Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Προς: τον κ. Ρέππα που χαρακτηρίζει το κίνημα "δεν πληρώνω" , ΤΖΑΜΠΑΤΖΗΔΕΣ!

Το έλαβα με μέιλ:

Σκανάραμε για εσάς όλα τα έγραφα της Google και σπάσαμε κωδικούς για να σας αποκαλύψουμε την οργάνωση κίνημα του τζάμπα και την ηγεσίας της. Όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω κείμενο φαίνεται να υπάρχουν τρεις τύποι «τζάμπα» στην οργάνωση ανάλογα με το πόσο δεν ντρέπεται κάποιος.
Υπάρχει το:
"τζάμπα" το
"εντελώς τζάμπα" και το
"τζάμπα τα λεφτά μας"
Για τις μετακινήσεις των βουλευτών με τον σιδηρόδρομο ή τα υπεραστικά λεωφορεία ή τα πλοία των εσωτερικών γραμμών υπάρχει ατέλεια. (τζάμπα)

Για τους βουλευτές της περιφέρειας διατίθενται ετησίως 104 εντολές μετακίνησής τους αεροπορικώς. (εντελώς τζάμπα)

Αναφορικά με τα έξοδα κίνησης (εκτός από τις ατέλειες και τα τζάμπα εισιτήρια) στους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς, αλλά και σε όσους οι περιφέρειες διαθέτουν αεροπορική σύνδεση με την Αθήνα καταβάλλεται το ποσό των 450 ευρώ. (τζάμπα τα λεφτά μας)
ενώ στους βουλευτές των οποίων οι περιφέρειες είναι πιο κοντά στην πρωτεύουσα καταβάλλονται 600 ευρώ και σε όσους οι περιφέρειες βρίσκονται μακριά καταβάλλονται 750 ευρώ, και στους βουλευτές Κυκλάδων και Δωδεκανήσου καταβάλλεται το ποσό των 1.000 ευρώ. (τζάμπα)
Όσον αφορά τα αυτοκίνητα που παρέχονται στους βουλευτές, αυτό γίνεται μέσω σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης με εταιρεία Leasing. (εντελώς τζάμπα)

Επιπλέον οι βουλευτές λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου, το οποίο κατανέμεται ως εξής:
για τους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς (1.200 ευρώ) (τζάμπα)
και για τους βουλευτές της περιφέρειας (1.500 ευρώ) (τζάμπα).

Τα ποσά αυτά είναι αφορολόγητα. (τζάμπα τα λεφτά μας)

Επίσης τους παρέχεται επίδομα οικογενειακών βαρών βάσει δήλωσης για την οικογενειακή κατάστασή τους (ισχύει ό,τι για τους δημόσιους υπαλλήλους: 10% για τον έγγαμο και 5% για κάθε παιδί). (τζάμπα τα λεφτά μας)

Για τις γνωστές επιστολές που λαμβάνουν οι πολίτες από τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους καταβάλλεται στους βουλευτές κάθε μήνα ποσό (τζάμπα) που αντιστοιχεί σε 1.000 επιστολές και διπλασιάζεται φυσικά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.

Όσον αφορά τα (σταθερά) τηλέφωνα που χρησιμοποιούν ατελώς, υπάρχουν και εδώ κάποιες διαβαθμίσεις: στους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς παρέχονται επτά τηλεφωνικές συνδέσεις, ενώ στους υπολοίπους, οκτώ. (εντελώς τζάμπα)

Η ατέλεια βαρύνει βεβαίως τη Βουλή μέχρι του συνολικού ποσού των 13.500 ευρώ ετησίως για κάθε βουλευτή και για το σύνολο των συνδέσεων, ενώ καλύπτει και γραμμή Internet. (τζάμπα τα λεφτά μας)

Σχετικά με την κινητή τηλεφωνία κάθε βουλευτής δικαιούται μία (τζάμπα) γραμμή σύνδεσης με εταιρεία της επιλογής του και η Βουλή τού καλύπτει μηνιαίως ως 250 ευρώ πλέον των παγίων τελών. (τζάμπα τα λεφτά μας)

Οι εξ επαρχίας βουλευτές για τη στέγασή τους δικαιούνται να μένουν (εντελώς τζάμπα) σε ξενοδοχείο ή να μισθώνουν οικία στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και να λαμβάνουν μηνιαίως 1.000 ευρώ. (τζάμπα τα λεφτά μας)

Τέλος, η Βουλή μισθοδοτεί και έναν επιστημονικό συνεργάτη για κάθε βουλευτή, ο οποίος και τον προσλαμβάνει με την προϋπόθεση ότι θα απασχολείται πλήρως (τζάμπα τα λεφτά μας)

Επίσης κάθε βουλευτής έχει το δικαίωμα να αποσπά τρεις συνεργάτες από το Δημόσιο, ενώ του διατίθεται και ένας αστυνομικός (εντελώς τζάμπα) για την προσωπική φρούρησή του.
Και όλα αυτά βέβαια εκτός των «παχυλών» αμοιβών τους.


Ποιοι είναι οι ΤΖΑΜΠΑΤΖΗΔΕΣ κύριε Ρέππα;

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ

Εμπόλεμη ζώνη η Κερατέα


Μια σύλληψη και 4 αστυνομικοί τραυματίες είναι ο απολογισμός των χθεσινών συγκρούσεων μεταξύ των κατοίκων της Κερατέας και των δυνάμεων των ΜΑΤ, που σημειώθηκαν χθες σε χωράφια και δρόμους περιμετρικά της πόλης. Τα επεισόδια ξεκίνησαν καθώς οι κάτοικοι απέκλεισαν τους δρόμους έπειτα από πληροφορίες που είχαν για ενδεχόμενη έναρξη εργασιών για την κατασκευή του ΧΥΤΑ στην περιοχή.

Χιλιάδες φάλαινες και δελφίνια πέθαναν στον Κόλπο του Μεξικού


Περισσότερα από 5.000 κήτη (φάλαινες και δελφίνια) έχασαν τη ζωή τους στον Κόλπο του Μεξικού, εξαιτίας της πετρελαιοκηλίδας της ΒΡ, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Conservation Letters της Εταιρίας Βιολογίας Διατήρησης (Society for Conservation Biology). Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι μέχρι τώρα υπολογιζόταν με λάθος τρόπο ο αριθμός των θυμάτων της τεράστιας οικολογικής καταστροφής.
Οι 101 σκελετοί, που βρέθηκαν στην πληγείσα περιοχή δεν αποτελούν τον πραγματικό αριθμό τον θυμάτων αλλά ένα πολύ μικρό ποσοστό. Οι επιστήμονες που συμμετείχαν στη μελέτη υπογραμμίζουν ότι για να υπολογιστεί ο αριθμός των ζώων που έχασαν τη ζωή τους στη μεγαλύτερη πετρελαιοκηλίδα στην ιστορία των ΗΠΑ πρέπει να πολλαπλασιαστούν τα πτώματα που έχουν βρεθεί επί 50.
"Η πετρελαιοκηλίδα του Deepwater, φαινομενικά είχε σχετικά περιορισμένες επιπτώσεις στην πανίδα, οδηγώντας μας στο συμπέρασμα ότι οι καταστροφές που προκάλεσε στο περιβάλλον ήταν μικρές", επισημαίνει ο επικεφαλής των ερευνητών, ο καθηγητής Ρομπ Ουίλιαμς από το πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά. "Αυτή η εντύπωση εξηγείται από το γεγονός ότι στις μέχρι τώρα έρευνες, ο αριθμός των θυμάτων υπολογίζεται σύμφωνα με τον αριθμό των σκελετών που βρέθηκαν στις ακτές", τόνισε ο ίδιος.

Υπό κανονικές συνθήκες, μόνο το 2% των νεκρών ζώων εντοπίζονται κάθε χρόνο, σύμφωνα με τις ιστορικές εκτιμήσεις του πληθυσμού τους και τα ποσοστά θνησιμότητάς τους στην συγκεκριμένη αυτή περιοχή. Ο μικρός αριθμός των σκελετών που βρέθηκαν μπορεί επίσης να εξηγηθεί και από το γεγονός ότι τα ζώα πέθαναν μακριά από τις ακτές. Η πετρελαιοκηλίδα έφτασε 60 χιλιόμετρα ανοικτά της Λουιζιάνα.

enet.gr

Χαζή Γκόμενα

Οι δυο ατομικές βόμβες που έριξαν οι Αμερικανοί στην Ιαπωνία το 1945 είναι βαθιά χαραγμένες στις μνήμες και τις συνειδήσεις των Ιαπώνων, οπότε αποφάσισαν να ρίξουν κι αυτοί μια πυρηνική βόμβα στους εαυτούς τους.
Μοιάζει με τραγική ειρωνεία να κινδυνεύει σήμερα η Ιαπωνία από την πυρηνική καταστροφή, αλλά δεν είναι. Ταπεινή μου γνώμη –και μάλλον όχι μόνο δική μου- είναι πως μια χώρα που έχει ζήσει τον όλεθρο του ατομικού βομβαρδισμού στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεκτική με την πυρηνική ενέργεια.
Είναι γνωστό πως στην Ιαπωνία υπήρχαν αντιδράσεις για την εξάρτηση της χώρας από την πυρηνική ενέργεια – ιδιαίτερα, από όσους επέζησαν από τις ατομικές βόμβες του 1945.
Χτες πληροφορηθήκαμε –μέσω διπλωματικών τηλεγραφημάτων των ΗΠΑ που δημοσιεύτηκαν στην Daily Telegraph μετά από διαρροή του Wikileaks- πως από το 2008 η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας είχε προειδοποιήσει την Ιαπωνία ότι τα πυρηνικά της εργοστάσια δεν ήταν σε θέση να αντέξουν ισχυρούς σεισμούς.
Η ιαπωνική κυβέρνηση γνώριζε πως οι κανονισμοί ασφαλείας των εργοστασίων ήταν ξεπερασμένοι και πως πιθανοί ισχυροί σεισμοί θα προκαλούσαν σοβαρά προβλήματα στους πυρηνικούς σταθμούς.
Η ιαπωνική κυβέρνηση γνώριζε τους κινδύνους και έχει τεράστια ευθύνη γιατί αφενός δεν είπε ποτέ την αλήθεια στον ιαπωνικό λαό και αφετέρου δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει μια πιθανή καταστροφή.
Μάλιστα, σε ένα διπλωματικό τηλεγράφημα των ΗΠΑ που δημοσίευσε η Daily Telegraph, αναφέρεται πως η ιαπωνική κυβέρνηση αντιτάχθηκε σε δικαστική εντολή να κλείσει πυρηνικό εργοστάσιο στη δυτική Ιαπωνία – η δικαστική εντολή δόθηκε λόγω φόβων ότι το πυρηνικό εργοστάσιο δεν θα άντεχε σε έναν ισχυρό σεισμό.
Ο ιαπωνικός λαός περνάει πολύ δύσκολες ώρες, αλλά έχει κι αυτός τις ευθύνες του. Όταν η χώρα σου έχει δεχτεί δυο ατομικές βόμβες -και βρίσκεται σε μια από τις πιο σεισμογενείς περιοχές του πλανήτη- οφείλεις να αντιμετωπίζεις με μεγάλο σκεπτικισμό την πυρηνική ενέργεια και να μην εξαρτάσαι απ’ αυτήν. Δεν είναι ανάγκη να είσαι εσύ προσωπικά θύμα της πυρηνικής ενέργειας για να εναντιωθείς στην πυρηνική ενέργεια.
Πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη, το ζήτημα είναι ηθικό – και μόνο ηθικό. Για να αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα –πιο κοντινό σε εμάς-, θα παραθέσω ένα σύνθημα που είναι γραμμένο στους τοίχους της Αθήνας: «Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;».
Δεν γίνεται εγώ που ο παππούς μου και η γιαγιά μου ήταν πρόσφυγες, οι γονείς μου εσωτερικοί μετανάστες και αρκετοί συγγενείς μου μετανάστες στο εξωτερικό να είμαι ρατσιστής. Δηλαδή γίνεται αλλά δεν πρέπει να το επιτρέψω στον εαυτό μου. Είναι χρέος στους προγόνους μου και στον εαυτό μου να μη γίνω ρατσιστής.
Με τον ίδιο τρόπο, όλοι οι Ιάπωνες θα έπρεπε να έχουν αντιταχθεί στην πυρηνική ενέργεια – ήταν χρέος τους στα θύματα και στους επιζήσαντες του ατομικού βομβαρδισμού. Και επειδή ζούμε στο παγκόσμιο χωριό, είμαστε αδέλφια και η μοίρα μας είναι κοινή, θα έπρεπε όλοι να έχουμε αντιταχθεί στη χρήση πυρηνικής ενέργειας.
Πριν από 2-3 δεκαετίες υπήρχαν μεγάλες διαδηλώσεις και ισχυρή λαϊκή αντίδραση σε όλον τον κόσμο στη χρήση πυρηνικής ενέργειας και στις πυρηνικές δοκιμές - ακόμα κι αν επρόκειτο για χρήση πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά, σε αυτήν την περίπτωση, τα μέσα μπορούν να μας εξολοθρεύσουν όλους και αυτό δεν είναι πολύ ειρηνικό – επίσης, δεν είναι καθόλου έξυπνο.
Οι λαοί έχουμε τις ευθύνες μας. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για όσα μας συμβαίνουν. Το ότι η Ιαπωνία και η Γερμανία –οι δυο μεγάλοι ηττημένοι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου- έγιναν σε σύντομο σχετικά διάστημα δυο οικονομικοί κολοσσοί δεν μου λέει απολύτως τίποτα. Άλλωστε, είναι γνωστό πως ο καπιταλισμός ριζώνει και αναπτύσσεται καλύτερα στα συντρίμμια. Κι αυτές οι δυο χώρες ήταν συντρίμμια στο τέλος του πολέμου.
Το οικονομικό θαύμα της Ιαπωνίας –όπως και η πειθαρχία, η εργατικότητα και η τάξη των Ιαπώνων- δεν με συγκινούν ιδιαίτερα. Ο ιαπωνικός λαός όφειλε μετά τις δυο ατομικές βόμβες του 1945 να πει «ποτέ ξανά». Έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά, δεν σκέφτηκαν όσο έπρεπε αυτά που τους είχαν συμβεί και τώρα η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί σαν φάρσα: να ρίξουν πυρηνική βόμβα στη χώρα τους.
Η ατομική βόμβα που έριξαν οι Αμερικανοί στη Χιροσίμα είχε την ονομασία «Μικρό Αγόρι», ενώ η βόμβα που έριξαν στο Ναγκασάκι λεγόταν «Χοντρός Άντρας». Αν η Ιαπωνία καταφέρει να ρίξει πυρηνικά στον εαυτό της, θα πρέπει να ονομαστεί «Χαζή Γκόμενα».
Οι λαοί δεν είναι αθώοι. Κανείς μας δεν είναι αθώος. Όταν κάποιοι λαοί ζουν καλά, τρώνε με χρυσά κουτάλια και κάνουν «οικονομικά θαύματα», κάποιοι άλλοι λαοί ζουν εξευτελιστικά. Και οι λαοί με το «οικονομικό θαύμα» δεν δίνουν δεκάρα για τους πεινασμένους – αν και ξέρουν πως ο πλούτος τους προέρχεται από τη φτώχεια των άλλων λαών.
Είμαστε άνθρωποι. Σε αυτή τη ζωή δεν έχουμε έρθει για να κάνουμε «οικονομικά θαύματα». Έχουμε έρθει για να ζήσουμε. Κι έχουμε έρθει για να ζήσουμε όλοι μαζί. Όπως λέει και το άσμα: «Στου Θωμά το μαγαζί θα φτιαχτούμε όλοι μαζί». Δεν θα φτιαχτεί ο καθένας μόνος του.
Σε αυτό το μαγαζί που λέγεται «Γη» θα φτιαχτούμε όλοι μαζί ή θα καταστραφούμε όλοι μαζί. Ο άκρατος εθνικισμός και η επιθυμία κάθε χώρας να μεγαλουργήσει μόνη της –φτιάχνοντας η καθεμιά τα πυρηνικά της εργοστάσια- οδηγούν στην καταστροφή. Ένας μεγάλος σεισμός, ένα ανθρώπινο λάθος ή ένα σαμποτάζ μπορούν να φέρουν τον πυρηνικό όλεθρο. Είναι τόσο εύκολο.
Ακούω τους πάντες –σε όλον τον πλανήτη- να ανησυχούν για τα παιδιά τους και να υποστηρίζουν πως τα κάνουν όλα για τα παιδιά τους. Για την ώρα, το μόνο που προσφέρουν στα παιδιά τους είναι η σιγουριά του καρκίνου – λυπάμαι, αλλά έτσι είναι.
Κι ας τους πει κάποιος πως τα παιδιά τους δεν θα ζήσουν σε γκέτο ούτε σε πυρηνικά καταφύγια – θα ζήσουν μαζί με όλα τα άλλα παιδιά του κόσμου που θα πρέπει κι αυτά να τα θεωρούν παιδιά τους.
Όποιος αγαπάει τα παιδιά του θα πρέπει να αντιληφθεί πως το «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» αφορά όλη την ανθρωπότητα και δεν είναι ένα τσιτάτο. Είναι ένα καίριο δίλημμα και θα πρέπει να επιλέξουμε πριν να είναι αργά. Αν δεν είναι ήδη αργά.


Ο κύριος της φωτογραφίας είναι ένας από τους επιζήσαντες της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα.


http://pitsirikos.net

Σχόλιο:Στη Γερμανία την άλλη ηττημένη του β παγκόσμιου, μετά τις μεγάλες διαδηλώσεις των πολιτών και τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα σε κάποια ομόσπονδα κρατίδια, μέχρι και οι φιλελεύθεροι άλλαξαν θέση και τώρα είναι υπέρ της "εξόδου" από την πυρηνική ενέργεια. Στη γερμανική τηλεόραση δείχνουν εικόνες από την -πρώτη ισχνή- αντίσταση της γιαπωνέζικης νεολαίας, ενάντια στην εταιρεία και τη κυβέρνηση. Ας ελπίσουμε ότι και οι γιαπωνέζοι πολίτες θα χάσουν την υπομονή τους και θα ξεκινήσουν ένα αντίστροφο τσουνάμι, που θα πετάξει στα άχρηστα τοξικά απόβλητα την πυρηνική βιομηχανία.

Oι πολιτικές ανατροπές στη Μέση Ανατολή και η στρατιωτική εμπλοκή των Επικυρίαρχων.


Ο μεσανατολικός πολιτικός χάρτης άλλαξε ριζικά και ανεπίστρεπτα, το αύριο δεν θα είναι ίδιο με το χτες. Οι μεγάλες λαϊκές εξεγέρσεις που ανέτρεψαν τα ολιγαρχικά δικτατορικά καθεστώτα ανέδειξαν και αναπτύσσουν μια ισχυρή επαναστατική δυναμική. Η ανατροπή αυτών των καθεστώτων ανοίγει τον δρόμο της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής χειραφέτησης των αραβικών λαών και κλονίζει τις δομές κυριαρχίας των ξένων δυνάμεων. Αυτά είναι τα νέα, τα πολύ ελπιδοφόρα, δεδομένα.

Όμως, αν τα κύρια πρόσωπα των προηγούμενων καθεστώτων ανατράπηκαν, αν οι βασικές δυνάμεις στήριξής τους αποδυναμώθηκαν, αν οι πολύτροποι δίαυλοι ξένης εξάρτησης αυτών των χωρών στένεψαν, αν το Ιμπέριουμ της Δύσης, όπως αυτό διαμορφώνεται απ’ τον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ και την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ρόλο δευτερεύοντα -δομικού ωστόσο- σύμμαχου και εταίρου του, αποσταθεροποιήθηκε, η στρατηγική ηγεμονία της Δυτικής Συμμαχίας σ’ αυτή την περιοχή δεν είναι εύκολο να εκλείψει.

Δεν είναι μόνο το ασφυκτικό πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, δεν είναι μόνο ο προφανής δυσμενής συσχετισμός μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών δυνάμεων, δεν είναι η ρευστότητα του διεθνούς πολιτικού γίγνεσθαι και ο καιροσκοπισμός των αναδυόμενων παγκόσμιων και περιφερειακών πρωταγωνιστών, δεν είναι, ούτε πρέπει πια να είναι, μια ανερχόμενη «καλή» παγκόσμια ηγεμονία, που εμποδίζουν την βαθμιαία έκλειψή της. Είναι, πρώτα και πάνω από κάθε άλλη αιτία, η έλλειψη ενός νέου ισχυρού αντίπαλου δέους, ενός νέου ιστορικού υποκειμένου, συγκροτημένου από συγκλίνουσες πολιτικές δυνάμεις και ρεύματα, το οποίο να εδράζεται σ’ ένα πολύμορφο απελευθερωτικό οικονομικό-κοινωνικό σχέδιο, ένα ισχυρό υπαρκτό δέος που να μην επιτρέπει σ’ αυτήν την ηγεμονία, μετά από μια ήττα της, να επανέρχεται .

Είναι όμως, πριν και ανεξάρτητα από την παραπάνω κύρια αιτία, η συγκυριακή, αλλά όπως αποδεικνύεται δομικά νομιμοποιητική υπεροχή των ηγεμονικών προσωπείων. Είναι η δύναμη των εμφανών αλλά και των αφανών μηχανισμών παγκόσμιας εξουσίας και επιρροής.

Ο Μουαμάρ Καντάφι, ο κάποτε πολλά υποσχόμενος για την απελευθέρωση των λαών και εθνών και αργότερα πολλαπλά εκπεσών μονάρχης, αυτός που τώρα αδίστακτα πολεμά τον λαό του, καλείται πρώτος να αντιμετωπίσει τους χτεσινούς δυτικούς συνεταίρους του, φέροντες σήμερα το δημοκρατικό και ανθρώπινό τους –πρόλαβαν και το φόρεσαν- προσωπείο. Υπό την απειλή στρατιωτικής επίθεσης αλλά και υπό το δέλεαρ παράπλευρων προσφορών ομαλής απόσυρσής του από το προσκήνιο της Λιβυκής πολιτικής ζωής, καλείται να υποταγεί ή να συμβάλλει στην μετεξέλιξη του καθεστώτος του.

Η Δυτική Συμμαχία, η οποία ως νέος Ιανός εμφανίζεται να πασχίζει τις μέρες αυτές για τα δημοκρατικά δικαιώματα του εξεγερμένου, δίκαια οπωσδήποτε, λαού της Λιβύης, παθαίνει τύφλωση και αλαλία ενόσω καταστέλλεται αιματηρά η εξέγερση στο Μπαχρέιν, καθώς σκοτώνονται οι διαδηλωτές στην Υεμένη από τα υποταχτικά «συμμαχικά» καθεστώτα της Αραβικής Χερσονήσου, και απαρέγκλιτα υποστηρίζει το Ισραήλ στην γενοκτονία και εθνοκάθαρση που επιχειρεί δεκαετίες ολόκληρες σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού.

Με αυτά τα ευανάγνωστα δεδομένα, εμείς, που μόνο την έμπρακτη αλληλεγγύη των λαών εμπιστευόμαστε, δεν έχουμε κανένα λόγο να νομιμοποιήσουμε τις «ανθρωπιστικές» στρατιωτικές επεμβάσεις της Δυτικής Συμμαχίας. Εμείς, στο μέτρο που μας αναλογεί, και με τα γνωστά μέσα που διαθέτουμε, ετοιμάζουμε την νέα και μεγαλύτερη ναυτική κάθοδό μας στο ανατολικό-μεσογειακό πεδίο των συγκλονιστικών στις μέρες μας πολιτικό-κοινωνικών αναμετρήσεων. Χωρίς πολλές αυταπάτες για το ποιους θα βρούμε απέναντί μας και πως θα ενεργήσουν εναντίον μας. Οι λογαριασμοί μας με το πραγματικό πρόσωπο του Ισραήλ και τα προσωπεία των μεγάλων και μικρών συμμάχων του παραμένουν και θα παραμείνουν ανοιχτοί για όσο καιρό το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Γάζας θα υπάρχει, για όσο καιρό ο Παλαιστινιακός λαός θα δοκιμάζεται από την κατοχή και θα του αποστερούνται τα δικαιώματά του.

Όσο για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης:

«Όταν η Ελλάδα αξιώνει την υλοποίηση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Κύπρο και την ΠΓΔΜ, δεν μπορεί να αντιτάσσεται στις σημερινές»

Απ’ ό,τι φαίνεται, η Ελλάδα έχει πολύ επιλεκτική στάση απέναντι στις αποφάσεις και τις διαδικασίες του ΟΗΕ. Μόλις προχθες, στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, ο Richard Falk αναφέρθηκε ξεκάθαρα σε «εθνοκάθαρση» όσον αφορά στις πρακτικές του Ισραήλ στα κατεχόμενα. Η εξεταστική επιτροπή του ίδιου Συμβουλίου, που διερεύνησε την επίθεση στο Στόλο της Ελευθερίας στις 31 Μαΐου 2010, αποφάνθηκε ότι το Ισραήλ παραβίασε σειρά άρθρων των Συμβάσεων της Γενεύης. Αποφάσεις επί αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών καταδικάζουν το κράτος του Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Είναι περίεργο που αυτή η κυβέρνηση διάλεξε να αγνοήσει όλες αυτές τις αποφάσεις και να ενισχύσει τη θέση του Ισραήλ στην περιοχή, τη στιγμή ακριβώς που αυτό απομονώνεται εξαιτίας των επιλογών του και της συγκυρίας που διαμορφώνεται στη Μεσόγειο.

«Πολλοί μπορεί να σκέφτονται μόνον το σήμερα. Εμείς ως φίλος του λιβυκού λαού οφείλουμε να σκεφτόμαστε και την επόμενη μέρα. Θα πρέπει να ξέρει ότι έχει ένα φίλο, με αρχές, ανιδιοτελή, έτοιμο να βοηθήσει τον λιβυκό λαό»

Μπορεί κάποιοι να φαντασιώνονται κάποιο συγκεκριμένο «αύριο», όμως το μόνο βέβαιο είναι ότι το μέλλον αόρατον, ενώ το χθες, όπως και τα γραπτά, μένει. Ποιός είναι αυτός που έκλεινε συμφωνίες ζητώντας επενδύσεις από τον Καντάφι; Τί συνέβαινε τότε; Η κυβέρνηση δεν «σκεφτόταν την επόμενη μέρα»; Ή μήπως είχε λάθος κριτήρια που παραμόρφωναν το οπτικό της πεδίο, όπως αποδεικνύεται σήμερα στην περίπτωση της Λιβύης; Μήπως αυτά τα λανθασμένα κριτήρια παραμορφώνουν και την εικόνα που έχει η κυβέρνηση για το παλαιστινιακό; Αν ναι, τότε πλέει σε πολύ επισφαλή ύδατα, γιατί η Παλαιστίνη παραμένει το ζήτημα-κλειδί για τις πολιτικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

Από την Πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα».
http://www.shiptogaza.gr/

Δεν πιστεύω ότι οι βομβαρδισμοί θα οδηγήσουν στη δημοκρατία

Μετάφραση της συνέντευξης του Ρόνι Μπράουμαν, που έκανε ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης από τη Liberation. Ο Ρόνι Μπράουμαν είναι πρώην πρόεδρος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, καθηγητής στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών στο Παρίσι και ασχολείται πολλά χρόνια με τις συνέπειες των ανθρωπιστικών παρεμβάσεων.

Μια μερίδα ανθρώπων, οι οποίοι ήταν αντίθετοι με την αμερικάνικη παρέμβαση στο Ιράκ, υποστηρίζουν την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με την Λιβύη. Εσείς όχι. Γιατί;
Γιατί δεν πιστεύω, όπως και παλιότερα, στις αρετές των εναέριων βομβαρδισμών για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, ούτε στο ότι μπορούν να «ειρηνοποιείσουν» μια χώρα. Η Σομαλία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Ακτή του Ελεφαντοστού, μας θυμίζουν τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου και την αδυναμία να προβλέψουμε τις συνέπειες του. Η προστασία του πληθυσμού στην ουσία σημαίνει: να εκδιωχθεί ο Καντάφι και να αντικατασταθεί από έναν τοπικό Καρζάι, εάν πάμε έως το τέλος ή να χωρίσουμε τη χώρα παγώνοντας την κατάσταση. Και στις δύο περιπτώσεις δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες. Πότε θα μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο πόλεμος κερδήθηκε;
Πρέπει να παρακολουθήσουμε ως απλοί θεατές την ισοπέδωση της λιβυκής επανάστασης από τα στρατεύματα του Μουαμαρ αλ Κανταφι;
Όχι. Ανάμεσα στον πόλεμο και στο status quo, υπάρχουν δυνατότητες δράσης: η αναγνώριση του μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου (ο πολιτικός φορέας των εξεγερμένων) από τη Γαλλία ήταν μια σημαντική πολιτική χειρονομία η οποία πρέπει να ακολουθηθεί από τη στρατιωτική υποστήριξη των εξεγερμένων (παροχή όπλων και στρατιωτικών συμβουλών ώστε να εξισορροπηθούν οι δυνάμεις στο πεδίο, παροχή στρατιωτικών πληροφοριών σχετικά με τις κινήσεις και τις προετοιμασίες των στρατευμάτων του αντιπάλου. Ο εμπορικός αποκλεισμός, το εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων και το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων της οικογένειας Καντάφι, είναι, μεταξύ άλλων, μέσα για την άσκηση πίεσης, για τα οποία το καθεστώς της Τρίπολης δεν μπορεί να αδιαφορήσει.
Δεν υπάρχει κίνδυνος τραγωδίας;
Πάρτε ως παράδειγμα την Ρουάντα, την οποία επικαλούμαστε συχνά σαν παράδειγμα προς αποφυγή. Ο ΟΗΕ διέθετε στρατιώτες τους οποίους απέσυρε πριν τη γενοκτονία, γεγονός το οποίο θεωρείται λάθος. Αλλά όσο και αν είναι κατανοητή, αυτή η ηθική κριτική παραβλέπει το γεγονός ότι για να αλλάξουμε εν τέλει τη ροή των γεγονότων, έπρεπε να επιβάλλουμε μια ολοκληρωτική κηδεμονία στη χώρα, πράγμα αδύνατο. Κατά τη γνώμη μου δεν ήταν λάθος η αποχώρηση το 1994, αλλά η επέμβαση του 1990, η οποία είχε ως στόχο τη σωτηρία του καθεστώτος της εποχής, έχοντας την αυταπάτη ότι η ειρήνη θα μπορούσε να επιβληθεί. Ήταν προτιμότερο να αποδεχθούμε της βιαιότητες της στιγμής, από το να παγώσουμε, για ορισμένο χρόνο αναγκαστικά, τη σχέση των δυνάμεων. Από αυτό βγήκαν κερδισμένοι οι ακραίοι των δύο πλευρών.
Ακόμα και αν περιοριστούμε μόνο σε αεροπορική επέμβαση;
Μια αεροπορική επιχείρηση δεν επέτρεψε ποτέ να κερδηθεί ένας πόλεμος. Αυτή η τεχνολογική ψευδαίσθηση έχει σχέση με τη μαγεία. Ο ισολογισμός των διεθνών ένοπλων επεμβάσεων δείχνει ότι δεν έχουμε πια τα μέσα ώστε να αποφασίσουμε τι είναι ή δεν είναι καλό στο εξωτερικό. Το φάρμακο είναι χειρότερο από την ασθένεια. Από τη στιγμή που η ένοπλη δύναμη δεν μας επιτρέπει να κάνουμε κατά το δοκούν να προχωρήσει την ιστορία που διστάζει, είναι προτιμότερο να αποφύγουμε την χρήση της και να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε το «δίκαιο πόλεμο». Σε αυτό το θέμα, όπως και σε άλλα, η πολιτική του συναισθήματος είναι πολύ κακός σύμβουλος.
Αυτή η αντίθεση σε κάθε παρέμβαση, είναι θέμα αρχής;
Όχι. Οι διεθνείς ταξιαρχίες που πήγαν στην Ισπανία και πολέμησαν στο πλευρό των δημοκρατικών, το 1936, είναι μια μεγάλη στιγμή διεθνιστικής αλληλεγγύης και όχι υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών. Θα χειροκροτούσα τη δημιουργία διεθνών ταξιαρχιών που θα μάχονταν στο πλευρό των εξεγερμένων στη Λιβύη. Οι κρατικές επεμβάσεις είναι άλλο θέμα. Θέλω να προσθέσω ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου δεν επιλέγεται η υποστήριξη καταπιεσμένων λαών και οι οποίοι παραμένουν στο έλεος των καταπιεστών του, πράγμα καθόλου ηθικό (πχ Τσετσενία, Παλαιστίνη, Ζιμπάμπουε, Βόρεια Κορέα κλπ). Για να σας δώσω ένα πρόσφατο παράδειγμα: από αυτούς που υποστήριξαν τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, πόσοι θα υποστήριζαν την αδρανοποίηση της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ τον Ιανουάριο του 2009 πάνω από την Γάζα και τον Δεκέμβριο του 2006 πάνω από τον Λίβανο;
Συνεπώς δεν υπάρχει η δυνατότητα για διπλωματία των ανθρώπινων δικαιωμάτων;
Να ρωτήσετε τι πιστεύουν γι΄ αυτό οι διαδηλωτές στο Μπαχρέιν, των οποίων οι διαδηλώσεις καταστέλλονται από τους συμμάχους μας: τις πετρελαϊκές μοναρχίες του Κόλπου. Οι Ιρανοί θα μπορούσαν με τη σειρά τους να ενδιαφερθούν για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην αραβική χερσόνησο. Όχι τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν είναι πολιτική και η αντιπαράθεση ανάμεσα στα δικαιώματα του ανθρώπου και τη realpolitik είναι αδιέξοδη. Υπάρχει μια πολιτική (με τη στενή έννοια του όρου), η οποία συνίσταται στην τέχνη του να θέλουμε τις συνέπειες αυτού που θέλουμε. Τα κράτη επικαλούνται τα δικαιώματα του ανθρώπου κατά το πως τους συμφέρει.
Τι λέτε στους Λιβύους που ζητούν από την Δύση βοήθεια;
Τους λέω ότι αυταπατώνται σχετικά με τις δυνατότητες της Δύσης να διορθώσουν την κατάσταση προς όφελος τους και ότι θα πληρώσουν βαρύ τίμημα. Θυμηθείτε ότι το 2003, πολλοί Ιρακινοί ήταν υπέρ μιας ένοπλης παρέμβασης. Πίστευαν ότι οι Αμερικανοί θα έκοβαν το κεφάλι του τύραννου και θα αποχωρούσαν. Οι γιατροί ξέρουν, και όχι μόνο αυτοί, ότι το να δοθεί μια ψευδαίσθηση προστασίας μπορεί να είναι χειρότερη από το να μην προκύψει προστασία.
Η πλήρης επαναφορά του Καντάφι δεν αποτελεί κίνδυνο για την «αραβική άνοιξη» και δεν θέτει σε κίνδυνο τις επαναστάσεις σε Αίγυπτο και Τυνησία;
Δεν βλέπω γιατί. Από τη μια δεν είναι η κατάσταση στη Λιβύη που θα ορίσει το δημοκρατικό μέλλον των αραβικών χωρών και από την άλλη βλέπουμε ότι στην σκιά της παρούσας επέμβασης, υπάρχει καταστολή και σε άλλες διαδηλώσεις των χωρών του Κόλπου. Επίσης, ξέρουμε καλά, ειδικά στη Γαλλία, ότι από την επανάσταση έως τη δημοκρατία υπάρχει πολύς δρόμος με πολλά πισωγυρίσματα. Η «αραβική άνοιξη» δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα. Είμαι πεπεισμένος ότι η απόρριψη δεσποτικών και διεφθαρμένων δυνάμεων είναι βαθύτατα εγγεγραμμένη στο σύνολο των σύγχρονων κοινωνιών, αλλά εναπόκειται σε αυτές να μεταμορφώσουν την απόρριψη αυτή σε πολιτικό πρόγραμμα.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΟΛΟ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΕΦΤΑ

Νόμισμα από τον τόπο σου...

enet.gr , Ερευνα - κείμενο: ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ(συνέχεια από την προπροηγούμενη ανάρτηση:Ανταλλακτική οικονομία, οάνθρωπος πάνω από τα κέρδη)

2ο Οπως επιβίωσε το κατεστραμμένο Βανκούβερ και η ρημαγμένη Αργεντινή, έτσι θα τα καταφέρουμε και μεις: έστω και χωρίς ευρώ! Η Πάτρα και ο Βόλος πρωτοπορούν και μας προϊδεάζουν γι' αυτά που θα συμβούν τα επόμενα χρόνια και στην Ελλάδα.
Χθες παρουσιάσαμε τα σημαντικότερα διεθνή και ελληνικά ανταλλακτικά δίκτυα, τις νέες αγορές απευθείας διάθεσης τροφής και τις χρονοτράπεζες. Σήμερα ολοκληρώνουμε αυτό το αφιέρωμα με το πάνθεον των εναλλακτικών - ιδεατών νομισμάτων, τις κοινωνικές τράπεζες και τους γκουρού της νέας αλληλέγγυας κοινωνικής οικονομίας των αναγκών. Καλώς ήρθατε στη μετά ευρώ εποχή: «Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί»!
Εναλλακτικά κοινωνικά νομίσματα
Χιλιάδες εναλλακτικά νομίσματα κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο συμπληρωματικά και παράλληλα με τα εθνικά ή υπερεθνικά νομίσματα, δημιουργώντας μια νομισματική ποικιλότητα (diversite monetaire). Αυτά έχουν αποτυπωθεί στο χάρτη που δημοσιεύουμε (www.complementary currency. org/.../maps/worldmap.php) όπου με βαθύ πράσινο και πράσινο χρώμα σημειώνονται οι χώρες που διαθέτουν τα μεγαλύτερα ανταλλακτικά δίκτυα και εναλλακτικά νομίσματα όπως ο Καναδάς, οι ΗΠΑ, η Βραζιλία, η Αυστραλία, η Νότια Αφρική, η Κίνα και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Σε κάποιες απ' αυτές, μάλιστα, όπως η Ισπανία και η Ιαπωνία, επιστρέφουν μόνοι τους στα παλιά νομίσματα! Το ίδιο είχε συμβεί μετά την κρίση του '29 σε μαζική κλίμακα στην Αυστρία και απαγορεύτηκε από την κεντρική τράπεζα της χώρας. Δες δωρεάν τα τελευταία νέα: (http://conferences.ish-lyon.cnrs.fr/index.php/cc-conf/2011 και www.ijccr.net/ IJCCR/IJCCR_ Home_files/οο%20SpecialIssueComplete.pdf).
Στην Ισπανία ξανακυκλοφορούν οι πεσέτες!
Οι κάτοικοι της μικρής ισπανικής πόλης Μουγκάρδος στην περιοχή της Γκαλίθια βρήκαν τρόπο να αξιοποιήσουν τις πεσέτες που είχαν για χρόνια κρυμμένες μέσα σε σεντούκια και στρώματα. Σε μια προσπάθεια να ωθήσουν την κατανάλωση εν μέσω οικονομικής κρίσης, 61 επιχειρήσεις της πόλης αποφάσισαν από 1/3/2011 να δέχονται σαν νόμισμα συναλλαγής και την πεσέτα, με ισοτιμία 166,38 του ευρώ. «Ξέρουμε ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται λόγω των οικονομικών συνθηκών και γι' αυτό σκεφτήκαμε αυτή τη λύση για να τους βοηθήσουμε να καταναλώσουν», λέει στο περιοδικό «ΤΙΜΕ» ο Φελίπε Φερνάντες, που έχει κιόσκι πώλησης εφημερίδων.
Αν και το εγχείρημα έχει ζωή μόλις τρεις εβδομάδες, τα πρώτα θετικά αποτελέσματα είναι κιόλας ορατά. Πολλοί άνθρωποι επισκέπτονται τη μικρή πόλη και πληρώνουν τους λογαριασμούς τους σε πεσέτες. Η κυκλοφορία πεσετών σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της Ισπανία φτάνει το 1,7 δισ. και ακόμα επιτρέπεται η ανταλλαγή τους με το ευρώ. Η ισπανική κυβέρνηση βρίσκεται σε αμηχανία. Τι θα γίνει αν κι άλλες πόλεις υιοθετήσουν ξανά την πεσέτα; Θα γίνει της Αυστρίας!.. (Δες έρευνα και ντοκιμαντέρ στο www. homenatgeacatalunyaii.org/en).
Εγινε της Αυστρίας...
Η κεντρική τράπεζα της Αυστρίας, μετά την κρίση του '29, απαγόρευσε την κυκλοφορία του τοπικού εναλλακτικού νομίσματος της πόλης Worgl, φοβούμενη ότι θα χάσει το μονοπώλιό της στην κοπή χρήματος. Στην αυστριακή πόλη Worgl από το 1932 έως το 1934 λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ο δήμαρχος της πόλης είχε αποφασίσει να πληρώνει τους μισθούς των δημοτικών υπαλλήλων με ένα τοπικό νόμισμα. Το πείραμα συνεχίστηκε και για την πληρωμή δημοτικών τελών και φόρων. Το νέο τοπικό νόμισμα αποδέχθηκαν με τη σειρά τους και τα καταστήματά της περιοχής. Η κυκλοφορία τοπικού χρήματος πολλαπλασιάστηκε, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις εργασίας και να μειωθεί δραστικά η ανεργία. Το μοντέλο της Worgl μιμήθηκαν κι άλλες αυστριακές πόλεις που είχαν χτυπηθεί από την οικονομική κρίση. Μέχρι που παρενέβη η κεντρική τράπεζα της Αυστρίας και απαγόρευσε την κυκλοφορία εναλλακτικών τοπικών νομισμάτων.
Η επαναφορά τού kan'ei tsuho στην Ιαπωνία
Της Ισπανίας και της Αυστρίας γινόταν και στην Ιαπωνία τουλάχιστον πριν η χώρα χτυπηθεί από τα Ρίχτερ και το τσουνάμι. Μια τοπική ομάδα στην πόλη Kan'onji επανέφερε το παλιό νόμισμα kan'ei tsuho που κυκλοφορούσε από το 1636 έως το 1953 και αντιστοιχούσε σε 30 γεν. Εκατομμύρια τέτοια νομίσματα υπάρχουν αποθηκευμένα σε σεντούκια, αποθήκες και στρώματα. Η αναθέρμανση της τοπικής οικονομίας ήταν γεγονός. Χιλιάδες τουρίστες επισκέπτονται την πόλη για να ξοδέψουν τα kan'ei tsuho τους.
30 ιδεατά νομίσματα στη Γερμανία
Στη Γερμανία λειτουργούν 73 περιφερειακά ταμεία αλληλοβοήθειας (Regiogelder) που υποστηρίζουν τα 30 ενεργά τοπικά νομίσματα, ενώ ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν άλλα 20. Εχει συσταθεί μάλιστα και Ενωση Εναλλακτικών Νομισμάτων. Το πρώτο εναλλακτικό νόμισμα που εμφανίσθηκε ήταν το «ρόλοντ» στη Βρέμη (2001) και στη συνέχεια το chimagauer στη Βαυαρία (περιοχή Ρόσενχαϊμ - 2003). Το chimagauer υποστηρίζεται και από την τοπική τράπεζα. Το 70% του βαυαρικού νομίσματος κυκλοφορεί σε ηλεκτρονική μορφή. Πιο πρόσφατο εναλλακτικό νόμισμα είναι το «μπερλίνερ» στο Βερολίνο (2007). Το νόμισμα αυτό, που τυπώθηκε σε 10.000 κομμάτια, έχει την ίδια «ισοτιμία» με το ευρώ και κυκλοφορεί ως μέσο συναλλαγής παράλληλα με αυτό. Γίνεται δεκτό σε περισσότερα από 200 καταστήματα του Βερολίνου...
Sol και για υπηρεσίες υγείας στη Γαλλία
Στη Γαλλία το sol είναι ένα ηλεκτρονικό νόμισμα (κάρτα) που πρωτοκυκλοφόρησε το 2007 και χρησιμοποιείται στην εναλλακτική κοινωνική οικονομία σε μαγαζιά συνεταιριστικά, ισοδίκαιου εμπορίου, ταμεία αλληλοβοήθειας κ.λπ. Η πρωτοτυπία αυτού του νέου κοινωνικού νομίσματος έγκειται στο ότι καλύπτει τρεις λειτουργίες σε μία κάρτα ηλεκτρονική: α) το συνεταιριστικό sol, το οποίο αποκτάται όταν γίνονται αγορές αγαθών ή υπηρεσιών κοινωνικο-οικολογικού χαρακτήρα, β) το sol δέσμευση (engagement), που αφορά τοπικές πρωτοβουλίες καθαρά κοινωνικές ή αλληλέγγυες, γ) τέλος, το sol ορισμένου σκοπού (affecte) αφορά όσους επωφελούνται από την κοινωνική βοήθεια και οι οποίοι μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να πληρώσουν μια ένωση για παροχή βοήθειας στο σπίτι ή μια αλληλοβοηθητική ασφάλεια για υπηρεσίες υγεία».
Ιταλία
Στην Ιταλία κυκλοφορούν το libra και το credito στη Βόρεια Ιταλία, στην κοιλάδα Valchiusella, βόρεια του Τορίνο. Δες τα δίκτυα:
tp://www.scecservice.org/και http://www.tempomat.it/
Ετσι επιβίωσε η Αργεντινή
Το ΔΝΤ έμπηξε πολύ βαθιά τα μυτερά νύχια του στο κορμί της Αργεντινής. Κι όταν ψυχορραγούσε προσπάθησε να της κάνει πατητή για να την πνίξει. Δεκέμβριος του 2001: πτώχευση, ακυβερνησία, πολιτικό χάος• η χώρα καταστρεφόταν. Οι πρώτοι που την πρόδωσαν ήταν οι αστοί. Σήκωσαν το ταμείο, έβγαλαν τα λεφτά έξω και στη συνέχεια βούλιαξαν και εγκατέλειψαν τις επιχειρήσεις τους.
Οταν ολοκληρώθηκε το πλιάτσικο και οι λεηλασίες, ομάδες συνειδητοποιημένων εργατών προσπάθησαν να επαναλειτουργήσουν με αυτοδιαχείριση τα εγκαταλειμμένα εργοστάσια. Πολύ δύσκολο εγχείρημα σε τέτοιες συνθήκες...
Λέσχες ανταλλαγών - nodos
Λεφτά δεν υπήρχαν. Ούτε δουλειές. Τόσο το κεφάλαιο όσο και η εργασία είχαν απαξιωθεί. Τότε λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και δημιουργήθηκε το κίνημα της ανταλλακτικής οικονομίας, που στη συνέχεια απλώθηκε σ' όλη τη Λατινική Αμερική. Ετσι από το «τίποτα» δημιουργήθηκαν ξαφνικά χιλιάδες λέσχες ανταλλαγών-nodos. Παράλληλα, φτιάχτηκαν παντού αγροτικοί και αστικοί λαχανόκηποι (Ροσάριο), οι οποίοι τροφοδοτούνταν από περίπου 800 ομίλους βιοκαλλιεργητών.
Κοινωνικά - creditos
Περίπου έξι εκατομμύρια Αργεντινοί κατόρθωσαν να επιβιώσουν χωρίς λεφτά, χάρη στην αλληλέγγυα κοινωνική οικονομία, στο ισοδίκαιο ανταλλακτικό εμπόριο, στις τοποφαγικές αγορές απευθείας διάθεσης τροφής με βάση τη γεωργία της εγγύτητας και τα ιδεατά-εναλλακτικά νομίσματα. Διακόσια εκατομμύρια κοινωνικά χαρτονομίσματα -creditos- κυκλοφόρησαν στις λέσχες nodos, με αποτέλεσμα να λειτουργήσει μια αναπάντεχη σωτήρια «οικονομία του ισογείου», αντιμετωπίζοντας σε μεγάλο βαθμό την ανεργία και τη μαύρη εργασία.
Γενικό Δίκτυο Ανταλλαγών
Με περισσότερους από 800 κόμβους, οι λέσχες ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών της Αργεντινής έγιναν ένα από τα ισχυρότερα συστήματα ανταλλακτικής οικονομίας στον κόσμο. Κάποια στιγμή, το υπουργείο Οικονομίας της Αργεντινής διαπίστωσε με έκπληξη πως ο λαός εφηύρε μόνος του την εναλλακτική λύση, και αποφάσισε να στηρίξει το Γενικό Δίκτυο Ανταλλαγών παρέχοντάς του βοήθεια και εκπαίδευση στον τομέα της διαδικτυακής τεχνολογίας.
Πώς λειτουργεί
Οταν ένας αγρότης «πουλήσει» κάποια ποσότητα από τα προϊόντα του σ' ένα μέλος της λέσχης nodos παίρνει ένα πιστωτικό χαρτάκι εν είδει ιδεατού χαρτονομίσματος, στο οποίο αναγράφεται η αξία της συναλλαγής. Στη συνέχεια μπορεί να το εξαργυρώσει σε όποια λέσχη-κόμβο επιθυμεί για να «αγοράσει» κάποιο άλλο αγαθό ή υπηρεσία.
Σε μια αριστοκρατική συνοικία του Μπουένος Αϊρες εδρεύει η πιο γκλαμουράτη λέσχη nodos. Εκεί πρώην μεγαλογιατροί εξετάζουν ασθενείς, ψυχολόγοι βοηθούν ανθρώπους που έχουν κατάθλιψη και διαταραχές, κομμώτριες και μανικιουρίστες περιποιούνται τρίχες και νυχάκια. Στο διπλανό δωμάτιο μπορείς να απολαύσεις ένα χαλαρωτικό μασάζ.
Γι' αυτές τις υπηρεσίες τους αμείβονται ισοδίκαια με creditos και ύστερα σπεύδουν στη φτωχογειτονιά ν'αγοράσουν με το ίδιο «πιστωτικό χαρτάκι» αγροτικά προϊόντα ή να βρουν μια καθαρίστρια για το σπίτι.
Κοινωνικό χρήμα
«Η ανταλλακτική οικονομία δημιουργεί "κοινωνικό χρήμα" που ενισχύει τις κοινότητες σε αντίθεση με την απομόνωση που επιφέρει ο παραδοσιακός καταναλωτισμός και αποτελεί μοναδικό εργαλείο για να αντικατασταθεί η λογική της έλλειψης μ' εκείνη της αφθονίας», υποστηρίζει η κοινωνική οικονομολόγος Ελοΐζα Πριμαβέρα, γνωστή και ως «γιαγιά του κινήματος».
Το πείραμα της Banco Palmas στη Βραζιλία
Η πρώτη κοινωνική τράπεζα της Βραζιλίας, η Banco Palmas (http: //www.bancopalmas.org.br/), ιδρύθηκε το 1997. Το 2008 πήρε το βραβείο Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας από τα Ηνωμένα Εθνη. Η ανάπτυξη των εναλλακτικών νομισμάτων στη Βραζιλία είναι εντυπωσιακή. Αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν 51 νομίσματα που υποστηρίζονται από αντίστοιχο αριθμό μη θεσμοθετημένων τραπεζών. Το όλο σύστημα λειτουργεί κάτω από την ομπρέλα του Ινστιτούτου Banco Palmas.
Cubo Card (http://cubocard.blogspot. com/)
Το 2004 ο Πάμπλο Καπίλε δημιούργησε την Cubo Card, ένα εναλλακτικό νόμισμα που επιτρέπει την ανταλλαγή αγαθών και μουσικών υπηρεσιών μεταξύ των μελών της καλλιτεχνικής κοινότητας Cubo. Το συγκεκριμένο νόμισμα επέτρεψε στους μουσικούς της περιοχής Cuiaba να δημιουργήσουν αυτοδιαχειριζόμενους καλλιτεχνικούς οργανισμούς και να προαγάγουν ανέξοδα την ντόπια μουσική κουλτούρα ανταλλάσσοντας τη δημιουργία τους με προϊόντα και υπηρεσίες.
Το Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Μαγνησίας (www.tem-magnisia.gr)
Το Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Μαγνησίας (www.tem-magnisia.gr), που λειτουργεί ήδη εδώ και έξι μήνες και αριθμεί πάνω από 200 μέλη, είναι μια πρωτοβουλία πολιτών με πρωταρχικό σκοπό την αλληλοϋποστήριξη των μελών του με ευρύτερα οφέλη, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, για την τοπική κοινωνία και οικονομία, μέσα από την ανάπτυξη ενός συστήματος αμοιβαίας προσφοράς και ζήτησης που καλύπτει ανάγκες, οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν με πληρωμές σε ευρώ.
Γιάννης Γρηγορίου, συντονιστής του Δικτύου:
«Δεν είναι στην ουσία κάτι διαφορετικό απ' ό,τι συνέβαινε πάντα στην ελληνική κοινωνία, κυρίως στην ύπαιθρο, όπου οι κάτοικοι μεταξύ τους έρχονταν σε συμφωνία να βοηθήσουν ο ένας στον άλλο με έναν άτυπο τρόπο, χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος. Αυτό, σε επίπεδο χωριού, όπου υπάρχει η προσωπική γνωριμία και επαφή, ήταν και εξακολουθεί να είναι πολύ αποτελεσματικό. Σε μια πιο μεγάλη κλίμακα, σε επίπεδο πόλης, αξιοποιούμε τη νέα τεχνολογία και ένα έξυπνο σύστημα καταγραφής, κρατώντας ωστόσο την κεντρική και κατά βάση απλή ιδέα της ανταλλαγής. Με σκοπό το αμοιβαίο όφελος όσων συναλλάσσονται».
Τοπική Εναλλακτική Μονάδα (ΤΕΜ) και «εντολές πληρωμής»
Ολες οι ανταλλαγές καταγράφονται ηλεκτρονικά και κοστολογούνται με τη λεγόμενη Τοπική Εναλλακτική Μονάδα ή ΤΕΜ. Οταν, για παράδειγμα, ένα μέλος του Δικτύου αναλάβει να καθαρίζει το σπίτι ενός άλλου μέλους ή να φροντίζει τους ηλικιωμένους γονείς του, τότε με την ολοκλήρωση της εργασίας ο λογαριασμός του πιστώνεται με τον αριθμό των μονάδων ΤΕΜ που έχουν συμφωνηθεί. Αντιστοίχως, ο λογαριασμός εκείνου που επωφελήθηκε από την εργασία θα μειωθεί ισόποσα. Για τη διευκόλυνση όσων δεν έχουν άμεση πρόσβαση σε Η/Υ κυκλοφορούν ειδικά κουπόνια (εντολές πληρωμής), στα οποία κάθε φορά αναγράφεται η αξία της ανταλλαγής που έχει συμφωνηθεί.
Πτυχίο ECDL από διανομή φυλλαδίων
Γιώργος Καζαντζίδης, 27 ετών, απόφοιτος ΤΕΙ Πατρών. Τόπος Διαμονής: Πάτρα
Από περιέργεια μπήκα στο site του «Οβολού» και έγινα μέλος. Είχα απασχοληθεί περιστασιακά με διανομή διαφημιστικού εντύπου. Σκέφτηκα να προσφέρω μέσω του site τη συγκεκριμένη υπηρεσία ζητώντας οβολούς σαν αντάλλαγμα. Δεν πίστευα ότι θα γίνει κάτι. Σύντομα, βρήκα μήνυμα στο mail μου που έλεγε πως «ο χρήστης eleftheria tz. αγόρασε την υπηρεσία μου». Σε επικοινωνία που είχα με την κυρία Ελευθερία με ενημέρωσε ότι είναι ιδιοκτήτρια σχολής πληροφορικής και ήθελε να διανείμω φυλλάδια της επιχείρησης. Κι αυτή με τη σειρά της θα μου πρόσφερε με οβολούς υπηρεσίες ECDL. Βρήκα μια δουλειά, πλήρωσα λιγότερα λεφτά και πήρα το πτυχίο που ήθελα.
Ελευθερία Τσιαλτζούδη, 32 ετών, ιδιοκτήτρια σχολής πληροφορικής στην Πάτρα
Ο παππούς μου ήταν χτίστης και πολλές φορές στο χωριό του, αντί χρημάτων, έπαιρνε την αμοιβή του σε είδος. Λάδι κυρίως, κρέας κ.ά. Τον Αύγουστο του 2010 ήθελα να διανείμω φυλλάδια στην Πάτρα για να διαφημίσω την επιχείρησή μου αλλά το κόστος ήταν υψηλό. Μια μέρα μπήκα στον «Οβολό» και είδα ότι κάποιος χρήστης παρείχε την «υπηρεσία» διανομής φυλλαδίων σε λογικούς οβολούς. Σε επικοινωνία που είχαμε με τον Γιώργο τού είπα ότι προσέφερα ως αντάλλαγμα μαθήματα ECDL. Εδειξε ενδιαφέρον και η συμφωνία έκλεισε. Το κέρδος για εμένα ήταν σημαντικό. Γλίτωσα το κόστος διανομής των φυλλαδίων και κέρδισα έναν μαθητή, από τον οποίο το υπόλοιπο ποσό το εισέπραξα σε ευρώ.
Κοινωνικές Ανταλλακτικές Τράπεζες και Εναλλακτικά Νομίσματα στην Πάτρα και τον Βόλο. Εθνικό Δίκτυο Ανταλλαγής Προϊόντων και Υπηρεσιών «Πελίτι» και Χρονοτράπεζα από γυναίκες στη Δάφνη. Διαδικτυακοί τόποι ανταλλαγής αγαθών, χαριστικά παζάρια, κοινωνικά παντοπωλεία, parkaro.gr. Ανέξοδες διακοπές παντού! Η Ελλάδα έχει ήδη εμπειρία και μπορεί να ζήσει χωρίς ευρώ.
Φθηνότερα προϊόντα και υπηρεσίες
Η ιδέα του «Οβολού» είναι απλή: γίνεται ανταλλαγή των προϊόντων και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση του ευρώ. Στην ουσία πρόκειται για ένα σύστημα μέτρησης της ανταλλακτικής αξίας των προϊόντων και των υπηρεσιών. Ενας οβολός αντιστοιχεί σ' ένα ευρώ. Ομως, με το κοινωνικό νόμισμα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες είναι πολύ φθηνότερα σε σχέση με την τιμή που έχουν στην αγορά, αφού δεν υπάρχουν μεσάζοντες, κερδοσκοπία και φορολογικές επιβαρύνσεις. Η συσώρρευση οβολών δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Ούτε μπορείς να ελπίζεις στην απόκτηση μελλοντικής υπεραξίας...
«Οβολός»: η κοινωνική τράπεζα της Πάτρας (www.ovolos.gr)
Κι όμως μέσα στην κρίση έγιναν όλοι τους τραπεζίτες! Εργαζόμενοι, άνεργοι, νοικοκυρές, ιδιοκτήτες εμπορικών καταστημάτων, εστιατορίων, μπαρ, φροντιστηρίων. Ανθρωποι που τα φέρνουν, πλέον, πολύ δύσκολα βόλτα, αφού, ως γνωστόν, «δεν υπάρχει σάλιο». Ομως σιγά σιγά στο εναλλακτικό δίκτυο των ανταλλακτικών συναλλαγών με βάση το ιδεατό νόμισμα της Πάτρας, τον οβολό, εντάσσονται και μεγαλύτερες επιχειρήσεις όπως τα σουπερμάρκετ ακόμη και τα τοπικά ΜΜΕ.
Από το facebook...
Εμπνευστής της ιδέας και πρόεδρος του «Οβολού» είναι ο επιχειρηματίας Νίκος Μπογονικολός. Την Πρωτοχρονιά του 2009 ίδρυσε ένα group στο facebook που μέσα σε δύο μήνες αριθμούσε ήδη 4.000 μέλη. Στις 25/5/2009 με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών η πρώτη θεσμοθετημένη κοινωνική τράπεζα με έδρα την Πάτρα ήταν γεγονός. Μέσα από τη διαδικτυακή πλατφόρμα ανταλλαγών του «Οβολού» συναλλάσονται 1.300 εγγεγραμμένα μέλη, στην πλειονότητά τους νέοι και νέες.

Οι γκουρού
Ελοΐζα Πριμαβέρα (www. redlases. org.ar). Η «γιαγιά του κινήματος». Διδάσκει στο School of Economics του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες. Εχει ιδρύσει το Δίκτυο Αλληλέγγυας Κοινωνικής Οικονομίας της Λατινικής Αμερικής.
Μάργκριτ Κένεντι (http://www. margrit kennedy.de/).
Σύμβουλος σε θέματα εναλλακτικών νομισμάτων. Εχει πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία εναλλακτικών συστημάτων ανταλλαγής σε Ινδία, Αργεντινή, Γερμανία και Νέα Ζηλανδία. Ανάμεσα στα βιβλία που έχει γράψει και το «Επιτόκιο, πληθωρισμός και δωρεάν χρήμα».
Μπερνάρντ Λιετέρ http://www.lietaer. com/about/bio/). Ειδικός στο σχεδιασμό και την εφαρμογή νομισματικών συστημάτων. Από τους δημιουργούς τού GaiaCorp, ενός εναλλακτικού νομισματικού ταμείου τα έσοδα του οποίου χρηματοδοτούν επενδύσεις σε περιβαλλοντικά πρότζεκτ. Συμμετείχε στο σχεδιασμό του ευρωπαϊκού ενίαιου νομισματικού συστήματος - του ευρώ. Τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να αποδείξει ότι η νομισματική ποικιλότητα είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα και προσαρμοστικότητα της οικονομίας. Εχει γράψει εκτός των άλλων και το βιβλίο «Το μέλλον του χρήματος» που μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες.
«Μπορώ να ζω χωρίς χρήματα» είναι το σλόγκαν της πρώην καθηγήτριας Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ. Από τις πρώτες που εφάρμοσαν και διέδωσαν τη σύγχρονη ανταλλακτική οικονομία. Ζει χωρίς χρήματα στη Γερμανία εδώ και 16 χρόνια! Εφτιαξε το Tauschring (http://www.tauschring.de), όπου οι άνθρωποι μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με αντάλλαγμα υλικά αγαθά. Το αποκάλεσε «Gib und Nimm», δηλαδή «Πάρε - Δώσε» (http://projekte. free.de/gibundnimm) και είχε τόσο μεγάλη απήχηση που της έκαναν αφιέρωμα οι «Times».

Ο κινητός κήπος του Βερολίνου


Ο κινητός κήπος δημιουργήθηκε το 2009 από τον κινηματογραφιστή Ρόμπερτ Σο και τον ιδιοκτήτη μπαρ και φωτογράφο Μάρκο Κλάουσεν. Πηγή έμπνευσης αποτέλεσε ένα ταξίδι του Σο στην Κούβα, όπου συνάντησε αστικούς καλλιεργητές, που παρήγαγαν οι ίδιοι την τροφή τους και δημιουργούσαν κοινότητες γύρω από την αστική γεωργία. Οι Σο και Κλάουσεν, που δεν είναι αγρότες, μαθαίνουν τα μυστικά της καλλιέργειας μέσα από την ίδια την κοινότητα που δημιουργούν.
Το Moritzplatz, το σημείο όπου ξεκίνησε η δημιουργία του κήπου, ήταν κάποτε διασταύρωση αυτοκινητοδρόμων -κρυμμένο και σκοτεινό για περισσότερο από 50 χρόνια εξαιτίας του Τείχους του Βερολίνου. Με τη βοήθεια της κοινότητας των Πράσινων Νομάδων, η περιοχή καθαρίστηκε από τα σκουπίδια και σήμερα η κινητή αστική φάρμα συνεχίζει να αναπτύσσεται, να μεταναστεύει, να αλλάζει και να δημιουργεί νέες σχέσεις.
Το Prinzessinengarten, όπως ονομάζεται είναι ανοιχτό στο κοινό, παρέχοντας χώρο στον κόσμο για να δουλέψει στον κήπο, να επισκεφτεί το καφέ του, να μάθει για τη βιοποικιλότητα και για τεχνικές φυτέματος ή απλώς για να χαλαρώσει και να απολαύσει την όαση πρασίνου στο κέντρο της πόλης. Ο κήπος καλλιεργείται χωρίς φυτοφάρμακα ή τεχνητά λιπάσματα και τα προϊόντα του διατίθενται προς πώληση.

Ανταλλακτική οικονομία: Πάνω απ' τα κέρδη ο άνθρωπος


Από enet.gr

Ζω και χωρίς λεφτά!
Ερευνα - κείμενο: ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ

1ο Για να ξεπεράσει αυτή την κρίση ο «καπιταλισμός του καζίνου» είναι υποχρεωμένος να καταστρέψει μέρος του κεφαλαίου και της εργασίας κηρύσσοντας τον πόλεμο στην κοινωνία. «Η ποσότητα επί την ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος». Η ποσότητα μειώνεται και το χρήμα που κυκλοφορεί δεν αλλάζει γρήγορα χέρια.
Οικονομία των αναγκών Αυτό δημιουργεί κυκλοφορικό πρόβλημα και απειλεί με θρομβώσεις και εγκεφαλικό το σύστημα το οικονομικό. Μπορούν οι άνθρωποι και οι κοινωνίες να επιβιώσουν χωρίς λεφτά; Η εμπειρία της Λατινικής Αμερικής και κυρίως της Αργεντινής απαντά σ' αυτό το ερώτημα θετικά. «Μπορώ και χωρίς ευρώ»! Με την αλληλέγγυα κοινωνική οικονομία του ισογείου. Με το ισοδίκαιο ανταλλακτικό εμπόριο. Με τα τοπικά και εθνικά δίκτυα ανταλλαγών. Με την επανατοπικοποίηση των διατροφικών συναλλαγών, τη γεωργία της εγγύτητας και τις αγορές απευθείας διάθεσης. Με τα εναλλακτικά-ιδεατά κοινωνικά νομίσματα που δημιουργούν μια νομισματική ποικιλότητα (diversite monetaire). Με τα δίκτυα αλληλοβοηθητικής ασφάλειας υγείας και τα ταμεία αλληλεγγύης. Με τα ανταλλάξιμα χρονομερίδια της εργασίας και το κοινωνικό χρήμα. Με διευρυνόμενα δίκτυα ανταλλαγών σε όλα: στα σπίτια, στα εξοχικά, στο πάρκινγκ, στις μετακινήσεις, στα εμπορεύματα, στις υπηρεσίες, στις διακοπές. Με τη δημιουργία κοινωνικών - ηθικών τραπεζών και χρονοτραπεζών. Με την εφευρετικότητα της νέας οικονομίας των αναγκών. Καλώς ήρθατε στη μετά ευρώ εποχή: «Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί»!
Ως κοινωνική ή αλληλέγγυα οικονομία θα μπορούσαμε να ορίσουμε το χώρο που βρίσκεται ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα της οικονομίας και αναπτύσσει δραστηριότητες με κοινωνικούς σκοπούς και στόχους. Πρόκειται για πολυμορφικές κινήσεις και εναλλακτικά δίκτυα, τα οποία άλλοτε αποκτούν θεσμική μορφή (θεσμοθετούνται) και άλλοτε παραμένουν εξωθεσμικά και άτυπα. Πρόκειται για την οικονομία των αναγκών. Ή όπως την ονομάτισε η Ανιές Χέλερ, «οικονομία των ριζικών αναγκών».
Οι φορείς της κοινωνικής οικονομίας δραστηριοποιούνται με μοναδικό μέλημα την εξυπηρέτηση των μελών τους και το συλλογικό όφελος. Χαρακτηρίζονται από τις ισότιμες-δημοκρατικές διαδικασίες στη λήψη των αποφάσεων και έχουν προτεραιότητα τις ανάγκες των ανθρώπων και την απασχόληση. Υπάρχει, βεβαίως, διένεξη για το αν η αλληλέγγυα οικονομία της βάσης ταυτίζεται με την κοινωνική οικονομία της αγοράς. Αφού σε πολλές περιπτώσεις τα όρια ανάμεσα στον εθελοντισμό και την κερδοφορία δεν είναι διάφανα...
Ωστόσο υπολογίζεται ότι το 10% των εργαζομένων στην Ευρώπη απασχολούνται σήμερα σε διάφορους κλάδους της κοινωνικής οικονομίας. Περίπου 40 εκατομμύρια Γάλλοι και 60 εκατομμύρια Γερμανοί είναι μέλη τέτοιων συνεταιρισμών, σωματείων, συλλόγων, δικτύων και αλληλοβοηθητικών ταμείων που συναποτελούν την κοινωνική οικονομία. Η Social Economy Europe (www.social economy.eu.org) είναι το πανευρωπαϊκό σχήμα που συγκεντρώνει κάτω από την ομπρέλα του πολλές από αυτές τις εναλλακτικές οργανώσεις και δραστηριότητες. Σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει νομικό και θεσμικό πλαίσιο για την κοινωνική οικονομία. Στην Ελλάδα, αν όλα πάνε καλά, η διαβούλευση θα αρχίσει σε λίγο καιρό, (βλέπε www.enet.gr «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 6 Μαρτίου 2011, σχετικό αφιέρωμα του Σπύρου Φρεμεντίτη).
Ισοδίκαιο ηθικό εμπόριο
Η κοινωνική αλληλέγγυα «οικονομία του ισογείου» κατάφερε να δημιουργήσει παράλληλες ουτοπικές πραγματικότητες και οάσεις μέσα στο σύστημα αφήνοντας τις πραγματικές ουτοπίες στη δικαιοδοσία των επαναστάσεων.
Οι φτωχοί άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο για να μπορέσουν να επιβιώσουν μέσα στον τυφώνα του νεοφιλελευθερισμού και της κρίσης δημιούργησαν εκτεταμένα δίκτυα ανταλλαγών προϊόντων και υπηρεσιών που στηρίζονταν στο ισοδίκαιο ηθικό εμπόριο στην τοποφαγική γεωργία της εγγύτητας και επινόησαν τα δικά τους ιδεατά-εναλλακτικά νομίσματα. Στη Λατινική Αμερική, και κυρίως στην Αργεντινή έχουν τη μεγαλύτερη εμπειρία.
Το ισοδίκαιο ηθικό εμπόριο ήταν κομμάτι της κουλτούρας των πολιτικών κινημάτων αμφισβήτησης στις δεκαετίες του '60 και του '70 και στη συνέχεια, μετά το '80, του καταναλωτικού κινήματος. Στόχος του, οι δικαιότερες εμπορικές συμφωνίες με τις αναπτυσσόμενες χώρες, η ενίσχυση των περιθωριοποιημένων παραγωγών, οι καλύτερες συνθήκες εργασίας, οι επενδύσεις στις τοπικές κοινωνίες και ο σεβασμός στο περιβάλλον, στη βιοποικιλότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Γεωργία της εγγύτητας και αγορές απευθείας διάθεσης τροφής
Στη Γαλλία υπάρχουν περισσότερες από 500 ενώσεις (ΑΜΑΡ) όπου περίπου 1.000 παραγωγοί φέρνουν βιολογικά προϊόντα, μέσω εναλλακτικών δικτύων, απευθείας στη γειτονιά, με σχεδόν μηδενικό κόστος συναλλαγής, καλύπτοντας ήδη 70 χιλιάδες καταναλωτές. Το πιο γνωστό ΑΜΑΡ στο Παρίσι είναι το «Αλληλέγγυο Κολοκύθι». Τα προϊόντα του στοιχίζουν 20% λιγότερο απ' ό,τι στις λαϊκές αγορές. Η γεωργία της εγγύτητας και τα κινήματα των τοποφάγων αναπτύσσονται ταχύτατα σ' όλη την Ευρώπη. Η Βρετανία, ας πούμε, στο πλαίσιο του κινήματος «Πόλεις σε μετάβαση» και στην Ισπανία με πιο χαρακτηριστικό το «Xarxa de consum solidari» της Βαρκελώνης. Στόχος τους, η δίκαιη τιμή μέσω της επανατοπικοποίησης των διατροφικών συναλλαγών. Οποιος δεν έχει να πληρώσει τα προϊόντα μπορεί να παρέχει ανταλλακτική εργασία στην παραγωγή και στη διανομή.
Ανταλλακτικά δίκτυα - LETS
Μέσα απ' αυτά επιβίωσε το κατεστραμμένο Βανκούβερ το 1983. Υπάρχουν παντού: στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στη Λατινική Αμερική, στην Αυστραλία, στην Κίνα, στην Ινδία. Στην Ευρώπη τα πιο γνωστά δίκτυα ανταλλαγών είναι τα LETS, τα οποία λειτουργούν κατά βάση σε συνοικίες, γειτονιές και χωριά των αγγλοσαξονικών χωρών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα τοπικά δίκτυα είναι μέρος ενός μεγαλύτερου δικτύου που απλώνεται σε ολόκληρη τη χώρα και παρέχει τη δυνατότητα σε όλους τους πολίτες-μέλη να συναλλάσσονται μεταξύ τους. Ολα τα μέλη έχουν πρόσβαση στον κατάλογο των προσφερόμενων ή ζητούμενων προϊόντων-υπηρεσιών και καθένας επιλέγει τι χρειάζεται και τι θα προσφέρει. Στην πλειονότητα των συστημάτων αυτών οι τιμές καθορίζονται συλλογικά. Σε άλλα ανταλλακτικά συστήματα χρησιμοποιούνται συμβολικές μονάδες-νομίσματα, ώστε να καθορίζονται οι τιμές, και σε άλλα «εργατοώρες» με βάση τις οποίες καθορίζεται η αξία του προϊόντος.
Οι συναλλαγές γίνονται κυρίως ηλεκτρονικά, καταγράφονται σε συγκεκριμένο πρόγραμμα και κάθε μέλος μπορεί ακόμη και με ένα τηλεφώνημα να αναφέρει τη συναλλαγή που πραγματοποίησε. Στα πιο προχωρημένα ανταλλακτικά δίκτυα στη Μεγάλη Βρετανία, όπου υπάρχουν περισσότερα από 300 LETS, τα μέλη καταγράφουν απευθείας τις συναλλαγές τους στο Διαδίκτυο με τη χρήση κωδικών. Τα «έξοδα διαχείρισης» και το λειτουργικό κόστος του συστήματος, όπως οι τηλεφωνικοί λογαριασμοί, καλύπτονται από τις ετήσιες εισφορές των μελών ή και από ποσοστιαίες χρεώσεις επί της αξίας των συναλλαγών.
Στην Ελβετία, μάλιστα, υπάρχει και το Wirtschaftsring (Επιχειρηματικός κύκλος), που είναι στην ουσία ένα πιστωτικό ίδρυμα μέσω του οποίου οι επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες της χώρας προβαίνουν σε πολυμερές ανταλλακτικό εμπόριο.
Χρονοτράπεζες
Οι τράπεζες χρόνου είναι ένα δίκτυο ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών που στηρίζεται από το δικό του εσωτερικό «νόμισμα-χρόνο» ή «νόμισμα-εργασία». Κάθε μέλος της χρονοτράπεζας μπαίνει στο ηλεκτρονικό δίκτυο και δηλώνει το είδος της υπηρεσίας που έχει τη δυνατότητα να προσφέρει και το χρόνο που μπορεί να απασχοληθεί.
Κάθε ώρα εργασίας «αμείβεται» το ίδιο. Η νταντά αμείβεται όσο και ο γιατρός. Μία ώρα μαθήματος Ισπανικών εξισώνεται με μία ώρα φροντίδας των παιδιών. Θες να χωρίσεις με τον άντρα σου αλλά δεν μπορείς να πληρώσεις τον δικηγόρο; Κανένα πρόβλημα! Αυτός σου βγάζει το διαζύγιο και εσύ του καθαρίζεις για ένα μήνα το σπίτι. Δηλαδή, στους λογαριασμούς του κάθε μέλους καταγράφονται οι ώρες που εργάστηκε και επομένως οι ώρες που του αναλογούν προκειμένου να λάβει κάποιο προϊόν ή υπηρεσία από ένα άλλο μέλος.
Οι τράπεζες χρόνου αξιοποιούν τους εθελοντές και βοηθάνε να στηριχθούν οικογένειες με οικονομικά προβλήματα. Ενεργές τράπεζες χρόνου λειτουργούν σήμερα σε περισσότερες από 26 χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Μεγάλη Βρετανία, οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, η Ιταλία αλλά και η Ελλάδα.
Ηθικοί τραπεζίτες...
Εκτός από τις τράπεζες που ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος, υπάρχουν και οι λεγόμενες «ηθικές τράπεζες», που έχουν διαμορφώσει ένα κοινωνικό, περιβαλλοντικό προφίλ και υποστηρίζουν ότι επενδύουν με όρους κοινωνικής ευθύνης. Ολες οι τράπεζες ενδιαφέρονται να φιλοτεχνήσουν ανάλογο προφίλ. Από τις πιο γνωστές αυτού του χώρου είναι οι Triodos και GLS. Η GLS υποστηρίζει πολιτισμικές, κοινωνικές και οικολογικές πρωτοβουλίες. Δίνει χαμηλότοκα δάνεια σε αυτοδιοικούμενα σχολεία, θεραπευτήρια, βιολογικές καλλιέργειες, σε κοινόβια και ανέργους. Η Triodos στηρίζει τους πελάτες που παίρνουν πρωτοβουλίες για τον πολιτισμό, το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Στους στόχους της αναφέρεται η προσπάθεια διασφάλισης της ποιότητας ζωής, γι' αυτό χρηματοδοτεί μόνο όσους κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Από την άλλη υπάρχει και η Charity Bank, η οποία χρηματοδοτεί κι εκείνους που οι συμβατικές τράπεζες δεν τολμούν, λόγω υψηλού ρίσκου.
Διεθνή δίκτυα ανταλλαγών
Υπάρχουν πάρα πολλά. Ενα από τα πιο γνωστά είναι το site www.foodieexchange. ning.com , στο οποίο food bloggers από όλο τον κόσμο ανταλλάσσουν μεταξύ τους πακέτα με διατροφικά προϊόντα από τις χώρες τους. Το κάθε πακέτο πρέπει να έχει αξία το λιγότερο 10 δολάρια ή 10 ευρώ και να μην είναι πάνω από 500 γραμμάρια, αλλιώς υπάρχει έξτρα χρέωση.
Τράπεζα χρόνου του δικτύου γυναικών Ευρώπης (www.enow.gr)
Η τράπεζα χρόνου στη χώρα μας λειτουργεί από το 2005 με πρωτοβουλία του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης, που βρίσκεται στη Δάφνη. Τα άτομα νιώθουν καλύτερα με την αίσθηση πως έχουν κάτι ανταλλάξιμο με αξία, δηλαδή το χρόνο τους. Η εργασία όλων στην τράπεζα αξιολογείται ποιοτικά και αυτό λειτουργεί ως ανταμοιβή αλλά και ως κίνητρο αναβάθμισης προσόντων. Σ' αυτήν συμμετέχουν άνεργοι, μετανάστες, πρόσφυγες, μονογονεϊκές οικογένειες, συνταξιούχοι, φοιτητές κ.ά.
Ανταλλαγές πάρκινγκ www.parkaro.gr
Βρες τζάμπα πάρκινγκ παντού! Ανταλλάσσοντας το δικό σου πάρκινγκ τις ώρες που δεν το χρησιμοποιείς με κάποιον άλλον που συμμετέχει στην ίδια βάση δεδομένων. Μπες στο www.parkaro.gr και θα βρεις από το κινητό σου κάθε στιγμή μια θέση κενή για να παρκάρεις δωρεάν εκεί που θέλεις.
Μάθημα στο ΤΕΙ Μεσολογγίου και διδακτορικές διατριβές
Επίσημο μάθημα στο Α' εξάμηνο του ΤΕΙ Μεσολογγίου είναι η Κοινωνική Οικονομία. Οι καθηγητές του τμήματος Διοίκησης Κοινωνικών και Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Μεσολογγίου (http://www. dikseo.teimes.gr/), Τάκης Νικολόπουλος (rokmar@ath.forthnet.gr) και Δημήτρης Καπογιάννης (ekap46@otenet.gr) και ο συνεργάτης Παναγιώτης Ζάνης (pzannis @athena-net.gr), οι οποίοι μας βοήθησαν με τις σημειώσεις τους γι' αυτή την έρευνα, διδάσκουν τους φοιτητές για τη διεθνή εμπειρία στη χρήση εναλλακτικών κοινωνικών νομισμάτων.
Πολλά διδακτορικά γίνονται για την Κοινωνική Οικονομία. «Δίκτυα ανταλλαγής και παράλληλα νομίσματα: Θεωρητικές προσεγγίσεις και το παράδειγμα της Ελλάδας», είναι το θέμα του διδακτορικού της Ειρήνης Σωτηροπούλου, η οποία συνεργάστηκε μαζί μας σ' αυτή την έρευνα και την ευχαριστούμε, με επιβλέποντα καθηγητή τον Γεώργιο Σταθάκη (stathakis@econ.soc.uoc.gr) στο Τμήμα Οικονομικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ενδιαφέρουσες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο:
http://economics.soc.uoc.gr/html/static_content/econ_phd/GR/Sotiropoulou/scv.html και στα ιστολόγια:
http://ccresearchgreece.blogspot.com
http://erevnaantallages.blogspot.com
Ανταλλαγές προϊόντων στο Διαδίκτυο
Δεκάδες ιστότοποι για ανταλλαγές προϊόντων και υπηρεσιών στην Ελλάδα βρίσκονται αυτή τη στιγμή υπό κατασκευή. Η αυξανόμενη ένταση της οικονομικής κρίσης έχει στρέψει πολλούς, κυρίως τους νέους, σε διάφορες μορφές ανταλλακτικής οικονομίας.
Λόγω τιμής (http://www.logo-timis.gr)
«Με μεγάλη μου χαρά σάς ανακοινώνω την ίδρυση διαδικτυακού συνδέσμου με σκοπό την αμοιβαία ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος, υπό την ονομασία "Λόγω Τιμής" (http:// www.logo-timis.gr)» γράφει στο Διαδίκτυο ο δημιουργός της ιστοσελίδας Γιώργος Κολέμπας, ένας μαθηματικός που πλέον ζει στο Πήλιο και ασχολείται με την οικογεωργία.
Sporos.org
Η ομάδα τού sporos.org θέλει να αποδείξει «ότι οι εμπορικές σχέσεις δεν καθορίζονται "εκ φύσεως" από το κέρδος των λίγων• μπορούν να παραμένουν ανθρώπινες ικανοποιώντας πραγματικές ανάγκες». Το εναλλακτικό μοντέλο εμπορίου του «σπόρου» ξεκίνησε μέσω ενός δικτύου αντίστοιχων συλλογικοτήτων στην Ευρώπη και απέκτησε πρόσβαση σε προϊόντα οργανωμένων παραγωγών του παγκόσμιου Νότου που αγωνίζονται να απεξαρτηθούν από τους τοπικούς μεσάζοντες και τις μεγάλες εταιρείες. Καφές από τους συνεταιρισμούς των Ζαπατίστας της περιοχής Τσιάπας του Μεξικού. Κακάο από την κοοπερατίβα El Ceibo της Βολιβίας. Μάτε από το Κίνημα των Χωρίς Γη (MST) της Βραζιλίας. Τσάι από το κίνημα των Adivasi και άλλους παραγωγούς της Ινδίας. Ζάχαρη από συνεταιρισμούς στο Εκουαδόρ.
The Freecycle network (http://www.freecycle.org/group/GR/Greece)
Παγκόσμιο δίκτυο που αριθμεί πάνω από 8 εκατομμύρια μέλη σε όλο τον κόσμο. Ανταλλάσσουν μεταξύ τους αντικείμενα, τα οποία θα κατέληγαν σε χωματερές. Το σκουπίδι του ενός είναι το διαμάντι κάποιου άλλου. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί online κόμβοι που εξυπηρετούν πολλές πόλεις. Το ελληνικό δίκτυο έχει περίπου 10.000 μέλη.
Δώσε - Πάρε (http://dwsepare.ning.com/)
Στην ίδια λογική ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών κινείται και το «Δώσε - Πάρε» που έχει πάνω από 1.200 μέλη. Θα βρεις από κρέμα για πανάδες μέχρι πλαστικές ραφιέρες. Μπες στο site και θα πάθεις πλάκα!
Κοινωνικά παντοπωλεία
Σε περισσότερες από 20 ελληνικές πόλεις λειτουργούν κοινωνικά παντοπωλεία. Χιλιάδες οικογένειες, άνεργοι και ηλικιωμένοι σιτίζονται απ' αυτά. Από τα πακέτα που μοιράζονται εκεί με βασικά είδη διατροφής και υγιεινής. Εκεί προσφέρονται αγαθά από ιδιώτες, κοινωνικούς φορείς, ακόμη κι από σουπερμάρκετ και γίνονται κάθε είδους ανταλλαγές.
Δωρεάν διακοπές διαρκείας παντού!
Ταξιδεύω παντού δωρεάν - δουλεύω λίγο! (www.helpx.net)
Ο Rob Prince από την Αγγλία είναι ο γκουρού των ανέξοδων διακοπών διαρκείας, που όπως υποστηρίζει αποτελούν τη μοναδική εναλλακτική λύση στη μισθωτή σκλαβιά. Ο Rob πήγαινε χρόνια στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία σαν τουρίστας, αλλά, επειδή δεν είχε λεφτά, ενίοτε δούλευε σε φάρμες και πληρωνόταν σε είδος. Οι ιδιοκτήτες τον κοίμιζαν, τον τάιζαν και τον χαρτζιλίκωναν. Μ' αυτό τον τρόπο ταξίδεψε σε ολόκληρη την Αυστραλία και την Ωκεανία με ελάχιστα έξοδα. Μέχρι που το 'κανε ιδεολογία και μπίζνα... Δημιούργησε το πρόγραμμα ανταλλαγών Help Exchange! Μέσω μιας βάσης δεδομένων ενημερώνει όσους ενδιαφέρονται να κάνουν ανέξοδες διακοπές, δουλεύοντας παράλληλα για εκείνους που θα τους φιλοξενήσουν. Στο site www. helpx.net βρίσκεις το μέρος του κόσμου που σου αρέσει να κάνεις διακοπές και επιλέγεις από μια λίστα πού θα μείνεις και ποιες υπηρεσίες μπορείς να παρέχεις. Ο κατάλογος περιλαμβάνει φάρμες βιολογικής καλλιέργειας, αγροτόσπιτα, ράντσα, πανδοχεία και ιστιοπλοϊκά σκάφη. Η ταρίφα; Συνήθως για δύο ώρες δουλειάς ημερησίως εξασφαλίζεις μόνο διαμονή, στις τέσσερις περιλαμβάνεται και η διατροφή. Αν πιάσεις τις έξι, θα μπορείς να χρησιμοποιείς δωρεάν και το Ιντερνετ και με 8ωρο γυρίζεις πίσω με χαρτζιλίκι.
Δωρεάν διακοπές στο εξωτερικό για πάντα (www.homelink.gr)
Θες να κάνεις δωρεάν διακοπές στο εξωτερικό; Υπάρχουν πολλοί διεθνείς οργανισμοί. Ενας από αυτούς είναι η Homelink International, όπου γίνεσαι μέλος με συνδρομή 100 ευρώ το χρόνο και έχεις τη δυνατότητα να περάσεις τις διακοπές σου σε σπίτι άλλου μέλους στο εξωτερικό, παραχωρώντας το δικό σου σπίτι ή εξοχικό για ανάλογο χρόνο. Μπορείς να ανταλλάξεις ακόμα και το αυτοκίνητό σου, εξοικονομώντας και τα χρήματα που θα δαπανούσες για τις μετακινήσεις σου. Εχεις τη δυνατότητα να μείνεις σε περισσότερα από 50 χώρες σε όλο τον κόσμο. Σ' αυτές η Homelink έχει περίπου 16.000 μέλη.
Διακοπές σ' όλο τον κόσμο από τον καναπέ σου! (www.couchsurfing.com, www.hospitalityclub.org, www.globalfreeloaders.com)
«Διακοπές σ' όλο τον κόσμο από τον καναπέ σου»! Δεν θα χρειαστεί να πληρώσεις ούτε ένα ευρώ για διαμονή. Σίγουρα η καλύτερη φάση είναι να έχεις φίλους που θα σε φιλοξενήσουν στο εξοχικό τους, έστω κι αν χρειαστεί να κοιμηθείς στον καναπέ. Αν όμως στη χώρα και στην πόλη που θες να πας δεν έχεις γνωστούς, ρίξε μια ματιά στο www.couchsurfing.com. Εκεί υπάρχουν 800.000 δωρεάν καναπέδες για να κοιμηθείς όπου κι αν βρεθείς! Αρκεί μιαν άλλη στιγμή να δεχτείς να φιλοξενήσεις κάποιον στο δικό σου καναπέ. Ανάλογες προτάσεις θα βρεις και στα sites www.hospitality club.org και www.global freeloaders.com. Επίσης μια καλή επιλογή για δωρεάν φιλοξενία είναι τα μοναστήρια...
Ανταλλαγές σπιτιών και εξοχικών (elladahomeexchange.gr)
Το home exchange είναι ένα πρόγραμμα ανταλλαγής εξοχικών που λειτουργεί στο εξωτερικό από το 1953 και τώρα, λόγω κρίσης, έχει πάρει τα πάνω του. Γίνεσαι μέλος στο www.elladahomeexchange.gr και βρίσκεις άτομα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας που θα ήθελαν να ανταλλάξουν το εξοχικό τους με το δικό σου. Οι ανταλλαγές γίνονται χειμώνα-καλοκαίρι, Σαββατοκύριακα και αργίες. Αυτός έχει στη θάλασσα κι εσύ στο βουνό. Οπότε, αν βαρέθηκες το εξοχικό σου ή κάποιους μήνες δεν το χρησιμοποιείς, για να κάνεις δωρεάν διακοπές, αντάλλαξέ το! Αρκεί να το παραδώσεις στους μουσαφίρηδες καθαρό, με πετσέτες, σεντόνια και τακτοποιημένο.
Πάω παντού με διαδικτυακό οτοστόπ! (www.carpooling.gr)
Μέσω του www.carpooling.gr μπορείς να ταξιδέψεις στην Ελλάδα και σ' όλο τον κόσμο από το «διαδικτυακό κέντρο οτοστόπ». Μια πρωτοβουλία που ξεκίνησαν το 1990 Γερμανοί φοιτητές και στην οποία συμμετέχουν πλέον εκατοντάδες φορτηγατζήδες, πουλμαντζήδες κ.ά., οι οποίοι σε πάνε τζάμπα παντού. *

Εναλλακτική Κοινότητα Πελίτι (www.peliti.gr)

Το Πελίτι ξεκίνησε από τον Παναγιώτη Σαϊτανούδη ως προσωπική του ανάγκη, το 1995. Πρόκειται για το μεγαλύτερο και παλαιότερο δίκτυο που καλύπτει ολόκληρη την Ελλάδα. Περισσότεροι από 70 χιλιάδες ερασιτέχνες και επαγγελματίες καλλιεργητές έχουν προμηθευτεί σπόρους ή φυτά από τον Πελίτι.
Βασικοί στόχοι του είναι: η συλλογή, διατήρηση και διάδοση των ντόπιων ποικιλιών, η ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος και η δημιουργία μιας εναλλακτικής κοινότητας. Περιλαμβάνει ένα γενικό δίκτυο ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών και ένα εξειδικευμένο δίκτυο ανταλλαγής ποικιλιών σπόρων (φρούτων, λαχανικών, λουλουδιών κ.λπ.) με δυνατότητα απόκτησης οικόσιτων ζώων και μόνη επιβάρυνση την εκτροφή τους.
«Οι πολυεθνικές κάνουν τη δουλειά τους κι εμείς τη δική μας. Δεν καταναλώνουμε και δεν στηρίζουμε τα προϊόντα που καταστρέφουν το περιβάλλον. Δεν πολεμάμε με κανέναν έξω από μας, αυξάνουμε τη συνειδητότητά μας και αυτό είναι αρκετό για να φέρει τεράστιες αλλαγές», λέει ο ιδρυτής του Πελίτι, Παναγιώτης Σαϊτανούδης.
XariseTo.gr
«Ναι στην ανταλλαγή προϊόντων» ονομάζεται ένα από τα group που έχει δημιουργηθεί στο Facebook με αντικείμενο την ανταλλακτική οικονομία.
Το xariseTo.gr είναι ένας ιστότοπος και τα μέλη του χαρίζουν τα αντικείμενα που δεν χρειάζονται. Με τη σειρά τους μπορούν να πάρουν δωρεάν όποιο αντικείμενο θέλουν από όσα διατίθενται. Η σελίδα του στο Facebook αριθμεί 7.500 μέλη, ενώ διοργανώνει και «χαριστικά» παζάρια σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
Ευθυμία Τσάδαρη: Διακοπές παντού με χρονομερίδιο
Το 1999 αγόρασα ένα τετράκλινο διαμέρισμα σε ξενοδοχείο στην Κέρκυρα με δικαίωμα διακοπών μια εβδομάδα το χρόνο για τα επόμενα 60 χρόνια, έναντι 1.200.000 δραχμών.
Ούτε έχω πάει ούτε το έχω δει ποτέ! Αυτό το χρονομερίδιο διακοπών το ανταλλάσσω με ανάλογα διαμερίσματα σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Ετσι έχουμε πάει οικογενειακώς σε 11 ευρωπαϊκές πόλεις. Η αγορά χρονομεριδίου έχει γίνει με συμβολαιογραφική πράξη και το δικαίωμα αυτό, για μια εβδομάδα ανέξοδων διακοπών κάθε χρόνο, θα το χρησιμοποιήσει στο μέλλον και η κόρη μου

Παρατήρηση: Δεν ξέρω πως βρέθηκα να είμαι ο δημιουργός του δικτύου ανταλλαγών "Λόγω Τιμής". Είχα αναρτήσει απλώς τη πληροφορία για τη δημιουργία του.

Αντί Δημοκρατία, εταιρία.

Τα κοινωνικά αγαθά ως οι νέες αγορές.

Την διάσταση που το ελληνικό κράτος καταλαμβάνει μέσα στο χώρο της ελληνικής κοινωνίας, μπορούμε να την διακρίνουμε μέσα από τα λόγια της - καθόλα αρμόδιας για το θέμα αυτό - οικογένειας Μητσοτάκη. Από την ρήση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προς τους αστυνομικούς «το κράτος είστε εσείς», στην πρόσφατη ρήση της Ντόρας Μπακογιάννη «είμαστε με τους ιδιώτες», διαγράφεται το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, ως μηχανισμός καταστολής από την μία και ως κυβέρνηση επιχειρηματικών ελίτ από την άλλη.

Το πολιτικό σύστημα κυριαρχείται από καπιταλιστικές δυνάμεις και αναμφίβολα υπόκειται σε πεδίο αντιπαράθεσης επιχειρηματικών συμφερόντων. Ποια είναι ακριβώς η σχέση επιρροής των δυνάμεων των αγορών με το κράτος και γιατί συμβαίνει τώρα η πλήρης ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών και όχι πρωτύτερα; Ποια η σχέση της κρίσης με αυτή την επιλογή;
Είτε είναι αποτέλεσμα της κρίσης, για να δοθεί λύση στα αδιέξοδα του καπιταλισμού, είτε η κρίση είναι η αφορμή για την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών και την επίτευξη νέων αγορών μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο, το αποτέλεσμα για τις κοινωνίες παραμένει το ίδιο.

Ο καπιταλισμός βρισκότανε σε ένα συμβιβασμό με το κράτος στον προηγούμενο αιώνα και δεν διεκδικούσε την ένταξη των κοινωνικών αγαθών όπως υγεία, παιδεία στις αγορές. Τώρα πια αυτός ο συμβιβασμός, που δημιούργησε και το κράτος πρόνοιας, δεν υφίσταται πλέον και οι αγορές διεκδικούν την πλήρη υπαγωγή των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών κοινωνικής ωφέλειας στην δυναμική τους. Η διαδικασία αυτή δεν είναι τελείως πρόσφατη καθώς η απαρχές της ξεκινούν με τον Θατσερισμό για την Ευρώπη και την πολιτική Ρήγκαν για τον υπόλοιπο κόσμο - το λεγόμενο αγγλοαμερικανικό μοντέλο ελαχιστοποίησης του κράτους - επιχειρηματία. Η διαφορά αυτών των πολιτικών στην δεκαετία του 80 με το σήμερα είναι ότι τότε υποστηρίχθηκαν μόνο από την ακραία νεοφιλελεύθερη πτέρυγα του πολιτικού συστήματος και είχαν δεχθεί την αντιπολίτευση των σοσιαλδημοκρατών, της αριστεράς και της λαϊκής δεξιά της Ευρώπης, μάλιστα η ίδια η Θάτσερ χαρακτήριζε την πολιτική της ως «συντηρητική επανάσταση». Σήμερα αυτή η πολιτική θεωρείται από όλο το κοινοβουλευτικό πολιτικό σύστημα, εκτός των ορθόδοξων μαρξιστών του ΚΚΕ, ως μονόδρομος. Η ευρωπαϊκή αριστερά δεν πείθει ότι φέρνει σοβαρές διαφωνίες παρά περισσότερο προσχηματικές. Φαινόμενα Κουβέλη - Δαμανάκη & Ανδρουλάκη έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτή την διαπίστωση που λέει ότι η ιδεολογική θέση των αριστερών προσαρμόζεται ανάλογα με την θέση που κατέχουν εντός ή εκτός εξουσίας, επισύρουμε για αυτό το λόγο σοβαρές επιφυλάξεις για το ρόλο τους από την ιταλική ελιά μέχρι τους πράσινους της Ευρώπης και το δικό μας σύριζα.
Γιατί λοιπόν τώρα η ταύτιση του πολιτικού συστήματος με αυτή την πολιτική; Για 3 δεκαετίες παρόλο που κυριαρχούσε η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και ενθαρρυνόταν η απελευθέρωση των αγορών εντούτοις το κράτος διατηρούσε την επιχειρηματικότητα του σε κοινωνικές υπηρεσίες. Γιατί τώρα με φρενήρεις ρυθμούς έχει επιβληθεί το δόγμα του «κράτους υπό εκποίηση»; Ποια η σχέση της κρίσης με αυτό το δόγμα; Τι επιπτώσεις επιφέρει για την κοινωνία η λειτουργία υπό κερδοσκοπικών όρων των υπηρεσιών κοινωνικής ωφέλειας και των κοινωνικών αγαθών και τι αντιστάσεις ή προοπτικές χειραφέτησης μπορούμε να βρούμε από την κατάσταση αυτή, είναι ζητήματα που θέλουμε να μας απασχολήσουν στην εκδήλωση αυτή.

Το τέλος της Ευρώπης, από τον πολίτη στον πελάτη.

Αν θέλουμε από κάπου να πιάσουμε την αρχή του νήματος της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών αυτό χρονολογικά τολμάμε να το τοποθετήσουμε στην οικονομική κρίση των αρχών του 70. Έως τότε και κυρίως λόγω της εξάρτησης του καπιταλισμού από την αγοραστική και πολιτική δυναμική του εργατικού πληθυσμού, είχε επέλθει συμβιβασμός μεταξύ κράτους και καπιταλισμού, γνωστός ως κευνσιανισμός και το κράτος πρόνοιας κρατούσε τις δημόσιες υπηρεσίες και τα κοινωνικά αγαθά έξω από την σφαίρα της κερδοσκοπίας. Ναι μεν το κράτος λειτουργεί με επιχειρηματικά κριτήρια αλλά η δυνατότητα πίεσης των πολιτών, μια δυνατότητα πολύ πιο άμεση στο κράτος απ' ότι στις υπερεθνικές εταιρίες, παρείχε ένα μαξιλάρι κοινωνικής ωφέλειας και χρησιμότητας. Αυτό θα το δούμε σε όλα τα παραδείγματα που μπορούμε να σκεφτούμε για δημόσιες υπηρεσίες το πώς ήταν στην κρατική μορφή τους και πως στην εταιρική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι σιδηρόδρομοι της Αγγλίας όπου μετά την ιδιωτικοποίηση τους όχι μόνο ακρίβυναν ως υπηρεσίες, αλλά και η ποιότητα τους χειροτέρεψε σε τέτοιο βαθμό που αυξήθηκαν τα θανατηφόρα σιδηροδρομικά ατυχήματα λόγω κακού σχεδιασμού και συντήρησης. Η αναζήτηση του μέγιστου κέρδους χαμηλώνοντας το κόστος των υπηρεσιών τις υποβάθμιζε σε πολύ μεγάλο βαθμό συγκριτικά με την υπό κρατική εποπτεία τους, γκρεμίζοντας ένα ιδεολόγημα που μας σερβίρεται πολύ τελευταία ότι «οι ιδιώτες ξέρουν καλύτερα». Το παράδειγμα των αγγλικών σιδηροδρόμων θα το ζήσουμε σύντομα και στην χώρα μας σε υπηρεσίες της Ενέργειας με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ , της ΕΥΑΘ στην ποιότητα και τιμή του νερού αλλά και στον ελληνικό ΟΣΕ. Η Κρίση του '70 άρχισε να αποδυναμώνει το εργατικό κίνημα μεταλλάσσοντας την εργασία σε υπηρεσίες και σπάζοντας σε κομμάτια το βιομηχανικό προλεταριάτο. Οι νέες τεχνολογίες εξασθένησαν ακόμα περισσότερο την ενότητα της εργατικής τάξης και ενδυνάμωσαν περισσότερο το κεφάλαιο. Σταδιακά με την επικράτηση μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της ιδεολογίας περί παγκοσμιοποίησης, διαμορφώθηκαν και νέα κέντρα αγορών και οι αναπτυσσόμενες χώρες παρουσίασαν καταναλωτικό δυναμικό. Σήμερα τα αποτελέσματα αυτής της ανακατανομής του κεφαλαίου και των δυναμικών του έχουν φέρει ενδοκαπιταλιστικές συγκρούσεις τόσο μεταξύ δύσης και ανατολής ( χωρών του BRIC ) αλλά και μέσα στην δύση μεταξύ ΗΠΑ & ΕΕ. Το ευρωπαϊκό κεφάλαιο χρειάζεται 2 πράγματα για να κρατήσει σε ικανοποιητικά ποσοστά τα κέρδη του και να καταστήσει την Ευρώπη ανταγωνιστική μέσα στο παγκόσμιο παιχνίδι.
α) Την υποβάθμιση της αξίας της εργασίας
β) Την πρόσβαση του σε νέες αγορές.
Για το α) σήμερα δεν θα επιλέξουμε να επεκταθούμε. Βιώνουμε όλοι μας όμως την ήττα της εργατικής αξίας έναντι του κεφαλαίου και αυτό είναι ένας από τους λόγους που το κεφάλαιο ένιωσε την αυτοπεποίθηση να σπάσει τον συμβιβασμό που είχε κάνει με το κράτος στην μεταπολεμική περίοδο και να διεκδικήσει την πρόσβαση των αγορών και στα κοινωνικά αγαθά όπου και αποτελούσαν μέχρι τότε άβατο για το καπιταλιστικό κεφάλαιο. Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία επέτυχε την άρση κάθε διαιτησίας στη μισθοδοσία, δασμών, φόρων και φραγμών στο ελεύθερο εμπόριο από την μεριά του κράτους. Με πιο πολύ αυτοπεποίθηση τώρα υπάγουν τα κοινωνικά αγαθά στην λογική της εμπορευματοποίησης, καθώς οι πολιτικοί υπάλληλοι των κυβερνήσεων βρίσκονται σε πλήρη στοίχιση με τις φιλελεύθερες ιδεολογίες, στην ουσία είναι υπάλληλοι των εταιριών και όχι πολιτικοί.
Η γνήσια αγορά στις οικονομικές θεωρίες των ακαδημαϊκών προϋποθέτει ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανταγωνιστικών παραγωγών και ένα πολύ μεγάλο αριθμό έως απεριόριστο που τείνει προς το άπειρο πελατών και σχετικά εύκολες δυνατότητες για την είσοδο νέων παραγωγών.
Η ιδανική αγορά για τους ιδιώτες ή αλλιώς αυτή που δεν διαβάζουμε στα εγχειρίδια του νεοφιλελευθερισμού αλλά βιώνουμε στην πραγματικότητα, προϋποθέτει από τα παραπάνω μόνο την διεκδίκηση του απεριόριστου αριθμού πελατών στην διάθεση όσο λιγότερων, και αν είναι δυνατό ενός σε μορφή ογκόλιθου μονοπωλίου όπως αυτό στην περίπτωση του λογισμικού ή του πετρελαίου.
Στην πραγματικότητα σε αντίθεση με το κράτος επιχειρηματία το οποίο παρέχει υπηρεσίες προς όλους και κυρίως μόνο προς τις χαμηλές τάξεις - συνέπεια ή αποτέλεσμα των χαμηλής ποιότητας υπηρεσιών - ο ιδιώτης εταιρία προσφέρει συνήθως υπηρεσίες και προϊόντα σε πιο περιορισμένους πληθυσμούς ανώτερων οικονομικά τάξεων. Η ανάδυση του καταναλωτισμού προϋπέθετε και την ανάδυση ενός μεγάλου πληθυσμιακά μεσαίου στρώματος με οικονομική ευρωστία - η λεγόμενη μικροαστική τάξη που πολιτικά καταλαμβάνει και το ιδεολόγημα του «μεσαίου χώρου». Η ευρωπαϊκή μεσαία τάξη μπορούσε λοιπόν και ανταποκρινόταν στον καταναλωτισμό και λειτουργούσαν αυτού του είδους οι αγορές. Με την υποβάθμιση της αξίας της εργασίας εν μέσω πολιτικής της κρίσης μειώνεται δραστικά και η καταναλωτική δυναμική των πληθυσμών της Ευρώπης και έχουμε έλλειμμα συσσώρευσης κερδών στις αγορές. Πχ με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), μόνο στο τέλος του α΄ διμήνου του 2011 έχουμε βουτιά στις πωλήσεις των αυτοκινήτων στο 54,5% και από εκτιμήσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου ο έλληνας οδηγός μείωσε στο 2010 την χρήση του αυτοκινήτου κατά 10% αλλά εντούτοις πλήρωσε 25% ακριβότερα καύσιμα. Βρίσκεται λοιπόν εδώ ο καπιταλισμός αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα που στην ουσία δημιούργησε ο ίδιος ή καλύτερα η απληστία του. Πως μπορεί να δημιουργεί αγορές σε ένα φτωχό πληθυσμό; Η απάντηση είναι ότι οι αγορές θα έπρεπε να προσανατολιστούν από τα είδη πολυτελείας στα απαραίτητα για την ζωή αγαθά. Έπρεπε οι αγορές να βρουν τρόπο να περιλάβουν στο σύνολο του πληθυσμού αυτό που του είναι απαραίτητο, αυτό χωρίς την κατοχή του οποίου δεν θα μπορεί να ζει. Και αυτή την ιδιότητα την διατηρούν μόνο τα δημόσια κοινωνικά αγαθά.
Η γέννηση ενός παιδιού πχ αποτελεί μια κοινωνική λειτουργία που μέχρι πρότινος θεωρούταν ότι βρίσκεται εκτός των κανόνων της αγοράς. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ποτέ ότι η εγκυμοσύνη το δικαίωμα δηλαδή ενός ζευγαριού να έχει πρόσβαση σε μια υγιή και προστατευόμενη γέννα θα γινόταν με όρους αγοράς; Το κράτος δίνει σε όλους ακόμα και τους πιο αδύναμους οικονομικά την δυνατότητα να έχουν τις έστω ελάχιστης ποιότητας υποδομές και τα νοσοκομεία. Οι κλινικές των ιδιωτών προσφέρουν πολυτέλεια και όχι υποκατάσταση της υπηρεσίας για την κάλυψη αυτής της ζωτικής λειτουργίας. Η γέννηση λοιπόν ενός μέλους της κοινωνίας βρίσκεται θεωρητικά υπό την αιγίδα του κράτους. Φανταστείτε αυτή την σχέση να διαρρηγνύεται προς χάριν των επιχειρηματικών συμφερόντων. Φανταστείτε την αγορά να διεκδικεί την πλήρη εμπορευματοποίηση της μαιευτικής. Φανταστείτε το κράτος να νομοθετεί ότι υποχρεωτικά η εγκυμονούσα θα πρέπει να διακομιστεί στις ιδιωτικές κλινικές και να τιμωρεί με πρόστιμα ή και φυλάκιση όσες μητέρες γενούν σπίτι τους με το πρόσχημα του κινδύνου της δημόσιας υγείας. Φανταστείτε ένα μέλλον όπου όποιο ζευγάρι δεν μπορεί να καλύψει τις οικονομικές απαιτήσεις μιας εισαγωγής γέννας σε ιδιωτική κλινική να είναι αναγκασμένο να βγάζει έξω από τα σχέδια του την προοπτική της απόκτησης ενός παιδιού. Φανταστείτε όλα αυτά και θα φανταστείτε μια ιδανική αγορά στον τομέα της μαιευτικής.

Το νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Ο Εργολάβος στην εξουσία.

Αυτή η κατάσταση πραγμάτων σηματοδοτεί το τέλος κάθε επίφασης δημοκρατικών δικαιωμάτων. Στην τριγωνική σχέση πολίτη, κυβέρνησης, εταιριών. Ο πολίτης συνδέεται με την κυβέρνηση μέσω των εκλογών ως το ύστατο και μοναδικό μέσο από την μεριά του ελέγχου της κυβερνητικής πολιτικής. Βρίσκεται όμως ανήμπορός και έξω από οποιαδήποτε πρόσβαση στην σφαίρα της αγοραιοποίησης των κοινωνικών δικαιωμάτων και αγαθών. Διογκώνεται με τον τρόπο αυτό η ανισότητα στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική σχέση μεταξύ πολιτών και κεφαλαίου. Όσο πιο πολύ αυξάνουν την επιρροή τους οι εταιρικές ολιγαρχίες επάνω σε τομείς των κοινωνικών αγαθών και δημόσιων υπηρεσιών τόσο περαιτέρω περιστέλλονται τα πολιτικά δικαιώματα των πολιτών. Η κυβέρνηση συνδέεται άμεσα με τις εταιρίες και τις εργολαβίες νομοθετώντας τα συμβόλαια , μετατρέποντας έτσι το ανήθικο σε νόμιμο και ο πολίτης εγκλωβισμένος σε μια σχέση υποτελή - πελάτη, με τις εταιρίες να έχουν όλες τις εξουσίες υπέρ τους. Είναι σαφές ότι η κατάσταση αυτή έχει κρίσιμες συνέπειες για την έννοια της δημοκρατίας, στην ουσία περνάμε σε μια εποχή όπου οι δομές της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» διατηρούνται προσχηματικά (εκλογές-κυβερνήσεις-κοινοβούλια) αλλά στην ουσία πρόκειται για ένα καθεστώς εταιρικής κυβέρνησης ιδιωτών που επιβάλει την θέληση του σε ένα πλήθος χωρίς καμμία πρόσβαση ή εκπροσώπηση στην πολιτική ούτε καν με την έννοια που αυτή διατηρεί στον αστικό κοινοβουλευτισμό. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η πολιτική ανισότητα είναι αναμφισβήτητη. Η εκχώρηση του κράτους στα επιχειρηματικά συμφέροντα (διαχείριση απορριμμάτων, υπηρεσίες της υγείας, παιδείας, συγκοινωνιών, επικοινωνιών, ενέργειας, οικονομικής αρωγής στους ασθενέστερους κ.ά.) καταργεί την ιδιότητα του πολίτη και ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο συγγράφεται, θεσμοθετώντας μια νέα σχέση πολιτικής μεταξύ των εταιριών και των υποτελών-πελατών τους.

άλλη δημοκρατία

Δυο λόγια γύρω από ένα θέμα τόσο επίκαιρο όπως η απo-ανάπτυξη

Συνέντευξη με τον Εδουάρδο Τζαρέλλι, καθηγητή Ιστορίας και Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολώνιας, επιστημονικό σύμβουλο σύνταξης του εκδοτικού οίκου «Αριάννα»)

Η απο-ανάπτυξη είναι ιδέα που αντλείται από την διαπίστωση ότι η παραγωγική ανάπτυξη δεν είναι δυνατόν να είναι άπειρη. Θεμελιώνεται σε δύο βασικές προβληματικές. Η πρώτη αφορά την κατάσταση της υγείας του πλανήτη και ειδικότερα την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας, την τήξη των πόλων και όλες τις επακόλουθες φυσικές καταστροφές, ολοένα συχνότερες και ολοένα σοβαρότερες. Η δεύτερη σχετίζεται με την προοδευτική εξάντληση των μη ανανεώσιμων πόρων του πλανήτη εξ’αιτίας της εντατικής εκμετάλλευσης δύο αιώνων εκβιομηχάνισης και, πρώτιστα, του βασικού μας ενεργητικού πόρου, του πετρελαίου. Η απο-ανάπτυξη είναι μέθοδος και τρόπος σκέψης που τίθεται με όρους κριτικής ανάλυσης της νεωτερικότητας και του παραδείγματος της «ανάπτυξης» με κάθε κόστος, όταν παραβλέπονται όρια και σοβαρότατες επιπτώσεις.

Ο Σέρζ Λατούς, ένας από τους πρωτοπόρους της ιδέας της απο-ανάπτυξης, υποστηρίζει ότι αφορά, κύρια, πρόβλημα νοοτροπίας. «Σκοπός της», διευκρινίζει, «είναι η απο-αποικιοποίηση του δυτικού φαντασιακού με την έξοδο από το ιδεολογικό δόγμα της «ανάπτυξης». Η κριτική στο παράδειγμα της νεωτερικότητας δεν αφορά μόνο τις υλικές του εκφάνσεις όπως οι οικολογικές και οικονομικές του επιπτώσεις. Αφορά, βασικά, το ιδεολογικό του υπόβαθρο και το ιδεολογικό υπόβαθρο του δυτικού πολιτισμού, καθ’όσον καλεί την κοινωνία να σπάσει τον κύκλο της παραγωγής, της εκμετάλλευσης και του κέρδους με οποιοδήποτε κόστος, με λίγα λόγια να εγκαταλείψει οριστικά τον κόσμο της μεταπρατικής ορθολογικότητας.

Η έξοδος από το φαντασιακό του κυρίαρχου οικονομισμού σημαίνει βαθιά συνειδητοποίηση του μέτρου από την πλευρά των συμπεριφορών μας, σημαίνει αυτοσυγκράτηση και καλλιέργεια της ύπαρξης στο πεδίο της ελευθερίας, της αλληλεξάρτησης και της ατομικής δημιουργικότητας απέναντι στην ενστικτώδη απληστία και στους εμβόλιμους μηχανισμούς της καταναλωτικής κοινωνίας σφυρηλατημένους στην διαστρέβλωση της έννοιας της ευτυχίας.

Επείγει η ριζοσπαστική αναστροφή της οπτικής μας προς ένα άλλο παράδειγμα, θεμελιωμένο στην δραστική μείωση της κλίμακας των τρόπων παραγωγής και στην αποκέντρωση της παραγωγής τροφίμων, των μεταφορών και της παραγωγής και προμήθειας ενέργειας. Μείωση κλίμακας και αποκέντρωση μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μόνο μέσω της μεταλλαγής της διοικητικής τεχνοκρατίας σε συμμετοχικότητα θεμελιωμένη στην αλληλεγγύη. Η αντιοικονομικότητα της διοικητικής τεχνοκρατίας έγκειται στο ότι αυτοσυντηρείται σε βάρος της αποδοτικότητας και του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος στο οποίο δρα.
Η υπέρβαση της ολοκληρωτικής εμπορευματοποίησης και μαζικοποίησης του φιλελευθερισμού περνά από την αναγκαία αναγωγή της παγκόσμιας αγοράς σε τοπικές αγορές, αμοιβαίων ανταλλαγών χρηστικών προϊόντων, δεδομένου ότι μόνο η τοπική παραγωγή είναι σε θέση να πετύχει την πλήρη βιωσιμότητα της διαχείρισης του ενεργειακού κύκλου και των αποβλήτων. Αναλογικά, επείγει η αναγωγή των οικονομικών ανταλλαγών από το παγκόσμιο και ανταγωνιστικό επίπεδο σε ένα επίπεδο συσχέτισης και ανταποδοτικότητας πού να αναπαράγει, μέσω της δωρεάς, την κοινωνικοποίηση της οικονομίας.

(Από: http://prasinovelos.blogspot.com)

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

ΘΕΣΣΑΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ’

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΡΟΜΗΣ ΣΤΟ ΠΕΡΤΟΥΛΙ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΓΙΑ ‘ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ’

ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

-Αναχώρηση από Λάρισα, Σχολεία Ανθίμου Γαζή, ώρα 08.00΄.

-Στάση 30΄ στα Τρίκαλα για καφέ

-Αφιξη στο Περτούλι 10.30΄

-Ενημέρωση μέχρι 12.00 για το Πανεπιστημιακό δάσος Περτουλίου από τον καθηγητή Δασοπονίας ΑΠΘ Χάρη Ζάγκα, υπεύθυνο για το συγκεκριμένο δάσος

- Ομαδική Προαιρετική Εξόρμηση στο δάσος για αναζήτηση, αναγνώριση και συλλογή άγριων μανιταριών με υποστήριξη – ξενάγηση από ειδικούς γνώστες των μανιταριών
μέχρι 14.00΄

-Γεύμα στην ταβέρνα *Ανώγι* που βρίσκεται μεταξύ Ελάτης και Περτουλίου μέχρι 16.00΄

- Επίσκεψη Ι.Ν.Πόρτας Παναγιάς στην Πύλη-Τρικάλων.

- Επιστροφή 7 μμ.

Δηλώσεις Συμμετοχής: Ιωακειμίδη Δημ. 6977438429, Μίχο Στέργιο 6974601730 , Δήμου Ελένη 6985079118

Κόστος Συμμετοχής Πούλμαν 10 ευρώ το άτομο

Σχόλιο:
Προσοχή στη ραδιενέργεια των ημερών από την Ιαπωνία. Μην τσιμπάτε στις καθησυχαστικές δηλώσεις της ελληνικής επιτροπής ατομικής ενέργειας, που είναι έτσι και αλλιώς όργανο του λόμπυ της πυρηνικής βιομηχανίας. Ευκαιρία να τη μετρήσετε στα μανιτάρια, που είναι γνωστό ότι την απορροφούν ιδιαίτερα και μπορεί να είναι δείκτης για τη παρουσία της στη περιοχή.

Μια εναλλακτική πρόταση για την ανεργία και τη φτώχια


Μια εναλλακτική πρόταση για την ανεργία και τη φτώχια αναδεικνύει η Κίνηση Τρικαλινών Πολιτών για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία. Μέσα από μια «εθελούσια ολιγάρκεια», την οργάνωση άμεσα δημοκρατικών κοινοτήτων και την τοπική παραγωγή, θα επιτευχθεί σμίκρυνση της οικονομίας αλλά και βελτίωση της ποιότητας της ζωής.
Η Κίνηση πραγματοποίησε την πρώτη της εκδήλωση την περασμένη Κυριακή ενώ μετρά μόλις ένα μήνα ζωής. Τονίζοντας πως δεν υπάρχουν περιθώρια επιλογής μεταξύ ανάπτυξης και από-ανάπτυξης, η Κίνηση βλέπει το πραγματικό δίλημμα μεταξύ της ανεξέλεγκτης ύφεσης και της ελεγχόμενης και βιώσιμης από-ανάπτυξης, όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ένα από τα μέλη της Κίνησης, ο εκπαιδευτικός Γιάννης Μπίλλας.


Λέξη κλειδί φαίνεται πως αποτελεί η «κοινότητα», η οποία θα υποκαταστήσει το συγκεντρωτικό κράτος, φέρνοντας στην θέση του άμεσα δημοκρατικές κοινότητες ανθρώπων, έθνη κοινοτήτων και κοινότητες εθνών. Η προσέγγιση της Κίνησης, που θυμίζει φεντεραλισμό, κινείται προς την μεριά της οικολογίας και του ουμανισμού. «Το κύτταρο της κοινωνίας, που θα αγαπήσουμε, θα είναι η αυτοδύναμη κοινότητα», σημειώνει ο Βαγγέλης Κρικώνης, μέλος της Κίνησης.
Στόχος δηλαδή είναι η δημιουργία μιας συμβιωτικής κοινωνίας με έμφαση σε ποιοτικά χαρακτηριστικά της ζωής, όπως η φιλία και η αλληλεγγύη. «Είναι προφανές ότι πρέπει να υιοθετήσουμε άλλες συμπεριφορές στην καθημερινότητά μας, μείωση κατανάλωσης, επισκευή και επαναχρησιμοποίηση υλικών, ανακύκλωση, επιβράδυνση κλπ», τονίζει ο κ. Μπίλλας.
Ο τρόπος με τον οποίο θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι μέσα από την αναδιανομή του πλούτου, των ωρών εργασίας, την απαίτηση για ανθρωπιστική κατεύθυνση της παιδείας αλλά και την απαίτηση για κατάργηση ορισμένων τηλεοπτικών εκπομπών. Προτείνεται ακόμη επιστροφή στην τοπική παραγωγή και αποφυγή των μεγάλων οικονομικών μονάδων σε συνδυασμό με την υιοθέτηση εναλλακτικών μορφών συναλλαγής. Εξάλλου τα μέλη της Κίνησης απορρίπτουν την «απελευθέρωση των αγορών» ως προτροπή στο «ο θάνατός σου η ζωή μου».
Για την Κίνηση, η αποανάπτυξη είναι μια απάντηση στην κρίση αλλά και ένας τρόπος να αποφευχθεί η «Νέμεσις (τιμωρία)» που επήλθε από την «Μανία (του κέρδους) και την Ύβρι..». «Η σημερινή χαοτική παγκόσμια τάξη πραγμάτων μας προειδοποιεί για ένα απειλητικό μέλλον», είναι η πρώτη φράση της ιδρυτικής τους διακήρυξης.
Η ιδρυτική διακήρυξη και άρθρα της Κίνησης φιλοξενούνται στην διεύθυνση http://apokoinou.com/

Από την Ελευθεροτυπία:
Κάν' το αλλιώς
Να μια πολιτική πρόταση από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας, υπό μορφήν κίνησης για την αποανάπτυξη: μείωση κατανάλωσης, επισκευή και επαναχρησιμοποίηση εργαλείων, ανακύκλωση, επιβράδυνση ρυθμών κίνησης-ζωής κ.ά.
Η Κίνηση για την Αποανάπτυξη Τρικαλινών Πολιτών τονίζει στην ιδρυτική της διακήρυξη ότι «η ανάπτυξη στις δυτικές χώρες έχει αποδειχτεί ότι ούτε περισσότερο ευτυχισμένους μάς έκανε ούτε τους φτωχούς του Τρίτου Κόσμου βοήθησε, ενώ ήδη το κόστος των κλιματικών καταστροφών είναι δυσβάσταχτο για τις οικονομίες των κρατών».

Την Κυριακή 13 Μαρτίου η Κίνηση διοργανώνει στις 11.00, στον Μύλο Ματσόπουλου στα Τρίκαλα, εκδήλωση με θέμα «Τοπικοποίηση», που είναι τίτλος του βιβλίου του οικογεωργού Γ. Κολέμπα. Ευπρόσδεκτες, πάντα, οι κινήσεις από τα «κάτω».
Γ.ΣΤ.

Από τον Πρωϊνό Λόγο Τρικάλων:

Tην πρώτη της εκδήλωση πραγματοποίησε προχθές στα Τρίκαλα η νεοϊδρυθείσα Κίνηση Αποανάπτυξης Τρικαλινών Πολιτών "Από Κοινού".

Είναι μια νέα κίνηση πολιτών που ξεκίνησε τη συγκρότησή της εδώ και περίπου ένα μήνα και προχθές παρουσιάστηκε ενώπιον των Τρικαλινών πολιτών, σε σχετική εκδήλωση – συζήτηση στο Μύλο Ματσόπουλου.
Όπως τονίστηκε από τα ιδρυτικά της μέλη, είναι μια κίνηση από τα κάτω, χωρίς ηγέτες και επικεφαλής, δημιουργήθηκε δε για να συμβάλει στην αναζήτηση διεξόδου από τη σημερινή πολύπλευρη κρίση στοχεύοντας στην οργάνωση μιας συμβιωτικής ανθρώπινης κοινωνίας που θα δίνει έμφαση στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ζωής, όπως είναι η φιλία, η δημιουργική εργασία, ο ελεύθερος χρόνος, η αλληλεγγύη. Θεωρεί μάλιστα ότι πρέπει οι πολίτες να υιοθετήσουν άλλες συμπεριφορές στην καθημερινότητά τους τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Όπως είναι η μείωση κατανάλωσης, η ανακύκλωση, η επιστροφή στην τοπική παραγωγή και διάθεση, η αποφυγή των μεγάλων οικονομικών μονάδων κ.λ.π.
Γι' αυτό και η πρόταση της κίνησης είναι "μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα χωρίς να χρειάζεται να παράγουμε όλο και περισσότερο".
Κεντρικό πρόσωπο της εκδήλωσης ήταν ο συγγραφέας του βιβλίου "Τοπικοποίηση. Μια απάντηση στην Παγκοσμιοποίηση" Γιώργος Κολέμπας, καθηγητής από τον Βόλο, ο οποίος αναφερόμενος στο βιβλίο είπε πως ο όρος "Τοπικοποίηση" βγήκε μέσα από το παιχνίδι των λέξεων, σαν αντίθεση στην "Παγκοσμιοποίηση" και συνδέεται με την γενικότερη πρόταση της αποανάπτυξης που διαμορφώνεται σήμερα και είναι μια στρατηγική που έχει ως κατάληξη την τοπικοποιημένη κοινωνία και οικονομία, δηλαδή στην δημιουργία μιας οργανωμένης κοινωνίας που θα έχει ως κύτταρο την κοινότητα. Και μέσα από την ομοσπονδιοποίησή τους οι κοινότητες να δημιουργηθούν κοινότητες περιφερειών, κοινότητες εθνών και τελικά όλο αυτό το εγχείρημα να καταλήξει σε μιας άλλης μορφής παγκόσμια κοινότητα.

Πρωτοβουλία για έναν αυτοδιαχειριζόμενο αγρό στο Ελληνικό

Το πρώτο βήμα για τη δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου αστικού αγρού έκαναν τα μέλη της «Πρωτοβουλίας», την Κυριακή 20 Μαρτίου 2011. Στον επιλεγμένο χώρο και με τη βοήθεια των βιοκαλλιεργητών Αττικής, δημιούργησαν ένα “σπορείο” με ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες φυτών.
Στόχος, η δημιουργία ενός οικo-αγρού, εντός του αστικού χώρου (δεν θα χρησιμοποιηθούν καθόλου χημικά συστατικά). Ο χώρος που επιλέχθηκε στο Ελληνικό έχει συμβολικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας στις αντιστάσεις που υπάρχουν ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης για “αξιοποίηση” του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού.
Φυτεύτηκαν περίπου 4000 σπόροι σε ειδικά τελάρα. Οι ποικιλίες που επιλέχθηκαν πέραν της ντομάτας έχουν ιδιαίτερη αξία μιας και πρόκειται για ποικιλίες που σπανίζουν στην αγορά. Φυτεύτηκε μαύρο καρπούζι και χειμωνιάτικο πεπόνι!
Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία, οι σπόροι ποτίστηκαν και καλύφθηκαν με πλαστικό.
Τα αποτελέσματα της σποράς αναμένονται σε περίπου μια εβδομάδα. Μια ομάδα εργασίας ανέλαβε το πότισμα και τη φροντίδα του “σπορείου”.
Ακολούθησε συνέλευση με τους παρευρισκόμενους και κρίθηκε αναγκαία μια νέα συνέλευση την Δευτέρα 28 Μαρτίου στις 7μ.μ στον χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου Δήμου Ελληνικού (πρώην Αμερικάνικη βάση). Στη συνέλευση θα συζητηθούν οι ενέργειες που θα ακολουθήσουν.
Νέο φύτεμα σπόρων θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Απριλίου.
http://agroselliniko.blogspot.com/
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΣΤΟ BLOG

ΥΓ€ΙΑ - Π€ΡΙΘΑΛΨΗ -ΑΣΘ€Ν€ΙΣ - €ΡΓΑΖΟΜ€ΝΟΙ ΣΤΗ Μ€ΓΓ€ΝΗ ΚΥΒ€ΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΧΡ€ΟΥΣ


• Αφού μειώσανε μισθούς και συντάξεις
• Αφού αυξήσανε τους φόρους
• Αφού έφαγαν τα δώρα
• Αφού διαλύσανε τις ΔΕΚΟ
• Μόλις πήγανε την ανεργία στο 20%
• Μετά που πέρασαν το ασφαλιστικό
• Λίγο πριν καταργήσουν τα βαρέα και ανθυγιεινά

Τώρα έβαλαν στο μάτι περίθαλψη και νοσοκομεία. Έτσι λοιπόν οι πολίτες που έχουν πληρώσει 2 φορές για την υγεία – και ως φορολογούμενοι και ως ασφαλισμένοι – τώρα πρέπει να πληρώνουν και όταν πηγαίνουν στο νοσοκομείο.
5 ευρώ για τα ιατρεία, 60 ευρώ τα απογευματινά αλλά και τα επείγοντα και τις εξετάσεις και ό,τι άλλο θέλει ο συρφετός υπουργών και οικονομικών παραγόντων.

ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Ο ΠΟΝΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΕΡΔΟΣ

Πρώτα θύματα αυτής της αθλιότητας:
• οι άνεργοι
• οι ανασφάλιστοι που δεν κλείσανε 100 ένσημα την προηγούμενη χρονιά
• οι μετανάστες που δουλεύουν συνήθως χωρίς ταμείο
• οι νέοι που δεν έχουν μπει ακόμα σε δουλειά
• οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ
• οι φτωχοί άνθρωποι
• οι καινούργιοι φτωχοί που η οικονομική πολιτική φτιάχνει κάθε μέρα
• τα παιδιά τους, οι οικογένειές τους.

Τη στιγμή που επιδοτούν με δεκάδες δισεκατομμυρίων τις χρεοκοπημένες τράπεζες, την ώρα που πληρώνουν ιλιγγιώδη επιτόκια για τα δάνεια, ενώ μειώνουν τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων…
…πνίγουν οικονομικά τα νοσοκομεία, τους ταμειακούς γιατρούς, τα φαρμακεία, τα ασφαλιστικά ταμεία και βάζουν τον κόσμο να πληρώνει από την τσέπη του.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΗ, ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ
ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΣΕ ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ

Να απαιτήσουμε:

ΚΑΜΙΑ ΠΛΗΡΩΜΗ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ



Παρέμβαση Πολιτών Βόλου

Κοινωνία στα πρόθυρα έκρηξης


Από το tvxsteam:

Καταλήψεις δημαρχείων, σχολείων, νοσοκομείων, αποδοκιμασίες πολιτικών... Η οργή ξεχειλίζει, οι πολίτες αρνούνται πλέον να παραμένουν θεατές απέναντι στις εξελίξεις και προχωρούν σε κινητοποιήσεις διεκδικώντας τα δικαιώματά τους.
Καταλήψεις δημαρχείων
Στην πρωτεύουσα, συμβασιούχοι δημοτικοί υπάλληλοι προχώρησαν από τη Δευτέρα σε κατάληψη του δημαρχείου Αθηνών, μετά την απόφαση του Γιώργου Καμίνη, να ακυρώσει τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και να μην αποσύρει από την ημερήσια διάταξη το θέμα της πρόσληψης νέων εργαζομένων με οκτάμηνη σύμβαση. Η συνάντηση της Τετάρτης μεταξύ του κ. Καμίνη, του προέδρου της ΑΔΕΔΥ Σ. Παπασπύρου και εκπροσώπων των σωματείων εργαζομένων του δήμου, έληξε χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Οι εργαζόμενοι δεν ικανοποιήθηκαν από την πρόταση του δημάρχου για αναστολή απλώς του προγραμματισμού των νέων προσλήψεων, χωρίς παράλληλα άμεση παρέμβαση στον υπουργό Εσωτερικών, με αποτέλεσμα να συνεχιστούν οι καταλήψεις.
Στο Ηράκλειο Κρήτης, εργαζόμενοι στα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» προχώρησαν την Τετάρτη σε συμβολική κατάληψη του δημαρχείου της πόλης, αντιδρώντας στον αποκλεισμό μεγάλου αριθμού ηλικιωμένων από το πρόγραμμα, γεγονός που οδήγησε τους ίδιους στην ανεργία. Σημειώνεται ακόμη ότι όσοι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα δεν υπάγονται σε δήμους που έχουν υπόλοιπο χρηματοδότησης, έχουν να πληρωθούν τους 7 τελευταίους μήνες.
Έπειτα από 3 ημέρες κατάληψης του δημαρχείου Λέσβου, οι εργαζόμενοι σταμάτησαν την Τετάρτη την κινητοποίησή τους, μετά τη διαβεβαίωση εκ μέρους της δημοτικής αρχής ότι θα καταβληθεί η οφειλόμενη μισθοδοσία σε όλους τους εργαζόμενους.
Με αίτημα την πρόσληψη προσωπικού της ΔΕΗ, στη Δυτική Μακεδονία, μέλη του Σωματείου εργαζομένων της ΔΕΗ «Σπάρτακος» κατέλαβαν πριν από μερικές ημέρες συμβολικά το δημαρχείο Κοζάνης. Είχε προηγηθεί δίωρη παύση λειτουργίας και των πέντε ορυχείων της περιοχής από εργαζόμενους της ΔΕΗ, καθώς και κατάληψη του Διοικητηρίου του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας.
Σε κατάληψη του δημαρχείου Αμυνταίου στη Φλώρινα προχώρησαν και οι εργαζόμενοι του νέου δήμου, με αίτημα καλύτερες συνθήκες εργασίας. Οι εργαζόμενοι των 6 δήμων που συνενώθηκαν κάνουν λόγο για συνωστισμού υπηρεσιών και εργαζομένων στο κτίριο του δημαρχείου, τίθεται ζήτημα επικινδυνότητας του ήδη παλιού κτιρίου, ενώ προκαλούνται και προβλήματα στην εξυπηρέτηση των πολιτών και ζητούν τη μεταστέγαση του ΙΚΑ, του δασαρχείου και της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και την αναδιαμόρφωση των χώρων ώστε να εξασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Χορός καταλήψεων και στα σχολεία
Δεκάδες σχολεία σε όλη τη χώρα τελούν υπό κατάληψη σε απάντηση στην απόφαση του υπουργείου Παιδείας να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων. Γονείς, εκπαιδευτικοί και τοπικοί φορείς αντιδρούν στο νέο εκπαιδευτικό χάρτη, προχωρώντας ακόμη σε αποκλεισμούς δρόμων και παρεμβάσεις σε περιφερειακές διευθύνσεις. Μαθητές προχωρούν και σε αποχή από τα μαθήματά τους, ενώ άλλες μορφές διαμαρτυρίας αποτελούν και οι καταλήψεις διοδίων από τους μαθητές.
Κινητοποιήσεις στα νοσοκομεία
Σε συμβολική κατάληψη στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών προχώρησαν την Τετάρτη οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία της χώρας στο πλαίσιο απεργιακών κινητοποιήσεων που αναμένεται να κλιμακωθούν με τις 24ώρες απεργίες στις 30 Μαρτίου στα νοσοκομεία της Αθήνας και του Πειραιά και στις 31 Μαρτίου στα νοσοκομεία της Περιφέρειας. Οι γιατροί και οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία ζητούν προσλήψεις προσωπικού, διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος υγείας και να μην γίνουν περικοπές και συγχωνεύσεις που «διαλύουν το ΕΣΥ».
Για τις 31 Μαρτίου, οι εργαζόμενοι των νοσηλευτικών ιδρυμάτων της Αθήνας και του Πειραιά έχουν προγραμματίσει 5ωρη στάση εργασίας. Στις 11:00 το πρωί της ίδιας μέρας, θα προχωρήσουν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας.
Αποδοκιμασίες πολιτικών
Άλλη μια μορφή εκδήλωσης της αγανάκτησης των πολιτών αποτελούν τις τελευταίες ημέρες οι αποδοκιμασίες που στρέφονται κατά πολιτικών προσώπων και υπουργών της κυβέρνησης. Τελευταίο περιστατικό ήταν εκείνο κατά της υπουργού Εργασίας Λούκα Κατσέλη. Εργαζόμενοι στο εργοστάσιο Φίλκεραμ Τζόνσον, που παραμένουν απλήρωτοι από τον Δεκέμβριο και πραγματοποιούν κατάληψη, διέκοψαν σύσκεψη της υπουργού στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με συνθήματα διαμαρτυρίας. «Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία. Είμαστε σε ομηρία», φώναζαν.
Είχε προηγηθεί ένταση στη Σύρο, όταν η αστυνομία προχώρησε σε ρίψη χημικών επιχειρώντας να απωθήσει διαδηλωτές που αντιδρούσαν στην επίσκεψη του πρωθυπουργού στο νησί τους. Λίγες ημέρες νωρίτερα, πολίτες εξαπέλυσαν γιαούρτια εναντίον του Θ.Πάγκαλου σε ταβέρνα στα Καλύβια, ενώ ο υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Νίκος Σηφουνάκης, αποδοκιμάστηκε έντονα σε συνέδριο αρχιτεκτόνων.