Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Η συνείδηση καθορίζει το είναι ή το είναι τη συνείδηση;



Έχει γίνει κοινώς αποδεκτό ότι δεν ειναι η συνείδηση που καθορίζει το κοινωνικό είναι, αλλά το κοινωνικό μας ειναι καθορίζει τη συνείδησή μας. 
Αλλά αυτό θα πρέπει να ισχύει και κατά τη περίοδο των κοινωνικών αλλαγών. Άρα αν θέλουμε κοινωνική αλλαγή, θα πρέπει να δημιουργήσουμε τα στοιχεία εκείνα του νέου κοινωνικού είναι, που με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν την κρίσιμη ποσότητα -αντίστοιχης του νέου κοινωνικού είναι-κοινωνικής συνείδησης η οποία θα είναι ικανή να επιβάλει τη νέα κοινωνική πραγματικότητα. 
Με αυτή την έννοια κανένας φορέας δεν μπορεί να φέρει εις πέρας την κοινωνική αλλαγή που επιδιώκει, αν το κάνει  μέσω μόνο του πολιτικού και ιδεολογικού του προτάγματος –μέσω δηλαδή της συνείδησης. Αν και αυτή είναι απαραίτητη για την αρχή, δε μπορεί ένα πολιτικοιδεολογικό πρόταγμα να δημιουργήσει πρώτα την απαιτούμενη συνείδηση και μετά το αντίστοιχο κοινωνικό είναι. Μάλλον προηγούνται οι κοινωνικές δομές που θα στηρίξουν την ανάπτυξη της νέας συνείδησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου