Η υψηλή εγγυημένη τιμή για μικρά αιολικά που νομοθετήθηκε το 2010 (ν. 3851/2010), πρακτικά δεν αξιοποιείται στην εξαιρετικά πλούσια σε αιολικό δυναμικό Ελλάδα λόγω έλλειψης χρηματοδοτικών εργαλείων αλλά και εργαλείων πιστοποίησης.
Ειδικά στα νησιά που είναι προικισμένα με πλούσιο αιολικό δυναμικό, οι μικρές ανεμογεννήτριες μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά να σταματήσει ο οικονομικός και περιβαλλοντικός παραλογισμός της χρήσης ορυκτών καυσίμων στην ηλεκτροδότηση, αλλά και να στηρίξουν τις νησιωτικές κοινωνίες με θέσεις εργασίας και με έσοδα από την πώληση της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Σήμερα πληρώνουμε 700 εκατ. ευρώ το χρόνο για ηλεκτροδότηση με μαζούτ και ντήζελ: θα είναι πολύ σημαντικό, αν τα λεφτά αυτά αρχίσουν να αξιοποιούν δικούς μας ανανεώσιμους φυσικούς πόρους και να μένουν στις τοπικές κοινωνίες των νησιών, μέσα από μικρές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα συνεταιριστικές και δημοτικές. Η κυβέρνηση οφείλει να καταλάβει ότι στην εποχή που διανύουμε δεν αρκεί να νομοθετεί απλά τις εγγυημένες τιμές. Χρειάζεται να εργάζεται άμεσα, προσφέροντας τα κατάλληλα θεσμικά εργαλεία, ώστε να εξασφαλίζονται και συνθήκες για την αξιοποίησή τους από την κοινωνία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου