Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Κοράκια

Το έλαβα με το ταχυδρομείο από τον φίλο Αργύρη:

Γειάσου Γιώργο
Όταν τα κοράκια επιτίθενται στους εχθρούς ή στη λεία τους, στοχεύουν κατα προτίμηση στα μάτια. Μεταξύ τους όμως υπάρχει αλληλοκατανόηση και ένα είδος σεβασμού, οπότε “κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει”.
Η φράση αυτή αποδίδεται στον αρχαίο κρητικό φιλόσοφο Επιμενίδη.
Παρόλο που αδικούμε τα κοράκια συγκρίνοντάς τα με τους ανθρώπους, ας ζητήσουμε την κατανόησή τους και ας θεωρήσουμε ότι με τη σύγκριση αυτή αναβαθμίζουμε κάποιους ανθρώπους στο επίπεδο των κορακιών.

Κοράκια

Κόρακας είδε κόρακα
Να κλέβει ένα τυρί
Και προσποιήθηκε ευθύς
Πως σφόδρα απορεί.
«Συνάδελφε, τι ειν’ αυτά;
»δε ντρέπεσαι λιγάκι!»
«Ησύχασε, συνάδελφε,
»να, πάρε κομματάκι»

Κόρακας είδε κόρακα
Στο νόμο ν’ ασελγεί
Και του πε: «τι στον κόρακα
»κάνεις εσύ εκεί;»
Κι ο κόρακας, ο ασελγών:
«Ηρέμησε, αδελφάκι,
»κοινός μας είναι ο αγών
»είμαι κι εγώ κοράκι»

Κόρακας άλλου κόρακα
Μάτι ποτέ δεν βγάζει
Μόνο του λέει «σ’ εώρακα»
Και κάνει πως τον κράζει.
Όμως, σε λίγο, ο πονηρός,
Μαζί του τακιμιάζει
Αφού ’ναι κόρακας κι αυτός
Και σ’ όλα του, του μοιάζει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου