Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Αυτό που συμβαίνει στο Λευκό Πύργο είναι το αίτημα του δημοτισμού.

Ψέμματα δεν λέω. Όποιος δεν το βλέπει, ίσως να νομίζει ότι δεν υπάρχει. Έτσι τουλάχιστον κάνουν και οι στρουθοκάμηλοι.

Συνεχίζεται η παρουσία του κόσμου στον λευκό Πύργο και για 3η ημέρα με συμμετοχή περίπου 2.000 ίσως και να πέρασαν πολλοί περισσότεροι συνολικά.
Σήμερα πραγματοποιήθηκε ξανά, με μικροφωνική που έχει στηθεί, λαϊκή συνέλευση.
Από τις 7.00 μέχρι τις 12.00 ο κόσμος έπαιρνε συνέχεια το λόγο και ήταν μια πραγματικά πρωτόγνωρη για όλους μας διαδικασία και ως εμπειρία μπορώ να πω ότι το επίπεδο, και της σύνθεση του κόσμου αλλά και της ποιότητας των απόψεων ( ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι ) είναι πολύ ανώτερο από αυτό που παρακολούθησα στις συνελεύσεις των εβδομάδων του Δεκέμβρη του 2008.
Τα νέα είναι ότι προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς καλλιτέχνες να πραγματοποιηθεί το Σάββατο συναυλία στο χώρο του λευκού Πύργου. Τα ηχητικά θα είναι και αυτά καλυμμένα από εταιρίες συναυλιών που δεν θέλανε, και σωστά, να μαθευτεί ποιες είναι. Αυτό που θα χρειαστεί είναι χέρια για να βοηθήσουν στα κουβαλήματα και από ότι άκουσα ένα αμάξι με καρότσα για διάφορα κουβαλήματα. Όσοι λοιπόν προσφέρονται το ραντεβού είναι στις 6.00μμ.
Την ίδια ώρα επίσης θα πραγματοποιηθεί ποδηλατοπορεία με σημείο εκκίνησης τον λευκό Πύργο.Ενώ την Κυριακή υπάρχει πανευρωπαϊκό κάλεσμα στις 6.00 και ο λευκός Πύργος θα συμμετέχει και αυτός.
Ανακοινώθηκε ότι χρειάζονται προσφορές σε καθαριστικά, τρόφιμα, σακούλες, τέντες και το πιο σπουδαίο που ειπώθηκε ότι δεν ζητάμε χρήματα γιατί δεν θέλουμε να βάλουμε κανένα να διαχειρίζεται για κανένα λόγο χρήματα. Όποιαος θέλει να προσφέρει κάτι και δεν ξέρει μπορεί να ρωτήσει στην τέντα πληροφόρησης που έχει στηθεί.
Τώρα έγιναν διάφορες ομάδες εργασίας που δεν τις θυμάμαι όλες. Συμμετείχα σε μια που επεξεργαζόταν ένα κείμενο που θα εκφράζει τα όσα λέγονται αυτές τις ημέρες στις συνελεύσεις και θα αποτελούν κάλεσμα προς τον κόσμο της πόλης.
Δύσκολο έργο πραγματικά και για αυτό το λόγο αν και γράφτηκε ένα κείμενο που η ομάδα εργασίας θεωρούσε ότι αποτελεί άξονα συμφωνίας, εντούτοις δεν κατατέθηκε αλλά προτιμήθηκε να τραβήξει η συζήτηση σε άλλες 2 συνελεύσεις ώστε να είναι μέτοχος όσο γίνετε περισσότερος κόσμος. Αύριο στις 5,00μμ υπάρχει αυτή η συνέλευση, η οποία θα επαναληφθεί αργότερα το βράδυ που μαζεύετε και ο πιο πολύς κόσμος, και αν έχει καταλήξει κείμενο θα ζητηθεί να ψηφιστεί.
Τώρα φυσικά εννοείται ότι όλα αυτά που γράφω είναι προσωπικές εικόνες που αποκόμισα και όχι κάτι που αποτελεί την συνολική πραγματικότητα.
Η αίσθηση που μου έχει δημιουργηθεί είναι ότι όπως και να έχει αυτό που γίνετε αυτή τη στιγμή στη Θεσσαλονίκη και οπουδήποτε αλλού, είναι κάτι που βασικά ξεκίνησε από το παλικάρι τον Μοχάμεντ Μπουαζίζι, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου στην Τυνησία και κατά κάποιο τρόπο έφτασε σε εμάς μέσω της πλατείας Ταχίρ και της Ντε Σολ στην Ισπανία. Σήμερα μάθαμε για αυτά που γίνανε στην Βαρκελώνη και ότι αρχίζει κόσμος και στην Γαλλία. Φοβερό! Αυτή η δυναμική των "αλυσιδωτών εξεγέρσεων" είναι αναμφίβολα ένα από τα νέα θετικά στοιχεία της "παγκοσμιοποίησης" και της ηλεκτρονικής τεχνολογίας.
Το άλλο συμπέρασμα είναι ότι αυτός ο "απολιτικ αχταρμάς" όπως έχει χαρακτηριστεί πολλάκις από πολλούς φίλους και συντρόφους με εμπειρία χρόνων στο κίνημα, κατάφερε να κάνει κάτι που οι εκατοντάδες πορείες, καταλήψεις, απεργίες και συγκρούσεις της αριστεράς και του α/α δεν καταφέραμε τόσα χρόνια. Έβαλε τον κόσμο να μιλάει και να ακούει. Αυτό ότι και αν γίνει από εδώ και πέρα αποτελεί μια ρήξη στην ελληνική πραγματικότητα που πράγματι ο Δεκέμβρης του 08 έβαλε τα θεμέλια της αλλά δεν κατάφερε να την επεκτείνει με τον τρόπο που γίνεται σήμερα. Δεν ξέρω τι γίνετε στις άλλες πόλεις, αλλά εδώ και τρεις μέρες στη Θεσσαλονίκη μιλάνε εκατοντάδες απλοί άνθρωποι ασταμάτητα μπροστά σε ακροατήριο χιλιάδων πολιτών, και έχω την αίσθηση ότι είναι όλοι τους ικανοί να συνεχίσουν σε αυτούς τους ρυθμούς για μια εβδομάδα ακόμα. Αυτό είναι μια κοινωνική κίνηση που αναγκαστικά θα προκαλέσει και άλλα αποτελέσματα σε δομές και αντιστάσεις.
Παραδέχομαι ότι ο πολιτικός λόγος που βγαίνει μέχρι στιγμής δεν είναι αρκετά "μαρξικός" και αυτό σίγουρα ξενίζει τους φίλους αναρχικούς που βρίσκονται στον μαρξικό ορίζοντα και φυσικά όλη την αριστερά. Η αίσθηση που μου δίνετε με τα αιτήματα που ακούω, κατά των προνομίων των πολιτικών και της κυριαρχίας του εμπορεύματος, και αιτήματα όπως περισσότερη εξουσία στους πολίτες και θέσπιση ορίων κατώτερων και ανώτερων μισθών, ότι έχουμε εδώ πέρα ένα πρόταγμα για "Δημοκρατικοποίηση του Καπιταλισμού" και αυτό το λέω όχι με την έννοια της σοσιαλδημοκρατίας και του λενινισμού που ήταν η "κρατικοποίηση του καπιταλισμού/φορντισμού" αλλά με την έννοια ο Δήμος, το δημοκρατικό πλήθος να ελέγχει τον καπιταλισμό. Να του υφαρπάξει δηλαδή την πολιτική εξουσία χωρίς να αμφισβητεί τα θεμελιώδη του χαρακτηριστικά που είναι η ελεύθερη αγορά, η ιδιοκτησία, οι τάξεις και η ιδιωτική πρωτοβουλία.
Είναι αυτό εφικτό; Είναι στρεβλή νοσταλγία στον "παλιό καλό καπιταλισμό"; Είναι ενσωμάτωση ή είναι αίτημα επανάστασης στην νεωτερική της μορφή; Αυτό θα φανεί στα χρόνια που θα έρθουν. Ένα είναι σίγουρο και αυτό το λέω με κάθε βεβαιότητα και το επισημαίνω προς όλες τις κατευθύνσεις: Η αριστερά σε αυτή την υπόθεση έχει σίγουρα ειδικό βάρος, ή θα διαλυθεί μέσα στον κόσμο ή θα τον διαλύσει.
Ας σκεφτούν διπλά όσοι θελήσουν να παίξουν τα κλασικά παιχνίδια που παίχτηκαν μέχρι τώρα σε βάρος των κινημάτων...ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω...

Αθανάσιος Γ.

Σχόλιο από Θοδωρή:
Καλά νέα, κι εγώ μαθαίνω από παρευρισκομένους ότι δημιουργούνται επιτροπές για δράσεις, γίνεται δημοκρατική συζήτηση κλπ. Δεν νομίζω ότι υπάρχει σήμερα Αριστερά ώστε να διαλυθεί ή να διαλύσει τον κόσμο. Υπάρχουν υπολείμματα της καταστροφής της Αριστεράς. Αυτό υποδηλώνει ένα προπολιτικό ιδεολογικό αγώνα πολύ σημαντικό για την εξέλιξη παρόμοιων εγχειρημάτων. Χρειάζεται εδώ ένας καταμερισμός εργασίας και όχι αλληλουπονομεύσεις -- φυσικά η κριτική είναι πάντα επιθυμητή.
Θοδωρής

Σχόλιο δικό μου: Βρέθηκα και γώ χθες βράδυ στην αντίστοιχη συγκέντρωση του Βόλου-αργά είναι αλήθεια και η εικόνα μου δεν είναι αντιπροσωπευτική, γιατί είχαν φύγει πολλοί-όπου συνεχιζόταν η συνέλευση με ντουντούκα. Το πρώτο θετικό που είδα είναι ότι ο ομιλητής κάθε φορά ακούγεται με προσοχή και σεβασμό και αποδοκιμάζεται όποιος αντιδρά στα λεγόμενά του με φωνές ή διαμαρτυρίες χωρίς να περιμένει τη σειρά του για να εκφράσει τη δική του άποψη. Κρατούσαν μάλιστα και πρακτικά κάποιοι, ώστε στις επόμενες μέρες να διατυπωθούν σε κείμενο διακήρυξης, όσο γίνεται οι απόψεις των ομιλητών. Είναι φανερό όμως ότι υπάρχει μια αρχική αμηχανία στους συμμετέχοντες και αυτό είναι κατανοητό, αφού για τους περισσότερους είναι πρωτόγνωρη κατάσταση. Αν συνεχισθούν αυτές οι συνελεύσεις και αν ο κόσμος περάσει από το στάδιο της έκφρασης της αγανάκτησης, στο "τι μέλει γενέσθαι" με δημιουργία ομάδων επεξεργασίας προτάσεων, με σταθερή παρουσία και δημιουργία καταυλισμού στο Πάρκο-απαραίτητη η συλλογική κουζίνα για να μη τρεφόμαστε από τα φαστ-φουτ-τότε υπάρχει ελπίδα να γενικευθεί αυτό το κίνημα και να πάρει τη ζωή στα χέρια του δημιουργώντας αυτοθεσμούς μετάβασης προς το δημοτισμό. Όσοι από την αριστερά θέλουν να συμμετέχουν, θα είναι καλό να αποβάλουν τη ταμπέλα τους και να εκφράζονται σαν πολίτες και να μη προσπαθήσουν για άλλη μια φορά να ηγηθούν. Είδαμε τα αποτελέσματα στις μέχρι τώρα αντιδράσεις υπό την ηγεσία τους.
Προς το παρόν-τουλάχιστον για το Βόλο-η κατάσταση δεν έχει ακόμα αυτά τα χαρακτηριστικά. Τα καφέ της παραλίας στην πόλη ήταν γεμάτα -την ίδια ώρα- από τους θαμώνες της "φραπεδιάς". Φαίνεται ότι ακόμα υπάρχει "λίπος" και χαρτζηλίκι. Για να σηκωθεί η μεσαία τάξη από τον καναπέ, πρέπει να το πάρει απόφαση ότι δεν υπάρχει πια δυνατότητα επιστροφής στο καταναλωτικό μοντέλο των προηγούμενων δεκαετιών-ούτε με γιωργάκη, ούτε με αντωνάκη-και να επιλέξει μαζί με τους "απο κάτω" τη μετάβαση στην τοπικοποιημένη, αμεσοδημοκρατική κοινωνία της "ευημερίας της λιτότητας", της ισοκατανομής των πόρων και εξουσίας, με το μικρότερο δυνατό οικολογικό απότύπωμα.
Μόνο όταν συναντηθεί η ανάγκη με την επιλογή προς μια τέτοια κατεύθυνση, υπάρχουν ελπίδες να αποφύγουμε την προοπτική της τεχνοφασιστικής κοινωνίας που μας ετοιμάζουν οι ελίτ, για να επιβάλλουν και στις μεσαίες τάξεις της δύσης τη λιτότητα. Γιατί ξέρουν πια ότι οι περιορισμένοι πόροι αυτού του πλανήτη δεν επιτρέπουν να αναπαράγεται το προηγούμενο καταναλωτικό πρότυπο, ώστε να συνεχίζουν να έχουν τη συναίνεση των μεσοστρωμάτων. Δεν είναι δυνατόν πια να καταναλώνουμε όλοι στον ίδιο βαθμό και προσπαθούν αυτό να το επιβάλουν με "μνημόνια" ξεκινώντας από τους αδύνατους κρίκους -όπως η Ελλάδα-και σιγά σιγά να το γενικεύσουν σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου