Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Νέα νομοθεσία της Ε.Ε. για τους σπόρους: Απειλή για τις τοπικές ποικιλίες, ευνοϊκή για πατέντες & τεχνολογίες ελέγχου


Μια νέα αναθεώρηση της νομοθεσίας της Ε.Ε. σχετικά με την εμπορία σπόρων που αναμένεται να ισχύσει σύντομα, δείχνει να αποτελεί ουσιαστική απειλή για την διατήρηση και κυκλοφορία των τοπικών ποικιλιών, οδηγώντας μέχρι και στην απαγόρευση τους. Αντιθέτως, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις ευνοούν τις μεγάλες εταιρείες σπόρων μέσω της επέκτασης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και την προώθηση νέων τεχνολογιών έλεγχου για όλες τις εμπορικές φυτικές ποικιλίες.

Διατήρηση της ποικιλομορφίας; όχι και τόσο..
Χωρίς να έχει γίνει δημόσια αντιληπτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αρχίσει να αναθεωρεί την νομοθεσία της Ε.Ε. σχετικά με την εμπορία σπόρων από το 2008. Μέχρι και πριν μερικά χρόνια, η εμπορία σπόρων μη εγγεγραμμένων ποικιλιών (τοπικών, παραδοσιακών και ιδιοπαραγώμενων) δεν υφίσταντο στις περισσότερες χώρες κάποιο ουσιαστικό έλεγχο, μιας και αποτελούσαν σχετικά μικρό κομμάτι της αγοράς και διακινούνταν χωρίς ανταγωνιστικές εμπορικές προθέσεις. Τον Ιούνιο του 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε μια οδηγία σχετικά με την διατήρηση συγκεκριμένων ποικιλιών καταλήγοντας σε μια σειρά οδηγιών, οι οποίες εφαρμόζονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα της Ε.Ε.. Ο ρόλος τους είναι η ρύθμιση της εμπορικής κυκλοφορίας φυλών ζώων, φυτικών ποικιλιών προσαρμοσμένων σε τοπικές συνθήκες καθώς και εκείνων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Τα κράτη μέλη της Ε.Ε. θα υποχρεωθούν σύντομα, πιθανότατα εντός τους 2010, να ενσωματώσουν τις σχετικές οδηγίες στην εθνική τους νομοθεσία.
Ωστόσο, παρόλο τον τίτλο “για την διατήρηση της ποικιλομορφίας", οι οδηγίες αυτές δεν έχουν συνάδει μέχρι τώρα με τον σκοπό τους, το να σταματήσει δηλαδή η απώλεια αγροτικής βιοποικιλότητας και να απλοποιηθεί η σχετική νομοθεσία. Όπως έχει επισημανθεί, αν και επέτρεψαν την καταχώρηση τοπικών ποικιλιών στους επίσημους καταλόγους, παράλληλα έχουν δημιουργηθεί και πολλά υπερβολικά γραφειοκρατικά εμπόδια. Τρεις προϋποθέσεις αυτών θεωρούνται ιδιαίτερα παράλογες και εκτιμάται ότι εμπεριέχουν κατά πολύ τον κίνδυνο απαγόρευσης των μη καταχωρημένων ποικιλιών: Η ανάγκη απόδειξης της σπουδαιότητας της συγκεκριμένης ποικιλίας, ο περιορισμός και διανομή των τοπικών σπόρων μόνο στις περιοχές καταγωγής τους και ο ποσοτικός περιορισμός της καλλιέργειας των ποικιλιών σε αναλογία με τις εμπορικές ποικιλίες.
Οι πιέσεις του λόμπι της βιομηχανίας σπόρων
Σημαντικό ρόλο για την μορφοποίηση των παραπάνω οδηγιών φαίνεται να έπαιξε η σποροπαραγωγική βιομηχανία, με διεθνής πια επιχειρηματική δραστηριότητα και με τις δέκα μεγαλύτερες εταιρίες να ελέγχουν το 67% της αγοράς. Μεταξύ αυτών βρίσκονται κολοσσοί όπως η Monsanto, Bayer και η Syngenta οι οποίες, πέρα της χημικής και βιοτεχνολογικής βιομηχανίας, έχουν εξαπλωθεί ραγδαία και στο χώρο της εμπορίας σπόρων και εφαρμόζουν εδώ και καιρό έντονες πιέσεις ως λόμπι στην Ε.Ε. για την νέα νομοθεσία, απαιτώντας την ενίσχυση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και την προστασίας τους. Οι εταιρείες ισχυρίζονται ότι χάνουν αυτή τη στιγμή το 40% των εν δυνάμει αγορών λόγω “παράνομης αναπαραγωγής”, όπως την ονομάζουν, καθώς και λόγω της σποροπαραγωγής μη-καταχωρημένων ποικιλιών. Τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας σπόρων εκπροσωπούνται σε όλες τις ηπείρους εντός της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία Νέων Φυτικών Ποικιλιών (UPOV) μέσω πολιτικών που αφορούν την Προστασία των Φυτικών Ποικιλιών (PVP).
Μοριακό “barcode” για τα φυτά..
Μέχρι τώρα η γενετική μηχανική έδειχνε να εξυπηρετεί την βιομηχανία ως ιδανική λύση για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, καθώς οι γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες μπορούν να πατενταριστούν και να εντοπιστούν στα χωράφια μέσω του γενετικού τους κώδικα. Οι γεωργοί που δεσμεύονται με σχετικά συμβόλαια, μπορούν να μηνυθούν για παράνομη αναπαραγωγή, σε περίπτωση που φυλάξουν και εμπορευθούν το γ.τ. σπόρο. Η βιοτεχνολογική βιομηχανία έχει αρνηθεί να αναλάβει την ευθύνη για τις τυχόν επιμολύνσεις χωραφιών και εμμένει σε θέσπιση ποσοτικών ορίων που επιτρέπουν την περιορισμένη γενετική μόλυνση σε καλλιέργειες χωρίς γ.τ.ο., χωρίς αυτό να αναγράφεται στην ετικέτα.
Δεδομένης της εντεινόμενης Ευρωπαϊκής αντίστασης στους γ.τ.ο. Η βιομηχανία εισηγείται τώρα άλλες σχετικές τεχνολογικές λύσεις. Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις περί εμπορίας σπόρων, επιδιώκουν την δυνατότητα ταυτοποίησης των ποικιλιών μέσω μιας τεχνολογίας γενετικής ακολουθίας, γνωστή και ως Μοριακή Σήμανση. Η τεχνολογία αυτή-η οποία δεν πρόκειται για γενετική τροποποίηση-θα επιτρέψει τις εταιρείες να αναγνωρίζουν τις ποικιλίες τους στο χωράφι και να αποφευχθεί έτσι η εκ νέου σπορά τους το επόμενο έτος. Αγνοείται ωστόσο ο κίνδυνος πως αυτές οι γενετικές αλληλουχίες θα μπορούσαν να εμφανιστούν και να εντοπιστούν σε ένα γειτονικούς αγρούς, λόγω άθελης διασταύρωσης και γονιμοποίησης των φυτών, δημιουργώντας τα ίδια ακριβώς προβλήματα για θέματα κυριότητας, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους γ.τ.ο.

Παραγωγή και αρπαγή
Ποιες θα είναι οι συνέπειες εάν οι εταιρείες σπόρων καταφέρουν και επιβάλλουν την ατζέντα τους; Περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις έχουν ήδη επισημάνει την απολυταρχική επίθεση, πρωτίστως κατά των τοπικών ποικιλιών-του τελευταίου “ελεύθερου” κομματιού της αγροτικής παραγωγής-και την δημιουργία μιας επικίνδυνα εξαρτημένης σχέσης συνδιαλλαγής και έλεγχου μέσω πατεντών και νέας τεχνολογίας, ακόμη και στους συμβατικούς σπόρους.
Μια κατάφωρη αφαίρεση δηλαδή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της διατήρησης και ιδιοπαραγωγής σπόρων και μια τεράστια μεταφορά αξίας και από τους αγρότες προς τις εταιρείες που διεκδικούν ανοιχτά πια βασικές γεωργικές διαδικασίες. Το ενδιαφέρον είναι πως ακόμη και κάποιοι συντηρητικοί αναλυτές έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι τα παραπάνω μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση της ανάπτυξης και έρευνας. Με μια βιομηχανία η οποία, μη μπορώντας να παράξει αξία μέσω της καινοτομίας, προσπαθεί να αρπάξει το τελευταίο υπόλοιπο της αγοράς και να αυξήσει τα κέρδη της, εμποδίζοντας ως εκ τούτου την οποιαδήποτε πρόοδο της γεωργίας.
Β.Γ.

ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΑΝ, ΤΑ ΕΓΔΑΡΑΝ, ΤΩΡΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΚΘΕΣΟΥΝ!

ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΟΥΝΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Προσβολή προς την ηθική και το δημόσιο αίσθημα που καταδικάζει τη βία προς τα ζώα, αποτελεί η 2η Διεθνής Έκθεση Γούνας που διοργανώνεται από το Σύνδεσμο Eλλήνων Γουνοποιών από τις 28 έως τις 31 Μαρτίου 2012, στο εκθεσιακό κέντρο EXPO ATHENS στην Ανθούσα.

Λίγες μόλις μέρες μετά την ψήφιση του νέου νόμου για την κτηνοτροφία που χαρίζει προνόμια και υποσχέσεις για την ανάπτυξη μίας από τις πιο αιματηρές δραστηριότητες παγκοσμίως, την παραγωγή γούνας, οι εμπλεκόμενοι στη γουνοποιία, έρχονται στην Αθήνα για να εκθέσουν τα δέρματα φρικτά κακοποιημένων ζώων!

Κατηγορούμε και καταλογίζουμε ευθύνες στην πολιτεία που επιτρέπει και ενισχύει την ασύδοτη βαρβαρότητα προς τα γουνοφόρα ζώα, υπό το πρόσχημα μίας ανάπτυξης που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πράσινη αλλά μόνο αιματοβαμμένη! Η πολιτεία εξακολουθεί κατά έναν εξοργιστικό τρόπο, να σπαταλά χρήματα φορολογούμενων πολιτών ικανοποιώντας τα αιτήματα επιχειρηματιών που κερδοσκοπούν από το βασανισμό των ζώων και βουλευτών που εξυπηρετούν πολιτικά, επιχειρηματικά και τοπικιστικά συμφέροντα.

Η ενίσχυση της γουνοποιίας αποτελεί κίνητρο για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων που σχετίζονται με την παραγωγή γούνας και προωθεί την ανάπτυξη μίας δραστηριότητας που εμπεριέχει τη βαρβαρότητα προς τα ζώα, τη στιγμή που θα έπρεπε να ενισχυθούν εναλλακτικές λύσεις για να αναπτυχθούν δραστηριότητες που δεν εμπεριέχουν το βασανισμό ζώων και έχουν στην αγορά ένα μέλλον και όχι δυσοίωνες οικονομικές προοπτικές.

Το φιλοζωϊκό κίνημα της χώρας είναι οργισμένο με την στάση της πολιτείας υπέρ της αιματηρής αυτής βιομηχανίας και την εξωφρενική αδιαφορία που επιδεικνύει η κυβέρνηση για τον βασανισμό των γουνοφόρων ζώων και είναι αποφασισμένο να εμποδίσει εκθέσεις και πολιτικές που προωθούν την ανάπτυξη του κλάδου.

Καλούμε όλους τους πολίτες που καταδικάζουν τη βία προς τα ζώα και επιθυμούν μία ηθική και πραγματικά βιώσιμη ανάπτυξη, να λάβουν μέρος στις διαμαρτυρίες που διοργανώνονται από σωματεία και ομάδες έξω από το εκθεσιακό κέντρο EXPO ATHENS, το Σάββατο 31 Μαρτίου 2012, στις 12.00 το μεσημέρι.

ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΟΥΝΑΣ


Σάββατο 31 Μαρτίου 2012, 12.00 το μεσημέρι, στο εκθεσιακό κέντρο EXPO ATHENS - Λεωφ. Ντραφίου 2, 15349 Ανθούσα - Αττική Οδός, Έξοδος 14
Πως θα φτάσετε - http://www.expoathens.gr/index.php?l=1&page=13

Μετανάστες, οι Εβραίοι της μνημονιακής εποχής.

Του Γιάννη Αλμπάνη

Αν κάποιος είχε αμφιβολίες για το κατά πόσο η μνημονιακή εποχή μας έχει αναλογίες με το τέλος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, παρακολουθώντας το δελτίο ειδήσεων του Μέγκα το βράδυ της 26ης Μαρτίου, σίγουρα θα άλλαζε άποψη. Η παρουσίαση της ανακοίνωσης για τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών έγινε με τους όρους του κλασικού φασισμού.
Οι μετανάστες σταθερά συσχετίζονταν με τις χωματερές, οι δε αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης έβρισκαν την αναλογία τους στα τοπικά κινήματα ενάντια στην εγκατάσταση ΧΥΤΑ. Οι μετανάστες που ζουν στο κέντρο της Αθήνας παρουσιάστηκαν «σαν υγειονομική βόμβα που απειλεί την υγεία μας», καθώς και σαν φορείς (εννοείται) της εγκληματικότητας.
...
Η συνέχεια του άρθρου εδώ

Μαύρη η έκθεση της Κομισόν για την απασχόληση στην Ελλάδα

Με μελανά χρώματα περιγράφει την κατάσταση της απασχόλησης στην Ελλάδα, η τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση στην ΕΕ, που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες.Ειδικότερα, όπως επισημαίνεται, αποτέλεσμα της μεγάλης ύφεσης στην Ελλάδα, η οποία το 2001 έφτασε το 6,8% και το 2012 αναμένεται να είναι 4,7%, είναι η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας κατά 15% συνολικά από την αρχή της κρίσης.
Τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2011, χάθηκαν 370.000 θέσεις εργασίας, ενώ ειδική αναφορά γίνεται στη μείωση των μισθών κατά 22% γενικά και κατά 32% για τους νέους.
Επίσης, υπογραμμίζεται ότι η παραγωγικότητα μειώθηκε κατά 2,8% το πρώτο τρίμηνο του 2011 και υπογραμμίζεται η κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας τα τελευταία χρόνια, η οποία, πλέον, έχει φτάσει το 21% το Δεκέμβριο του 2011, από 14,4% το Δεκέμβριο του 2010 και 10,3% το Δεκέμβριο του 2009.
Η ανεργία στην Ελλάδα πλήττει κυρίως τους εργαζόμενους μεσαίων προσόντων (20,1% έναντι 8,7% στην ΕΕ) και χαμηλών προσόντων (14,6% έναντι 5,7% στην ΕΕ).
Όπως προκύπτει ακόμη από την έκθεση της Επιτροπής, η μακροχρόνια ανεργία έχει αυξηθεί στο 9,1% του εργατικού δυναμικού (355.000 άτομα) και αφορά το 50% των ανέργων.
Παράλληλα, η ανεργία των νέων έχει διπλασιαστεί τα δύο τελευταία χρόνια και έφτασε το 48% τον Νοέμβριο του 2011.
Όπως επισημαίνει ακόμη η Επιτροπή, η συμμετοχή σε προγράμματα κατάρτισης και εκπαίδευσης στην Ελλάδα είναι από τις χαμηλότερες στην ΕΕ.
Το 2010, μόνο το 3% του ενεργού πληθυσμού συμμετείχε σε παρόμοια προγράμματα, όταν ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 9%. Το ποσοστό των νέων 25-34 ετών που συμμετείχαν σε προγράμματα κατάρτισης και εκπαίδευσης είναι στο 7% στην Ελλάδα, όταν στην ΕΕ είναι 15%. Χαμηλά ποσοστά συμμετοχής σε αυτά τα προγράμματα παρατηρούνται και στις ηλικίες 55- 64 ετών: 0,5% στην Ελλάδα και 4,5% στην ΕΕ.
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση της Επιτροπής, το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 9,3% το 2010, ενώ στα όρια της φτώχειας ζει το 27,7% του πληθυσμού, όταν ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 23,4%.
Επίσης, το ποσοστό των Ελλήνων που δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο τέλος του μήνα να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις αυξήθηκε από 19% το 2007 σε 24% το 2010.
Τέλος, η έκθεση της Επιτροπής αναφέρει ότι ο αριθμός των αστέγων αυξήθηκε κατά 25% τη διετία 2009-2011.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

H δεύτερη ανοιξιάτικη χρεοκοπία της Ελλάδας



Σε μεγάλο πονοκέφαλο για την ελληνική κυβέρνηση θα εξελιχθούν όπως φαίνεται τα ελληνικά ομόλογα που διέπονται από διεθνές δίκτυο. Και αυτό διότι οι ομολογιούχοι που έχουν στα χέρια τους, τους συγκεκριμένους αρνούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία του PSI. Tα ομόλογα αυτά υπολογίζονται στα 27 δισ. ευρώ και σύμφωνα με πληροφορίες ούτε τα μισά δεν έχουν μπει ακόμα στο κούρεμα. Η Αθήνα διαβλέποντας πως οι κάτοχοι των συγκεκριμένων ομολόγων δεν πείθονται εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση, ξεκαθαρίζοντάς τους, πως το ελληνικό δημόσιο δεν πρόκειται να τους πληρώσει, ενώ ταυτόχρονα έδωσε παράταση έως τις 9 Απριλίου για . Ωστόσο, σύμφωνα με επενδυτικούς κύκλους του Λονδίνου, οι ομολογιούχοι –που στην πλειοψηφία τους είναι hedge funds- όχι μόνο δεν έλαβαν υπόψη τους την απειλή, το αντίθετο μάλιστα, δεν κάνουν βήμα πίσω από την αρχική τους στάση.
Το γεγονός αυτό προβληματίζει ιδιαίτερα την ελληνική πλευρά, καθώς στις 20 Μαΐου λήγει ομόλογο ύψους 8 δισ. ευρώ, που διέπεται από το διεθνές δίκαιο και το οποίο δεν πρόκειται να μπει στο «κούρεμα», καθώς αυτοί που το έχουν στα χέρια τους, δεν είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν στο PSI. Αυτό σημαίνει πως η Αθήνα ή θα πρέπει να πληρώσει το ακέραιο το ομόλογο ή να δηλώσει αδυναμία πληρωμής, όπως ήδη έχει ξεκαθαρίσει πως θα κάνει. Τι σημαίνει όμως αυτό; Η γνωστή έκφραση στον κόσμο του finance «fail to pay» συνεπάγεται χρεοκοπία. Εάν συμβεί λοιπόν αυτό, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία νέα, ανοιξιάτικη αυτή τη φορά χρεοκοπία...
περισσότερα

ΚΙΒΔΗΛΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Το παρακάτω το πήρα με το ταχυδρομείο, δεν ξέρω αν ισχύουν τα στοιχεία που αναφέρει, αλλά τα γεγονότα πάνω κάτω συνέβησαν περίπου έτσι:

ΘΕΛΕΤΕ να γελάσετε ΠΙΚΡΑ;

Λοιπόν:

Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή,
«συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών, δια την χρηματοδότησιν του αγώνος».
Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:

- Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να
καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών,
δηλαδή αυτομάτως τα
2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!).
Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.
Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:
- Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες
- Μεσιτικά 68.000 λίρες
- Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
- Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
- Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.

Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την
κατασκευή δύο φρεγατών.
Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία, που ήρθε στην Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης
και την έκαψε ο Ανδρέας Μιαούλης με τα ίδια του τα χέρια την 1η Αυγούστου 1831
στο λιμάνι τού Πόρου, όταν επαναστάτησε κατά του Καποδίστρια και τα στρατεύματα του
Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να καταλάβουν τον εξεγερμένο στόλο.
Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι πολεμικών πλοιαρίων.
Πήραμε μόνο το «Καρτερία» μετά την επανάσταση.
Συνεχίζουμε:
- Για μισθοδοσία φιλέλληνα(;) Κόχραν 37.000 λίρες
- Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες
- Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες
Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες, έφθασαν τελικά στην Ελλάδα μόλις 190.000 λίρες.
Αντί αυτά τα ελάχιστα που απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά των Τούρκων,
κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους Μωραϊτες και τους Ρουμελιώτες.
Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και
πληρωνόντουσαν από τα λεφτά του δανείου.
Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του γεγονότος ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες.
Ο Γκούρας για παράδειγμα, είχε ένα σώμα εκατόν πενήντα ενόπλων,
αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους για πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους.
Το ίδιο και οι αντίπαλοι του.

Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης, έδωσε εντολή στον
Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή
( Να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας...
...της περιουσίας του κράτους ).

Το κείμενο της επιτροπής ήταν εξαιρετικά σύντομο.
Περιείχε μία μόλις πρόταση:

«Κύριε Κυβερνήτα,
εις το ταμείον του κράτους έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον».

Ανεμογεννήτριες - Μπετόν και παλιοσίδερα...

Έντονα αμφισβητείται πλέον η κατασκευή και η λειτουργία μεγάλων ανεμογεννητριών, ως εναλλακτική λύση μαζικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Κάθε ανεμογεννήτρια των 3 MW ζυγίζει μέχρι και 380 τόνους χωρίς τα θεμέλιά της. Απαιτείται ισχυρότατη θεμελίωση. Πρέπει να γίνει εκσκαφή μεγέθους τουλάχιστον 16μ. x 16μ. και βάθους τουλάχιστον 3 μέτρων και εκχέρσωση του γύρω χώρου κατά τουλάχιστον 2 στρέμματα. Κάθε ανεμογεννήτρια συνοδεύεται από ένα κτίριο. Η μεταφορά μιας ανεμογεννήτριας 3 MW θα γίνει με τεράστιες νταλίκες. Τεράστιοι δρόμοι θα διανοιχτούν.

Εκεί που σχεδιάζεται να τοποθετηθούν οι ανεμογεννήτριες υπάρχουν προστατευόμενες περιοχές NATURA (SAC και SPA). Θα εγκατασταθούν σε εύθραυστα οικοσυστήματα, σε περιοχές μεγάλης σπουδαιότητας για την ορνιθοπανίδα. Αρκετές φορές έχει τύχει να αρπάξουν φωτιά οι τουρμπίνες και να την μεταδώσουν στο δάσος.



Αυτόνομες Ενεργειακά Εγκαταστάσεις και Κτίρια, μικρά και αποκεντρωμένα συστήματα ΑΠΕ από ΄συνεταιριστικές εταιρείες κοινωνικής βάσης-κοινωνικής οικονομίας-καθώς και εξοικονόμιση ενέργειας είναι οι λύσεις που συμφέρουν το Περιβάλλον, την τοπική οικονομία και τους Πολίτες-καταναλωτές.
Το μοντέλο μία περιοχή να «καίγεται» για να «φωτιστούν» οι υπόλοιποι, δεν είναι βιώσιμο!

Εντωμεταξύ:
Αιολικά πάρκα απειλούν τη βιοποικιλότητα σε ευαίσθητες περιοχές λένε δύο ΜΚΟ
Ως απόφαση προς την σωστή κατεύθυνση χαρακτηρίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού την απόρριψη από τον Υπουργό Περιβάλλοντος Γ। Παπακωνσταντίνου της εγκατάστασης του φωτοβολταϊκού μεγαθήριου στην αναδασωτέα περιοχή του Όρους Πεντέλης

Η περίπτωση της Πεντέλης όμως, αποτελεί μία μόνο από τις άστοχες χωροθετήσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στον ελλαδικό χώρο, καθώς σήμερα εκκρεμούν δεκάδες αιτήσεις έργων ΑΠΕ με περιβαλλοντικά επιπόλαιο σχεδιασμό εντός σημαντικών περιοχών για τη βιοποικιλότητα της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Η απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ φέρνει στο προσκήνιο σημαντικές παραμέτρους σχετικά με την πολιτική ανάπτυξης των ΑΠΕ τις οποίες οι οργανώσεις καλούν τον Υπουργό να εφαρμόσει και στις υπόλοιπες ευάλωτες φυσικές περιοχές της Ελλάδας:

Η προώθηση των ΑΠΕ δε θα πρέπει να συγκρούεται με την προστασία της βιοποικιλότητας।


Η έμφαση στις μεσαίες και μικρές-οικιακές εφαρμογές ΑΠΕ, σε αντίθεση με τη σημερινή πραγματικότητα, θα βοηθήσει την προώθηση των ΑΠΕ και παράλληλα την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεών τους


Περισσότερα

Ανάβρα Μαγνησίας: ένα αυτόνομο και πλούσιο χωριό



Έχουμε αναφερθεί αρκετά σε αυτό το μπλοκ για την Ανάβρα.
Διαβάστε και δείτε περισσότερες φωτογραφίες εδώ

Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας.

Στις δυτικές πλαγιές της 'Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.

Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.
Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.

...

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΚΗΠΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΜΑΤΑΣ

• Δύο βδομάδες πριν το φύτεμα του φυτώριου απλώνουμε στο έδαφος Μποκάσι, που έχουμε ήδη φτιάξει με τη χρήση ΕΜ
• Κατά την άπλωμα του Μποκάσι το ψεκάζουμε ταυτόχρονα με ΕΜα, αραιωμένο με νερό σε αναλογία 1: 100
• Σκεπάζουμε το μποκάσι στη συνέχεια με ελαφρύ σκάψιμο
• Μετά το φύτεμα πασπαλίζουμε το έδαφος γύρω από κάθε φυτό με μισό κουταλάκι κεραμόσκονη(Keramikpulver) αναμειγμένη με πετρόσκονη(την οποία εξασφαλίζουμε από κοντινό νταμάρι ή από εργαστήριο επεξεργασίας πέτρας)
• Στη συνέχεια κάθε εβδομάδα πότισμα των φυτών με ΕΜα(π.χ. για 10 λίτρα νερό 0,5 λίτρα ΕΜα) καλύτερα κατά το σούρουπο ή πριν τη βροχή, αν την περιμένουμε ή κατά το ψιλόβροχο.

Για αρρώστειες: ψεκάζουμε με ΕΜ5(σε αναλογία με νερό πάνω από 1:100) το φυτό και τα άρρωστα φύλλα του, προσέχοντας να μη βρσχούν τα άνθη που δεν έχουν δέσει ακόμα(το ίδιο προσέχουμε και κατά το πότισμα με Εμα)
Επίσης: τα χαμηλά κλωναράκια-φύλλα του φυτού τα κόβουμε και με αυτά σκεπάζουμε το έδαφος γύρω-γύρω από το φυτό
Οι ντομάτες ειδικά πέρα από το ότι είναι πολύ πιο υγιεινές, είναι και βαρύτερες σε σχέση με τον όγκο(έχουν περισσότερη μάζα). Τις πιο καλές τις βρίσκουμε δοκιμάζοντάς σε ένα κουβά νερό, είναι αυτές που βυθίζονται πιο γρήγορα

Παρασκευή ΕΜ5: σε ένα πλαστικό μπουκάλι(π.χ.1,5 λίτρων) βάζουμε 1 λίτρο νερό μαζί με 100 ml ΕΜ1 και 100 ml (μιλιλίτρα) μελάσσα. Το αφήνουμε να ζυμώσει μια βδομάδα σε ζεστό μέρος,κλειστό το μπουκάλι χωρίς αέρα μέσα(το εξασφαλίζουμε πιέζοντας το μπουκάλι). Προσοχή όμως, θα πρέπει να το ανοίγουμε που και που για να φεύγουν τα αέρια της ζύμωσης.
Μετά τη βδομάδα βάζουμε επιπλέον 100 ml ξύδι και 100 ml αλκοόλ(π.χ. τσίπουρο) και το αφήνουμε να ζυμώσει μέχρι που δεν βγάζει άλλο αέρια ζύμωσης(1-2 βδομάδες).
Στο τέλος μπορούμε να προσθέσουμε και λίγο κόκκινο πιπέρι και αλεσμένο σκόρδο.
Διατηρείται μέχρι και 4 μήνες σε σκοτεινό-κρύο μέρος.

Γενικότερα για τη χρήση των ΕΜ στη γεωργία δείτε:
http://topikopoiisi.blogspot.de/2011/09/blog-post_8611.html

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Σουπερ-μάρκετ με προϊόντα “χωρίς μεσάζοντες” στη Θεσσαλονίκη!



Με κίνητρο το κοινωνικό συμφέρον και την καταπολέμηση της ακρίβειας των προϊόντων ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη ένας Κοινωνικός Καταναλωτικός Συνεταιρισμός, στον οποίο θα παρέχονται κατευθείαν από τον παραγωγό οικονομικά προϊόντα πρώτης ανάγκης. Έχοντας στη διάθεσή του προϊόντα χωρίς μεσάζοντες, το συγκεκριμένο σούπερ-μάρκετ σκοπεύει στη στήριξη των «μικρών» παραγωγών και των αγροτικών συνεταιρισμών μέσα από την τοποθέτηση τοπικών προϊόντων στα ράφια του.


Ακολουθώντας το δρόμο που άνοιξε το «κίνημα» της πατάτας, η ποιότητα των αγαθών του βρίσκεται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, αντίθετα με τις τιμές που θα κατευθύνονται προς τα κάτω. Με την άμεση επαφή του καταναλωτή με τον παραγωγό, ο πρώτος κοινωνικός συνεταιρισμός αναμένεται να «αγκαλιαστεί» από όλη τη Θεσσαλονίκη και να αποτελέσει παράδειγμα για όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Γενικότερα πάντως, το συγκεκριμένο σούπερ-μάρκετ πρόκειται να οδηγήσει στον εκσυγχρονισμό και στην άμεση κάλυψη των αναγκών των μελών του με αγαθά σύμφωνα με τη δικαιοσύνη της κοινωνίας.


Η ίδρυση του ΚΚΣ μεταφέρει την αισιοδοξία για την αντιμετώπιση της κρίσης μέσα από την δραστηριοποίηση και αλληλεγγύη των πολιτών. Μέχρι σήμερα, η πρωτότυπη ιδέα έχει κινητοποιήσει ήδη 100 εγγεγραμμένα μέλη, αριθμός που όταν φτάσει τα 1000 μέλη θα οδηγήσει στο «άνοιγμα» του συνεταιριστικού σούπερ-μάρκετ. Με τη στήριξη της Πρωτοβουλίας Συνεργασίας για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (http://prwskalo.blogspot.com/), κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να γίνει μέλος του κοινωνικού σούπερ-μάρκετ με την προϋπόθεση ότι θα αποκτήσει μια μερίδα με 150 ευρώ, ενώ παράλληλα ο ανώτατος αριθμός μερίδων που μπορεί να αποκτήσει, φτάνει τις 100.
Η αναζήτηση δεν έχει πάντως δεν έχει ολοκληρωθεί καθώς η οργάνωση των αγροτικών συνεταιρισμών είναι ελλιπής. Τέλος, σχετικά με τη δομή και τη λειτουργία του, πρέπει να αναφερθεί ότι η πρωτοβουλία στηρίζεται στη συνεταιριστική δημοκρατική αρχή που δηλώνει ότι κάθε μέλος του Συνεταιρισμού έχει δικαίωμα συμμετοχής σε κάθε Γεν. Συνέλευση με το δικαίωμα μίας ψήφου ανεξάρτητα από τις συνεταιριστικές μερίδες που κατέχει…

Εργασία εκ περιτροπής και άνευ όρων για τους Έλληνες

Αίσθηση προκαλούν τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, σχετικά με την κατάσταση στην αγορά και τις συμβάσεις που υπογράφουν οι εργαζόμενοι.
Σύμφωνα με έρευνα του ΣΕΠΕ, το πρώτο δίμηνο του 2012, το ποσοστό όσων εργάζονται με μερική και εκ περιτροπής απασχόληση αγγίζει πλέον το 54%.
Την ίδια στιγμή, αυξάνεται και το ποσοστό της ανασφάλιστης εργασίας, καθώς φτάνει το 33,3% με το μεγαλύτερο πρόβλημα να εντοπίζεται σε εταιρείες εστίασης, σεκιούριτι και καθαρισμού.
Σύμφωνα με την έρευνα, από τις 67.323 προσλήψεις το 2012 οι 32,577 ήταν πλήρους απασχόλησης , οι 26,076 ήταν με μερική απασχόληση και οι 8670 με εκ περιτροπής.
Επιπλέον, 8000 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε μερική, 5492 σε εκ περιτροπής και 2816 σε εκ περιτροπής , με μονομερή απόφαση του εργοδότη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η αύξηση στη μετατροπή των συμβάσεων από πλήρους σε εκ περιτροπής με μονομερή απόφαση του εργοδότη αγγίζει το 149%.
Όπως είναι φυσικό, η ανασφάλιστη εργασία και η εκ περιτροπής απασχόληση δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα και στα ασφαλιστικά ταμεία που βλέπουν τα έσοδά τους να μειώνονται δραματικά.
Η εισφοροδιαφυγή από ανασφάλιστη εργασία φτάνει τα 4 δισ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με υπολογισμό του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, η απώλεια εισφορών από την αύξηση της ανεργίας και τη μείωση μισθών αγγίζει τα 6,5 δισ. ευρώ.

Σχόλιο:
Ακόμα θα επιμένουν οι ¨ελληνες εργαζόμενοι και οι άνεργοι να ψάχνουν μια θέση μισθωτής εργασίας στις επιχειρήσεις "τους"; Είναι τόσο ζηλευτή η "εξασφάληση" μιας τέτοιας θέσης εργασίας; Δεν είναι πια καιρός να δημιουργήσουν οι ίδιοι νέες θέσεις στις οικονομικές δραστηριότητες της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας για την ικανοποίηση των αναγκών τους και όχι για εξασφάλιση(;) αγοραστικής δύναμης μέσα από τα χρήματά "τους", που σημειωτέον θα μπορούν να τα παίρνουν μόνο μέσω τραπεζικών λογαριασμών, ώστε τα πάντα να τα ελέχουν οι τραπεζίτες;

Ψυχικά νοσήματα και αυτοκτονίες φέρνει η κρίση

Τις άκρως σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία χιλιάδων πολιτών, εξαιτίας της άκρως οικονομικής κρίσης και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στον οικονομικό τομέα, καθώς δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Σύμφωνα με έρευνα του υπουργείου Υγείας, άμεση είναι η συσχέτιση ψυχικών νοσημάτων και χρηματικών οφειλών.
Τα ίδια λοιπόν τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας, κατά την τετραετία 2007-2011, δείχνουν ιδιαίτερα σημαντική αύξηση στις απόπειρες αυτοκτονίας απελπισμένων ανθρώπων -όπως τις δήλωσαν οι ίδιοι αρμοδίως- σε ένα ποσοστό 36%.
Δραματική άνοδο παρουσιάζουν και οι αυτοκτονίες που τελέσθηκαν - δυστυχώς - με επιτυχία.
Το πρώτο εξάμηνο του 2011 αυξήθηκαν κατά 45% σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του έτους 2010.
περισσότερα

Μεγαλειώδης κινητοποίηση για τις Σκουριές στη Χαλκιδική μετά τη παρέλαση στην Ιερισσό


Μεγαλειώδης κινητοποίηση, αυτοκινητοπορεία και διαδήλωση 3000 κατοίκων στη Μεγάλη Παναγιά, με αψιμαχίες στην προσβαση του βουνού, με τα ΜΑΤ που χρησιμοποίησαν χειροβομβίδες κρότου λάμψης και δακρυγόνα. Συλλήψεις και έλεγχοι σε διερχόμενους σε όλο το οδικό δίκτυο της Χαλκιδικής που θύμιζαν άλλες εποχές.
Οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν μαζικά την εμφανισή τους στη Χαλκιδική και ιδιαίτερα στο βουνό του Κάκαβου, πάνω απο τη Μεγάλη Παναγιά, υπερασπιζόμενες τους εργαζόμενους της Ελληνικος Χρυσός που κατέλαβαν παράνομα τη θέση Σκουριές. Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στους διαδηλωτές, κατοίκους των χωριών της Βόρειας Χαλκιδικής, αλλά και αλληλέγγυους απο Θράκη, Κιλκίς και Θεσσαλονίκη όταν θέλησαν να πλησιάσουν στο βουνό.
Γκρεμίστηκαν τα μυθεύματα περι εμφυλίου μεταξύ εργαζόμενων στην εταιρεία και ομάδας «οικολόγων τρομοκρατών», που καλλιεργούσαν αυτές τις μέρες οι χρυσοθήρες, με τη μαζική κινητοποίηση ενάντια στην καταστροφή της ΒΔ Χαλκιδικής.


Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν από την παρέλαση στην Ιερισσό στην οποία οι μαθητές παρέλασαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία με μαύρα περιβραχιόνια. Ακολούθησε συλλαλητήριο στην πλατεία του Δημαρχείου και στη συνέχεια πομπή αυτοκινήτων στην Μεγαλη Παναγια, το χωριο που βρισκεται στο επίκεντρο λόγω της κοντινής του θέσης με το σημείο που πρόκειται να γίνει η εξόρυξη.
Εκεί πραγματοποιήθηκε μια από τις πιό μαζικές διαδηλώσεις που έγινε ποτέ στην περιοχή με τη συμμετοχή περισσότερων από 3000 κατοίκων της περιοχής και αλληλέγγυων από άλλες περιοχές με παρόμοια προβλήματα. Στη συνεχεια οι διαμαρτυρόμενοι είτε με τα πόδια, είτε με αυτοκίνητα συγκεντρώθηκαν στην διασταύρωση με το δρόμο που οδηγεί στο βουνό. Εκεί βρέθηκαν απέναντι σε ισχυρές δυναμεις των ΜΑΤ που δεν επέτρεπαν την είσοδό τους στο δάσος του Κάκαβου.




Στις επανειλημμένες εκκλήσεις των κατοίκων να ανοίξει η πρόσβαση προς το βουνό και να έλθει επί τόπου εισαγγελέας, τα ΜΑΤ απάντησαν με χειροβομβήδες κρότου λαμψης και δακρυγόνα.
Οι διαδηλωτές έμειναν στις θέσεις του για περισσότερο από μία ώρα, και το γεγονός οτι δεν ανακατάλαβαν τη θέση του φυλακίου οφείλεται στο οτι δεν ήταν αυτός ο σκοπός τους. Αξιοσημείωτο είναι οι διαδηλωτές είχαν μαζί τους και τα παιδιά τους ακόμα και μωρά.
Κατα την αποχώρηση πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις κατοικων της περιοχης και το πούλμαν που μετέφερε τους αλληλέγγυους από τη Θεσσαλονίκη έμεινε πολλές ώρες μπλοκαρισμένο απο την αστυνομία που ζητούσε να κάνει ελέγχους και φωτογραφήσεις. Μελη της επιτροπης αγωνα πήγαν στον Πολυγυρο για να συνδράμουν στους συλληφθεντες. Αργά το βράδυ όλοι οι συληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι.
Δείτε σε βίντεο την διαδήλωση και τα γεγονότα μια και κανένα τηλεοπτικό κανάλι δεν πρόκειται να τα προβάλει.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=mt_aL6XnP7c
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=YD8ank5af0I

Η παρέλαση και η κοτόπιτα


του Γιάννη Μπίλλα

Ο καλός της συμμετείχε στην παρέλαση για τελευταία φορά. Το ίδιο κι ο γιός της –αυτός για πρώτη φορά. Ο νονός με ένα κοινό φίλο θα ερχόταν ανήμερα της 25ης Μαρτίου για να γιορτάσει το βαφτιστικό του, Ευάγγελο στο όνομα (διπλή γιορτή όπως ήδη ξέρετε απ’ τα σχολικά σας χρόνια). Το τσιμπούσι περιελάμβανε κοτόπιτα, κοτόπουλο με μήλα και μηλόπιτα από τα χεράκια της –μιας που ο νονός επιθυμεί πάντα μια πίτα στο τσιμπούσι.
Το δίλημμα εμφανές: ή χάνει την παρέλαση και το να καμαρώσει αυτούς που αγαπά ή το τσιμπούσι μεταφέρεται σε κάποιο ταβερνείο. Κάτι ιδεολογήματα του καλού της ότι θα προτιμούσε να ζει σε μια ευνομούμενη κοινωνία, όπου οι μαθητές θα ήταν περήφανοι για τον τόπο τους με τα καθαρά ποτάμια (μιας και η παρέλαση γίνεται πάντα δίπλα στο Ληθαίο ποταμό), όπου οι γονείς τους θα είχαν δουλειές, παροχές υγείας και διάφορα άλλα τέτοια ιδεολογικοπολιτικά, προσέκρουσαν στη θέλησή της να ετοιμάσει το τσιμπούσι και να παρακολουθήσει την παρέλαση.
-Βοήθησέ με να μεταφέρω το φουρνάκι και τα υλικά για την κοτόπιτα στο χώρο της παρέλασης αλλιώς δεν έχει τσιμπούσι, είπε η μαγείρισσα.
Νωρίς το πρωί της Κυριακής λοιπόν, φορτωμένα στο αγροτικό τα απαραίτητα για την παρασκευή φαγητού –φουρνάκι, κατσαρολικά, κρεμμύδια, σκόρδα, δάφνη, σαφράν (κρόκος Κοζάνης), μπαχαρικά κ. ά.– βρήκαν τη θέση τους στην κεντρική πλατεία της πόλης των Τρικάλων, μιας και ήθελε να νιώσει ως επίσημη καμαρώνοντας το γιό της και τον καλό της. Έτσι κάλυψε και το μεγάλο κενό της απουσίας των επισήμων (βοήθειά μας!). Σ’ αυτό συνέβαλε και ο φόβος των αρχών να στήσουν εξέδρα επισήμων προς αποφυγή επεισοδίων.
Μια μπαλαντέζα βρέθηκε, ρεύμα από κάποιο περίπτερο γνωστού περιπτερά και το κοτόπουλο –αλανιάρικο είπαμε– άρχισε να σιγοβράζει (σε χαμηλή φωτιά για να απελευθερώσει καλύτερα τα αρώματά του). Σε άλλο «μάτι» του φούρνου ετοιμαζόταν το κοτόπουλο με μήλα (κι αυτό σε χαμηλή φωτιά). Η δε μηλόπιτα ήταν από νωρίς στο φούρνο (αυτή σε υψηλή φωτιά για να κάνει κρούστα).
Κάτι μυστικοί αστυνομικοί την παρατηρούσαν από ώρα να μαγειρεύει, να κόβει τα κρεμμύδια, το μαϊδανό, το σκόρδο, να δοκιμάζει το φαγητό, να ανοιγοκλείνει το φουρνάκι, να σιγοτραγουδάει κι απορούσαν, μιας και δεν είχαν καμιά οδηγία για την αντιμετώπιση ανάλογων συμβάντων.
-Τι κάνουμε τώρα, συνάδελφε;
-Περιμένετε να ρωτήσουμε πιο κεντρικά, τους είπαν από το κέντρο. Έτσι η ώρα περνούσε, το φαγητό ψήνονταν, η κοτόπιτα ήδη μοσχοβολούσε.
-Μυρωδιά από κρόκο Κοζάνης; είπε κάποιος μυστικός.
-Όχι άσχετε, ψιλοκομμένος μαϊντανός..!, απάντησε ο διοικητής.
-Τι λέτε; ρωτάει το κέντρο.
-Όχι, όχι, δε μιλάμε σε σένα κέντρο.
Στο μεταξύ πλησίαζε η ώρα της παρέλασης∙ δώδεκα παρά, το σημείο που στηνόταν συνήθως η εξέδρα των επισήμων άδειo, ο κόσμος απέναντι και γύρω από την εστία μαγειρέματος αυξανόταν συνεχώς, ένα σνιφ-σνιφ ακουγόταν και διάφορες συζητήσεις γίνονταν για το αν μυρίζει λάδι, κανέλα ή κρεμμύδι.
-Μια πρέζα αλατάκι ακόμη και τα φαγητό είναι έτοιμο, μουρμούρισε η μαγείρισσα.
Η παρέλαση άρχισε τη στιγμή που τα φαγητά βγήκαν από τη φωτιά. Όσοι περνούσαν έστριβαν το κεφάλι δεξιά προς το μέρος του μαγέρικου, οι κεφαλές μαθητών και στρατιωτών ήταν υπερυψωμένες με μια ελαφρά κλίση προς τα δεξιά, για να πιάσουν όλες τις μυρωδιές, γουργούριζε λίγο περίεργα η κοιλιά τους. Το κέντρο κάποια στιγμή απάντησε στους μυστικούς να προσέξουν τη μαγείρισσα και το φουρνάκι. «Φοβόμαστε ότι κάτι μαγειρεύει» είπαν.
Μα ήταν ήδη αργά. Οι μυστικοί παράτησαν την ενδοσυνεννόηση ζαλισμένοι από την μυρωδιά της μηλόπιτας. Η μαγείρισσα καμάρωσε για τον καλό της (για τελευταία φορά είπαμε) και για το γιό της (για πρώτη φορά είπαμε). Φόρτωσε το φουρνάκι στο αγροτικό, την κοτόπιτα, τη μηλόπιτα, το κοτόπουλο με μήλα (ποικιλίας τζόνα-γκαλά, αυτό δεν το είπαμε) και κίνησε για το σπίτι της να υποδεχτεί το νονό του μικρού της γιού και τους φίλους.
- Νομίζω, κύριοι, η κοτόπιτα είναι πιο σπουδαία και πιο νόστιμη από την παρέλαση, είπε η μαγείρισσα, και οι συνδαιτυμόνες συμφώνησαν μουγκρίζοντας από ευχαρίστηση.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

