Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Γερμανία: εκατομμύρια τόνοι τροφίμων στα σκουπίδια

Σύμφωνα με μια μελέτη του Υπουργείου Γεωργίας της Γερμανίας, η οποία παρουσιάσθηκε την περασμένη εβδομάδα, οι Γερμανοί πετάνε στα σκουπίδια κάθε χρόνο 6,7 εκατ. τόνους τροφίμων. Αντιστοιχούν 82 κιλά κατά κεφαλήν. Μια μεγάλη σπατάλη.
Το υπουργείο ξεκίνησε μια καμπάνια, επικεντρωμένη βασικά στο γεγονός ότι πολλά τρόφιμα δεν χαλάνε μετά την ημερομηνία λήξης : «πάρα πολύ καλό για να πάει στον κάδο σκουπιδιών» είναι το σύνθημα. Και προτείνει στους καταναλωτές να έχουν εμπιστοσύνη ξανά στην όσφρηση και στη γεύση τους, να τα δοκιμάζουν και να μη τα πετάνε αυτόματα στα σκουπίδια, επειδή «έληξαν».
Σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με υπολογισμούς του παγκόσμιου οργανισμού για τη διατροφή FAO, το ένα τρίτο περίπου της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων καταλήγει στα σκουπίδια. Η δε Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι το 40% των πεταμένων τροφίμων αφορά στη διαλογή που γίνεται από τους ίδιους τους παραγωγούς και τους συσκευαστές. Είναι υποχρεωμένοι να τα πετούν, επειδή δεν είναι εμπορεύσιμα και το σύστημα των εμπόρων και αλυσίδων διατροφής δεν τα διακινεί, παρόλο που έχουν διατροφική αξία, μπορεί να είναι εύγεστα και ποιοτικά.
Το θέμα λοιπόν δεν έχει να κάνει μόνο με την ημερομηνία λήξης των τροφίμων. Μεγάλο μέρος των πεταμένων τροφίμων δεν είναι καν συσκευασμένα, για να έχουν ημερομηνία λήξης, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά. Το ζήτημα είναι συνδεδεμένο με το καταναλωτικό πρότυπο γενικότερα και με την κοινωνία του «πετάγματος» και της παραγωγής σκουπιδιών, η οποία δε μπορεί να συνεχισθεί, γιατί δεν έχει μέλλον, ούτε και η γερμανική.
Δεν χρειάζεται βέβαια να μιλήσουμε για την ελληνική και το τι πέταγε στα σκουπίδια μέχρι τώρα.

1 σχόλιο:

  1. Η φτώχεια επελαύνει και στη Γερμανία
    Την ίδια ώρα που οι γερμανικοί δείκτες για την οικονομία και την ανάπτυξη ευημερούν, ένα διόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι της κοινωνίας του Βερολίνου φαίνεται πως… δυσ-ημερεί! Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στο Βερολίνο καταφεύγουν στη συλλογή άδειων πλαστικών ή γυάλινων φιαλών από τα σκουπίδια, τις οποίες ύστερα επιστρέφουν σε σουπερμάρκετ και τοπικά καταστήματα για λίγα μόλις σεντς, ώστε να καταφέρουν να συμπληρώσουν το γλίσχρο εισόδημά τους.
    Αυτό που προκαλεί βέβαια αίσθηση είναι το γεγονός πως δεν πρόκειται για άστεγους ή εξαθλιωμένους ρακοσυλλέκτες ή ακόμα και τοξικομανείς όπως συνηθιζόταν μέχρι τώρα. Πρόκειται για συνταξιούχους ή ανέργους στο Βερολίνο οι οποίοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα προς το ζην και καταφεύγουν ολοένα και περισσότερα σε αυτή τη πρακτική προκειμένου να τα βγάλουν πέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή