος μας ένα τέτοιο πρόγραμμα. Η χρησιμοποίηση των μαγειρικών λαδιών για παραγωγή βιοντηζελ μπορεί να αποφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη για το δήμο μας.
- τα χρησιμοποιημένα/ληγμένα φαρμακα . Τα φάρμακα που δεν έχουν λήξει μπορεί αφου συλλεχθούν απο τον δήμο (σε ειδικά σημεία συλλογής) να διατεθούν σε συμπολίτες μας που τα χρειάζονται. Τα ληγμένα φάρμακα μπορούν να επιστραφούν σε φαρμακευτικές εταιρείες για τελική διάθεση.
Υιοθετώντας μια τέτοια συμπεριφορά στο σπίτι μας, στη γειτονιά μας, στον δήμο μας μπορούμε να μειώσουμε τα σκουπίδια μας κατά 70-80%, μειώνοντας την εξάρτηση μας απο ΧΥΤΑ και χτίζοντας ένα αποκεντρωμένο μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων με πρωταγωνιστές εμάς τους ίδιους ως ενεργούς πολίτες. Οι λύσεις είναι πραγματικά στο χέρι μας!

Ελλάδα «τα σκουπίδια σου»


του Αθ. Παντέλογλου από το tvxsteam :

Με τα στερεά απόβλητα κάθε είδους, στην Ελλάδα, υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό. Γιατί παράγονται ανεξέλεγκτα αλλά και γιατί «Τα ανακατεύουν» όταν τα μαζεύουν, μέσα στην ίδια την «πηγή μαζικής δημιουργία τους». Ακόμη τα «ανακατεύουν» όταν τα μαζεύουν ανεξέλεγκτα από τις διάφορες πηγές εμφάνισης τους, στους αστικούς και λοιπούς χώρους, των δήμων της Ελλάδας.

Έτσι η «σκόπιμα ασκούμενη» στους δήμους, μέθοδος συλλογής, φτάνει και δημιουργεί στους τόπους «Μεικτά επιμολυσμένα με επικίνδυνα στερεά απόβλητα», τα οποία μετά, δεν μπορείς να τα κάνεις, με ασφάλεια σχεδόν τίποτα.
Και αυτό γίνεται καθημερινά. Έτσι τα συλλεγόμενα μεικτά-επιμολυσμένα επικίνδυνα στερεά, (που πονηρά τα ονοματίζουν« σύμμικτα σκουπίδια») μπορούν και «πνίγουν», στην κυριολεξία τους τόπους. Μπορούν ακόμα και τρώνε τόπους και ζωές! Και ακριβώς, γιατί μαζεύονται χωρίς έλεγχο, ξανά γίνονται (μέσα στις βαρέλες συλλογής τους και τους χώρους τελικής απόρριψης τους) «Ανάμεικτα με ειδικά-επικίνδυνα απόβλητα». Τότε: Δεν τα θέλει κανένας συλλογέας-δήμαρχος «στην αυλή του»! Οπότε μόνιμα «παζαρεύουν» και βρίσκουν τρόπους για το «πώς;; θα τα ξεφορτώνονται» πληρώνοντας όσο-όσο!
Έτσι φτάνουμε συνεχώς να είμαστε «θεατές του ίδιου παράλογου έργου». Τα συλλεγόμενα στερεά απόβλητα, γίνονται μόνιμα, αντικείμενο παράνομης και παράλογης εκμετάλλευσης, «από τους επιτήδειους απασχολούμενους με το είδος» διότι τα λεφτά είναι πολλά. Στους Ελλαδικούς τόπους, το πρόβλημα συνεχίζει χρόνια να σέρνεται, χωρίς λύση και παραμένει «ανοιχτή πληγή» γιατί: η Τοπική, Περιφερειακή και Κεντρική εξουσία, δεν θέλει, και τελικά δεν δίνει «μια ολοκληρωμένη ασφαλή λύση» με δυνατότητα εφαρμογής τις, στην καθημερινή πράξη.
Και δεν το κάνει και «αρκείται να τα ψηλαφίζει» γιατί «καθείς βολεύεται και κονομά» τα δικά του, από το σημερινό, λειτουργούμενο, παράνομο και «τρελό οικονομικά», σύστημα συλλογής των στερεών αποβλήτων από σπίτια, εργαστήρια, βιοτεχνίες, βιομηχανίες, νοσοκομεία, στρατόπεδα, στάδια, λιμάνια, εμπορικές εγκαταστάσεις κ.λ.π. κ.λ.π.. Επιπλέον, όλοι μαζί, αυτοί που αρκούνται να μαλάσουν τα συλλεγόμενα, υπερασπίζονται τα συμφέροντα των τοπικών ρυπαντών, «παραγωγών των σκουπιδιών». Όλοι αυτοί, δήμαρχοι και ιδιώτες, μαζεύοντας ανεξέλεγκτα, «υιοθετούν» τα έξοδα των ρυπαντών και τους επιτρέπουν «να εξωτερικεύουν» από την τσέπη τους, το κόστος των καμωμάτων τους. Έτσι, το περνούν, άκριτα και χωρίς κουβέντα, σαν «συνολικό κόστος συλλεγμένων» τοπικών στερεών αποβλήτων, στο επόμενο στάδιο διαχείρισης, το οποίο όμως καλύπτεται οικονομικά από την τσέπη των πολιτών-δημοτών τους. Ξοδεύοντας ασύδοτα τα συνεχώς αυξανόμενα « τέλη καθαριότητας και τους φόρους»!
Και τα λεφτά είναι πολλά! Τα χρόνια περνούν, η ζημιά συσσωρεύεται, και παρά το ότι: Τρώνε τεράστια ποσά χρημάτων του κόσμου, αφήνουν να σέρνεται το θέμα με ψευδό- λύσεις, για την παραπέρα τύχη και διαχείριση «των μιγμάτων επικινδύνων στερεών απόβλητων» που παράγονται στους τόπους τους. Ταλαιπωρούν ανθρώπους και τόπους. Διότι αποσιωπούν την αλήθεια και κοροϊδεύουν. Το δυστύχημα είναι το ότι: Οι εξουσίες μας, «δεν ακούνε και δεν καταλαβαίνουν» τίποτα! Δεν θέλουν να ανοίξουν ούτε την «προοπτική» λύσεων.
Ακόμη και τα όσα, από εδώ και πέρα, «μελετούνται να γίνουν», από πλευράς κεντρικού κράτους και περιφερειακής και τοπικής «καλλικράτειας» διοίκησης, είναι και επικίνδυνα και ζημιάρικα και παράνομα και πανάκριβα. Είναι αδιέξοδα...

Wikileaks: ΗΠΑ-Ισπανία υπέρ των μεταλλαγμένων στην Ε.Ε.

Τα διπλωματικά τηλεγραφήματα που δημοσίευσε η El Pais αποκαλύπτουν τη συμμαχία μεταξύ Ισπανίας και ΗΠΑ για την υπεράσπιση των γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών, υπέρ της Monsanto και κατά των θέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η Ισπανία αποτελεί τον «μεγαλύτερο σύμμαχο» των ΗΠΑ στον αγώνα τους για επιβολή των γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών στην Ευρώπη, σύμφωνα με τα διπλωματικά έγγραφα. Το ζήτημα, το οποίο επηρεάζει βορειοαμερικανικές εταιρείες όπως η Monsanto και η Syngenta, εμφανίζεται συχνά στα τηλεγραφήματα που αποστέλλει η πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μαδρίτη προς την Ουάσιγκτον. Μέσα από αυτά γίνεται σαφής η συνενοχή της Ισπανίας και των ΗΠΑ κατά των προτάσεων της Γαλλίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον περιορισμό της καλλιέργειας αυτών των ποικιλιών. Ο υπουργός Αγροτικών Υποθέσεων της Ισπανίας Josep Puxeu έφτασε μέχρι να ζητήσει από την πρεσβεία των ΗΠΑ, πάντα σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα, να «διατηρήσει την πίεσή της στις Βρυξέλλες» προκειμένου η βιοτεχνολογία να παραμείνει ως επιλογή για τα κράτη-μέλη.
Σε μια έκθεση της 19ης Μαΐου 2009, έναν μήνα και πέντε μέρες μετά την σύνταξη της Γερμανίας με το βέτο κατά του διαγονιδιακού αραβόσιτου MON810 που είχαν ήδη θέσει Αυστρία, Ελλάδα, Ουγγαρία και Λουξεμβούργο, η πρεσβεία των ΗΠΑ αποτυπώνει την ευρέως διαδεδομένη εντύπωση μεταξύ της βιομηχανίας της βιοτεχνολογίας ότι «αν η Ισπανία ‘πέσει’, η υπόλοιπη Ευρώπη θα την ακολουθήσει». Τόση σημασία έχει για τις ΗΠΑ η Ισπανία, στον κρυφό αγώνα για τους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς.
Η πρεσβεία αναφέρει ότι η Ισπανία είναι η χώρα που καλλιεργεί το 75% τους γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρεσβεία εμφανίζεται έκπληκτη όταν στις 2 Μαρτίου, φέτος, η Ισπανία ψήφισε μαζί με τη Γαλλία και άλλες χώρες της ΕΕ υπέρ του να επιτρέπεται σε κάθε χώρα να ασκήσει βέτο κατά της διαγονιδιακής καλλιέργειας. Το τηλεγράφημα αναφέρει πως πηγές από τη βιομηχανία δικαιολογούν την αλλαγή της θέσης της Ισπανίας σε μια κίνηση στήριξης του Σαρκοζί ώστε η Ισπανία να παραστεί ως προσκεκλημένη της Γαλλίας στη σύνοδο των G-20. «Η κυβέρνηση της Ισπανίας ήταν ανέκαθεν ένθερμος υποστηρικτής της βιοτεχνολογίας στον αραβόσιτο, λόγω της μεγάλης εγχώριας ζήτησης του» για τη διατροφή των ζώων, εξηγεί το κείμενο, αλλά εφιστά την προσοχή στην «ευμετάβλητη» θέση του Θαπατέρο, όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει τη Γαλλία.
Οι ΗΠΑ αναζήτησαν υποστηρικτές για τα μεταλλαγμένα ακόμα και στην Αγία Έδρα της Καθολικής Εκκλησίας. Απόρρητο τηλεγράφημα από την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Βατικανό στις19 Νοεμβρίου 2009, αφηγείται μια συνάντηση με τον σεβασμιότατο James Reinert, ένα «βασικό πρόσωπο στην ασφάλεια των τροφίμων και της βιοτεχνολογίας» από ένα ερευνητικό κέντρο του Βατικανού. Ο Reinert «δήλωσε πως το Βατικανό συμφωνεί με το να μπορούν οι χώρες να αυξάνουν τη γεωργική παραγωγή τους και σε αυτή τη διαδικασία να έχουν ένα ρόλο οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί, αν και δεν αισθάνεται όλος ο κόσμος μέσα στην εκκλησία άνετα μαζί τους». «Το Βατικανό δεν μπορεί να αναγκάσει τους επισκόπους να υποστηρίξουν τη βιοτεχνολογία», είπε ο Reinert.

Η συνωμοσία της τροφής


ΒΛΑΒΕΡΑ ΛΙΠΑΡΑ, ΥΓΙΕΙΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
ΚΕΙΜΕΝΟ | ΑΡΗΣ ΜΑΛΑΝΔΡΑΚΗΣ (malandra@enet.gr)
Πες μου τι τρως, να σου πω από τι θα νοσήσεις. Πες μου από τι πάσχεις, να σου δείξω πώς θα θεραπευτείς. Μια σειρά ασθενειών και συνακόλουθα η αντιμετώπισή τους κρύβονται κυριολεκτικά στο πιάτο μας. Αυτό υποστηρίζουν, τεκμηριώνοντάς το, ελάχιστα προβεβλημένες έρευνες και επιστήμονες αλλά και πρώην ασθενείς στην κάμερα δύο αμερικανίδων σκηνοθετών. Το ντοκιμαντέρ τους με τον τίτλο «Καταβροχθίστε» (προβλήθηκε στο πλαίσιο του 2ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Υγείας στην Κω), αποκαλύπτει μπουκιά την μπουκιά μας τη συνωμοσία εταιρειών διατροφής, φαρμακευτικών εταιρειών και κυβερνήσεων που εξυφαίνεται καθημερινά -και εν αγνοία μας- γύρω απ' το τραπέζι μας. Τελικά, το νόστιμο είναι τόσο υγιεινό όσο το νόμιμο ηθικό...
Το παράδοξο με την πλουσιότερη χώρα του κόσμου, τις ΗΠΑ, είναι ότι, παρά τη δυνατότητα μεγαλύτερης επιλογής φαγητού παγκοσμίως, κατέχει μόλις την 47η θέση σε προσδόκιμο ζωής των κατοίκων της. Οι αριθμοί τρομάζουν: περισσότεροι από 130 εκατομμύρια Αμερικανοί πάσχουν από χρόνιες ασθένειες και το 70% των θανάτων οφείλονται σε αυτές ακριβώς τις ασθένειες. Με... σημαιοφόρο τις καρδιοπάθειες και παραστάτες διάφορες μορφές καρκίνου και διαβήτη. Το κακό έχει τις αιτίες του. Και αυτές έχουν να κάνουν με το ότι ο μέσος Αμερικανός τρώει αυτά που έχουν την καλύτερη γεύση. Και αυτά που έχουν την καλύτερη γεύση συμβαίνει να είναι, για τους περισσότερους, το κρέας, τα γαλακτομικά και τα πτηνοτροφικά προϊόντα, που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος και χοληστερόλη. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα 2/3 των Αμερικανών έχουν παραπανίσια κιλά, ενώ οι μισοί από αυτούς αντιμετωπίζουν προβλήματα παχυσαρκίας. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους.
Αυτό το διαρκώς αυξανόμενο πρόβλημα, που δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ αλλά όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου (και... αδηφάγου) δυτικού κόσμου, εξετάζει ένα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Υγείας «Ιπποκράτης» στην Κω. Το υπογράφουν δύο αμερικανίδες σκηνοθέτριες, η Julia Grayer και η Gage Johnston, και έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Καταβροχθίστε», με υπότιτλο «Φάτε σαν να εξαρτάται η ζωή σας από αυτό». Μια ταινία που φωτίζει τη... συνωμοσία της διατροφής στη χώρα τους (και όχι μόνο), προτείνοντας ταυτόχρονα κάποιες απλές, όσο και δραστικές λύσεις. Διά στόματος της επιστήμης, αλλά και από προσωπικές μαρτυρίες κάποιων ανθρώπων που έφθασαν στο κατώφλι του θανάτου και κατάφεραν να επιστρέψουν, αλλάζοντας ριζικά τις διατροφικές τους συνήθειες.
«Το κίνητρο για να κάνουμε αυτή την ταινία ήταν κάποιες συγκλονιστικές έρευνες σχετικά με τη διατροφή, που θέτουν σε εντελώς νέα βάση τον τρόπο θεραπείας των χρόνιων ασθενειών», λένε οι δύο σκηνοθέτριες. «Επειδή οι έρευνες αυτές δεν αποφέρουν κέρδος, αγνοούνται -αν δεν "θάβονται"- από τις μεγάλες βιομηχανίες τροφών και φαρμάκων, όπως και από πολλούς γιατρούς που συνεργάζονται με αυτές τις εταιρείες». Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν το διεισδυτικό ντοκιμαντέρ τους οι δύο σκηνοθέτριες. Οι δυσκολίες που συνάντησαν οφείλονταν τόσο στην άρνηση πολλών υπευθύνων από τις εμπλεκόμενες εταιρείες να μιλήσουν μπροστά στο φακό, στα προβλήματα που αντιμετώπισαν από τα νομικά τμήματα διαφόρων εταιριών, όσο κυρίως στα ερωτήματα -ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο- που προέκυπταν όσο η έρευνα προχωρούσε, ερωτήματα που απαιτούσαν από τους κατάλληλους επιστήμονες να μιλήσουν ανοιχτά για αυτή τη βραδυφλεγή βόμβα στις διατροφικές μας συνήθειες.
«Ο Δρ Caldwell Esselstyn από την Κλινική Κλίβελαντ διευθύνει μία από τις πιο μακροχρόνιες έρευνες στον τομέα που μας ενδιέφερε», λέει η Julia Grayer. «Εδειξε ότι μια συστηματική δίαιτα, βασισμένη στα φυτά, μπορεί να αναστρέψει ακόμα και μια καρδιακή ασθένεια - σε προχωρημένο, μάλιστα, στάδιο. Το ερώτημα που θέτει η ταινία μας είναι απλό, αλλά ουσιώδες: Γιατί κάποιος που νοσεί από τον υπ' αριθμόν ένα φονιά στις ΗΠΑ, και μπορεί να ανακόψει ή και να αναστρέψει την κατάσταση ακολουθώντας μια συγκεκριμένη δίαιτα, δεν γνωρίζει αυτή τη σωτήρια δυνατότητα; Γιατί οι περισσότεροι ασθενείς ξέρουν μόνο την προοπτική εισόδου στο χειρουργείο;» Στο ντοκιμαντέρ καταθέτουν την άποψή τους, με τεκμηριωμένα στοιχεία, κορυφαίοι αμερικανοί επιστήμονες του τομέα (Neal Barnard MD, Τ. Colin Campbell PhD, David Katz MD, ΜΡΗ), αλλά... σχεδόν κανείς από τους υπευθύνους των εταιριών τροφών και φαρμάκων.
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει παράλληλα τις ιστορίες κάποιων ανθρώπων της διπλανής πόρτας. Ο Τσαρλς, ο Τζον, ο Γκάρνετ καταθέτουν στο φακό τις ζωές τους: προσπαθούν να αντισταθούν στο βομβαρδισμό των συνταγογραφούμενων χαπιών για την καρδιά ή το διαβήτη τους, αναλαμβάνοντας προσωπικά τις ασθένειές τους και αλλάζοντας ριζικά τις διατροφικές τους συνήθειες. «Το "Καταβροχθίστε" είναι μια συγκινητική ιστορία για το πόσα μπορείς να πετύχεις, αν ξαναγράψεις τη συνταγή για μια υγιή ζωή», γράφουν οι δύο σκηνοθέτριες στο συνοδευτικό σημείωμα της ταινίας. Τις ρωτάμε, λοιπόν, πόσο εύκολο είναι να ξαναγράψεις αυτή τη συνταγή. Πόσο εύκολα ή δύσκολα... ξεκολλάς από τη ζουμερή μπριζόλα, το τυρί ή τα αβγά; «Πολύ δύσκολα! Κάτι που φαίνεται καθαρά στην ταινία. Παρουσιάζουμε, μεταξύ άλλων, μια οικογένεια με παχύσαρκα μέλη. Πατέρας, μητέρα και παιδί προσπαθούν φιλότιμα να ακολουθήσουν τη χορτοφαγική δίαιτα που τους σύστησε ο γιατρός, έχοντας ήδη προβλήματα υγείας λόγω πάχους. Μόνο η μητέρα κατάφερε να σταματήσει την κρεατοφαγία, χάνοντας αρκετά κιλά όσο διαρκούσαν τα γυρίσματα. Για τους άλλους δύο στάθηκε αδύνατον να πάψουν να επιθυμούν το κρέας».
Χρειάζεται χρόνος, υπομονή και επιμονή για να ξεκόψει κάποιος από συνήθειες χρόνων. Οι διατροφικοί... πειρασμοί, όμως, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την προσφορά που «καλουπώνει» τη ζήτηση. Ενα στατιστικό στοιχείο είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό: 21.000 ζώα θανατώνονται για τη διατροφή του μέσου Αμερικανού. Παρά το γεγονός ότι η κτηνοτροφία θεωρείται η πιο αντιοικονομική και αντιπαραγωγική δραστηριότητα, σε σχέση με τη χρήση της γης και τη θρεπτική αξία των προϊόντων τους. Με άλλα λόγια, ένα καλλιεργημένο χωράφι μπορεί να θρέψει πολύ περισσότερους ανθρώπους απ' ό,τι αν χρησιμοποιηθεί για εκτροφή ζώων. Το «Καταβροχθίστε» καταγράφει τις αιτίες και παρουσιάζει τεκμηριωμένες μεθόδους και τρόπους αντιμετώπισης χρόνιων νοσημάτων με... αποσιωπούμενες σκοπίμως μεθόδους ίασης μέσω της διατροφής. Χρησιμοποιώντας ως «σφήνες» χαριτωμένα και χιουμοριστικά καρτούν, που σχολιάζουν με τον τρόπο τους τα λεγόμενα, κάνοντας πιο ανάλαφρο το «βαρύ» περιεχόμενο της ταινίας.
«Προσπαθήσαμε να κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ που ξεχωρίζει τα δεδομένα του φαγητού από τη μυθολογία του φαγητού», τονίζει η Gage Johnston. «Είναι τελείως διαφορετικό να μιλάς για τη γοητεία ενός γκουρμέ πιάτου, από το να επισημαίνεις τους κινδύνους που κρύβει η προσκόλληση σε μια συγκεκριμένη γκάμα διατροφής. Μπορεί το κρέας να βρίσκεται στην κορυφή των μύθων της γεύσης, ταυτόχρονα όμως εντοπίζεται στον πυθμένα των επιβαρυντικών για την ανθρώπινη υγεία τροφών. Σύμφωνα με τον δόκτορα Neil Barnard, οι διαφημίσεις που συνήθως βλέπουμε για τα μπιφτέκια και άλλα ζωικά παράγωγα χρηματοδοτούνται από κυβερνητικά προγράμματα. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνεργάστηκε κάποτε και με τα Wendy's, συνεισφέροντας στην παραγωγή του Cheddar Lover's Beef Burger, προκειμένου να πουληθεί περισσότερο το τυρί τσένταρ. Στον αγροτικό τομέα η κυβέρνηση φέρει παρόμοια ευθύνη, επειδή προπαγανδίζει την κατανάλωση προϊόντων από φάρμες που εκτρέφουν κοτόπουλα».
Η ταινία αποκαλύπτει τους τρεις μοιραίους παράγοντες για τη δημόσια υγεία στις ΗΠΑ: την υποταγή της ιατρικής κοινότητας στο καθεστώς που επικρατεί, την υποταγή της κυβέρνησης στη βιομηχανία τροφίμων, αλλά και την υποταγή των Αμερικανών στα φτηνά, γρήγορα και βολικά γεύματα. Δείχνει τις μεθόδους που ακολουθούν οι εταιρείες παραγωγής τροφίμων, διάφοροι αγροτικοί συνεταιρισμοί και οι φαρμακευτικές εταιρείες, επηρεάζοντας τη διατροφική αλυσίδα πληθυσμών (τώρα πλέον και γενεών). Πώς επιβάλλουν συγκεκριμένες τροφές, «κατορθώνοντας» να δημιουργούν παγκοσμίως ασθένειες εξαιτίας της κακής διατροφής, για να οδηγήσουν τελικά την... εκλεκτή πελατεία τους στην αθρόα κατανάλωση φαρμάκων. Παράλληλα, όμως, το «Καταβροχθίστε» αναδεικνύει και την άλλη πλευρά: γιατρούς που πασχίζουν για το κοινωνικό σύνολο, αποδεικνύοντας ότι η διατροφή που βασίζεται σε τροφές φυτικής προέλευσης μπορεί να κάνει τη -σωτήρια- διαφορά. Αλλά και ασθενείς, όπως ο Τσαρλς, που αρνείται τις δυσοίωνες προγνώσεις ενός γιατρού και, με την κατάλληλη δίαιτα, σχεδόν θεραπεύει την καρδιοπάθειά του. «Ολοι ξέρουμε πως είναι εύκολο να παίρνεις αποφάσεις», καταλήγουν οι δύο σκηνοθέτριες. «Το δύσκολο είναι να τις κρατάς».

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Το κεφάλαιο που έχει επενδυθεί στις ασφάλειες περνά στη δική του κρίση


Πάνω από 260.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τον χρόνο που τελειώνει από τις φυσικές καταστροφές και τις καταστροφές για τις οποίες ευθύνονται άνθρωποι,, σύμφωνα με την ασφαλιστική εταιρεία Swiss Re. Σε δολάρια, το κόστος ανήλθε σε 222 δισεκατομμύρια, ποσό υπερτριπλάσιο από τα 63 δισ. του 2009.
Η παγκόσμια ασφαλιστική βιομηχανία δαπάνησε 36 δισ. δολ. λόγω καταστροφών εφέτος, ποσόν αυξημένο κατά 34% από το 2009.
Ο απολογισμός των νεκρών ήταν ο υψηλότερος από το 1976: 260.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από φυσικές καταστροφές το 2010 έναντι 15.000 το 2009, πάντοτε σύμφωνα με τη Swiss Re. Το μεγαλύτερο μέρος των θυμάτων οφείλεται στον σαρωτικό σεισμό της Αϊτής τον Ιανουάριο, όπου έχασαν τη ζωή τους πάνω από 220.000 άνθρωποι, σύμφωνα με την ασφαλιστική. Επιπλέον 15.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από το κύμα καύσωνα και τις πυρκαγιές στη Ρωσία, ενώ οι θερινές πλημμύρες σε Κίνα και Πακιστάν στοίχισαν 6.225 θανάτους, σύμφωνα με την εταιρία.

Ζαπατιστικό ημερολόγιο 2011 από Αλάνα


Για όλους το φως.
Όλα για όλους.
Για μας η χαρά της εξέγερσης.
Τίποτα για μας.
[...] Ψάχνουμε πώς είναι η λέξη «παραδίνομαι» στις ιθαγενικές γλώσσες και δεν το βρίσκουμε. Δεν μεταφράζεται στα τσοτσίλ ούτε στα τσελτάλ, κανείς δεν θυμάται να υπάρχει αυτή η λέξη στα τοχολομπάλ ή στα τσολ. [...] Κάποιος έρχεται, με το καπέλο και το ντουφέκι να στάζουν νερό. «Έχει καφέ», ενημερώνει. Όπως συνηθίζεται σε αυτά τα μέρη, κάνουμε ψηφοφορία για να αποφασίσουμε αν θα πιούμε καφέ ή αν θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε τη λέξη «παραδίνομαι» στην αληθινή γλώσσα. Κερδίζει παμψηφεί ο καφές. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΤΑΙ.... Θα μείνουμε μόνοι;

Το ημερολόγιο εκδίδεται από την ομάδα "αλάνα". Τα έσοδα από την πώλησή του θα δοθούν για την ενίσχυση του EZLN.
τιμή: 6 ευρώ
Το ημερολόγιο μπορείτε να βρείτε από την Παρασκευή 17 Δεκέμβρη στον Συνεταιρισμό “ο Σπόρος” (Σπύρου Τρικούπη 21).

Ένας άλλος κόσμος είναι υπαρκτός

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011 στις 20.00
Αβέρωφ 7Α Στέκι της δημοτικής συνεργασίας "Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου"
Ένας άλλος κόσμος είναι υπαρκτός
προβολή ντοκιμαντέρ "Φόρος τιμής στην Καταλονία ΙΙ"
(παραγωγή-επιμέλεια Manuel Castells και Joana Conill, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Καταλονίας, συλλογική μετάφραση- υποτιτλισμός Ηλιόσποροι) και συζήτηση για τα εναλλακτικά μη-καπιταλιστικά οικονομικά μοντέλα που έχουν αναπτυχθεί στη Καταλονία με την Joana Conill (ερευνήτρια, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Καταλονίας)
ομιλία- συζήτηση με τον Γιώργο Καλλή (καθηγητής, Αυτόνομο Πανεπιστήμιο Βαρκελώνης), με θέμα: "η απο-ανάπτυξη μια απάντηση για την κρίση".
Σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία, μια άλλη κοινωνία (αυτο)οργανώνεται.
Απέναντι στην δικτατορία των ιδιωτικών τραπεζών και των νεοφιλελεύθερων αγορών, οι τοπικές κοινωνίες παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους, οργανώνουν δημιουργικές αντιστάσεις από τα κάτω και μια άλλη οικονομία που δεν στηρίζεται στα χρήματα και το κέρδος.
Επαναπροσδιορίζουν τις ανάγκες τους, μειώνουν τη κατανάλωση, αυτοδιαχειρίζονται την τροφή και την ενέργειά τους, τοπικοποιούν την παραγωγή, συναλλάσσονται χωρίς μεσάζοντες και συνδιαμορφώνουν ένα άλλο κόσμο, εδώ και τώρα.
Στην Καταλονία, τα τελευταία χρόνια και σαν απάντηση στην συνεχιζόμενη οικονομική- κοινωνική- περιβαλλοντική κρίση, έχουν αναπτυχθεί, σα τα μανιτάρια, κινήματα και πρωτοβουλίες πολιτών με στόχο την επανάκτηση της ζωής, των κοινών αγαθών, του ελεύθερου δημιουργικού χρόνου και των παραγωγικών διαδικασιών. Τοπικά ανταλλακτικά δίκτυα χωρίς χρήματα, συνεταιρισμοί παραγωγών- καταναλωτών, αγροτικές κολεκτίβες και
οικοκοινότητες, αστικοί αυτοδιαχειριζόμενοι κήποι, καταλήψεις και κοινόχρηστα οικήματα, ηθικές τράπεζες, εναλλακτικά νομίσματα και τράπεζες χρόνου, συνθέτουν ένα πολύμορφο μωσαϊκό και κάνουν πράξη τη θεωρία της απο-ανάπτυξης.
Το ντοκιμαντέρ "Φόρος τιμής στην Καταλονία ΙΙ" [http://www.homenatgeacatalunyaii.org/en] είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς ακαδημαϊκής έρευνας. Είναι ουσιαστικά μια ιστορία που περιγράφει πολλές ιστορίες μετασχηματισμού και αποκέντρωσης της κοινωνίας, και της οικονομίας, μέσα σε ένα πιο δίκαιο, βιώσιμο και αλληλέγγυο πλαίσιο. Χιλιάδες άνθρωποι κάθε μέρα, εδώ και τώρα, δημιουργούν κοινωνικά δίκτυα ασφαλείας από τα κάτω, που ξεπερνούν τα στενά όρια της ατομικότητας, της ιεραρχίας και του εξουσιαστικού ελέγχου.
Η ομάδα του εργαστηρίου IN3 που το δημιούργησε, με επικεφαλής τον διεθνούς φήμης κοινωνιολόγο Manuel Castells του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, διερεύνησαν σε βάθος νέες οικονομικές κουλτούρες, νέες μορφές διαβίωσης, διαμόρφωσης της ποιότητας ζωής και κοινωνικής οργάνωσης. Μελέτησαν τις κοινωνικές επιπτώσεις οικονομικών μοντέλων που δεν ακολουθούν τις επιταγές των ελεύθερων αγορών, που προτεραιότητα είναι το κέρδος, αλλά έχουν σαν γνώμονα τις ανάγκες αντί για τις επιθυμίες του κάθε ατόμου.
Το ντοκιμαντέρ θα προλογίσει και θα σχολιάσει μέσα από συζήτηση, μία εκ των δημιουργών, η Joana Conill, ερευνήτρια, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Καταλονίας.
Στη δεύτερη ενότητα θα ακολουθήσει συζήτηση με αφορμή την εισήγηση του Γιώργου Καλλή, καθηγητή στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο Βαρκελώνης με θέμα: "η απο-ανάπτυξη μια απάντηση για την κρίση".
Ο Γιώργος Καλλής, καθηγητής στο Ινστιτούτο ICREA, είναι επικεφαλής μιας ερευνητικής ομάδας που που διερευνεί την ιδέα της βιώσιμης απο-ανάπτυξης: μια ομαλή οικονομική απομεγένθυση για ένα βιώσιμο μέλλον που θα ζούμε καλύτερα καταναλώνοντας λιγότερα.
Συντονισμός: Ηλιόσποροι
επικοινωνία :
• www.iliosporoi.net
• iliosporoi@yahoo.gr
• www.myspace.com/iliosporoi

Αναλώσιμη νεανική επαναστατικότητα

Άρθρο του Wayne Spencer για το περιοδικό Adbusters (τεύχος Νοεμβρίου/Δεκεμβρίου)

Τα τελευταία 30 περίπου χρόνια, οι περισσότεροι έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν τις ανέσεις της συμμόρφωσης αντί για τους καρπούς της εξέγερσης. Έτσι, έχουν καταλήξει να ζουν άσχημες και ηλίθιες ζωές, σε άσχημα και ηλίθια μέρη και σε έναν πλανήτη που οδηγείται στο χείλος της καταστροφής από τις επίμονες προσπάθειες του καπιταλισμού να τους ταϊζει με νέες υποσχέσεις και αναλώσιμη ευτυχία.
Αλλά η ιδέα και μόνο του να χαραμίζει κανείς τη ζωή του δεν είναι και η καλύτερη, και έτσι οι απανταχού ευυπόληπτοι πολίτες έχουν κάνει αξιοσημείωτες προσπάθειες για αποφύγουν κάτι τέτοιο. Έχουν ανυψώσει περίτεχνα τείχη από ψέματα και αυταπάτες σε μια προσπάθεια να πείσουν τους εαυτούς τους και τους γύρω τους πως η δουλειά τους δεν είναι μια ασήμαντη ανοησία καθοδηγούμενη από άθλια αφεντικά για βλακώδεις σκοπούς, πως οι οικογένειές τους δεν είναι μια κοινή φυλακή αλληλοπεριφρόνησης, πως ο ελεύθερός τους χρόνος και οι φίλοι τους δεν είναι απλά μια συλλογή από ανούσια παιχνίδια και συμφέροντα, πως οι διακοπές τους δεν είναι κοινότοπα και ρυπογόνα σουλατσαρίσματα, πως η προσπάθειά τους να αποφύγουν τη χυδαιότητα της μάζας δεν είναι παντελώς υποκριτική και πως οι απολαύσεις τους δε είναι φρικτά αμελητέες.
Γαντζώνονται από αυτές τις ψευδαισθήσεις με απόγνωση φυλακισμένου ζώου, αλλά όλο αυτό το στοιχειωμένο και μακάβριο οικοδόμημα είναι εύθραυστο και απειλείται από τη λεηλασία του περιθωρίου. Η περιθωριακή συμπεριφορά προκαλεί το μένος των ευυπόληπτων πολιτών και κλονίζει την εικόνα του ελεύθερου και ευτυχισμένου ατόμου που έχουν για τους εαυτούς τους. Απειλεί να αρπάξει τα όσα λίγα έχουν και να τους φέρει πρόσωπο με πρόσωπο με τη φτώχεια της καθημερινότητας που τους περιβάλει στην πραγματικότητα.
Στη μεταπολεμική εποχή, ο ανεπτυγμένος καπιταλισμός και η αναζήτηση της ικανοποίησης μέσω της κατανάλωσης έχουν παράγει μια σειρά από αναλώσιμες νεανικές υποκουλτούρες, όπως οι τεντιμπόηδες (teds), οι μηχανόβιοι (mods), οι ροκάδες, οι χίπις, οι σκίνχεντς, οι πάνκηδες, οι ρεϊβάδες και οι χιπ-χόπερς. Κάθε μία από αυτές έχει προωθήσει το δικό της στυλ ρούχων, μουσικής, ναρκωτικών και «cool» συμπεριφορών, ως απάντηση στη μιζέρια της ανειδίκευτης εργασίας και στον «έντιμο», κομφορμιστικό τρόπο ζωής. Πράγματι, στα μέρη τα οποία έχει εγκαταλείψει το κυρίαρχο εμπόριο, όπως τα γκέτο της Αμερικής, οι «cool» κουλτούρες και η «cool» εγκληματικότητα φαίνεται να είναι ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος για να αποφύγει κανείς τη φτώχεια και να αποκτήσει μια αίσθηση αξιοπρέπειας.
Αλλά κανένα από αυτά τα επαναστατικά ρεύματα δεν κατάφερε να αποτρέψει ούτε στο ελάχιστο την παγκόσμια κυριαρχία του εμπορεύματος και τη λογική του. Το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να αφομοιώσουν τους νέους σε μερικά ακόμη εξωγενή πρότυπα σκέψης και πράξης, σε μερικά ακόμη κύματα εμπορικής παραγωγής και κατανάλωσης. Οι «περιθωριακοί» του σήμερα παραμένουν κολλημένοι σε αυτή την ψευτο-επαναστατική διαδικασία. Σκεφτείτε τα ρούχα, τα παπούτσια, τα καπέλα και τα αξεσουάρ τους. Τους τρόπους που περπατάνε, μιλάνε, παίζουν ξύλο, γ@μ@νε και μαστουρώνονται. Την άποψή τους για το τι θα πει καλή ζωή. Αυτά δε δείχνουν το βαθμό στον οποίο προσπαθούν να κερδίσουν κύρος και απόλαυση με το να βρίσκουν τοπικές παραλλαγές των γκανγκστερικών ρόλων που τους επιβάλλει η κυρίαρχη κοινωνία;
Σκεφτείτε επίσης τη νευρική, αμετάβλητη ανησυχία τους για την έγκριση των φίλων τους. Αυτό δε δείχνει πως το άτομο υποτάσσεται στην αυταρχική νόρμα; Παρά την ανυπακοή τους, οι «περιθωριακοί» ουσιαστικά ζουν όπως και οι άλλοι. Το να αφομοιώνεται κανείς σε κάποια εξωγενή εικόνα της «καλής ζωής» και το να ενδίδει στις υποταγές των πολλών, αποτελεί έναν απολύτως συνηθισμένο τρόπο αποξενωμένης ύπαρξης στη σημερινή κοινωνία. Οι «περιθωριακοί» κάνουν το λάθος και μπερδεύουν αυτή την τάξη πραγμάτων με την αυτονομία, τον ενθουσιασμό, την πονηριά και την ελευθερία. Μπορεί να αποκτούν λίγη εύθραυστη αυτοεκτίμηση, ζωντάνια και αποδοχή. Μπορεί ακόμα και να εξασφαλίζουν ένα τρόπο διαβίωσης. Αλλά σίγουρα το πληρώνουν με το γνωστό νόμισμα της αποξένωσης από τον εαυτό τους.
Πηγή: tvxsteam

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Ρεύμα επιστροφής στους ορεινούς οικισμούς της χώρας


Από το tvxsteam:

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία μικρή αλλά σαφής τάση επιστροφής κατοίκων με σκοπό τη μόνιμη διαβίωση στα ορεινά της χώρας, είτε αυτοί θέλουν να ξεφύγουν από τη ζωή των μεγαλουπόλεων είτε γυρνούν στα πάτρια εδάφη λόγω οικονομικών προβλημάτων. Τα ορεινά χωριά, που εξαιτίας της εγκατάλειψης τους έχουν διατηρήσει σχεδόν ανέπαφο το φυσικό και οικιστικό τους πλούτο, παρέχουν πολλές ευκαιρίες ανάπτυξης, τουριστικής και οικονομικής.
Φαίνεται ότι η τάση εγκατάλειψης των ορεινών οικισμών της χώρας που παρατηρούνταν εδώ και πολλά χρόνια έχει ανακοπεί, με τις πρώτες τάσεις αύξησης των μόνιμων κατοίκων να γίνονται εμφανείς. Σε ποσοστό 4% καταγράφεται η αύξηση του ορεινοού πληθυσμού, ενώ στην απογραφή του 2011 αναμένεται να αποτυπωθεί πιο ξεκάθαρα η τάση αυτή.
Οι δύο κύριες κατηγορίες ανθρώπων που...πήραν τα βουνά είναι δύο. Από τη μία έχουμε τους εσωτερικούς «πρόσφυγες ποιότητας ζωής», ανθρώπους που παρότι ζούσαν και εργάζονταν στην πόλη κουράστηκαν από τους εξαντλητικούς ρυθμούς και τη ρύπανση και αποφάσισαν να ακολουθήσουν έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής. Από την άλλη έχουμε τους νεόπτωχους αστούς που λόγω της οικονομικής κρίσης καταλήγουν άνεργοι ή χαμηλόμισθοι και αποφασίζουν να αναζητήσουν ένα νέο ξεκίνημα στα πάτρια εδάφη.
Τα ορεινά χωριά αποτελούν μεγάλο μέρος των οικισμών της χώρας μας, καθώς η Ελλάδα είναι κατά 70% ορεινή. Επίσης έχουν παίξει σημαντικότατο ρόλο στην ιστορία μας, καθώς για 500 περίπου χρόνια αποτελούσαν την καρδιά του ελληνισμού και έχουν υποστεί επανειλημμένα πλήγματα. Τα βουνά της Ηπείρου και γενικότερα της Βόρειας Ελλάδας πρωταγωνίστησαν στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Εμφύλιος επίσης έλαβε χώρα στα βουνά και στη συνέχεια οι ορεινοί οικισμοί ερήμωσαν μετά τα κύματα μετανάστευσης του ’60 και αστυφιλίας του ’70.
Ωστόσο αυτή η ερήμωση βοήθησε στη διατήρηση του φυσικού, πολιτισμικού και αρχιτεκτονικού πλούτου της ορεινής Ελλάδας σχεδόν ανέπαφου. Σε αντίθεση με την ανάπτυξη των πεδινών περιοχών αλλά και καταστροφή μεγάλου μέρους του φυσικού τους πλούτου, οι ορεινές έμειναν πίσω οικονομικά, ωστόσο διατηρήθηκε η ομορφιά τους και τώρα πρέπει να αξιοποιηθεί. Η μοναδικότητά τους πρέπει να διατηρηθεί ακόμα και εάν αυξηθεί ο πληθυσμός, και το τουριστικό ρεύμα που αναπτύσσεται προς τα μέρη αυτά δεν πρέπει να χαλάσει την άγρια φυσική τους ομορφιά, δημιουργώντας αντίγραφα της τουριστικοποιημένης Αράχωβας.
Οι δυνατότητες ανάπτυξης δεν περιορίζονται στον τουρισμό αλλά εξαπλώνονται σε τομείς όπως η ενέργεια, η αξιοποίηση του δασικού πλούτου, η κτηνοτροφία, η βιολογική γεωργία το εμπόριο και η μικρή βιοτεχνία. Σύμφωνα με έρευνα του ΕΜΠ στα Τζουμέρκα μεταξύ 11 πολιτών που έκαναν δεύτερο ξεκίνημα στα ορεινά, απασχολούνται σε ξενώνες, στο ορειβατικό καταφύγιο, στο δασικό χωριό, σε ένα μικρό υδροηλεκτρικό έργο, σε εργαστήριο λαϊκής τέχνης και σε μονάδα παραδοσιακών προϊόντων.
Οι δυνατότητες για ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι άφθονες στα ορεινά, στα οποία μάλιστα απαιτούνται τεράστιες ποσότητες ενέργειας για τη θέρμανση. Μόνο στο Μέτσοβο καταναλώνονται περίπου 2,5 εκατ. ευρώ ετησίως σε ενέργεια. Ωστόσο μπορεί να αξιοποιηθεί η δασική βιομάζα, τα κτηνοτροφικά απόβλητα, μικρά φράγματα και μικρός αριθμός ανεμογεννητριών για την επίτευξη έως και ενεργειακής αυτονομίας τέτοιων περιοχών.
Όσον αφορά στον τουρισμό, αυτός βασίζεται στη διατήρηση του φυσικού και αρχιτεκτονικού πλούτου. Οι επισκέπτες του Μετσόβου που συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο σε σχετική έρευνα είχαν θετική ανταπόκριση στην καταβολή ενός ποσού υπέρ της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, ενώ φάνηκε να ενοχλούνται από την οποιαδήποτε αλλοίωση της παραδοσιακής εικόνας του τόπου, όπως η διέλευση λεωφορείων και τα αυτοκινήτων.
Βέβαια οι κυβερνήσεις, σε αντίθεση με το παράδειγμα της Καταλωνίας, δεν έχουν σχέδια για την ανάπτυξη των ορεινών περιοχών σε επίπεδο χωροταξίας, υγείας, ή εκπαίδευσης. Αντίθετα, με τις παρούσες συνθήκες, αναμένονται περικοπές και στους υπάρχοντες πόρους.

Σχόλιο: Σε αυτό το μπλοκ έχουμε γράψει συχνά για την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός ρεύματος αντίστροφης εσωτερικής μετανάστευσης στη χώρα. Για την αναγκαιότητα "επενατοπικοποίησης", σαν απάντηση στο παγκοσμιοποιημένο δυτικό μοντέλο ανάπτυξης, που οδηγεί στη συγκέντρωση των πληθυσμών σε τερατουπόλεις. Μόνο που η "επανατοπικοποίηση" για να αποτελέσει διέξοδο, ιδίως για τη νεολαία, θα πρέπει να γίνεται όσο γίνεται πιο ομαδικά. Με τη μορφή συλλογικοτήτων, οικοκοινοτήτων, "διευρυμένων" οικογενειών ή έστω μικρών "παρεών". Για τα ζητήματα αυτά βλέπετε και τις αναρτήσεις: "τι να κάνουμε" (http://topikopoiisi.blogspot.com/p/blog-page_13.html),
οικοκοινότητες (http://topikopoiisi.blogspot.com/2010/02/blog-post_06.html) και "διευρυμένη οικογένεια"(http://topikopoiisi.blogspot.com/2010/09/blog-post_14.html)

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Διάλογος στο περιοδικό STERN

Η παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Walτer Wuellenweber, προς τους Έλληνες πολίτες, με τίτλο «Αγαπητοί μας Έλληνες», δημοσιεύεται σε ένα πρόσφατο τεύχος του γερμανικού εβδομαδιαίου περιοδικού, Stern. Ο υπέρτιτλος του άρθρου αναφέρει: «Μετά τις τράπεζες, θα πρέπει τώρα οι Γερμανοί να σώσουν και την Ελλάδα. Πρώτα έκαναν αλχημείες οι Έλληνες στο ευρώ και τώρα, αντί να κάνουν οικονομίες, απεργούν».


Αγαπητοί Ελληνες, από το 1981 ανήκουμε...
στην ίδια οικογένεια. Μόνο που εμείς έχουμε συνεισφέρει, όσο κανείς άλλος στο κοινό ταμείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις ?, ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν, όσα κανείς άλλος, δηλαδή σχεδόν 100 δις ?. Ουδέποτε λαός βοήθησε μέχρι τώρα με τη θέλησή του, σε τέτοιο βαθμό, και για τόσο μακρύ διάστημα, άλλον λαό. Είσαστε, κυριολεκτικά, οι πιο ακριβοί μας φίλοι.


Το ζήτημα πάντως είναι, ότι τελικά δεν εξαπατάτε μόνο τον εαυτό σας αλλά κι' εμάς. Στην ουσία, ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ, μιας και παρά την εισαγωγή του, δεν καταφέρατε μέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια σταθερότητας. Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα μεγαλύτερα ποσά σε καταναλωτικά αγαθά. Θα θέλαμε, ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στο πρόγραμμά του, όμως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς, αφού συνεχίζετε απτόητοι, ν' απεργείτε. Μη μας λέτε λοιπόν, ότι μόνο οι πολιτικοί ευθύνονται για την καταστροφή.


Εσείς έχετε εφεύρει τη Δημοκρατία κι' ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι ο λαός είναι αυτός που κυβερνά κι' επομένως, έχει και την ευθύνη. Κανείς δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηματίζεστε, ν' αντιδράτε σε κάθε συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρμένους πολιτικούς. Σε τελευταία ανάλυση, οι πολιτικοί είναι λαϊκιστές και κάνουν, ότι τους πει ο λαός. Θα μας πείτε, βεβαίως, ότι κι' εμείς οι Γερμανοί δεν είμαστε πολύ καλύτεροι, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Κι' έχετε δίκιο.


Οι Έλληνες είναι εκείνοι, που μας είχαν δείξει το δρόμο της Δημοκρατίας και της Φιλοσοφίας, καθώς και τις πρώτες γνώσεις Εθνικής Οικονομίας. Τώρα μας δείχνετε και πάλι το δρόμο. Μόνο που αυτή τη φορά, είναι λάθος δρόμος. Κι' από το σημείο που εσείς έχετε τώρα φτάσει, δεν πάει παραπέρα.


===========================================================

Και η απάντηση που δόθηκε από ένα συμπατριώτη μας:


Αγαπητέ μου Walτer Wuellenweber, ονομάζομαι Γεώργιος Π. Ψωμάς. Είμαι δημόσιος λειτουργός κι' όχι υπάλληλος, όπως κατά κόρον τα ΜΜΕ των «συμπατριωτών» σου (μου) και άλλων «συμπατριωτών» σου (μου) αναφέρουν, ως βρισιά και με περίσσεια χλεύη. Ο μισθός μου είναι 1.000 . Το μήνα, όχι την ημέρα, όπως ίσως σ' έχουν παρασύρει, να νομίζεις. Ούτε 1.000 λιγότερα από σένα.


Από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που σας έχουμε παραχωρήσει με αδιαφανείς όρους κι' έναντι αυτών των 200 δις που λέτε, ότι μας δώσατε, το 40% περίπου των αμυντικών εξοπλισμών μας, το σύνολο σχεδόν των εθνικών τηλεπικοινωνιών μας, την κατασκευή 2 μεγάλων αεροδρομίων καθώς και πολλών χιλιομέτρων εθνικού οδικού δικτύου. Αν ξεχνώ κάτι, ζητώ να με συγχωρέσεις. Σημειώνω, πως είμαστε από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς στα καταναλωτικά προϊόντα που παράγουν τα εργοστάσιά σας.


Η αλήθεια είναι, πως δεν ευθύνονται μόνο οι πολιτικοί μας γι' αυτή την καταστροφή. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης έχει και μια εταιρία γερμανικών κυρίως συμφερόντων, η οποία τους λάδωνε, για ν' αναλαμβάνει, όπως λέω παραπάνω, δημόσια έργα (βλ. C4Ι). Πιθανολογώ, πως φταίνε και τα γερμανικά ναυπηγεία, τα οποία μας πούλησαν κάτι υποβρύχια, που γέρνουν. Είμαι σίγουρος, ότι εσύ δεν με πιστεύεις ακόμα, αλλά δείξε λίγο υπομονή και περίμενε, διάβασέ με, κι' αν δεν σε πείσω, τότε διώξε με από την Ευρωζώνη, τον τόπο της Αλήθειας και της Ευημερίας, του Δίκαιου και του Σωστού.


Λοιπόν Walτer, μισός αιώνας και πάνω πέρασε από τη λήξη του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, από τότε που η Γερμανία έπρεπε να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα.


Οι οφειλές αυτές, που μόνον η Γερμανία αρνείται να ξοφλήσει στην Ελλάδα (η Βουλγαρία και η Ρουμανία, τακτοποίησαν ήδη τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους), συνίστανται:


α) Σε χρέη ύψους 80 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων, από τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο.


β) Σε χρέη από τη διαφορά του κλήριγκ στο μεσοπόλεμο, ύψους 593.873.000 δολαρίων, που ήταν σε βάρος της Γερμανίας.


γ) Στα αναγκαστικά δάνεια, τα οποία συνήψε το Γ´ Ράιχ από την Ελλάδα, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στη διάρκεια της κατοχής.


δ) Στις επανορθώσεις, που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα, για τις κατασχέσεις, αρπαγές και καταστροφές, που της προξένησε το Γ' Ράιχ, την περίοδο της κατοχής, ύψους 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως επεδίκασαν οι Σύμμαχοι.


ε) Στις ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερμανίας για την αφαίρεση της ζωής 1.125.960 Ελλήνων (38.960 εκτελεσμένων, 12.000 νεκρών από αδέσποτες, 70.000 σκοτωμένων σε μάχες, 105.000 νεκρών στα στρατόπεδα της Γερμανίας, 600.000 νεκρών από πείνα και 300.000 απωλειών από υπογεννητικότητα).


στ) Στην ατίμητη ηθική προσβολή, που προξένησε στον ελληνικό λαό και στις ανθρωπιστικές ιδέες που εκφράζει η ελληνική ιδέα. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι ηθικής τάξης, ύψιστης ηθικής αξίας.


Ξέρω Walτer, σε πειράζουν αυτά που γράφω, αλλά και μένα με πείραξαν, αυτά που έγραψες! Αλλά περισσότερο με πειράζουν, αυτά που σκέφτεσαι και θέλεις να κάνεις για μένα και τους «συμπατριώτες» σου, τους Έλληνες !


Walτer, φίλτατε Walτer, στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται 130 γερμανικές επιχειρήσεις, στις οποίες, περιλαμβάνονται σχεδόν όλοι οι γερμανικοί κολοσσοί, οι οποίες πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο της τάξης των 6,5 δισ. ευρώ.


Ξέρεις Walτer, σύντομα δε θα μπορώ ν' αγοράζω Γερμανικά προϊόντα, γιατί δεν θάχω λεφτά. Εγώ Walτer μεγάλωσα στα λίγα, θα τ' αντέξω και μην ανησυχείς για τους νέους στην Ελλάδα, είμαστε ακόμα πολλοί παλιοί, για να τους βοηθήσουμε, να εξοικειωθούν στη νέα κατάσταση. Αλλά εσείς βρε Walτer, τους ανέργους σας, που θα δημιουργηθούν από την κατάσταση αυτή στην Ελλάδα, πως θα τους αντιμετωπίσετε;


Πες μου σε παρακαλώ, έχω απορία: εμείς οι Έλληνες πρέπει να φύγουμε από την Ευρώπη, την Ευρωζώνη (κι' απ' όπου αλλού θέλετε, εσείς, οι Γερμανοί, οι Σουηδοί, οι Ολλανδοί και λοιποί «συμπατριώτες). Πρέπει να φύγουμε, για να σωθούμε από μια Ένωση, κατ' επίφαση. Από μια ομάδα κερδοσκόπων. Από μια ομάδα, στην οποία είμαστε συμπαίκτες, όσο καταναλώναμε τα προϊόντα των συμπαικτών !


Εγώ φίλτατε Walτer, πιστεύω, ότι οι Έλληνες θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν Mercedes, BMW, Opel, Ford, Scoda, κλπ. συμμαχικά προϊόντα, γιατί δεν μπορούν και δεν πρέπει ! ... Δεν το αξίζουν. Θα πρέπει να σταματήσουν ν' αγοράζουν προϊόντα από το Lidl, το Praktiker και το IKEA. Γιατί δε θα μπορούν πια να τ' αγοράσουν αυτά τα προϊόντα, βρε αδερφέ, τι να κάνουμε !


Φίλτατε Walτer, θα πρέπει να κανονίσουμε και κάποιες άλλες «λεπτομέρειες». Αν μου επιτρέπεις βέβαια, γιατί εσύ είσαι ο «πιστωτής» της ζωής μου. Ξέρεις βρε φίλε Walτer, θέλω να μου επιστρέψεις τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μου, που έκλεψες εσύ (όχι ΕΣΥ βεβαίως, αλλά κάποιοι ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ), θέλω τα ΑΘΑΝΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΟΥ, που βρίσκονται στα Μουσεία του Βερολίνου, του Μονάχου, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Ρώμης! Τα θέλω τώρα, που μπορεί να πεθάνω, αλλά θέλω να πεθάνω, κοντά στους πατέρες μου !



Το Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο.
Γεμάτο με ελληνικά εκθέματα

ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ

ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΤΕ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΣΕ ΣΩΜΑΤΕΙΟ –ΣΦΡΑΓΙΔΑ. ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΣΦΡΑΓΙΖΩ ΦΙΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ,ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΙΜΑΙ .
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ, ΟΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΦΙΜΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΒΡΕΘΩ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΩΔΙΑ.
ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ

Η ομιλία της Σοφίας Σακοράφα κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του οικ. έτους 2011

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ένα σημαντικό ερώτημα που καταρχήν πρέπει να απαντηθεί είναι γιατί φτάσαμε έως εδώ.
Και το “ως εδώ” περιλαμβάνει και αυτόν το φετινό, κατ' όνομα προϋπολογισμό.
Συνοπτικά αναφέρω ότι στο δυτικό καπιταλισμό, από τη δεκαετία του 70, η ιδιοκτησία είναι έμμεση.
Οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής δεν έχουν ονοματεπώνυμο.
Είναι το περίφημο χρηματιστηριακό κεφάλαιο (funds), που αποπροσωποποιεί σε σημαντικό βαθμό την ιδιοκτησία, αφού δεν είναι κάτοχος παραγωγικών μέσων.
Προτεραιότητά του δεν είναι η υπεραξία του προϊόντος, αλλά οι δανειακές ανάγκες, τα πλεονάσματα, αφού δουλειά τους είναι να εμπορεύονται χρήμα.
Αυτό λοιπόν που παρουσιάζεται προσχηματικά σαν ανήθικη δραστηριότητα, σαν φούσκα,
δεν είναι παρά η πιο ανεπτυγμένη μορφή του δυτικού καπιταλισμού.
Το τζογάρισμα, δηλαδή, πάνω στο απόλυτο φετίχ, στο χρήμα.
Ωστόσο, ακόμη κι έτσι, ο δυτικός καπιταλισμός έχει ανάγκη από παραγόμενες υπεραξίες, από αγαθά δηλαδή.
To γεγονός ότι η μεγαλύτερη ασφάλεια για το ευρώ είναι η γερμανική παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων,
Το γεγονός ότι οι Η.Π.Α. βασίζονται στην παραγωγή αξιόπιστων στρατιωτικών συστημάτων,
αποδεικνύουν ότι η βάση είναι πάντα η υπεραξία στο εμπόρευμα.
Όταν το χρήμα δε βασίζεται σε αυτήν, τότε απλώς η οικονομία καταρρέει.
Κι εδώ βρίσκεται το πραγματικό δράμα της Ελλάδας.
Δεν δημιουργεί και δεν παράγει σχεδόν καμία υπεραξία.
Χάθηκε το τρένο της βιομηχανικής επανάστασης,
χάσαμε το τρένο της τεχνολογίας, και εδώ και καιρό, δυστυχώς, χάνουμε και το τρένο της πράσινης οικονομίας.
Αυτή είναι η κυρίαρχη αιτία της τεράστιας κρίσης στην πατρίδα μας.
Γιατί έγινε αυτό ?
Η απάντηση βρίσκεται στην ιστορική διαδρομή και στα πολιτικά δεδομένα της χώρας μας.
Η αστική τάξη της Ελλάδας υπήρξε παρασιτική και κρατικοδίαιτη και ποτέ δεν υπηρέτησε τον ιστορικό της ρόλο, που είναι η ορθολογική παραγωγή.
Και βέβαια είναι τεράστια η ευθύνη που έχουν και τα κόμματα εξουσίας, αφού η μεν ζητούσε και τα δε την ταϊζανε με αντάλλαγμα τη διατήρηση τους στην εξουσία.
Ένα πλέγμα, με συγκοινωνούντα δοχεία, με μόνιμο τροφοδότη το δανεισμό, ο οποίος κάλυπτε την παταγώδη αποτυχία κομμάτων και κυρίαρχης τάξης να αναπτύξουν αυτοδύναμα τη χώρα.
Αυτό το στρεβλό μοντέλο, με δεκανίκια την υποφορολόγηση του κεφαλαίου, την καταλήστευση των ταμείων και την καταστροφή παραδοσιακών παραγωγικών δομών, όπως η γεωργία, έφεραν τα σημερινά αποτελέσματα.
Ελλείμματα, δημόσιο χρέος, ανύπαρκτη παραγωγική βάση.
Είναι σαφές ότι όποια ανάλυση ενοχοποιεί το δημόσιο υπάλληλο, το κόστος εργασίας, τα κοινωνικά κεκτημένα δεν είναι απλώς ψεύτικη, αλλά είναι και πολιτικά χυδαία.
Γιατί είναι πολιτική χυδαιότητα να πληρώνει αυτός που δε φταίει και την απόφαση αυτή να την παίρνουν
χέρι-χέρι, αυτός που φέρει τη βαρύνουσα πολιτική ευθύνη,
με αυτόν που φέρει τη βαρύνουσα οικονομική ευθύνη.
Το δεύτερο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν, με δεδομένη αυτήν την κατάσταση και επίσης με δεδομένη την παγκόσμια οικονομική κρίση, η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν μονόδρομος.
Κατά την άποψή μου, κατηγορηματικά όχι, η προσφυγή στο ΔΝΤ δεν ήταν μονόδρομος.
Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.
Το έλλειμμα της ευρωζώνης, των ΗΠΑ, ακόμη χειρότερα της Ιαπωνίας το αποδεικνύουν.
Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος.
Στοιχεία ΔΝΤ:
Το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο μέσο όρο της Ευρωζώνης
Η χώρα μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
είτε από άγνοια, είτε από σκοπιμότητα αφέθηκε και έγινε το επίκεντρο κερδοσκοπικών επιθέσεων.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, τη ζήσαμε. Αυτή είναι η αλήθεια.
Η πολιτική κρίση του καθενός αφορά στο εάν αυτό έγινε από άγνοια ή σκοπιμότητα.
Θα δείξει η ιστορία εάν η κυβέρνηση υπήρξε αφελής και ακούσια χειραγωγούμενη,
ή εάν υπήρξε ο άλλος πόλος μιας συμφωνίας με καταστρεπτικές συνέπειες για το λαό και τη χώρα μας.
Συνέπειες που, κατά την άποψή μου, δεν υπήρξαν το αποτέλεσμα μιας επιλογής,
αλλά το ζητούμενο μιας πολιτικής.
Και φτάνουμε στο σήμερα και στη συζήτηση του προϋπολογισμού.
Ένας προϋπολογισμός, που είναι το πιο απτό αποτέλεσμα της καταστροφής που υφίσταται η χώρα μας και ο λαός μας.
Που είναι προϋπολογισμός χώρας με μειωμένη κυριαρχία.
Ένας προϋπολογισμός που καλούνται να επωμισθούν μεν οι Έλληνες πολίτες, αλλά αποτελεί φιρμάνι του ΔΝΤ, που απλώς και μόνο το επικυρώνει η Βουλή.
Ένα φιρμάνι που την επομένη κιόλας μέρα θα ανατραπεί προς το χειρότερο.
Και το κρίσιμο ερώτημα είναι
υπάρχει άλλος δρόμος?
Υπάρχει.
Πάρτε παράδειγμα άλλης, σοβαρής, πολιτικής.
Ουγγαρία. Μέλος της Ε.Ε.
Δεν μιλάμε για καμιά επαναστατική διαδικασία.
Η συντηρητική κυβέρνηση Όρμπαν είπε όχι στο ΔΝΤ, αλλά:
επέβαλε για τρία χρόνια έκτακτη εισφορά ύψους 0,45% στα ακαθάριστα έσοδα των τραπεζών,
έκτακτη φορολογία 5,2% στα συμβόλαια των ασφαλιστικών εταιριών
και έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες.
Και σε αυτό το σημείο κυρίες και κύριοι συνάδελφοι καταθέτω μια πρόταση, τακτικού χαρακτήρα, και απευθύνομαι σε όλες τις πρωτοπόρες δυνάμεις του τόπου.
Καταθέτω μια πρόταση και απευθύνομαι σε όλους τους πολίτες που τους βομβαρδίζουν, επιβάλλοντας το πλέον φασιστικό δίλημμα : ή καταστροφή ή αιματηρή λιτότητα.
Μόνο που αυτό το δίλημμα έχει κοινό παρανομαστή.
Γιατί οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν είναι τα λογιστικά νούμερα, που ακόμη και αυτά δε βγαίνουν,
αλλά οι άνθρωποι.
Επί του πρακτέου λοιπόν η πρότασή μου είναι:
Η Δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δημοσίου χρέους, κατά τα πρότυπα του Εκουαδόρ.
Δε μιλάω δηλαδή στη βάση υποθέσεων,
αλλά στη βάση μιας εφικτής και ήδη εφαρμοσμένης λύσης από το 2006.

Αυτή η Επιτροπή αποτελείται από ειδικούς, από διεθνείς προσωπικότητες υψηλού κύρους.
Και δε μιλώ μόνο για Επιτροπή πεφωτισμένων, αλλά για επιτροπή ειδικών, που με τη συνδρομή των εργαζομένων θα δημιουργήσουμε ένα ενιαίο μέτωπο ανασυγκρότησης.
Την Επιτροπή συνδράμουν τα όργανα του κράτους, το υπουργείο Δικαιοσύνης, Οικονομικών, το Γενικό Λογιστήριο, το Ελεγκτικό Συνέδριο, νομικοί, ορκωτοί λογιστές, συνταγματολόγοι.
Σκοπός της επιτροπής είναι ο εξονυχιστικός λογιστικός έλεγχος του διεθνούς και εγχώριου χρέους, το τονίζω, από τη μεταπολίτευση και μετά.
Εξετάζει όλες τις συβάσεις που αφορούν σε όλους τους τομείς. (Επισημαίνω απλά τις τερατώδεις συμβάσεις των υπερχρεωμένων ολυμπιακών αγώνων).
Όλα τα διμερή δάνεια που σύναψε η χώρα μας.
(Τονίζω ιδιαίτερα αυτά που δίνονταν για να υποστηριχθεί δήθεν η αγορά προϊόντων αιχμής, όπως η Ζίμενς και τα εξοπλιστικά προγράμματα).
Εξετάζει κάθε τι που αφορά στο δανεισμό και ανοίγει προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, όλων των εμπλεκομένων.
Σκοπός μας να “ξεσκονίσουμε” τους λογαριασμούς μας.
Σκοπός η πολυσυζητημένη διαφάνεια.
Να βρούμε ποιό κομμάτι αυτού του χρέους είναι προϊόν διαφθοράς.
Επομένως παράνομο ή απεχθές.
Και το αρνούμαστε.
Άρνηση του απεχθούς χρέους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Παράδειγμα δημιουργικής μεταστροφής του αρνητικού κλίματος της κρίσης

Μία δραστηριότητα πολιτιστικού ακτιβισμού που ξεκίνησε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος(ΚΘΒΕ) για να μεταστρέψει το αίσθημα αποτυχίας και απραξίας σε θετική έμπνευση και δράση:
«Στο ΚΘΒΕ ξεκινήσαμε έναν πολιτιστικό ακτιβισμό με στόχο την ψυχαγωγία των πολιτών μέσω της τέχνης δωρεάν!. Δηλαδή θέατρο στα καφέ, με ετήσιο φεστιβάλ «Χορός δράσης» όπου συσπειρώνονται όλες οι ομάδες της πόλης και της Βορείου Ελλάδας (hip hop dancers, gothic models, μονάδες απεξάρτησης, ομάδες χορού, ομάδες θεάτρου). Μετά από αυτό, κάναμε το «Θέατρο Κατοίκων» με επισκέψεις σε σπίτια παραπληγικών και κατάκοιτων ανθρώπων με μία λίστα τεράστια 700 ανθρώπων (οι περισσότεροι νέοι από ατυχήματα με μοτοσυκλέτες) αλλά και Bike respect ποδηλατοδρομίες, με σεβασμό στο ποδήλατο, την οικολογία και την υγεία. Συγχρόνως, επειδή υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση στους υποψηφίους για τις δραματικές σχολές στην προετοιμασία τους, δηλαδή παραπαιδεία, ιδρύσαμε ένα τμήμα προετοιμασίας υποψηφίων δωρεάν! Ακόμη, τρία παιδαγωγικά προγράμματα για σχολεία και νοσοκομεία. Πηγαίνουμε στις φυλακές, στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, με δωρεάν δράσεις με τις ομάδες «Μπανταρισμένοι» μουσικοχορευτικό, τα «Δρομολόγια» που ηθοποιοί απαγγέλουν, όπως επίσης υπήρχε πριν 26 χρόνια το κλιμάκιο Μακεδονίας - Θράκης του ΚΒΘΕ μία κινητή σκηνή που πλέον ξαναταξιδεύει στην βόρεια Ελλάδα σε 42 χωριά και παραμεθόριες κοινότητες».

Κρίση αξιών που συγκροτούν το ύφος και το ήθος της ζωής μας.

Έχω την πεποίθηση ότι η σημερινή οικονομική κρίση δεν είναι παρά ένα επινόημα, το οποίο λειτουργεί, δυστυχώς αποτελεσματικά, μέσω μιας διλληματικού χαρακτήρα προσπάθειας χειραγώγησης του μαζικού υποκειμένου των σύγχρονων κοινωνιών. Κατ ουσίαν, οικονομική κρίση δεν υπάρχει παρά μόνο ως χρηματιστηριακή μεταφορά της ζωής μας, μιας ζωής η οποία είναι ήδη αλωμένη από τις στερεοτυπίες του καταναλωτισμού και άρα εμφανίζεται ανίσχυρη και εξουθενωμένη μπροστά στο εγχείρημα της ολοκληρωτικής χειραγώγησης, όχι μόνο των ενσυνείδητων στόχων μας αλλά και των συναισθηματικών και ψυχικών κινήτρων μας.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια διαδικασία βαθμιαίας απώλειας κάθε αξιακής κλίμακας η οποία μπορεί να δώσει νόημα και προοπτική στην καθημερινότητα των επιδιώξεων και των επιθυμιών που εμείς οι ίδιοι θέτουμε στη ζωή μας. Έτσι, η κρίση, μακράν του να είναι οικονομική είναι πρωτίστως μια βαθύτατα πολιτισμική κρίση, δηλαδή κρίση αξιών που συγκροτούν το ύφος και το ήθος της ζωής μας. Διότι η οικονομική κρίση είναι το θλιβερό παράγωγο της απώλειας των πνευματικών, συναισθηματικών και πολιτισμικών σημασιών, οι οποίες παρέχουν αξία στη ζωή μας και περιεχόμενο στις δραστηριότητές μας.
Με θρυμματισμένη την αξιακή κλίμακα το σύγχρονο υποκείμενο εμπλέκεται αδιέξοδα στα επινοήματα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και του ελέγχου. Υπό την έννοια αυτή, έξοδος από την κρίση δεν είναι τα πάσης φύσεως οικονομικά μέτρα και οικονομικής φύσεως εκβιασμοί και διλλήματα αλλά η επαναφορά των αξιακών κλιμάκων και η επανένταξη μας σε ότι δίνει νόημα και σημασία στη ζωή.

Στέφανος Ροζάνης (Καθηγητής φιλοσοφίας – συγγραφέας)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ

Κάπως καθυστερημένο, αλλά το ανεβάζω γιατί είναι χαρακτηριστικό για τη στάση των τοπικών πολιτικάντηδων:

ΤΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΦΩΚΙΔΑΣ


Την Τετάρτη 15 Δεκέμβρη οι εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαία θα διαδηλώνουν απ΄ άκρη σε άκρη της χώρας την αντίθεση τους στην πολιτική της κυβέρνησης, στη λογική του μνημονίου και της τρόικας που μας κάνει απίστευτα φτηνούς και αναλώσιμους, θα διεκδικούν το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια.
Αυτή την ημέρα διάλεξε ο Νομάρχης Φωκίδας για να συγκαλέσει το Νομαρχιακό Συμβούλιο, δεκαπέντε μόλις μέρες πριν την ολοκλήρωση της θητείας του αλλά και του θεσμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης γενικότερα, προκειμένου να λάβει αποφάσεις και να γνωμοδοτήσει για θέματα που θα καθορίσουν δραματικά τη ζωή του τόπου τα επόμενα χρόνια. Απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την κυβερνητική πολιτική του fast track, δηλαδή της γρήγορης και ευέλικτης προώθησης των ιδιωτικών επενδύσεων, σε μια πρωτοφανή επιχείρηση «σκούπα» συγκαλεί το Νομαρχιακό Συμβούλιο με ημερήσια διάταξη 24 θεμάτων από τα οποία τα 12 αφορούν γνωμοδοτήσεις επί Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για εκμετάλλευση και ερευνητικές εργασίες κοιτασμάτων βωξίτη και τα 4 γνωμοδοτήσεις επί Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι προκλητικά προφανής η διάθεση και η πρόθεση τους να ξεμπερδεύουν μαζικά με τις «καυτές πατάτες» που κρατούν στα χέρια τους, να εξοφλήσουν υποχρεώσεις και γραμμάτια πριν οι ίδιοι και ο θεσμός της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης αποτελούν ιστορία.
Τα περισσότερα από τα παραπάνω θέματα είχαν όλως τυχαίως δημοσιευτεί μέσα στη καρδιά του Αυγούστου και τέθηκαν σε «δημόσια διαβούλευση» σε χρονικά πλαίσια που η περίοδος, το εύρος των περιοχών επέμβασης αλλά και ο όγκος των «Μελετών» ακύρωναν στην πράξη το δικαίωμα διατύπωσης θέσεων, προτάσεων ή ενστάσεων από τους ενδιαφερόμενους πολίτες και συλλογικότητες.
Παρόλα αυτά η κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνας στις 10 Σεπτεμβρίου 2010 κατέθεσε έγγραφο με τις απόψεις της προς το Υ.Π.Ε.Κ.Α. εντός των προβλεπομένων προθεσμιών. Εκεί μεταξύ άλλων τονίζαμε πως
• «…Ο χρόνος δημοσίευσης των παραπάνω εγγράφων, … και το χρονικό περιθώριο που διατίθεται για την κατάθεση απόψεων ή προτάσεων από πολίτες ή φορείς, αλλοιώνει επί της ουσίας το πνεύμα της Κ.Υ.Α. 37111/2021/26.09.03 τόσο ως προς τη δυνατότητα άμεσης ενημέρωσης όσο και διάθεση εύλογου διαστήματος για διαβούλευση και τεκμηρίωση απόψεων ή προτάσεων»
• «…Οι φορείς ή / και ακόμη οι ομάδες πολιτών και μεμονωμένοι πολίτες που καλούνται σήμερα να διατυπώσουν απόψεις και προτάσεις, εξαιτίας της διοικητικής αναδιάρθρωσης (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ) «δεσμεύουν» με τη θέση τους τα νέα όργανα και φορείς που θα υπάρχουν σε λίγους μόνο μήνες και στο χωρικό και διοικητικό πεδίο δικαιοδοσίας του…»
• «…Το μεγάλο μέγεθος της περιοχής επέμβασης και οι συνακόλουθες δραστηριότητες …., είναι τέτοιο που δυνητικά μπορεί να αντιστρατεύεται ή να έρχεται σε σύγκρουση με το στρατηγικό – αναπτυξιακό σχεδιασμό των νέων διοικητικών μονάδων που προκύπτουν από τον Ν 3852/ 2010 (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ)…»
• «…Η υφιστάμενη κατάσταση από πλευράς περιβαλλοντικής προστασίας και περιβαλλοντικών αποκαταστάσεων από τη μεταλλευτική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή της Γκιώνας αλλά και στη συγκεκριμένη όπου αιτούνται οι νέες αδειοδοτήσεις, κατά τεκμήριο χαρακτηρίζεται από κακή ως κάκιστη…»
και για τους λόγους αυτούς ζητούσαμε
«…Να προσδιοριστούν νέες ημερομηνίες σε εφαρμογή της Κ.Υ.Α. 37111/2021/26.09.03 που να συνάδουν αφενός με το νέο θεσμικό πλαίσιο (Ν 3852/ 2010) και τη διοικητική αναδιάρθρωση που επέρχεται και αφετέρου με την κοινή αντίληψη περί ουσιαστικής δυνατότητας ενημέρωσης και διατύπωσης απόψεων επί συγκεκριμένων θεμάτων..»
Τρεις μήνες μετά κι ενώ το Υ.Π.Ε.Κ.Α. απαξιώνει προκλητικά , άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά, να απαντήσει έστω και αρνητικά στις αιτιάσεις και τα αιτήματα μας ο Νομάρχης με μια και μόνο κίνηση επιδιώκει να «κλείσει» όλες τις εκκρεμότητες υποθηκεύοντας εκ νέου τον τόπο, το δημόσιο πλούτο και περιουσία στα κερδοσκοπικά συμφέροντα των εταιριών.
Πριν ένα μήνα πραγματοποιήθηκαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές για την ανάδειξη των νέων αιρετών οργάνων. Οι περισσότεροι από τους εκλεγέντες και κυρίως αυτοί που άσκησαν ή συνεχίζουν να ασκούν εξουσία και φέρουν την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση παρόλο που διατείνονται ότι «διάβασαν» και κατάλαβαν το μήνυμα των εκλογών απ΄ ότι φαίνεται μάλλον πάσχουν από πολιτικό αναλφαβητισμό και κατ΄ επέκταση διαβάζουν ότι θέλουν. Αυτό βέβαια δεν τους απαλλάσσει από την ευθύνη της στάσης που παίρνουν για το «σήμερα» και το «αύριο» του τόπου.
Απευθυνόμαστε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και σε κάθε μέλος του ξεχωριστά απαιτώντας να αφουγκραστούν την κοινωνία και τα μηνύματα που στέλνει, να μην υποκύψουν σε κανενός είδους εκβιασμούς και εκβιαστικά διλήμματα, να μην συνυπογράψουν την παραπέρα υποθήκευση του τόπου σαν την τελευταία πράξη της θητείας τους.
Μπροστά στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται και που προφανώς δεν αφορά μονοσήμαντα τις δραστηριότητες μιας εταιρίας, καλούμε τους κατοίκους των Δημοτικών Διαμερισμάτων, τους εργαζόμενους, τη νεολαία , τις συλλογικότητες και αυτοδιοικητικές παρατάξεις, όλους αυτούς που «δεν χρωστάνε σε κανένα» και που «δεν τα φάγανε μαζί» να πάρουν θέση, να καταγγείλουν τη σύγκληση του Νομαρχιακού Συμβουλίου σαν κατ΄ ουσία παράνομη και ανήθικη, να συντονίσουν την αντίσταση και τους κοινούς αγώνες για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, των δικαιωμάτων , της ίδια της ζωής μας.
Γκιώνα, 14 Δεκεμβρίου 2010
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