ΠΕΡΙ (μαθητικών) ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ, ΖΗΤΩ! και DOMINI CANES (1) (2)

Το κείμενο του φίλου και εκπαιδευτικού-συν τοις άλλοις-Παναγιώτη είναι μεγάλο, αλλά και επίκαιρο. Αξίζει να το μελετήσει κανείς-όχι απλώς να το διαβάσει. Βέβαια δε θα "εξετασθεί σε πρόχειρο διαγώνισμα", όπως μου έγραψε ο ίδιος.

Εγώ πάντως
εξακολουθούσα να βλέπω τον επερχόμενο
μεσαίωνα
με φάλαγγες πιστών
με αργυρά δισκοπότηρα αφρίζοντα αίμα
με σημαιοστολισμούς και παρελάσεις

Μ. Κατσαρός (Κατά Σαδδουκαίων)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

«Η εσωτερική δυναμική του πολέμου, η δυναμική των αγελών, εμφανίζεται αρχικά έτσι: Από τη θρηνητική αγέλη γύρω από ένα νεκρό σχηματίζεται μια πολεμική αγέλη...Από την πολεμική αγέλη, που νίκησε, σχηματίζεται η πολλαπλασιαστική αγέλη του θριάμβου...Οι εξουσιαστές που θέλουν να προκαλέσουν πόλεμο, ξέρουν πολύ καλά ότι πρέπει να βρουν ή να επινοήσουν έναν πρώτο νεκρό. Δεν πρόκειται μόνο για το βάρος του στο εσωτερικό της δικής του ομάδας. Μπορεί να είναι κάποιος που να μην έχει καμιά ιδιαίτερη επιρροή, μερικές φορές μάλιστα είναι ένας άγνωστος. Σημασία έχει ο θάνατός του και τίποτε άλλο· οι άνθρωποι πρέπει να πιστέψουν ότι την ευθύνη γι’ αυτόν το θάνατο την έχουν οι εχθροί... Η πολεμική αγέλη έχει την τάση να διαλύεται μέσα στη λεηλασία, ακριβώς όπως συμβαίνει και με την κυνηγετική αγέλη κατά τη μοιρασιά. Όποτε στην ιστορία δεν ήταν αληθινά αισθητή σε όλους η απειλή, τότε και μόνη η προοπτική της λεηλασίας μπορούσε να ωθήσει τους ανθρώπους σε πόλεμο. Στην περίπτωση αυτή έπρεπε πάντα να τους δίνεται αυτή η δυνατότητα...Όμως ο κίνδυνος μιας ολοκληρωτικής διάλυσης του στρατεύματος με το πλιάτσικο ήταν τόσο μεγάλος, ώστε οι πολέμαρχοι έπρεπε πάντα να σοφίζονται μέσα για ν’ αποκαταστήσουν την πολεμική διάθεση. Το πιο πετυχημένο μέσο γι’ αυτό το σκοπό ήταν οι επινίκιες γιορτές. Η πραγματική έννοια των επινίκιων γιορτών είναι η αντιπαράθεση της μείωσης των εχθρών με την αύξηση των νικητών. Οι νικητές συγκεντρώνουν το λαό, άντρες, γυναίκες και παιδιά. Οι στρατιώτες παρελαύνουν στους ίδιους σχηματισμούς στους οποίους έφυγαν για τον πόλεμο...Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι συρρέουν, μέχρι που τελικά παρευρίσκονται όλοι όσοι με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους. Όμως οι νικητές δεν επιδεικνύουν μόνο τους εαυτούς τους... επιδεικνύονται κι οι αιχμάλωτοι, κι ο μεγάλος τους αριθμός παραστατικοποιεί τη μείωση των εχθρών. Σε κοινωνίες που θεωρούν τον εαυτό τους εκλεπτυσμένο το πράγμα σταματάει στην επίδειξη των αιχμαλώτων των εχθρών, άλλες...απαιτούν περισσότερα πράγματα: θέλουν να βιώσουν πώς λιγοστεύει ο εχθρός, με το λαό συγκεντρωμένο, κι όχι πια με την αίσθηση της άμεσης απειλής. Έτσι καταλήγουμε στις δημόσιες εκτελέσεις των αιχμαλώτων... Ο βασιλιάς καθόταν στο θρόνο του σε μια εξέδρα ανάμεσα στους αξιωματούχους του. Κάτω βρισκόταν πυκνά συγκεντρωμένος ο λαός. Μ’ ένα νεύμα του βασιλιά οι δήμιοι έπιαναν δουλειά. Τα κεφάλια των εκτελεσμένων ρίχνονταν σ’ ένα σωρό... Γίνονταν παρελάσεις σε δρόμους, που στα πλάγιά τους κρέμονταν από αγχόνες τα γυμνά πτώματα των εκτελεσμένων εχθρών. Για να μην προσβάλλεται η αιδώς των αμέτρητων γυναικών του βασιλιά, τα πτώματα ήταν ακρωτηριασμένα – ευνουχισμένα...Καθένας ήθελε να πάρει ένα κομμάτι από τον σκοτωμένο εχθρό: μπορούμε να μιλήσουμε εδώ για μια μετάληψη του θριάμβου...Ο λαός ήταν συνηθισμένος στην επίδειξη των θυμάτων. Από την επίδειξη της μαζικής μείωσης των εχθρών του αντλούσε τη βεβαιότητα του δικού του πολλαπλασιασμού. Απ’ αυτόν τον πολλαπλασιασμό όμως εξαρτιόταν άμεσα η εξουσία του βασιλιά. Η επίδραση του θεάματος είχε διπλό χαρακτήρα. Ήταν το πιο αλάθητο μέσο για να πείθεται ο λαός για τον πολλαπλασιασμό του κάτω από την κυριαρχία του βασιλιά και να κρατιέται έτσι στην κατάσταση μιας θρησκευτικά αφοσιωμένης μάζας...Διαμορφώνεται ένα είδος κρατικής πολεμικής θρησκείας» [Canetti, E. (1971). Μάζα και εξουσία, μτφρ. Αγγέλα Βερυκοκάκη-Άρτεμη. (σσ. 145-148). Αθήνα: Ηριδανός].
Κατά την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και μετά από νικηφόρα έκβαση πολέμου, ο Αυτοκράτορας (ή ο στρατηγός) οργάνωνε τον θρίαμβό του, που ήταν η θριαμβευτική είσοδος του νικητή στη Ρώμη και στη συνέχεια πορεία προς το Καπιτώλιο σύμφωνα με μια ορισμένη διάταξη (συγκλητικοί και άρχοντες, το άρμα του νικητή-θριαμβευτή, μουσικοί-τραγουδιστές, το στράτευμα, τα λάφυρα και οι αιχμάλωτοι) και ακολουθούσε ορισμένη τελετουργία (θυσίες και προσφορές δώρων στον Δία). [Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (1979), λήμμα ¨θρίαμβος¨. Αθήνα: Ακάδημος Α.Ε.]
Οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης για να τιμήσουν τον Ηράκλειο, μετά τις νικηφόρες εκστρατείες εναντίον των Περσών (¨προαιώνιων εχθρών του Ελληνισμού¨), του ετοίμασαν θρίαμβο. «Την καθορισμένη ημέρα η πόλη σημαιοστολίστηκε, άντρες, γυναίκες και παιδιά πλημμύρισαν τους κεντρικούς δρόμους κρατώντας κλαδιά ελιάς, κεριά, λαμπάδες, βάια, θυμιατά, λουλούδια. ... (Ο Ηράκλειος) Ηλιοκαμένος, με μαλλιά και μεγάλη, σχεδόν κατάλευκη γενειάδα, κρατούσε στο αριστερό του χέρι ένα σταυρό και στο δεξί τη χρυσή λόγχη του. Προπορεύονταν η αυτοκρατορική φρουρά, τα βάνδα, τα λάφυρα του πολέμου, οι ελέφαντες που είχαν αιχμαλωτισθεί στις μάχες και, προπαντός, η εικόνα του Σωτήρος, που είχε πάρει ως λάβαρο όταν ξεκινούσε για την εκστρατεία. Από τη Χρυσή Πύλη και μέσω της μεγάλης λεωφόρου, της «Μέσης», η πομπή κατέληξε τελικά στην Αγία Σοφία, στα σκαλοπάτια της οποίας περίμεναν τον αυτοκράτορα ο πατριάρχης Σέργιος... επικεφαλής όλου του κλήρου, που κρατούσε αναμμένα κεριά. Οι δύο ηγέτες, ο κληρικός και ο πολεμιστής, γονάτισαν μαζί για να ευχαριστήσουν την Παναγία» [Στράτος, Α. (1978). Ηράκλειος (610-642). Στο Ιστορία του ελληνικού έθνους. (Τόμ. Ζ’, σ. 227-243). Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.]
Ο βυζαντινός αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β΄ (ο επιλεγόμενος και Βουλγαροκτόνος) πανηγύρισε την νίκη του εναντίον των Βουλγάρων με μια τρομερή πράξη: Διέταξε να τυφλωθούν οι αιχμάλωτοι (περίπου 14.000), να χωριστούν σε ομάδες από 100 άνδρες μ’ έναν μονόφθαλμο ως αρχηγό και να οδηγηθούν ¨εν πομπή στον Τσάρο τους¨. [Ostrogorsky, G. (1979). Ιστορία του Βυζαντινού κράτους, μτφρ. Ιωάννης Παναγόπουλος. (Τόμ. Β, σελ. 173). Αθήνα: Βασιλόπουλος.]
«Οι ρυθμικές τυμπανοκρουσίες οδηγούσαν τον βηματισμό τους. Αγόρια με στολή, χακί πουκάμισα, ζωστήρες, φαιόχρωμες γραβάτες και κοντά πανταλόνια, προχωρούσαν σε πυκνές στρατιωτικές τάξεις. «Χίλιοι πίσω μου, χίλιοι πλάι μου και εγώ να τρέχω πίσω από τις σημαίες», έγραφε ο περίφημος αρχηγός τους, Μπάλντουρ φον Σίραχ. Ήσαν οι νεαροί ναζί της «Hitlerjugend» (Χιτλερική Νεολαία) που παρήλαυναν διασχίζοντας την Γερμανία από άκρη σε άκρη. Εξυμνούσαν τον Χίτλερ, που ο ίδιος ο Σίραχ τούς τον είχε παραστήσει σαν «μεγαλοφυΐα που βρίσκεται ανάμεσα στα αστέρια». Και ήσαν εκατομμύρια, γιατί στο Γ΄ Ράιχ η εγγραφή στην Χιτλερική Νεολαία ήταν υποχρεωτική...Για όποιον δεν εγγραφόταν υπήρχαν κυρώσεις διαφόρων ειδών: από την απαγόρευση να πηγαίνουν στο σχολείο ως την σύλληψη των γονέων, αν ήσαν εκείνοι που εμπόδιζαν στα παιδιά τους την ‘εκλογή’. Έτσι συνέβαινε, όχι σπανίως, να καταγγέλλουν τα παιδιά τον πατέρα και την μητέρα τους, για να απαλλαγούν από αυτούς και να κάνουν την ζωή που ήθελαν, υπό την προστασία της σκιάς του αγκυλωτού σταυρού...Κατά την διάρκεια της εκπαιδεύσεως (ενν. των μελών της «Χιτλερικής Νεολαίας», σ.σ.), η ημέρα των εκπαιδευομένων ακολουθούσε ορισμένο πρόγραμμα. Το πρωί μελέτη και ερωτήσεις γενικής φύσεως, με ύλη που συμπεριελάμβανε: έκθεση, γερμανική γραμματική, ιστορία, γεωγραφία και βιολογία. Το απόγευμα ήταν αφιερωμένο στην άθληση: κολύμπι, γυμναστική, δρόμος μετ’ εμποδίων, παραστρατιωτικές ασκήσεις ακόμη και νυχτερινές και ‘ανάγνωση’ στρατιωτικών χαρτών... Πολλά, πάρα πολλά παιδιά της «Χιτλερικής Νεολαίας» σκοτώθηκαν στο πεδίο της μάχης. Τα άλλα, εκείνα που γλίτωσαν από τον πόλεμο ή που η μοίρα τα προόρισε να εργασθούν για την πατρίδα, συνειδητοποίησαν πάρα πολύ αργά ότι είχαν πιστέψει σε έναν κίβδηλο και επικίνδυνο μύθο, τραγικά καταστροφικό. Και απέμειναν ακόμη πιο μόνα και πιο απελπισμένα ανάμεσα στους σωρούς των ερειπίων που άφησε το Γ΄ Ράιχ» [ Lombardo, M. (1977). Τα παιδιά του ναζισμού, Χιτλερική Νεολαία: ο άλλος στρατός του Γ΄ Ράιχ. Ιστορία Εικονογραφημένη, 109, 27-33].

