"Φτιάχνοντας σβόλους"
Σήμερα οι τρεις μικρές αγρότισσες με τον κύριο Ηρακλή και την Άννα, (τη μαμά των κοριτσιών), ετοιμαζότανε να πάνε για μερικές μέρες στην Έδεσσα. Η κυρία Άννα πήρε άδεια γι αυτό το λόγο από τη δουλειά της. Οι γονείς της Μαργαρίτας ανέλαβαν να φροντίζουν τα ζώα και τον μπαξέ και όλοι ήταν έτοιμοι για αναχώρηση. Στο δρόμο άρχισε η κουβέντα - "Τι ακριβώς θα κάνουμε εκεί που θα πάμε κυρία Άννα;" - "Θα βοηθήσουμε ένα φίλο μας να μαζέψει τα ροδάκινα από το κτήμα του και θα ετοιμάσουμε σβόλους". - "Σβόλους; τι σβόλους;" - "Να σου πω εγώ Μαργαρίτα;" ρώτησε η Αιμιλία. - "Ναι αν ξέρεις" - "Ναι τον Οκτώβρη που μας πέρασε, με την κυρία μας ετοιμάσαμε σβόλους στο σχολείο. Ζυμώσαμε σπόρους με κοκκινόχωμα και νερό, ύστερα περάσαμε τη λάσπη μέσα από σήτα με μικρές τρύπες για να ξεχωρίσουν οι σβόλοι με τα σποράκια και για να στεγνώσουν τους απλώσαμε πάνω σε εφημερίδες". - "Τρελαίνομαι να παίζω με τις λάσπες, αλλά μετά τι τους κάνατε; ρώτησε η Μαργαρίτα. - "Πήγαμε εκδρομή σ ένα λόφο που ήταν γυμνός και τους σκορπίσαμε για να φυτρώσουν". - "Και φύτρωσαν;" - "Αχά!!! Ξαναπήγαμε εκδρομή μετά τα Χριστούγεννα και είδαμε φυτά από βίκο, τριφύλλια, κριθάρι και κάτι άλλα από αγριόχορτα και ακακίες. Η κυρία, μας είπε θα επαναλάβουμε τις σπορές τα επόμενα 3 χρόνια με σπόρους από φυτά που δείχνουν ότι μπορούν να ζήσουν εκεί 2-3 χρόνια. Και κάποια στιγμή θα γίνει ένα μικρό δάσος. Εκεί θα φτιάχνουν τις φωλιές τους τα ζώα που πριν δεν ήξεραν που να πάνε και μείς θα ήμαστε υπερήφανοι που βοηθήσαμε".
...
Περισσότερα
Σήμερα οι τρεις μικρές αγρότισσες με τον κύριο Ηρακλή και την Άννα, (τη μαμά των κοριτσιών), ετοιμαζότανε να πάνε για μερικές μέρες στην Έδεσσα. Η κυρία Άννα πήρε άδεια γι αυτό το λόγο από τη δουλειά της. Οι γονείς της Μαργαρίτας ανέλαβαν να φροντίζουν τα ζώα και τον μπαξέ και όλοι ήταν έτοιμοι για αναχώρηση. Στο δρόμο άρχισε η κουβέντα - "Τι ακριβώς θα κάνουμε εκεί που θα πάμε κυρία Άννα;" - "Θα βοηθήσουμε ένα φίλο μας να μαζέψει τα ροδάκινα από το κτήμα του και θα ετοιμάσουμε σβόλους". - "Σβόλους; τι σβόλους;" - "Να σου πω εγώ Μαργαρίτα;" ρώτησε η Αιμιλία. - "Ναι αν ξέρεις" - "Ναι τον Οκτώβρη που μας πέρασε, με την κυρία μας ετοιμάσαμε σβόλους στο σχολείο. Ζυμώσαμε σπόρους με κοκκινόχωμα και νερό, ύστερα περάσαμε τη λάσπη μέσα από σήτα με μικρές τρύπες για να ξεχωρίσουν οι σβόλοι με τα σποράκια και για να στεγνώσουν τους απλώσαμε πάνω σε εφημερίδες". - "Τρελαίνομαι να παίζω με τις λάσπες, αλλά μετά τι τους κάνατε; ρώτησε η Μαργαρίτα. - "Πήγαμε εκδρομή σ ένα λόφο που ήταν γυμνός και τους σκορπίσαμε για να φυτρώσουν". - "Και φύτρωσαν;" - "Αχά!!! Ξαναπήγαμε εκδρομή μετά τα Χριστούγεννα και είδαμε φυτά από βίκο, τριφύλλια, κριθάρι και κάτι άλλα από αγριόχορτα και ακακίες. Η κυρία, μας είπε θα επαναλάβουμε τις σπορές τα επόμενα 3 χρόνια με σπόρους από φυτά που δείχνουν ότι μπορούν να ζήσουν εκεί 2-3 χρόνια. Και κάποια στιγμή θα γίνει ένα μικρό δάσος. Εκεί θα φτιάχνουν τις φωλιές τους τα ζώα που πριν δεν ήξεραν που να πάνε και μείς θα ήμαστε υπερήφανοι που βοηθήσαμε".
...
Περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου