Ελλάδα: Κρατούμενος συνείδησης ο αντιρρησίας συνείδησης Χαράλαμπος Ακριβόπουλος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

21 Μαρτίου 2013

Η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει την σύλληψη, κράτηση και δίκη του αντιρρησία συνείδησης Χαράλαμπου Ακριβόπουλου. Η διεθνής οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρεί τον Χαράλαμπο Ακριβόπουλο κρατούμενο συνείδησης -ο οποίος κρατείται μόνο για την άρνησή του να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης- και ζητά την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωσή του. Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος, 37 ετών, συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές το πρωί της Τρίτης, 19 Μαρτίου 2013, και οδηγήθηκε στην Αστυνομική Διεύθυνση Ημαθίας. Σύμφωνα με τις αρχές η σύλληψή του αφορά υπόθεση ανυποταξίας και θα παραπεμφθεί στο Ναυτοδικείο Πειραιά. Τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας.

Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος, ο οποίος έχει αρνηθεί για λόγους συνείδησης να υπηρετήσει τόσο την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία, συνελήφθη με τη διαδικασία του αυτόφωρου και μετήχθη την ίδια ημέρα στην Υποδιεύθυνση Μεταγωγών Δικαστηρίων της Διεύθυνσης Αστυνομίας Θεσσαλονίκης. Εχθές, 20 Μαρτίου 2013, μετήχθη στη Διεύθυνση Μεταγωγών Δικαστηρίων Αττικής προκειμένου να μεταφερθεί σήμερα ενώπιον του Ναυτοδικείου Πειραιά για να δικασθεί με την κατηγορία της ανυποταξίας.

Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 2004, όταν η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία ήταν υπερδιπλάσια της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας. Αρνήθηκε να υπηρετήσει τέτοια τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία. Τον Απρίλιο του 2008 κλήθηκε να παρουσιαστεί ενώπιον του Τριμελούς Ναυτοδικείου Πειραιά για το αδίκημα της ανυποταξίας σε καιρό ειρήνης, δεν παρουσιάστηκε και η δίκη αυτή αναβλήθηκε προκειμένου να ζητηθεί αυτοπρόσωπη παρουσία. Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος καταδικάστηκε από το Ναυτοδικείο Πειραιά στις 22 Μαρτίου 2011 σε 8μηνη ποινή φυλάκισης με διετή αναστολή. Συνεπώς, σε περίπτωση νέας καταδίκης του, κινδυνεύει να φυλακιστεί αμέσως.

Η παρούσα σύλληψη και κράτησή του με βάση τη διαδικασία του αυτοφώρου για πράξη ανυποταξίας βασίζεται στην κατηγορία του 2008, καθώς το αδίκημα της ανυποταξίας κατά το ελληνικό δίκαιο θεωρείται διαρκές έγκλημα. Αυτό επιτρέπει το να οδηγηθεί ο αντιρρησίας στο αυτόφωρο οποτεδήποτε, αν και για τις περιπτώσεις άρνησης στράτευσης  της τελευταίας δεκαετίας σπανίως ακολουθείτο η αυτόφωρη διαδικασία.

Πρόκειται για τη δεύτερη σύλληψη αντιρρησία συνείδησης από τις ελληνικές αρχές μέσα σε ένα μήνα μετά από ένα κενό αρκετών χρόνων. Την Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013, συνελήφθη ο αντιρρησίας συνείδησης Νικόλαος Καρανίκας, 44 ετών, ο οποίος και οδηγήθηκε ενώπιον της στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκης με τη διαδικασία του αυτοφώρου με την κατηγορία της ανυποταξίας άρχουσα από το 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Κατόπιν αιτήματος αναβολής, η δίκη του ορίστηκε για την Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013 στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης, και αφέθηκε ελεύθερος την ίδια ημέρα. Στις 22 Φεβρουαρίου 2013, κατόπιν νέου αιτήματος αναβολής, η δίκη αναβλήθηκε για την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013. Στις δίκη της 8ης Μαρτίου 2013 ο Νικόλαος Καρανίκας αθωώθηκε.

Επιπλέον, ο αντιρρησίας συνείδησης Δημήτρης Σωτηρόπουλος, 47 ετών, παρέλαβε πρόσφατα κλήση για να δικαστεί στις 28 Μαΐου 2013 από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της «ανυποταξίας σε περίοδο γενικής επιστράτευσης», για την οποία του ασκήθηκε δίωξη το 1994. Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 1992, όταν η ελληνική νομοθεσία δεν αναγνώριζε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και δεν προέβλεπε τη δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας. Το 1992 κλήθηκε για απολογία ενώπιον του Στρατιωτικού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας και επανέλαβε την άρνησή του να στρατευτεί για λόγους συνείδησης υποβάλλοντας υπόμνημα, χωρίς, ωστόσο, να δικαστεί. Ουδέποτε του αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, αλλά αντίθετα υπέστη επανειλημμένες διώξεις, καθώς οι αρχές κατέσχεσαν το διαβατήριό του και εξέδωσαν αλλεπάλληλα εντάλματα σύλληψης. Αν και δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, ήδη από το 2008 όταν έγινε πατέρας για τρίτη φορά -σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία οι τρίτεκνοι απαλλάσσονται της υποχρέωσης στράτευσης, η ποινική εκκρεμότητα σε βάρος του παρέμεινε.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν τις επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης. Οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης που έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».

Οι δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, σε στρατοδικεία εγείρουν σοβαρές ανησυχίες. Σε αντίστοιχη περίπτωση  το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ότι η δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από στρατιωτικούς δικαστές παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,  υπόθεση Ercep κατά  Τουρκίας, απόφαση 22/11/2011).

Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ  (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9  του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα. Ωστόσο, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

Η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία στην Ελλάδα  είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα για τη μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων, καθώς απαιτεί πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από ό,τι απαιτείται για το στρατό. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.

Γραφείο Τύπου και Προβολής