ΠΑΡΕΛΑΣΗ

Στα μεσαιωνικά και νεότερα χρόνια, αν και δεν γίνονταν θρίαμβοι, δεν έλειπαν ωστόσο οι χαρακτηριστικές πομπές στρατευμάτων που αναχωρούσαν για το μέτωπο, η επίδειξη δύναμης στους δρόμους των πόλεων μετά από νικηφόρες εκβάσεις μαχών και πολέμων και η διαπόμπευση των αιχμαλώτων. Όλα τα παραπάνω, ως κοινό χαρακτηριστικό έχουν αυτό που σήμερα ονομάζουμε παρέλαση και αποτελούν τα στάδια από τα οποία αυτή πέρασε και τις μορφές που πήρε στο διάβα των αιώνων μέχρι να φτάσει στις μέρες μας.
Σύμφωνα με επίσημους ορισμούς, παρέλαση είναι η επιδεικτική διέλευση («κατά φάλαγγας ή κατά παραγωγήν») στρατευμάτων, μαθητών σχολείων και άλλων συντεταγμένων ομάδων από τους κεντρικούς δρόμους (πόλεων και χωριών) και μπροστά από επίσημους, λόγω επετείων και κρατικών ή άλλων εορτών και τελετών. [Επίτομο Ορθογραφικό και Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ηλίου, σελ. 3427, Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (1979). ό.π. (τόμ. 27, σ. 93), Σταματάκος, Ι. (1971). Λεξικόν της νέας ελληνικής γλώσσης. Αθήνα: Φοίνιξ Ε.Π.Ε., Μπαμπινιώτης, Γ. (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας ...(2η έκδ.). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας Ε.Π.Ε.] και γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες των στρατιωτικών σχηματισμών. Σύμφωνα με την στρατιωτική ορολογία, η τοποθέτηση των ανδρών στρατιωτικών τμημάτων με βάση τους στοίχους (γραμμές, σειρές) και με καθορισμένες αποστάσεις, αποτελεί και την στρατιωτική παράταξη. Η παράταξη λοιπόν αυτή είναι τέτοιου είδους γιατί ενισχύει το πνεύμα της στρατιωτικής πειθαρχίας και εξασφαλίζει την οργανωμένη και γοργή κίνηση των στρατευμάτων καθώς και την αποτελεσματική διοίκησή τους. [Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (1979). ό.π. (τόμ. 27, σ. 84 )].
Σήμερα, οι παρελάσεις στρατιωτών, μαθητών και λοιπών τμημάτων τηρούν πλήρως τις προδιαγραφές της στρατιωτικής παράταξης (αποστάσεις, βηματισμός, ομοιόμορφη εμφάνιση κλπ). Το γεγονός αυτό έχει άμεση σχέση με τα σχολεία και την εκπαιδευτική διαδικασία εφ’ όσον οι μαθητές είναι ένας από τους κύριους συντελεστές της παρέλασης.
Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, οι δάσκαλοι και καθηγητές είναι αναγκασμένοι να ακολουθήσουν διαδικασίες στρατιωτικές. Αν δεν το κάνουν η παρέλαση θα θεωρηθεί αποτυχημένη. Αν δεν επιβάλλουν στους μαθητές “στρατιωτική πειθαρχία” και δεν “ασκήσουν καλή διοίκηση”, που είναι και οι σκοποί της στρατιωτικής παράταξης, τα τμήματα των μαθητών δεν θα παρελάσουν με το πρέπον παράστημα, δεν θα έχουν συγχρονισμένο βηματισμό, δεν θα τηρούν τις κατάλληλες αποστάσεις, δεν θα στρέψουν την κεφαλή προς τους επίσημους την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή δεν θα παρελάσουν ως πειθαρχημένα άτομα μιας “συντεταγμένης ομάδας”.
Η “εκμάθηση” του βηματισμού, της τήρησης των αποστάσεων, της ζύγισης και στοίχισης, της στροφής της κεφαλής την κατάλληλη στιγμή, ως ασκήσεις ακριβείας, είναι μέρος του προγράμματος στα κέντρα στρατιωτικής εκπαίδευσης. Παλιότερα ο στρατός (με πρότυπα ολοκληρωτικές πρακτικές και μεθόδους φασιστικών καθεστώτων) είχε εκχωρήσει δικές του αρμοδιότητες και πρακτικές στους δασκάλους και οι ασκήσεις ακριβείας συμπεριλαμβάνονταν στα εκπαιδευτικά προγράμματα των σχολείων, κάποια στιγμή όμως έγινε ακόμη και από τους ‘πατριώτες’ κατανοητό το γεγονός ότι ήταν εμφανέστατα αντιπαιδαγωγικές και καταργήθηκαν. Δεν επιτρέπεται να εκτελούνται ακόμα και στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής.
Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην προετοιμασία και εκτέλεση των μαθητικών παρελάσεων αποτελεί (εκτός από άκρως αντιπαιδαγωγική) και πράξη που αγγίζει τα όρια της κοινωνικής ηθικής (αν και «νόμιμη») και ως εκ τούτου δεν συνάδει προς το ήθος του επαγγέλματός τους, όπως αυτό ορίζεται στα πλαίσια της ευθύνης τους έναντι των μαθητών. Ο ισχυρισμός, άρα, ότι η παρέλαση είναι «ήσσονος σημασίας θέμα» [ Σταυρόπουλος, Σ. (Στάθης). (2007). Στήλη Ναυτίλος. Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 2 Νοεμβρίου 2007] είναι αστήρικτος και ψευδής. Η παρέλαση έχει όλα τα χαρακτηριστικά των αρνητικών προτύπων (κοινωνικών και ηθικών) και επειδή δεν μπορεί να διδαχθεί (πουθενά και σε κανένα σχολείο) ως μορφωτικό αγαθό και άσκηση παιδείας, επιβάλλεται (και ως προετοιμασία και ως εκτέλεση) ως προπαγάνδα και ιδεολογικός διαποτισμός. Δεν έχει η παρέλαση καμία σχέση με το έθνος και την πατρίδα («... την μνήμη των μόνιμων οδοιπόρων των αιώνων του χώματος που πατώ και πάτησα...», τα «... αγγέλματα από το γενέθλιο τόπο...» και την οσμή «του μαύρου γκόρτσου» και του ... ουρλιαχτού των λύκων) ούτε με αυτήν τιμώνται όσοι αγωνίστηκαν για ελευθερία, και κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα γιατί συγχέεται η συνειδητή και έλλογη απόφαση για επανάσταση και ομαδική ή ατομική αντίσταση και εξέγερση εναντίον των κατά περίπτωση και εποχή καταπιεστών και κατακτητών με την παρέλαση ως παρανοϊκό ρυθμό προετοιμασίας ενός ακήρυκτου πολέμου και ως στοιχείο της μαζικής υστερίας και ψύχωσης της ανθρώπινης μάζας ως αγέλης. Επιπλέον, υπάρχουν τιμώμενα πρόσωπα («εξέδρα επισήμων» - κατά σύμπτωσιν στρατιωτικοί, πολιτικοί, ιερωμένοι κ.λπ., ήτοι εξ ορισμού ‘δημιουργοί’ και ‘οδηγοί’ τυχόν πολέμων) προς τα οποία οι παρελαύνοντες στρέφουν την κεφαλή τους, πράγμα που σημαίνει ότι οι μαθητικές παρελάσεις γίνονται για να τιμήσουν τους επίσημους αυτούς και/ή για να φανεί ότι διαθέτει η πατρίδα κορμιά έτοιμα να θυσιαστούν γι’ αυτήν.

[ «Εμείς, οι ‘άγνωστοι στρατιώτες’, που μας υποχρέωσαν
να γίνουμε δήμιοι των ομοίων μας,
μας έκλεψαν τη ζωή
κ’ ύστερα μας έφτιαξαν κενοτάφια, αγάλματα κι αψίδες,
δ ι α φ ω ν ο ύ μ ε!..
.................................................................
Κανείς δεν μπορεί να εμποδίση τους ‘μεγάλους άνδρες’
νάχουν όποιες ιδέες θέλουν.
Αλλά το να γινόμαστ’ εμείς, οι άσημοι άνθρωποι,
λίπασμα πριν της ώρας μας – όχι !
Βαρεθήκαμε να τρέφουμε κοράκια και σκουλήκια με τα κορμιά μας!..
.................................................................
Μας χρειάζοντ’ αλήθειες που δ ί ν ο υ ν ζωή, κι όχι που παίρνουν»

Χ. Τρύφωνας (Διαφωνούμε!)]

Επιδεικνύονται δηλ. οι μαθητές , αφ’ ενός μεν, με ανεξήγητη αυτοκαταστροφική διάθεση, ως θύματα νικητών σ’ έναν τυχόν μελλοντικό πόλεμο, αφ’ ετέρου δε, κατά μια παράλογη αντιστροφή, ως στοιχείο - στην θέση των εκτελεσθέντων γυμνών αιχμαλώτων- πολλαπλασιασμού ημών των νικητών. [Canetti, E. (1971). ό.π. ].
Ο χαρακτηρισμός της παρέλασης ως πράξης αντιπαιδαγωγικής, ιδεολογικού διαποτισμού και περιφερόμενης στα όρια της κοινωνικής ηθικής δεν βασίζεται στην συχνότητα της εκτέλεσής της, στον τρόπο που την εκλαμβάνουν οι μαθητές, στα «σημαιάκια των πιτσιρικάδων», στον «προσεταιρισμό» των καφενείων, στις ψήφους («όποιος υποτιμάει τα καφενεία, κακό της κεφαλής του») [Σταυρόπουλος, Σ. (Στάθης). (2007). ό.π. ] και στο «μάτι» νέων και γέρων («...Τα σαγόνια του παππού είχαν πιάσει πεζοδρόμιο. Ενενήντα χρονών άνθρωπος, μαθημένος στην φουστανέλα και στην φούστα κάτω από το γόνατο, ήρθε και άνοιξε το μάτι του...» http://www.insomnia. gr/forum/showthread.php?t=71991&page=2 ), αλλά στον ύπουλο τρόπο με τον οποίο εμφυτεύουμε στους μαθητές μιλιταριστικές διαθέσεις (είναι καταφανές ότι οι μαθητές παγιδεύονται προσπαθώντας να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για παιγνίδι, την επιθυμία για αναγνώριση και την επιδίωξη δραπέτευσης από την ανιαρή και αποβλακωτική καθημερινότητα του κρατικοεκκλησιαστικού σχολικού περιβάλλοντος) και στην πλήρη δόλου άποψή μας ότι η παρέλαση δεν βλάπτει τελικά τα παιδιά. Κραυγάζουμε λ.χ., σχίζοντας τα ιμάτιά μας, όταν διαπιστώνουμε την αντιπαιδαγωγικότητα των πολεμικών ή ΄πολεμικών’ παιγνιδιών και ξεκινούμε καμπάνιες για την κατάργησή τους, ενώ συγχρόνως υποχρεώνουμε τους μαθητές να πάρουν μέρος σε μια αληθινή πολεμική τελετή, την παρέλαση. Κραυγάζουμε για ειρήνη και συγχρόνως, σχιζοφρενούντες, οργανώνουμε και εκτελούμε την ανθρωποθυσιαστική ιεροτελεστία της παρέλασης συμμετέχοντας έτσι στην παράφρονα διαδικασία του πολέμου μέσω της ειρηνοκαπηλείας. Επίσης, ενσυνειδήτως αποσιωπάται το γεγονός ότι οι παρελάσεις αποτελούν στοιχείο μιας γενικότερης και μακροχρόνιας διαδικασίας συμμόρφωσης στην υπακοή και την αποδοχή εντολών, είτε αυτές αφορούν το εργασιακό πεδίο, την πολιτική εξουσία, τον συνδικαλιστικό γραφειοκρατικό εργατοπατερισμό είτε άλλες εξουσιαστικές και ιεραρχικές δομές... Μπορεί αρκετοί μαθητές να μην παίρνουν την παρέλαση στα σοβαρά, όμως συμμετέχουν σ’ αυτήν με όλους τους τύπους και τηρώντας απολύτως τις ‘προδιαγραφές’ της...
Δεν λείπουν οι διώξεις και κατηγορίες εναντίον εκπαιδευτικών, οι οποίοι τολμούν με θάρρος, ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια να αμφισβητήσουν εμπράκτως τις μαθητικές παρελάσεις, είτε δημοσιεύοντας κείμενα είτε αρνούμενοι να συμμετάσχουν στην προετοιμασία και εκτέλεσή τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα των τελευταίων ετών η Ρ. Φ. και ο Π. Χ... Και οι δύο ένιωσαν στο πετσί τους την «ήσσονα σημασία» των παρελάσεων !
Από το άλλο μέρος εκφράζεται η άποψη ότι η τυχόν κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων αποτελεί στοιχείο που οδηγεί μακριά από τον «θρίαμβο του Πνεύματος και του Λόγου» και «μας παρασύρει σε έναν νεωτερικό σωρό ερειπίων» και η διατήρησή τους υπονοείται ως ένας από τους «ελάχιστους κοινούς χαρακτήρες» με τους οποίους οι άνθρωποι «έχουν την ανάγκη να αναγνωρίζονται εντός κάποιας κοινότητας». Γι’ αυτό φταίει το γεγονός ότι «...το σχολείο δεν διδάσκει φρόνημα, εθνικό ή θρησκευτικό... δεν διαμορφώνει φρόνημα, δεν πλάθει χαρακτήρες•...» [ Ξυδάκης, Ν. Γ. (2007). Μετά την αποδόμηση. Εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27 Οκτωβρίου 2007].
Το γεγονός είναι πως το σημερινό υποχρεωτικό κρατικοεκκλησιαστικό εκπαιδευτικό σύστημα προσπαθεί μανιωδώς και φρόνημα («εθνικό ή θρησκευτικό») να διαμορφώσει και χαρακτήρες να πλάσει και κατηχεί ξεδιάντροπα. Προπαγανδίζει ασυστόλως κακοχωνεμένες πολιτικές αριστεροδεξιές «ορθότητες» ( από ‘πολυπολιτισμούς’ και ‘ανεκτικότητες’ των γκέτο μέχρι θρησκευτικοεσχατολογική ‘σωτηρία’ του πλανήτη ) και παρουσιάζει ως ‘νέες’, σκυλευμένες και οικτρά παραμορφωμένες, αφού τις έχει ντύσει με τα κουρέλια, τα απόβλητα και τα περιττώματα της επιλεγόμενης παγκοσμιοποίησης, παλιές ιδέες και εκπαιδευτικές μεθόδους που έχουν δολοφονήσει οι οσφυοκάμπτες και σκιτζήδες ‘προοδευτικοί’ των «ανοησιών γεμάτων χαμόγελα» και «ενός ηλίθιου ψυχολογίζοντος πατερναλισμού».
Ένα σχολείο ελεύθερο και δημόσιο (και όχι υποχρεωτικό και κρατικοεκκλησιαστικό, όπως το σημερινό)
δεν διαμορφώνει φρόνημα
δεν διαπλάθει χαρακτήρες
δεν κατηχεί
δεν προπαγανδίζει και
δεν «προσεταιρίζεται» (‘καφενεία’, επιχειρήσεις, στρατιωτικές και αντιπαιδαγωγικές τακτικές, ψυχοπαθολογικές αγάπες, ιεραπόστολους «λειτουργούς» και «σωτήρες» των παιδιών, του κράτους, της πατρίδας, του έθνους και του κόσμου ολόκληρου...) μέσα από κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο και πρόγραμμα.
«...Δεν έδωσα καλούπια σε καμιά περιοχή της ζωής τους και της σκέψης τους...» [ Μίλτος Κουντουράς. (1930). Στο Τιμητική Έκδοση των Μαθητριών του. (1976). Μίλτος Κουντουράς: Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης 1927-1930. Αθήνα: Γνώση]
Δεν είναι τυχαίο που όλα τα φασιστικά καθεστώτα (Χίτλερ, Μουσολίνι, Μεταξάς κλπ), στην προσπάθειά τους να καταστήσουν ανελεύθερους τους πολίτες ώστε να τους ελέγχουν πλήρως, φρόντισαν για την δημιουργία οργανώσεων με κύριο χαρακτηριστικό τους την μαζικοποίηση και αγελαία συμπεριφορά και στάση της νεολαίας μέσω της αυστηρής πειθαρχίας, των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών εμφάνισης και συμπεριφοράς και των παρελάσεων σε στρατιωτικούς σχηματισμούς. [Lombardo, M. (1977). ό.π. ]. Αλλά και καθεστώτα ( λ.χ. ΕΣΣΔ, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας και πολλών ειδών δικτατορίες) που δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως φασιστικά, λειτουργούσαν και/ή λειτουργούν όμως με ολοκληρωτικές μεθόδους και τακτικές καταπίεσης, ανελευθερίας, μαζικών δολοφονιών μη ‘πιστών’ και ‘εχθρών του λαού’, τρομοκρατίας και παντοδύναμων μυστικών υπηρεσιών, οργάνωναν και οργανώνουν «τεράστιες σκηνοθεσίες των μαζών». «Η σκηνοθεσία παρελάσεων και εορτών αποτελούσε πάντα συστατικό στοιχείο της θρησκείας και της πολιτικής, όσο και της ρεκλάμας. Οι τεράστιες σκηνοθεσίες των μαζών από τους Mussolini, Hitler, Stalin και Mao έχουν έτσι παραμείνει μοναδικά μνημεία της χειραγώγησης και παραπλάνησης των μαζών (με τη συγκατάθεσή τους) τον 20ό αιώνα» [Λίποβατς, Θ. (1990). Η ψυχοπαθολογία του πολιτικού. (σ. 93) Αθήνα: Οδυσσέας]. Εξαίρεση δεν αποτελεί ούτε η επιλεγόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία (και οι σχετικές παραλλαγές της) «...στο βαθμό που αυτή περιέχει-και περιέχει πάντα-ποσοστά ολοκληρωτισμού». [ Ραυτόπουλος, Δ. (1985). Τέχνη και εξουσία. (σ. 110). Αθήνα: Καστανιώτης].

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

1. Όσοι αγωνίστηκαν για ελευθερία, και κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα είναι άξιοι τιμών μνήμης και πάντως όχι υπό τα βλέμματα «επισήμων», είτε με «εξέδρες» είτε χωρίς «εξέδρες». Η παρέλαση αποτελεί προσβολή για τους αγωνιστές και συμβολική σκύλευση, που γίνεται προς εδραίωση και προώθηση εξουσιαστικών (πολιτικών, στρατιωτικών και εκκλησιαστικών) συμφερόντων.
2. Με την τυχόν κατάργηση των μαθητικών (τουλάχιστον) παρελάσεων δεν θα μεταφερθούμε ξαφνικά σ’ έναν κοινωνικό και εκπαιδευτικό παράδεισο! Θα εκλείψει όμως απ’ το σχολείο (έστω, αυτό το σχολείο) μια οπωσδήποτε αντιπαιδαγωγική και στα όρια της κοινωνικής ηθικής πρακτική.


(1) Πέμπτη ‘εκδοτική’ παρουσίαση ( μη ‘βελτιωμένη’)
(2) Για “Domini canes” ίδετε
a) Drury, S. (2008). Aquinas and modernity, the best promise of natural law. USA: Rowman and Littlefield.
b) Hroch, M., Skybova, A. (1988). Ecclesia militans: the inquisition. (pp. 12-16). G.D.R.: Leipzig.

Κοινωνικός κανιβαλισμός αντί αλληλεγγύης: όλοι εναντίον όλων


Η προκλητικότητα του θεσμοποιημένου κυρίαρχου λόγου της κυβέρνησης και των ΜΜΕ:
τα συμφέροντα διαφορετικών μερίδων των εκμεταλλευομένων συγκρούονται και η κυβέρνηση ως αμερόληπτος διαιτητής, από τον γυάλινο πύργο της, παρεμβαίνει για να ρυθμίσει τη λειτουργία της κοινωνίας, προασπίζοντας τους πιο αδύναμους (στο πρώτο επιπεδο τους ιδιωτικούς υπαλλήλους απέναντι στους δημόσιους, ενώ στο δεύτερο τους ανέργους απέναντι στους ιδιωτικούς). Όμως πάντοτε θα εφευρίσκεται ένας ακόμη πιο αδύναμος, που θα δημιουργείται από τις ίδιες τις μνημονιακές πολιτικές. Και χωρίς να γίνει αντιληπτό, και οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ιδιωτικοί και οι άνεργοι θα γίνουν "οι πιο αδύναμοι". Θα περάσουν όλοι στους "απο κάτω"
Η υιοθέτηση αυτών των πολιτικών υπόσχεται ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, αρκεί να υποστούν οι αδύναμοι τώρα κάποιες θυσίες για να βοηθήσουν τους περισσότερους αδύναμους. Αυτή όμως η πολιτική δεν θα έχει τελειωμό. Ο κοινωνικός ανταγωνισμός δεν είναι μία πρακτική που σταματάει κάπου, αλλά αντιθέτως γεννάει περισσότερο ανταγωνισμό στους "απο κάτω", προς μεγάλη ανακούφιση των "από πάνω"

Ο φόβος της δημοκρατίας

(από το τριμηνιαίο περιοδικό ΘΕΣΕΙΣ, τεύχος 118, Ιανουάριος-Μάρτιος 2012)
του Σπύρου Ραυτόπουλου

Η διάδοση της αστικής φιλελεύθερης μυθολογίας και η διαφύλαξη της πολιτικής τελετουργίας που έχουν ανατεθεί στους τελετάρχες του κοινοβουλευτισμού και τους μάγους της πολιτικής επιστήμης συντελείται κυρίως μέσω της διαστρέβλωσης τριών εννοιών, της δημοκρατίας, της αντιπροσώπευσης και της νομιμοποίησης. Νοηματικές αντιμεταθέσεις, αναβαπτισμοί[1], μίξεις, αφαιρέσεις, γενικεύσεις και άλλα γλωσσικά παιχνίδια και ιδεολογικά τεχνάσματα έχουν εδώ και αιώνες τεθεί στην υπηρεσία της πολιτικής προπαγάνδας που σκοπό της έχει να παρουσιάζει -προς όφελος της οικονομικής και πολιτικής ελίτ- ως δημοκρατία κάθε πολίτευμα που διατηρεί μια στοιχειώδη απόσταση από τον ολοκληρωτισμό...
Όλο το κείμενο(πολύ μεγάλο) εδώ

Στιγμές σπόροι


Με το τελευταίο φως της μέρας γύρισα στο χωριό.
Ήμουνα χαρούμενος διότι μετά από ένα κουραστικό απόγευμα πάνω στο τρακτεράκι, έριξα μια ματιά στην πρασιά κι είδα πως φάνηκε το τρίτο φύλλο σε κάμποσα φυντανάκια. Ντοματιές.
Από σπόρο πολύ παλιό και ονομαστό στο νησί!
Τις είχα βάλει έτσι, για να μην πω ότι δεν προσπάθησα, μιας και ο σπόρος ήτανε για χρόνια αδρανής, τον είχα βρει από έναν γέροντα που είχε χρόνια πολλά να βάλει μπαξέδες, και δεν είχα καμιά ελπίδα πως θα βγούνε. Μα σήμερα το θαύμα της φύσης έγινε. Φυλλαράκι ντοματιάς, ναι, κανονικό φυλλαράκι ντοματιάς έσκασε μύτη από το σπόρι. Γι αυτό γύριζα χαρούμενος στο χωριό.
Στην πιο ψηλή γειτονιά που μένω, ζούμε μονάχα 9 άνθρωποι μόνιμα. Κι ο Άη Γιώργης δεσπόζει ανάμεσα σε άδεια σπίτια και χαλάσματα, κάτω από το κάστρο. Δεν λειτουργεί πια η εκκλησιά παρά μονάχα σε σπάνιες περιπτώσεις, σήμερα όμως ο παπάς του χωριού αποφάσισε να πει τους χαιρετισμούς εκεί αντί για την κεντρική ενορία. Κι έτσι λοιπόν, καθώς περπατούσα χαρούμενος, κι η συναυλία των βατραχιών από τις τριγύρω ρεματιές μού έπαιρνε τ’ αυτιά, είδα σε μια στιγμή στο βάθος του μονοπατιού την κυρά Μαρία ν’ ανηφορίζει σκυφτή, με το μπαστουνάκι της, κατά την εκκλησιά κι άκουσα το ψιλό τερέρισμα του ψάλτη, δίχως μικρόφωνο, να βγαίνει αληθινό από τη μισάνοιχτη πόρτα του Αη Γιώργη.
Στιγμές Ελλάδας. Μοναδικές στιγμές Ελλάδας, σπόροι που από μέσα τους ξεφυτρώσαμε, γι αυτό τις αναγνωρίζει η ψυχή μας κι ευφραίνεται.
Αυτή είναι η διαφορετικότητα των Ελλήνων που δεν σεβάστηκε η Ευρώπη.
Η ισοπέδωση, ο εξευρωπαϊσμός, η γερμανοποίηση όλων μας είναι πιο θλιβερές από τη φτώχεια την οικονομική. Διότι οι Έλληνες ήτανε πάντα φτωχοί σε χρήμα αλλά πλούσιοι. Πολύ πλούσιοι. Σε στιγμές και σε σπόρους.
Γιάννης Μακριδάκης

ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ

Το θεατρικό έργο «ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ» του Δημήτρη Δημητριάδη από το +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή, είναι μια προσεχτική και ενδελεχής καταγραφή της ολικής κατάρρευσης μιας κοινωνίας. Μετά από «χίλια χρόνια» συνεχούς ανισότητας, εκμετάλλευσης, οικονομικής κρίσης και πολέμου που διακόπτονται από σύντομα χρονικά διαλείμματα ψεύτικης αφθονίας και επίπλαστης ειρήνης, το νόημα της ανθρώπινης συνύπαρξης και της κοινωνικής ζωής καταρρέει για πάντα. Η σύγκρουση ανάμεσα στις κυρίαρχες δυνάμεις της συντήρησης και τις απέλπιδες προσπάθειες ανανέωσης της κοινωνίας φτάνει στην οριακή της έξαρση. Τότε πλέον, οι γυναίκες χάνουν την ικανότητα τους να γεννούν παιδιά, η ζωή χάνει την δύναμη της να αναπαραχθεί. Αυτό έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα να μεταλλαχθεί ο κοινωνικός ιστός σε τέτοιο βαθμό ώστε η «Χώρα» καταρρέει με ένα κύμα καταστροφών και μαζικών δολοφονιών που συνταράσσουν τα θεμέλια της Ιστορίας. Κάθε θεσμός καταστρέφεται από τους κατοίκους της χώρας, όλα ξαφνικά γίνονται άγνωστα και απειλητικά, η ζωή γίνεται μια παγίδα θανάτου. Κάποια χρόνια μετά, και όταν πλέον όλα έχουν αλλάξει και δεν έχει μείνει τίποτα από την ζωή όπως την γνωρίζαμε, τέσσερις ηρωίδες διαφορετικής ηλικίας (το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον) μας περιγράφουν την ιστορία του τέλους μιας κοινωνίας, το τέλος μιας «Χώρας», την τρομακτική κατάληξη μιας εποχής που ίσως είναι η εποχή μας…
"(…) Όποιος δεν έχει δει ανθρώπους να πεθαίνουν σφυροκοπημένοι από αόρατο χέρι στους δρόμους δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει και τι είναιο θάνατος μιας χώρας.
Μα και να αντικρίζεις το σύσσωμο θάνατο μιας κοινωνίας ισοδυναμεί με το να εξαντλείς ολόκληρη την ζωή. Τη ζωή της μέρας όμως… Όλες αυτές τις θυσίες και τα έργα και το χρυσό φως της μέρας. Γιατί πίσω από το φως της μέρας κρύβεται η ζωή της νύχτας… Οι σκοτεινές επιθυμίες και τα παράνομα σχέδια, οι πράξεις ενάντια στο καθεστώς και σ’ όλα όσα θεωρούνται δεδομένα, η καταστροφική δύναμη της διασάλευσης των κοινωνικών πλαισίων, οι κραυγές της μανίας και της τρέλας… Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει το τέλος μιας κοινωνίας αν δεν καταλάβει πρώτα την Ιστορία της νύχτας της… Η Χώρα, εκτός από τα εχθρικά στρατεύματα και τα αντικρουόμενα οικονομικά συμφέροντα είναι περικυκλωμένη και από το άυλο αλλά ανθεκτικό πλέγμα των φρικιαστικών διαταραχών των κατοίκων της. Τώρα πια, όλοι αυτοί έχουν δει με τα ίδια τους τα μάτια το σάπιο μεδούλι μες στα κόκκαλα της γης τους. Το μεδούλι της Χώρας σάπισε….Μισώ αυτή την Χώρα…. Μου έφαγε τα σπλάχνα. Εγώ δεν θέλω να είμαι μια Χώρα. Δεν είμαι πια άνθρωπος. Ούτε και εσύ πια είσαι άνθρωπος.
Μας τα πήρε όλα αυτή...Τι θα μείνει όμως από αυτήν όταν πια δεν θα έχει μείνει τίποτα από εμάς; Το σώμα μου έχει πάρει τις διαστάσεις της. Έχω μέσα μου την μοίρα της. Πεθαίνω Σαν Χώρα..."

Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών (Τhe Institute for Experimental Arts) είναι μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και έρευνας στα πεδία του θεάτρου,της εικαστικής performance, των multi media εγκαταστάσεων, της ποιητικής επιτέλεσης και της θεωρίας της Τέχνης. Το Ινστιτούτο όντας μια ανοιχτή συνάντηση ποιητών-συγγραφέων, σκηνοθετών, ηθοποιών, τεχνικών/συντελεστών, performance artists, φωτογράφων, εικαστικών του video art και αναλυτών της σύγχρονης Τέχνης, των media και της επικοινωνίας σκοπό έχει την κατασκευή καταστάσεων, την κατάθεση ερμηνευτικού και εκπαιδευτικού έργου, την καλλιέργεια της ριζοσπαστικής θεωρίας / καλλιτεχνικής πράξης και την επικοινωνία με ένα ευρύτερο κοινωνικό σώμα που θα υπερβαίνει τα στεγανά και τους περιορισμούς της εμπορευματικής και καθεστωτικής κυρίαρχης κουλτούρας.
To Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών εμφανίστηκε στην Αθήνα το 2011 με την παράσταση "Οι Δούλες" του Ζαν Ζενέ.

περισσότερες πληροφορίες:
http://theinstituteinfo.blogspot.com/
επαφή: theinstitutecontact@gmail.com

Η παράσταση γίνεται με την υποστήριξη
της πολιτιστικής κολλεκτίβας Κενό Δίκτυο
http://voidnetwork.blogspot.com

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Ανακοίνωση του Συντονιστικού Επιτροπών Αγώνα εναντίον των νέων μεταλλείων στη Χαλκιδική για τα επεισόδια στις Σκουριές


Το Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα εναντίον των νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και μεταλλουργιών χρυσού, καταγγέλλει στο λαό της Χαλκιδικής αλλά και σε όλο τον ελληνικό λαό την απροκάλυπτα βάρβαρη επίθεση που δέχτηκαν 30 κάτοικοι της περιοχής, οι μισές εκ των οποίων ήταν γυναίκες, την Τρίτη 20 Μαρτίου 2012, στη θέση «Σκουριές» του Κακκάβου από 400 εργαζόμενους {τραμπούκους} της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», οι οποίοι κατέφθασαν με τα λεωφορεία της εταιρείας και φορούσαν τις φόρμες με το λογότυπο της εταιρείας ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ότι είναι μισθοφόροι, με συνέπεια τον τραυματισμό πολλών από τους κατοίκους-ο ένας μάλιστα σοβαρά, ο οποίος ευτυχώς γλύτωσε τα χειρότερα αν και νοσηλεύεται ακόμη-.

Καταγγέλλει την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» συμφερόντων της ελληνικής κατασκευαστικής εταιρείας «Άκτωρ» και της καναδικής Eldorado Gold η οποία με τη στάση της δημιουργεί στρατό μισθοφόρων στην περιοχή για να επιβάλλει τα συμφέροντά της απέναντι στα συμφέροντα χιλιάδων άλλων κατοίκων που βιοπορίζονται από εργασίες που θα καταστραφούν από την ανάπτυξη των μεταλλείων.

Καταγγέλλει τη στάση της Ελληνικής Αστυνομίας, οι αξιωματικοί της οποίας επιβεβαίωναν ότι θα εμποδίσουν τους μισθοφόρους της εταιρείας να πλησιάσουν στο χώρο που βρίσκονταν οι κάτοικοι, αλλά αντίθετα τους επέτρεψαν και εμπόδισαν τους κατοίκους της περιοχής που προσέτρεξαν προς βοήθεια να πλησιάσουν. Την ώρα της επίθεσης οι λιγοστοί αστυνομικοί που βρίσκονταν εκεί παρέμειναν αμέτοχοι και δεν προστάτεψαν στο ελάχιστο τους κατοίκους από τους τραμπουκισμούς.

Καταγγέλλει το αντιδήμαρχο Αριστοτέλη Μοσχόπουλο, τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου Στρατωνίου Ζαγοράκη και τον υποδιευθυντη της «Ελληνικός Χρυσός» Στούρνα ως επικεφαλείς των τραμπούκων και ηθικούς αυτουργούς των τραυματισμών.

Καταγγέλλει το Δήμαρχο Αριστοτέλη Χρήστο Πάχτα ο οποίος λειτουργεί ως εκπρόσωπος της εταιρείας ενάντια στη θέληση των δημοτών που εκπροσωπεί.

Το Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα εναντίον των νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και μεταλλουργιών χρυσού και η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων δηλώνουν πως θα συνεχίσουν να αντιστέκονται στα σχέδια καταστροφής της περιοχής μας με όποιο πρόσφορο μέσο διαθέτουν.

Ήδη το Δημαρχείο του Δήμου Αριστοτέλη στην Ιερισσό τελεί υπό κατάληψη και ο αγώνας θα κλιμακωθεί.

Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα

Ιερισσός 20.03.2012

Παρέλαση 25ης Μαρτίου με "αστυνόμευση Πολυτεχνείου"

Οι μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις της 25ης Μαρτίου, προκαλούν πονοκέφαλο στους επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ, καθώς υπάρχει ο φόβος ότι οι αντιδράσεις κατά των επισήμων θα γενικευτούν.
Για το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. η παρέλαση θα είναι μια επιχείρηση ανάλογη με εκείνη του Πολυτεχνείου, μόνο που η προσπάθεια εντοπισμού των μολότοφ στα σακίδια αντιεξουσιαστών θα μετατραπεί σε... κυνήγι για γιαούρτια, ντομάτες και αβγά σε τσάντες πολιτών. Η εντολή που δόθηκε από τους στρατηγούς είναι ότι η παρέλαση θα πρέπει να πραγματοποιηθεί πάση θυσία...
Περισσότερα

Αλλά νομίζω ότι κάποιοι άλλοι βρήκαν καλύτερη...λύση





Ενώ πιο οριστική λύση δίνει η παρακάτω πρόταση:

Μέχρι πότε θα συντηρούμε τους αναχρονιστικούς και αντικοινωνικά δαπανηρούς θεσμούς των (μαθητικών -στρατιωτικών) παρελάσεων και της υποχρεωτικής θητείας?

ΚΑΤΑΡΓΗΣΤΕ τις παρελάσεις και την υποχρεωτική θητεία
ούτε λεπτό στο στρατό, ούτε ευρώ στη στρατιωτική βιομηχανία
Αφοπλισμός και αποστρατικοποίηση της Μεσογείου
Πατρίδα μας η Γη
one race, one love, one planet

Ηλιόσποροι
www.iliosporoi.net

Διαφθορά και παραοικονομία υπάρχει και στη Γερμανία

Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια , που δημοσιοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2011, η Γερμανία βρίσκεται στη 14η θέση των λιγότερο διεφθαρμένων χωρών του κόσμου. Πρώτη κατατάσσεται η Νέα Ζηλανδία. Από το 2003 μέχρι σήμερα η Γερμανία κινείται μεταξύ της 14ης και της 16ης θέσης της κατάταξης, μολονότι οι αρχές έχουν κηρύξει επισήμως τον πόλεμο κατά της διαφθοράς.

Η διαφθορά αναμένεται να στοιχίσει φέτος στη γερμανική οικονομία 250 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με μια πανεπιστημιακή έρευνα που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα, από τον οικονομολόγο καθηγητή Φρίντριχ Σνάιντερ.

Η παραοικονομία υπολογίζεται ότι για το 2011 εκπροσωπούσε το 13,54% του ΑΕΠ (344,3 δισ. ευρώ) και ότι φέτος θα πέσει λίγο, στο 13,34% (342,4 δισ. ευρώ).
Η μαύρη εργασία έχει επίσης περιοριστεί ελαφρά, από 7,9 εκατομμύρια εργαζόμενους το 2010 στα 7,8 εκατομμύρια το 2011 και αναμένεται να φτάσει τα 7,7 εκατομμύρια το 2012.

Αυτά για να μη θεωρούμε ότι υπάρχει και "ενάρετος" καπιταλισμός.

Γερμανία: εκατομμύρια τόνοι τροφίμων στα σκουπίδια

Σύμφωνα με μια μελέτη του Υπουργείου Γεωργίας της Γερμανίας, η οποία παρουσιάσθηκε την περασμένη εβδομάδα, οι Γερμανοί πετάνε στα σκουπίδια κάθε χρόνο 6,7 εκατ. τόνους τροφίμων. Αντιστοιχούν 82 κιλά κατά κεφαλήν. Μια μεγάλη σπατάλη.
Το υπουργείο ξεκίνησε μια καμπάνια, επικεντρωμένη βασικά στο γεγονός ότι πολλά τρόφιμα δεν χαλάνε μετά την ημερομηνία λήξης : «πάρα πολύ καλό για να πάει στον κάδο σκουπιδιών» είναι το σύνθημα. Και προτείνει στους καταναλωτές να έχουν εμπιστοσύνη ξανά στην όσφρηση και στη γεύση τους, να τα δοκιμάζουν και να μη τα πετάνε αυτόματα στα σκουπίδια, επειδή «έληξαν».
Σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με υπολογισμούς του παγκόσμιου οργανισμού για τη διατροφή FAO, το ένα τρίτο περίπου της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων καταλήγει στα σκουπίδια. Η δε Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι το 40% των πεταμένων τροφίμων αφορά στη διαλογή που γίνεται από τους ίδιους τους παραγωγούς και τους συσκευαστές. Είναι υποχρεωμένοι να τα πετούν, επειδή δεν είναι εμπορεύσιμα και το σύστημα των εμπόρων και αλυσίδων διατροφής δεν τα διακινεί, παρόλο που έχουν διατροφική αξία, μπορεί να είναι εύγεστα και ποιοτικά.
Το θέμα λοιπόν δεν έχει να κάνει μόνο με την ημερομηνία λήξης των τροφίμων. Μεγάλο μέρος των πεταμένων τροφίμων δεν είναι καν συσκευασμένα, για να έχουν ημερομηνία λήξης, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά. Το ζήτημα είναι συνδεδεμένο με το καταναλωτικό πρότυπο γενικότερα και με την κοινωνία του «πετάγματος» και της παραγωγής σκουπιδιών, η οποία δε μπορεί να συνεχισθεί, γιατί δεν έχει μέλλον, ούτε και η γερμανική.
Δεν χρειάζεται βέβαια να μιλήσουμε για την ελληνική και το τι πέταγε στα σκουπίδια μέχρι τώρα.

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Καλλιέργεια πατάτας με χρήση των Ενεργών Μικροοργανισμών(ΕΜ)


Για τις εφαρμογές των ΕΜ στη γεωργία γενικά, δείτε την ανάρτησή μας: http://topikopoiisi.blogspot.de/2011/09/blog-post_8611.html

Στη συνέχεια θα αναρτήσουμε μια σειρά εφαρμογών των ΕΜ σε διάφορες καλλιέργειες, ξεκινώντας από τη πατάτα.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΛΙΈΡΓΕΙΑΣ ΠΑΤΑΤΑΣ ΜΕ ΕΜ
Προετοιμασία του σπόρου: σε ζεστό και υγρό μέρος βάζουμε τον παταόσπορο μέσα σε καλό και ελαφρύ χούμο. Όταν αποκτήσει ριζούλες και φυλλαράκια είναι έτοιμος για φύτεμα.
Προετοιμασία του εδάφους: δύο εβδομάδες πριν το φύτεμα απλώνουμε Μποκάσι(το λίπασμα που έχουμε ετοιμάσει με τη χρήση ΕΜ) στο έδαφος και το σκεπάζουμε με ελαφρύ σκάψιμο(ή καλλιεργητή), αφού πρώτα το ψεκάσουμε με αραιωμένο ΕΜα(π.χ.1:100). Αν δεν μπορέσαμε να κάνουμε αυτή την προετοιμασία πριν το φύτεμα, τότε παραχώνουμε Μποκάσι ανάμεσα στις σειρές των φυτεμένων φυτών, ψεκάζοντάς το πριν με αραιωμένο Εμα.
Στη συνέχεια: κάθε 14 μέρες ποτίζουμε-ψεκάζουμε με αραιωμένο ΕΜα(1: 300). Για προστασία ψεκάζουμε τα φύλλα με ΕΜ5.
Η συγκομοιδή γίνεται μετά τουλάχιστον 3 βδομάδες, αφότου πεθάνουν τα φύλλα, ώστε να ωριμάσει η φλούδα για να έχουμε καλή συντήρηση. Αν θέλουμε πρώϊμες πατάτες, τότε δεν χρειάζεται να περιμένουμε 3 βδομάδες.

Μετά από 2-3 χρόνια χρήσης των ΕΜ, θα; έχουμε μέχρι και 30% περισσότερη παραγωγή, καλύτερη συντήρηση και διάρκεια, καθώς και μεγαλύτερη βλαστικότητα του σπόρου, αρκεί να διατηρείται σε πολύ κρύες συνθήκες.



Παρασκευή ΕΜ5: σε ένα πλαστικό μπουκάλι(π.χ.1,5 λίτρων) βάζουμε 1 λίτρο νερό μαζί με 100 ml ΕΜ1 και 100 ml (μιλιλίτρα) μελάσσα. Το αφήνουμε να ζυμώσει μια βδομάδα σε ζεστό μέρος,κλειστό το μπουκάλι χωρίς αέρα μέσα(το εξασφαλίζουμε πιέζοντας το μπουκάλι). Προσοχή όμως, θα πρέπει να το ανοίγουμε που και που για να φεύγουν τα αέρια της ζύμωσης.
Μετά τη βδομάδα βάζουμε επιπλέον 100 ml ξύδι και 100 ml αλκοόλ(π.χ. τσίπουρο) και το αφήνουμε να ζυμώσει μέχρι που δεν βγάζει άλλο αέρια ζύμωσης(1-2 βδομάδες).
Στο τέλος μπορούμε να προσθέσουμε και λίγο κόκκινο πιπέρι και αλεσμένο σκόρδο.
Διατηρείται μέχρι και 4 μήνες σε σκοτεινό-κρύο μέρος

Ημερίδα Open Space Ομάδας Οικο-χωριά 24 Μαρτίου στην Αθήνα στο Ελληνικό

Οι κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν έχουν επιταχύνει την αναγκαιότητα ανάληψης πρωτοβουλιών και συντονισμού ανάμεσα σε συλλογικότητες που αυτή τη στιγμή λειτουργούν σε σχετική απομόνωση. Προσκαλούμε λοιπόν όλες τις εναλλακτικές πρωτοβουλίες και τους ενεργούς πολίτες σε ένα κοινό τόπο.
Ξεκινάμε μαζί!
Συνενώνουμε τις δυνάμεις μας!
Προσκαλούμε όλους όσους ασχολούνται με:
- Τη δημιουργία οικο-κοινοτήτων και οικολογικών χωριών,
- Εναλλακτικά Οικονομικά Παραδείγματα (ανταλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο, χαριστικά παζάρια, παράλληλα νομίσματα),
- Πρωτοβουλίες Αναζωογόνησης Γειτονιάς.
- Φυσικούς Τρόπους Καλλιέργειας της Γης,
- Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και εναλλακτικές τεχνολογίες,
- Την Τέχνη ως εργαλείο προσωπικής και συλλογικής ανάπτυξης,
- Το χτίσιμο διαπροσωπικών σχέσεων πέρα από το φόβο και τη στέρηση.

Κτίζουμε τη συνύπαρξή μας με μια άλλη γεύση της πραγματικότητας, πιο κυκλική,κεφάτη,δημιουργική,ανθρώπινη.

Το μοίρασμα δημιουργεί την αφθονία

Πρόγραμμα Ημερίδας

10.00 π. μ.
ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
Καλωσόρισμα από την ομάδα διοργάνωσης.
10.30 π. μ.
Κύκλος τελετής έναρξης του Οpen Space.
11.00 π. μ. - 6.30 μ. μ.
Ομάδες εργασίας.
6.30 μ. μ.
Κύκλος τελετής λήξης του Οpen Space.
7.30 μ.μ.
ΛΗΞΗ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
8.00 μ.μ.
Μουσική βραδιά

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Στις 4 Μαρτίου 2012 πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο η πρώτη Παγκρήτια Συνάντηση των Κινημάτων. Πρωτοβουλίες πολιτών και συλλογικότητες από όλη την Κρήτη παρουσίασαν τη δράση τους και έκαναν τα πρώτα βήματα συντονισμού της δράσης τους.

Η Τηλεόραση από τους Πολίτες παρουσιάζει όλες τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων που συμμετείχαν στη συνάντηση στο:
http://www.politestv.gr/index.php?id=1000&article=59

Η ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ

Στις 3 και 4 Μαρτίου 2012 βρεθήκαμε κινήματα απ’ όλη την Κρήτη. Κοινή διαπίστωση και αίτημα όλων μας είναι η ανάγκη για συντονισμό και κοινή δράση. Η ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε μπορεί να απαντηθεί μόνο με ολομέτωπη αντίσταση.
Απέναντί τους βρίσκονται τα κινήματα που δρουν σε ολόκληρο το νησί. Τα κινήματα αυτά παλεύουν ενάντια στη διάλυση της κοινωνίας, ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την ανεργία, ενάντια στο ξεπούλημα της γης και των δημόσιων κοινωνικών αγαθών. Παλεύουν ενάντια στη διάλυση της παιδείας και της υγείας και με στόχο την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Τα κινήματα στήνουν δομές και δίκτυα αλληλεγγύης για να μη μείνεις κανείς μόνος και αβοήθητος μέσα στην κρίση.
Σήμερα έγινε το πρώτο βήμα για τον συντονισμό. Συνεχίζουμε με βάση τις αρχές της δημοκρατίας και της ισότιμης συμμετοχής. Το κάθε κίνημα, φορέας και σύλλογος διατηρεί την αυτονομία του και συνεχίζει τη δράση του. Απώτερος σκοπός μας είναι όλα τα ρυάκια να γίνουν ένα ποτάμι και να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας. Τα προβλήματά μας, αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε, δεν θα λυθούν αν δεν ακυρώσουμε μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, αν δε διώξουμε το ειδικό καθεστώς που τα εκπροσωπεί.
Δεν ξεκινάμε για τις εκλογές, δεν σταματάμε μετά τις εκλογές.
Δεσμευόμαστε για επόμενη παγκρήτια συνάντηση και συνέλευση των Κινημάτων. Προτείνουμε την τακτική συνάντηση όχι μόνο των 30 φορέων και κινημάτων που βρεθήκαμε και συντάξαμε αυτή τη δήλωση αλλά και τη λογική της συνεχούς διεύρυνσης όλων των κινημάτων, φορέων, συλλόγων που αγωνίζονται στο νησί. Έχουμε ως αρχή μας την ανακλητότητα των αντιπροσώπων. Καλούμε τα κινήματα, τις πρωτοβουλίες και συνελεύσεις πολιτών, όλο τον λαό της Κρήτης, να δώσει δυναμικό παρόν διαμαρτυρίας στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ, 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012

Συγκρούσεις με τραυματισμένους κατοίκους της Χαλκιδικής: αντιστέκονται στα σχέδια καταστροφής της από τη μεταλλουργία χρυσού.

Από τη Δευτέρα 19/3 γίνεται προσπάθεια να ξεκινήσουν εργασίες της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» στη θέση «Σκουριές» του όρους Κάκκαβος που βρίσκεται μεταξύ των χωριών Μεγάλη Παναγία, Ιερισσός και Στρατονίκη στη Χαλκιδική. Στις 20/3, ομάδα αρχαιολόγων δοκίμασε να ξεκινήσει εργασίες αρχαιολογικών τομών αλλά γρήγορα μαζεύτηκε πλήθος κάτοικων της περιοχής για να σταματήσουν την διαδικασία. Παράλληλα τις μεσημεριανές ώρες άρχισαν να κατευθύνονται και εργαζόμενοι της εταιρείας προς την περιοχή. Και ενώ η αστυνομία έχει αποκλείσει το δρόμο που οδηγεί στις «Σκουριές» στη θέση «Χοντρό Δέντρο» μεταξύ Παλαιοχωρίου-Μεγάλης Παναγίας, περίπου 400 εργαζόμενοι της Εταιρίας που εργάζονται στη Στρατωνίκη, μεταφέρθηκαν υποχρεωτικά όλοι με φορτηγά στο σημείο, έσπασαν το μπλόκο της Αστυνομίας και ήρθαν αντιμέτωποι με ομάδα μελών των Επιτροπών Αγώνα.
Ακολούθησε συμπλοκή μεταξύ των εργαζομένων και των κατοίκων με αποτέλεσμα έναν σοβαρά τραυματία να μεταφερεται σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης ενώ υπάρχουν κι άλλοι τραυματίες που μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας της περιοχής.
Όταν το δικαίωμα για εργασία, στρέφεται ενάντια στο δικαίωμα για ζωή!!!
Ή "η εργατική τάξη στην υπηρεσία των εκμεταλλευτών της"

Το χρέος που τρώει το μεδούλι



Διαβάστε περισσότερα στο σύνδεσμο:
http://portal.environment.gr/news.php?extend.5994.5

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Μοχάμεντ Γιουνούς: Οι οικονομολόγοι έχουν παρεξηγήσει το ανθρώπινο είδος

«Οι οικονομολόγοι έχουν παρεξηγήσει το ανθρώπινο είδος» είπε σε συνέντευξή του προς τη βρετανική εφημερίδα Guardian, ο ιδρυτής της τράπεζας Grameen, Μοχάμεντ Γιουνούς. Γνωστός και ως ο «τραπεζίτης των φτωχών», ο 71χρονος οικονομολόγος, υποστηρίζει ότι ο τρόπος που έχει οικοδομηθεί ο σύγχρονος καπιταλισμός οδηγεί σε ένα αέναο κυνήγι του χρήματος που δεν ωφελεί τους ανθρώπους.
Περισσότερα:
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/moxament-gioynoys-oi-oikonomologoi-exoyn-pareksigisei-anthropino-eidos

Σκέψεις για την οριζοντιότητα: Είναι ο τρόπος λήψης αποφάσεων του Κινήματος Occupy Wall Street γραφειοκρατικός;



Της Marianne Maeckelbergh*
Το 2011 εμφύσησε νέα ζωή στα οριζόντια μοντέλα της δημοκρατικής λήψης αποφάσεων. Με την ανάδυση του κινήματος της 15ης Μαΐου και του κινήματος Occupy, ο οριζόντιος τρόπος λήψης αποφάσεων έγινε μία από τις βασικές πολιτικές δομές για την οργάνωση των απαντήσεων στην τρέχουσα παγκόσμια οικονομική κρίση. Ενώ αυτή η διαδικασία λήψης αποφάσεων αναμφισβήτητα ποτέ δεν είχε τόσο ευρέως εφαρμοστεί όσο σήμερα, ποτέ δεν φαινόταν, επίσης, τόσο δύσκολη και περίπλοκη όπως σήμερα. Στις κορυφαίες στιγμές υπήρχαν 5.000 άνθρωποι στις γενικές συνελεύσεις στην Πλάσα Καταλούνια της Βαρκελώνης και ακόμα περισσότεροι στη Μαδρίτη. Δεν είναι πλέον μόνο οι ακτιβιστές που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και να τις διδάξουν ο ένας τον άλλον, αλλά είναι εκατοντάδες ή και χιλιάδες άνθρωποι που έχουν πολύ μεγαλύτερες διαφορές όσον αφορά το υπόβαθρό τους, τις αρχικές παραδοχές τους, τους στόχους και τα στυλ του λόγου τους. Αυτό είναι εξαιρετικά καλό νέο, αλλά δεν πρόκειται για κάτι εύκολο...
Η συνέχεια εδώ

* Η Marianne Maeckelbergh είναι λέκτορας στο Τμήμα Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας και Κοινωνιολογίας της Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο του Leiden, στην Ολλανδία. Έχει 15 χρόνια εμπειρίας ως ακτιβίστρια, οργανώνοντας και βοηθώντας τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων που βρίσκονται στο επίκεντρο της μελέτης της. Πρόσφατα εκδόθηκε το βιβλίο της The Will of Many, εκδόσεις Pluto Press.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

του Γιώργου Οικονόμου

H νεοελληνική κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα πλήρους καταρρεύσεως. Έχει καταστεί πλέον εμφανής η αδυναμία του κομματικού πολιτικού συστήματος στο σύνολό του να αποτρέψει την χρεοκοπία. Όχι μόνο διότι αυτό την οδήγησε στη σημερινή απελπιστική κατάσταση, αλλά και διότι αυτό την οδηγεί σε χειρότερη με την υποδούλωσή του στο ΔΝΤ και τα «Μνημόνια». Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες επιβάλλεται να βρεθεί ένας διαφορετικός δρόμος. Για να υπάρξει όμως αυτός πρέπει πρωτίστως να κατανοηθεί στην ουσία της η χρεοκοπία και κυρίως τα αίτια που οδήγησαν σε αυτήν, διότι η κατανόηση αυτή αποτελεί μέρος του ορθού δρόμου προς την έξοδο.
Η ελληνική κρίση είναι βεβαίως οικονομική και έχει διεθνή εξάρτηση (ιδίως ευρωπαϊκή) από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και διανομής, από τη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών μηχανισμών-τραπεζών και από τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Χωρίς να υποτιμούμε τον διεθνή ορίζοντα της ελληνικής κρίσεως και χωρίς να επιμένουμε αποκλειστικώς στις ελληνικές παθογένειες, θα εξετάσουμε εδώ κυρίως τις εσωτερικές αιτίες στις οποίες αυτή οφείλεται, καθώς και τις δυνατότητες που υπάρχουν για πολιτικές δράσεις...
Η συνέχεια εδώ

Η πίστη στα μνημόνια ως νέα εθνικοφροσύνη. Της Βασιλικής Σιούτη

ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία μπαίνουν χέρι χέρι στην προεκλογική περίοδο, αποσιωπώντας εντελώς ότι πρόκειται για τα κόμματα που μας έφεραν ως εδώ κι ετοιμάζονται να μοιράσουν τα νέα πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων, όπου νομιμόφρονες θα είναι οι «δυνάμεις του ευρώ» που στηρίζουν τα μνημόνια και αντιφρονούντες θα είναι «οι δυνάμεις της δραχμής», όπως θα χαρακτηρίζουν οποιονδήποτε διαφωνεί με την ακολουθούμενη πολιτική, άσχετα εάν είναι πραγματικά υπέρ της δραχμής ή όχι.

Περισσότερα

Ελλάδα: Ο μεγαλύτερος εισαγωγέας όπλων στην Ευρώπη



Το παγκόσμιο εμπόριο όπλων εξακολουθεί να ανθεί σύμφωνα με τη νεότερη έκθεση του Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη στη Στοκχόλμη SIPRI που δόθηκε στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με τη νέα έκθεση, τα τελευταία πέντε χρόνια η ποσότητα των παγκόσμιων πωλήσεων όπλων αυξήθηκε κατά 24% σε σχέση με την 5ετία 2002-2006. Αναφορικά με την Ελλάδα, η έκθεση αναφέρει ότι οι εισαγωγές οπλικών συστημάτων μειώθηκαν κατά 18% μεταξύ 2002 – 2011, ωστόσο η Ελλάδα παραμένει ο μεγαλύτερος εισαγωγέας στην Ευρώπη την τελευταία 5ετία.
Περισσότερα