Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Από την Αντιφασιστική πορεία στη Χαλκίδα, απολογισμός και άλλες σκέψεις



...
Για εμάς η  καλύτερη απάντηση στους φασίστες είναι η ανένδοτη στάση απέναντί τους και η  κλιμάκωση των αγώνων. Γι’ αυτό τονίζουμε τις έννοιες της αλληλεγγύης και  της αυτοδιαχείρισης.  Γιατί  η αυτοδιαχείριση (όπως επίσης η άμεση δημοκρατία, η αυτονομία) είναι η ριζοσπαστική πρόταση που αναδύεται αυθόρμητα παγκοσμίως ενάντια στην καπιταλιστική εξαθλίωση. Είναι όμως και η κατεξοχήν αντιφασιστική και αντιεθνικιστική πρόταση, ο κατεξοχήν εχθρός της ολιγαρχικής ή ολοκληρωτικής άποψης γιατί βασίζεται στην απουσία ιεραρχιών, την ισότητα, την αλληλεγγύη, τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Οπότε πρέπει ως αντιφασίστες να αρχίσουμε να μιλάμε και για αυτά. Ίσως μια αποτυχία του αντιφασισμού να είναι και η προσκόλλησή του στο σκέτο και στείρο αντί. Δεν  αρνούμαστε την αναγκαιότητά του  όμως πρέπει να πάμε  παραπέρα. Γι’ αυτά όμως θα μιλήσουμε άλλη φορά.
Αυτό  που μας καίει τώρα είναι η ντροπή που νιώθουμε μέσα στην πόλη που ζούμε. Η ντροπή του να λεγόμαστε χαλκιδέοι. Να ζούμε μέσα σε μια πόλη η οποία είναι συνένοχη επειδή γνώριζε και έκανε πως δεν έβλεπε. Κι ακόμη χειρότερα, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία, μια πόλη που κατάφερε να έχει και βουλευτή ναζιστή....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου